เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 861
บทที่เกี่ยวข้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 862
“สมควร!”ซูเทียนคั่วสบถออกมาเดิมทีเขาก็รู้สึกโกรธเพราะเรื่องลูกเขยอยู่แล้วเมื่อเห็นหัวของพ่อบ้านหม่าตกลงกับพื้น เลยไม่ต้องพูดเลยว่าเขาสะใจแค่ไหนถ้าไม่ใช่ลั่วอู๋ฉางลงมือก่อน เขาเองก็จะไม่ปล่อยเจ้านี่ที่โคตรหยิ่งผยองไปได้ง่ายๆ เหมือนกัน“คุณปู่คะ เมื่อกี้คุณแม่ถามว่า จะเอาของไปเคารพบรรพบุรุษที่บ้านคุณป้าใหญ่ไหมคะ?” ซูเฉี่ยนเฉี่ยนถามซูเทียนคั่วตอบโดยไม่ต้องคิด “ไม่ไป!”“หา?”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนอึ้งค้างอยู่ตรงนั้นคุณปู่ให้ความสำคัญกับคุณลุงเขยมาตลอดไม่ใช่เหรอ ตอนนี้เขาตายแล้ว เหลือแต่ภรรยาและลูกสาว ครอบครัวเราก็ควรจะไปช่วยจัดการเรื่องงานศพสิถึงจะถูก“ปู่ไม่ไป พวกเธอก็ไม่ต้องไป” ซูเทียนคั่วพูดด้วยน้ำเสียงที่เผด็จการคนชั่วไม่รู้บุญคุณแบบนั้น คู่ควรเหรอ?ที่ฉันไม่เปิดโปงพฤติกรรมที่น่าอับอายของพวกเขาสองพี่น้องต่อหน้าคนอื่น ก็ถือว่าเป็นบุญคุณที่ใหญ่หลวงแล้ว!บาดแผลที่หลังของซูเทียนคั่ว แม้จะกินยาแก้บาดเจ็บแล้ว จนถึงตอนนี้ก็ยังคงเจ็บอยู่เพื่อไม่ให้หลานสาวคนโปรดเป็นห่วง เขาจึงกัดฟันทนมาโดยตลอดจะให้ฉันไปเคารพศพพวกเขาหรอ ไม่มีทาง!“แล้วทางคุณป้าใหญ่กับถังเจียเจียจะไม่ว่าอะไรใช่ไห
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 863
แต่หม่าอวิ๋นหลงบอกว่าจะพาแฟนสาวกลับมาด้วยได้ยินว่าแฟนของเขามีฐานะสูงส่ง เป็นถึงเจ้าหญิงน้อยจากตระกูลใหญ่ในเมืองหลวงเมื่อหม่าเฉียนคุนได้ยินแบบนี้ แน่นอนว่าต้องให้ความสำคัญจึงลากสังขารหม่าอวี่เฟย ลูกสาวของเขามาด้วยเพื่อแสดงถึงความจริงใจและให้ความสำคัญต่อฝ่ายหญิง หม่าเฉียนคุนจึงให้คนขับรถออกเดินทางมาก่อนเวลาด้านหลังพวกเขาคือรถโรลส์-รอยซ์รุ่นลิมิเต็ดที่หม่าเฉียนคุนเพิ่งซื้อมาและปกติไม่ค่อยได้เอาออกมาขับผลคือหม่าอวี่เฟยต้องมารอที่ประตูสนามบินกับเขานานถึงเกือบสามชั่วโมงเวลานี้เอง ชายหญิงคู่หนึ่งก็เดินจับมือกันเข้ามาฝ่ายชายมีท่าทางองอาจ รูปงาม เป็นคนที่ดูเต็มเปี่ยมไปด้วยอำนาจและพร้อมสู้เสมอแสดงออกถึงความแข็งแกร่งและน่าเกรงขาม!คนทั่วไปแทบจะไม่กล้าสบตาเขาคือศิษย์เอกของสำนักกระบี่เหล็ก และเป็นลูกชายคนโตของตระกูลหม่า หม่าอวิ๋นหลงหญิงสาวในชุดขาวที่อยู่ข้างๆ ไม่เพียงมีรูปร่างสูงเพรียว สวยงาม แต่ยังมีออร่าที่ไม่ธรรมดาเมื่อเทียบกับเธอแล้ว หม่าอวี่เฟยดูเหมือนเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ไปเลยพวกเขาทั้งสองเป็นเหมือนคู่กิ่งทองใบหยก!“ลูก ทางนี้!”หม่าเฉียนคุนเมื่อเห็นลูกชายก็ดีใจจนตาล
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 864
"คงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกใช่ไหม? หรือว่าแค่ชื่อซ้ำกัน?”หม่าอวิ๋นหลงพูดขึ้นอย่างตกใจ“ชื่อที่พิเศษขนาดนี้ โอกาสที่จะซ้ำกันคงมีไม่มาก!”จางอวิ๋นมู่มั่นใจในการวิเคราะห์ของตัวเอง ถามหม่าเฉียนคุนว่า “คุณอาหม่า ลั่วอู๋ฉางคนนี้มาจากไหนคะ?”“จากที่ไหนสักแห่งทางใต้ น่าจะชื่อว่า...ชื่อว่าอะไรนะ?”หม่าเฉียนคุนพยายามนึกอยู่พักหนึ่ง แล้วก็เบิกตาโตพูดว่า “ใช่แล้ว จิงไห่!”“ใช่เลย ชื่อนี้แหละ ก่อนหน้านี้ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย”จางอวิ๋นมู่พยักหน้าหงึกๆ “ใช่แล้ว ลั่วอู๋ฉางจากจิงไห่ เขาฆ่าน้องชายฉันอย่างโหดเหี้ยม และจินจวิ้นอู่ ลูกพี่ลูกน้องฉันอีกคน ก็ตายด้วยน้ำมือของเขา!”“จนถึงวันนี้ พ่อแม่ฉันและคุณอาก็ยังร้องไห้อยู่ทุกวัน”“ก่อนหน้านี้ ครอบครัวเราส่งคนไปจิงไห่เพื่อตามหาลั่วอู๋ฉาง แต่ไม่คิดเลยว่าเขามาซ่อนตัวอยู่ที่เมืองอัน!”จางอวิ๋นมู่ คือพี่สาวของจางอวิ๋นฉู่ เด็กหนุ่มผมขาวคนนั้นตอนนี้ เมื่อเธอได้ยินชื่อศัตรู แน่นอนว่าต้องโกรธจนตาแดง“ลั่วอู๋ซางคนนี้ สมควรตายแล้ว!”หม่าเฉียนคุนกัดฟันพูด “เขาไม่เพียงแค่ทำร้ายเสี่ยวเฟย ยังทำให้ตระกูลหม่าเราต้องเสื่อมเสียชื่อเสียง กลายเป็นตัวตลกของเมืองอัน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 865
“งั้นก็ยิ่งไม่มีปัญหา!” หม่าอวิ๋นหลงยิ้มยินดีมากขึ้นหม่าอวี่เฟยถาม “พี่คะ ดวงชะตาจักรพรรดิโดยกำเนิดคืออะไรเหรอ?”หม่าอวิ๋นหลงยิ้มแต่ไม่พูด จางอวิ๋นมู่ตอบว่า “มันคือพรสวรรค์พิเศษที่หาได้ยากยิ่ง”“ในประวัติศาสตร์ ผู้ที่มีดวงชะตานี้ล้วนเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่ การประสบความสำเร็จถือเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขา”เนื่องจากพรสวรรค์นี้ของหม่าอวิ๋นหลง จางอวิ๋นมู่จึงเลือกเขาเป็นแฟนถ้าไม่ใช่เพราะอย่างนี้ ด้วยสถานะคุณหนูใหญ่ตระกูลจาง เธอคงไม่มีทางสนใจหม่าอวิ๋นหลงที่มาจากตระกูลเศรษฐีบ้านนอกหรอกที่หม่าอวิ๋นหลงสามารถได้รับความสำคัญจากสำนักกระบี่เหล็ก ก็เพราะเหตุผลนี้แหละ“โอ้โห ไม่นึกเลยว่าลูกชายฉันจะยอดเยี่ยมขนาดนี้!”หม่าเฉียนคุนดีใจจนน้ำมูกโป่ง สวรรค์ช่างเมตตา ช่างเป็นเกียรติของตระกูลเราจริงๆ”มีลูกชายที่ยอดเยี่ยมแบบนี้ แถมยังมีลูกสะใภ้ที่มาจากตระกูลสูงส่ง ตระกูลหม่าจะไม่รุ่งเรืองก็คงยาก“ถ้าเป็นอย่างนี้ เจ้าเด็กแซ่ลั่วนั่นคงต้องตายสถานเดียว!”หม่าเฉียนคุนตื่นเต้นมาก ดูมีความมั่นใจอย่างมาก “ในเมื่อผลลัพธ์ถูกกำหนดมาแล้ว งั้นเราก็ไม่ต้องรีบร้อน”“เราหาโรงแรมดีๆ สักแห่ง เพื่อเลี้ยงต้อนรับพี่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 866
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคน ร่างกายปลิวกระเด็นไปข้างหลัง เหมือนถูกรถบรรทุกชน“เพล้ง!”กระแทกประตูกระจกแตก แล้วล้มลงกับพื้นอย่างแรงร่างกายของทั้งคู่ถูกกระจกแตกบาดจนเลือดไหลไม่หยุดปากยังกระอักเลือดออกมาอย่างรุนแรง จากอาการบาดเจ็บสาหัสคนอื่นๆ ทั้งหมดต่างตกใจจนตัวแข็งทื่อ ไม่กล้าพูดอะไรออกมาเลยคนกลุ่มนั้นเดินเข้ามาอย่างไม่สะทกสะท้าน ราวกับเป็นที่ของตนชายหนุ่มที่เป็นผู้นำกลุ่มคือ หม่าอวิ๋นหลงหม่าเฉียนคุนจัดงานเลี้ยงสุดหรูให้เขาและแฟนสาวในห้องจัดเลี้ยง หม่าอวิ๋นหลงเสนอแผนการที่เรียกได้ว่าไร้ที่ติออกมานั่นก็คือ การลักพาตัว!เมื่อมีตัวประกันอยู่ในมือ ลั่วอู๋ฉางก็ย่อมไม่สามารถทำอะไรได้ตามใจ ต้องยอมประนีประนอมหม่าเฉียนคุนนึกว่าลูกชายจะเสนอแผนที่น่าตกใจสักแค่ไหนออกมาแผนนี้เหมือนกับความคิดของเหลียนหมิงเจิ้ง หัวหน้าสำนักเหลยถิงคนใหม่ในตอนนั้นไม่มีผิดดังนั้น จึงไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่เลยแต่เพราะจางอวิ๋นมู่ก็อยู่ด้วย หม่าเฉียนคุนจึงต้องยกนิ้วโป้งชมลูกชายหม่าอวิ๋นหลงว่าเป็นแผนที่ดีมากหม่าอวิ๋นหลงรู้สึกตัวลอยขึ้นมาทันที หลังจากดื่มกินอย่างอิ่มหนำแล้ว จึงนำทีมมาปฏิบัติภารก
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 867
การที่จะตั้งหลักที่นี่ให้ได้ แค่มีผลิตภัณฑ์ที่ดีอย่างเดียวคงไม่พอตัวเองก็ต้องแข็งแกร่งด้วย!ดังนั้นเธอจึงเรียกบอดี้การ์ดจำนวนมากมาเพื่อรับผิดชอบงานรักษาความปลอดภัยของอาคารสำนักงานเดิมทีคิดแค่จะใช้ข่มขู่คนไม่ดี แต่ไม่คิดเลยว่าจะได้ใช้งานจริงเร็วขนาดนี้“หม่าอวิ๋นหลง คุณคิดว่าตัวเองเป็นคนของตระกูลหม่า ก็จะสามารถมาทำตัวอวดดีที่นี่ได้ตามใจชอบเหรอ?”หลิ่วซือหยินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ตระกูลหลิวของเราไม่ใช่จะมารังแกกันง่ายๆ ได้หรอก!”ยังไม่ทันสิ้นเสียงพูด ด้านนอกก็เกิดการต่อสู้ขึ้นทันทีแต่หลังจากนั้นไม่นาน ใบหน้าของหลิ่วซือหยินก็เริ่มดูไม่ดีนักเพราะคนที่ถูกซ้อมจนล้มลงบนพื้น กลับกลายเป็นบอดี้การ์ดของเธอทั้งหมด!หม่าอวิ๋นหลงไม่ได้แสดงฝีมือเลย ท่าทางสบายๆ ลูกน้องที่เขาพามานั้นดูน่ากลัวราวกับปีศาจจนบอดี้การ์ดของตระกูลหลิ่ว ไม่สามารถต้านทานพวกเขาได้เลยในเวลาไม่นาน พวกเขาก็ถูกซ้อมจนล้มลงทั้งหมดกลุ่มทั้งกลุ่มล้มลงกับพื้น ร้องโอดโอยอย่างน่าสังเวช“แค่พวกหนอนแมลง ยังกล้ามาอวดดีต่อหน้าฉัน ช่างไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงจริงๆ!”หม่าอวิ๋นหลงยิ้มเยาะแล้วพูด “นี่แค่เป็นการให้บทเรียนเล็กๆ น้
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 868
“อะไรนะ? เสี่ยวหยินถูกลักพาตัวไป!”ที่ตระกูลหลิ่วในเมืองหลวง หลิ่วเจิ้นเจียงเมื่อได้ยินข่าวก็รีบกลับมา ใบหน้ามีแต่ความโกรธขึงหลิ่วเจิ้นไห่หน้าขรึมนิ่งสนิท พูดว่า “เพิ่งได้รับข่าวว่า หม่าอวิ๋นหลงจากตระกูลหม่าในเมืองอันพาคนมาลักพาตัวเสี่ยวหยินไป”หลิ่วซือหยินถูกลักพาตัว เลขาของเธอด้วยความที่ตื่นตระหนก จึงรีบโทรกลับไปที่ตระกูลหลิ่วก่อนหลิ่วเจิ้นเจียงโกรธจนถึงขั้นเดือดดาลทันที “กล้าขนาดนี้ ตระกูลหม่านี่ต้องการหาที่ตายใช่ไหม!”“ก่อนหน้านี้ตอนตระกูลหลิ่วก้าวเข้าสู่อุตสาหกรรมยา ก็มีตระกูลหม่าเป็นหัวหอกในเมืองอัน คอยขัดขวางเราตลอดเวลา ใช้วิธีสกปรกหลากหลายวิธี”“แต่ไม่ว่าจะพูดยังไง นั่นก็เป็นวิธีการทางธุรกิจปกติ แต่ตอนนี้ถึงกับกล้าใช้วิธีลักพาตัวที่สกปรกเช่นนี้”“มันจะทำเกินไปแล้ว พวกเขาไม่กลัวว่าตระกูลหลิ่วจะจัดการพวกเขาหรือไง?”หลิ่วเจิ้นไห่ขมวดคิ้วพูดว่า “ฉันตรวจสอบแล้ว หม่าอวิ๋นหลงเป็นศิษย์ของสำนักกระบี่เหล็ก เป็นศิษย์เอกที่ได้รับการถ่ายทอดวิชาโดยตรงจากเจ้าสำนัก”“อะไรนะ ศิษย์ของสำนักกระบี่เหล็ก?” หลิ่วเจิ้นเจียงตกใจหากเป็นเพียงตระกูลหม่า ด้วยฐานะและอำนาจของตระกูลหลิ่ว ก็ไม่จำเ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 869
ลั่วอู๋ฉางเพิ่งจะออกเดินทาง ก็มีเฮลิคอปเตอร์บินมาทางนี้ และเริ่มลดระดับความสูงยังไม่ทันที่เฮลิคอปเตอร์จะจอดสนิท หลิ่วเจิ้นเจียงก็รีบเปิดประตูห้องโดยสารและกระโดดลงมา“พวกคุณควรบอกเรื่องเสี่ยวหยินให้ผมทราบเร็วกว่านี้!”ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าแสดงความไม่พอใจแค่ครึ่งชั่วโมงก็เพียงพอที่จะช่วยคนออกมาแล้ว“บอกคุณแล้วจะมีประโยชน์อะไร!”หลิ่วเจิ้นเจียงพูดด้วยน้ำเสียงดูถูก “เป้าหมายของพวกเขาในการลักพาตัวเสี่ยวหยินก็เพื่อให้คุณไปติดกับ คุณไปจะมีประโยชน์อะไร?”“การช่วยเสี่ยวหยิน สำหรับตระกูลหลิ่วของพวกเรา เป็นเรื่องง่ายๆ อยู่แล้ว”ความหมายในคำพูดของเขาชัดเจน คุณเป็นคนนอก ไม่มีสิทธิเข้ามานยุ่งในเรื่องนี้“คุณหลิ่ว คุณพูดอย่างนี้ไม่ถูกนะ”ซูเทียนคั่วพูดด้วยน้ำเสียงใจเย็น "ในเมื่อฝ่ายนั้นระบุชื่อให้คุณลั่วไป แน่นอนว่าจะขาดเขาไม่ได้?”พวกคุณไม่รู้เลยว่า “ราชันมังกรลั่วเทียน” หกคำนี้มีความหมายอย่างไร!เมื่อมีเขาอยู่ ถึงแม้จะเป็นเจ้าแห่งสวรรค์ ก็ต้องอยู่อย่างเงียบสงบเท่านั้น!ยิ่งไปกว่านั้น เพียงแค่หม่าอวิ๋นหลงตัวเล็กๆ คนเดียวอีกหลิ่วเจิ้นเจียงขมวดคิ้วคิดอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก
บทล่าสุด
