บทที่ 321

"นี่คือการราดน้ำมันลงบนกองไฟ ไม่ได้ช่วยอะไรในการแก้ปัญหาเลย!"

จ้าวเหม่ยอวิ๋นโต้เถียงด้วยเหตุผล "รองประธานต่งพูดง่าย ๆ การลดท่าทีลงก็เท่ากับยอมรับว่าลอกเลียนแบบ ถึงตอนนั้นยิ่งไม่มีเหตุผล ปล่อยให้ร้านร้อยสมุนไพรจัดการอะไรก็ได้เหรอ?"

"เพราะอีกฝ่ายกำลังมาแรง จึงต้องเผชิญหน้ากับพวกเขา ให้พวกเขารู้ว่าเราไม่ได้รังแกง่าย ไม่อย่างงั้นต้องเรียกเยอะแน่!"

ต่งหยุนเผิงพูดอย่างเหน็บแนม "ผมคิดว่าพวกคุณมีแผนดี ๆ อะไร"

"พูดไปพูดมาก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการไม่มีเหตุผล พวกคุณคิดว่าร้านร้อยสมุนไพรเป็นควายเหรอ คิดว่าผู้พิพากษาเป็นควายเหรอ?"

"สร้างปัญหาจนสุดท้ายไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย กลับทำให้ภาพลักษณ์ของทั้งสองบริษัทพังพินาศหมด พวกคุณเป็นบริษัทเล็ก ๆ ไม่สนใจชื่อเสียงก็ได้ แต่พวกเราไม่สามารถที่จะไร้ยางอายได้!"

จ้าวเหม่ยอวิ๋นเริ่มวิตกกังวล กระแทกโต๊ะและชี้ไปที่ต่งหยุนเผิงด้วยความโกรธ "ว่าใครไร้ยางอาย มีมารยาทหน่อย!"

ดูเหมือนว่าทั้งสองฝ่ายกำลังจะทะเลาะกัน

เกาชิงเหยียนพูดด้วยใบหน้าที่มืดมน "ฉันก็มีแนวโน้มที่จะคิดริเริ่มที่จะปรองดองกัน ไม่ว่าพวกคุณจะยอมรับหรือไม่ สถานการณ์ตอนนี้คือฝ่ายตรงข้ามเป็นฝ่ายได้เปรีย