เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 498
บทที่เกี่ยวข้อง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 499
เช้าวันต่อมา ฟางอวี่เจิ้งกับเจียงไห่ตงมารับฉู่เฉินอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาถึงบ้านใหญ่ตระกูลฉู่“คุณฉู่ ขอโทษด้วยจริงๆ นะครับที่ต้องรบกวนให้คุณตื่นแต่เช้าอย่างนี้”เจียงไห่ตงเอ่ยอย่างเกรงอกเกรงใจฉู่เฉินโบกมือยิ้มๆ “ไม่เป็นไรครับ ในเมื่อนายท่านใหญ่เฉียนมีผลงานด้านการสู้รบที่เลื่องลือ ผมช่วยเขาก็เท่ากับช่วยตัวเอง”พูดจบ ฉู่เฉินเปิดประตูรถเข้าไปนั่งข้างในฟางอวี่เจิ้งนั่งตำแหน่งคนขับ รับบทเป็นคนขับให้ฉู่เฉินเขาออกรถ พลางหันไปพูดกับฉู่เฉินว่า “ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับนายท่านใหญ่เฉียว เกรงว่าชีวิตของผู้ว่าการเฉียวคงต้องหยุดชะงักเพียงเท่านี้แล้ว”“ดังนั้น ทั่วทั้งตระกูลเฉียวต่างก็ให้ความสำคัญกับอาการป่วยของนายท่านใหญ่เฉียวมาก หมอชื่อดังหลายคนทั้งในและต่างประเทศเคยมารักษาหมดแล้ว แต่อาการก็ไม่ดีขึ้นเลย ยิ่งช่วงนี้อาการของนายท่านใหญ่แย่ลงเรื่อยๆ ดังนั้น…”พูดมาถึงตรงนี้ ฟางอวี่เจิ้งถอนหายใจเบาๆเจียงไห่ตงขมวดคิ้วเอ่ยว่า “เพื่อนร่วมรบหลายคนของนายท่านใหญ่เฉียวล้วนเป็นคนใหญ่คนโตของมณฑลเจียง หลายคนถึงขั้นรับตำแหน่งสำคัญอยู่ในเขตสงคราม ครั้งนี้ไม่ใช่แค่ผู้ว่าการเฉียวที่ใส่ใจเป็นพิเศษ แม้แต่พวกผมเองก
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 500
ย้อนเวลากลับไปเมื่อยี่สิบปีก่อน เธอน่าจะเป็นผู้หญิงสวยตามแบบฉบับมาตรฐานคนหนึ่งเลยทีเดียวเฉียวซูอวี่ที่ยืนอยู่ข้างๆ ไม่เพียงผิวละเอียดนุ่ม แต่เธอยังมีราศีหยิ่งผยองกระจายอยู่รอบๆ ตัวอย่างบอกไม่ถูกอาจเพราะถูกคนในครอบครัวกล่อมเกลามาตั้งแต่เด็ก หว่างคิ้วของเฉียวซูอวี่แสดงให้เห็นถึงแววตาที่ไม่ยอมให้ใครมาเหยียดหยามง่ายๆถึงจะมีหุ่นที่สูงเพรียวถึงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตร แต่เห็นได้ชัดว่าเส้นชะตาชีวิตตรงหน้าอกขาดความน่าสนใจไปนิดจากการคาดเดาของฉู่เฉิน อย่างมากก็สามสิบห้าซีถ้าไม่ติดเรื่องรอบอก เฉียวซูอวี่ต้องนับว่าเป็นผู้หญิงสวยอันดับต้นๆ คนหนึ่งอย่างแน่นอน“คุณคนนี้คือ?”เฉียวซูอวี่ขมวดคิ้วขณะจ้องพิจารณาฉู่เฉิน“คุณหนูซูอวี่ คุณคนนี้ก็คือหมอเทวดาฉู่ที่ผมเคยพูดให้ฟังครับ”ฟางอวี่เจิ้งแนะนำด้วยสีหน้าจริงจังเจียงไห่ตงยังพยักหน้าเสริมอยู่ข้างๆ ด้วย “ถูกต้องแล้วครับ ถึงหมอเทวดาฉู่จะยังอายุน้อย แต่ทักษะด้านการแพทย์ของเขารับรองว่าหาตัวจับได้ยากแน่นอน”พวกเขาเอ่ยปากชมทักษะด้านการแพทย์ของฉู่เฉินอย่างไม่ขาดปาก แต่เฉียวซูอวี่กลับไม่รู้สึกอย่างนั้นฉู่เฉินอายุน้อยเกินไป ดูท่าแล้วก็น่าจะเพิ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 501
เมื่อเฉียวซูอวี่เอ่ยคำพูดนี้ออกมา เจียงไห่ตงก็ไม่มีคำพูดจะเถียงในพริบตาทั้งสองไม่อาจเทียบกันได้จริง ๆนายท่านใหญ่เฉียวมีฐานะอะไร?ต่อให้มีเจียงรั่วเหยียนสิบคนก็ไม่อาจเทียบได้ ชั่วขณะหนึ่ง เจียงไห่ตงได้แต่กลับไปนั่งลงที่เดิมด้วยความกระอักกระอ่วน“งั้นก็หมายความว่าตระกูลเฉียวไม่เชื่อในวิชาแพทย์ของผมเหรอ?” ฉู่เฉินยิ้มอย่างเย็นชา มองไปทางเฉียวซูอวี่กับซูซิ่วเฟิน“เชื่อคุณเหรอ?”เฉียวซูอวี่หัวเราะ เพียงแต่ว่าเป็นการหัวเราะหยันอย่างดูแคลน“ฉันไม่อยากพูดมากความแล้ว แต่ว่าคุณควรจะต้องเข้าใจเรื่องหนึ่ง ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเชื่อมิจฉาชีพได้ง่าย ๆ”“อีกอย่าง รักษาโรคที่รักษาได้ยากแค่ครั้งสองครั้ง มันพิสูจน์อะไรไม่ได้เลย บางครั้งแมวตาบอดก็ยังบังเอิญเจอหนูตายนะ”เมื่อเห็นฉู่เฉินพูดออกมาตรง ๆ เฉียวซูอวี่ก็ไม่ปิดบังอีกต่อไปเช่นกัน ระบายความไม่พอใจออกมาทั้งหมดเลยฉู่เฉินหัวเราะหยัน วางถ้วยชาลงแล้วเอ่ยว่า “ประจำเดือนคุณไม่มาสามเดือนแล้วใช่ไหม? ปกติแล้วทางที่ดีต้องระงับความโกรธเอาไว้ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป คุณก็จะเป็นผู้หญิงไม่ได้แล้ว”เมื่อคำพูดนี้ออกมา ดวงตางดงามของเฉียวซูอวี่พลันเบิกโตราวกับระฆั
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 502
“ทนรับทรมานขนาดนี้ไม่ไหวหรอกนะ ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา ใครจะรับผิดชอบเรื่องนี้ไหว?!”ซูซิ่วเฟินที่อยู่ทางด้านข้างก็เอ่ยเห็นด้วย “ใช่แล้ว เทียนฉี่ ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้พ่อของเราก็ยังไม่ได้แตะข้าวแตะน้ำเลยสักคำ ถ้าเกิดเรื่องข้อผิดพลาดอะไรขึ้นมาอีก ผลที่ตามมาคงเลวร้ายเกินกว่าจะจินตนาการได้เลยนะ”เมื่อฟังพวกเธอสองคนพูดจบ เฉียวเทียนฉี่ก็ขมวดคิ้วครุ่นคิดอยู่เนิ่นนาน ถึงค่อยมองไปทางประธานฟางกับเจียงไห่ตงแล้วกล่าวว่า “พวกคุณคิดว่ายังไงครับ?”สองคนนี้เรียกได้ว่าเป็นแขนซ้ายแขนขวาของเฉียวเทียนฉี่ ใคร ๆ ก็อาจจะทรยศตระกูลเฉียวได้ แต่มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นที่ไม่ทำประการแรก แม้เส้นสายของฟางอวี่เจิ้งอยู่ที่เมืองเอกของมณฑล แต่ว่าในเจียงจงกลับล่องลอยไร้ที่พึ่งพิง หากต้องการนั่งตำแหน่งได้อย่างมั่นคง เขาจำเป็นต้องพึ่งพาตระกูลเฉียว ส่วนพ่อของเจียงไห่ตง เดิมทีก็เป็นลูกน้องเก่าของนายท่านใหญ่เฉียวพูดได้ว่าทั้งสองครอบครัวมีความสัมพันธ์ตั้งแต่รุ่นพ่อยันรุ่นลูก การทำร้ายตระกูลเฉียวไม่มีประโยชน์อะไรกับเจียงไห่ตงอย่างแน่นอน“ผู้ว่าการเฉียว ไหน ๆ ก็มาแล้ว ให้คุณฉู่ลองตรวจนายท่านใหญ่สักหน่อยก็ไม่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 503
“คุณพูดอะไร!”เฉียวเทียนฉี่และน้องสาวจ้องมองแผ่นหลังของฉู่เฉินด้วยความเกรี้ยวกราดแทบจะพร้อมกัน“พวกคุณดูสิ นี่ก็คือหมอเทวดามั่วนิ่มที่พวกคุณหามาให้ผม”ครั้งนี้เฉียวเทียนฉู่โกรธแล้วจริง ๆ ฉู่เฉินช่างใจกล้ามากนัก ถึงขนาดกล้าสาปแช่งผู้อาวุโสของบ้านพวกเขา?! มองไปทั่วทั้งมณฑลเจียงคงหาคนที่สองไม่ได้อีกแล้ว“ผู้ว่าการเฉียว คุณใจเย็น ๆ นะครับ ถึงยังไงน้องฉู่ก็ยังเด็กเกินไป พูดจาไม่มีกาลเทศะ คุณอย่าลดตัวไปถือสาหาความเขาเลย ผมขอโทษแทนน้องฉู่ด้วยครับ” ฟางอวี่เจิ้งกล่าวพลางประสานมือโค้งให้กับเฉียวเทียนฉี่เจียงไห่ตงก็รีบลุกขึ้นมาพูดเกลี้ยกล่อมว่า “ผู้ว่าการเฉียว คุณฉู่ไม่มีเจตนาร้ายอย่างแน่นอน ผมคิดว่าหาทางทำให้นายท่านใหญ่ฟื้นขึ้นมาโดยเร็วที่สุดถึงจะเป็นสิ่งสำคัญนะครับ”เฉียวเทียนฉี่แค่นเสียงด้วยความโกรธเกรี้ยว สะบัดแขนเสื้อกล่าวว่า “ฮึ! ต่อไปอย่าให้ผมเห็นหมอนี่อีก!” เฉียวเทียนฉี่กล่าวจบก็เดินจากไปโดยไม่หันหน้ากลับมา หลังจากที่มองแผ่นหลังของเฉียวเทียนฉี่ ฟางอวี่เจิ้งกับเจียงไห่ตงต่างก็ถอนหายใจอย่างจนปัญญา แม้พวกเขาเชื่อในวิชาแพทย์ของฉู่เฉิน แต่ปัญหาคือภาพเอกซเรย์ไม่มีทางโกหก นั่น
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 504
นอกจากนี้ยังมีสาวสวยสวมชุดว่ายน้ำบิกินีและแว่นกันแดดยืนอยู่ข้างกายเธอ ดูจากอายุแล้วน่าจะอายุประมาณสามสิบห้าสามสิบหกปี เรียวขางดงามขาวนวลดุจหิมะสองข้างยิ่งดูขาวผ่องภายใต้แสงอาทิตย์ส่องสว่างเพียงแต่ว่าเนินอกอวบอิ่มยังด้อยกว่าหลี่จิงจิงอยู่หนึ่งระดับ แต่ถึงอย่างไรก็นับว่าเป็นสาวงามได้โดยไม่ต้องฝืน“คุณฉู่ ประธานฟาง ปล่อยให้พวกคุณรอนานแล้ว”เมื่อเรือยอร์ตเทียบท่า หลี่จิงจิงกลับทักทายฉู่เฉินกับฟางอวี่เจิ้งโดยไม่มีความลำบากใจเลยสักนิดเดียวสาวสวยในชุดว่ายน้ำที่อยู่ข้าง ๆ หลี่จิงจิงก็ทักทายฟางอวี่เจิ้งว่า “ประธานฟาง ไม่เจอกันนานเลยนะคะ”ฟางอวี่เจิ้งหรี่ตา ค่อย ๆ เบนความสนใจจากร่องอกขาวนวลของสาวสวยในชุดว่ายน้ำมาที่ใบหน้า จากนั้นถึงค่อยฉีกยิ้มแล้วพูดว่า “โอ้ จางหลิง” เมื่อเรือยอร์ตเทียบท่า ฉู่เฉินกับฟางอวี่เจิ้งก็ขึ้นไปบนเรือยอร์ตแม้ว่าเรือยอร์ตลำนี้ไม่ใหญ่มาก แต่ก็ถือว่ามีพื้นที่กว้างขวาง ด้านในยังมีห้องพักที่ตกแต่งไว้เรียบร้อยแล้วสองห้อง แม้ว่าการตกแต่งด้านในจะเรียบง่ายไปบ้าง แต่เครื่องครัวก็ครบครัน เมื่อเรือยอร์ตค่อย ๆ ออกตัว หลี่จิงจิงพาพวกฉู่เฉินเดินเข้าไปในห้องพักโดยสารท
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 505
“อื้อ...” จางหลิงกับฟางอวี่เจิ้งที่กำลังคุยเล่นกันอยู่ด้านในห้องพักโดยสารพลันได้ยินเสียงครางยาวออดอ้อนดังมาจากบนดาดฟ้าเรือ จึงมองไปทางด้านบนพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย นี่คงไม่ใช่ว่าเริ่มกันแล้วนะ?ฟางอวี่เจิ้งกลืนน้ำลายหนัก ๆ เขารู้ดีถึงพละกำลังของฉู่เฉิน หลายวันก่อนเขาเพิ่งเปิดประตูต้อนรับฉู่เฉินเองชั่วขณะหนึ่ง ฟางอวี่เจิ้งพลันเกิดความรู้สึกดูถูกตัวเองขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกแรกเริ่มเสียงนั้นยังไม่ชัดเจนมากนักเพราะเสียงเครื่องยนต์ของเรือยอร์ตแต่เมื่อเรือยอร์ตจอดอยู่บนผืนทะเลที่ห่างออกจากฝั่งหลายสิบไมค์ ไม่มีเสียงเครื่องยนต์รบกวน เสียงนั้นก็ชัดเจนมากขึ้นเรื่อย ๆฟังจนฟางอวี่เจิ้งรู้สึกเหมือนมีเปลวไฟลุกโชนอยู่ภายในใจ! ดวงหน้าเล็กของจางหลิงก็แดงระเรื่อเช่นกัน ท้องน้อยกระเพื่อมขึ้นลง ค่อย ๆ หายใจถี่กระชั้นขึ้นมา .....เวลานี้ฉู่เฉินกำลังเอาเท้าเหยียบราวจับ ยืนอย่างองอาจอยู่บนหัวเรือ หลี่จิงจิงก็คุกเข่าอยู่เบื้องหน้าฉู่เฉิน ปากเล็ก ๆ ขะมักเขม้นไม่หยุด แสงแดดสาดส่องบนผืนทะเล ภายใต้ฟ้าสีคราม ทั้งสองคนที่อยู่บนหัวเรือยอร์ตก็ค่อย ๆ เข้าสู่ภวังค์“ตึง ๆๆ!”เสียงกระแทกกระทั้นดัง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 506
ฉู่เฉินส่ายหน้าเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า “ไม่เคยครับ นี่น่าจะเป็นการออกทะเลครั้งแรกของผม”“จริงเหรอคะ?”จางหลิงดูเหมือนค้นพบทวีปใหม่ก็ไม่ปาน เธอจับแขนของฉู่เฉินขึ้นมาทันทีแล้วพูดว่า “คุณฉู่คะ อยากลองสัมผัสความรู้สึกว่ายน้ำในทะเลอย่างเต็มที่ไหมคะ?” แต่ยังไม่ทันที่ฉู่เฉินจะตอบ มือน้อย ๆ ของจางหลิงก็ออกแรงผลักฉู่เฉินลงไปในทะเลทันทีเสียงดังตูม คลื่นสาดกระเซ็นขึ้นมา ฉู่เฉินผุดขึ้นมาจากในน้ำ มองไปทางหัวเรือเวรเอ๊ย!ยัยนี่รีบร้อนมากขนาดไหนในขณะที่ฉู่เฉินเงยหน้าขึ้นมา ร่างขาวเนียนก็กระโดดลงมาในทะเล หลังจากที่จางหลิงว่ายน้ำมาอยู่ตรงหน้าฉู่เฉิน ฉู่เฉินพลันรู้สึกได้ว่าเหมือนมีมือเล็ก ๆ จับเขาเอาไว้ เธอแม่งมีเครื่องตรวจจับใต้น้ำหรือไง? จับได้แม่นยำขนาดนี้เชียวซ่า ๆ!คลื่นทะเลซัดมาระลอกแล้วระลอกเล่า จางหลิงเหมือนกับปลาหมึก พัวพันร่างกายของฉู่เฉินไว้อย่างแน่นหนาไม่มีพิธีรีตองเลยสักนิดเดียวจริง ๆ นี่มันโจมตีเข้าเป้าไปเลย?ฉู่เฉินทำหน้ามึนงงเช่นกันความจริงแล้วเขาอยากเอากลับมามาก ๆ แต่ว่าร่างกายอยู่ในน้ำ ควบคุมไม่ได้เลย คลื่นใต้น้ำในทะเลผลักเขาไปข้างหน้าซ่า ๆๆผ่านไปไม่นาน เสียงน
บทล่าสุด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 892
พรวด!คราวนี้ เจ็บมากเกินไปแล้วถังเทียนอวี่อ้าปากกว้างกระอักเลือดคำโตโดยที่มีเศษอวัยวะภายในปะปนอยู่ด้วยออกมาแม้แต่แสงสีทองบนร่างของเขาสายนั้นก็หมองหม่นลงไปในพริบตาเวลานี้ถังเทียนอวี่รู้สึกแค่ว่าเหมือนอวัยวะภายในเคลื่อนที่หมดแล้ว เจ็บจนเส้นเลือดบนหน้าผากของเขาปูดโปนขึ้นมา อ้าปากกว้าง ทว่าร้องโหยหวนไม่ออกแม้แต่นิดเดียว“นี่ก็คืออัจฉริยะของตระกูลถังเหรอ?”ฉู่เฉินใช้เท้าเหยียบใบหน้าของถังเทียนอวี่ แล้วขยี้กับพื้นไม่หยุด ก่อนจะหัวเราะหยันแล้วพูดว่า “ต่อให้เป็นหมูก็ยังเก่งกว่าอัจฉริยะแบบนี้อีกมั้ง?” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หางตาของถังเทียนอวี่ก็แทบจะเบิกโพลง เขากัดฟันแน่น ปรายตามองฉู่เฉินพลางเอ่ยว่า “นะ...นายกล้าดูถูก...”“ผัวะ!”ฉู่เฉินเตะเข้าที่ปากของถังเทียนอวี่ จากนั้นก็หัวเราะหยันแล้วเอ่ยว่า “ผมดูถูกตระกูลถังของคุณแล้ว คุณจะทำอะไรผมได้? ผมดูถูกคุณแล้ว คุณจะทำอะไรได้?”ถังเทียนอวี่โกรธจนตัวสั่นเทิ้มไม่หยุด แต่ก็เป็นเหมือนกับที่ฉู่เฉินพูดไว้ ตันเถียนของเขาถูกฉู่เฉินเตะจนแตกไปหมดแล้ว เขายังจะทำอะไรได้อีก?เวลานี้ บรรดาผู้ทรงอิทธิพลที่อยู่รอบด้านต่างมองไปทางฉู่เฉินด้วยสายตาที่เ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 891
บรรดาผู้ทรงอิทธิพลที่นั่งใกล้หน้าประตูมากมาย เห็นกับตาว่าแม้แต่รถกอล์ฟก็ถูกอัดจนผิดรูปไปแล้ว พวกเขาก็รีบถอยไปทางมุมกำแพง กลัวว่าจะต้องตายอย่างอนาถโดยไร้ความผิดส่วนหมัดของถังเทียนอวี่นี้ก็มีอานุภาพสะเทือนฟ้าดินจริง ๆพูดได้ว่าเป็นการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่ฉู่เฉินเคยพบเจอนับตั้งแต่ที่เข้าวงการมาถึงอย่างไรตระกูลถังก็เป็นตัวตนที่กดขี่ทั้งเมืองได้ด้วยตระกูลเดียว ไม่ว่าจะเป็นวรยุทธ์หรือความสามารถของตัวถังเทียนอวี่เอง สำนักเล็ก ๆ ระดับล่างอย่างสำนักเสวียนเทียนกับสำนักอวี้ซือไม่อาจเทียบได้เลยพูดได้ว่าสำนักเล็ก ๆ ทั้งสองนั้นเป็นเพียงเศษธุลีที่ลอยวนเวียนอยู่ขอบโลกแห่งการหยั่งรู้เท่านั้นแต่ตระกูลถังกลับไม่เป็นเช่นนั้น ตัวตนที่สามารถสยบทั้งเมืองได้ด้วยพลังอำนาจของตระกูล มีใครบ้างที่ไม่ได้มาจากสำนักใหญ่ ครอบครองวิชาชั้นสูงเป็นมรดกตกทอด?เวลานี้เอง ภายในดวงตาของถังเทียนอวี่เต็มไปด้วยจิตสังหารเย็นเยียบ แทบอยากจะต่อยฉู่เฉินให้เนื้อแหลกละเอียดในหมัดเดียวเมื่อเห็นเขาจะลงมือสังหารฉู่เฉินจริง ๆ เกาเซิ่งอี้ที่นั่งอยู่บนที่สูงรีบเอ่ยปากกล่าวว่า “หลานถัง ห้ามต่อยเขาให้ตายในหมัดเดียวเด็ดขาด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 890
เธอไม่อยากเอาชีวิตเล็ก ๆ ของตัวเองไปทิ้งตอนนี้ที่หลิ่วหรูเยียนยังอยู่กับฉู่เฉินไม่ไปไหน ก็เพราะต้องการใช้ประโยชน์จากเขา ให้ช่วยพวกเธอสองแม่ลูกก้าวผ่านวิกฤติครั้งนี้ก็เท่านั้น ไม่ตายเป็นเพื่อนฉู่เฉินแน่!“ฉู่เฉิน คนพวกนี้ไม่ใช่คนธรรมดาเลยนะ หรือว่านายจะลองยอมรับปากพวกเขาไปก่อนดีไหม ถึงยังไง...”ไม่รอให้หลิ่วหรูเยียนพูดจบ ฉู่เฉินก็หัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะพูดขัดขึ้นมา “พวกมันเคยเป็นใครมาก่อนฉันไม่รู้ แต่อีกไม่นาน เดี๋ยวพวกมันก็จะเป็นศพแล้ว”ซี้ด!ทันทีที่ได้ยินคำพูดนี้ บรรดานักธุรกิจทรงอิทธิพลหลายคนที่นั่งอยู่รอบ ๆ ถึงกับสูดหายใจเข้าลึกด้วยความตกใจติด ๆ กันชายวัยกลางคนคนหนึ่งที่นั่งอยู่ด้านล่างแถวหน้าสุดก็ลุกขึ้นยืน และพูดกับฉู่เฉิน “นี่น้องชาย แกรู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังพูดอยู่กับใคร?”“คนที่อยู่ตรงนั้นน่ะ คือปรมาจารย์เสิ่น บุคคลที่มีอิทธิพลสูงสุดของตระกูลผู้บำเพ็ญพรตแห่งปินเฉิง!”“ส่วนท่านผู้อาวุโสท่านนี้ คือผู้นำตระกูลจางแห่งเซียงเฉิงเชียวนะ!”“แล้วก็ยังท่านผู้นั้นอีก เขาคือถังเทียนอวี่อัจฉริยะของตระกูลถังแห่งอวิ๋นเฉิง!“มีท่านไหนบ้างที่สามารถเทียบเคียงกับคนแบบฉันและแกได้? เอ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 889
“แม่คุณแซ่อะไรเหรอ?”ฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะมองเกาเซิ่งอี้ด้วยแววตาแข็งกร้าว“แก! แกหมายความว่าอะไร?”ใบหน้าของเกาเซิ่งอี้แฝงไปด้วยความเยือกเย็น เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย ก่อนจะจ้องฉู่เฉินตาเขม็ง“คุณสั่งให้ผมมอบหยกโลหิตกิเลนให้คุณ ผมก็ต้องยอมมอบให้คุณง่าย ๆ? แล้วถ้าผมบอกให้คุณมอบชีวิตให้ผม คุณจะยอมปาดคอฆ่าตัวตายไหม?”ฉู่เฉินพูดออกมาด้วยสีหน้าหยันเกาเซิ่งอี้หายใจเข้าลึก ๆ เพื่อระงับความโกรธในใจเอาไว้ ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว “นี่ไอ้หนุ่ม แกไม่รู้คุณสมบัติที่แท้จริงของหยกโลหิตกิเลนด้วยซ้ำ ถ้าแกมีมันอยู่ในมือ ก็ถือเป็นการทำลายสมบัติที่มีค่าและยังจะนำพาปัญหายิ่งใหญ่ตามมาอีก”“การให้แกมอบหยกโลหิตกิเลนให้ฉัน ก็เพราะหวังดีต่อแกนะ”ฉู่เฉินพยักหน้าอย่างหนักแล้วพูดว่า “พูดได้มีเหตุผลดีจริง ๆ”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าของถังเทียนอวี่และคนอื่น ๆ ก็ปรากฏความเย้ยหยันออกมา เพราะยังไงสุดท้ายแล้วฉู่เฉินก็ต้องยอมศิโรราบอยู่ดีไม่ใช่หรือไง?แต่ในวินาทีถัดมา ไม่ใช่แค่ถังเทียนอวี่และคนอื่น ๆ เท่านั้น แม้แต่เกาเซิ่งอี้เองก็ถึงกับหน้าดำหน้าแดงด้วยความโกรธ เพราะคำพูดต่อมาของฉู่เฉิน“ความจ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 888
บางทีสักวันหนึ่ง เธออาจจะสามารถเหยียบผู้ชายเฮงซวยพวกนี้ให้จมดินได้ในตอนนี้ คนที่ตกใจมากที่สุดก็ยังเป็นฉีอวี่ไท่ ความจริงแล้ว ฉีอวี่ไท่เป็นคนเดียวในรุ่นที่สองของตระกูลฉีที่มีพรสวรรค์ด้านการต่อสู้ตั้งแต่เด็ก อีกทั้งยังเคยกราบอาจารย์เก่ง ๆ หลายคนตอนที่ตระกูลฉีมาพึ่งพิงเกาเซิ่งอี้ เขาก็มีพลังระดับปรมาจารย์แล้ว และหลังจากผ่านการฝึกฝนอย่างหนักหลายปี ประกอบกับทรัพยากรจำนวนมากที่เกาเซิ่งอี้มอบให้ เขาจึงประสบความสำเร็จเหมือนในวันนี้แต่ฉู่เฉินกลับสามารถใช้ลูกเตะเดียวทำลายพลังของเขา สะเทือนอวัยวะภายในร่างของเขาจนเละอย่างน้อยสิ่งนี้ก็แสดงให้เห็นว่า ฉู่เฉินต้องเป็นยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานอย่างแน่นอนในความทรงจำของเขา ตระกูลฉู่แห่งเจียงจง ไม่มีพื้นฐานด้านการต่อสู้เลยแม้แต่น้อย และในช่วงเวลาสามปีที่พ่อแม่ของฉู่เฉินหายสาบสูญไป ฉู่เฉินก็อยู่ในสภาพ เกือบตายตลอดเวลาอย่าว่าแต่การฝึกวรยุทธ์หรือบำเพ็ญพรตเลย แม้แต่การลุกขึ้นยืนและเดิน สำหรับฉู่เฉินแล้ว นี่เป็นเพียงความฝันที่ไม่สามารถเป็นความจริงได้ในเวลาสั้น ๆ เพียงไม่กี่เดือน ทำไมฉู่เฉินถึงเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้?เมื่อครู่เขาได้ทำการยืนยันหล
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 887
ทันทีที่ฉีอวี่ไท่ซัดฝ่ามือลงไป ก็เห็นเพียงกลิ่นอายสีดำปรากฏขึ้นมาในฝ่ามือของเขาถังเทียนอวี่และคนอื่น ๆ มองออกได้ในทันทีว่าฝ่ามือของเขาก็คือฝ่ามือเมฆาพิษของสำนักว่านเซี๋ยนั่นเอง!หลายคนต่างรู้สึกตกใจในตอนแรก แต่หลังจากนั้น สีหน้าของพวกเขาก็ค่อย ๆ กลับมาเป็นปกติแม้ว่าสำนักว่านเซี๋ยจะถูกแก๊งมังกรทำลาย ลูกศิษย์ของสำนักต้องแยกย้ายหนีไปคนละทิศละทางแล้ว แต่การถ่ายทอดวิชาของสำนัก กลับไม่ได้แบ่งแยกระหว่าง ความดีและความชั่วยิ่งไปกว่านั้น ฉีอวี่ไท่ยังคงเป็นคนของเกาเซิ่งอี้ พวกเขาจึงยิ่งไม่กล้าที่จะพูดอะไรมากแต่ถ้าฝ่ามือนี้ถูกซัดลงบนร่างกายของฉู่เฉิน อย่าว่าแต่เขาที่เป็นแค่คนธรรมดาเลย ต่อให้เป็นผู้บำเพ็ญพรตก็จะรู้สึกเจ็บปวดราวกับถูกหนอนนับหมื่นตัวกัดกินหัวใจ จนแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่!อีกอย่างความเจ็บปวดนี้จะตามหลอกหลอนฉู่เฉินไปตลอด จนกระทั่งหนึ่งถึงสองเดือนหลังจากนั้น ความเจ็บปวดนี้จะหยุดลงเมื่อฉู่เฉินตายจากพิษที่แผ่กระจายไปทั่วร่างถึงแม้ว่าฉีอวี่ไท่จะมีเจตนาร้าย แต่ในสายตาของถังเทียนอวี่และคนอื่น ๆ กลับมองว่าคนอย่างฉู่เฉินที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงควรได้รับการลงโทษไม่อย่างนั้น ทุกคนก็จ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 886
ต้องรู้ไว้ว่า หอการค้ากิเลนที่อยู่เบื้องหลังเขาคือองค์กรที่มีอิทธิพลมหาศาล ครอบครองอำนาจกว่าครึ่งหนึ่งของวงการบำเพ็ญพรต!ต่อให้ฉู่เฉินมีกองทัพคอยหนุนหลัง แต่กองทัพคงไม่สามารถคุ้มกันเขาได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงหรอกใช่ไหม?ในตอนนี้ หลิ่วหรูเยียนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ฉู่เฉินถึงกับชะงักไป เธอไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าฉู่เฉินจะกล้าท้าทายถึงขนาดนี้!เขาคิดจริง ๆ เหรอว่าเกาเซิ่งอี้เป็นแค่ขยะไร้ค่าระดับเดียวกับฉีเฮ่อเซวียน?“นี่พ่อหนุ่ม อย่าพูดจาโอหังเกินไปนัก อย่าว่าแต่แกเลย แม้แต่บรรดาปรมาจารย์และตระกูลผู้บำเพ็ญพรตแห่งเจียงจง ก็ไม่มีใครกล้าอวดดีแบบนี้!”ใบหน้าของเสิ่นเจี้ยนเฟิงเย็นชา เขากล่าวตักเตือนเสียงแข็งกร้าวฉู่เฉินได้ยินดังนั้น ก็เผยสีหน้าดูแคลนเล็กน้อยก่อนกล่าวขึ้น“ทำไม คนเยอะแล้วคิดว่าจะเหนือกว่าหรือไง?”ถังเทียนอวี่แสยะยิ้มเหี้ยม ก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้น เส้นผมยาวพลิ้วไหวราวกับมีลมพัด ใบหน้าของเขาแฝงไปด้วยความทระนง “เจ้าหนู รู้ไหมว่าแกกำลังท้าทายใครอยู่?”“ถึงแม้ว่าแกจะมีเส้นสายในกองทัพ ก็ปกป้องแกไม่ได้หรอก!”ฉู่เฉินมองถังเทียนอวี่อย่างเหยียดหยาม ก่อนจะยิ้มเยาะ“คนอย่างผมฉู่เฉินไม่ต้องการใ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 885
เนื่องจากก่อนที่ฉู่เฉินจะลงจากรถ เขาได้ใช้ยันต์ปิดลมปราณ ซ่อนพลังปราณทั่วร่างของตัวเองเอาไว้ดังนั้น เมื่อมองจากระยะไกล ฉู่เฉินจึงดูไม่ต่างอะไรจากคนธรรมดาทั่วไป“คนนี้น่ะเหรอ ที่นายบอกว่าฝีมือไม่ธรรมดา?”เกาเซิ่งอี้เหลือบมองฉีอวี่ไท่ด้วยสีหน้าเย้ยหยันนี่มัน...ใบหน้าอาวุโสของฉีอวี่ไท่แดงก่ำ ก่อนจะหัวเราะเจื่อน ๆ “อาจเป็นเพราะลูกน้องของผมไม่เคยเจอของจริง เห็นพวกนักเลงข้างถนนตีกันก็คงคิดว่าเป็นยอดฝีมือไปแล้ว”ถังเทียนอวี่และคนอื่น ๆ ยิ่งแสดงเบะปากอย่างไม่แยแสพวกเขาถึงขั้นรู้สึกว่า ให้เตรียมการใหญ่โตขนาดนี้เพื่อจัดการกับคนไร้ค่าเพียงคนเดียว นี่ถือเป็นการใช้มีดฆ่าวัวมาฆ่าไก่เสียจริงเมื่อเห็นว่าฉู่เฉินและหลิ่วหรูเยียนเดินเข้ามาถึงห้องโถงใหญ่แล้ว เกาเซิ่งอี้ก็ลุกขึ้นอย่างช้า ๆ ก่อนกล่าวขึ้น“สมแล้วที่เป็นคนของตระกูลฉู่ ช่างกล้าหาญเกินคาด”“ตัวคนเดียวยังกล้ามาตามนัดอีก”ทันทีที่เกาเซิ่งอี้พูดจบ ถังเทียนอวี่และคนอื่น ๆ ก็เลิกซ่อนพลังปราณที่น่าสะพรึงกลัวของตัวเองอีกต่อไป ทันใดนั้นเอง คลื่นพลังมหาศาลก็พุ่งเข้าไปข่มฉู่เฉินพร้อมกันหลิ่วหรูเยียนรู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่หนักอึ้งราวภูเขาท
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 884
ชายหนุ่มที่เพิ่งปรากฏตัวคือถังเทียนอวี่ ยอดอัจฉริยะรุ่นเยาว์แห่งตระกูลถังในอวิ๋นเฉิง“นั่นคือยอดอัจฉริยะถังเทียนอวี่แห่งตระกูลถังใช่ไหม? เขาเองก็มาที่นี่เหรอ?”“ใช่ ฉันได้ยินมาว่าเมื่อห้าปีก่อน ผู้ชายคนนั้นได้เข้าร่วมสำนักบำเพ็ญพรตชื่อดังทางตะวันตกเฉียงใต้ และยังได้รับการยอมรับให้เป็นศิษย์ของสำนักอีกด้วย”ขณะที่ผู้คนรอบข้างกำลังวิพากษ์วิจารณ์กันไม่หยุด เกาเซิ่งอี้ก็เดินออกมาต้อนรับด้วยตนเองพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า ก่อนจะยื่นมือออกไปหาอีกฝ่ายอย่างเป็นมิตร“ฮ่า ๆ ๆต้องขอบคุณคุณชายถังที่ให้เกียรติมาร่วมงาน”“สมกับเป็นยอดอัจฉริยะของตระกูลถังแห่งอวิ๋นเฉิงจริง ๆ ยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานขั้นที่สี่ แค่รัศมีที่แผ่กระจายออกมาก็กดดันพวกเราได้แล้ว”ถังเทียนอวี่ยิ้มบาง ๆ ก่อนจับมือกับเกาเซิ่งอี้ แล้วตอบกลับ“ลุงเกาชมเกินไปแล้ว”ในขณะนั้นเอง รถหรูอีกคันก็แล่นมาจอดอย่างช้า ๆ จากนั้น ผู้อาวุโสในชุดขาวเรียบง่ายก็ก้าวลงจากรถพวกเขาเห็นว่าบนมือทั้งสองของผู้อาวุโสเต็มไปด้วยร่องรอยจากการฝึกฝน และทั่วทั้งร่างแผ่พลังอันน่าสะพรึงกลัวของผู้แข็งแกร่งระดับแนวหน้า“ซี้ด ๆ! นั่น…นั่นมันจางจิ่งหลง ผู้นำตระกูลจาง
