แชร์
บทที่ 812
บทที่เกี่ยวข้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 813
“เย่ชิงหยุนเจ้านี่ ชัดเจนว่าต้องการยุแยงให้แตกคอกัน”“ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้จักหลิ่วซือหยิน แต่ก็มั่นใจว่านี่ต้องเป็นตัวแทนที่ตระกูลหลิ่วส่งมาแน่”“ในใจเย่ชิงหยุนตอนนี้คิดจะยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว!”อย่างแรกเขาต้องการแย่งหุ้นส่วนของลั่วอู๋ฉางและซูเฉี่ยนเฉี่ยน อย่างที่สองเขาก็อยากได้ความชื่นชอบจากหญิงสาวแซ่หลิ่วคนนี้ด้วย ช่างสมบูรณ์แบบ!“ดูแลตัวเองให้ดีเถอะ”“หลิ่วซือหยินไม่เพียงไม่รับน้ำใจ แต่กลับเยาะเย้ยว่า “เฉี่ยนเฉี่ยนพูดถูก ขโมยบางคนขโมยแล้วยังตะโกนให้จับขโมยอีก ได้มาเห็นคนหน้าหนาแบบนี้ก็ถือว่าได้เปิดหูเปิดตาเหมือนกัน”เย่ชิงหยุนโกรธไม่น้อย แต่ฝืนทนความโกรธไว้แล้วทำตัวใจกว้าง “คนสวย เราเพิ่งจะได้พบกันเป็นครั้งแรก คุณไม่รู้จักผม จะเข้าใจผิดกันก็เป็นเรื่องธรรมดา”“ความจริงจะพิสูจน์เองว่าผมไม่ได้พูดโกหก และจะพิสูจน์ด้วยว่าผมพูดไปเพราะหวังดีต่อคุณ!”“แม้แต่ใบอนุญาตก็ยังไม่ได้รับ กลับกล้ามาจัดงานแถลงข่าวใหญ่โตที่นี่ แบบนี้ไม่เรียกมิจฉาชีพแล้วจะเป็นอะไร ไม่ใช่ยาปลอมแล้วจะเป็นอะไร?”“ซูเฉี่ยนเฉี่ยนโกรธทันที “คุณพูดเหลวไหล พวกเราย่อมมีใบอนุญาตอยู่แล้ว!”“นังหนูนี่ ไม่เห็นโลงศพไม่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 814
“คุณลั่ว!”“ศิษย์พี่!”หลิ่วซือหยินและซูเฉี่ยนเฉี่ยนยิ้มออกมาพร้อมกัน แล้วทักทายผู้มาใหม่อย่างน่ารักลั่วอู๋ฉางใส่เสื้อผ้าธรรมดา ก้าวเท้าเข้ามาอย่างสง่างาม“แกนี่เอง!”เมื่อเย่ชิงหยุนเห็นเขา ก็โกรธจนกัดฟันกรอดเมื่อนึกถึงการที่ตัวเองถูกลั่วอู๋ฉางดูหมิ่นซ้ำแล้วซ้ำเล่า เย่ชิงหยุนก็โกรธจนสุดจะทนสายตาของเขาดุดัน เหมือนจะกินลั่วอู๋ฉางเข้าไปให้ได้ลั่วอู๋ฉางเดินผ่านหน้าเย่ชิงหยุนไปโดยไม่แม้แต่จะมองเขาเลยสักนิดเห็นเขาเป็นอากาศธาตุหรือไง!เย่ชิงหยุนโตมาจนขนาดนี้ ยังไม่เคยถูกใครเมินเฉยถึงเพียงนี้มาก่อนเลยนี่มันยิ่งกว่าการฆ่าเขาให้ตายซะอีก!“แก...”เย่ชิงหยุนโกรธมาก รีบหันไปพูดกับหม่าฉางเกิงว่า “ท่านหม่า ไอ้หมอนี่แหละคือตัวหัวหน้า อย่าลืมจับมันไปด้วยล่ะครับ”“คุณชายเย่วางใจ ผมผู้เกลียดชังความชั่ว ย่อมไม่ปล่อยให้คนทำยาปลอมหลุดรอดไปได้ง่ายๆ สักคนแน่!” หม่าฉางเกิงให้คำมั่นลั่วอู๋ฉางเดินมาหยุดอยู่ที่ข้างตัวทั้งสองสาว ยิ้มแล้วพยักหน้าให้พวกเธอจากนั้นเขาก็พูดขึ้นเสียงดังอย่างกับฟ้าร้องว่า “กล่าวหาว่าสินค้าของเราเป็นยาปลอม พวกคุณมีหลักฐานหรือเปล่า?”ไม่รอให้หม่าฉางเกิงพูด เย่ชิงหยุ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 815
แถมยังทุ่มทุนเต็มที่อีกด้วย!ขนาดในสถานการณ์แบบนี้ ยังเจออุปสรรคซ้ำแล้วซ้ำเล่าแม้ว่าสุดท้ายจะสำเร็จได้ดั่งใจ แต่ทุกครั้งที่เย่ชิงหยุนคิดถึงเรื่องความยากลำบากในแต่ละขั้นตอนที่ผ่านมาก็อดบ่นออกมาไม่ได้”“ยาตัวใหม่ของพวกลั่วอู๋ฉาง ทำออกมาทีหลังแท้ๆ ทำไมถึงได้ใบอนุญาตไปได้ล่ะ?”“ของปลอม!”เย่ชิงหยุนตาเบิกกว้าง ร้องตะโกนขึ้นมา “ต้องเป็นของปลอมแน่ๆ ใช่ภาพตัดต่อหรือเปล่า?”หม่าฉางเกิงก็พูดตามว่า “ต้องเป็นของปลอมแน่ๆ ผมเป็นพยานได้!”ถึงแม้จะดูเหมือนจริงทั้งในแง่ของรูปแบบและหมายเลขลำดับ แต่ไม่มีทางที่มันจะเป็นของจริงได้!เขาไม่ได้ดูอย่างละเอียดด้วยซ้ำ แค่ใช้ประสบการณ์ของตัวเองในการตัดสินออกมาโดยตรง“ได้ยินกันแล้วยัง ท่านหม่าบอกว่ามันเป็นของปลอม มันก็ต้องปลอมแน่ๆ!”เมื่อเย่ชิงหยุนมีหม่าฉางเกิงหนุนหลัง ก็เริ่มทำตัวโอหังทันที “พวกเขาไม่เพียงแต่ทำยาปลอม ยังปลอมแปลงใบอนุญาตด้วย!”“นี่มันโทษหนักเพิ่มขึ้นอีกกระทง!”“ถ้าไม่มีท่านหม่ามาพูดให้ฟังเอง พวกเขาอาจจะหลอกพวกเราได้สำเร็จไปแล้ว!”“ท่านหม่า รีบจับพวกเขาไปให้หมด อย่าปล่อยใครให้รอดไปได้แม้แต่คนเดียว”หม่าฉางเกิงโบกมืออีกครั้ง “ลงมือได้
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 816
“ท่านหม่าแข็งแกร่งและตรงไปตรงมา สุดยอดเลย!”เย่ชิงหยุนรีบประจบหม่าฉางเกิงทันที พูดว่า “ท่านหม่าเป็นคนมีความซื่อสัตย์ เป็นแบบอย่างของความยุติธรรมที่ไม่มีอคติ”หม่าฉางเกิงรู้สึกพอใจ แสดงท่าทีในการปฏิบัติหน้าที่อย่างมั่นคงดั่งขุนเขาทางฝั่งลั่วอู๋ฉาง โทรศัพท์ก็ถูกกดรับสายอย่างรวดเร็ว“คุณลั่ว เอกสารอนุมัติเรียบร้อยแล้ว คุณเห็นหรือยังครับ?”ปลายสายเป็นหวังเจิ้นอวี่ที่อยู่ในสำนักงานใหญ่ที่เมืองหลวง เขาพูดด้วยท่าทีและน้ำเสียงที่เคารพยิ่งลั่วอู๋ฉางตอบว่า “เห็นแล้วครับ แต่มีปัญหาอยู่อย่างหนึ่ง”“คุณ...คุณพูดมาเลยครับ?” หวังเจิ้นอวี่รู้สึกใจหายวูบเขารีบย้อนคิดถึงเรื่องทั้งหมด หรือว่ามีบางขั้นตอนที่เกิดปัญหาขึ้นหรือเปล่า?”ถ้าเป็นแบบนั้นจริง เรื่องเล็กๆ แบบนี้ยังทำไม่ได้ เขาจะยังมีหน้าไปเจอคุณลั่วอีกหรือ!“มีคนไม่เชื่อ ยืนกรานบอกว่ามันเป็นของปลอม” ลั่วอู๋ฉางพูดด้วยน้ำเสียงไม่เร่งรีบหวังเจิ้นอวี้โกรธขึ้นมาทันที “ใครกัน? ใครกล้าพูดว่าเป็นของปลอม เขาตาบอดรึเปล่า!”“เอกสารที่ผมเซ็นรับรองและประทับตราด้วยมือของตัวเอง กลับถูกบอกว่าเป็นของปลอม!”“ที่สำคัญคือ ยังมาสงสัยคุณลั่วด้วย”“ทนไม
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 817
ไม่รอให้เขาพูดจบ หวังเจิ้นอวี่ก็พูดแทรกเขาทันที “พูดเหลวไหล!”“ชัดเจนว่ามีผู้มีอิทธิพลเข้ามาแทรกแซง คุณกลับไปเป็นสุนัขรับใช้พวกเขา แล้วยังกล้าโกหกผมอีก”“หม่าฉางเกิง ผมขอแจ้งให้คุณทราบอย่างเป็นทางการ ตอนนี้คุณถูกพักงานแล้ว!”เมื่อหม่าฉางเกิงได้ยินเช่นนั้น ขาของเขาทั้งสองข้างก็สั่นอย่างรุนแรงโดยไม่รู้ตัว"ผมจะส่งคนไปตรวจสอบคุณอย่างเข้มงวดที่สุด ทางที่ดีคุณควรภาวนาให้ตัวเองไม่เคยทำเรื่องผิดกฎระเบียบ ไม่งั้นคุณตายแน่”นี่แหละ คือจุดที่อันตรายที่สุด!ในใจหม่าฉางเกิงเหลือแค่ความคิดเดียว คือ จบแล้ว!จบสิ้นแล้วจริงๆ!เรื่องแบบนี้ ไม่สามารถให้ตรวจสอบกันได้ตัวเองพยายามมาครึ่งชีวิต กว่าจะได้ขึ้นมาถึงตำแหน่งนี้ กลับต้องมาเสียทุกอย่างเพราะเรื่องเล็กน้อยหม่าฉางเกิงไม่อาจยอมรับ และรู้สึกเสียใจจนแทบจะบ้าตาย“ท่านหม่า ท่านอย่ามัวนิ่งสิครับ รีบโทรเรียกคนมาจับไอ้เจ้านี่ไปจัดการอย่างเข้มงวดเลยสิ!”ในตอนนี้เอง เย่ชิงหยุนไม่ยอมอยู่เงียบๆ กระโดดออกมาออกคำสั่งหม่าฉางเกิงโกรธจัด ยกแขนขึ้นตบหน้าเย่ชิงหยุนอย่างแรง“เพี๊ยะ!”เสียงดังชัดเจน เย่ชิงหยุนถูกตบจนล้มลงไปกองกับพื้น“ไอ้คนแซ่หม่า แกบ้า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 818
ทุกคนพอฟังแล้วก็ตกใจ นี่มันเรื่องใหญ่หนิ!"จะเลือกยังไงล่ะ?"“แน่นอนว่าต้องเลือกร้านร้อยสมุนไพร เลือกตระกูลเย่สิ!”“อันหนึ่งเป็นของแท้ อันหนึ่งเป็นของปลอม ความดีความแย่เห็นกันอยู่ตรงหน้า”“ร้านร้อยสมุนไพรมีการสืบทอดกันมามากว่าร้อยปี ไม่ว่าจะเป็นเรื่องชื่อเสียงหรือคุณภาพ ล้วนแล้วแต่มีการรับประกัน”“ส่วนอีกฝ่าย เป็นแค่บริษัทใหม่ที่ไม่มีชื่อเสียง จะไปเทียบกับร้านร้อยสมุนไพรได้ยังไง!”“ยังอีกจุดที่สำคัญที่สุด ก็คือการข่มขู่จากตระกูลหม่า”“ถ้าไม่เลือกร้านร้อยสมุนไพร ก็เท่ากับเป็นศัตรูกับตระกูลหม่า”“ตระกูลหม่าไม่ใช่คนที่จะไปมีเรื่องด้วยได้ ถ้าไปยั่วโมโหพวกเขา ผลลัพธ์อาจถึงขั้นบ้านแตกสาแหรกขาดก็ได้”“ใครจะทนได้ล่ะ?”“แน่นอนว่าต้องเลือกร้านร้อยสมุนไพรอยู่แล้ว พวกเราเชื่อมั่นในตระกูลเย่!”“ทุกคนต่างก็แสดงความเห็นกันออกมา”เย่ชิงหยุนยืดตัวขึ้นได้ในทันที พูดอย่างภูมิใจว่า “คนแซ่ลั่ว แกได้ยินแล้วยัง?”“ถึงแกจะได้ใบอนุญาตมา แต่ถ้าตลาดไม่ยอมรับ แกก็ขายไม่ได้อยู่ดี!”“นี่แหละคือจุดจบของการที่แกมาสู้กับร้านร้อยสมุนไพร ฮ่าฮ่าฮ่า!”“ทุกท่าน เชิญตามกระผมขึ้นไปเถอะ ใครก็ตามที่เลือกตระกูลเย
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 819
คราวนี้ถึงตาเย่ชิงหยุนทำหน้างงบ้าง “ยาแก้บาดเจ็บอะไรครับ? ท่านต้องเข้าใจผิดแล้วแน่ๆ ที่ร้านร้อยสมุนไหรของเราผลิตคือยาหุยชุนตันนะครับ”อวิ่นชางชวี่พูดอย่างไม่เกรงใจ “ผมยังไม่ได้แก่จนจำเรื่องราวไม่ได้ขนาดนั้นนะ”มีคนพูดเตือนว่า “นายน้อยเย่ ที่ชั้นนี้จัดงานเปิดตัวยาแก้บาดเจ็บครับ!”พูดจบ เขายังชี้ไปที่โปสเตอร์โฆษณาข้างๆเย่ชิงหยุนถึงได้เห็นคำว่า “ยาแก้บาดเจ็บ” ตัวโตๆ!“ท่านอวิ่นไท่โต่ว คงต้องถูกหลอกมาแน่ๆ!”เย่ชิงหยุนรีบอธิบาย “ยาแก้บาดเจ็บนี้ขโมยสูตรจากร้านยาร้อยสมุนไพรของพวกเรา ยาหุยชุนตันของเราต่างหากที่เป็นของแท้”“ท่านอย่าหลงเชื่อนะครับ ตามผมขึ้นไปข้างบนเถอะ!”อวิ่นชางชวี่หัวเราะเบาๆ แล้วพูดอย่างดูถูก “ยาหุยชุนตัน? ของห่วยแตกเหมือนขยะแบบนั้นยังกล้าเอามาเทียบกับยาแก้บาดเจ็บ ใครซื้อไปก็ต้องเสียใจ!”“คุณหนุ่มอย่างคุณ พูดจาเหลวไหล ไม่มีสักคำที่เป็นความจริง!”“สูตรยาแก้บาดเจ็บดีกว่ายาหุยชุนตันเป็นหมื่นเท่า แต่คุณกลับพูดได้ไม่อายปากว่าขโมยสูตรมาจากพวกคุณ คุณต่างหากที่ขโมยสูตรมาจากเขา”เย่ชิงหยุนอึ้งไป ถลึงตาโตแล้วแย้งว่า “ผู้เฒ่าอวิ่น ท่านพูดจาแบบไม่มีหลักฐานไม่ได้นะครับ ยาหุยชุน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 820
“คุณลั่ว เจอกันอีกแล้วนะครับ”อวิ่นชางชวี่วิ่งเหยาะๆ มาหยุดที่หน้าลั่วอู๋ฉางไม่เพียงแต่เป็นฝ่ายทักทายก่อน แต่ยังวางท่าทางอย่างนอบน้อมเป็นอย่างมากทุกคนต่างตะลึงจนตาค้างถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขารู้จักอวิ่นชางชวี่ พวกเขาอาจเชื่อว่านี่คือเป่ยไท่โต่วตัวปลอมก็ได้ปกติทุกคนจะต้องเคารพและกราบไหว้อวิ่นไท่โต่ว ไม่ว่าจะเป็นเศรษฐีผู้ร่ำรวยหรือข้าราชการที่มีอำนาจ ก็ไม่มีข้อยกเว้นเมื่ออยู่ต่อหน้าความเจ็บป่วย ทุกคนล้วนเท่าเทียมกันหากต้องการรอดชีวิต แน่นอนว่าต้องให้ความเคารพหมอเป็นพิเศษเคยเห็นที่ไหนล่ะ ที่อวิ่นไท่โต่วจะไปเคารพคนอื่น?วันนี้ถือว่าได้เปิดหูเปิดตาจริงๆ!“ชายหนุ่มคนนี้ แท้จริงมีที่มาที่ไปอย่างไรกันแน่?”“ถึงขนาดอวิ่นไท่โต่วยังนอบน้อมกับเขาขนาดนี้”แล้วมาดูที่ลั่วอู๋ฉาง เพียงแค่พยักหน้าทักทายตามสบายเท่านั้นในสายตาของทุกคน นี่มันไร้มารยาทเกินไปแล้วพวกเขาไม่รู้เลยว่าอวิ่นชางชวี่เคารพนับถือลั่วอู๋ฉางมากกว่าอาจารย์ของเขาอย่างเทพอวี้เสียอีกโปรเจคทางการแพทย์ที่อวิ่นชางชวี่ภาคภูมิใจหลายอย่างนั้น บ้างก็ได้รับการช่วยพัฒนาจากลั่วอู๋ฉาง บ้างก็ได้รับการสอนโดยตรงจากเขาหากไม่ใช่เพรา
บทล่าสุด
