Mag-log inShare
บทที่ 658
Kaugnay na kabanata
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 659
เมื่อหลี่หงถูและคนของบ้านตระกูลหลี่รีบกลับไปที่อวิ๋นเชวี่ยวิลล่า สมาชิกแก๊งมังกรจำนวนมากก็ปิดล้อมอวิ๋นเชวี่ยวิลล่าไว้หมดแล้ว“พ่อ น่าจะเป็นคนของแก๊งมังกร”หลี่เจี้ยนจวินหันไปมองหลี่หงถูที่เบาะหลังเมื่อมองอย่างละเอียดไปยังสมาชิกแก๊งมังกรสองคนที่เฝ้าอยู่ไม่ไกลจากหน้าประตู หลี่หงถูก็พูดด้วยใบหน้าเคร่งขรึม “ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันไปเจรจากับพวกเขาเอง”พูดจบ หลี่หงถูก็ผลักประตูรถออกไปและเดินลงมาจากรถ ปี้คุนก็เดินตามหลังหลี่หงถูด้วยสีหน้าเคร่งขรึมแก๊งมังกรเป็นศัตรูตัวฉกาจของสำนักว่านเซี๋ยถ้าไม่ถูกเพ่งเล็งจากแก๊งมังกร คิดเหรอว่ารองเจ้าสำนักว่านเซี๋ยที่ทรงเกียรติอย่างเขาจะมาหลบๆ ซ่อนๆ อย่างนี้วันนี้เรียกได้ว่าศัตรูมาพบกัน ต่างฝ่ายต่างโกรธจนเลือดขึ้นหน้าตราบใดที่หลี่หงถูออกคําสั่ง ปี้คุนก็ไม่ลังเลที่จะฆ่าสมาชิกของแก๊งมังกรทั้งหมด“หยุด! ที่นี่เป็นสถานที่ต้องห้าม ใครก็ผ่านไปไม่ได้!”หนึ่งในสมาชิกแก๊งมังกรก้าวไปข้างหน้าและขัดขวางไม่ให้หลี่หงถูไปโดยตรง“แกแม่งตาบอดเหรอ นี่คือนายท่านใหญ่หลี่ แกกล้าขวางเหรอ! ให้หัวหน้าเสิ่นของพวกแกออกมาพูด!”บอดี้การ์ดคนหนึ่งที่อยู่ข้างหลังหลี่หงถู ก้าวไ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 660
หากเป็นเช่นนั้นจริง ๆ หลี่หงถูมั่นใจว่าจะใช้ความสัมพันธ์ระหว่างผู้นำระดับสูงในแก๊งมังกรของเขา เพื่อให้ถานเฟยยอมจํานนแต่โดยดีอย่าคิดว่าตระกูลหลี่มีขอบเขตอิทธิพลของอยู่แต่ในเมืองหมอตู ทว่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมา หลี่หงถูได้ซื้อตัวหัวหน้าระดับสูงของแก๊งมังกรจํานวนมาก เพื่อช่วยสำนักว่านเซี๋ยในการหลีกเลี่ยงการตามล่าจากแก๊งมังกรนี่คือเหตุผลที่ทำไมเครือข่ายข่าวสารของแก๊งมังกรทั่วแดนมังกรถึงคว้าน้ำเหลวหลายครั้ง ไม่สามารถกําจัดสำนักว่านเซี๋ยสำนักว่านเซี๋ยได้สักที“หัวหน้าใหญ่แก๊งมังกร ถานเฟย!”ทันทีที่คําพูดนี้ออกมา หลี่หงถูก็ตกตะลึงอยู่กับเดิมหัวหน้าใหญ่แก๊งมังกรเป็นบุคคลที่ใหญ่เป็นอันดับสองรองจากท่านหลงผู้บัญชาการสูงสุด แม้แต่หัวหน้าระดับสูงที่มีมิตรภาพกับตระกูลหลี่ล้วนเป็นลูกน้องของถานเฟยไม่ต้องพูดถึงบังคับให้ถานเฟยยอมจํานนเลย ถ้าถานเฟยรู้ว่าใครเกี่ยวข้องกับตระกูลหลี่บ้าง ก็อาจจะติดร่างแหไปด้วย อีกทั้งสายที่ตระกูลหลี่เลี้ยงไว้ในแก๊งมังกรตลอดหลายปีที่ผ่านมาก็จะถูกถอนรากถอนโคนจนหมดไปด้วย“ท่านหลี่...”ปี้คุนเผยใบหน้าอาฆาต ก้าวไปข้างหน้าและกระซิบข้างหูหลี่หงถูครู่หนึ่ง“ไม่!”หลี่หง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 661
ตอนนี้เอง กู้รั่วเสวี่ยที่อยู่ภายในถ้ำก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา สายตาพร่ามัวมองทางฉู่เฉินแล้วพูดขึ้นมาว่า “ทำไมเมื่อกี้ฉันถึงรู้สึกว่าร่างกายร้อนรุ่ม หลังจากนั้นจู่ๆ ก็รู้สึกเย็นขึ้นมาทันทีล่ะคะ?”ฉู่เฉินคลี่ยิ้มบางๆ อุ้มกู้รั่วเสวี่ยขึ้นมา “ก็ผมช่วยคุณถอนพิษยังไงล่ะครับ”อะไรนะ?กู้รั่วเสวี่ยมองไปที่ฉู่เฉินด้วยความไม่อยากเชื่อสายตา “ใคร... ใครถอนพิษให้คนอื่นแบบนี้กันเล่า?”วิธีถอนพิษของฉู่เฉินมันจะพิเศษไปแล้วมั้งอีกอย่างทำเรื่องอย่างว่าสามารถถอนพิษได้จริงๆ เหรอ?ในระหว่างที่สับสนอยู่นั้น กู้รั่วเสวี่ยก็เหลือบมองไปที่แผลบนร่างกายของเธออย่างอดไม่ได้จริงด้วย รอยที่โดนแส้หนังฟาดเมื่อกี้ก็แทบจะไม่เห็นแล้วอีกทั้งผิวกายทั่วทั้งร่างของเธอก็กระจ่างใสขึ้นมาถึงขนาดที่ว่าจุดสำคัญๆ ก็อ่อนนุ่มราวกับเด็กแรกเกิด“นะ... นี่มันเป็นไปได้ยังไงคะ พี่... พี่ทำได้อย่างไรคะ?”กู้รั่วเสวี่ยไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเองตอนที่หลี่เจี้ยนกั๋วใช้แส้หนังตีเธอ เขาบอกเธอว่าน้ำเย็นที่แช่อยู่ในแส้มีสารหนูซึ่งเป็นพิษร้ายแรง ซึ่งจะถึงแก่ชีวิตได้หากโดนบาดแผลของเธอกระทั่งที่ว่าตอนที่เธอได้เจอฉู่เฉินอีกครั้ง กู้
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 662
พูดจบฉู่เฉินก็พยุงกู้รั่วเสวี่ยไปที่เฮลิคอปเตอร์พร้อมกับถานเฟยและคนอื่นๆหลี่หงถูมองแผ่นหลังของฉู่เฉินและกู้รั่วเสวี่ยที่เดินออกไปไกล เขาก็ส่งเสียงไม่พอใจในลำคอ กัดฟันกรอดพูดขึ้นมาอย่างเบาๆ ว่า “ไอ้คนแซ่ฉู่นั่นไว้ชีวิตฉันงั้นเหรอ? หึ! อีกไม่นานหรอก ฉันจะควักหัวใจของแกออกมาเพื่อเซ่นไหว้ให้ลูกชายที่ตายไปของฉัน!”ปี้คุนก้าวไปข้างหน้า พูดกับหลี่หงถู “เรื่องนี้คงจะไม่ง่ายแบบนั้น อายุยังน้อยแบบนี้ก็เป็นยอดฝีมือที่อยู่ในระดับสร้างรากฐานแล้ว”อะไรนะ?หลี่หงถูมองไปที่ปี้คุนด้วยความตกตะลึงปี้คุนพยักหน้าเล็กน้อย แต่แล้วเขาก็ยิ้มเย็นๆ แล้วพูดว่า “เพียงแต่ว่าเขาพึ่งทะลวงระดับสร้างรากฐาน รอให้เรื่องนี้เงียบลงก่อน เดี๋ยวผมจะไปเด็ดหัวมันกลับมาให้ท่านหลี่เองครับ”“ได้!”หลี่หงถูได้ยินประโยคนั้น ใบหน้าของเขาก็ปรีดีขึ้นมา……อีกด้านหนึ่ง เฮลิคอปเตอร์ก็ค่อยๆ บินขึ้นไปบนอากาศ เหลิ่งหนิงซวงและคนอื่นๆ ก็โบกมือลาถานเฟยและฉู่เฉินหลังจากที่เฮลิคอปเตอร์ได้บินขึ้นไปทางตะวันตกเฉียงเหนือแล้ว ฉู่เฉินขมวดคิ้วแล้วพูดขึ้นมาว่า “หัวหน้าใหญ่ถาน เมื่อกี้คุณบอกว่าท่านหลงโดนลอบสังหาร เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ครับ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 663
ในตอนที่ฉู่เฉินและถานเฟยเดินเข้าไปในห้องฉุกเฉิน ก็มีคนอยู่เต็มไปหมดแม้ว่าคนมากมายกำลังยื้อชีวิตท่านหลงอยู่นั้น แต่ก็ทำได้เพียงแค่ยื้อลมหายใจที่รวยรินมากๆ ของท่านหลงเอาไว้“ทุกคนหลบหน่อย!”ถานเฟยก็พยายามดันฝ่าฝูงชนเข้าไป พร้อมทั้งพาฉู่เฉินมายังตรงหน้าท่านหลงแพทย์เจ้าของไข้เงยหน้าขึ้นมามองฉู่เฉิน พร้อมทั้งสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยอย่างหนัก “ตอนนี้ปัญหาที่หนักที่สุดของท่านหลงก็คือ หัวใจของท่านถูกกระสุนเจาะทะลุแล้ว”“ตอนนี้เขามีชีวิตอยู่ได้เพราะการถ่ายเลือดจำนวนมาก และเนื่องจากมีเลือดคั่งในช่องอกเป็นจำนวนมาก ทางเราจึงไม่สามารถทำการเย็บหัวใจได้”หมอเจ้าของไข้อธิบายอาการไปด้วย พร้อมทั้งสังเกตการเปลี่ยนแปลงสีหน้าท่าทางของฉู่เฉินไปด้วยแต่ฉู่เฉินกลับไม่เหลียวแลหมอเจ้าของไข้เลย เขามาตรงหน้าท่านหลง และทำการตรวจสอบชีพจรของท่านหลงอย่างละเอียดสถานการณ์เป็นเหมือนที่เขาบอกไม่กี่วันก่อนหน้านี้จริงๆ ชีวิตแขวนไว้บนเส้นด้าย!นี่อาจจะเป็นอันตรายต่อชีวิตของท่านหลงเลยก็ได้หลังจากนั้นฉู่เฉินก็เปิดไปตรงกระเป๋าเสื้อของท่านหลง มองไปที่บาดแผล เขาขมวดคิ้วแล้วหยิบเข็มเงินสองเล่มออกมา แบ่งฝังไปที่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 664
ฉู่เฉินมองไปที่กระถางยาในมือของถานเฟย ดวงตาเขาก็เป็นประกายขึ้นมา!กระถางยานี้แม้ว่าจะสนิทเกรอะกรัง ดูเก่าจนหมดสภาพ แต่ในความจริงแล้วกลับเป็นสมบัติล้ำค่า!คราบเกรอะกรังสีเขียวนั่นไม่ใช่สนิม แต่เป็นคราบยา!ฉู่เฉินยื่นมือเข้าไปรับกระถางยาในมือของถานเฟย แล้วถือขึ้นมาใกล้จมูกสูดดมกลิ่นเบาๆข้างในมีกลิ่นหอมของยาจริงๆ ด้วย!เพียงแต่ว่าตัวอักษรรอบๆ กระถางยาได้ถูกสนิมบดบังไปหมดแล้ว ดูไม่ออกว่าเขียนอะไรแต่ฉู่เฉินมั่นใจได้แน่นอนว่า กระถางยาที่ถานเฟยนำมาให้ดีกว่ากระถางยาที่อยู่ในมือเขาเป็นร้อยเท่าอาจจะเห็นผลลัพธ์อย่างเกินคาดเมื่อเห็นว่าฉู่เฉินสักพักมอง สักพักยกขึ้นมาดม ทันใดนั้นถานเฟยก็รู้สึกตื่นเต้นจนหัวใจแทบจะหลุดออกมาจากอก!ในฐานทัพมีแค่สิ่งนี้สิ่งเดียวที่ดูเหมือนกระถางยา ถ้าใช้ไม่ได้ แล้วต้องไปซื้อตอนนี้ก็หาซื้อไม่ได้ “คุณฉู่ครับ ถ้าใช้ไม่ได้จริงๆ คุณใช้ถู ๆ ไถ ๆ ไปก่อนนะครับ กระถางยาอันนี้พวกเราได้มาจากห้องใต้ดินของสำนักว่านเซี๋ย อาจจะเก่าไปบ้าง แต่ในตอนนี้หาซื้อไม่ได้จริงๆ ครับ”ถานเฟยร้อนใจจนแทบจะร้องไห้ออกมาตอนนี้ชีวิตของท่านหลงพร้อมจะจากไปทุกเมื่อ“ไม่เพียงแค่ใช้ได้นะ แต
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 665
สามารถพูดได้ว่าหากไม่มีการช่วยเหลือจากกระถางยา ฉู่เฉินคงไม่สามารถหลอมยาสร้างกล้ามเนื้อสำเร็จ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงด่านเคราะห์โอสถทองคำดูแล้วกระถางยาใบนี้ต้องเป็นสุดยอดของล้ำค่าแน่นอน!เพียงแต่ว่าร่องรอยตัวอักษรข้างบนนั้นมองเห็นไม่ชัด แม้แต่ฉู่เฉินเองก็ไม่สามารถรู้ความเป็นมาของมันได้ไม่มีเวลามาให้เขาคิดมากมาย ฉู่เฉินก็เก็บกระถางยาอย่างระมัดระวัง พร้อมทั้งนำยาสร้างกล้ามเนื้อทั้งสองเม็ดใส่เข้าไปในขวดเซรามิก นำเม็ดที่เหลือสุดท้ายถือไว้ในมือ รีบเดินไปที่ห้องฉุกเฉินขณะนั้นเองก็เป็นท้องฟ้าก็สว่างไสวถานเฟยยังคงเดินไปมาอยู่ในห้องฉุกเฉิน ข้างๆ เขามีหมอเจ้าของไข้ดูเหมือนกำลังพูดอะไรบางอย่างกับถานเฟยอยู่เมื่อเห็นว่าฉู่เฉินกลับมาแล้ว หมอเจ้าของไข้ก็รีบปิดปากทันที ในตอนที่ฉู่เฉินผลักประตูเข้ามา คิ้วที่ขมวดมุ่นของถานเฟยก็ค่อยๆ คลายออก“คุณฉู่ เป็นยังไงบ้างครับ?”ถานเฟยถามขึ้นมาอย่างรีบเร่ง“นำยาเม็ดทองคำนี่ให้ท่านหลงกินซะ!”ระหว่างที่พูด ฉู่เฉินแบมือออก ยาลูกกลอนสีทองนั้นส่องแสงสว่างสีทองออกมา ถานเฟยเมื่อเห็นเช่นนั้นก็ถึงกับชะงักไปเลยทันที“ครับ!”ถานเฟยขานรับ พร้อมทั้งหยิบยาทองคำนั้นมา
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 666
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ท่านหลงก็ยิ้มออกมาด้วยท่าทีอึดอัดไม่รอให้ฉู่เฉินปริปากออกมา ท่านหลงก็เปลี่ยนเรื่องทันที “คุณฉู่ ผมว่าถานเฟยน่าจะพูดเรื่องสำนักว่านเซี๋ยให้ฟังหลายครั้งแล้วใช่ไหมครับ”“ก่อนหน้านี้ ทางเราได้ยึดของหลายชิ้นมาจากสำนักว่านเซี๋ย แต่ไม่รู้ว่ามันเอาไปใช้ทำอะไร คุณลองดูสิครับว่าอันไหนที่คุณเอาไปใช้ได้บ้าง?”ระหว่างที่พูด ท่านหลงก็หยิบกระจกแปดทิศออกมาจากกระเป๋าเสื้อแล้วยื่นให้ฉู่เฉินฉู่เฉินมองอย่างตั้งใจ ในตอนที่เขารับกระจกแปดทิศมา กระจกก็ดูเหมือนว่าจะมีแสงสีทองแวบออกมาเพียงแต่ว่าแสงทองนั้นแค่แพล็บเดียวพออยู่ในมือก็เหมือนมีกระแสอุ่นๆ ไหลออกมาจากกระจกแปดทิศเมื่อเห็นว่าฉู่เฉินเพ่งเล็งไปที่กระจกแปดทิศใบนั้น ท่านหลงก็ถามด้วยใบหน้าครุ่นคิดว่า “ในตอนที่พวกเรากำลังเก็บกวาดรังของสำนักว่านเซี๋ย แม้ว่าจะไม่ได้อะไร แต่พวกเรากลับเจอกระจกแปดทิศใบนี้ตรงเหนือหัวของรูปปั้นที่หน้าตาแปลกประหลาด”“ผมก็เคยถามเหล่าผู้บำเพ็ญพรตมาไม่ถ้วนเหมือนกัน แต่ก็ไม่มีใครรู้เลยว่ามันใช้ทำอะไร ไม่ทราบว่าคุณฉู่พอดูออกไหมครับ?”ฉู่เฉินใช้มือถูไถกระจกแปดทิศแล้วถือมันไว้ในมือสังเกตอยู่นาน ก่อนจะพูดอย่างเ
Pinakabagong kabanata
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 740
เมื่อสิ้นเสียงคำพูด สีหน้าของปี้คุนเต็มไปด้วยความหยิ่งผยอง ก่อนจะสะบัดฝ่ามือออกไปหนึ่งครั้ง ทันทีที่ลมบนฝ่ามือของเขาถูกผลักออกไป พื้นที่รอบๆ ก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง“โครม!”วินาทีถัดมา สองฝ่ามือปะทะกัน เกิดคลื่นพลังสีขาวที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า แผ่กระจายออกไปในอากาศอย่างรุนแรงทว่า สิ่งที่ปี้คุนจินตนาการไว้ว่าร่างของชายร่างซูบผอมถูกกระแทกจนกระเด็นไปไกลกลับไม่เกิดขึ้น ตรงกันข้าม เขากลับรู้สึกว่าฝ่ามือของตัวเองเหมือนตบลงบนภูเขาหิน แข็งจนถูกแรงสะท้อนทำให้เซถอยไปหลายก้าว ซี้ดๆ !ปี้คุนถึงกับหน้าถอดสีด้วยความตกตะลึง! “ฟู่!”แต่ยังไม่ทันที่เขาจะตั้งตัวได้ ฝ่ามือผอมแห้งที่ดำคล้ำก็ตบลงมาอีกครั้งเมื่อเห็นดังนั้น ฉู่เฉินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ก่อนจะหมุนตัวกลับมาพร้อมไขว้มือไว้ด้านหลัง เดินก้าวเข้าหาหลี่ว์เจิ้งหยางทีละก้าว“หืม?”ในตอนนี้หลี่เจิ้งหยางเองก็เริ่มสังเกตเห็นถึงความผิดปกติ ดูเหมือนว่าปี้คุนจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชายผอมแห้งคนนั้นเลยสักนิด กลับเป็นฝ่ายที่ถูกกดดันเสียเอง นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?เพียะ!ยังไม่ทันที่เขาจะคิดอะไรออก ฝ่ามือของฉู่เฉินก็ฟาดเข้ามาเสียแล้
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 739
“ไม่ต้องกลัวนะ มีผมอยู่นี่ทั้งคน เดี๋ยวคุณคอยอยู่ในรถไว้ อย่าหนีไปไหนไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น”พูดจบฉู่เฉินก็หยิบกางเกงตัวใหญ่ขึ้นมาใส่ ก่อนจะเปิดประตูรถและกระโดดลงไปเขามองปี้คุนที่ใบหน้าอึมครึม และมองไปยังหลี่ว์เจิ้งหยางที่ดูเหมือนจะหน้าแดงผิดปกติ เจ้าหมอนี่น่าจะไปกินอะไรที่ไม่ควรกินมา ดูจากสีหน้าแล้วอีกไม่นานคงมีต้นไม้สักต้นต้องโชคร้ายอีกแล้ว“อะไรกัน ยังไม่พอใจกับเข็มฝนลูกแพร์ที่เจอครั้งที่แล้วเหรอ?”ขณะพูดฉู่เฉินมองไปรอบๆ และชี้ไปที่ต้นไม้ใหญ่ในระยะไกล ก่อนจะหันไปพูดกับหลี่ว์เจิ้งหยาง “ความสุขของคุณอยู่ตรงนั้น”“ความสุขบ้าอะไร!”หลี่ว์เจิ้งหยางกัดฟันกรอด ก่อนจะดึงกระบี่ยาวออกจากหลังเสียงดังเคร้งแต่ปี้คุนเคยบอกเขาว่าฉู่เฉินตอนนี้เป็นยอดฝีมือในระยะสร้างรากฐานขั้นหนึ่งแล้ว หลี่ว์เจิ้งหยางก็ไม่ได้โง่ เขารู้ดีว่ายังไม่ถึงเวลาที่จะทุ่มพลังทั้งหมดออกไปดังนั้นเขาจึงแค่ถือกระบี่ยาวไว้ในมือและเดินวนรอบๆ ฉู่เฉินไม่กล้าเข้าไปโจมตีฉู่เฉินมองเขาด้วยสายตาดูถูก ก่อนจะหันไปมองปี้คุน และขมวดคิ้วถามว่า “ตระกูลหลี่จากเมืองหมอตูส่งคุณมาใช่ไหม?”ปี้คุนส่งเสียงหึอย่างเย็นชา ก่อนจะยืนไขว้มือไว้ด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 738
โดยเฉพาะชุดซีทรูแขนสั้นนั้นที่พลิ้วตามการเคลื่อนไหวของเธอ ให้ความรู้สึกวับ ๆ แวม ๆ ยั่วยวนมากจริงๆ“นี่มันเรื่องเข้าใจผิดนะครับ คุณหนูเกาก็บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าเธออยากจะขอความช่วยเหลือจากผม”ฉู่เฉินพูดไปด้วย ใช้หลังมือสัมผัสที่ขาที่เนียนนุ่มและสวยของกู้รั่วเสวี่ยไปด้วย พอไม่มีถุงน่องซีทรูสีดำแล้ว ความรู้สึกไม่เหมือนกันจริงๆช่วงนี้ผิวของกู้รั่วเสวี่ยดีขึ้นเรื่อยๆ น่าจะเป็นเพราะร่างของเขามีประโยชน์ในการเปลี่ยนแปลงผิว“หึ ใครจะไปรู้ว่าช่วยไปช่วยมาอาจจะไปช่วยบนเตียงก็ได้!”ระหว่างที่พูด กู้รั่วเสวี่ยก็ปัดมือใหญ่ของฉู่เฉินออกไป หลังจากนั้นเธอก็สตาร์ตรถมุ่งหน้าไปยังเจียงจง“มีเหตุผล ฮวงจุ้ยบนเตียงดีถึงจะต่อได้เรื่อย ๆ ยังไงละครับ”ฉู่เฉินยิ้มอย่างร้ายกาจแล้วพูดขึ้นมา“อะไรนะคะ?”กู้รั่วเสวี่ยสูดหายใจเข้าลึกๆ นี่มันเป็นการเตรียมตัวขึ้นเตียงดีๆ นี่เอง“หึ! ช่วยนักใช่ไหม!”ระหว่างที่พูด กู้รั่วเสวี่ยก็จอดรถที่ข้างทางทางด่วน หลังจากนั้นก็พลิกตัวขึ้นคร่อมบนร่างฉู่เฉินจากนั้นกู้รั่วเสวี่ยก็ร้อนแรงไม่หยุดหย่อน ทำเอาฉู่เฉินนั่งตัวตรงโดยอัตโนมัติ เขาหัวเราะอย่างเขินอาย “ลูกสาวตระกูลมหาเศ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 737
“อ่ะแฮ่ม!”เกาหมิงทนดูต่อไปไม่ได้แล้ว กู้รั่วเสวี่ยยังนั่งดูอยู่ข้างๆ อยู่เลย ลูกสาวของเขาตัวจะติดฉู่เฉินอยู่แล้ว นี่มันใช้ได้ที่ไหน!“เอ่อ... ผู้ว่าการพูดก่อนเลยครับ ผม... ไม่สะดวก...”ฉู่เฉินกลืนน้ำลาย เขาที่อยู่ห่างจากเกาอวี้หลิงตั้งไกลก็สามารถมองเห็นร่องขาวลึกของเกาอวี้หลิงได้โดยเฉพาะก้อนกลมที่อวบอิ่มนั่น แค่มองก็รู้แล้วว่านุ่มมากๆ ยั่วเขาต่อหน้าเกาหมิงหลายแบบนี้มันจะดีเหรอ?ที่สำคัญคือสีหน้าของกู้รั่วเสวี่ยเห็นได้ชัดว่าไม่ปกติแล้วด้านหนึ่งมีกลิ่นหอมพัดมากระทบหน้า อีกด้านหนึ่งคือความเย็นยะเยือกที่แผ่เข้ามา ฉู่เฉินรับมือไหวจริงๆ“มีอะไรที่ไม่สะดวกกัน พวกคุณ... ระหว่างพวกคุณ...”“อ่ะแฮ่ม!”เกาหมิงหลายยอมใจลูกสาวของตัวเองจริงๆเขากระแอมออกมาดังๆ อีกครั้ง หลังจากนั้นก็เล่าเรื่องที่ฉู่เฉินกำราบผีดิบเลือดคลั่งได้ให้ฟังอีกครั้ง“ว้าว!”เกาอวี้หลิงเมื่อฟังจบ แววตาที่เคารพก็ยิ่งเพิ่มขึ้นไปอีก เมื่อมือเล็กๆ ทั้งสองของเธอประสานกันที่หน้าอก ความอิ่มเอิบทั้งสองข้างยิ่งดูโดดเด่น กลมกลึง และใหญ่ขึ้นอย่างเห็นได้ชัดกู้รั่วเสวี่ยเหลือบมองฉู่เฉิน เมื่อเห็นว่าสายตาของเขาแทบจะหลุดไปตร
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 736
เธอไม่ด่าออกไปนั่นก็ถือว่ามีมารยาทมากพอแล้วกู้รั่วเสวี่ยตอนนี้ก็ใบหน้าขาวซีดเธอมองไปที่ลูกน้องของฉู่เฉินคนนั้น เขาก็ทำอะไรไม่คิดนี่บ้านของผู้ว่าการเชียวนะ คิดจะทุบก็ทุบเลยได้ยังไง เขาเอาความกล้ามาจากไหน?พูดจริงๆ นะ เมื่อเห็นภาพเล่านี้ฉู่เฉินก็รู้สึกเสียใจขึ้นมาทันทีถ้าเขาลงมือเองแม้ว่าจะยุ่งยากไปหน่อย แต่ก็คงไม่ก่อเรื่องใหญ่ขนาดนี้มุมปากของเกาหมิงหลายก็กระตุกเล็กน้อย สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความอึดอัดเขาไม่ได้เสียดายกระถางต้นไม้นั้นหรอก แต่เขาเสียดายอาหาร และซุปต่างๆ ที่หกเต็มพื้น“วันนี้คุณจะต้องให้คำตอบกับฉัน!”เกาอวี้หลิงเห็นว่าชายหนุ่มร้างซูบผอมยังคงยืนอยู่ที่นั่นอย่างงงงวย ราวกับว่าไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด เธอยิ่งโมโหมากยิ่งขึ้น ยื่นมือเข้าไปคว้าคอเสื้อของผีดิบเลือดคลั่งไว้ ไม่ว่าเธอจะขยับเขาแรงแค่ไหนก็ตาม ฝ่ายตรงเขาก็เหมือนไม่ได้สติ ยืนแข็งทื่อเหมือนท่อนไม้ ไม่ขยับเขยื้อนไปไหน แม้แต่มองเธอก็ยังไม่มองเลยท่าทางแบบนี้ของเขามันยิ่งทำให้เธอโมโหทำให้เกาอวี้หลิงโกรธจนจะบ้าคลั่งอยู่แล้วถึงว่าจะไม่ขอโทษ เกาอวี้หลิงก็จะไม่โกรธขนาดนี้ฉู่เฉินสีหน้าเคร่งขรึม พูดขึ้นมาอ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 735
ฉู่เฉินได้ยินเช่นนั้น หันหน้ามองที่เกาอวี้หลิงหัวเราะอย่างนิ่งๆ “คุณหนูเกา ถ้าผมเดาไม่ผิดคนที่วางค่ายกลหินร้อยนี่ไว้มาจากฮ่องกงใช่ไหมครับ?”เกาอวี้หลิงหัวเราะอย่าดูถูก เธอไม่สนใจฉู่เฉิน แล้วรีบเดินเข้าไปในห้องครัวทันทีเกาหมิงหลายเห็นแบบนั้นก็หัวเราะออกมาเสียงดังลั่น “เสียวฉู่ คุณอย่าถือสาเธอเลยนะ ตั้งแต่ที่แม่ของเธอเสียไป ยัยเด็กนี่ก็เอาแต่งมงายอยู่กับฮวงจุ้ย” “ทั้งวันเอาแต่ไม่ปรมาจารย์คนนู้น ก็ปรมาจารย์คนนี้ เธอทำในบ้านรกไปหมด”“มาครับ ไม่ต้องสนใจเธอ พวกเรามากินข้าวกันดีกว่า”ระหว่างที่พูด เกาหมิงหลายก็ดึงฉู่เฉินมา พร้อมทั้งเรียกมานั่งล้อมรอบโต๊ะอาหารด้วยกันเกาอวี้หลิงยกสลัดจีนมาแล้ววางลงบนโต๊ะอาหาร กล่าวด้วยท่าทางดื้อรั้นว่า “พ่อพูดจาเหลวไหลอะไรกันคะ การจัดวางฮวงจุ้ยแบบนี้เป็นผลงานของผู้สืบทอดลู่หวนเฟิงจากทงเทียนลู่เลยนะคะ”“คุณรู้ที่มาที่ไปของหินพวกนี้ไหมครับ?”พูดจบ เกาอวี้หลิงชี้ไปที่ก้อนหินพวกนั้นด้วยสีหน้าจริงจัง “นี่คือหินก่านตังจากภูเขาหวงซาน นี่คือหินแคล้วคลาดจากภูเขาซงซาน ยังมีก้อนนี้...”เกาอวี้หลิงกล่าวถึงทุกๆ ก้อนหินอย่างละเอียด ราวกับเป็นการพูดถึงสิ่งที่คุ้นเ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 734
“อืม เขาถือว่าเป็นเพื่อนเก่าคนหนึ่งของฉัน เดี๋ยวถ้าเจอหลิงเอ๋อร์แล้ว พวกคุณก็ลองคุยกันนะครับ พวกคุณอายุไล่เลี่ยกันเลย ควรมีการติดต่อกันบ้างเพื่อไม่ให้ห่างเหินเกินไป”เกาหมิงหลายพูดจบก็เบนหน้ามองไปนอกกระจกรถกู้รั่วเสวี่ยแอบมองเกาหมิงหลายด้วยความระมัดระวัง นี่มันแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าคำพูดของเขาแฝงอะไรไว้อยู่ฉู่เฉินกลับหลับตาสงบสติอารมณ์ ในใจของเขายังคงคิดถึงเสี่ยวหนานหมอกโลหิตที่ขวานผ่าใจปล่อยออกมานั้นเหมือนกับผีดิบเลือดคลั่ง หรือว่าผีดิบเลือดคลั่งนี่จะเกี่ยวข้องกับเธองั้นเหรอ?ในขณะที่ฉู่เฉินกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น รถก็ค่อยๆ จอดฉู่เฉินเปิดประตูรถ หลังจากนั้นเขาก็วิ่งไปตรงหน้าผีดิบเลือดคลั่ง “รออยู่ข้างหน้าประตูนะ ห้ามไปไหนเด็ดขาดถ้าไม่มีคำสั่งจากฉัน”พูดจบ เขาถึงเดินตามเกาหมิงหลายเข้าไปข้างในบ้านพักผู้ว่าการ์ดที่อยู่หน้าประตูมองไปที่ผีดิบเลือดคลั่งที่ยืนตัวแข็งทื่ออยู่ด้านข้าง หลังจากนั้นเขาถึงโค้งคำนับให้กับเกาหมิงหลายและคนอื่นๆในตอนนั้นเอว ประตูคฤหาสน์ก็เปิดออกอย่างกะทันหัน ภาพลักษณ์ที่โดดเด่นปรากฏที่ประตูเห็นหญิงสาวคนหนึ่งรูปร่างเพรียวบาง หน้าตาสวยงาม ผิวขาวดั่งหิม
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 733
อีกด้านหนึ่ง ฉู่เฉิน หลูติ้งไห่และคนอื่นๆ กลับมายังที่ว่าการมณฑลด้วยกันแม้ว่าในตอนนี้จะเป็นเวลาที่ดึกแล้วก็ตาม แต่ห้องทำงานในที่ว่าการมณฑลยังคงมีแสงไฟสว่างจ้าหลูติ้งไห่และโจวอวี้หมิงเข้าไปรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ทั้งหมดให้เกาหมิงหลายฟังตามความเป็นจริง“ผู้ว่าการมณฑลเกาคะ ที่จริงเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ไม่ใช่ความผิดของผู้บัญชาการเซียว อีกทั้งเขาสู้จนสุดชีวิตไม่กลัวตายเลยค่ะ ฉันคิดว่าลงโทษสถานเบาก็ได้แล้วค่ะ”โจวอวี้หมิงมองไปที่เกาหมิงหลายด้วยสีหน้าเรียบนิ่งคนที่ได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิต มีคนได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตหลายสิบราย ทำให้มือของเกาหมิงหลายที่เซ็นลายเซ็นสั่นเทาไม่หยุด“ฉันเข้าใจแล้ว พวกคุณออกไปเถอะ”เกาหมิงหลายออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำหลูติ้งไห่และโจวอวี้หมิงมองไปที่ฉู่เฉินแวบหนึ่ง แล้วรีบเดินออกไปจากห้องทำงานเกาหมิงหลายที่เงียบมาสักพักหนึ่ง ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมา เขาฝืนยิ้มออกมาแล้วมองไปที่ฉู่เฉิน “เสียวฉู่ ปัญหาที่เกิดขึ้นวันนี้เป็นผลงานของคุณทั้งนั้น”“เมื่อกี้ผมได้ยินพวกเขาบอกว่า คุณจัดการผีดิบเลือดคลั่งนั่นแล้วเหรอครับ?”ฉู่เฉินพยักหน้าแล้วพูดขึ้นมาว่า “
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 732
เมื่อถึงตอนนั้นไม่รู้ว่าต้องมีคนประสบเคราะห์กรรมเท่าไร“ผีดิบเลือดคลั่งไม่เพียงแต่พละกำลังเท่ากับระดับสร้างรากฐานขั้นเจ็ด พวกอาคมง่ายๆ ก็เป็น แน่นอนว่ามันสามารถแปลงร่างได้ แค่ว่าเปลี่ยนเป็นรูปลักษณ์เดิมไม่ได้เท่านั้นเอง”ฉู่เฉินพูดขึ้นมาอย่างเรียบนิ่ง“อ้อๆๆ”หลูติ้งไห่และโจวอวี้หมิงพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าผีดิบเลือดคลั่งจะเปลี่ยนร่างไปแล้ว แต่ว่ารอบๆ ตัวของมันยังคงส่งกลิ่นที่เหม็นคละคลุ้งของไอดาราโลหิต“คุณฉู่ พวกเราไปพบผู้ว่าการมณฑลกันดีกว่าครับ ถือโอกาสรายงานเรื่องวันนี้กับผู้ว่าการมณฑลไปด้วย”ระหว่างที่หลูติ้งไห่พูด เขาก็มองโจวอวี้หมิงไปแวบหนึ่งโจวอวี้หมิงก็พยักหน้าเล็กน้อย นำคนมาช่วยมากมายขนาดนี้จำเป็นต้องมีอะไรไปรายงานเกาหมิงหลายบ้าง ดังนั้นเธอจึงเข้าไปนั่งในรถของหลูติ้งไห่พร้อมกับฉู่เฉิน และคนอื่นๆ……อีกด้านหนึ่ง นักพรตชิงซงที่พึ่งหนีออกมาจากทะเลสาบหย่งติ้ง รีบวิ่งไปทางสำนักเทียนเสวียนอย่างไม่หยุดพักเย็นวันนี้เขาไม่เพียงแต่ถูกฉู่เฉินหักหน้า อีกทั้งเขายังจะถูกผีดิบเลือดคลั่งฆ่าอย่างตายทั้งเป็นแค้นนี้ไม่ว่ายังไงก็ต้องชำระ!แต่เขารู้ดี ด้วยความสามารถแบบเขา อย่า
