เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 857
บทที่เกี่ยวข้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 858
เมื่อเห็นเลือดที่เปื้อนเต็มใบหน้าของหลานสาว อีกทั้งสีหน้าโหดเหี้ยม มือถือมีด ท่าทางเหมือนผีร้าย ซูเทียนคั่วก็ตกตะลึงไปเลย!นี่ยังใช่เด็กหญิงที่น่ารักฉลาดหลักแหลมในความทรงจำของเขาอีกหรือ?เลือดเย็น ไร้ความปรานี!ลงมือโหดเหี้ยม!ที่สำคัญที่สุดคือ จิตใจยิ่งเหี้ยมโหด!ในเวลาเพียงสั้นๆ ถังเจียเจียก็คิดหาวิธีรับมือออกถึงสองแบบ แถมยังไม่มีช่องโหว่เลยเธอเพิ่งจะอายุเท่าไหร่กัน?ใครสอนเธอ?ซูเทียนคั่วรู้สึกสับสน เขาเพิ่งให้คำสัญญากับคุณลั่วว่าจะสั่งสอนถังเจียเจียให้เป็นคนดีให้ได้แต่ตอนนี้ เขากลับรู้สึกไม่มีความมั่นใจเอาเสียเลยคนแบบนี้จะสอนให้เป็นคนดีได้จริงหรือ?“คุณลั่ว แบบนี้ใช้ได้ไหม?”ถังเจียเจีย ฝืนยิ้มออกมา น้ำเสียงเต็มไปด้วยการประจบสอพลอแต่น่าเสียดาย ตอนนี้รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอดูน่าเกลียดยิ่งกว่าตอนที่ไม่ยิ้มเสียอีกลั่วอู๋ฉาง ไม่ได้มองเธอเลย เขาหยิบมือถือออกมาดู ก่อนจะหันหลังเดินออกไปถังเจียเจียหุบรอยยิ้มบนใบหน้าลงทันทีซูเทียนคั่ว เพิ่งจะรู้สึกตัว จึงพูดด้วยน้ำเสียงเชิงตำหนิว่า “ถังเจียเจีย ทำไมหลานถึงใจร้ายใจดำได้ขนาดนี้?”“โทษหลานไม่ถึงต้องตาย แล้วเขาสมควรตายเหรอ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 859
พอถึงตอนเย็น แผลที่เพิ่งจะหายบวมอย่างยากลำบากปรากฏว่ากลับโดนพ่อแท้ๆ เย่เทียนอี้ตบหน้าอีกครั้ง และครั้งนี้ก็บาดเจ็บหนักยิ่งกว่าตอนเช้าอีกสาเหตุก็คือ นอกจากเรื่องที่ร้านร้อยสมุนไพรจะเสื่อมเสียชื่อเสียงแล้ว ยาแก้บาดเจ็บยังขายดีมากส่วนยาหุยชุนตันที่ตระกูลเย่ใช้เงินทุนมหาศาลในการพัฒนาก็กลายเป็นขยะ ไม่มีใครสนใจอีกต่อไป“นี่น่ะเหรอคือโครงการที่แกบอกว่าจะทำกำไรได้แน่นอน?”ดูเหมือนเย่เทียนอี้จะยังไม่หายโกรธ ทำท่าทางเหมือนอยากตบหน้าเขาอีกหลายครั้งเย่ชิงหยุน ตกใจจนทรุดตัวนั่งลงกับพื้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว“ดูสภาพไม่ไร้เรื่องของแกสิ ฉัน เย่เทียนอี้ มีชื่อเสียงโด่งดังมาทั้งชีวิต ทำไมถึงมีลูกไม่ได้เรื่องแบบแกได้!”เย่เหวยซิน พูดอย่างเยาะเย้ย “แกมันไม่ได้เรื่องเกินไปแล้วจริงๆ ทำไมฉันถึงมีหลานแบบแก ช่างขายขี้หน้าคนในวงการจริงๆ!”เย่ชิงหยุน รู้สึกน้อยใจแทบแย่!“ตอนที่ตั้งโครงการนี้ขึ้นมา พวกพ่อไม่เห็นพูดแบบนี้เลย”ตอนนั้น ทั้งสองคนแทบจะยกยอ เย่ชิงหยุนให้สูงเทียมฟ้า!กลัวคนอื่นจะไม่รู้ว่าเย่ชิงหยุนเป็นหลานชายยอดอัจฉริยะของตระกูลเย่ตอนนี้พอมีปัญหาขึ้นมาก็กลับมาด่าว่าทันที“โครงก
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 860
ยุยงและใส่ไฟคุณชายใหญ่ตระกูลเย่ ไม่มีความสามารถอื่น แต่ในเรื่องนี้กลับเก่งกาจมากต้องทำให้ตระกูลหม่าและลั่วอู๋ฉางสู้กันอย่างดุเดือด ตัวเองถึงจะมีโอกาสหลุดพ้นจากสายตาของหม่าเฉียนคุนได้บางทีอาจจะได้โอกาสเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ เปลี่ยนเรื่องร้ายให้กลายเป็นเรื่องดีก็ได้หม่าเฉียนคุนได้ยินดังนั้นก็โกรธจนควันออกหู“ที่แกพูดมาไม่ผิดสักนิด ไอ้แซ่ลั่วนั่น มันทำร้ายลูกสาวฉัน มันก็สมควรต้องชดใช้”ช่วงสองสามวันที่ผ่านมา อาการบาดเจ็บของหม่าอวี่เฟยค่อยๆ มั่นคงขึ้นเรื่อยๆเมื่อไม่มีห่วงอะไรแล้ว หม่าเฉียนคุนก็กลับมาทำตัวร้ายกาจอีกครั้ง“ใช่แล้วครับ ถ้าคุณได้สูตรของยาแก้บาดเจ็บมา ตระกูลหม่าก็จะสามารถครองตลาดยาของประเทศมังกรได้โดยง่าย”เย่ชิงหยุน ยังคงเติมเชื้อไฟเข้าไปอีก “หรือแม้แต่การครองตลาดต่างประเทศ ก็ง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ”หม่าเฉียนคุนเริ่มจินตนาการถึงภาพที่ยาของตัวเองขายดีทั้งในและต่างประเทศโดยไม่รู้ตัวถึงตอนนั้น ใครก็ตามที่เป็นนักบู๊ต่างก็ต้องดูสีหน้าของเขาเมืองอันเล็กๆ แห่งนี้ ไม่เพียงพอกับความทะเยอทะยานที่เขาต้องการจะเป็นราชาไร้มงกุฎของโลกได้หรอก“เย่ชิงหยุน แกคิดว่าตัวเองฉลาดมากน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 861
ถ้าไม่รู้ยังนึกว่าเขาคือหม่าเฉียนคุนตัวจริงซะอีก!ทำทีวางท่าแบบนี้ ดูจะเวอร์เกินไปหน่อยแล้ว!“ที่วันนี้ฉันมาก็เพื่อสูตรยายาแก้บาดเจ็บ”พ่อบ้านหม่าพูดอย่างอวดดีว่า “เถ้าแก่หม่าของเราบอกไว้ว่า แค่แกยอมมอบสูตรยาออกมาดีๆ เรื่องที่เคยทำร้ายคุณหนูใหญ่ของเราจะถือว่าจบกันไป”“ไอ้หนุ่ม ตระกูลหม่าอุตส่าห์เสนอทางออกให้กับแกเองนี่ถือเป็นเกียรติมากนะ เป็นความโชคดีที่แกสะสมมาแปดชาติเลยรู้ไหม?”“แกต้องรู้จักตอบแทนบุญคุณ รีบมอบสูตรยาออกมาได้แล้ว!”ในความคิดของเขา แค่ตนเองบอกชื่อของตระกูลหม่าเรื่องนี้ก็คงสำเร็จแล้วในเมืองอัน ใครจะกล้าขัดคำของตระกูลหม่าล่ะ?ทุกอย่างที่ตระกูลหม่าต้องการ ไม่ว่าจะเป็นคนหรือของ ถ้าอยากได้ก็ต้องได้ยิ่งไปกว่านั้น คราวนี้หม่าเฉียนคุนยังเป็นคนสั่งการด้วยตัวเองอย่าว่าแต่คนต่างถิ่นที่ไร้อำนาจเลย แม้แต่คนสำคัญที่มีชื่อเสียงในท้องถิ่น ก็จะต้องทำตามคำสั่งเท่านั้นไม่อย่างนั้น จะทำให้บ้านแกย่อยยับ คนในครอบครัวล่มจม ไม่ให้ได้เห็นดวงตะวันพรุ่งนี้!“พวกแกจะยอมจบเรื่องง่ายๆ งั้นเหรอ?!”ลั่วอู๋ฉางหัวเราะเย็นชา “คำพูดนี้ถึงตาหม่าเฉียนคุนมาพูดตั้งแต่เมื่อไหร่?”พ่อบ้านหม่าเล
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 862
“สมควร!”ซูเทียนคั่วสบถออกมาเดิมทีเขาก็รู้สึกโกรธเพราะเรื่องลูกเขยอยู่แล้วเมื่อเห็นหัวของพ่อบ้านหม่าตกลงกับพื้น เลยไม่ต้องพูดเลยว่าเขาสะใจแค่ไหนถ้าไม่ใช่ลั่วอู๋ฉางลงมือก่อน เขาเองก็จะไม่ปล่อยเจ้านี่ที่โคตรหยิ่งผยองไปได้ง่ายๆ เหมือนกัน“คุณปู่คะ เมื่อกี้คุณแม่ถามว่า จะเอาของไปเคารพบรรพบุรุษที่บ้านคุณป้าใหญ่ไหมคะ?” ซูเฉี่ยนเฉี่ยนถามซูเทียนคั่วตอบโดยไม่ต้องคิด “ไม่ไป!”“หา?”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนอึ้งค้างอยู่ตรงนั้นคุณปู่ให้ความสำคัญกับคุณลุงเขยมาตลอดไม่ใช่เหรอ ตอนนี้เขาตายแล้ว เหลือแต่ภรรยาและลูกสาว ครอบครัวเราก็ควรจะไปช่วยจัดการเรื่องงานศพสิถึงจะถูก“ปู่ไม่ไป พวกเธอก็ไม่ต้องไป” ซูเทียนคั่วพูดด้วยน้ำเสียงที่เผด็จการคนชั่วไม่รู้บุญคุณแบบนั้น คู่ควรเหรอ?ที่ฉันไม่เปิดโปงพฤติกรรมที่น่าอับอายของพวกเขาสองพี่น้องต่อหน้าคนอื่น ก็ถือว่าเป็นบุญคุณที่ใหญ่หลวงแล้ว!บาดแผลที่หลังของซูเทียนคั่ว แม้จะกินยาแก้บาดเจ็บแล้ว จนถึงตอนนี้ก็ยังคงเจ็บอยู่เพื่อไม่ให้หลานสาวคนโปรดเป็นห่วง เขาจึงกัดฟันทนมาโดยตลอดจะให้ฉันไปเคารพศพพวกเขาหรอ ไม่มีทาง!“แล้วทางคุณป้าใหญ่กับถังเจียเจียจะไม่ว่าอะไรใช่ไห
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 863
แต่หม่าอวิ๋นหลงบอกว่าจะพาแฟนสาวกลับมาด้วยได้ยินว่าแฟนของเขามีฐานะสูงส่ง เป็นถึงเจ้าหญิงน้อยจากตระกูลใหญ่ในเมืองหลวงเมื่อหม่าเฉียนคุนได้ยินแบบนี้ แน่นอนว่าต้องให้ความสำคัญจึงลากสังขารหม่าอวี่เฟย ลูกสาวของเขามาด้วยเพื่อแสดงถึงความจริงใจและให้ความสำคัญต่อฝ่ายหญิง หม่าเฉียนคุนจึงให้คนขับรถออกเดินทางมาก่อนเวลาด้านหลังพวกเขาคือรถโรลส์-รอยซ์รุ่นลิมิเต็ดที่หม่าเฉียนคุนเพิ่งซื้อมาและปกติไม่ค่อยได้เอาออกมาขับผลคือหม่าอวี่เฟยต้องมารอที่ประตูสนามบินกับเขานานถึงเกือบสามชั่วโมงเวลานี้เอง ชายหญิงคู่หนึ่งก็เดินจับมือกันเข้ามาฝ่ายชายมีท่าทางองอาจ รูปงาม เป็นคนที่ดูเต็มเปี่ยมไปด้วยอำนาจและพร้อมสู้เสมอแสดงออกถึงความแข็งแกร่งและน่าเกรงขาม!คนทั่วไปแทบจะไม่กล้าสบตาเขาคือศิษย์เอกของสำนักกระบี่เหล็ก และเป็นลูกชายคนโตของตระกูลหม่า หม่าอวิ๋นหลงหญิงสาวในชุดขาวที่อยู่ข้างๆ ไม่เพียงมีรูปร่างสูงเพรียว สวยงาม แต่ยังมีออร่าที่ไม่ธรรมดาเมื่อเทียบกับเธอแล้ว หม่าอวี่เฟยดูเหมือนเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ไปเลยพวกเขาทั้งสองเป็นเหมือนคู่กิ่งทองใบหยก!“ลูก ทางนี้!”หม่าเฉียนคุนเมื่อเห็นลูกชายก็ดีใจจนตาล
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 864
"คงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกใช่ไหม? หรือว่าแค่ชื่อซ้ำกัน?”หม่าอวิ๋นหลงพูดขึ้นอย่างตกใจ“ชื่อที่พิเศษขนาดนี้ โอกาสที่จะซ้ำกันคงมีไม่มาก!”จางอวิ๋นมู่มั่นใจในการวิเคราะห์ของตัวเอง ถามหม่าเฉียนคุนว่า “คุณอาหม่า ลั่วอู๋ฉางคนนี้มาจากไหนคะ?”“จากที่ไหนสักแห่งทางใต้ น่าจะชื่อว่า...ชื่อว่าอะไรนะ?”หม่าเฉียนคุนพยายามนึกอยู่พักหนึ่ง แล้วก็เบิกตาโตพูดว่า “ใช่แล้ว จิงไห่!”“ใช่เลย ชื่อนี้แหละ ก่อนหน้านี้ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย”จางอวิ๋นมู่พยักหน้าหงึกๆ “ใช่แล้ว ลั่วอู๋ฉางจากจิงไห่ เขาฆ่าน้องชายฉันอย่างโหดเหี้ยม และจินจวิ้นอู่ ลูกพี่ลูกน้องฉันอีกคน ก็ตายด้วยน้ำมือของเขา!”“จนถึงวันนี้ พ่อแม่ฉันและคุณอาก็ยังร้องไห้อยู่ทุกวัน”“ก่อนหน้านี้ ครอบครัวเราส่งคนไปจิงไห่เพื่อตามหาลั่วอู๋ฉาง แต่ไม่คิดเลยว่าเขามาซ่อนตัวอยู่ที่เมืองอัน!”จางอวิ๋นมู่ คือพี่สาวของจางอวิ๋นฉู่ เด็กหนุ่มผมขาวคนนั้นตอนนี้ เมื่อเธอได้ยินชื่อศัตรู แน่นอนว่าต้องโกรธจนตาแดง“ลั่วอู๋ซางคนนี้ สมควรตายแล้ว!”หม่าเฉียนคุนกัดฟันพูด “เขาไม่เพียงแค่ทำร้ายเสี่ยวเฟย ยังทำให้ตระกูลหม่าเราต้องเสื่อมเสียชื่อเสียง กลายเป็นตัวตลกของเมืองอัน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 865
“งั้นก็ยิ่งไม่มีปัญหา!” หม่าอวิ๋นหลงยิ้มยินดีมากขึ้นหม่าอวี่เฟยถาม “พี่คะ ดวงชะตาจักรพรรดิโดยกำเนิดคืออะไรเหรอ?”หม่าอวิ๋นหลงยิ้มแต่ไม่พูด จางอวิ๋นมู่ตอบว่า “มันคือพรสวรรค์พิเศษที่หาได้ยากยิ่ง”“ในประวัติศาสตร์ ผู้ที่มีดวงชะตานี้ล้วนเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่ การประสบความสำเร็จถือเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขา”เนื่องจากพรสวรรค์นี้ของหม่าอวิ๋นหลง จางอวิ๋นมู่จึงเลือกเขาเป็นแฟนถ้าไม่ใช่เพราะอย่างนี้ ด้วยสถานะคุณหนูใหญ่ตระกูลจาง เธอคงไม่มีทางสนใจหม่าอวิ๋นหลงที่มาจากตระกูลเศรษฐีบ้านนอกหรอกที่หม่าอวิ๋นหลงสามารถได้รับความสำคัญจากสำนักกระบี่เหล็ก ก็เพราะเหตุผลนี้แหละ“โอ้โห ไม่นึกเลยว่าลูกชายฉันจะยอดเยี่ยมขนาดนี้!”หม่าเฉียนคุนดีใจจนน้ำมูกโป่ง สวรรค์ช่างเมตตา ช่างเป็นเกียรติของตระกูลเราจริงๆ”มีลูกชายที่ยอดเยี่ยมแบบนี้ แถมยังมีลูกสะใภ้ที่มาจากตระกูลสูงส่ง ตระกูลหม่าจะไม่รุ่งเรืองก็คงยาก“ถ้าเป็นอย่างนี้ เจ้าเด็กแซ่ลั่วนั่นคงต้องตายสถานเดียว!”หม่าเฉียนคุนตื่นเต้นมาก ดูมีความมั่นใจอย่างมาก “ในเมื่อผลลัพธ์ถูกกำหนดมาแล้ว งั้นเราก็ไม่ต้องรีบร้อน”“เราหาโรงแรมดีๆ สักแห่ง เพื่อเลี้ยงต้อนรับพี่
บทล่าสุด
