บทที่ 326

ไม่นานก็ถึงวันขึ้นศาล

ด้านนอกประตูศาลอันสง่างาม มีรถสองคันมาจากทิศทางที่ต่างกัน

เกาชิงเหยียนเป็นคนแรกที่ลงจากรถ เธอสวมชุดสูทที่ตัดเย็บมาอย่างดีซึ่งเน้นย้ำถึงรูปร่างที่น่าภาคภูมิใจของเธอ มัดผมหางม้า ดูสดใสและมีความสามารถ

จากนั้นก็เป็นหยางหว่านอวี่สวมเสื้อกันลมตัวยาวและรองเท้าส้นสูงสีดำดูสง่างาม

ทั้งสองแค่แลกเปลี่ยนสายตากันอย่างเรียบง่าย ไม่ได้พูดอะไร เดินเข้าไปข้างในอย่างเข้าใจกันมาก

จ้าวเหม่ยอวิ๋นสะพายกระเป๋าเอกสารใบใหญ่ และเธอไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่ในนั้น

แต่จากท่าทางของเธอที่ซบเซาเล็กน้อยดูได้ไม่ยาก ข้างในไม่น่าจะเป็นหลักฐานที่แน่นหนา

ถ้ามีหลักฐานที่แน่นหนาจริง ๆ เธอน่าจะดูมั่นใจมากถึงจะถูก

ในชั้นศาล ฝ่ายโจทก์ได้อยู่ในตำแหน่งแล้ว

เย่ปิงเหยานั่งอยู่บนที่นั่ง ร่างกายของเธอแผ่โมเมนตัมที่แข็งแกร่งออกมา แม้แต่ทนายความอาวุโสที่อยู่ข้าง ๆ ก็ถูกปกคลุมด้วยความผ่อนคลายของเธอ

เมื่อเย่ปิงเหยาเห็นเกาชิงเหยียนและหยางหว่านอวี่ก็ตกตะลึงเล็กน้อย

มองดูพวกเธอสองคนราวกับเห็นตัวเองตอนเด็ก ๆ

หากคดีนี้ไม่ได้ทำให้ทั้งสองฝ่ายกลายเป็นศัตรู เย่ปิงเหยาก็คงเต็มใจที่จะเริ่มทำความรู้จักกับรุ่นน้องทั้งสองคน