로그인공유
บทที่ 422
관련 챕터
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 423
ฉู่เฉินสูดหายใจเข้าลึกๆ เขาตอบกลับไปอีกไม่กี่ประโยค หลังจากนั้นก็ไม่สนใจปี้เวยอีกหากยังเป็นแบบนี้ต่อไป เขาคงจะถูกเธอสูบจนแห้งใช่ไหม?อีกอย่างหนึ่งของดีๆ จะกินให้หมดในครั้งเดียวมันไม่พอหรอกนะ เขาต้องวางเส้นเอ็นเส้นใหญ่ไว้ถึงจะสามารถตกปลาตัวใหญ่ได้ในคืนนั้นไม่ได้มีบทสนทนาใดๆ อีก เช้าวันที่สองกู้รั่วเสวี่ยโทรศัพท์มาหาเขา“ฉู่เฉินวันนี้มีงานเลี้ยงสำคัญเข้ามาด่วน พี่ต้องไปกับฉันนะคะ”กู้รั่วเสวี่ยที่อยู่ปลายสายพูดด้วยเสียงที่หนักแน่นฉู่เฉินถามขึ้นมาด้วยความสงสัย “ทำไมครับ? เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?”กู้รั่วเสวี่ยหัวเราะออกและพูดกับฉู่เฉินว่า “ไม่มีอะไรค่ะ”“งานคัดเลือกการแข่งขันแพทย์แผนจีนใกล้จะเริ่มขึ้นแล้ว ก่อนจะเริ่มงานอย่างเป็นทางการ เราก็ต้องไปพบเจอและกินข้าวกับกรรมการอะไรก่อนสิคะ”“ฉันได้นัดเหล่ากรรมการคนสำคัญไว้แล้ว พรุ่งนี้ทุกคนเจอกันที่ตึกเจียงซิน ให้ทุกคนได้ทำความรู้จักกันก่อน ดังนั้นพี่ต้องเคลียร์งานเลี้ยงทั้งหมดนะคะ”นี่เป็นเรื่องสำคัญที่สุด ไม่ใช่แค่เรื่องการเดิมพันระหว่างฉู่เฉินกับหลิ่วหรูเยียนผู้หญิงคนนั้นเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการพัฒนาในอนาคตของ ซินฉู่ฟาร์มาติคอลอีกด้
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 424
“แม่กลัวว่าแม่จะช่วยพูดอะไรไม่ได้น่ะสิ นอกจากประธานฟางแล้วยังมีคนอื่นที่ช่วยพูดอีกไหม?”ฟางอวี่เจิ้งเป็นประธานของสภาแพทย์ เป็นที่รู้จักในเจียงจงในฐานะคนเจ้าชู้ ผู้หญิงที่มีเสน่ห์แทบทุกคนแทบจะหนีไม่พ้นเงื้อมมือของเขาครั้งก่อนที่ฟางอวี่เจิ้งเรียกหลิ่วชิงเหอออกไปกินข้าวตอนสี่ทุ่ม แค่ให้ใช้หัวแม่เท้าทายเธอก็เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่า ฟางอวี่เจิ้งวางแผนจะให้เธอกินไส้กรอกร้อนเมื่อพิจารณาถึงอิทธิพลและสถานะของฉู่ซื่อกรุ๊ปในเจียงจง หลิ่วชิงเหอเชื่อว่าเธอคงไม่มีวันขอความช่วยเหลือจากฟางอวี่เจิ้งได้ ดังนั้นเธอจึงปฏิเสธเขาอย่างเด็ดขาดในเมื่อจะกินไส้กรอกร้อนแล้ว เธอก็ต้องกินเหมือนของฉู่เฉินกินครั้งหนึ่งอิ่มไปอีกนาน เธอจะปล่อยให้ร่างกายขาวราวกับหิมะของเธอให้ฟางอวี่เจิ้งตาแก่ที่อายุอานามสี่สิบห้าสิบมาล่วงละเมิดเธอได้อย่างไร?“นอกจากประธานฟางแล้ว ก็ไม่มีใครสามารถช่วยพูดได้เลยค่ะ แบบนี้ทำอย่างไรดีคะ?”หลิ่วหรูเยียนสีหน้าวิตกกังวลขณะเดินไปมาแต่ในไม่ช้า ดวงตาของเธอก็สว่างขึ้น เมื่อตระหนักว่าทั้งหมดนี้เป็นเรื่องของการสนองความสนใจของเขา!ด้วยความสวยของเธอ ถ้าเธอแต่งตัวให้ดูภูมิฐานหน่อยๆ และขอเข้าพบ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 425
“หลิ่วชิงเหอรู้ไหมว่าเธอแต่งตัวแบบนี้ออกมา?”ฉู่เฉินมองหลิ่วหรูเยียนด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ยบนใบหน้า“ฉันแต่งตัวอย่างไรมันเกี่ยวอะไรกับแก! อีกอย่างที่นี่เป็นที่ที่แกควรมาเหรอ? ยังไม่รีบไสหัวออกไปอีก!”ระหว่างที่พูด หลิ่วหรูเยียนรีบเดินขึ้นไปที่บันได เธอกำลังยื่นเมื่อเข้าไปผลักประตูตึกเจียงซิน“คุณผู้หญิงขออภัยด้วยนะคะ วันนี้ทางร้านงดให้บริการค่ะ หากใครที่ไม่ได้นัดไว้จะไม่สามารถเข้าไปได้ค่ะ”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสองคนยื่นมือเข้าไปขวางหลิ่วหรูเยียนไว้ที่หน้าประตูใบหน้าอันงดงามของหลิ่วหรูเยียนเปลี่ยนเป็นเย็นชาเล็กน้อยขณะที่เธอหันไปมองที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสอง และพูดคุยกับชายผู้สวมเสื้อเชิ้ตสีขาว “สวัสดีค่ะ ก่อนหน้านี้ฉันได้โทรมาหาประธานฟางแล้วค่ะ ฉันคือหลิ่วหรูเยียนแห่งฉู่ซื่อกรุ๊ป รบกวนแจ้งประธานฟางให้ด้วยค่ะ”สายตาของชายสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวมองผ่านไปที่หน้าอกของหลิ่วหรูเยียน แล้วเขาก็ส่ายหน้าพูดขึ้นมาว่า “คุณผู้หญิงครับ ขออภัยจริงๆ ตอนนี้ประธานฟางมีแขกคนสำคัญที่ต้องพบไม่ว่างเลยครับ”“ถ้าคุณรอได้ก็รอไปก่อนสักพัก ถ้ารอไม่ได้ก็เชิญกลับไปก่อนได้เลยครับ”เมื่อได้ยินปร
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 426
อ๊าๆๆ !หลิ่วหรูเยียนโกรธจนกัดหมัดสีชมพูแน่น ร่างกายสั่นเทาขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้หลี่จวิ้นเฟิงมองหลิ่วหรูเยียนด้วยสีหน้าสับสนและพูดว่า “ผู้จัดการใหญ่หลิ่ว คุณถูกวางยาพิษงั้นเหรอครับ?”หลิ่วหรูเยียนที่ถูกหลี่จวิ้นเฟิงถามขึ้น เธอก็มีท่าทีลุกลี้ลุกลนเธอตอบปฏิเสธไปว่า “อย่าฟังมันพูดไปเรื่อยสิคะ! มันนั่นแหละที่ถูกวางยาพิษ ตระกูลของมันทั้งหมดถูกวางยาพิษหมด!”เรื่องแบบนี้มันส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของเธอนะหากเรื่องนี้ถูกหลี่จวิ้นเฟิงรู้เข้าว่าฉู่เฉินถอนพิษให้เธออย่างไร อย่างนั้นเธอจะมีหน้าไปพบเจอคนอื่นได้อย่างไร?“จริงเหรอ? เธออย่าลืมสิว่าหมอเทวดาซุนก็เคยมารักษาให้เธอ”ฉู่เฉินหัวเราะอย่างเย็นชาซี้ดๆ!หลิ่วหรูเยียนได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าเล็กก็ซีดทันที เธอกัดฟันกล่าวขึ้นมาว่า “ฉู่เฉิน แก...”เมื่อเห็นหลิ่วหรูเยียนหงุดหงิดอย่างมาก ฉู่เฉินก็หัวเราะออกมาและเดินเข้าไปโดยผลักประตูเข้าไปแต่สิ่งที่ทำให้หลิ่วหรูเยียนไม่เข้าใจอย่างมากนั่นก็คือ ไม่ว่าจะเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนนั่น และชายสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวต่างไม่สนใจฉู่เฉินเลย และพวกเขาก็ไม่ท่าทีที่จะหยุดเขาด้วยนี่มันเกิดอะไรขึ้น
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 427
เดินเข้าไปในตึกเจียงซิน ฉู่เฉินและกู้รั่วเสวี่ยก็เดินตรงไปตามทางเดินยาวไปยังห้องอาหารที่สร้างขึ้นกลางแม่น้ำซงในขณะนั้นเอง ภายในห้องโถงที่กว้างขวาง มีศาสตราจารย์ผมหงอกเพียงสามคนอายุประมาณห้าสิบ และมีชายวัยกลางคนสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวนั่งอยู่ที่โต๊ะหัวหน้าที่ปลายเบาะนั่งด้านข้าง ยังมีหญิงสาวผมหยิกใหญ่คนหนึ่งซึ่งน่าจะมีอายุราวสามสิบต้นๆ นั่งอยู่เป็นเพื่อนเธอด้วยเห็นได้ชัดว่าชายวัยกลางคนที่นั่งตรงกลางน่าจะเป็นประธานฟางอวี่เจิ้งในตำนานเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่ดังขึ้นมาจากข้างนอก ฟางอวี่เจิ้งและชายอีกสามคนก็ค่อยๆ ลุกขึ้นมา โบกมือให้กับกู้รั่วเสวี่ย “คุณหนูใหญ่กู้ ยินดีต้อนรับ”กู้รั่วเสวี่ยก็ยิ้มทักทายทุกคน “ลุงฟาง ศาสตราจารย์หลิน ศาสตราจารย์จาง ศาสตราจารย์เฝิงสวัสดีค่ะ”หลังจากนั้นเธอก็ผายมือไปที่ชายวัยกลางคนที่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาว แนะนำเขาให้กับฉู่เฉิน “ท่านนี้คือประธานฟางอวี่เจิ้งค่ะ”“ประธานฟางสวัสดีครับ” ฉู่เฉินกล่าวขึ้นมาฟางอวี่เจิ้งพยักหน้าเล็กน้อย เขาไม่ได้กล่าวอะไรออกมาหลังจากที่กู้รั่วเสวี่ยได้แนะนำหลินจื้อหง จางเสวี่ยเหยียน เฝิงว่านชางทั้งสามคนเรียบร้อยแล้ว เธอก็หันไปจับแ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 428
ตอนนี้จะไม่พูดถึงขนาดของรังนกว่ากว้างแค่ไหนแต่ขาทั้งสองข้างนั้นหนีบเอวของฟางอวี่เจิ้งไว้แน่นชนิดที่ว่าเขย่าก็ไม่ออกกู้รั่วเสวี่ยจึงบีบเอวฉู่เฉินไปหนึ่งที แล้วกระซิบขึ้นมาเบาๆ ว่า “พี่ดูให้ดีๆ สิ”ฉู่เฉินระเบิดเสียงหัวเราะออกมา พร้อมทั้งกระซิบข้างหูกู้รั่วเสวี่ยว่า “ไม่งั้นเขาจะบอกเหรอว่า ไม่ใช่การเล่นสนุกของผู้หญิงบางคนที่น่ากลัว แต่เป็นเสน่ห์และความเย้ายวนของหญิงสาววัยสามสิบกว่าที่มักมีความรู้และทักษะมากมาย ทำให้พวกเธอน่าดึงดูดและน่าหลงใหล”“ผมว่าตอนนี้ประธานฟางของเราน่าจะโงหัวไม่ขึ้นแล้วล่ะ”ตู้ม!เมื่อได้ยินประโยคนี้ กู้รั่วเสวี่ยก็หัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้เมื่อเห็นว่ากู้รั่วเสวี่ยกับฉู่เฉินหัวเราะอย่างมีความสุข เหล่าศาสตราจารย์ทั้งหลายก็ไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดหากจะให้พูด รุ่นน้องแบบฉู่เฉินเห็นได้ชัดเลยว่ากู้รั่วเสวี่ยพามาให้รู้จักหน้าตาแต่เมื่อนั่งลงแล้ว แม้แต่แก้วน้ำชาเขาก็ยังไม่ดื่มเพื่อแสดงความเคารพต่อพวกเขาเลย เอาแต่ยิ้มหัวเราะกับกู้รั่วเสวี่ยนี่มันหมายความว่าไม่เห็นพวกเขาสามคนในสายตาทั้งสามคนสบตากัน สุดท้ายก็เป็นเฝิงว่านชางเป็นคนเปิดปากพูดขึ้นมาก่อนว่า “พ่อห
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 429
เงียบสงัด!ฉู่เฉินพูดคำว่า ‘ไม่แข็ง’ ออกมาสองคำ บริเวณรอบๆ ก็เข้าสู่ความเงียบสงัดปัง!ผ่านไปสักพัก ฟางอวี่เจิ้งก็ใบหน้าแดงก่ำ เขาตบโต๊ะอย่างแรง ทันใดนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืน ใช้นิ้วชี้ไปที่ฉู่เฉินแล้วกล่าวขึ้นมาว่า “ไอ้คนแซ่ฉู่! แกพูดอะไรไร้สาระ!”“แกคิดว่าแกรู้จักกับคุณหนูใหญ่กู้แล้วจะแข็งข้ออย่างไรก็ได้งั้นเหรอ!”“แค่ฉันออกคำสั่งไปก็สามารถยกเลิกคุณสมบัติการเข้าร่วมของแกได้!”เขาโมโหจริงๆ แล้ว!ไม่แข็งเป็นคำพูดต้องห้ามของผู้ชายอีกอย่างเขาพึ่งสี่สิบ แม้ว่าบางครั้งตอนเริ่มต้นอาจจะยากลำบากไปบ้าง แต่ก็ไม่ใช่จะไม่แข็งเลยแม้ว่าที่ฉู่เฉินพูดจะเป็นความจริง แต่เขาก็ไม่ควรพูดต่อนหน้าคนมากมายขนาดนี้ แฉจุดอ่อนของเขางั้นเหรอ“ประธานฟางดุดันขนาดนี้ จะไม่แข็งได้อย่างไร ฉันว่าแกไม่แข็งมากกว่า”เฝิงว่านชางพูดเยาะเย้ยขึ้นมา“ประธานฟางจะไม่แข็งได้อย่างไร เมื่อวาน...”หลี่คลื่นยักษ์พูดไปได้แค่ครึ่งหนึ่ง เธอก็คิดได้ว่าสถานการณ์แบบนี้ไม่เหมาะสม เธอจึงเก็บคำพูดประโยคหลังไว้ ฉู่เฉินเม้มริมฝีปาก วางแก้วชาลงแล้วพูดอย่างเรียบนิ่งว่า “หากผมพูดไม่ผิด เมื่อวานประธานฟางน่าจะกินยาเม็ดสีฟ้าเข้าไปใช่ไหมคร
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 430
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ฉู่เฉินก็จิบชาแล้วพูดขึ้นมาว่า “ผมขอพนันไว้เลยว่า ในใต้หล้านี้มีเพียงแค่ผมที่สามารถรักษาให้คุณกลับไปเป็นชายฉกรรจ์แบบเดิมได้ อีกทั้งรักษาให้หายภายในสองวัน บอกลาการใช้ยาเม็ดฟ้าตลอดไป”“หากประธานฟางยังบอกว่าผมพูดจาไร้สาระอีก อย่างนั้นผมก็ขอตัวก่อนนะครับ โบราณกล่าวไว้ว่า ใครเชื่อก็จะหายจากโรค”พูดจบ ฉู่เฉินก็ลุกยืนขึ้น หันหลังเดินออกไป“ฮึ ยังหนุ่มยังแน่นไม่รู้จักร่ำเรียนให้ดี”“ฉันไม่ชอบพวกเด็กหนุ่มที่ไปไหนก็เอาแต่พูดเรื่องไม่แข็ง”“อีกทั้งยังทำเป็นว่าต้องเป็นนายเท่านั้น คงมีแค่นายเท่านั้นแหละที่คิดออกมาได้”เฝิงว่านชางและคนอื่นๆ ก็กลอกสายตาเยาะเย้ยให้ฉู่เฉิน และหันหน้าไปหาฟางอวี่เจิ้งฟางอวี่เจิ้งในตอนนี้กลับสีหน้าเคร่งขรึมจ้องไปที่แผ่นหลังของฉู่เฉิน ราวกับว่ากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างเมื่อเห็นว่าฉู่เฉินไม่ได้แสร้งทำ แต่กำลังจะเดินออกจากประตูจริงๆ ฟางอวี่เจิ้งก็ไม่สามารถกลั้นหายใจได้อีกต่อไป และรีบตะโกนใส่ชายในเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ประตู “เสี่ยวหวัง หยุดเขาไว้”เมื่อประโยคนั้นสิ้นสุดลง ภายใต้สายตาที่ตกตะลึงของเฟิงว่านชางและอีกสองคน ฟางอวี่เจิ้งไล่ตามฉู่เฉินอย่างรวด
최신 챕터
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1048
ในขณะที่คนในตระกูลหลินกำลังหัวเราะเยาะอยู่ในใจ ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ คนแซ่ฉู่คนนี้ช่างมีดวงผู้หญิงของผู้หญิงจริงๆ“ผมเอง มีอะไรเหรอครับ?”ฉู่เฉินเหลือบมองหลินฮ่าวและคนอื่นๆ แล้วพยักหน้าเล็กน้อย“เหอะๆ มีอะไรงั้นเหรอ?”หลินฮ่าวหัวเราะอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ฉู่เฉิน แกคงไม่รู้ตัวว่าใกล้ถึงวาระสุดท้ายของแกแล้วสินะ?”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว มองสำรวจหลินฮ่าวและคนอื่นๆ พร้อมกับสงสัยว่า “ใกล้ถึงวาระสุดท้าย? ดูเหมือนว่าเราจะไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันนะครับ?”ขณะกล่าว ฉู่เฉินและหลิงเสวี่ยต่างก็มองไปที่สมาชิกตระกูลหลินด้วยความระแวดระวังแม้ว่าคนเหล่านี้จะอยู่ในระดับสร้างรากฐานขั้นหกเท่านั้น แต่ฉู่เฉินกลับรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ายอดฝีมือจำนวนมากกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้เมื่อหลินฮ่าวได้ยินเช่นนี้ ก็แค่นเสียงเย็นและกล่าวว่า “คนแซ่ฉู่ แกจะแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องไปทำไม เจ้าสำนักให้เวลาแกสามวันเพื่อไปรับโทษตายที่สำนักชิงอวิ๋น แกคิดว่าแกซ่อนตัวอยู่ในโลกแห่งการหยั่งรู้แล้วจะไม่มีใครหาแกเจองั้นเหรอ?”“ฉันแนะนำให้แกส่งหยกโลหิตกิเลนมาจะดีที่สุด แล้วทิ้งผู้หญิงข้างๆ แกไว้ ไม่งั้นฉันจะฆ่าแกให้ตายอย่างไม่เหลือซาก
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1047
ในความเป็นจริงทั้งเมืองชิงหลง แทบจะอยู่ภายใต้อิทธิพลของสำนักชิงอวิ๋นตระกูลจ้าวและตระกูลสวี่ก็ล้วนเป็นศิษย์ของสำนักชิงอวิ๋นเช่นกันถ้าตระกูลหลินเป็นฝ่ายเริ่มเสนอการสังหารฉู่เฉินพื่อแย่งชิงสมบัติ จากนั้นนำหยกโลหิตกิเลนไปมอบให้กับธรรมมาจารย์สำนักชิงอวิ๋น ดูเหมือนว่าตระกูลหลินของพวกเขาก็คงจะได้ความดีความชอบเป็นอันดับแรกสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือจ้าวเต๋อฉวนเป็นทายาทรุ่นที่สองของตระกูลจ้าวและยังเป็นเจ้าสำนักชิงอวิ๋นอีกด้วยถ้าใจร้อนอยากได้ความดีความชอบโดยปกปิดตระกูลจ้าว ทันทีที่เป็นศัตรูกับตระกูลจ้าว ก็ยากที่จะรับประกันได้ว่าในอนาคตจะไม่ถูกจ้าวเต๋อฉวนกีดกันดังนั้น ข้อเสนอของหลินฮ่าวจึงได้รับการเห็นชอบอย่างเป็นเอกฉันท์จากบรรดาผู้เฒ่าตระกูลหลินอย่างรวดเร็วในไม่ช้า ตระกูลหลินก็เริ่มดำเนินการ โดยส่งยอดฝีมือจำนวนมากติดตามหลินฮ่าวไปดักรอฉู่เฉินนอกเมืองชิงหลงอีกด้านหนึ่ง ยังได้ส่งลูกหลานตระกูลหลินไปจำนวนไม่น้อยไปแจ้งตระกูลจ้าวและตระกูลสวี่แค่ยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานขั้นที่หกของตระกูลหลิน ก็มีมากถึงสิบกว่าคนแล้วเมื่อรวมกับตระกูลจ้าวและตระกูลสวี่ ภายใต้การร่วมมือของสามตระกูล ไม่ต้องพูดถึง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1046
แม้ว่าจะไม่มีตึกสูง แต่ที่นี่ก็มีสินค้าอุปโภคบริโภคสมัยใหม่บางชนิดจำหน่ายด้วยเหมือนกันหลังจากฟังคำแนะนำของหลิงเสวี่ย ฉู่เฉินก็พยักหน้าและกล่าวว่า “ได้ งั้นไปที่เมืองชิงหลงกันก่อน”อันที่จริง ในด้านหนึ่งฉู่เฉินต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับโลกแห่งการหยั่งรู้ และในอีกด้านหนึ่งก็ต้องการค้นหาวัตถุดิบยาในเมืองชิงหลงด้วยอย่างไรก็ตาม ตอนนี้เจ้าทึ่มก็ถึงคอขวดแล้ว และจำเป็นต้องคิดหาวิธีที่จะเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นผีดิบเหินฟ้าโดยเร็วที่สุดไม่อย่างนั้น ฉู่เฉินก็คงจะขาดคู่ซ้อมที่แข็งแกร่งไปคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ“คุณจะไปเมืองชิงหลงจริงๆ เหรอ? คุณควรรู้ไว้ว่าตอนนี้คุณในโลกแห่งการหยั่งรู้ก็เหมือนกับเป็นสมบัติที่มีชีวิต ไม่รู้ว่ามีคนจำนวนเท่าไหร่ที่กำลังเล็งคุณอยู่”หลิงเสวี่ยกล่าวพลางขมวดคิ้วแน่นไม่ใช่ว่าเธอเป็นห่วงฉู่เฉินมากขนาดนั้น แต่ถ้าฉู่เฉินตกอยู่ในอันตราย เธอก็จะพลอยเดือดร้อนไปด้วย“เมื่อวานเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนั้น ยังมีใครกล้าคิดร้ายกับผมอีกงั้นเหรอ?”ฉู่เฉินถามด้วยความสงสัยชิ!หลิงเสวี่ยกลอกตามองฉู่เฉินและกล่าวด้วยสีหน้าจนใจ “คุณคิดว่าเหตุการณ์เมื่อวานนี้จะสร้างความฮือฮาได้มากขนาดไหน แม้ว่า
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1045
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนอดหน้ามืดไม่ได้ แทบจะเป็นลมคาที่นี่ไม่อาจใช้คำว่ามากเกินไปมาบรรยายฉู่เฉินได้แล้ว ปรมาจารย์ฝืนข่มกลั้นโทสะในใจ เอ่ยด้วยรอยยิ้มฝืน ๆ ว่า “คุณฉู่ คุณไม่คิดว่าข้อเรียกร้องของคุณมันมากเกินไปเลยหรือไง?”“ฆ่าคนก็แค่เอาหัวโขกพื้น คะ...คุณเห็นวังเทียนเจี้ยนของผมรังแกง่ายจริง ๆ เหรอ?” ฉู่เฉินหัวเราะหยัน กวาดตามองปรมารจารย์ว่านเจี้ยนแวบหนึ่งแล้วพูดว่า “รังแกคุณแล้วยังไง? เอาของตามใบรายการนี้มา แล้วผมจะหันกายจากไปโดยไม่พูดอะไรเลย”“ถ้าคุณกล้าพูดคำว่าไม่สักคำละก็ ผมก็มีวิธีทำให้วังเทียนเจี้ยนของคุณหายวับไปกับตา” ข่มขู่ ข่มขู่กันอย่างโจ่งแจ้ง“ไอ้คนแซ่ฉู่ แกเหิมเกริมไปแล้ว...” ไม่รอให้ศิษย์ของวังเทียนเจี้ยนที่อยู่ในห้องโถงใหญ่เอ่ยปาก ปรมารจารย์ว่านเจี้ยนก็รีบยกมือห้ามเอ่ยว่า “หุบปากให้หมด!” หลังจากผ่านเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อวาน เวลานี้ปรมารจารย์ว่านเจี้ยรไม่สงสัยความสามารถของฉู่เฉินเลยสักนิดเดียวอย่างแย่ที่สุด ฉู่เฉินก็สามารถลากวังเทียนเจี้ยนให้ตายตกตามกันได้ต้องรีบไล่ตัวซวยคนนี้ออกไปโดยเร็วที่สุดถุงจะถูกเมื่อคิดได้ดังนั้น ปรมาจ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1044
ไม่อย่างนั้น เธอก็คงไม่มีทางกระโดดจากสาวใช้ธรรมดา ๆ กลายเป็นสุดยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานชั้นแปดภายในระยะเวลาห้าปีสั้น ๆ หรอก แต่ว่าฉู่เฉินรู้เรื่องพวกนี้ได้อย่างไร?เมื่อเห็นหลิงเสวี่ยตะลึงจนพูดไม่ออก ฉู่เฉินก็แหงนหน้าหัวเราะเสียงดังแล้วพูดว่า “ดูท่าจะตรงตามที่ผมเดาไว้จริง ๆ ปรมาจารย์คนดีของคุณอยากเลี้ยงคุณจนสมบูรณ์แล้วค่อยดูดกลืนคุณจนแห้งไงละ” เมื่อหลิงเสวี่ยได้ยินคำพูดนี้ พลันร้อนใจขึ้น ถลึงตามองฉู่เฉินอย่างเย็นชาและกล่าว “ฉู่เฉิน ห้ามคุณพูดจาเหลวไหลนะ”ถึงแม้ว่าปรมาจารย์ว่านเจี้ยนจะเห็นเธอเป็นของชิ้นหนึ่ง มอบเธอให้ฉู่เฉิน แต่ว่าสำนักเคยมีบุญคุณกับเธอจริง ๆ“พูดจาเหลวไหล? กลัวว่าคุณโดนคนอื่นขายแล้ว ยังช่วยเขานับเงินด้วยละมั้ง?”ฉู่เฉินหัวเราะหยัน จากนั้นก็อธิบายวิชาบำเพ็ญคู่ให้ฟังสั้น ๆ และบอกเรื่องคุณสมบัติร่างกายพิเศษอย่างร่างธาตุสวรรค์บริสุทธิ์ว่ามีประโยชน์มากเท่าไหร่ต่อผู้ฝึกวิชาบำเพ็ญคู่ให้ฟังตามความเป็นจริง หลังจากฟังคำพูดนี้ของฉู่เฉินจบก็ทำลายสามมุมมองของหลิงเสวี่ยอย่างแท้จริง “เป็นไปไม่ได้ ต้องไม่ใช่ความจริงแน่นอน ท่านปรมาจารย์มักจะสอนพวกเราว่าผู้บำเพ็ญเพียนต้องทำ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1043
ถึงแม้ว่าในใจของปรมาจารย์ว่านเจี้ยนจะไม่เต็มใจอย่างยิ่ง แต่ก็ทำได้เพียงปล่อยให้ฉู่เฉินจูงมือหลิงเสวี่ยเดินเข้าไปในเรือนเจ้าสำนักที่เขาอาศัยอยู่ ในตอนที่ฉู่เฉินปิดประตูห้องจนสนิท พวกศิษย์ของวังเทียนเจี้ยนต่างก็เผยสีหน้าเจ็บปวดและไม่ยินยอมออกมาจบแล้ว!เทพธิดาในใจของพวกเขา น้องศิษย์เล็กที่พวกเขาเฝ้าปรารถนา โดนไอ้เดรัจฉานฉู่เฉินย่ำยีแบบนี้แล้วเมื่อผลักประตูเดินเข้าไปในห้องนอนด้านใน ฉู่เฉินก็อดตื่นตาตื่นใจไม่ได้ไอ้แก่ตายยากอย่างปรมาจารย์ว่านเจี้ยนคนนี้เสพสุขเก่งจริง ๆ บนเตียงหยกน้ำแข็งมีอุปกรณ์ของเล่นต่าง ๆ ครบครัน นอกจากนี้ยังมีหมอนรองเอวโดยเฉพาะอีกด้วยไอ้เชี่ยนี่ เฒ่าหัวงูถึงจะเป็นคนตัณหากลับ จริง ๆ เมื่อเห็นเฟอร์นิเจอร์ในห้องปรมาจารย์ว่านเจี้ยน หลิงเสวี่ยก็อดขมวดคิ้วไม่ได้พลางกล่าวว่า “ทำไมในห้องของปรมาจารย์ถึงจะมีหมอนสองใบล่ะ อีกอย่าง ทำไมหมอนใบนี้ดูไปแล้ว ไม่ค่อยเหมือนเลย?” หลิงเสวี่ยพูดพลางเอื้อมมือจะไปหยิบหมอนรองเอวใบนั้นขึ้นมา แต่โดนฉู่เฉินขวางไว้ทันที“อีกเดี๋ยวคุณก็จะรู้เองว่าหมอนใบนี้เอาไว้ใช้ทำอะไร เข้ามาสิ”ระหว่างที่พูด ฉู่เฉินก็ดึงหลิงเสวี่ยให้นั่งลงข้างเตียง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1042
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ พวกว่านโซ่วเซียนเวิงก็ถอนหายใจติดต่อกันด้วยสีหน้าเสียดายในตอนนี้เอง แผ่นกระดาษสีขาวที่เขียนตำรับยาสร้างกล้ามเนื้อพลันลอยมาจากในวังเทียนเจี้ยน“ผู้อาวุโสทั้งหลาย ขอบคุณครับ”วินาทีต่อมา เสียงของฉู่เฉินดังออกมาจากห้องโถงใหญ่ของวังเทียนเจี้ยนพวกว่านโซ่วเซียนเวิงรับสูตรยาที่ฉู่เฉินส่งมา ก่อนจะมองไปทางตำหนักหลักของวังเทียนเจี้ยนอย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง“พวกเราไปกันเถอะ”ว่านโซ่วเซียนเวิงคัดลอกสูตรยาไว้หนึ่งชุด แล้วก็พาลูกศิษย์แห่งสำนักว่านเซียนหันกายเดินจากไป“เหอะ ๆ... ไอ้หนูมีน้ำใจแล้ว ถือว่าฉันติดหนี้บุญคุณเธอแล้ว ไว้พบกันใหม่”ผู้เฒ่าเทียนเสวียนก็คว้าสูตรยามาเช่นกันก่อนจะคัดลอกทันที จากนั้นเขาก็หันกายพาหลินเจี้ยนเฟิงลอยจากไปไม่นานนัก ผู้คนที่มามุงดูความคึกคักรอบนอกวังเทียนเจี้ยนก็ทยอยกันแยกย้ายไปหมดฉู่เฉินมองปรมาจารย์ว่านเจี้ยนที่หน้าแดงก่ำดูอับอายอย่างยิ่งยวด ก่อนจะหัวเราะหยันแล้วพูดว่า “เมื่อกี้คุณบอกว่าใครใกล้ตายนะ?”ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนมองฉู่เฉินพลางกัดฟันกรอด แม้ว่าตอนนี้ภัยคุกคามของวังเทียนเจี้ยนจะถูกขจัดไปแล้ว แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่กล้าแตะต้องฉู่เฉ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1041
เวลานี้เอง ทุกคนในเหตุการณ์ตกใจจนเหงื่อแตกพลั่ก ไม่มีใครคาดคิดว่าลู่ชิงเฟิงจะโกรธจริง ๆนอกจากนี้ ประตูใหญ่ของวังเทียนเจี้ยนโดนทำลาย วันหน้าสถานะของวังเทียนเจี้ยนในหมู่สำนักรอบนอกภูเขาหลางจวีซวีย่อมลดลงไปอีกขั้นอย่างแน่นอแม้ว่าปรมาจารย์ว่านเจี้ยนในตอนนี้จะร้องทุกข์มิรู้วาย แต่ก็ไม่กล้าแสดงสีหน้าไม่พอใจเลยสักนิดเดียวเวลานี้จื่อเยว่ที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนก็ต้องชื่นชมความโชคดีของฉู่เฉินเช่นกันถึงแม้ความสามารถของเขาจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่อาศัยสติปัญญาและแผนการเรียกยอดคนอย่างลู่ชิงเฟิงออกมายืนอยู่ฝ่ายเขาได้นับว่าผ่านด่านยากตรงหน้าได้ชั่วคราวแล้วจริง ๆ “ศิษย์พี่หญิง ฉู่เฉินคงไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกับลู่ชิงเฟิงใช่ไหม?”หลิงรั่วกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ก่อนจะเอ่ยถามเสียงเบา“เกี่ยวข้องกับลู่ชิงเฟิง? ไม่มีทางหรอก!”จื่อเยว่หัวเราะหยันพลางส่ายศีรษะลู่ชิงเฟิงนั้นเป็นบุคคลอันดับหนึ่งของวังเต๋าคุนหลุน ถึงแม้จะไม่ใช่เจ้าสำนัก แต่ในวังเต๋าคุนหลุน นอกจากผู้เฒ่าผู้แก่ที่ปลีกวิเวกไม่ออกมาเหล่านั้นแล้ว เขาก็เป็นตัวแทนพลังรบสูงสุดเลยก็ว่าได้แม้ว่าฉู่เฉินเพียงแค่รู้จักลู่ชิงเฟิงเท่านั้น แ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1040
มันอยู่เหนือระดับที่พวกเขาสามารถประมาณค่าได้ไปแล้ว!นักพรตแห่งน้ำไฟผู้แข็งแกร่งไร้เทียมทานเมื่อกี้ ตอนนี้ก็เหงื่อเย็นแตกพลั่ก ไม่กล้าแม้แต่จะปฏิเสธแม้แต่คำเดียวเมื่อเห็นฉากนี้ สีหน้าของปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็เปลี่ยนไปทันที มองสำรวจฉู่เฉินด้วยรอยยิ้มเยาะและกล่าวว่า “เจ้าหนู ดูเหมือนว่าการคำนวณของมนุษย์จะสู้การคำนวณของสวรรค์ไม่ได้จริงๆ คุณคงไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลยใช่ไหมล่ะ”“ยังกล้าให้ฉันมอบศิษย์ไปอุ่นเตียงให้แกอีกเหรอ? หึ!”เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็แค่นเสียงเย็นและกล่าวว่า “ฉันแนะนำให้แกรีบส่งหยกโลหิตกิเลนมา แล้วฆ่าตัวตายรชดใช้ความผิดต่อหน้าฉันซะ ไม่งั้น...”เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ในดวงตาของปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็ระเบิดรังสีอำมหิตออกมาสองสายสถานการณ์พลิกผันเร็วเกินไป จนกระทั่งหลิงเสวี่ยยังไม่ได้สติ แต่ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนไม่เปลี่ยนสีหน้าเร็วเกินไปหน่อยเหรอ?ฉู่เฉินหรี่ตาลงและกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “คุณแน่ใจเหรอ?”“หึ เจ้าหนู ใกล้ตายแล้ว อย่าดิ้นรนไปให้เปลืองแรงเลย!”ขณะกล่าว ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็ชักกระบี่ออกมาทันที กลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวของผู้แข็งแกร่งระดับควบแ
