LOGINShare
บทที่ 723
Related chapters
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 724
ร้านร้อยสมุนไพร สำนักงานใหญ่อาคารสไตล์ย้อนยุคหลังนี้ตั้งตระหง่านอยู่ใต้แสงแดดตัวอักษรสีทองขนาดใหญ่เขียนว่า "ร้านร้อยสมุนไพร" สูงมากกว่าสองเมตรส่องแสงเจิดจ้าในฐานะหนึ่งในบริษัทยาชั้นนำ ร้านร้อยสมุนไพรมีมรดกสืบทอดมายาวนานกว่าสี่ร้อยปี ย้อนกลับไปในสมัยราชวงศ์ก่อนเป็นยาหลวงของราชวงศ์ตระกูลเย่ในฐานะผู้ถือหางเสือเรือของร้านร้อยสมุนไพร บรรพบุรุษมีวิสัยทัศน์และความรู้ความเข้าใจที่กว้างขวาง ผสมผสานเทคโนโลยีสมัยใหม่และการแพทย์แผนโบราณเข้าด้วยกันตั้งแต่เนิ่นนาน ทำให้ยาแผนโบราณเปลี่ยนโฉมหน้าใหม่การกระทําของตระกูลเย่ไม่เพียงแต่ทนต่อผลกระทบอย่างต่อเนื่องของการแพทย์แผนตะวันตกมานานกว่าร้อยปี แต่ยังยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ในอุตสาหกรรมจนถึงทุกวันนี้เรื่องราวของร้านร้อยสมุนไพรยังคงเป็นที่พูดถึงวันนี้เป็นวันประชุมประจำสัปดาห์และมีรถหรูจอดอยู่หน้าอาคารมากมาย"บรื้นบรื้น!"พร้อมกับเสียงคำรามของเครื่องยนต์รถสปอร์ตอันทรงพลัง บูกัตติเวย์รอนคันหนึ่งก็ขับเข้ามาเย่ชิงหยุนสะบัดหางอย่างสวยงาม เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพสูงสุดของรถสปอร์ตและจอดรถอย่างมั่นคงในช่องจอดรถพนักงานหญิงจำนวนนับไม่ถ้วนในชุดทำงานและถ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 725
เมื่อเทียบกับความเจริญรุ่งเรืองของบ้านใหญ่ บ้านสองมีความหมายเหมือนกับสิ้นตระกูลแม้แต่คนกลุ่มนี้เจอกับเย่ปิงเหยา ก็ยังกล้าเพิกเฉยต่อการดํารงอยู่ของเธอยิ่งไปกว่านั้น คนที่มาวันนี้คือซูเฉี่ยนเฉี่ยนในฐานะที่เป็นลูกศิษย์ของเย่ปิงเหยา เธอแทบจะไม่มีสถานะใดๆ ในร้านร้อยสมุนไพร"วันนี้อากาศดี!""ใช่ อุณหภูมิสูงกว่าสองวันก่อนมาก"ผู้ชายกลุ่มหนึ่งไม่เพียงแต่เพิกเฉยต่อซูเฉี่ยนเฉี่ยนเท่านั้น แต่ยังจงใจเริ่มพูดคุยกันอีกด้วยซูเฉี่ยนเฉี่ยนย่อมไม่ถือสากับพวกอันธพาลกลุ่มหนึ่งที่ติดตามอิทธิพลของผู้อื่น อาจารย์เคยกล่าวไว้ว่าหน้าไม่ได้มาจากคนอื่นแต่หามาเองคนบนโลกมักจะชอบทำอะไรทีไม่มีประโยชน์ ไม่มีใครช่วยเหลือยามต้องการ?เมื่อคุณอ่อนแอ แม้ว่าคุณพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อเอาใจพวกเขา พวกเขาก็จะไม่มองคุณแม้แต่นิดมีเพียงคุณแข็งแกร่งพอ คนเหล่านั้นก็จะล้อมรอบคุณเหมือนแมลงวันซูเฉี่ยนเฉี่ยนมีสีหน้าไม่แยแสและเดินผ่านฝูงชนที่ไม่สนใจเธอไปยังไม่ทันรอให้เธอเข้าลิฟต์ ก็มีคนอดเยาะเย้ยไม่ไหวว่า "ก็ไม่รู้ว่าเธอมาทำอะไร เด็กสมัยนี้ชอบเที่ยวสนุกขนาดนี้เลยเหรอ?""อาจารย์เป็นคนไม่มีใครสนใจ ตัวเองก็เป็นคนไม่มีใ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 726
"อะไรนะ?!"ดวงตาซูเฉี่ยนเฉี่ยนเบิกกว้างและปากก็อุทานแต่เสียงของเธอถูกกลบด้วยเสียงชื่นชมของคนอื่นไปนานแล้วและไม่มีใครสังเกตเห็นเลย"นายน้อยชิงหยุนสมกับเป็นทายาทตระกูลเย่ อายุยังน้อยก็ประสบความสำเร็จขนาดนี้ ทำให้คนแก่อย่างพวกเราทั้งชื่นชมและอับอายจริงๆ!""รุ่นที่สามของตระกูลเย่ยอดเยี่ยมขนาดนี้ ร้านร้อยสมุนไพรไม่ต้องกังวลว่าในอนาคตจะไม่มีการพัฒนาไปมากกว่านี้""โชคดีที่นายน้อยชิงหยุนเป็นคนของเราเอง ถ้าเขาเป็นคนของบริษัทคู่แข่ง เมื่อเผชิญหน้ากับคนเก่งเช่นนี้ คนแก่อย่างพวกเราไม่มีทางตอบโต้ได้แน่นอน!"กรรมการกลุ่มหนึ่งยกย่องเย่ชิงหยุนอย่างโจ่งแจ้งในบรรดาคนเหล่านี้อายุน้อยที่สุดก็อายุเกินสี่สิบปีแล้วพวกเขายกย่องวัยรุ่นอย่างเย่ชิงหยุนในที่สาธารณะ ไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกอับอาย กลับแย่งกันทีละคนคำไพเราะต่างๆ เหมือนไม่ใช้เงิน พูดออกไปอย่างไม่ซ้ำกันเย่ชิงหยุนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกมีความสุข แม้ว่าเขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแสดงท่าทีถ่อมตัว แต่เขาก็ไม่สามารถซ่อนสีหน้าเย่อหยิ่งบนใบหน้าได้"ตามบันทึกในหนังสือโบราณ ยาหุยเทียนตันนี้เป็นสูตรลับของราชสำนักเมื่อหลายพันปีก่อน จักรพรรดิเคยสั่งห้ามไ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 727
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนระงับความโกรธในใจ จะดูว่าเย่ชิงหยุนจะไร้ยางอายได้ถึงระดับไหนทั้งๆ ที่สูตรยาหุยเทียนตันได้รับการบูรณะโดยอาจารย์เย่ปิงเหยาด้วยเหตุนี้เย่ปิงเหยาจึงทุ่มเทแรงกายแรงใจอย่างมากแค่ทำงานข้ามคืนก็ไม่น้อยกว่าสิบครั้งการทดลองต่างๆ ยิ่งทำมาหลายหมื่นครั้งและบันทึกข้อมูลได้มากกว่าหกล้านคำบนหน้าจอมีพาวเวอร์พอยต์ที่สร้างขึ้นอย่างสวยงามเห็นได้ชัดว่าเย่ชิงหยุนเตรียมตัวมาพร้อม"อย่างที่ทุกคนพูดเมื่อกี้ ยาหุยเทียนตันเป็นสูตรในวังที่ได้สูญหายไปนานแล้ว ผมได้ผ่านความยากลำบากมากมาย ได้รับเศษสูตรยามาใบหนึ่ง""จากนั้นผมก็รวบรวมผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์หลายสิบคนเพื่อแยกแยะความถูกต้องและเท็จจริงของเศษสูตรยา""จากนั้นก็เป็นกระบวนการเติมเต็มและการทดลองที่ซับซ้อน พูดตรงๆ ก็คือไม่มีทางลัดใดๆ เลย เดินทีละก้าว ทั้งหมดเป็นการตกผลึกของเลือดและเหงื่อของทุกคน"ท่าทางไร้ยางอายและช่างพูดของเย่ชิงหยุนทำให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนรู้สึกคลื่นไส้"ในที่สุดด้วยความพยายามอย่างไม่ลดละของเรา ก็ประสบความสำเร็จ!"ในภาพสุดท้ายของพาวเวอร์พอยต์คือยาหุยเทียนตันที่ผลิตออกมาเป็นชุดเล็กๆขณะที่ทุกคนอุทาน ไฟก็เปิดขึ้นเย่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 728
"เย่ชิงหยุน นายกลับดำเป็นขาวใส่ร้ายคนอื่น พัฒนากว่าเมื่อก่อนมาก!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนหัวเราะด้วยความโกรธทั้งๆ ที่ตัวเองเป็นขโมย กลับมาใส่ร้ายผู้เสียหาย น่าขำจริงๆ!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยน ระวังคำพูดของเธอ!"เย่เทียนอี้ยกมือขึ้นตบโต๊ะแล้วกล่าวว่า "ที่นี่เป็นร้านร้อยสมุนไพร ไม่ใช่ที่ที่คนนอกจะมาใส่ร้ายลูกหลานของตระกูลเย่เรามั่วซั่วได้""ทางที่ดีเธอต้องให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลแก่เรา ไม่งั้นเรื่องวันนี้ไม่จบแน่!""แม้ว่าเย่ปิงเหยาจะมาขอร้องแทนเธอ ก็ไม่ได้ผล!"เย่เหวยซินย่อมเข้าข้างลูกชายและหลานชาย ยิ้มเย็นชาและพูดว่า "ซูเฉี่ยนเฉี่ยน ในเมื่อเธอเป็นลูกศิษย์ของเย่ปิงเหยา คำพูดเมื่อกี้ก็คือคำพูดของบ้านสองเหรอ?"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่มีความกลัวใดๆ "สองประธานเย่ พวกคุณสามารถเข้าใจแบบนี้ได้"ในฐานะลูกศิษย์ เธอมีความรับผิดชอบและหน้าที่ในการปกป้องสิทธิและผลประโยชน์ของอาจารย์แม้ว่ายาหุยเทียนตันจะได้รับการพิสูจน์จากศิษย์พี่ลั่วอู๋ฉางแล้ว ยืนยันว่าเป็นผลิตภัณฑ์ที่เกินจริง สูตรลับของชาววังอะไรกัน มีแต่คนรุ่นหลังสร้างข่าวลือกันเท่านั้นถ้ามีสรรพคุณแบบยาวิเศษขนาดนั้นจริงๆ จักรพรรดิกินทุกวันจะต้องมีอายุยืนยาว
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 729
ตั้งแต่เข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์จนถึงตอนนี้ไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ ยอดขายเพียงอย่างเดียวก็ทะลุร้อยล้านแล้ว และมูลค่าตลาดของบริษัทก็เพิ่มขึ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์อุตสาหกรรมคาดการณ์ว่าปริมาณการขายต่อปีของผลิตภัณฑ์นี้จะเกินหมื่นล้านอีกทั้งกำไรของเครื่องสำอางก็สูงอยู่แล้วผลกำไรก้อนใหญ่ขนาดนี้ เดิมมีโอกาสตกเป็นของร้านร้อยสมุนไพรแต่เนื่องจากความมีน้ำใจของเย่ปิงเหยา จึงมอบมันให้กับชิงเหยน กรุ๊ปกำไรเป็นพันล้านเลยนะ แบ่งให้ทุกคนไม่ดีกว่าเหรอ?ซูเฉี่ยนเฉี่ยนโต้เถียงด้วยเหตุผล "ไม่ใช่ว่าเราไม่สามารถผลิตยาหุยเทียนตันได้ แต่เป็นหัวหน้าแพทย์ของบ้านสองเรา ศิษย์พี่ลั่วอู๋ฉางของฉัน ได้เสนอผลิตภัณฑ์ที่ดีกว่า!""ผลิตภัณฑ์ที่มีประสิทธิภาพมากกว่ายาหุยเทียนตันถึงร้อยเท่าและได้รับการยอมรับจากตลาดง่ายกว่า!"เย่ชิงหยุนพูดประชดทันที "คุยโวใครพูดไม่เป็น?""ฉันเอาตัวอย่างมาด้วย!" ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเปิดถุงแล้วหยิบยาเม็ดหนึ่งออกมาเพราะรีบร้อน เธอแค่ปิดผนึกยาแก้บาดเจ็บในเม็ดขี้ผึ้งและเอามาที่นี่เมื่อเทียบกับบรรจุภัณฑ์ยาหุยเทียนตันที่สวยงามของเย่ชิงหยุน มันต่างกันราวฟ้ากับเหวเช่นเดียวกับความแตกต่างระหว่างร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 730
โรงแรมแกรนด์คริสตัลพาเลซในทางเดินชั้นสิบหก ถัดไปก็เป็นห้องบิสสิเนสสวีทสาวน้อยในชุดทำงานที่มีตาสีแดงนั่งยองๆ บนพรมและเช็ดน้ำตาร้องไห้เสียใจมาก แต่พยายามควบคุมตัวเองไม่ให้ส่งเสียงออกมาเธอร้องไห้เป็นสายฝน ทำให้คนรู้สึกสงสาร"เวรกรรมจริงๆ! ผู้หญิงที่สวยขนาดนี้ ผู้ชายเลวก็ยอมทำร้ายได้ ไม่มีเหตุผลจริงๆ"ป้าทำความสะอาดโรงแรมสองคนกำลังกระซิบอยู่ไม่ห่าง"เธอว่า ผู้หญิงคนนี้คงไม่ได้ถูกผู้ชายเลวทำให้ท้องโต แล้วหายตัวไปนะ?""เป็นไปได้มาก ไม่อย่างนั้นเธอจะเสียใจขนาดนี้ได้ยังไง!""น่าสงสารมากจริงๆ ไม่รู้ว่าเป็นลูกสาวของใคร ถูกทำให้เสียใจขนาดนี้ อย่าคิดสั้นทำอะไรโง่ๆ เลยนะ"ในขณะนี้ ประตูห้องบิสสิเนสสวีทก็เปิดออก"เฉี่ยนเฉี่ยน"ลั่วอู๋ฉางเดินออกไปพร้อมกับขมวดคิ้ว "คุณเป็นอะไรไป? เกิดอะไรขึ้น?"ต้องรู้ว่าตอนที่ซูเทียนคั่วป่วยหนักและใกล้ตายในวันนั้น ซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ได้ร้องไห้เสียใจขนาดนี้"ฮือฮือ... ศิษย์พี่..."ซูเฉี่ยนเฉี่ยนยืนขึ้นกระโจนเข้าในอ้อมแขนของเขา ร้องไห้สะอึกสะอื้นว่า "ขอโทษศิษย์พี่ คุณไม่ได้นอนทั้งคืน เฉี่ยนเฉี่ยนไม่อยากรบกวนเวลาพักผ่อนคุณ แต่ฉันไม่มีที่ไปแล้วจริงๆ"ลั
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 731
"ดูพวกเขามากขึ้น ถือว่าพวกเราแพ้แล้ว!"สาวน้อยพยักหน้าเหมือนหญิงสาวกำลังจิกข้าว " เฉี่ยนเฉี่ยนฟังศิษย์พี่!""งั้นก็ยิ้มให้ศิษย์พี่ดูหน่อย!" ลั่วอู๋ฉางยิ้มก่อนซูเฉี่ยนเฉี่ยนยิ้มแย้มแจ่มใส แต่น้ำตาในเบ้าตาไหลออกมาอย่างไม่น่าพอใจลั่วอู๋ฉางหยิบทิชชู่ขึ้นมาเช็ดน้ำตาของเธออย่างระมัดระวังแล้วพูดว่า "ผู้หญิงที่สวยขนาดนี้ ยิ้มแล้วยิ่งสวยขึ้น"สาวน้อยหน้าแดงอายจนก้มหัวลงแต่ปัญหาก็มาอีกทันที"พวกเขาไม่เห็นด้วยกับยาแก้บาดเจ็บ แต่จะส่งเสริมยาหุยเทียนตันอย่างจริงจัง"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า "ยิ่งกว่านั้น พวกเขายังไล่อาจารย์ออกจากคณะกรรมการอีกด้วย ฉันไม่เพียงแต่ล้มเหลวในการช่วยให้อาจารย์พลิกชะตาเท่านั้น แต่ยังลงเอยด้วยการอยู่ก้นหม้ออีกด้วย""ถ้าอาจารย์รู้แล้ว จะผิดหวังแค่ไหน!"เห็นได้ชัดว่าเธอโยนความรับผิดชอบทั้งหมดให้กับตัวเองต้องรู้ว่าตัวซูเฉี่ยนเฉี่ยนเองก็ยังเป็นเด็กอยู่ไหล่ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ได้รับแรงกดดันที่ไม่ควรได้รับในวัยนี้"ต่อให้ไม่มีเรื่องนี้ พวกเขาก็จะหาเหตุผลอื่นมาไล่อาจารย์หญิงออก"ลั่วอู๋ฉางกล่าวด้วยรอยยิ้ม "ผลลัพธ์ถูกกำหนดมาตั้งนานแล้ว มันเป็นเพ
Latest chapter
