Share
บทที่ 318
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 319
ถ้ารู้ว่าเขาเก่งขนาดนี้ ต่งหยุนเผิงคงเลือกคนอื่นมารับผิดชอบตอนนี้เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว พูดอะไรก็สายไปแล้วเกาชิงเหยียนแสร้งทำเป็นสงบ แต่จริง ๆ แล้วหัวใจเต้นเร็วมากการเลี้ยงดูที่ดีตั้งแต่เด็ก ทำให้เธอไม่เก่งและดูถูกการโกหก นับประสาอะไรกับเรื่องระหว่างชายหญิงจริง ๆ แล้วเป็นเรื่องยากมากสำหรับกุลสตรีที่จะพูดคำแบบนี้แต่เกาชิงเหยียนก็ไม่เสียใจ แม้ว่าเธอจะได้รับโอกาสในการคิดคำพูดใหม่ เธอก็คงจะพูดแบบเดียวกันเพื่อลั่วอู๋ฉางต่งหยุนเผิงกำลังบ้าคลั่งอยู่ในใจ เขาไม่เคยคิดเลยว่ามาครึ่งทางแล้วจะมีเรื่องมาขัด!เกาชิงเหยียนเป็นพยานให้กับลั่วอู๋ฉางด้วยตัวเอง จะทำอะไรได้อีก?แผนการอันไร้ที่ติแต่เดิมถูกทำลายลงเพียงเพราะอุบัติเหตุเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้โชคดีที่แผนไม่ล้มเหลวโดยสิ้นเชิงความจริงที่ว่าสูตรรั่วไหลกลายเป็นความจริงที่ชัดเจน เพียงเพราะลั่วอู๋ฉางโชคดีพอที่จะหลบหนีได้เกาชิงเหยียนและหยางหว่านอวี่ไม่รู้ว่ามืออาชีพในวงการที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา จริง ๆ แล้วคือสายลับนอกเครื่องแบบที่ร้านร้อยสมุนไพรส่งมาแผนเดิมของต่งหยุนเผิงคือการขโมยยาซีเอวี๋ยนหลังจากได้รับสูตรแล้ว คนที่อยู่เบื้องหลังเขา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 320
"ยาซีเอวี๋ยนเกิดปัญหาใหญ่แล้ว ชนกับสิทธิบัตรของร้านร้อยสมุนไพรพอดี!""ไม่นะ? เพราะเรื่องทีมรองประธานต่งถูกแย่งมา ร้านร้อยสมุนไพรจึงไม่พอใจชิงเหยน กรุ๊ปอย่างมาก ตอนนี้อยู่ในมือของคนอื่นแล้ว มันจะต้องโชคร้ายอย่างแน่นอน""ตอนแรกรองประธานต่งก็แสดงความกังวลเกี่ยวกับสิทธิบัตร ตอนนี้ดูเหมือนว่าสายตาของเขาร้ายเกินไปจริง ๆ""แค่น่าเสียดาย ประธานเสี่ยวเกามักจะมั่นใจเกินไป ไม่คิดจริงจัง ไม่เช่นนั้นก็จะไม่เกิดวิกฤตการณ์ในตอนนี้""ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะพูดอะไร ฉันได้ยินมาว่าร้านร้อยสมุนไพรส่งเย่ปิงเหยาลูกสาวคนโตของบ้านสองมารับผิดชอบเรื่องนี้ด้วยตัวเอง คนนี้ขึ้นชื่อเรื่องความเฉียบคม ฝีมือดุร้ายมาก ใครก็ตามที่เธอมองว่าเป็นคู่ต่อสู้ จุดจบล้วนน่าสังเวช!"ในบริษัทใคร ๆ ก็พูดถึงเรื่องนี้ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วและถามหญิงสาวสวยในชุดทำงานที่อยู่ข้าง ๆ เขาว่า "เสี่ยวอวี๋ เกิดอะไรขึ้น?""พี พี่ยังไม่รู้เหรอ?"อวี๋อีเหรินเข้ามาทันทีและพูดด้วยดวงตาเบิกกว้าง "สิทธิบัตรของยาซีเอวี๋ยนถูกปฏิเสธ กล่าวกันว่าเป็นการละเมิดสิทธิบัตรของร้านร้อยสมุนไพร พวกเขากำลังประณามเรา!""ครั้งนี้จบเห่แล้ว การออกสู่ตลาดของยาซีเอ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 321
"นี่คือการราดน้ำมันลงบนกองไฟ ไม่ได้ช่วยอะไรในการแก้ปัญหาเลย!"จ้าวเหม่ยอวิ๋นโต้เถียงด้วยเหตุผล "รองประธานต่งพูดง่าย ๆ การลดท่าทีลงก็เท่ากับยอมรับว่าลอกเลียนแบบ ถึงตอนนั้นยิ่งไม่มีเหตุผล ปล่อยให้ร้านร้อยสมุนไพรจัดการอะไรก็ได้เหรอ?""เพราะอีกฝ่ายกำลังมาแรง จึงต้องเผชิญหน้ากับพวกเขา ให้พวกเขารู้ว่าเราไม่ได้รังแกง่าย ไม่อย่างงั้นต้องเรียกเยอะแน่!"ต่งหยุนเผิงพูดอย่างเหน็บแนม "ผมคิดว่าพวกคุณมีแผนดี ๆ อะไร""พูดไปพูดมาก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการไม่มีเหตุผล พวกคุณคิดว่าร้านร้อยสมุนไพรเป็นควายเหรอ คิดว่าผู้พิพากษาเป็นควายเหรอ?""สร้างปัญหาจนสุดท้ายไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย กลับทำให้ภาพลักษณ์ของทั้งสองบริษัทพังพินาศหมด พวกคุณเป็นบริษัทเล็ก ๆ ไม่สนใจชื่อเสียงก็ได้ แต่พวกเราไม่สามารถที่จะไร้ยางอายได้!"จ้าวเหม่ยอวิ๋นเริ่มวิตกกังวล กระแทกโต๊ะและชี้ไปที่ต่งหยุนเผิงด้วยความโกรธ "ว่าใครไร้ยางอาย มีมารยาทหน่อย!"ดูเหมือนว่าทั้งสองฝ่ายกำลังจะทะเลาะกันเกาชิงเหยียนพูดด้วยใบหน้าที่มืดมน "ฉันก็มีแนวโน้มที่จะคิดริเริ่มที่จะปรองดองกัน ไม่ว่าพวกคุณจะยอมรับหรือไม่ สถานการณ์ตอนนี้คือฝ่ายตรงข้ามเป็นฝ่ายได้เปรีย
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 322
"ไม่ใช่ ประธานเสี่ยวเกาคุณอย่าล้อเล่นได้แล้ว!"ต่งหยุนเผิงไม่ยอมรับแน่นอน รีบพูดว่า "เรื่องใหญ่ขนาดนี้ จะบอกว่าเปลี่ยนก็เปลี่ยนได้อย่างไร ล้อเล่นเป็นเด็กเลย..."เกาชิงเหยียนดูเคร่งขรึมและพูดคำต่อคำ "ไม่จำเป็นต้องพูดมากอีก แค่ทำตามที่ฉันพูดก็พอ"ต่งหยุนเผิงไม่เชื่อ ต้องการต่อสู้กันด้วยเหตุผลผู้ช่วยซาหยุดเขาไว้ก่อนแล้วกระซิบ "คุณอย่าพูดอีกเลย ประธานเสี่ยวเกาจะต้องไล่คนออกจริง ๆ!""ภายในเกาซื่อกรุ๊ป สถานการณ์นี้เกิดขึ้นมาแล้วไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น""อย่าบอกว่าคุณเป็นแค่รองประธาน ถึงจะเป็นประธานก็ไล่ออกไม่เว้น เพียงเพราะโต้เถียงและตั้งคำถามกับต่อหน้าเธอ!"ประธานเสี่ยวเกาคนนี้มีชื่อเสียงเรื่องพูดคำไหนคำนั้นไม่มีใครสามารถท้าทายอำนาจของเธอได้หยางหว่านอวี่จ้องมองไปที่ลั่วอู๋ฉาง รู้สึกว่าเขายุ่งเรื่องของคนอื่นจ้าวเหม่ยอวิ๋นรู้สึกเป็นครั้งแรกว่าลั่วอู๋ฉางน่ารักมาก เข้าข้างหยางซื่อกรุ๊ปของพวกเธอ แต่สิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือหยางหว่านอวี่ไม่ได้ซาบซึ้งเลยแต่หยางหว่านอวี่ก็รู้สึกโล่งใจในไม่ช้าเนื่องจากเป็นเกาชิงเหยียนที่ยืนกรานที่จะต่อสู้จนถึงที่สุด ความสูญเสียทั้งหมดที่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 323
เชื้อสายหลักของตระกูลเย่แบ่งออกเป็นสามตระกูล เย่ปิงเหยาเป็นลูกสาวคนโตของบ้านสองเรียนอุตสาหกรรมยากับผู้ใหญ่ตั้งแต่อายุยังน้อย สอบเข้าโรงเรียนที่มีชื่อเสียงด้วยเกรดที่ยอดเยี่ยมเมื่ออายุสิบสี่ปี และได้รับปริญญาเอกเมื่ออายุยี่สิบสองปี กลายเป็นแพทย์แผนโบราณที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ของประเทศในบรรดาพี่น้อง เย่ปิงเหยาได้รับการยอมรับว่ามีความสามารถมากที่สุดแต่สถานะของเธอในร้านร้อยสมุนไพรกลับไม่สูง แม้กระทั่งหลายปีที่ผ่านมา การดำรงอยู่ของบ้านสองก็ค่อย ๆ ลดลงเพียงเพราะเย่ปิงเหยาเป็นผู้หญิงในสายตาของคนรุ่นเก่า ผู้หญิงมักจะต้องแต่งงานเสมอลูกสาวที่แต่งงานแล้วไม่ควรได้รับความไว้วางใจในความรับผิดชอบที่สำคัญ เกรงว่าจะใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้และทรัพย์สินของครอบครัวจะตกไปอยู่ในมือของบุคคลภายนอก"พี่ปิงเหยา มีผู้ชายแซ่ต่งคนหนึ่งมาขอพบ อ้างว่าเป็นคนที่บ้านใหญ่ใช้แฝงตัวอยู่ในชิงเหยน กรุ๊ป มารายงานสถานการณ์ล่าสุดให้คุณทราบ เพื่อช่วยให้คุณชนะคดีนี้" หญิงลักษณะเลขาคนหนึ่งกล่าวเย่ปิงเหยาพูดโดยไม่ต้องคิด "ไม่พบ!""ไม่งั้น... พบหน่อยดีกว่า" เลขาแนะนำเย่ปิงเหยายังคงแน่วแน่ "ไม่มีอะไรต้องพบ!"
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 324
ต่งหยุนเผิงด่ากราด เดินออกจากโรงแรมและขึ้นรถของตัวเองเขามาวันนี้ นอกจากเสี่ยงมากแล้ว ที่สำคัญที่สุด ตัวเขาเองเป็นตัวแทนของบ้านใหญ่ตระกูลเย่การที่เย่ปิงเหยาปฏิเสธที่จะพบเขาเป็นสัญญาณของการดูถูกการทำงานของเขาต่งหยุนเผิงไม่ลังเลเลยที่จะแบกรับชื่อเสียงของผู้ทรยศ และนำทีมของเขาไปที่ชิงเหยน กรุ๊ปในฐานะสายลับนอกเครื่องแบบนี่เป็นการเสียสละครั้งใหญ่ ไม่ใช่แค่เพื่อร้านร้อยสมุนไพร แต่เพื่อตระกูลเย่ของคุณ!ด้วยความไม่เคารพวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่เช่นนี้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เย่ปิงเหยาไม่ได้รับการต้อนรับในร้านร้อยสมุนไพร!แม้แต่พื้นฐานการเป็นมนุษย์ก็ไม่เข้าใจ สมควรแล้วที่คุณจะถูกเพ่งเล็งจากที่บ้านต่งหยุนเผิงได้วางแผนไว้แล้วว่าเมื่อเรื่องนี้สำเร็จ ตัวเองในฐานะวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ เขาจะไปหาเจ้านายเพื่อฟ้องร้องเย่ปิงเหยาอย่างรุนแรงทำให้ผู้หญิงที่ตาต่ำคนนี้ต้องทนทุกข์ทรมานบ้าง...หยางหว่านอวี่กลับไปที่บริษัท ยิ่งรู้สึกว่าคดีนี้สู้ยากจุดที่ยากที่สุดคือที่มาของสูตรยาซีเอวี๋ยนเนื่องจากเป็นการคัดลอกข้อมูลการวิจัยต้นฉบับจึงไม่สามารถใช้เป็นหลักฐานได้เมื่อทนายความของโจทก์ใช้เหตุการณ์นี้เป็นประเด
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 325
"พี่จุ้นเหวิน คุณใจดีจริง ๆ!"หยางหว่านอวี่ซาบซึ้งใจมาก ครั้งก่อนที่เธอซาบซึ้งใจมากคือตอนที่ลั่วอู๋ฉางขอเธอแต่งงานเมื่อสี่ปีที่แล้ว หลั่งน้ำตาด้วยความตื่นเต้นทันทีน่าเสียดายที่ตอนนี้เธอลืมมันไปหมดแล้วสิ่งเดียวที่ฉันคิดได้คือจะผ่านความยากลำบากที่มีอยู่ได้อย่างไร"ถ้าอย่างนั้นฉันจะไม่เกรงใจคุณแล้ว ไม่รู้ว่าพี่จุ้นเหวินมีคนรู้จักอยู่ที่ร้านร้อยสมุนไพรบ้างไหม?" หยางหว่านอวี่กล่าวจินจุ้นเหวินเปิดปากแล้วพูด "ไม่มีก็สามารถสร้างความสัมพันธ์ได้ทันที เรื่องใหญ่แค่ไหน!""ร้านร้อยสมุนไพรใช่ไหม ผมจำได้แล้ว""คุณเล่ารายละเอียดให้ผมฟังก่อน ผมจะได้ตัดสินใจว่าจะไปหาคนระดับไหนของตระกูลเย่ ถึงจะแก้ปัญหาได้ดีที่สุด"ได้ยินเขาเปิดปากก็พูดถึงตระกูลเย่ ความหวังในใจของหยางหว่านอวี่ที่เป็นเปลวไฟเล็ก ๆ ก็ลุกโชกโชนขึ้นเธอรีบเล่าสถานการณ์ให้ฟัง จินจุ้นเหวินยิ่งฟังขมวดคิ้วยิ่งขมวดแน่นการละเมิดสิทธิบัตรไม่ใช่เรื่องเล็ก!ในต่างประเทศ เหตุการณ์คล้าย ๆ กันนี้เพียงพอที่จะทำให้บริษัทขนาดใหญ่ล้มละลายได้แม้ว่าสถานการณ์ในประเทศจะไม่ร้ายแรงนัก แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ได้มีการให้ความสนใจกับการคุ้มครองสิท
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 326
ไม่นานก็ถึงวันขึ้นศาลด้านนอกประตูศาลอันสง่างาม มีรถสองคันมาจากทิศทางที่ต่างกันเกาชิงเหยียนเป็นคนแรกที่ลงจากรถ เธอสวมชุดสูทที่ตัดเย็บมาอย่างดีซึ่งเน้นย้ำถึงรูปร่างที่น่าภาคภูมิใจของเธอ มัดผมหางม้า ดูสดใสและมีความสามารถจากนั้นก็เป็นหยางหว่านอวี่สวมเสื้อกันลมตัวยาวและรองเท้าส้นสูงสีดำดูสง่างามทั้งสองแค่แลกเปลี่ยนสายตากันอย่างเรียบง่าย ไม่ได้พูดอะไร เดินเข้าไปข้างในอย่างเข้าใจกันมากจ้าวเหม่ยอวิ๋นสะพายกระเป๋าเอกสารใบใหญ่ และเธอไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่ในนั้นแต่จากท่าทางของเธอที่ซบเซาเล็กน้อยดูได้ไม่ยาก ข้างในไม่น่าจะเป็นหลักฐานที่แน่นหนาถ้ามีหลักฐานที่แน่นหนาจริง ๆ เธอน่าจะดูมั่นใจมากถึงจะถูกในชั้นศาล ฝ่ายโจทก์ได้อยู่ในตำแหน่งแล้วเย่ปิงเหยานั่งอยู่บนที่นั่ง ร่างกายของเธอแผ่โมเมนตัมที่แข็งแกร่งออกมา แม้แต่ทนายความอาวุโสที่อยู่ข้าง ๆ ก็ถูกปกคลุมด้วยความผ่อนคลายของเธอเมื่อเย่ปิงเหยาเห็นเกาชิงเหยียนและหยางหว่านอวี่ก็ตกตะลึงเล็กน้อยมองดูพวกเธอสองคนราวกับเห็นตัวเองตอนเด็ก ๆหากคดีนี้ไม่ได้ทำให้ทั้งสองฝ่ายกลายเป็นศัตรู เย่ปิงเหยาก็คงเต็มใจที่จะเริ่มทำความรู้จักกับรุ่นน้องทั้งสองคน
Latest chapter
