เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 869
บทที่เกี่ยวข้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 870
“แคว๊ก!”ชายคนนั้นกระชากถุงน่องสีดำของผู้หญิงออก เผยให้เห็นขาเรียวสองข้างที่ขาวเรียบเนียนหญิงสาวดิ้นสุดกำลัง แต่จะสู้แรงชายคนหนึ่งได้อย่างไรคนกลุ่มหนึ่งที่อยู่นอกลูกกรงเริ่มโห่ร้อง“ช่างเป็นสุดยอดสาวงามจริงๆ มาไม่เสียเที่ยวเลย!”“ลูกสาวตระกูลหลิ่วจากเมืองหลวงจังหวัด ไม่ว่าจะเป็นบุคลิกหรือหน้าตาก็ไร้ที่ติจริงๆ”“ได้ตายใต้คาดอกโบตั๋นของหญิงสาว ต่อให้จะเป็นผีก็ยังสำราญ! ได้ขึ้นขี่คุณหนูตระกูลใหญ่ระดับท็อปสักครั้ง ฉันเอาไปโม้ได้ทั้งชีวิตเลย!”“ศิษย์พี่รีบหน่อยสิ พวกน้องๆ ยังรอแห้งเหี่ยวอยู่ข้างนอกอีกนะ!”ชายในลูกกรงยิ้มอย่างชั่วร้าย “รีบไปไหน ศิษย์พี่ขึ้นสวรรค์เสร็จแล้วก็ถึงตาพวกนายเองแหละ ฮ่าฮ่าฮ่า!”เขาใช้มือข้างหนึ่งกดผู้หญิงไว้แน่น กำลังจะใช้ทำการข่มขืน“ฉวัะ!”แสงสีเงินเย็นเยียบสายหนึ่งพุ่งผ่านอย่างรวดเร็วตรงกลางหว่างคิ้วของชายคนนั้นพอดี ทะลุเข้าไปข้างในภาพดูเหมือนถูกหยุดชะงักไป เขาเบิกตาโต มือหยุดชะงักหญิงสาวกำลังจะดิ้น ชายคนนั้นก็ล้มหน้าคว่ำลงอย่างควบคุมไม่ได้จากนั้นเขาก็ล้มทับบนตัวหญิงสาว ไม่ขยับเขยื้อนอีกเลย!“อะไรกัน แค่นี้เขาก็หมดแรงแล้วเหรอ?”“ปกติศิษย์พี
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 871
คนกลุ่มหนึ่งพากันตะโกนเสียงดัง แล้วกรูกันเข้าไปหาลั่วอู๋ฉางในตอนนี้เอง คนชุดดำอีกกลุ่มก็โผล่เข้ามาจากด้านข้าง พวกเขาถืออาวุธแหลมคมและพุ่งเข้าโจมตีคนในกลุ่มแม้จำนวนคนจะไม่มาก แต่ก็ถูกฝึกฝนมาอย่างดี ประสานงานกันอย่างเข้าขาลูกศิษย์สำนักกระบี่เหล็กถูกโจมตีโดยไม่ทันตั้งตัว ถูกฟันล้มลงไปเจ็ดแปดคนในชั่วพริบตาภายในเวลาไม่กี่อึดใจ พวกเขาก็ทำลายรูปแบบการยืนของฝ่ายศิษย์สำนักกระบี่เหล็กที่ไม่ได้แน่นหนานักได้สำเร็จ!พอพวกเขาตั้งสติได้ สถานการณ์ก็ถูกฝ่ายตรงข้ามควบคุมไว้หมดแล้วคนกลุ่มนี้ก็คือทหารเงาของตระกูลหลิ่ว ภายใต้การนำของหลิงซวงหลิ่วเจิ้นเจียงยืนอยู่บนหลังคาบ้านหลังหนึ่งที่ไม่ไกลนัก มองทหารเงาที่เก่งกาจของเขา ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มพอใจเป็นอย่างที่เขาคาดไว้จริงๆ ตระกูลหม่าเล็กๆ ไม่มีทางสู้ทหารเงาได้เลยสำนักกระบี่เหล็กอะไรกัน!ก็แค่เก่งกาจในถิ่นของตัวเองเท่านั้น พอออกจากการคุ้มครองของสำนัก ก็ถูกทำร้ายได้เหมือนคนอื่นๆที่ตระกูลหลิ่วสามารถทำธุรกิจใหญ่โตและยืนหยัดได้ไม่ล้มมาตลอดหลายปี ย่อมมีรากฐานที่ไม่ธรรมดาทหารเงาคือยอดฝีมือที่ตระกูลหลิ่วลงทุนอย่างหนักและฝึกฝนมาอย่างดีแต่ละคนล้ว
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 872
“ฉึก!”มีดสั้นคมกริบเล่มหนึ่งเสียบเข้าไปที่ท้องของหลิงซวงแต่เพราะเธอรีบหลบอย่างทันท่วงทีเลยสามารถเลี่ยงจุดสำคัญ ก็เลยรอดมาได้ไม่อย่างนั้น มีดเล่มนี้คงได้เสียบเข้าไปในหัวใจของเธอแล้วแต่ถึงกระนั้น ท้องของหลิงซวงก็ยังโดนแทงทะลุ เลือดไหลนองออกมาหญิงสาวใบหน้าบิดเบี้ยว ยิ้มอย่างประหลาด “ดันปล่อยให้เธอหลบไปได้ แต่ไม่เป็นไรหรอก ยังไงเธอก็ไม่รอดแน่!”ทันทีที่สิ้นเสียง หล่อนก็ยกมือโบกทีหนึ่ง“ปึง!”ประตูเหล็กหล่นลงมาเอง และปิดล็อกแน่นหนาในทันทีคราวนี้หลิงซวงก็ได้ติดอยู่ข้างในเดิมกรงเหล็กนั้นก็แคบอยู่แล้ว มีดเล่มยาวในมือเธอจึงใช้งานได้ไม่สะดวก แถมแผลที่ท้องก็ยังคงมีเลือดไหล ทำให้หลิงซวงเริ่มรู้สึกหน้ามืดตาลายหญิงสาวใช้มือจัดผมเล็กน้อย แล้วพุ่งเข้ามาพร้อมกับมีดสั้นในมือท่าทางตอนเคลื่อนตัวหลบดูคล่องแคล่วอยู่ประหลาดเพียงแค่สองกระบวนท่า หลิงซวงก็ตกเป็นรอง โดนฟันที่แขนจนเป็นรอยแผลลึก“หัวหน้า!”สมาชิกในทีมด้านนอกรีบใช้มีดฟันแต่แล้วพวกเขาก็ต้องตกใจที่พบว่า กรงเหล็กนี้ที่ดูกิ๊กก๊อกกลับแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อฟันไปหนึ่งครั้ง นอกจากจะมีประกายไฟแลบออกมา ก็มีแค่รอยแผลตื้นๆ เท่าน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 873
“คุณไม่ได้ชอบบ่นกับฉันเสมอเหรอว่า ของฉันใหญ่เกินไป เอากันทุกคน คุณรับไม่ไหวน่ะ?”“วางใจเถอะ ฉันใช้เธอแค่เป็นเครื่องมือเท่านั้น รับรองว่าจะไม่ให้ใจเด็ดขาด”ทั้งสองพูดอย่างโจ่งแจ้ง ไม่สนใจเลยว่าข้างๆ มีคนมากมายขนาดไหนหลิงซวงโกรธจัด ทั้งอายทั้งโมโห!แต่กรงตรงหน้านี้ทำให้เธอหมดหนทาง“หัวหน้า ผมมาช่วยแล้ว!”ทหารเงาที่เหลืออยู่สองคนกะจะฟันกรงเหล็กต่อแต่กลับโดนพี่น้องเหยาอู่หยางเหวยซุ่มโจมตี แทงทะลุหน้าอกตายพร้อมกันเฉินเหยาอู่ดึงมีดออกมา ส่วนเฉินหยางเหวยดึงปืนยาวออกมาเลือดของทั้งสองคนพุ่งออกมา กระเซ็นเข้าไปในกรงพร้อมกันหลิงซวงเจ็บปวดใจอย่างมาก คนของเธอล้มตายกันจนหมด!เธอและลูกทีมมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นมาก พวกเขาอยู่ด้วยกัน ฝึกด้วยกัน และทำภารกิจร่วมกันm6d;yoไม่ใช่ญาติพี่น้อง แต่กลับเป็นยิ่งกว่าญาติพี่น้องลูกทีมมักจะตามใจเธอเสมอ เอาใจเธอเป็นอย่างดีไม่อย่างนั้น เธอที่เป็นแค่เด็กผู้หญิง จะขึ้นมาเป็นหัวหน้าได้ยังไงหญิงสาวที่ถือมีดสั้น ใช้มือปาดเลือดบนใบหน้า แลบลิ้นออกมาเลีย ด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความสุข“เลือดสดใหม่ของมนุษย์ รสชาติดีที่สุดจริงๆ!”ซินจื่ออันขมวดคิ้ว แล้วพ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1
"หมอเทวดา ได้โปรดคิดใหม่อีกครั้ง!""เพื่อผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ท่านยอมทอดทิ้งตำแหน่งที่สูงศักดิ์จริง ๆ เหรอ?""ด้วยสถานะของท่าน เพียงท่านพยักหน้า นางแบบระดับโลก นักแสดงหญิงยอดนิยม หรือต่อให้เป็นเจ้าหญิงของประเทศ ก็จะต่อแถวมาปรนนิบัติท่านถึงเตียงนะครับ"เรือนจำเมืองจิงไห่แห่งที่ 1 เป็นเรือนจำระดับสุดยอดที่กักขังเหล่าวายร้ายระดับโลกและคนชั่วในวงการธุรกิจในตอนนี้ที่หน้าประตูเหล็ก ชายชราในชุดเสื้อคอจีนกำลังขอร้องอ้อนวอนชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าชายชราผู้นี้คือเหลยเทียนสงหัวหน้าแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ย ควบคุมเส้นทางเศรษฐกิจหลายช่องทาง เพียงแค่ประโยคเดียวก็สามารถทำให้เศรษฐกิจของประเทศล่มสลายได้ในทันที และมีชื่อเสียงในเรื่องความโหดเหี้ยมไม่ไว้หน้าใครเพื่อที่จะตามหาลั่วอู๋ฉางให้รักษาโรคและช่วยชีวิต เหลยเทียนสงเป็นฝ่ายยอมเข้ามารับโทษที่หลงตัน ในที่แห่งนี้ สถานการณ์แบบนี้พบเห็นได้บ่อยมากและด้านหลังชายชรา ผู้คุมและนักโทษทั้งหมดในเรือนจำ คุกเข่าข้างเดียว เรียงตัวกันเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส แสดงสีหน้ามีความหวัง ไม่อยากให้เขาจากไปเพียงเพราะว่าชายหนุ่มคนนี้ ลั่วอู๋ฉางนอกจากสถานะนักโทษแ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 2
"มาสายเหรอ?"ลั่วอู๋ฉางประหลาดใจเล็กน้อย มองทอดสายตาไปก็ว่างเปล่าภาพที่เขาคาดคิดไม่ได้ปรากฏขึ้น หยางหว่านอวี่ไม่ได้ทำเหมือนกับตอนก่อนที่จะเข้าคุก ที่มอบอ้อมกอดที่อบอุ่นที่สุดให้เขา ในช่วงเวลาแรกที่เขาออกจากคุกแต่เขาไม่ได้ใส่ใจ ขับรถช้าหน่อยปลอดภัยกว่าเขายืนอยู่ตรงนั้น รอคอยอยู่เงียบ ๆจนกระทั่งพระอาทิตย์ตก ฝนโปรยลงมาเป็นระยะรถคันหนึ่ง ถึงได้ขับมาจากปลายถนนช้า ๆรถจอดลงด้านข้าง ลั่วอู๋ฉางรีบเดินเข้าไปหาแต่ทว่า คนที่ลงจากรถกลับไม่ใช่หยางหว่านอวี่ภรรยาของเขา แต่เป็นจ้าวเหม่ยอวิ๋นเพื่อนสนิทของเธอ“เหม่ยอวิ๋น ทำไมถึงเป็นเธอ หว่านอวี่ล่ะ?” ลั่วอู๋ฉางรู้สึกแปลกใจจ้าวเหม่ยอวิ๋นกางร่ม เดินเข้ามาด้วยใบหน้าเฉยเมย “ประธานหยางไม่มา ฉันเป็นเลขาของเธอ นี่คือสิ่งที่ประธานหยางให้ฉันเอามาให้นาย”เธอเปิดแฟ้มเอกสารออก แสดงไปตรงหน้าลั่วอู๋ฉางสัญญาหย่าร้าง!ตัวอักษรใหญ่ ๆ สี่ตัว ทิ่มแทงดวงตาอย่างมากลั่วอู๋ฉางนิ่งอึ้ง จากนั้นยิ้มกริ่ม “อย่าล้อเล่นแบบนี้ รีบให้หว่านอวี่ออกมาเถอะ!”ใบหน้าที่เย็นชาของจ้าวเหม่ยอวิ๋นเผยความดูถูกออกมาแวบหนึ่ง พูดอย่างไม่แยแส “ไม่มีคนล้อเล่นกับนาย! ลั่วอู๋ฉาง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 3
หยางหว่านอวี่กลับจะคบกับมัน นี่มันเป็นการเหยียดหยามกันอย่างมากในตอนนี้รถเบนซ์คันหนึ่งขับมา ร่างงามลงมาจากรถ ใบหน้าประณีตสวยงามสุด ๆ ชุดทำงานแบรนด์เนมเข้ารูปจนเห็นรูปร่างที่งดงาม ขาเรียวยาวตรงดิ่งทั้งสองข้างที่ดึงดูดสายตาเป็นพิเศษออร่าที่เหนือกว่าคนทั่วไปของเธอ เหมือนกับราชินี ทำให้ผู้คนตกตะลึงช่วงเวลาสี่ปี ไม่เพียงไม่ได้ทิ้งร่องรอยของการเวลาใด ๆ ไว้บนใบหน้าของเธอ ในทางกลับกันยังเพิ่มความเป็นผู้ใหญ่ของผู้หญิงที่แข็งแกร่งอีกด้วย“เสี่ยวอวี่……”ลั่วอู๋ฉางสีหน้าเผยความดีใจอย่างอดไม่ได้ สาวเท้าเดินเข้าไปหาหยางหว่านอวี่ถอยหลังไปหนึ่งก้าวด้วยสัญชาตญาณ และหลบสายตา “ขออภัย ธุรกิจรัดตัวมาช้าไปหน่อย เลขาจ้าว จัดการเรื่องเสร็จเรียบร้อยแล้วเหรอ?”ท่าทางเย็นชา กีดกันผู้คนออกไปไกลเป็นหลายพันไมล์จ้าวเหม่ยอวิ๋นสีหน้าประหม่า รีบกางร่มเดินเข้าไป “ฉันกำลังดำเนินการอยู่……อ่อใช่ ประธานหยาง คุณมีนัดกับคุณชายหวังไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมีเวลามาที่นี่?”“ไม่กระทบหรอก จัดการเรื่องทางนี้เสร็จก็จะไปตามนัด”สายตาของหยางหว่านอวี่ถึงได้มองไป เห็นลั่วอู๋ฉางที่เสื้อผ้าเปียกชุ่ม เธอเผยสีหน้าซับซ้อนขึ้นมาก่อน แ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 4
หย่าร้างสำเร็จ!แต่หยางหว่านอวี่สังเกตเห็น ตัวเองไม่ได้ดีใจขนาดนั้นเหมือนอย่างที่คิดไว้แต่เธอยังต้องรักษาท่าทางแข็งกร้าวเอาไว้ พูดว่า "มีแต่คนอ่อนแอถึงจะเห็นศักดิ์ศรี และเกียรติที่ไม่มีค่าสำคัญขนาดนั้น ตอนนี้นายปฏิเสธ จะต้องเสียใจภายหลังแน่นอน"“ของพวกนี้ฉันเก็บเอาไว้ให้นาย คิดได้เมื่อไหร่ ก็มาหาเลขาจ้าวได้ทุกเมื่อ”ลั่วอู๋ฉางผิดหวังอย่างถึงที่สุด หันหลังเดินจากไปมองดูแผ่นหลังที่ค่อย ๆ ไกลออกไป หัวใจที่เย็นชาของหยางหว่านอวี่เหมือนกับถูกทิ่มแทง พูดด้วยความสับสน “เหม่ยอวิ๋น ฉันทำแบบนี้……ถูกหรือผิดนะ?”“ถูกอยู่แล้ว เพียงแค่เตะสิ่งกีดขวางออกไป คุณถึงจะแสดงความมุ่งมาดปรารถนาออกมาได้ตามอำเภอใจ กลายเป็นผู้หญิงแกร่งที่อยู่จุดสูงสุด ส่วนลั่วอู๋ฉางก็แค่คนต่ำต้อย ไม่มีสิทธิ์แม้แต่เงยหน้ามองคุณด้วยซ้ำ เก็บเอาไว้มีแต่จะเป็นตัวถ่วงคุณ” จ้าวเหม่ยอวิ๋นพูดอย่างมั่นใจหยางหว่านอวี่ไม่พูดจา แต่กลับมีความรู้สึกเหมือนสูญเสียสิ่งสำคัญที่สุดไป เธอเหม่อลอยอยู่ที่เดิมจ้าวเหม่ยอวิ๋นเห็นแบบนี้ รีบเปลี่ยนเรื่องพูด “ฉันสืบถามถึงคุณเกาของเกาซื่อกรุ๊ปได้ เธออยู่ที่กลางเมือง คุณติดที่ไม่ได้เจอตัวจริงของเธอ
บทล่าสุด
