บทที่ 483

หวังเซิ่งและสวีจู้เดินเตร่มาถึงยังบริเวณใกล้ ๆ กับที่พักหยางชิงเหอ เห็นทหารรักษาการณ์ของมู่ฉีซิวห้อมล้อมเป็นชั้น ๆ

เรือนเล็ก ๆ ไม่กี่ตารางเมตร ทว่าด้านนอกกลับมีคนหลายร้อยคนห้อมล้อม

สำหรับมู่ฉีซิวสตรีนางนี้สำคัญเป็นอย่างยิ่ง

หลีชิงวิ่งเข้ามาทั้งหอบฮื้ด ๆ พร้อมกับส่งสายตาให้พวกเขา

พวกเขาถอยออกมาจากในตรอกเล็ก ๆ แล้วข้าไปในกระโจม ให้เสียวอู่เฝ้าอยู่ด้านนอกคอยดูต้นทาง

“พี่เซิ่ง สืบถามได้ความแล้ว แม่นางหยางชิงเหอผู้นี้นอกจากจะเป็นคนรักที่รู้จักกันแต่เด็กของหัวหน้าแล้ว ยังเป็นบุคคลที่สำคัญที่สุดของการวิจัยและผลิตดินปืนด้วย”

“ใช่แล้ว ปืนนางก็เป็นผู้วิจัยและพัฒนา”

“ตอนนี้ ทั้งภูเขาเหมืองเหล็กและโรงงานถูกท่านแม่ทัพชิงมาหมดในคราวเดียวแล้ว ขอเพียงคนยังอยู่ มู่ฉีซิวก็สร้างขึ้นมาใหม่ได้ทุกเมื่อ วันนี้มีคนออกจากเมืองไปเสาะหาที่ตั้งโรงงานปืนใหม่กลุ่มหนึ่ง ”

“สตรีนางนี้คือกุญแจสำคัญ!”

“ท่านก็รู้ แค่ปืนล่าสัตว์ก็มีอานุภาพมหาศาลเช่นนี้แล้ว หากนางยังวิจัยและพัฒนาปืนออกมาอีก สิ่งที่จะฆ่าก็คือกองทัพตระกูลจ้านของเรา!”

สวีจู้กล่าวขึ้นอย่างโหดเหี้ยม “ไม่เช่นนั้น คืนนี้เราไปฆ่านาง?”

“ทางท่านแม่ทัพใหญ