LOGINShare
บทที่15
Last Updated:
2024-12-04 21:09:49"พี่กาย น้ำขิงเอาน้ำมาให้ค่ะ"
"..." "มา พี่กายมือเลอะ น้ำขิงป้อนค่ะ" "ไม่ต้อง" พอเสร็จจากงานห้องสมุด ผมก็ปล่อยเพื่อนๆ สอนหนังสือเด็กๆ ไปเพราะผมไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ เลยชวนไอ้นายกับไอ้เตอร์มาช่วยกันทาสีคนละแรงสองแรงจะได้เสร็จเร็วขึ้น แต่ชีวิตมันก็มักมีจังหวะนรกเข้ามาเล่นตลกกับผมเสมอ อย่างตอนนี้ ที่ผมนั่งทาสีผนังห้องอยู่ดีดี ก็มีรุ่นน้องคณะวิศวะที่ปลื้มผมเอาน้ำมาให้และพยายามจะถึงเนื้อถึงตัวให้ได้ ซึ่งทั้งหมดเกิดขึ้นต่อหน้าลูกพีช ที่กำลังเดินยิ้มถือถุงน้ำดื่มมาทางผม แต่กลับหยุดชะงักไม่เดินเข้ามาใกล้ แถมเตรียมหันหลังเดินไปอีกทาง จนผมเห็นท่าไม่ดี เลยวิ่งตามไปดักข้างหน้าเธอ ก่อนจะดึงแขนเธอเดินมาที่ห้องเรียนเล็กๆ อีกห้อง ปล่อยให้รุ่นน้องยืนทำหน้างงอยู่ที่เดิม "หิวน้ำ" "น้ำหมด" "หมดอะไร ในถุงมีตั้งหลายขวด" "มีเจ้าของหมดแล้ว" "หึงกาย?" "อยากง้อจัง แต่สถานที่ไม่อำนวย" ฟอด "อย่ามาทำเจ้าชู้กับพีชได้มั้ยกาย" "พีชไม่ใช่สาวๆ ของกายนะ" "..." "ใครบอกว่าพีชไม่ใช่ผู้หญิงของกาย" "พีชเป็นผู้หญิงของกายคนเดียวมาตั้งนานแล้ว" "..." "กายง้อ ไม่งอนกายนะ ได้มั้ย" จุ๊บ คำพูดแทงใจดำของเธอที่เอ่ยออกมาอย่างขอร้องผมพร้อมกับดวงตากลมโตที่กำลังสั่นไหว ทำผมร้อนรนอยู่ข้างในจนต้องพูดความรู้สึกออกมาแต่มันก็ไม่ทั้งหมด ต้องไม่ใช่สถานการณ์แบบนี้ ผมพยายามสูดลมหายใจเข้าและปล่อยออกมาให้ใจเย็นขึ้น ก้มตัวลงไปวางหน้าผากของผมบนหน้าผากมนของเธอมองเข้าไปในตากลมโตที่ซ่อนความน้อยใจเอาไว้ไม่อยู่ ทำใจกล้ากดริมฝีปากจูบเธออย่างแผ่วเบาก่อนจะค่อยๆ งับปากเล็กอ้าขึ้นพอให้ลิ้นของผมเข้าไปชิมความหวานได้ ผมไม่รู้ว่าคนอื่นเขาง้อผู้หญิงกันยังไง แต่ผมเลือกใช้วิธีนี้ง้อเธอ...เธอคนเดียวของผม แค่ก แค่ก แค่ก เหมือนไอ้เตอร์จะแกล้งไอส่งสัญญาณให้ผมรีบพาเธอออกไป ผมเลยต้องจำใจผละออกแล้วเอื้อมมือไปดึงถุงน้ำดื่มมาถือไว้เอง และใช้มือข้างที่ว่างไปจับมือเล็กพาเดินออกมาพร้อมกัน จนเห็นไอ้เตอร์ยักคิ้วส่งซิกให้มองไปทางไอ้นายที่ยืนคุยกับพี่ไอติมอยู่ไม่ไกล ผมเลยปล่อยมือนุ่มให้ไปหยิบแปรงทาสีมาถือไว้ในมือ "ลูกพีช ฉันเดินหาแกซะทั่วเลย" "มาอยู่ตรงนี้นี่เอง" "อะ อืม มาช่วยทาสีหน่ะ" "ดีดี ฉันอยู่ทาสีกับแกดีกว่า" "อยู่ตรงนั้น ลีบอกเกะกะ" "มาซิ ไปทาในห้องกัน" ฉันเลยเบี่ยงเบนความสนใจจากเพื่อนของเขาชวนไอติมไปนั่งทาสีกันในห้องที่เดิมก่อนที่ฉันจะเดินไปหาน้ำหาท่า เพียงไม่นานคนที่ฉันกำลังหนีหน้าเพราะเหตุการณ์เมื่อครู่ก็เดินตามเข้ามานั่งข้างกันทำเป็นช่วยงานอย่างขยันขันแข็ง แต่พอไอติมเผลอก็หันมาแกล้งฉันดึงผมฉันบ้างหยิกแก้มฉันบ้างแอบจับมือบ้าง ทำตัวรุ่มร่ามมือเป็นปลาหมึกสุดๆ ฉันเลยแกล้งกลับโดยการให้เขาลุกขึ้นไปทาตรงตำแหน่งที่ฉันเอื้อมไม่ถึง อยากสูงดีนัก ก็ต้องใช้ความสูงให้เป็นประโยชน์ซะหน่อย "น้องกายช่วยทาบนนั้นหน่อยสิ" "..." "ตรงนั้นแหละ ตรงนั้นโน่นด้วยนะ" "ทาให้เสร็จเลยนะ" "..." เพราะความที่ฉันอยากให้งานเสร็จเร็วเลยทำให้ลืมดูเวลาไปเลย มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่อาลีเดินหน้านิ่งยกหม้อก๋วยเตี๋ยวแห้งมาให้ด้วยตัวเอง คงจะเห็นว่าแฝดตัวเองกับเพื่อนสนิทอย่างฉันไม่ได้เดินไปนั่งกินด้วย "ติม ลูกพีช มากินก๋วยเตี๋ยว" "ลีกินยัง" "กินแล้ว" "น่าอร่อยอะ" "อร่อย ลุงผู้ใหญ่ทำ" "พวกมึงมากินด้วยกันสิ กูตักมาเผื่อ" "ครับ" "เหลืออีกเยอะมั้ย ตรงนี้" "เหลือห้องเล็กอีกห้องเดียว ลูกพีชว่าพรุ่งนี้เช้าก็น่าจะเสร็จ" "อืม จะได้มีเวลาพัก" "หรือถ้าว่างแล้ว เดินไปยิ้มให้กำลังใจหนุ่มๆ ฝั่งโน่นบ้างสิ" "มีแต่คนถามหาลูกพีช จนลีขี้เกียจตอบ" "หนุ่มๆ ฝั่งนี้ก็ต้องการกำลังใจเหมือนกันนะลี เชื่อติมสิ" "ไปทาสีต่อดีกว่า" แล้วไหงสองแฝดมารุมแซวฉันได้เนี่ย ฉันอุตส่าห์นั่งกินก๋วยเตี๋ยวเงียบๆ แล้วเชียว ไม่รู้ไปรู้ไปเห็นอะไรกันมารึป่าว แฝดสยองคู่นี้ยิ่งหูตาไวอยู่ด้วย แต่ไม่เป็นไร ฉันตีมึนไปนี่แหละดีที่สุด จะว่าไป ไม่รู้ว่าค่ายอื่นได้กินของอร่อยทุกมื้อแบบนี้มั้ย แต่ค่ายของพวกเราปีนี้ยังไม่ได้ต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปกินกันเลย เพราะชาวบ้านทำอาหารง่ายๆ เหมือนที่พวกเขากินทุกวันมาเผื่อพวกเราทุกมื้อ จนอาลีเอ่ยปากขอว่าไม่อยากให้ลำบากเหมือนพวกเรามาเป็นภาระมากกว่ามาช่วย แต่สำหรับลุงผู้ใหญ่และชาวบ้านนี่คือน้ำใจเล็กเล็กน้อยน้อยที่อยากตอบแทนพวกเรา และยิ่งพวกฉันกินกันจนหมดเกลี้ยงก็ยิ่งทำให้ลุงผู้ใหญ่และทุกคนพากันดีใจยิ้มไม่หุบ "ลูกพีช เสร็จแล้วเดินไปร้านขายของชำในหมู่บ้านกันมั้ย" "ไปสิ อยากกินน้ำแดง ไม่รู้จะมีมั้ยเนอะ" "จริง ร่างกายไอติมต้องการน้ำอัดลม" "ฮ่าๆๆ" "ป่ะ รีบทำจะได้รีบไปเดี๋ยวค่ำ" พอผมล้างมือล้างหน้าเสร็จก็เดินกลับมาหยิบไฟฉายและยืนรออยู่แถวๆ เต๊นท์ของเธอเพราะแอบได้ยินที่พวกเธอชวนกันไปซื้อขนมในหมู่บ้าน ผมก็เลยอยากจะเสนอตัวเดินไปเป็นเพื่อนช่วยถือของดูขนมมาฝากสามสาวเพื่อนของผมด้วย ยังไงมีผู้ชายไปด้วยอย่างน้อยก็น่าจะอุ่นใจขึ้นมาแค่นิดหน่อยก็ยังดี #อยากกินเส้นหมี่ไก่ฉีก เลยให้ทุกคนกินก๋วยเตี๋ยวแห้งกันแทน😋 #อ่านเพลินๆ ฟินๆ กันเหมือนเดิมนะคะRelated chapters
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่16
"จะไปไหนกัน""ไปซื้อขนมในหมู่บ้านหน่ะ""ลีเอาอะไรมั้ย""ไม่ มึงจะเดินไปเป็นเพื่อน?" "ฮะ" "อืม""รีบกลับนะ เดี๋ยวมีหมูย่าง""โอเค / โอเค"เหมือนพี่อาลีจะมองเห็นอะไรในตัวผม หรืออาจเป็นผู้ชายเหมือนกันเลยพอดูกันออก ถ้าอย่างนั้นถือว่าโชคดีของผมนะ ที่เพื่อนสนิทของเธอไม่ได้มีท่าทีขัดขวางผมแต่อย่างใด ออกแนวเปิดโอกาสให้ผมอยู่หน่อยๆ ถ้าผมเดาไม่ผิดประวัติของผมน่าจะผ่านตาพี่เขามาบ้างแล้ว เพราะพี่เขาก็ใหญ่พอตัวโชคดีที่ตลอดชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย ผมไม่มีข่าวเสียหายหรือเรื่องผู้หญิงเลยสักครั้ง มีก็แค่ติดชาร์ตหนุ่มฮอตที่มีคนโหวตให้ก็เท่านั้น ผมก็ไม่รู้เหมือนกันที่เธอชอบว่าผมเจ้าชู้ เธอไปเอามาจากไหน ถึงเอามาพูดเป็นตุเป็นตะหยิบมาว่าผมตลอด"น้องกายเอาน้ำอะไรมั้ย เดี๋ยวพี่ให้ลูกพีชจ่ายเงินให้""ไอติม แกอยากเลี้ยงก็เลี้ยงเองสิ""ถ้าพีชเลี้ยงผมเอาอันนี้ อันนี้ แล้วก็อันนี้ครับ""แต่ถ้าพี่ไอติมเลี้ยง ผมขอแค่น้ำอัดลมแก้วเดียวก็พอ""อยู่เป็นนะเนี่ย" "ไอติม แกจ่ายสิ ฉันไม่ได้เอากระเป๋าสตางค์มา""หึ ขี้งก" "... "ผมยืนอมยิ้มกอดอกมองคนตัวเล็กที่ไม่ยอมควักเงินจ่ายค่าขนมถุงใหญ่ให้ผม ปากผมก็อดไม่ได้ที่จะขยับ
Last Updated : 2024-12-04ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่17
คืนสุดท้ายของค่ายอาสา ไม่น่าเชื่อว่าความร่วมมือร่วมใจของทุกคนจะทำให้งานเสร็จทันเวลาพระอาทิตย์ตกดินพอดี ประธานค่ายอาสาอย่างพี่อาลีเลยให้ลูกน้องซื้อเครื่องดื่มเย็นๆ ขึ้นมาให้จากร้านสะดวกซื้อข้างล่าง เพื่อเป็นการฉลองและให้ทุกคนได้ผ่อนคลายกันพอหอมปากหอมคอ เพราะพรุ่งนี้มีพิธีส่งมอบและเดินทางกลับกันแต่เช้า"พีช อะ" "อะไรหรอ" "บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรสเนื้อ""พกมาด้วยหรอ กำลังอยากกินพอดีเลย""อืม กลับไปเลี้ยงข้าวคืนด้วยนะ""จิ๊""รีบไปอาบน้ำ เดี๋ยวไม่สบาย""บอกแต่คนอื่น ตัวเองก็เหมือนกันนั่นแหละ""หึ" ดูเหมือนคืนนี้อากาศจะเย็นกว่าคืนก่อน ถ้าได้กินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปร้อนๆ คงจะอร่อยมากแน่ๆ ดีที่ผมพกยี่ห้อดังของเกาหลีแบบกล่องติดกระเป๋ามาด้วย ซึ่งกล่องนึงแบ่งกันกินได้สองสามคน ผมเลยหยิบรสเนื้อมาหนึ่งกล่องเดินไปให้เธอที่เต๊นท์จะได้แบ่งกันกินกับพี่ไอติม พอเดินไปถึงก็เห็นเธอนั่งต้มน้ำร้อนเตรียมชงโกโก้อยู่คนเดียว เพราะพี่ไอติมเดินไปหาขนม ผมเลยมีโอกาสได้หยอกล้อเธอนิดหน่อย ก่อนจะกลับมาต้มบะหมี่อีกสองกล่องที่เหลือแบ่งกินกับเพื่อนๆ หน้าเต๊นท์ จนสามสาวเดินกลับมาจากอาบน้ำ ก็อาสาไปเอาของกินจากกองกลางมาเพิ่ม
Last Updated : 2024-12-04ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่18
"เอาไก่ย่างมั้ย" "เอา" "กาย หรือ ไก่ย่าง""ไก่ย่างงงงงง""อย่าไปพูดคำนี้กับคนอื่นนะ""มีแต่กายนี่แหละ ที่คิดทะลึ่ง""รู้หรอ กายคิดอะไร""รู้""คิดว่า?" "..." ปึก"โอ้ย!" "ตัวเองนั่นแหละ ทะลึ่ง" "หึ" ไอ้เด็กบ้านี่! เขาเอาหน้าผากกว้างของตัวเองมาชนเข้ากับหน้าผากมนของฉันแทนการใช้มะเหงกเพราะมือกำลังยุ่งอยู่กับการแกะไก่ให้ฉันอยู่ แถมยังเอาสิ่งที่ตัวเองคิดมายัดเยียดให้ฉันคิดเหมือนเขาอีก ร้ายกาจที่สุด ใจดีด้วยหน่อยไม่ได้เลยจริงๆระหว่างรอเขาอาบน้ำ ฉันก็หยิบไอแพดขึ้นมานอนวาดรูปไดอารี่เก็บไว้ เพราะตั้งแต่ไปค่ายฉันก็ยังไม่ได้วาดเลยสักรูป พอหัวถึงหมอนหนังตาก็ปิดสนิทเหมือนถูกปิดสวิตช์ทุกคืนรูปแรกที่ฉันเลือกวาด เป็นรูปเขาที่กำลังยืนทาสีมีฉันนั่งเทสีอยู่ใกล้ๆ ส่วนอีกรูปก็เป็นคืนสุดท้ายที่เราสองคนกำลังนั่งมองตากันอยู่หน้าเต๊นท์ตอนที่คนอื่นๆ กำลังเล่นเกมส์กันอย่างสนุก วาดไปก็คิดถึงช่วงเวลาตอนนั้นไปมันอดทำให้ฉันเผลอยิ้มออกมาไม่ได้ พอวาดเสร็จฉันก็โพสต์ลงเพจส่วนตัว พร้อมคิดแคปชั่นสั้นๆ ว่าอะไรดีละ.... อันนี้แล้วกัน 'Ours Story' "ทำอะไร""อุ้ย! มายืนตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย""ตกใจหมด""แอบทำอะไร"
Last Updated : 2024-12-04ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่19
"พีช""เรียกเป็นเพื่อน""หรือจะให้เรียกเป็นแฟน?""...""ที่รัก""นี่ ไม่ต้องมาแกล้งเลยนะ""หึ""ไปขับรถเล่นกันมั้ยหรืออยากนอนพัก""อยากไป แต่ก็อยากนอน""ต้องแยกผ้าใส่เครื่องซักผ้าด้วยแหละ""อืม เอาไปปั่นที่ร้านข้างๆ ตรงนี้มั้ย""จะได้ไปหากาแฟกินด้วย""ไปสิ เอาผ้ากายไปปั่นด้วยกันสิ"เมื่อเช้าเราสองคนพากันไปวิ่งออกกำลังกายที่สวนสาธารณะและแวะกินโจ๊กร้านประจำของเขาจนอิ่ม แต่ก็ยังซื้อน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋กับมากินกันที่ห้องอีก เลยทำให้ฉันแปลงร่างเป็นแม่หมูนอนอืดอยู่บนโซฟาอย่างตอนนี้ มีเขานั่งที่พื้นพิงหลังกับโซฟาอยู่ใกล้ๆ ฉันเริ่มชินกับการมีเขานอนเล่นเกมส์อยู่ข้างๆ ซะแล้วสิ พอเราสองคนตกลงกันเรียบร้อย ฉันก็ปลีกตัวมาแยกผ้าใส่ถุงซัก ส่วนเขาก็ลงไปเอากระเป๋าขึ้นมาแยกผ้าเพื่อเอาไปซักพร้อมกัน อันที่จริงที่ห้องฉันก็มีเครื่องซักผ้านะ แต่เห็นคนไปใช้บริการร้านนี้เยอะเลยอยากจะลองไปใช้บ้าง เดินลงมาไม่ถึงห้านาทีก็ถึงร้านเครื่องซักผ้าและเครื่องอบผ้าขนาดใหญ่ เขาเลือกเครื่องใกล้กัน พอฉันใส่น้ำยาซักผ้าและเทน้ำยาปรับผ้านุ่มเสร็จก็หันไปทำแบบเดียวกันเททุกอย่างลงไปในเครื่องของเขา มีเวลาไปนั่งกินกาแฟกันชั่วโมงค
Last Updated : 2024-12-04ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่20
"ใส่พริกสองเม็ดพอมั้ย""กายกินเผ็ดนี่ ใส่อีกสิ""กายกินได้ เดี๋ยวพีชปวดท้อง""เอางั้นก็ได้""ชิมสิ""เป็นไงอร่อยมั้ย""อืม อร่อย"เราสองคนช่วยกันเข้าครัวทำอาหารมื้อเย็นง่ายๆ ด้วยกัน เพราะอยากทำชาเลนจ์ให้ตัวเองอิ่มท้องในงบหนึ่งร้อยบาท เขาเลยพาไปซื้อหมูสับกับใบกะเพราในซูเปอร์มาร์เก็ตฝั่งตรงข้ามมาทำกินกันซึ่งก็เหลือพอให้ซื้อเต้าหู้ไข่กับผักกาดขาวมาทำเพิ่มอีกหนึ่งอย่าง โดยเขาขอโชว์ฝีมือทำผัดกะเพราหมูสับที่คุยนักคุยหนาว่าเป็นเมนูเด็ด ส่วนฉันก็ทำต้มจืดไว้กินคู่กัน ซึ่งมันทั้งอิ่มทั้งอร่อยแถมยังสบายกระเป๋าอีกด้วย จะว่าไปเขาก็เก่งรอบด้านเลยนะเนี่ย"ว่าไง ไอติม" "ลูกพีช พรุ่งนี้แวะรับฉันด้วยได้มั้ย""โดนแฝดเทอะ""อะ เอ่อ ดะ ได้สิ""ทำไมทำเสียงแบบนั้นละ ไม่สะดวกหรอ""ห๊ะ ไม่ๆ สะดวกๆ""หึ"ปึก"อุ๊บ""ลูกพีชแกเป็นอะไรรึป่าว""เหมือนฉันได้ยินเสียงผู้ชายเลย""เสียงทีวีหน่ะ""อ่อ หรอ โอเค""เจอกันแปดโมงนะไอติม""เดี๋ยวฉันไปรอตรงป้ายรถเมล์""แกจะได้ไม่ต้องกลับรถ""โอเค" "น่ารักที่สุด เจอกันนะ""จ้า บ๊ายบาย"เกือบไปแล้วลูกพีชเอ้ย ไอติมเกือบสงสัยแล้วมั้ยละ เพราะเขาคนเดียวเลยที่ส่งเสียงหัวเราะขำคว
Last Updated : 2024-12-04ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่21
ฉันลุ่มหลงไปกับสัมผัสที่เหมือนจะอ่อนโยนแต่ดุดันของเขา เสียงลมหายใจเข้าออกแรงที่กำลังยุ่งอยู่กับก้อนกลมของฉันบ่งบอกให้รู้ว่าเขากำลังพยายามระงับอารมณ์พลุ่งพล่านที่มี แต่มันกลับทำให้ฉันรู้สึกวาบหวิวขนลุกซู่ไปกับลมร้อนๆ ที่มากระทบผิวบาง เวลานี้... ฉันแทบไม่เหลือสติแล้ว"อ๊ะ""นุ่มมาก""อื้ม" จากที่ตอนแรกมือหนาซุกซนบีบเคล้นก้อนนิ่มไปมาอยู่นาน ก็ค่อยๆ เลื่อนลากลงมาตามผิวเนียนจนไปถึงขอบกางเกงผ้าลื่นและเข้าไปทีละนิด...ละนิด จนสามารถกอบกุมเนินบอบบางของฉันได้อย่างง่ายดาย แต่เขาไม่หยุดอยู่แค่นั้นเพราะนิ้วเรียวยาวกำลังพยายามแทรกเข้าไปตามรอยแยกที่ไม่เคยมีสิ่งแปลกปลอมลุกล้ำเข้ามาก่อน เขาคนแรก และเขาก็ทำสำเร็จ เพราะเวลานี้นิ้วร้ายๆ กำลังเล่นงานจุดอ่อนไหวย้ำย้ำซ้ำซ้ำตามจังหวะที่เขาเป็นผู้ควบคุมให้ฉันไร้เรี่ยวแรงต้านทานผลิตน้ำหวานออกมาจนเอ่อล้น"ฮึ่ม"ฟอด"หวาน""ยะ อย่า มันสกปรก""ไม่""ชอบ""อ๊า" ความหอมหวานของเธอพาอารมณ์เตลิดไปไกลอย่างห้ามไม่อยู่ ทำใจกล้าส่งนิ้วซุกซนเข้าไปในร่องคับแคบให้เธอได้พอปรับตัวจากหนึ่งนิ้วกลายเป็นสองนิ้ว จนอยากจะลองชิมว่าลูกพีชลูกนี้จะหวานมากแค่ไหน เลยค่อยๆ ไล่เลียลงไ
Last Updated : 2024-12-04ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่22
ผมให้ไอ้นายแวะมาส่งที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อจะมารอคนที่นัดไว้และกลับคอนโดพร้อมกันตามที่ผมบอกเธอเมื่อช่วงบ่ายทางโทรศัพท์ แต่พอมาถึงยังมีเวลาเหลือกว่าเธอกินชาบูเสร็จเลยกะจะไปเดินแอบส่องสักหน่อย แล้วก็ว่าจะหาอะไรกินรอด้วย ยังไงเย็นนี้เธอก็ไม่น่าจะกินได้อีกเพราะจัดเต็มกับเพื่อนซะขนาดนั้นแต่ที่ทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดเพราะเธอบอกผมว่ามากับพี่ไอติมสองคน พอเอาเข้าจริงกลับมีผู้ชายที่ไม่ใช่พี่อาลีเพิ่มเข้ามาหนึ่งคนแถมยังนั่งข้างเธอด้วย ดูแลเทคแคร์เป็นอย่างดี อันที่จริงที่นั่งตรงนั้นควรเป็นผมรึป่าว ผมควรรู้สึกอย่างไรดี"ไหนบอกว่ามากินกับพี่ไอติมสองคน""ทำไมมีคนอื่น""นัดกัน?" "ก็มากับไอติมสองคนจริงๆ นี่""บังเอิญมาเจอกับกิตที่ร้าน""บังเอิญเกิ๊น""ไม่เชื่อใจกันถูกมั้ย""ร้านในห้างมีเป็นร้อย""..."ผมถามสิ่งที่ขัดข้องใจออกไปทันทีที่เธอเดินมาถึงลานจอดรถจุดนัดพบของเรา พร้อมกับเอื้อมมือไปแย่งกระเป๋าสะพายมาถือไว้ และเปิดประตูข้างคนขับให้เธอหย่อนสะโพกมนลงไปนั่งที่เบาะโน้มตัวลงไปคาดเข็มขัดนิรภัยให้เธอจนเรียบร้อย ก่อนจะพาตัวเองเดินอ้อมมาอีกฝั่งทำหน้าที่คนขับรถประจำตัวเธอ แต่คงเป็นเพราะผมเองที่ทำให้บรรยากา
Last Updated : 2024-12-04ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่23
เพราะคุณแม่โทรบอกให้ฉันกลับบ้านเช้าหน่อย เนื่องจากมีแขกของคุณพ่อมาทานอาหารกลางวันด้วยกันที่บ้าน แขกที่ว่าเป็นเพื่อนสนิทของคุณพ่อที่เคยอยู่บ้านติดกันที่ต่างจังหวัด ไม่ได้เจอกันนานมากตั้งแต่คุณพ่อคุณแม่ย้ายขึ้นมาทำธุรกิจที่กรุงเทพ ฉันเลยรีบตื่นแต่เช้าและกลับบ้านทันทีหลังจากออกไปวิ่งกำลังกายที่สวนสาธารณะกับเด็กโข่งเสร็จ ซึ่งเขาก็ซื้อน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ฝากฉันไปให้คุณพ่อคุณแม่ด้วย แอบทำคะแนนตั้งแต่ยังไม่เคยเจอกันเลยนะ ร้ายกาจชะมัด! "ลูกพีชมาแล้วค่ะคุณแม่""ไปวิ่งมาหรอลูก" "ค่ะ คุณพ่อละคะ""กำลังลงมาหน่ะ""ทานข้าวเช้ากันยังคะ พีชมีน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋มาฝาก" "ดีเลย พ่อกำลังอยากกินน้ำเต้าหู้อยู่พอดี""เจ้านี้อร่อยมากค่ะ""ลูกพีชขอขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ""จ๊ะ"ยังไม่ถึงสิบเอ็ดโมงดี ฉันก็ได้ยินเสียงรถยนต์หรูแล่นเข้ามาในบ้าน เลยรีบวิ่งลงมาจากบันไดไปช่วยคุณป้าแม่บ้านเตรียมน้ำเย็นๆ และของว่างมารอต้อนรับทันทีที่ฉันยกน้ำและผลไม้เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น สองขาของฉันก็ต้องหยุดชะงักเพราะร่างสูงที่คุ้นตาเสียงที่คุ้นหูนั่งหันหลังอยู่ที่โซฟากำลังตอบคำถามที่คุณพ่อถามสารทุกข์สุกดิบอยู่ ทำไมเป็นเขาล
Last Updated : 2024-12-05
Latest chapter
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่45
"ลูกหลับยัง""ชู่ววว""..."ผมนั่งมองลูกชายวัยหกเดือนตัวอ้วนจ่ำม่ำผิวขาวอมชมพูนอนหลับตาพริ้มแต่ปากยังอยู่ที่ยอดอกมามี๊ไม่ยอมปล่อย สงสัยจะอร่อยถูกใจน่าดูถึงได้กินไปยิ้มไป หรือจะกำลังฝันดีอยู่กันนะ นั่งมองนั่งหอมแขนป้อมอยู่สักพักปากจิ้มลิ้มก็ค่อยๆ คลายออกจากก้อนกลมของมามี๊บ่งบอกให้รู้ว่าเบบี๋น้อยหลับสนิทแล้ว ผมจึงค่อยๆ ยื่นแขนไปช้อนหลังเจ้าตัวเล็กอุ้มพาดบ่าแกร่งพร้อมกับตบก้นน้อยเบาเบาเป็นการกล่อมไม่ให้ตื่นมาโยเย เดินไปเดินมาอยู่ห้านาทีถึงพาไปส่งลงเปลนอนข้างๆ เตียงคิงไซต์ของผมกับพีช "จัดกระเป๋าเสร็จแล้วหรอ""เสร็จแล้วคับผม""ของเราสองคนหนึ่งใบ ของลูกหนึ่งใบ""ชุดว่ายน้ำของมี๊ได้ใส่ไปมั้ย""เรียบร้อยค้าบ แต่ป๊าไม่ให้ใส่""มี๊อยากใส่""ไม่รู้แหละ ห้ามเถียง เดี๋ยวลูกตื่น""..."วันหยุดยาวนี้ผมและเพื่อนๆ จัดทริปไปเที่ยวทะเลหัวหินและแน่นอนว่าที่พักต้องเป็นหนึ่งในรีสอร์ทของผมอยู่แล้ว เพื่อความเป็นส่วนตัวของเราสี่ครอบครัวผมเลยสั่งปิดโซนบ้านพักทั้งหมด เปิดให้แขกเข้ามาพักผ่อนได้เฉพาะโซนโรงแรมซึ่งมองเห็นทะเลและลงไปเดินเล่นที่ชายหาดได้เหมือนกันแต่ผมรู้สึกไม่ค่อยอยากจะไปซะแล้วสิ เพราะแอบไปเห็นแช
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่44
"ไหวมั้ยปะป๊า""ป๊าไหวครับมี๊""ยาดมหน่อยมั้ย มี๊ถือให้""ขอมือมี๊ก็พอครับ"หลังจากคืนเข้าหอของฉันกับเขาหนึ่งเดือน เบเบี๋ก็มานอนอยู่ในพุงกลมกลมของฉันอย่างสบายใจ ตอนแรกฉันก็ไม่รู้ตัวหรอกคิดว่าที่กินจุกกินจิกเป็นเพราะใกล้ช่วงวันนั้นของเดือนเท่านั้น จนทุกคนที่มาเจอต่างพากันทักเป็นเสียงเดียวว่าดูมีน้ำมีนวลขึ้น ให้ลองตรวจๆ ดูหน่อย เท่านั้นแหละ! เขาก็รีบไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาครบทุกยี่ห้อในเวลาไม่ถึงสิบนาที ตื่นเต้นที่สุดก็คุณสาของฉันเองและเหมือนเบบี๋จะรู้ว่าปะป๊ากับมามี๊รับรู้ถึงการมาของเขา เลยทักทายกันโดยการแกล้งให้ปะป๊าสุดหล่อแพ้ท้องทุกวัน บางวันทำเอาปะป๊าแทบจะนอนในห้องน้ำเพราะอาเจียนหนักมาก จนฉันอดสงสารไม่ได้ แต่นิสัยขี้แกล้งแบบนี้ก็มาจากเขานั่นแหละ...อย่างวันนี้ ฉันต้องเข้ามาประชุมสำคัญเป็นเพื่อนเขา เพราะนอกจากอาการแพ้ท้องอาเจียนของเขาแล้วยังติดกลิ่นฉันหนักมากเหมือนกันราวกับเป็นยาดมแก้เวียนหัวอย่างดีอย่างไงอย่างงั้น"โอ้โห หมดสภาพเพื่อนกู""ไงวะ ไหว?" "มันแค่หาเรื่องอ้อนพี่ลูกพีชแค่นั้นแหละ""เหมือนมึงไง"เมื่อก่อนตอนซุ่มคบกันมันก็มีบ้างที่เขาออกไปปาร์ตี้แฮ้งค์เอาท์กับเพื่อนตามประสาห
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่43
"อุ้ย มีงานแต่งหรอ""ไปดูกันมั้ย""...""ไปนะ""..."วันนี้ตั้งแต่ตื่นนอนขึ้นมาฉันสัมผัสได้ถึงความรู้สึกแปลกผิดปกติ ท่าทางดูอารมณ์ดีมากเป็นพิเศษของเขาที่รีบตื่นแต่เช้ามาอาบน้ำแต่งตัว จัดทรงผมให้ดูหล่อเป็นพิเศษ ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวแบรนด์ดังคู่กับกางเกงสแล็คสีน้ำเงินเข้มราคาแพง ฉีดน้ำหอมกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วห้อง และพอฉันอาบน้ำเสร็จก็มาจัดแจงเตรียมชุดสวยๆ ให้ จนฉันแปลกใจว่าเขาไปแอบสั่งตัดมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วก็ท่าทางพูดผิดผิดถูกถูก ไม่รู้จะเอามือใหญ่ๆ ไปวางไว้ตรงไหนนั่นอีก ฉันเลยเออออตามน้ำปล่อยให้เขาพามาขับรถเล่นอย่างที่พยายามบอกกันทันทีที่รถสปอร์ตสีดำหรูแล่นเข้ามาในสวนขนาดใหญ่ มีทั้งต้นไม้สีเขียวและดอกไม้หลากสีเสียงเปียโนเล่นคลอเบาเบา มีเขาที่ไม่รู้ว่าไปใส่เสื้อสูทตอนไหนเดินอ้อมมาเปิดประตูรถให้เหมือนเช่นทุกครั้ง ถ้าเซ้นส์ของฉันไม่ผิด ฉันว่าสิ่งที่ฉันคิดเป็นจริง"สวยมั้ย""สวย""ชอบมั้ย""ชอบ""แต่งงานกันมั้ย""แต... ห๊ะ" "แต่งงานกัน งานแต่งของเรา"เพี๊ยะ!"ได้ไง พีชยังไม่ได้ตกลงเลย""วันนี้พีชไม่สวยด้วย""สวยแล้ว วันนี้พีชสวยมาก""สรุปแต่งนะ" "สถานที่พร้อม แขกพร้อม เจ้าบ่าวพร้
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่42
K.NAI : @KKAY ใช้กูฉ่ำTutor.T : 👍KKAY : แค่นี้บ่นKKAY : กูโดนพวกมึงใช้มาเยอะละKKAY : กูไม่รับขวัญหลานซะดีมั้งK.NAI : กูพิมพ์นิดเดียว😭Tutor.T : กูไม่เกี่ยว ไอ้นายคนเดียวนั่งอ่านข้อความโอดโอยของไอ้สองคนนั้นด้วยความเบื่อหน่าย ผมแค่ให้ช่วยเตรียมอะไรบางอย่างให้ทันวันที่ผมเดินทางกลับแค่นิดหน่อย ทีตอนพวกมันสองคนแต่งงานผมก็จัดการให้ทุกอย่าง แม้กระทั่งตอนที่มายกับมินนี่คลอดเจ้าแฝดผมก็เป็นธุระจัดการเรื่องห้องพักที่โรงพยาบาลให้ ดีที่ช่วงนั้นผมกลับไปงานเลี้ยงสำคัญของบริษัทพอดี ไม่อย่างนั้นคงพลาดโมเมนต์น้ำตาซึมของไอ้เตอร์ไอ้นาย น่าเสียดายแย่...และเพราะทั้งสองคู่มีลูกแฝด ผมก็ต้องรับขวัญหลานคูณสองเท่า เล่นเอาเงินในบัญชีผมสั่น เลยตัดสินใจว่ากลับไปคราวนี้จะยกบ้านพักตากอากาศติดทะเลทางภาคใต้ให้คนละหลังแทน แต่ผมก็ไม่ได้ใจดีถึงขนาดที่จะไม่เอาคืนไอ้เตอร์ไอ้นายเลย เพราะทุกอย่างที่ผมไหว้วานให้เพื่อนรักทั้งสองช่วยเตรียมการให้ ผมไม่ได้ควักกระเป๋าจ่ายเงินให้พวกมันสักบาท ตีมึนใส่แบบเนียนๆ พวกมันก็ไม่กล้าทวง 'หึ' "ทำไรอะ" "ปะ ป่าว""พิรุธนะ คุยกับสาวหรอ""ไม่ได้คุย" "...""กายไม่ได้คุยกับสาวคับ"
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่41
"พีช""หืม""กายโกรธพีช""พีชทำอะไรให้""ก็ดูสิ ไอ้สองคนนั้นแชทมาอวดว่าสาวๆ ท้อง""แล้วก็ว่ากายไม่มีน้ำยา""ก็จริง""อยากโดน?""..."เป็นไปตามที่ผมคิด หลังจากงานแต่งพวกมันเพียงไปนานผมก็ได้รูปแผ่นฟิล์มอัลตราซาวด์ ที่มีภาพสีขาวๆ คล้ายกันพร้อมกับข้อความโอ้อวดของไอ้เพื่อนขี้คุยนั่นทุกวัน แล้วก็ขยันส่งกันซะด้วย ไปหาหมอทีก็ส่งมาอวดที จนผมรู้สึกอินตามไปด้วย และถ้าวันไหนที่ผมเบื่อหรือรำคาญไม่อ่านแชทพวกมันก็จะรอผมตื่นแล้ววิดีโอคอลมาหา ถ้าไม่รับก็จะโทรกันมาอยู่อย่างนั้นจนต้องกดรับและด่ากลับไปหนึ่งชุดถึงจะหยุดกวนกัน นี่ผมยังนึกภาพบทปะป๊าของไอ้นายไม่ออกนะ คิดแล้วก็แอบสงสารเด็กเด็กอยู่เหมือนกัน"ทำอะไรอะ""นับวัน""นับวันอะไร""ผลิตลูก""..."แล้วพอมาเล่าให้คนตัวเล็กที่กำลังนอนพิงอกแกร่งอ่านเทคบุ๊คอยู่ เธอก็เห็นดีเห็นงามตามพวกนั้นจนผมหมันไส้ก้มไปงับเข้าที่ต้นแขนขาวก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองเธอตาขวาง ถ้าไม่ติดว่าคนท้องไม่ควรนั่งเครื่องบินนะ ผมจะเอาน้องอังกฤษกลับไปฝากทุกคนตอนนี้คงทำได้แค่หยิบปฏิทินมากากบาทนับวันถอยหลังบินกลับและเริ่มขบวนการผลิตแค่นั้น แต่จะว่าไปซ้อมสักยกสองยกซ้อมท่าทางหน่อยท่าจะดีวัน
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่40
"ลูกพีช ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ แกไปด้วยกันมั้ย""ไปสิ แต่โต๊ะจะไม่หายใช่มั้ย""ไม่หรอก รีบไปรีบมา""อ้าว หวัดดีคับพี่พี่""น้องนาย มาดื่มเหมือนกันหรอ""คับพี่ติม พี่พี่นั่งตรงไหน ไปนั่งกับพวกผมมั้ย""มะ ไม่ดีกว่าจ๊ะ พี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ""ไปเร็วไอติม""..."ฉันลืมไปเลยว่าไม่ได้บอกเด็กยักษ์ว่าตอนนี้อยู่ร้านเดียวกัน แล้วโลกก็กลมเกินไปดันมาเจอน้องนายเพื่อนสนิทของเขาตรงทางเดินพอดี เฮ้อ... ความลับแตกแน่ๆ ตั้งใจจะมาแอบดูแท้ๆ เลย แต่ไม่เป็นไรโต๊ะฉันหลบมุมอยู่ด้านในไม่มีทางเดินมาเจอกันง่ายๆ หรอก พอเข้าห้องน้ำเสร็จก็รีบจูงมือไอติมเดินแหวกฝูงชนกลับมาที่โต๊ะทันที ชั่วโมงนี้หลบมุมก่อนดีที่สุด"ไอ้กาย ทายสิกูเจอใคร""ผี""ผิด กูเจอนางฟ้า""กูโทรหามายแป็บ""มึงหยุด เดี๋ยวกูไม่ได้เข้าห้อง""หึ" "แล้วสรุปมึงเจอใคร""พี่คนสวย""ใครวะ""..."พี่คนสวยของไอ้นายมีอยู่ไม่กี่คนหรอก และหนึ่งในนั้นก็คือ 'ลูกพีช' อยู่ๆ ก็รู้สึกเท้ากระตุกอยากจะถีบไอ้เพื่อนเวรนี่สักทีมาก็ช้าแล้วยังจะพูดมากอีกลึกลึกก็เริ่มรู้สึกตะหงิดใจแปลกๆ อยู่เหมือนกัน แต่ผมเห็นเธอขับรถออกไปแล้วนี่หรือถ้าจะมาก็น่าจะบอกกันตั้งแต่แรกหรือแ
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่39
"รุ่นพี่คนนั้นยังส่งของมาให้อีกมั้ย""ไม่แล้วนะ เจอกายเล่นใหญ่ขนาดนั้น ใครจะกล้าอีก""ว้า เสียดายจัง อดงอนเลย""...""อยากให้พีชง้ออีก""พีชไม่ง้อแล้ว อยากงอน ก็งอนไปคนเดียวเลย""หึ" และวันนี้ผมมารอรับเธอกลับกรุงเทพหลังจากที่ส่งมอบงานเรียบร้อยแล้ว เกือบหนึ่งเดือนที่ผมเทียวไปเทียวมาระหว่างกรุงเทพกับพัทยา บางสัปดาห์ก็มานอนเป็นเพื่อนเธอช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์สามวัน บางสัปดาห์ก็ขอคุณพ่อฝึกงานอยู่ที่พัทยาไม่เข้าออฟฟิตแต่ผมก็เคลียร์งานส่งท่านเรียบร้อย ท่านถึงอนุญาตไม่ได้บ่นอะไร มีก็แต่คุณแม่ที่บ่นกลัวว่าจะดูแลพีชไม่ดี จนวันนั้นผมหมันไส้คนที่นั่งหัวเราะคิกคักฟังอยู่ข้างๆ มากเลยหันไปงับตรงต้นแขนขาวๆ อย่างแรงจนเป็นรอยฟัน เลยต้องรับโทษทำได้แค่นอนกอดเธอเฉยๆ จนกว่ารอยแดงจะหายไป"พีช กายอยากแต่งงาน""เรียนให้จบก่อน""จะจบแล้ว ไอ้สองคนนั้นก็วางแผนขอสาวสาวแล้ว""กายอยากทำบ้าง""บอกเพื่อนยังก่อนว่ามีพีชเป็นแฟน""ไม่ต้องบอก พวกมันก็รู้" "แสนรู้กันจะตาย"เพี๊ยะ!"นิสัยไม่ดีเลยว่าเพื่อน""อื้อ""กายเป็นผัวนะ เข้าข้างกายได้คนเดียว""ห้ามเข้าข้างคนอื่น""..."อันที่จริงเราสองคนเคยคุยกันแล้วเรื่องแต
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่38
"มีอะไรกินบ้าง""ดอกไม้ใคร?""ไม่รู้เหมือนกัน ไม่มีชื่อบอก""..." "อย่ามองพีชแบบนี้สิ""..."ฉันยืนคุยงานอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบวิ่งมาที่ห้องทำงานส่วนตัว แต่พอเปิดประตูเข้ามาก็รู้สึกได้ถึงบรรยากาศอึมครึมเหมือนฝนกำลังจะตกหนักพายุกำลังจะเข้าอย่างไงอย่างนั้น มีเขานั่งกอดอกหน้าบึ้งตึงคิ้วผูกกันเป็นปมอยู่ข้างช่อดอกไม้ที่ฉันพึ่งได้มาเมื่อเช้า สงสัยต้องไม่พอใจอยู่แน่ๆ ฉันเลยพยายามทำให้สถานการณ์เป็นปกติเร็วที่สุด เดินตรงไปที่กล่องอาหารที่เขาเตรียมมาให้กินกลางวันด้วยกัน มีลาบหมู คอหมูย่าง ตำข้าวโพดไข่เค็ม และเส้นหมี่คลุกกากหมู น่ากินทั้งนั้นเลย รู้ใจกันที่สุด"น่ากินจัง กายมากินด้วยกันเลยสิ""..."ก็อก ก็อก ก็อก"ขออนุญาตครับ มีคนส่งปิ่นโตมาให้คุณลูกพีชครับ""..." "อะ เอ่อ คือ ลูกพีชมีแล้วค่ะ คุณพิทยาช่วยทานแทนได้มั้ยคะ""จะดีหรอครับ" "ดีค่ะ ดีมากๆ เลย ขอบคุณนะคะ""ไม่เป็นไรครับ งั้นขอตัวก่อนนะครับ""ค่ะ""...""กาย กินอันนี้สิ อร่อยมาก พีชป้อน""...""เอาหมี่คลุกคำนึงมั้ย""..."ทุกอย่างเกือบจะดีอยู่แล้วเชียว เขายอมเดินมาช่วยกันแกะกล่องอาหารและนั่งลงข้างกันทั้งๆ ที่หน้ายังตึงอยู่นั่นแหล
ผมจะร้ายถ้าพี่ไม่รัก บทที่37
ฉันมัวแต่กังวลว่าจะต้องรีบมาเคลียร์ปัญหาต่างๆ จนลืมคิดถึงเรื่องจองที่พักหรือหาโรงแรมไปเลย ครั้นจะให้ไปนอนตู้คอนเทนเนอร์ที่เป็นทั้งห้องทำงานและที่พักชั่วคราวในไซต์ฉันก็ยังไม่ชินและแอบกลัวอยู่เหมือนกัน แต่พอเขามาถึงเรื่องต่างๆ ที่ฉันลืมไป ก็ถูกจัดการให้อย่างเรียบร้อย แถมยังใจดีคิดถึงลุงสมบัติแทนฉันด้วย น่ารักใช้ได้เลยนะเนี่ย...พอมาถึงโรงแรม เขาก็พาฉันขึ้นมายังห้องสวีทสุดหรูห้องประจำของเขาที่มีความกว้างพอๆ กับห้องฉันที่กรุงเทพเลย แถมยังมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันเหมือนกับรู้ว่าฉันต้องมาอยู่อีกหลายวันอย่างนั้นแหละ เดินดูรอบๆ ห้องด้วยความตื่นตาตื่นใจเสร็จก็มานั่งจุ้มปุ๊กอยู่กับกระเป๋าเสื้อผ้าที่เด็กยักษ์เตรียมมาให้เผื่อขาดอะไรจะได้ชวนเขาออกไปซื้อกันวันนี้เลย"เอาชุดอะไรมาให้พีชบ้าง""ชุดว่ายน้ำ""ตลกเก่งนะเดี๋ยวนี้""หึ เอามาจริง เผื่ออยากว่ายน้ำให้กายดู""ไม่น่าจะมีเวลาหรอก พีชให้ทุกคนทำโอที พีชก็ต้องไปอยู่ด้วย""เจ้านายน่ารักขนาดนี้ลูกน้องไม่รักยังไงไหว""หวังอะไรป่ะเนี่ย""หวังนิดหน่อย" จุ๊บ"เบาเบากันมั้ย" "..."เธอจะรู้ตัวมั้ยว่าเวลานี้หน้าแดงๆ แก้มแดงๆ ของเธอทำให้ผมอยากแกล้งขนา
