LOGINShare
บทที่12
Last Updated:
2024-12-04 21:08:04วันนี้ฉันมีนัดกับสองแฝดอาลีไอติมเข้ามหาวิทยาลัยในตอนกลางวันเพื่อช่วยกันเตรียมของไปค่ายอาสาในสุดสัปดาห์ที่จะถึงนี้ ฉันจึงขอตื่นสายนิดหน่อยเลยไม่ทันได้เจอเขาที่อาบน้ำแต่งตัวไปเรียนตั้งแต่เช้า มีแต่โน้ตเล็กๆ ตรงหน้ากระจกว่าจะมากินข้าวเย็นด้วยเท่านั้น ฉันเลยไม่ได้ส่งข้อความไปหาเขาอีกจนถึงตอนนี้ที่รถไฟฟ้าคันน้อยพาฉันมาถึงจุดนัดพบเพื่อนๆ อย่างตรงเวลา
"ลูกพีช ไปกินข้าวกัน ฉันหิวมาก" "แล้วอาลีละ" "ไปกินข้าวกับสาวนิเทศน์" "ห๊ะ อาลีเนี่ยนะ" "อืม อยู่ดีดีแฝดตัวเองก็มีแฟน" "แกก็หาแฟนสักคนสิ" "ไม่อะ โสดสวยๆ เป็นเพื่อนแกไง" "หรือแกมี" "ห๊ะ มะ ไม่มี" พอมาถึงโรงอาหาร ฉันสองคนก็รีบหันซ้ายหันขวามองหาโต๊ะว่าง จนไปสะดุดเข้ากับร่างสูงที่กำลังก้มหน้าก้มตากินข้าวอยู่กับเพื่อนๆ ครบแก๊งค์ที่ฉันเคยเจอตอนเดินไปที่คณะเขา แต่ที่น่าสนใจ วันนี้เขาเดินมาไกลเพื่อจะมากินข้าวข้ามคณะฯ แถมตรงที่นั่งข้างเขามีรุ่นน้องคณะฉันหน้าตาน่ารักคอยตักกับข้าวให้เขาอย่างเอาใจนี่แหละ มิน่าละ! วันนี้เงียบไปเลยไม่แชทมากวนกันสักนิด จนไอติมสะกิดไหล่ให้รีบเดินไปนั่งโต๊ะว่างที่ไม่ไกลจากเขา ให้ตายเถอะ! "ลูกพีช แกจะกินอะไร ฉันซื้อมาให้" "เอาเหมือนแกก็ได้" "โอเค เดี๋ยวมานะ นั่งแจกยิ้มสวยๆ รอไปก่อน" "บ้าหน่า รีบไปเลย" ตึ๊ง ตึ๊ง ตึ๊ง และเหมือนว่าเขาน่าจะเห็นฉันแล้วถึงส่งข้อความมาไม่หยุด ฉันทำเป็นไม่สนใจหยิบหูฟังในกระเป๋าขึ้นมาใส่และเปิดยูทูบดูรอไอติมซื้อข้าวมานั่งกินด้วยกัน จนกระทั่งรู้สึกว่ามีคนมาสะกิดไหล่เลยเงยหน้าขึ้นมองเป็นน้องลลิลยืนส่งยิ้มหวานมาให้ฉันมีเขายืนทำหน้าบึ้งคิ้วขมวดอยู่ข้างหลัง มองหน้าฉันสลับกับมือถืออย่างมีคำถาม "พี่ลูกพีช นั่งคนเดียวหรอคะ" "จ๊ะ แต่เดี๋ยวไอติมก็มาแล้วแหละ" "ลลิลนั่งเป็นเพื่อนก่อนดีกว่าค่ะ" "กาย ถ้านายรีบก็เดินตามพวกนั้นไปก่อนได้นะ" "ไม่รีบ" พรึบ "ได้ข่าวว่าวันนี้ต้องเตรียมของกันใช่มั้ยคะ" "เดี๋ยวเรียนช่วงบ่ายเสร็จ ลลิลไปช่วย" "ใช่จ๊ะ พี่ก็พึ่งเข้ามานี่แหละ" เขาทิ้งตัวนั่งเบียดฉันทันทีที่ตอบน้องลลิลจบ แถมยังนั่งอ้าขากว้างมากจนเบียดขาของฉันที่มีกระโปรงพลีทคลุมอยู่ หยิบมือถือขึ้นมาเปิดห้องแชทของเราต่อหน้าต่อตาฉัน แล้วส่งสติ๊กเกอร์มารัวรัวเหมือนตั้งใจจะกวนประสาทที่ฉันไม่เปิดอ่านข้อความ ดีที่ฉันปิดเสียงไว้ไม่อย่างนั้นเพื่อนของเขาได้สงสัยแน่ จนไอติมมาน้องลลิลก็เอ่ยทักทายอย่างน่ารักส่วนเขาก็โคลงศีรษะเบาเบาเป็นการทักทายเพื่อนของฉัน ก่อนจะขอตัวกลับไปเรียนต่อ แต่เขาก็ยังไม่วายแอบยื่นมือมาหยิกที่ขาของฉันให้พอรู้สึกเจ็บ ร้ายกาจชะมัดเลยผู้ชายคนนี้ "พี่ลูกพีชสวยเนอะ กายว่าพี่เขามีแฟนยัง" "มีแล้ว" "อืม ก็จริง สวยขนาดนั้น คงมีคนจีบเยอะมากแน่ๆ" ปึก "โอ้ย เขกมาได้" "วันนี้พูดมากนะลลิล" "ฮัลโหล นี่เพื่อนเอง ลลิลเพื่อนกายไง" กว่าผมจะเห็นเธอก็ตอนได้ยินพี่ไอติมเรียกชื่อเธอที่นั่งหันหลังให้ผมอยู่ข้างหน้า ผมเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาเธอทันที ไม่สนใจรุ่นน้องต่างคณะที่พยายามจะเข้าหาผมคอยตักอาหารใส่จานให้ แต่ผมก็ไม่ได้แตะเลยสักคำ แต่พีชคงไม่ได้คิดแบบนั้นเพราะขนาดผมส่งข้อความไปถี่ถี่เธอยังไม่เปิดอ่านเลยสักนิดไม่เหมือนปกติที่เธอจะดองแชทผมเพียงไม่กี่นาที ผมรู้ว่าเธอไม่พอใจคงจะแอบหึงผมนั่นแหละ 'หึ' ค่อยง้อแล้วกัน "พี่ลูกพีช พวกเรามาช่วยแล้วค่ะ" "ดีเลย พวกพี่กำลังแพ็คขนมกับเสื้อผ้าสำหรับแจกเด็กๆ หน่ะ" "มาค่ะ เดี๋ยวเราสามคนช่วย" "แล้วหนุ่มๆ ไม่มาหรอจ๊ะน้องมาย" "มาค่ะพี่ไอติม แต่ยืนเช็คเรทติ้งกันอยู่ข้างนอก" "ฮ่าๆ น้องมายตลกจัง" ผมรอสาวๆ ช่วยจัดของกันจนเสร็จ ก็เข้าไปทำหน้าที่ยกลังไปเรียงซ้อนกันไว้อย่างเป็นระเบียบ ส่วนเธอก็คอยตรวจเช็คความเรียบร้อยอีกหนึ่งรอบดูว่ายังขาดอะไรตรงไหนหรือเปล่า เพราะยังพอมีเวลาหาซื้ออีกนิดหน่อย และพากันไปร้านหมูกระทะหลังมหาวิทยาลัยตามคำชวนของพี่อาลีประธานค่ายเป็นการกระชับมิตรและบรีฟรายละเอียดกันอีกรอบเพื่อที่พอไปถึงบนดอยเราจะได้แยกย้ายลงมือทำหน้าที่ของตัวเอง แล้วเชื่อมั้ย? จนตอนนี้เธอยังไม่อ่านข้อความผมเลยสักข้อความ ผมเลยต้องอาศัยโอกาสตอนที่เธอลุกขึ้นไปตักหมูหมัก เนียนเดินตามไปตักกุ้งกับหมูมาเพิ่ม แล้วหยุดยืนอยู่ข้างเธอ ใกล้กันขนาดนี้ถ้ายังไม่ยอมคุยกับผมอีก ก็ไม่รู้จะว่ายังไงละ "พีช กายกลับด้วยนะ ไม่ได้เอารถ" "รถเต็ม" "ขนอะไรมาเต็ม" "กระเป๋ารองเท้าทุกอย่างที่รถขนได้" "งอนหรอ" "งอนอะไร ไม่ได้งอน" "แล้วทำไมดองแชท" "ไม่ว่างอ่าน" "หึงกาย? " "ไม่หึง / ไม่หึง" "หึ ถ้าไม่รอ กายจะบอกพี่ไอติมกับพี่อาลีว่าเราผิดผีกันแล้ว" "นี่!" "ไม่เชื่อก็ลองดู" ผมยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ส่งไปให้เธอที่ยืนหน้าดำหน้าแดงมองผมด้วยความโมโห แล้วปลีกตัวเดินกลับมาที่โต๊ะพูดคุยกับเพื่อนๆ พี่ๆต่อ ย่างหมูไปคีบใส่ปากตัวเองไปมีเธออยู่ในระยะสายตาผมตลอด ไม่ว่าเธอจะยิ้มจะหัวเราะ เป่าปากร้อน ยกแก้วน้ำอัดลมขึ้นดื่ม ผมรู้หมดหรือจะเรียกว่าผมจับตาดูอยู่ห่างห่างอย่างห่วงห่วงก็ว่าได้ และถ้าเธอหนีกลับก่อนผมจะได้ไหวตัววิ่งตามเธอทัน พอทุกคนแยกย้ายผมที่อ้างกับเพื่อนๆ ว่าเหนื่อยกดเรียกไรเดอร์มารับ และทำทีเป็นเดินออกไปเหมือนว่าไรเดอร์มาถึงแล้ว แต่อันที่จริงผมเดินผิวปากอย่างอารมณ์ดีไปที่รถไฟฟ้าสีชมพูที่จอดรออยู่ริมฟุตบาท ก่อนจะรีบเปิดประตูรถพาตัวเองขึ้นไปนั่งเบาะข้างคนขับ พร้อมกับขอบคุณที่เธออุตส่าห์รอผม ถึงแม้จะดูฝืนใจก็เถอะ ฟอด "ขอบคุณที่รอกายค้าบ" "จิ๊" #มีใครให้มากกว่าน้องกายมั้ย🤭 #อ่านเพลินๆ เน้นฟิลกู้ดกันเหมือนเดิมนะคะRelated chapters
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่13
แล้วเธอก็จำทางมาคอนโดของผมได้ซะด้วย ตีไฟท้ายถอยหลังจอดเทียบบันไดทางเข้าให้เสร็จสรรพพร้อมกดปลดล็อคประตูรถให้ผมพร้อมลง คิดว่าผมจะยอมแพ้หรอ 'หึ' แค่กลับมาตั้งหลักสักหน่อยเท่านั้นแหละ แต่ก่อนจะลงผมขอบอกในสิ่งที่ตัวเองต้องการอย่างเอาแต่ใจหน่อยแล้วกัน "พีช อ่านข้อความกายด้วยนะ" "ถ้าว่างจะอ่าน" "ถ้าไม่อ่าน..." "รู้แล้วเดี๋ยวอ่าน" "ถึงแล้ววีดิโอคอลมาด้วยนะ" "ไม่อย่างงั้น รู้เรื่องแน่" "จิ๊" จุ๊บ เห็นปากสีชมพูพีชทำเสียงจิ๊จ๊ะแบบที่ชอบทำเวลาไม่พอใจผม ผมก็อดไม่ได้ที่จะยื่นหน้าเข้าไปจุ๊บให้หายหมันไส้ซะหน่อย ก่อนจะปลดล็อคเข็มขัดแล้วชิ่งหนีลงจากรถอย่างรวดเร็ว "ฮัลโหลลูกพีชตื่นยัง" "ตื่นแล้วๆ" "กำลังลง รอแป๊บนะแก" "โอเค" "ลีเปิดท้ายให้ลูกพีชสิ" "อืม" สองแฝดทำหน้าที่ขับรถมารับฉันที่คอนโดตั้งแต่ตีห้า เพื่อไปถึงจุดนัดพบก่อนเวลาที่น้องๆ และเพื่อนๆ ชมรมค่ายอาสาจะมาพร้อมกันในช่วงหกโมงเช้า เพราะอาลีตั้งใจจะไปดูความเรียบร้อยก่อนอีกครั้ง ส่วนของต่างๆ ที่เตรียมไว้อาลีก็ให้ลูกน้องส่วนน้องมาช่วยกันขนขึ้นรถตั้งแต่เมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน เพื่อที่ทุกคนจะได้ไม่เหนื่อยขึ้นไปนอนรอบนรถกันอย่างสบายๆ my
Last Updated : 2024-12-04ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่14
อาหารมื้อเย็นวันนี้ของพวกเราเป็นเมนูที่ทางผู้ใหญ่บ้านและชาวบ้านช่วยกันทำเพื่อเลี้ยงต้อนรับพวกเราสิบหกคน ก็เป็นเมนูง่ายๆ ทำจากผักที่ชาวบ้านปลูกไว้กินกัน อย่างน้ำพริกมะเขือเผา ผักลวก ไข่เจียว ต้มจืดฟักใส่ไก่ กินกับข้าวกล้องร้อนๆ แสดงถึงวิถีชีวิตที่เรียบง่ายพอมีพอกินแต่อร่อยมาก และผมก็เห็นว่าเธอดูมีความสุขกับอาหารมื้อนี้มากถึงขนาดขอเติมข้าวอีกจาน จนผมอดที่จะหันไปแซวคนตัวเล็กที่นั่งหันหลังชนกับผมเบาเบาข้างหูไม่ได้"ลูกพีช เติมข้าวอีกมั้ย""อีกนิดนึง""อ้วน""..." เพราะเหนื่อยจากการเดินทางและพรุ่งนี้ทุกคนต้องตื่นแต่เช้าเพื่อทำภารกิจให้เสร็จภายในสามวันเลยต้องพากันเข้านอนตั้งแต่หัวค่ำ ลำพังทีมพวกผมหกคนแค่ประกอบเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ลงโปรแกรมเรียบร้อยแล้วไม่เท่าไหร่ไม่ถึงสองชั่วโมงก็คงเสร็จเวลาที่เหลือสาวๆ ก็ขอใช้สอนเด็กๆ ใช้งานเบื้องต้นและเตรียมคอร์สวาดรูปสั้นๆ มาให้เด็กๆ ได้ฝึกฝีมือกัน แต่ทีมวิศวะนี่สิ ต้องทาสีห้องเรียนและซ่อมห้องน้ำด้วย ผมว่าทีมนั้นงานหนักกว่ามาก ผมตั้งใจว่าหลังจากทำหน้าที่ของผมเสร็จก็จะไปช่วยทาสีห้องเรียนอีกแรงไม่รู้ป่านนี้ที่รักของผมนอนหลับรึยัง จะรู้สึกผิดที่จนนอนไม่
Last Updated : 2024-12-04ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่15
"พี่กาย น้ำขิงเอาน้ำมาให้ค่ะ""..." "มา พี่กายมือเลอะ น้ำขิงป้อนค่ะ""ไม่ต้อง"พอเสร็จจากงานห้องสมุด ผมก็ปล่อยเพื่อนๆ สอนหนังสือเด็กๆ ไปเพราะผมไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ เลยชวนไอ้นายกับไอ้เตอร์มาช่วยกันทาสีคนละแรงสองแรงจะได้เสร็จเร็วขึ้น แต่ชีวิตมันก็มักมีจังหวะนรกเข้ามาเล่นตลกกับผมเสมอ อย่างตอนนี้ ที่ผมนั่งทาสีผนังห้องอยู่ดีดี ก็มีรุ่นน้องคณะวิศวะที่ปลื้มผมเอาน้ำมาให้และพยายามจะถึงเนื้อถึงตัวให้ได้ ซึ่งทั้งหมดเกิดขึ้นต่อหน้าลูกพีช ที่กำลังเดินยิ้มถือถุงน้ำดื่มมาทางผม แต่กลับหยุดชะงักไม่เดินเข้ามาใกล้ แถมเตรียมหันหลังเดินไปอีกทาง จนผมเห็นท่าไม่ดี เลยวิ่งตามไปดักข้างหน้าเธอ ก่อนจะดึงแขนเธอเดินมาที่ห้องเรียนเล็กๆ อีกห้อง ปล่อยให้รุ่นน้องยืนทำหน้างงอยู่ที่เดิม"หิวน้ำ""น้ำหมด""หมดอะไร ในถุงมีตั้งหลายขวด""มีเจ้าของหมดแล้ว""หึงกาย?" "อยากง้อจัง แต่สถานที่ไม่อำนวย" ฟอด"อย่ามาทำเจ้าชู้กับพีชได้มั้ยกาย""พีชไม่ใช่สาวๆ ของกายนะ""..." "ใครบอกว่าพีชไม่ใช่ผู้หญิงของกาย""พีชเป็นผู้หญิงของกายคนเดียวมาตั้งนานแล้ว""...""กายง้อ ไม่งอนกายนะ ได้มั้ย"จุ๊บคำพูดแทงใจดำของเธอที่เอ่ยออกมาอย่างขอร้องผ
Last Updated : 2024-12-04ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่16
"จะไปไหนกัน""ไปซื้อขนมในหมู่บ้านหน่ะ""ลีเอาอะไรมั้ย""ไม่ มึงจะเดินไปเป็นเพื่อน?" "ฮะ" "อืม""รีบกลับนะ เดี๋ยวมีหมูย่าง""โอเค / โอเค"เหมือนพี่อาลีจะมองเห็นอะไรในตัวผม หรืออาจเป็นผู้ชายเหมือนกันเลยพอดูกันออก ถ้าอย่างนั้นถือว่าโชคดีของผมนะ ที่เพื่อนสนิทของเธอไม่ได้มีท่าทีขัดขวางผมแต่อย่างใด ออกแนวเปิดโอกาสให้ผมอยู่หน่อยๆ ถ้าผมเดาไม่ผิดประวัติของผมน่าจะผ่านตาพี่เขามาบ้างแล้ว เพราะพี่เขาก็ใหญ่พอตัวโชคดีที่ตลอดชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย ผมไม่มีข่าวเสียหายหรือเรื่องผู้หญิงเลยสักครั้ง มีก็แค่ติดชาร์ตหนุ่มฮอตที่มีคนโหวตให้ก็เท่านั้น ผมก็ไม่รู้เหมือนกันที่เธอชอบว่าผมเจ้าชู้ เธอไปเอามาจากไหน ถึงเอามาพูดเป็นตุเป็นตะหยิบมาว่าผมตลอด"น้องกายเอาน้ำอะไรมั้ย เดี๋ยวพี่ให้ลูกพีชจ่ายเงินให้""ไอติม แกอยากเลี้ยงก็เลี้ยงเองสิ""ถ้าพีชเลี้ยงผมเอาอันนี้ อันนี้ แล้วก็อันนี้ครับ""แต่ถ้าพี่ไอติมเลี้ยง ผมขอแค่น้ำอัดลมแก้วเดียวก็พอ""อยู่เป็นนะเนี่ย" "ไอติม แกจ่ายสิ ฉันไม่ได้เอากระเป๋าสตางค์มา""หึ ขี้งก" "... "ผมยืนอมยิ้มกอดอกมองคนตัวเล็กที่ไม่ยอมควักเงินจ่ายค่าขนมถุงใหญ่ให้ผม ปากผมก็อดไม่ได้ที่จะขยับ
Last Updated : 2024-12-04ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่17
คืนสุดท้ายของค่ายอาสา ไม่น่าเชื่อว่าความร่วมมือร่วมใจของทุกคนจะทำให้งานเสร็จทันเวลาพระอาทิตย์ตกดินพอดี ประธานค่ายอาสาอย่างพี่อาลีเลยให้ลูกน้องซื้อเครื่องดื่มเย็นๆ ขึ้นมาให้จากร้านสะดวกซื้อข้างล่าง เพื่อเป็นการฉลองและให้ทุกคนได้ผ่อนคลายกันพอหอมปากหอมคอ เพราะพรุ่งนี้มีพิธีส่งมอบและเดินทางกลับกันแต่เช้า"พีช อะ" "อะไรหรอ" "บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรสเนื้อ""พกมาด้วยหรอ กำลังอยากกินพอดีเลย""อืม กลับไปเลี้ยงข้าวคืนด้วยนะ""จิ๊""รีบไปอาบน้ำ เดี๋ยวไม่สบาย""บอกแต่คนอื่น ตัวเองก็เหมือนกันนั่นแหละ""หึ" ดูเหมือนคืนนี้อากาศจะเย็นกว่าคืนก่อน ถ้าได้กินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปร้อนๆ คงจะอร่อยมากแน่ๆ ดีที่ผมพกยี่ห้อดังของเกาหลีแบบกล่องติดกระเป๋ามาด้วย ซึ่งกล่องนึงแบ่งกันกินได้สองสามคน ผมเลยหยิบรสเนื้อมาหนึ่งกล่องเดินไปให้เธอที่เต๊นท์จะได้แบ่งกันกินกับพี่ไอติม พอเดินไปถึงก็เห็นเธอนั่งต้มน้ำร้อนเตรียมชงโกโก้อยู่คนเดียว เพราะพี่ไอติมเดินไปหาขนม ผมเลยมีโอกาสได้หยอกล้อเธอนิดหน่อย ก่อนจะกลับมาต้มบะหมี่อีกสองกล่องที่เหลือแบ่งกินกับเพื่อนๆ หน้าเต๊นท์ จนสามสาวเดินกลับมาจากอาบน้ำ ก็อาสาไปเอาของกินจากกองกลางมาเพิ่ม
Last Updated : 2024-12-04ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่18
"เอาไก่ย่างมั้ย" "เอา" "กาย หรือ ไก่ย่าง""ไก่ย่างงงงงง""อย่าไปพูดคำนี้กับคนอื่นนะ""มีแต่กายนี่แหละ ที่คิดทะลึ่ง""รู้หรอ กายคิดอะไร""รู้""คิดว่า?" "..." ปึก"โอ้ย!" "ตัวเองนั่นแหละ ทะลึ่ง" "หึ" ไอ้เด็กบ้านี่! เขาเอาหน้าผากกว้างของตัวเองมาชนเข้ากับหน้าผากมนของฉันแทนการใช้มะเหงกเพราะมือกำลังยุ่งอยู่กับการแกะไก่ให้ฉันอยู่ แถมยังเอาสิ่งที่ตัวเองคิดมายัดเยียดให้ฉันคิดเหมือนเขาอีก ร้ายกาจที่สุด ใจดีด้วยหน่อยไม่ได้เลยจริงๆระหว่างรอเขาอาบน้ำ ฉันก็หยิบไอแพดขึ้นมานอนวาดรูปไดอารี่เก็บไว้ เพราะตั้งแต่ไปค่ายฉันก็ยังไม่ได้วาดเลยสักรูป พอหัวถึงหมอนหนังตาก็ปิดสนิทเหมือนถูกปิดสวิตช์ทุกคืนรูปแรกที่ฉันเลือกวาด เป็นรูปเขาที่กำลังยืนทาสีมีฉันนั่งเทสีอยู่ใกล้ๆ ส่วนอีกรูปก็เป็นคืนสุดท้ายที่เราสองคนกำลังนั่งมองตากันอยู่หน้าเต๊นท์ตอนที่คนอื่นๆ กำลังเล่นเกมส์กันอย่างสนุก วาดไปก็คิดถึงช่วงเวลาตอนนั้นไปมันอดทำให้ฉันเผลอยิ้มออกมาไม่ได้ พอวาดเสร็จฉันก็โพสต์ลงเพจส่วนตัว พร้อมคิดแคปชั่นสั้นๆ ว่าอะไรดีละ.... อันนี้แล้วกัน 'Ours Story' "ทำอะไร""อุ้ย! มายืนตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย""ตกใจหมด""แอบทำอะไร"
Last Updated : 2024-12-04ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่19
"พีช""เรียกเป็นเพื่อน""หรือจะให้เรียกเป็นแฟน?""...""ที่รัก""นี่ ไม่ต้องมาแกล้งเลยนะ""หึ""ไปขับรถเล่นกันมั้ยหรืออยากนอนพัก""อยากไป แต่ก็อยากนอน""ต้องแยกผ้าใส่เครื่องซักผ้าด้วยแหละ""อืม เอาไปปั่นที่ร้านข้างๆ ตรงนี้มั้ย""จะได้ไปหากาแฟกินด้วย""ไปสิ เอาผ้ากายไปปั่นด้วยกันสิ"เมื่อเช้าเราสองคนพากันไปวิ่งออกกำลังกายที่สวนสาธารณะและแวะกินโจ๊กร้านประจำของเขาจนอิ่ม แต่ก็ยังซื้อน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋กับมากินกันที่ห้องอีก เลยทำให้ฉันแปลงร่างเป็นแม่หมูนอนอืดอยู่บนโซฟาอย่างตอนนี้ มีเขานั่งที่พื้นพิงหลังกับโซฟาอยู่ใกล้ๆ ฉันเริ่มชินกับการมีเขานอนเล่นเกมส์อยู่ข้างๆ ซะแล้วสิ พอเราสองคนตกลงกันเรียบร้อย ฉันก็ปลีกตัวมาแยกผ้าใส่ถุงซัก ส่วนเขาก็ลงไปเอากระเป๋าขึ้นมาแยกผ้าเพื่อเอาไปซักพร้อมกัน อันที่จริงที่ห้องฉันก็มีเครื่องซักผ้านะ แต่เห็นคนไปใช้บริการร้านนี้เยอะเลยอยากจะลองไปใช้บ้าง เดินลงมาไม่ถึงห้านาทีก็ถึงร้านเครื่องซักผ้าและเครื่องอบผ้าขนาดใหญ่ เขาเลือกเครื่องใกล้กัน พอฉันใส่น้ำยาซักผ้าและเทน้ำยาปรับผ้านุ่มเสร็จก็หันไปทำแบบเดียวกันเททุกอย่างลงไปในเครื่องของเขา มีเวลาไปนั่งกินกาแฟกันชั่วโมงค
Last Updated : 2024-12-04ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่20
"ใส่พริกสองเม็ดพอมั้ย""กายกินเผ็ดนี่ ใส่อีกสิ""กายกินได้ เดี๋ยวพีชปวดท้อง""เอางั้นก็ได้""ชิมสิ""เป็นไงอร่อยมั้ย""อืม อร่อย"เราสองคนช่วยกันเข้าครัวทำอาหารมื้อเย็นง่ายๆ ด้วยกัน เพราะอยากทำชาเลนจ์ให้ตัวเองอิ่มท้องในงบหนึ่งร้อยบาท เขาเลยพาไปซื้อหมูสับกับใบกะเพราในซูเปอร์มาร์เก็ตฝั่งตรงข้ามมาทำกินกันซึ่งก็เหลือพอให้ซื้อเต้าหู้ไข่กับผักกาดขาวมาทำเพิ่มอีกหนึ่งอย่าง โดยเขาขอโชว์ฝีมือทำผัดกะเพราหมูสับที่คุยนักคุยหนาว่าเป็นเมนูเด็ด ส่วนฉันก็ทำต้มจืดไว้กินคู่กัน ซึ่งมันทั้งอิ่มทั้งอร่อยแถมยังสบายกระเป๋าอีกด้วย จะว่าไปเขาก็เก่งรอบด้านเลยนะเนี่ย"ว่าไง ไอติม" "ลูกพีช พรุ่งนี้แวะรับฉันด้วยได้มั้ย""โดนแฝดเทอะ""อะ เอ่อ ดะ ได้สิ""ทำไมทำเสียงแบบนั้นละ ไม่สะดวกหรอ""ห๊ะ ไม่ๆ สะดวกๆ""หึ"ปึก"อุ๊บ""ลูกพีชแกเป็นอะไรรึป่าว""เหมือนฉันได้ยินเสียงผู้ชายเลย""เสียงทีวีหน่ะ""อ่อ หรอ โอเค""เจอกันแปดโมงนะไอติม""เดี๋ยวฉันไปรอตรงป้ายรถเมล์""แกจะได้ไม่ต้องกลับรถ""โอเค" "น่ารักที่สุด เจอกันนะ""จ้า บ๊ายบาย"เกือบไปแล้วลูกพีชเอ้ย ไอติมเกือบสงสัยแล้วมั้ยละ เพราะเขาคนเดียวเลยที่ส่งเสียงหัวเราะขำคว
Last Updated : 2024-12-04
Latest chapter
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่45
"ลูกหลับยัง""ชู่ววว""..."ผมนั่งมองลูกชายวัยหกเดือนตัวอ้วนจ่ำม่ำผิวขาวอมชมพูนอนหลับตาพริ้มแต่ปากยังอยู่ที่ยอดอกมามี๊ไม่ยอมปล่อย สงสัยจะอร่อยถูกใจน่าดูถึงได้กินไปยิ้มไป หรือจะกำลังฝันดีอยู่กันนะ นั่งมองนั่งหอมแขนป้อมอยู่สักพักปากจิ้มลิ้มก็ค่อยๆ คลายออกจากก้อนกลมของมามี๊บ่งบอกให้รู้ว่าเบบี๋น้อยหลับสนิทแล้ว ผมจึงค่อยๆ ยื่นแขนไปช้อนหลังเจ้าตัวเล็กอุ้มพาดบ่าแกร่งพร้อมกับตบก้นน้อยเบาเบาเป็นการกล่อมไม่ให้ตื่นมาโยเย เดินไปเดินมาอยู่ห้านาทีถึงพาไปส่งลงเปลนอนข้างๆ เตียงคิงไซต์ของผมกับพีช "จัดกระเป๋าเสร็จแล้วหรอ""เสร็จแล้วคับผม""ของเราสองคนหนึ่งใบ ของลูกหนึ่งใบ""ชุดว่ายน้ำของมี๊ได้ใส่ไปมั้ย""เรียบร้อยค้าบ แต่ป๊าไม่ให้ใส่""มี๊อยากใส่""ไม่รู้แหละ ห้ามเถียง เดี๋ยวลูกตื่น""..."วันหยุดยาวนี้ผมและเพื่อนๆ จัดทริปไปเที่ยวทะเลหัวหินและแน่นอนว่าที่พักต้องเป็นหนึ่งในรีสอร์ทของผมอยู่แล้ว เพื่อความเป็นส่วนตัวของเราสี่ครอบครัวผมเลยสั่งปิดโซนบ้านพักทั้งหมด เปิดให้แขกเข้ามาพักผ่อนได้เฉพาะโซนโรงแรมซึ่งมองเห็นทะเลและลงไปเดินเล่นที่ชายหาดได้เหมือนกันแต่ผมรู้สึกไม่ค่อยอยากจะไปซะแล้วสิ เพราะแอบไปเห็นแช
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่44
"ไหวมั้ยปะป๊า""ป๊าไหวครับมี๊""ยาดมหน่อยมั้ย มี๊ถือให้""ขอมือมี๊ก็พอครับ"หลังจากคืนเข้าหอของฉันกับเขาหนึ่งเดือน เบเบี๋ก็มานอนอยู่ในพุงกลมกลมของฉันอย่างสบายใจ ตอนแรกฉันก็ไม่รู้ตัวหรอกคิดว่าที่กินจุกกินจิกเป็นเพราะใกล้ช่วงวันนั้นของเดือนเท่านั้น จนทุกคนที่มาเจอต่างพากันทักเป็นเสียงเดียวว่าดูมีน้ำมีนวลขึ้น ให้ลองตรวจๆ ดูหน่อย เท่านั้นแหละ! เขาก็รีบไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาครบทุกยี่ห้อในเวลาไม่ถึงสิบนาที ตื่นเต้นที่สุดก็คุณสาของฉันเองและเหมือนเบบี๋จะรู้ว่าปะป๊ากับมามี๊รับรู้ถึงการมาของเขา เลยทักทายกันโดยการแกล้งให้ปะป๊าสุดหล่อแพ้ท้องทุกวัน บางวันทำเอาปะป๊าแทบจะนอนในห้องน้ำเพราะอาเจียนหนักมาก จนฉันอดสงสารไม่ได้ แต่นิสัยขี้แกล้งแบบนี้ก็มาจากเขานั่นแหละ...อย่างวันนี้ ฉันต้องเข้ามาประชุมสำคัญเป็นเพื่อนเขา เพราะนอกจากอาการแพ้ท้องอาเจียนของเขาแล้วยังติดกลิ่นฉันหนักมากเหมือนกันราวกับเป็นยาดมแก้เวียนหัวอย่างดีอย่างไงอย่างงั้น"โอ้โห หมดสภาพเพื่อนกู""ไงวะ ไหว?" "มันแค่หาเรื่องอ้อนพี่ลูกพีชแค่นั้นแหละ""เหมือนมึงไง"เมื่อก่อนตอนซุ่มคบกันมันก็มีบ้างที่เขาออกไปปาร์ตี้แฮ้งค์เอาท์กับเพื่อนตามประสาห
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่43
"อุ้ย มีงานแต่งหรอ""ไปดูกันมั้ย""...""ไปนะ""..."วันนี้ตั้งแต่ตื่นนอนขึ้นมาฉันสัมผัสได้ถึงความรู้สึกแปลกผิดปกติ ท่าทางดูอารมณ์ดีมากเป็นพิเศษของเขาที่รีบตื่นแต่เช้ามาอาบน้ำแต่งตัว จัดทรงผมให้ดูหล่อเป็นพิเศษ ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวแบรนด์ดังคู่กับกางเกงสแล็คสีน้ำเงินเข้มราคาแพง ฉีดน้ำหอมกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วห้อง และพอฉันอาบน้ำเสร็จก็มาจัดแจงเตรียมชุดสวยๆ ให้ จนฉันแปลกใจว่าเขาไปแอบสั่งตัดมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วก็ท่าทางพูดผิดผิดถูกถูก ไม่รู้จะเอามือใหญ่ๆ ไปวางไว้ตรงไหนนั่นอีก ฉันเลยเออออตามน้ำปล่อยให้เขาพามาขับรถเล่นอย่างที่พยายามบอกกันทันทีที่รถสปอร์ตสีดำหรูแล่นเข้ามาในสวนขนาดใหญ่ มีทั้งต้นไม้สีเขียวและดอกไม้หลากสีเสียงเปียโนเล่นคลอเบาเบา มีเขาที่ไม่รู้ว่าไปใส่เสื้อสูทตอนไหนเดินอ้อมมาเปิดประตูรถให้เหมือนเช่นทุกครั้ง ถ้าเซ้นส์ของฉันไม่ผิด ฉันว่าสิ่งที่ฉันคิดเป็นจริง"สวยมั้ย""สวย""ชอบมั้ย""ชอบ""แต่งงานกันมั้ย""แต... ห๊ะ" "แต่งงานกัน งานแต่งของเรา"เพี๊ยะ!"ได้ไง พีชยังไม่ได้ตกลงเลย""วันนี้พีชไม่สวยด้วย""สวยแล้ว วันนี้พีชสวยมาก""สรุปแต่งนะ" "สถานที่พร้อม แขกพร้อม เจ้าบ่าวพร้
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่42
K.NAI : @KKAY ใช้กูฉ่ำTutor.T : 👍KKAY : แค่นี้บ่นKKAY : กูโดนพวกมึงใช้มาเยอะละKKAY : กูไม่รับขวัญหลานซะดีมั้งK.NAI : กูพิมพ์นิดเดียว😭Tutor.T : กูไม่เกี่ยว ไอ้นายคนเดียวนั่งอ่านข้อความโอดโอยของไอ้สองคนนั้นด้วยความเบื่อหน่าย ผมแค่ให้ช่วยเตรียมอะไรบางอย่างให้ทันวันที่ผมเดินทางกลับแค่นิดหน่อย ทีตอนพวกมันสองคนแต่งงานผมก็จัดการให้ทุกอย่าง แม้กระทั่งตอนที่มายกับมินนี่คลอดเจ้าแฝดผมก็เป็นธุระจัดการเรื่องห้องพักที่โรงพยาบาลให้ ดีที่ช่วงนั้นผมกลับไปงานเลี้ยงสำคัญของบริษัทพอดี ไม่อย่างนั้นคงพลาดโมเมนต์น้ำตาซึมของไอ้เตอร์ไอ้นาย น่าเสียดายแย่...และเพราะทั้งสองคู่มีลูกแฝด ผมก็ต้องรับขวัญหลานคูณสองเท่า เล่นเอาเงินในบัญชีผมสั่น เลยตัดสินใจว่ากลับไปคราวนี้จะยกบ้านพักตากอากาศติดทะเลทางภาคใต้ให้คนละหลังแทน แต่ผมก็ไม่ได้ใจดีถึงขนาดที่จะไม่เอาคืนไอ้เตอร์ไอ้นายเลย เพราะทุกอย่างที่ผมไหว้วานให้เพื่อนรักทั้งสองช่วยเตรียมการให้ ผมไม่ได้ควักกระเป๋าจ่ายเงินให้พวกมันสักบาท ตีมึนใส่แบบเนียนๆ พวกมันก็ไม่กล้าทวง 'หึ' "ทำไรอะ" "ปะ ป่าว""พิรุธนะ คุยกับสาวหรอ""ไม่ได้คุย" "...""กายไม่ได้คุยกับสาวคับ"
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่41
"พีช""หืม""กายโกรธพีช""พีชทำอะไรให้""ก็ดูสิ ไอ้สองคนนั้นแชทมาอวดว่าสาวๆ ท้อง""แล้วก็ว่ากายไม่มีน้ำยา""ก็จริง""อยากโดน?""..."เป็นไปตามที่ผมคิด หลังจากงานแต่งพวกมันเพียงไปนานผมก็ได้รูปแผ่นฟิล์มอัลตราซาวด์ ที่มีภาพสีขาวๆ คล้ายกันพร้อมกับข้อความโอ้อวดของไอ้เพื่อนขี้คุยนั่นทุกวัน แล้วก็ขยันส่งกันซะด้วย ไปหาหมอทีก็ส่งมาอวดที จนผมรู้สึกอินตามไปด้วย และถ้าวันไหนที่ผมเบื่อหรือรำคาญไม่อ่านแชทพวกมันก็จะรอผมตื่นแล้ววิดีโอคอลมาหา ถ้าไม่รับก็จะโทรกันมาอยู่อย่างนั้นจนต้องกดรับและด่ากลับไปหนึ่งชุดถึงจะหยุดกวนกัน นี่ผมยังนึกภาพบทปะป๊าของไอ้นายไม่ออกนะ คิดแล้วก็แอบสงสารเด็กเด็กอยู่เหมือนกัน"ทำอะไรอะ""นับวัน""นับวันอะไร""ผลิตลูก""..."แล้วพอมาเล่าให้คนตัวเล็กที่กำลังนอนพิงอกแกร่งอ่านเทคบุ๊คอยู่ เธอก็เห็นดีเห็นงามตามพวกนั้นจนผมหมันไส้ก้มไปงับเข้าที่ต้นแขนขาวก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองเธอตาขวาง ถ้าไม่ติดว่าคนท้องไม่ควรนั่งเครื่องบินนะ ผมจะเอาน้องอังกฤษกลับไปฝากทุกคนตอนนี้คงทำได้แค่หยิบปฏิทินมากากบาทนับวันถอยหลังบินกลับและเริ่มขบวนการผลิตแค่นั้น แต่จะว่าไปซ้อมสักยกสองยกซ้อมท่าทางหน่อยท่าจะดีวัน
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่40
"ลูกพีช ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ แกไปด้วยกันมั้ย""ไปสิ แต่โต๊ะจะไม่หายใช่มั้ย""ไม่หรอก รีบไปรีบมา""อ้าว หวัดดีคับพี่พี่""น้องนาย มาดื่มเหมือนกันหรอ""คับพี่ติม พี่พี่นั่งตรงไหน ไปนั่งกับพวกผมมั้ย""มะ ไม่ดีกว่าจ๊ะ พี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ""ไปเร็วไอติม""..."ฉันลืมไปเลยว่าไม่ได้บอกเด็กยักษ์ว่าตอนนี้อยู่ร้านเดียวกัน แล้วโลกก็กลมเกินไปดันมาเจอน้องนายเพื่อนสนิทของเขาตรงทางเดินพอดี เฮ้อ... ความลับแตกแน่ๆ ตั้งใจจะมาแอบดูแท้ๆ เลย แต่ไม่เป็นไรโต๊ะฉันหลบมุมอยู่ด้านในไม่มีทางเดินมาเจอกันง่ายๆ หรอก พอเข้าห้องน้ำเสร็จก็รีบจูงมือไอติมเดินแหวกฝูงชนกลับมาที่โต๊ะทันที ชั่วโมงนี้หลบมุมก่อนดีที่สุด"ไอ้กาย ทายสิกูเจอใคร""ผี""ผิด กูเจอนางฟ้า""กูโทรหามายแป็บ""มึงหยุด เดี๋ยวกูไม่ได้เข้าห้อง""หึ" "แล้วสรุปมึงเจอใคร""พี่คนสวย""ใครวะ""..."พี่คนสวยของไอ้นายมีอยู่ไม่กี่คนหรอก และหนึ่งในนั้นก็คือ 'ลูกพีช' อยู่ๆ ก็รู้สึกเท้ากระตุกอยากจะถีบไอ้เพื่อนเวรนี่สักทีมาก็ช้าแล้วยังจะพูดมากอีกลึกลึกก็เริ่มรู้สึกตะหงิดใจแปลกๆ อยู่เหมือนกัน แต่ผมเห็นเธอขับรถออกไปแล้วนี่หรือถ้าจะมาก็น่าจะบอกกันตั้งแต่แรกหรือแ
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่39
"รุ่นพี่คนนั้นยังส่งของมาให้อีกมั้ย""ไม่แล้วนะ เจอกายเล่นใหญ่ขนาดนั้น ใครจะกล้าอีก""ว้า เสียดายจัง อดงอนเลย""...""อยากให้พีชง้ออีก""พีชไม่ง้อแล้ว อยากงอน ก็งอนไปคนเดียวเลย""หึ" และวันนี้ผมมารอรับเธอกลับกรุงเทพหลังจากที่ส่งมอบงานเรียบร้อยแล้ว เกือบหนึ่งเดือนที่ผมเทียวไปเทียวมาระหว่างกรุงเทพกับพัทยา บางสัปดาห์ก็มานอนเป็นเพื่อนเธอช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์สามวัน บางสัปดาห์ก็ขอคุณพ่อฝึกงานอยู่ที่พัทยาไม่เข้าออฟฟิตแต่ผมก็เคลียร์งานส่งท่านเรียบร้อย ท่านถึงอนุญาตไม่ได้บ่นอะไร มีก็แต่คุณแม่ที่บ่นกลัวว่าจะดูแลพีชไม่ดี จนวันนั้นผมหมันไส้คนที่นั่งหัวเราะคิกคักฟังอยู่ข้างๆ มากเลยหันไปงับตรงต้นแขนขาวๆ อย่างแรงจนเป็นรอยฟัน เลยต้องรับโทษทำได้แค่นอนกอดเธอเฉยๆ จนกว่ารอยแดงจะหายไป"พีช กายอยากแต่งงาน""เรียนให้จบก่อน""จะจบแล้ว ไอ้สองคนนั้นก็วางแผนขอสาวสาวแล้ว""กายอยากทำบ้าง""บอกเพื่อนยังก่อนว่ามีพีชเป็นแฟน""ไม่ต้องบอก พวกมันก็รู้" "แสนรู้กันจะตาย"เพี๊ยะ!"นิสัยไม่ดีเลยว่าเพื่อน""อื้อ""กายเป็นผัวนะ เข้าข้างกายได้คนเดียว""ห้ามเข้าข้างคนอื่น""..."อันที่จริงเราสองคนเคยคุยกันแล้วเรื่องแต
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่38
"มีอะไรกินบ้าง""ดอกไม้ใคร?""ไม่รู้เหมือนกัน ไม่มีชื่อบอก""..." "อย่ามองพีชแบบนี้สิ""..."ฉันยืนคุยงานอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบวิ่งมาที่ห้องทำงานส่วนตัว แต่พอเปิดประตูเข้ามาก็รู้สึกได้ถึงบรรยากาศอึมครึมเหมือนฝนกำลังจะตกหนักพายุกำลังจะเข้าอย่างไงอย่างนั้น มีเขานั่งกอดอกหน้าบึ้งตึงคิ้วผูกกันเป็นปมอยู่ข้างช่อดอกไม้ที่ฉันพึ่งได้มาเมื่อเช้า สงสัยต้องไม่พอใจอยู่แน่ๆ ฉันเลยพยายามทำให้สถานการณ์เป็นปกติเร็วที่สุด เดินตรงไปที่กล่องอาหารที่เขาเตรียมมาให้กินกลางวันด้วยกัน มีลาบหมู คอหมูย่าง ตำข้าวโพดไข่เค็ม และเส้นหมี่คลุกกากหมู น่ากินทั้งนั้นเลย รู้ใจกันที่สุด"น่ากินจัง กายมากินด้วยกันเลยสิ""..."ก็อก ก็อก ก็อก"ขออนุญาตครับ มีคนส่งปิ่นโตมาให้คุณลูกพีชครับ""..." "อะ เอ่อ คือ ลูกพีชมีแล้วค่ะ คุณพิทยาช่วยทานแทนได้มั้ยคะ""จะดีหรอครับ" "ดีค่ะ ดีมากๆ เลย ขอบคุณนะคะ""ไม่เป็นไรครับ งั้นขอตัวก่อนนะครับ""ค่ะ""...""กาย กินอันนี้สิ อร่อยมาก พีชป้อน""...""เอาหมี่คลุกคำนึงมั้ย""..."ทุกอย่างเกือบจะดีอยู่แล้วเชียว เขายอมเดินมาช่วยกันแกะกล่องอาหารและนั่งลงข้างกันทั้งๆ ที่หน้ายังตึงอยู่นั่นแหล
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่37
ฉันมัวแต่กังวลว่าจะต้องรีบมาเคลียร์ปัญหาต่างๆ จนลืมคิดถึงเรื่องจองที่พักหรือหาโรงแรมไปเลย ครั้นจะให้ไปนอนตู้คอนเทนเนอร์ที่เป็นทั้งห้องทำงานและที่พักชั่วคราวในไซต์ฉันก็ยังไม่ชินและแอบกลัวอยู่เหมือนกัน แต่พอเขามาถึงเรื่องต่างๆ ที่ฉันลืมไป ก็ถูกจัดการให้อย่างเรียบร้อย แถมยังใจดีคิดถึงลุงสมบัติแทนฉันด้วย น่ารักใช้ได้เลยนะเนี่ย...พอมาถึงโรงแรม เขาก็พาฉันขึ้นมายังห้องสวีทสุดหรูห้องประจำของเขาที่มีความกว้างพอๆ กับห้องฉันที่กรุงเทพเลย แถมยังมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันเหมือนกับรู้ว่าฉันต้องมาอยู่อีกหลายวันอย่างนั้นแหละ เดินดูรอบๆ ห้องด้วยความตื่นตาตื่นใจเสร็จก็มานั่งจุ้มปุ๊กอยู่กับกระเป๋าเสื้อผ้าที่เด็กยักษ์เตรียมมาให้เผื่อขาดอะไรจะได้ชวนเขาออกไปซื้อกันวันนี้เลย"เอาชุดอะไรมาให้พีชบ้าง""ชุดว่ายน้ำ""ตลกเก่งนะเดี๋ยวนี้""หึ เอามาจริง เผื่ออยากว่ายน้ำให้กายดู""ไม่น่าจะมีเวลาหรอก พีชให้ทุกคนทำโอที พีชก็ต้องไปอยู่ด้วย""เจ้านายน่ารักขนาดนี้ลูกน้องไม่รักยังไงไหว""หวังอะไรป่ะเนี่ย""หวังนิดหน่อย" จุ๊บ"เบาเบากันมั้ย" "..."เธอจะรู้ตัวมั้ยว่าเวลานี้หน้าแดงๆ แก้มแดงๆ ของเธอทำให้ผมอยากแกล้งขนา
