บทที่ 322

"ไม่ใช่ ประธานเสี่ยวเกาคุณอย่าล้อเล่นได้แล้ว!"

ต่งหยุนเผิงไม่ยอมรับแน่นอน รีบพูดว่า "เรื่องใหญ่ขนาดนี้ จะบอกว่าเปลี่ยนก็เปลี่ยนได้อย่างไร ล้อเล่นเป็นเด็กเลย..."

เกาชิงเหยียนดูเคร่งขรึมและพูดคำต่อคำ "ไม่จำเป็นต้องพูดมากอีก แค่ทำตามที่ฉันพูดก็พอ"

ต่งหยุนเผิงไม่เชื่อ ต้องการต่อสู้กันด้วยเหตุผล

ผู้ช่วยซาหยุดเขาไว้ก่อนแล้วกระซิบ "คุณอย่าพูดอีกเลย ประธานเสี่ยวเกาจะต้องไล่คนออกจริง ๆ!"

"ภายในเกาซื่อกรุ๊ป สถานการณ์นี้เกิดขึ้นมาแล้วไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น"

"อย่าบอกว่าคุณเป็นแค่รองประธาน ถึงจะเป็นประธานก็ไล่ออกไม่เว้น เพียงเพราะโต้เถียงและตั้งคำถามกับต่อหน้าเธอ!"

ประธานเสี่ยวเกาคนนี้มีชื่อเสียงเรื่องพูดคำไหนคำนั้น

ไม่มีใครสามารถท้าทายอำนาจของเธอได้

หยางหว่านอวี่จ้องมองไปที่ลั่วอู๋ฉาง รู้สึกว่าเขายุ่งเรื่องของคนอื่น

จ้าวเหม่ยอวิ๋นรู้สึกเป็นครั้งแรกว่าลั่วอู๋ฉางน่ารักมาก เข้าข้างหยางซื่อกรุ๊ปของพวกเธอ แต่สิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือหยางหว่านอวี่ไม่ได้ซาบซึ้งเลย

แต่หยางหว่านอวี่ก็รู้สึกโล่งใจในไม่ช้า

เนื่องจากเป็นเกาชิงเหยียนที่ยืนกรานที่จะต่อสู้จนถึงที่สุด ความสูญเสียทั้งหมดที่