LOGINShare
บทที่ 1040
Last Updated:
2024-12-22 18:00:00Related chapters
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1041
"ยังมีใครอีก?" น้ำเสียงของลั่วอู๋ฉางสงบนิ่งยิ่งนัก แต่กลับสร้างความหวาดกลัวที่ไม่อาจอธิบายได้กวานเหวินเหยารีบก้มหน้าลงทันที เกรงว่าจะสบตากับลั่วอู๋ฉางเข้า"คุณหนูหนานกง ไปกันเถอะ" ลั่วอู๋ฉางกล่าวหนานกงจือรั่วเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับรอยยิ้มกว้างดั่งดอกไม้บาน "ได้ค่ะ!"เมื่อเห็นพวกเขาเดินจากไป หลินเชี่ยนกัดริมฝีปากแน่น ดวงตาเปล่งประกายความเคียดแค้นเมื่อทั้งห้าคนเดินห่างออกจากพื้นที่ใจกลางภูเขาชางหลง สัญญาณโทรศัพท์ก็ค่อยๆ ดีขึ้นเย่ปิงเหยาวุ่นอยู่กับการติดต่อคนรู้จักทันที เพื่อสอบถามวิธีการถ่ายทอดพลังเข้าสู่แท่งคริสตัล"ได้เรื่องแล้ว!"ผ่านไปครู่หนึ่ง เย่ปิงเหยาก็ยิ้มออกมา "มีคนบอกฉันว่า มีชายคนหนึ่งชื่อหมอพิษกระหายเลือด เขารู้วิธีนี้""แต่เขาเป็นพวกอารมณ์สองขั้ว แถมมีศัตรูนับไม่ถ้วน ช่วงหลายปีมานี้เขาหายตัวไปจากยุทธภพ แทบไม่มีใครรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน""ฉันได้ขอให้เพื่อนช่วยตามหาแล้ว คิดว่าอีกไม่นานคงจะมีข่าว"คิ้วคมของลั่วอู๋ฉางขมวดเข้าหากันเล็กน้อย เขาพึมพำกับตัวเอง "หมอพิษกระหายเลือด...ทำไมชื่อฟังดูคุ้นๆ นะ""เธอก็เป็นคนในวงการแพทย์ จะเคยได้ยินชื่อนี้ก็ไม่แปลกหรอก"
Last Updated : 2024-12-22ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1042
"ชวีหลิงหาน?"ลั่วอู๋ฉางชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตะโกนออกมา"อาจารย์หญิงรอง!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเบิกตากว้าง แม้แต่คนนอกอย่างหนานกงจือรั่วก็ยังตกใจมีเพียงซูเทียนคั่วที่ยังคงสงบนิ่ง ตาแก่ผู้นี้เคยเจอเรื่องมีภรรยาหลายคนบ่อยจนชินแล้ว จึงยอมรับได้ง่ายเป็นธรรมดาเย่ปิงเหยาพยักหน้าอย่างจนใจในตอนแรก ลั่วอู๋ฉางตั้งใจปิดบังเนื้อหาในกระดาษ เพราะกลัวว่าพวกเธอจะไม่รู้เรื่องของกันและกันถ้าถูกเปิดเผย เรื่องคงจะยุ่งยากแน่นอน!แม้ว่าเทพอวี้คนนั้นมักทำให้ลูกศิษย์ลำบากเสมอ และลั่วอู๋ฉางก็ไม่เห็นด้วยกับการกระทำหลายอย่างของเขาแต่เรื่องนั้นเป็นปัญหาเรื่องศีลธรรมในตัวของเทพอวี้เองลั่วอู๋ฉางจะไม่เอาคืนโดยการไปทำให้อาจารย์ลำบากหรอกเพราะนี่ก็เป็นเรื่องของศีลธรรมเช่นกันดังนั้นลั่วอู๋ฉางจึงยอมช่วยตาแก่นั่นปิดบังให้ไม่คิดเลยว่า สุดท้ายตาแก่คนนั้นจะโป๊ะแตกซะเอง!เย่ปิงเหยาผู้เป็นอาจารย์หญิงคนนี้ช่างไม่ธรรมดาเธอหาเบาะแสเจอได้ในเวลาอันสั้นแม้ว่าเธอกับเทพอวี้จะไม่ได้แต่งงานกันอย่างเป็นทางการ แต่ชื่ออาจารย์หญิงก็เป็นที่ยอมรับอย่างแท้จริงในตอนที่ตาแก่นั่นป่วยหนักและต้องการคนดูแลเอาใจใส่ กลับไปหลบอย
Last Updated : 2024-12-23ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1043
ชายชราเพียงส่งสายตา ชาวบ้านที่ผูกระเบิดไว้กับตัวก็เดินกราดเข้ามาทันที พร้อมกับอุปกรณ์จุดระเบิดในมือคนอื่นๆ ก็เปลี่ยนท่าทีเป็นดุดันอย่างเห็นได้ชัด ท่าทีไม่เป็นมิตรอย่างยิ่งชายชรายิ้มเจ้าเล่ห์ "พวกคนในเมืองอย่างพวกนาย ชีวิตคงมีค่ามากล่ะสิ จะมาเสี่ยงชีวิตเพื่อของนอกกายพวกนี้ทำไม จริงไหม?""แต่พวกเรามันต่างออกไป ชีวิตของเรามันไร้ค่า เอามาแลกกับชีวิตกับพวกนาย ไม่คุ้มกันหรอก!"ชายชราผู้นี้ เจ้าเล่ห์ยิ่งนักเขารู้จักใช้จุดแข็งของตัวเองและพูดกดดัน เพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามยอมถอย"ระเบิดเลยสิ" ลั่วอู๋ฉางพูดขึ้นอย่างเย็นชาชายชราอึ้งไป "นายพูดว่าอะไรนะ?""ไม่ใช่ว่าจะตายไปด้วยกันเหรอ เอาเลยสิ!" ลั่วอู๋ฉางพูดด้วยสีหน้าไม่หวาดกลัวใดๆ เหมือนกำลังพูดถึงเรื่องเล็กที่ไม่สำคัญชายชราเบิกตากว้าง "ไอ้หนู นายพูดจริงหรือ?""นายอยากตายเอง แต่จะพาคนอื่นไปด้วยหรือ? นายมีสิทธิ์อะไรไปตัดสินใจแทนคนอื่น นายมีสิทธิ์นั้นหรือไง?""ไอ้หนูนี่มันบ้าแล้ว พวกนายจะปล่อยให้เขาทำตามอำเภอใจหรือ?"นี่ก็คือการพยายามยุแหย่ให้แตกกัน!คนหนึ่งคนไม่กลัวตาย ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะไม่กลัวตายถ้าสร้างความขัดแย้งในหมู่พวกเขาไ
Last Updated : 2024-12-23ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1044
"ตูม...!"ทันใดนั้นพื้นดินก็สั่นสะเทือน!เสียงดังมาจากปากทางขึ้นเขา เห็นกลุ่มควันรูปเห็ดสีขาวลอยขึ้นช้าๆ"ระเบิด...จริงเหรอ?" ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจส่วนหนานกงจือรั่วมีสีหน้าหวาดกลัวไม่ใช่ของปลอมเหรอ? แล้วมันระเบิดได้ยังไง?บริเวณปากทางขึ้นเขา เต็มไปด้วยความวุ่นวายผนังหินทั้งสองข้างถล่มลงมา ก้อนหินเล็กใหญ่กลิ้งลงมาจนเป็นกำแพงกั้นหลุมขนาดใหญ่ที่เกิดจากระเบิด มีเส้นผ่านศูนย์กลางกว่าสิบเมตร และลึกถึงห้าเมตรอย่างน่ากลัว!แม้แต่น้ำใต้ดินก็เริ่มไหลออกมาบนพื้นมีผู้คนล้มลงกระจัดกระจาย รอบศูนย์กลางของการระเบิดมีศพหลายร่างที่ถูกทำลายจนดูไม่ออก อวัยวะต่างๆ กระจัดกระจายเต็มพื้นไม่ใช่แค่ศพของชาวบ้าน แต่ยังมีศพของนักบู๊โบราณที่ใส่ชุดต่อสู้อีกด้วยคนคนหนึ่งที่เปื้อนเต็มไปด้วยดินและฝุ่นจนเสื้อผ้าดูไม่ออกว่ามีสีหรือรูปแบบอะไร ใบหน้าก็สกปรกไปหมด เธอเงยหน้าขึ้นอย่างลำบากจากรูปร่างและผมเผ้าที่ยุ่งเหยิง ดูออกได้ไม่ยากว่าเป็นผู้หญิงหลังจากที่ตบและเช็ดไปอย่างบ้าคลั่ง ในที่สุดใบหน้าที่แท้จริงก็ปรากฏออกมาใช่แล้ว เธอก็คือหลินเชี่ยน!เธอได้รับการเลี้ยงดูแบบชนชั
Last Updated : 2024-12-23ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1045
ผู้หญิงนอกจากจะอิจฉา ก็ได้แต่ยอมรับว่าตัวเองสู้ไม่ได้ช่างเป็นผู้หญิงที่สวยเหลือเกิน!เย้ายวนและเซ็กซี่!อะไรคือ ใบหน้าเหมือนนางฟ้า หุ่นเหมือนปีศาจ เหมือนถูกสร้างมาเพื่อเธอคนนี้โดยเฉพาะ"ทำไมถึงเป็นเธอ?" ลั่วอู๋ฉางดูตกใจเล็กน้อยถ้าเป็นเกาชิงเหยียนหรือหนิงซินถง เขาคงคิดว่าเป็นเรื่องปกติแม้แต่หยูอีเหริน ลั่วอู๋ฉางก็ยังไม่รู้สึกตกใจแต่กลับเป็นหูเยว่ซี!จิ้งจอกตัวนี้ ไม่อยู่เฉยๆ ที่บ้านแล้วออกมาทำอะไร?"มารับนายท่านไงล่ะ!"หูเยว่ซีไม่สนใจสายตาประหลาดใจของลั่วอู๋ฉาง เดินอวดโฉมเข้ามาและคว้าแขนเขาทันทีทรวงอกที่ใหญ่โตนุ่มนิ่ม กระชับแนบชิดกับแขนของลั่วอู๋ฉางพอมองไปที่พวกผู้ชายที่ยืนตะลึงอยู่ ก็เห็นว่าต่างพากันอิจฉาอย่างสุดขีดสาวงามที่หายากทั้งบนฟ้าและบนดิน กลับมีเจ้าของแล้ว!ที่สำคัญ ผู้ชายคนนั้นดูธรรมดาขนาดนั้น เขามีดีอะไรกัน?"ขับรถมาไหม?" ลั่วอู๋ฉางถามขณะสวด "บทสงบใจ" ในใจหูเยว่ซีพยักหน้า "แน่นอน!""ถึงจะบินมาสะดวกกว่า แต่กลางวันแสกๆ แบบนี้ ฉันคงโดนจับไปแยกร่างเพื่อค้นคว้าวิจัยแน่ๆ"ลั่วอู๋ฉางพูดว่า "ไปชานเมืองทางใต้"ห่างออกไปสิบกว่ากิโลเมตร ริมทะเลสาบที่ส่องประกาย
Last Updated : 2024-12-23ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1046
ในห้องควบคุมบนจอภาพขนาดใหญ่ ปรากฏภาพของลั่วอู๋ฉางและหูเยว่ซีชายหัวล้านวัยกลางคนถึงกับตกใจจนเหงื่อแตกพลั่ก "ทำไม…ถึงเป็นเขา?""เพิ่งออกไปไม่กี่วัน กลับมาอีกแล้ว จะมาก่อเรื่องอะไรอีก?"คนหน้าใหม่ที่อยู่ข้างๆ เสนอว่า "ท่านหัวหน้าพัศดี ควรแจ้งพวกผู้คุมหรือไม่ครับ…""ไม่ต้อง!"ชายหัวล้านปาดเหงื่อขณะสั่งว่า "สั่งคนที่ประจำจุดเฝ้าระวัง เก็บปืนให้หมด วันนี้ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น ห้ามใครทำอะไรโดยพลการเด็ดขาด""ไม่อย่างนั้น ฉันจะลอกหนังมันออก!""สั่งให้เปิดประตูใหญ่ทันที ห้ามใครขวางทาง อยากไปไหนก็ปล่อยเขาไป"พูดจบ เขาก็วิ่งออกจากห้องควบคุมไปอย่างรวดเร็วคนหน้าใหม่งุนงง "คนนี้เป็นใครกัน ทำไมถึงทำให้หัวหน้าพัศดีกลัวได้ขนาดนี้?"ในสายตาเขา เหล่าปีศาจร้ายหลายร้อยคนในเรือนจำหลงตันสวรรค์ ต่างก็อยู่ภายใต้การควบคุมของหัวหน้าพัศดีเรียกได้ว่าเป็นราชาในพื้นที่นี้เลย!จำเป็นต้องกลัวใครอีกเหรอ?ควรเป็นคนอื่นที่กลัวเขามากกว่า!"แกร๊ก…แอ๊ด!"ประตูใหญ่ที่ทำจากเหล็กหนาเปิดออกทั้งสองข้างลั่วอู๋ฉางไม่พูดอะไรให้มากความ เดินเข้าไปข้างในทันทีหูเยว่ซีรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ แต่ก็เดินตามหลังเขาไป"คุณ…ค
Last Updated : 2024-12-24ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1047
ไม่ไกลจากที่นั่น มีคนกลุ่มหนึ่งกำลังชี้ไปที่และวิจารณ์กันอยู่"คนคนนั้นคือซาคุน ฉายาแม่ทัพจอมสังหาร ที่ฆ่าคนไม่กระพริบตาและก่อหายนะแก่ประเทศแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มาหลายปีใช่ไหม?""ได้ยินมาว่าเขาเคยสังหารเชลยศึกกว่าหมื่นคนในคราวเดียว วิธีการโหดเหี้ยมมากเลยล่ะ!""ฆ่าแค่เชลยศึกจะไปนับอะไรได้ ซาคุนชอบที่สุดคือการฆ่าล้างเมือง หมู่บ้านเล็กๆ ที่มีคนนับหมื่น เพียงแค่คำเดียวก็ถูกฆ่าจนเกลี้ยง แม้แต่คนชราและเด็กที่ไม่มีอาวุธก็ยังไม่เว้น!""หมอนี่เพิ่งถูกจับเข้ามา ก็ใช้ความโหดร้ายและความแข็งแกร่งในการข่มขู่และรวบรวมคน ดูเหมือนว่าจะพยายามขึ้นมาเป็นใหญ่ในเรือนจำหลงตันสวรรค์นี่""เหล่าเติงกับอ้าวเต๋อเปียวที่อยู่ข้างล่างไม่ยอม เลยขึ้นมาท้าทาย สองรุมหนึ่งแต่ก็ยังไม่ได้เปรียบ สุดท้ายบาดเจ็บสาหัสทั้งคู่ ต้องให้คนหามออกไป"ณ ขณะนี้ ซาคุนดูเหมือนแม่ทัพใหญ่ที่ชนะศึกและกลับมาอย่างสง่างามใบหน้าหยิ่งผยอง เดินสำรวจอาณาเขตของตนเองด้วยท่าทีสง่างามทุกที่ที่เขาเดินผ่าน ผู้คนต่างพากันก้มศีรษะ!ไม่มีใครกล้าหาเรื่องเลยสักคนตอนนี้เอง ลูกน้องคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาพร้อมหัวเราะและพูดประจบว่า "ท่านซาคุน คนข้าง
Last Updated : 2024-12-24ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1048
คำสั่งของซาคุนทำให้ทุกคนอึ้งไปในทันทีเขาบ้าหรือเปล่า กล้าขนาดนั้นได้ยังไง?นี่มันราชันมังกรลั่วเทียนเชียวนะ!อย่าเห็นว่าลั่วอู๋ฉางจะอายุน้อย แต่ในช่วงสามปีที่ผ่านมา เขาใช้ความสามารถของตัวเองสร้างความเกรงขามให้คนทั้งเรือนจำหลงตันสวรรค์ได้เหล่ามหาปีศาจทุกผู้ทุกตนต่างพากันยอมสยบต่อเขาพวกที่กล้าก่อเรื่องหรือท้าทายเขา ล้วนมีจุดจบที่น่าอนาถถึงแม้ว่าลั่วอู๋ฉางจะออกไปจากที่นี่แล้ว แต่เรื่องราวของเขายังคงถูกเล่าขานอย่างสนุกปากซาคุนในฐานะนักโทษหน้าใหม่ ชัดเจนว่าเขาไม่รู้เรื่องเหล่านี้ และไม่รู้จักลั่วอู๋ฉางเขาถึงขั้นไม่ยอมมองลั่วอู๋ฉางตรงๆ ด้วยซ้ำในมุมมองของซาคุน เด็กหนุ่มอายุยี่สิบกว่าๆ ไม่คู่ควรได้รับความเคารพจากเขาสิ่งที่เขาต้องการตอนนี้คือจับสาวงามตรงหน้า แล้วปลดปล่อยความต้องการที่สะสมมานานเขาสาบานว่าจะปลดปล่อยไฟปรารถนาที่กักเก็บไว้นานทั้งหมดไปกับหญิงงามคนนี้ส่วนฐานะของคนสองคนนี้ สำคัญตรงไหน?ซาคุนคนนี้กำลังจะเป็นราชาผู้ปกครองเรือนจำหลงตันสวรรค์แห่งนี้ ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นพัศดี นักโทษ หรือใครก็ตาม ล้วนต้องอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาขอสำราญใจก่อนค่อยว่ากัน!ถ้าเป็นเมื่อก
Last Updated : 2024-12-24
Latest chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1059
ชวีซานตัวไม่กล้าขัดขืน ได้แต่ทำตามคำสั่งเมื่อทุกคนมาถึงภูเขาด้านหลัง ฟ้าก็เริ่มสางแล้วเบื้องหน้าคือเหวลึกที่ขวางทางอยู่ลั่วอู๋ฉางผูกปลายเชือกด้านหนึ่งไว้กับเสา แล้วสะพายเชือกที่มัดรวมกันไว้บนหลัง ก่อนพยักหน้าให้ทุกคน"มีปัญหาอะไรไหม?"ลั่วอู๋ฉางถามอาวุโสที่มีใบหน้าฟกช้ำดำเขียวคนนั้นอาวุโสรีบตอบ "ไม่มีปัญหาครับ!"ลั่วอู๋ฉางกระโดดขึ้นด้วยเท้าข้างเดียว ตัวเขาลอยขึ้นสูงก่อนเหาะตรงไปยังอีกฟากของหน้าผาเมื่อเหาะไปได้ครึ่งทาง ร่างของลั่วอู๋ฉางก็เริ่มร่วงลงเมื่อคำนวณจากมุมนี้ เขาแทบไม่มีโอกาสไปถึงอีกฝั่งเลยทันใดนั้น นกอินทรียักษ์ตัวหนึ่งก็โฉบมาจากด้านข้างอาวุโสคนเมื่อกี้ยืนอยู่ริมหน้าผาและเป่านกหวีดเรียกอินทรีอินทรียักษ์กางปีก ลั่วอู๋ฉางเหยียบลงบนหลังมันหนึ่งที ทิศทางที่กำลังร่วงพลันเปลี่ยนเป็นลอยขึ้นเสี้ยววินาทีต่อมา เขาก็ลงถึงริมหน้าผาอีกฝั่งอย่างมั่นคงจากนั้นก็ทำแบบเดิม ผูกปลายเชือกฝั่งนี้ไว้กับเสาอีกข้าง"เจ้าสำนักชวี สั่งคนของท่านให้เริ่มได้แล้ว!" ซูเทียนคั่วออกคำสั่งอย่างไม่ไว้หน้าชวีซานตัวไม่ใช่ไม่เคยคิดจะเล่นงานตอนที่ลั่วอู๋ฉางกำลังข้ามหน้าผาเขาเคยคิดจะสั่ง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1058
คำกล่าวอย่างมั่นใจของลั่วอู๋ฉางดังก้องไปทั่วสำนักใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้มหากเป็นเมื่อก่อน ใครกล้าพูดกับหัวหน้าสำนักพวกเขาเช่นนี้ คงไม่ต้องรอให้ชวีซานตัวเอ่ยปาก สมาชิกระดับล่างก็พร้อมจะซัดมันจนหมอบไปแล้วต่อหน้าประตูสำนักงานใหญ่ จะปล่อยให้คนมาพูดจาโอ้อวดได้อย่างไร?แต่สถานการณ์ตอนนี้คือ ลั่วอู๋ฉางไม่เพียงแต่พูด เขายังทำลายประตูใหญ่ของพวกเขาและทำร้ายคนไปอีกหลายสิบคนด้วยแน่นอนว่าจำนวนนี้ไม่ได้ตายตัวถ้าคนอื่นกล้าบุกเข้าไปอีก ลั่วอู๋ฉางจะไม่ปรานี และยินดีที่จะช่วยเพิ่มจำนวนผู้บาดเจ็บให้พันธมิตรบู๊ลิ้มอีกด้วย"แก...ปากกล้านักนะ!"ชวีซานตัวในฐานะหัวหน้าแห่งบู๊ลิ้ม ไม่อาจเสียศักดิ์ศรีด้วยการยอมแพ้ง่าย ๆทั้งๆ ที่ความจริง ในใจเขานั้นกลับตื่นตระหนกจนแทบควบคุมไม่อยู่อาวุโสทั้งแปดร่วมมือกันยังเอาชนะไม่ได้!ถึงแม้ตอนฝึกซ้อมปกติ ชวีซานตัวจะเคยชนะพวกเขามาแล้วก็เถอะแต่ใช้นิ้วโป้งเท้าคิดก็ยังรู้เลยว่า เป็นอาวุโสทั้งแปดแกล้งอ่อนข้อให้ถ้าสู้จริง ชวีซานตัวไม่มีทางได้เปรียบหรอกแต่ลั่วอู๋ฉางกลับทำได้!นี่แสดงให้เห็นว่า ความสามารถของเขาเหนือกว่าชวีซานตัวมากถ้ายอมแพ้ต่อหน้าสมาชิกบู๊ลิ้มมา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1057
เขาไม่อยากให้ใครพูดถึงเรื่องนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าสาธารณชน"อาวุโสทั้งแปดของสภาผู้อาวุโสอยู่ที่ใด?"ดวงตาของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความโกรธ พร้อมตะโกนออกคำสั่งอย่างดุดัน"ข้าน้อยอยู่ที่นี่!"อาวุโสทั้งแปดคนตอบรับออกมาพร้อมกัน"คนผู้นี้ทำลายประตูสำนักของเรา ทำร้ายศิษย์ของเรา จงสังหารมันตรงนี้เดี๋ยวนี้ เพื่อเป็นตัวอย่าง!" ชวีซานตัวกัดฟันกล่าวอาวุโสทั้งแปดคนตอบพร้อมกันอีกครั้ง "รับทราบ ท่านเจ้าสำนัก!""ฆ่า!"ทั้งแปดคนล้วนเป็นผู้มีวิชาระดับปรมาจารย์ใหญ่มีฝีมือไม่ธรรมดา!ในสำนักใหญ่ ทั้งด้านสถานะและพลังฝีมือ พวกเขาเป็นรองเพียงชวีซานตัวเท่านั้นเมื่อทั้งแปดร่วมมือกัน แม้แต่วีรบุรุษในตำนานก็ยากที่จะเอาชนะพวกเขาได้พวกเขาร่วมมือกันอย่างเข้าขา ล้อมลั่วอู๋ฉางไว้ตรงกลาง และออกกระบวนท่าสังหารทุกอย่างใส่เขาถ้าเป็นคนอื่น คงถูกพวกเขาสับเป็นชิ้นๆ ไปแล้วแต่ลั่วอู๋ฉางกลับไม่สะทกสะท้านใดๆ เพียงแค่ส่งกระแสจิต"วึ้ง!"คาถาป้องกันตัวปล่อยแสงสีทองออกมา ขัดขวางการโจมตีทั้งหมดไว้"อะไรกัน?"ชวีซานตัวเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อในสายตาของเขา ต่อให้ลั่วอู๋ฉางเก่งแค่ไหน แต่ก็ยังเป็น
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1056
ท่ามกลางความมืด มีร่างคนจำนวนมากพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาเห็นชัดเจนแล้วว่าประตูทางเข้าซึ่งเป็นหน้าตาของพันธมิตรบู๊ลิ้มถูกทำลาย กลายเป็นซากปรักหักพัง พวกเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที"ใครกันที่กล้าบ้าบิ่นถึงขนาดนี้!""บังอาจมาพังประตูใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้ม รนหาที่ตายแล้ว!""จะเป็นใครก็ช่าง แต่แน่ๆ คงไม่ใช่คนดีหรอก สับมันเป็นชิ้นๆ ก่อนค่อยว่ากัน!"กลุ่มคนที่โกรธแค้นเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าซากปรักหักพัง"ไอ้หนุ่ม แกเห็นไหมว่าใครเป็นคนทำ?"คนตาไวมองเห็นว่าเป็นเงาของชายหนุ่มจึงรีบถามออกไปทันที"ขอเตือนไว้ก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ รีบพูดสิ่งที่นายเห็นออกมาทั้งหมก ไม่งั้นนายเองก็ต้องเดือดร้อนด้วย!"ลั่วอู๋ฉางยืนอย่างสงบพลางตอบว่า "เห็น""รีบบอกมาว่าใคร!" คนกลุ่มนั้นร้องถามขึ้นพร้อมกันลั่วอู๋ฉางตอบอย่างไม่รีบร้อนว่า "ก็ฉันไง!""อะไรนะ?!"คนกลุ่มนั้นเบิกตาโต ความโกรธที่ปรากฏบนใบหน้าชัดเจนยิ่งกว่าความตกใจ"ไอ้หนุ่ม นี่ไม่ใช่เวลามาอวดเก่ง คิดว่าเราจะเชื่อแกหรือไง?""รีบบอกมาว่าใครเป็นคนทำ ไม่งั้นจะถือว่าแกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย!""ให้โอกาสสุดท้าย รีบพูด ไม่งั้นพวกเร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1055
ซูเทียนคั่วกังวลขึ้นมาทันที ขณะที่ปกป้องซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลานสาว เขาก็ตะโกนเสียงดังขึ้นว่า "เจ้าสำนักชวี นี่คือวิธีการต้อนรับแขกของพันธมิตรบู๊ลิ้มหรือ?""หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ไม่กลัวคนในยุทธภพจะหัวเราะเยาะหรือ?"ชวีซานตัวไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย "อย่างพวกนายเนี่ยนะ? เรียกว่าแขกได้ด้วยหรือ?"เมื่อต้องเผชิญหน้ากับจำนวนคนที่มากกว่าหลายเท่า อีกทั้งสายตาที่จับจ้องมาอย่างอาฆาต ทั้งสามคนไม่สามารถต่อกรได้เลยไม่นานพวกเขาก็ถูกจับตัวได้!"ชวีซานตัว การที่คุณทำเช่นนี้ ไม่กลัวว่าศิษย์ของเทพอวี้อย่างราชันมังกรลั่วเทียนจะมาหาเรื่องหรือ?" ซูเทียนคั่วพูดขณะดิ้นรนชวีซานตัวไม่สนใจแม้แต่น้อย "ถ้าเขากล้าหาญมาที่นี่ ฉันจะให้เขาลิ้มรสชาติของการต้องเป็นนักโทษเช่นกัน!""ศิษย์ที่ถูกสอนโดยตาแก่แบบนั้น คงไม่ใช่คนดีสักเท่าไรหรอก พอดีเลย จะได้ให้เขาชดใช้หนี้แทนตาแก่นั่นและพวกแกไปพร้อมกัน!""ราชันมังกรลั่วเทียนอะไรกัน แค่เด็กหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ จะมีอะไรพิเศษนัก?""ตัวเขาไม่อายก็ช่างเถอะ แต่ยังกล้าไปหาคนมาคุยโวแทนตัวเอง คิดจะดังจากการสร้างกระแสเช่นนี้ คิดว่าบู๊ลิ้มเป็นที่สำหรับเล่นขายของหรือไง ฝันไปเถ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1054
พูดของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความหยาบคายใบหน้าสวยของเย่ปิงเหยาเริ่มบึ้งตึง แต่เพราะนี่เป็นถิ่นของอีกฝ่าย เธอจึงไม่อาจโต้ตอบได้ชวีหลิงหานคือน้องสาวของชวีซานตัว ทั้งสองคนมีอายุห่างกันมากกว่ายี่สิบปีหลังจากชวีหลิงหานเกิดได้ไม่นาน พ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตจากอาการป่วย ก่อนสิ้นใจได้ฝากให้ชวีซานตัวช่วยเลี้ยงดูน้องสาวที่ยังเป็นแค่ทารกแรกเกิดชวีซานตัวเลี้ยงดูน้องสาวด้วยความยากลำบาก จนเธอเติบโตขึ้นมาเป็นหญิงสาวที่งดงามยิ่ง ทั้งยังมีพรสวรรค์จนได้รับความสนใจจากคนในบู๊ลิ้มมีผู้คนมาสู่ขอเธอมากมายจนทำให้ประตูบ้านตระกูลชวีแทบพังในขณะที่ชวีซานตัวกำลังเลือกคู่ครองให้น้องสาวจนตาลาย และวาดฝันว่าเธอจะได้แต่งงานกับตระกูลใหญ่โตความฝันกลับพังทลาย!ชวีหลิงหาน หญิงสาวผู้แสนงดงาม กลับถูกชายแก่อัปลักษณ์คนหนึ่งมาชิงตัวไป!ในตอนแรก ชวีซานตัวคิดว่าน้องสาวของเขายังไร้เดียงสา และถูกชายชั่วหลอกลวงเขาคิดว่าเพียงแค่พูดจาโน้มน้าวด้วยความรักและเหตุผล น้องสาวจะกลับตัวกลับใจแต่ผลกลับเป็นตรงกันข้าม!ชวีหลิงหานไม่เพียงแต่ไม่สำนึกในสิ่งที่ทำ แต่กลับรักชายแก่คนนั้นอย่างหัวปักหัวปำ และพูดคำพูดไร้สาระอย่างเช่นรักจน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1053
พูดตามตรง ลั่วอู๋ฉางก็มีใจอ่อนนิดหน่อยทุกครั้งที่ต้องต่อสู้กับพวกกระจอก เขามักจะคิดถึงหูเยว่ซีอย่างมากเป็นถึงจักรพรรดินีแห่งชิงชิว แต่เขากลับใช้งานเหมือนลูกน้องปลายแถวประเด็นสำคัญคือ หูเยว่ซีไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังเต็มใจช่วยอย่างยินดีอีกด้วย"ไม่ได้"ความมีเหตุผลเอาชนะความหุนหัน ลั่วอู๋ฉางพูดพร้อมขมวดคิ้ว "เธอต้องอยู่เฝ้าบ้าน มีแต่แบบนี้ ฉันถึงจะวางใจได้"หูเยว่ซีทำหน้าหงอย: "ก็ได้!"ลั่วอู๋ฉางหัวเราะ "เธอว่านอนสอนง่ายขนาดนี้ ต้องให้รางวัลสักหน่อยแล้ว""รางวัลอะไร?" จิ้งจอกน้อยถามอย่างตื่นเต้น ดวงตาทั้งสองส่องประกายวิบวับทันทีลั่วอู๋ฉางหยิบลูกแก้วพญานาคออกมาจากกระเป๋าแล้วพูดว่า "ก่อนหน้านี้สัญญาว่าจะให้ของขวัญเธอ ตอนนี้ถึงเวลาทำตามสัญญาแล้ว"หูเยว่ซีตาเป็นประกายอีกครั้ง "ลูกแก้วพญานาค!"ถ้าเป็นเมื่อก่อน ลูกแก้วพญานาคระดับนี้เธอคงไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำแค่มองนานหน่อย ก็ถือเป็นการดูหมิ่นคำว่า "จักรพรรดินีแห่งชิงชิว" แล้ว!แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน หลังจากถูกขังอยู่ในแหวนมานานถึงพันปี เพิ่งจะได้อิสรภาพคืนมา พลังลดลงไปมากและร่างกายก็อ่อนแอสุดขีดนี่คือช่วงเวลาที่เธอต้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1052
หวงผู่เจิ้งซิ่นย่อมไม่พอใจแน่!คนเป็นครูยังล้มเหลว แต่ศิษย์กลับทำสำเร็จตั้งแต่ครั้งแรกถ้าไม่ใช่บังเอิญ แล้วมันคืออะไร?ลั่วอู๋ฉางไม่ตอบอะไร จากนั้นก็หยิบคริสตัลสวรรค์ก้อนที่สองมาไม่นานก็ทำสำเร็จอีกครั้ง!หวงผู่เจิ้งซิ่นเบิกตากว้าง ประหลาดใจราวกับเห็นเทพเจ้าส่วนใบหน้าของหูเยว่ซีก็เต็มไปด้วยความชื่นชมมากขึ้นเรื่อยๆ"ลองอีกครั้งสิ!" หวงผู่เจิ้งซิ่นยังคงไม่ยอมแพ้คราวนี้ ลั่วอู๋ฉางไม่ทำตามเขาอีกต่อไป เขาเก็บแท่งคริสตัลสวรรค์ที่เหลือทันที"หมายความว่าไง?" หวงผู่เจิ้งซิ่นถามตาโตลั่วอู๋ฉางลุกขึ้นเดินออกไป ทิ้งคำพูดไว้โดยไม่หันกลับมา "ขอบคุณนะ!""เดี๋ยวสิ นายแน่ใจแล้วเหรอว่านายเข้าใจทั้งหมด?"หวงผู่เจิ้งซิ่นรีบไล่ตามไป "ถ้าไม่สำเร็จล่ะ ฉันจะได้ช่วยหาสาเหตุไง!""ไม่จำเป็นแล้ว ถ้านายท่านของฉันคิดว่าไม่มีปัญหา มันก็ไม่มีปัญหาแน่" หูเยว่ซีขวางเขาไว้ พร้อมพูดอย่างหนักแน่นในตอนนี้ สีหน้าหวงผู่เจิ้งซิ่นเต็มไปด้วยความซับซ้อนศิษย์ที่เก่งเกินไปทำให้ครูรู้สึกอับอาย"ไหนว่าราชันมังกรลั่วเทียนก็เป็นแค่คนธรรมดา เขาเป็นปีศาจชัดๆ!"หวงผู่เจิ้งซิ่นยอมแพ้อย่างหมดท่า พูดอย่างเศร้าๆ "คิดว่า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1051
หวงผู่เจิ้งซิ่นเชิดคอขึ้น พยายามทำสีหน้าให้ดูปกติที่สุดเพื่อปกปิดความเขินอายของตัวเองเนื่องจากการสาธิตเมื่อครู่นั้นจบลงด้วยความล้มเหลวแม้ว่าเขาจะรู้วิธี แต่เพราะไม่ได้ปฏิบัติมาเป็นเวลานาน ความผิดพลาดจึงถือเป็นเรื่องปกติ"หาว..."หูเยว่ซีอ้าปากหาวครั้งใหญ่ ราวกับเปลือกตาถูกกดด้วยน้ำหนักมหาศาลใช่แล้ว เธอง่วงจริงๆ!การสอนของหวงผู่เจิ้งซิ่นทำให้เธอง่วงได้สำเร็จส่วนเนื้อหาที่พูดในภายหลัง แทบไม่ได้เข้าหัวของหูเยว่ซีเลย ผ่านหูซ้ายออกหูขวา ไม่มีอะไรในหัวเลย"พวกคุณ...ทำต่อไปเลย!"หูเยว่ซียืดแขนบิดขี้เกียจ และส่งสัญญาณให้ทั้งคู่ไม่ต้องสนใจเธอสิ่งนี้ทำให้หวงผู่เจิ้งซิ่นรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมาก!รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่!การทำให้นักเรียนง่วงถือเป็นเรื่องที่น่าอับอายอยู่แล้ว ที่สำคัญคือการสาธิตของตัวเองยังล้มเหลวอีกด้วย"ไม่เป็นไร ฉันขอลองเอง" ลั่วอู๋ฉางเสนอตัวขึ้นอย่างกล้าหาญ"คุณจำทั้งหมดได้แล้วเหรอ?"หวงผู่เจิ้งซิ่นพูดด้วยสีหน้าจริงจังทันที "อย่าเพิ่งรีบร้อนปฏิบัติเลย ลองทบทวนสิ่งที่ฉันพูดสักรอบก่อน มีจุดไหนที่ไม่เข้าใจก็ถามให้แน่ชัด แล้วค่อยลงมือ"เพราะจำนวนของแท่งค
