Share
บทที่ 257
Related chapter
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 258
คลับอวิ๋นติ่งเป็นคลับใหม่ที่เพิ่งเปิดไม่นานในเจียงจง เป็นออนเซ็นสุขภาพขนาดใหญ่ที่รวบรวมไว้ทั้งที่พัก อาหาร และความบันเทิงแค่พื้นที่ก็ครอบคลุมไปกว่าหลายพันตารางเมตรหลินชือหย่าพาฉู่เฉินมายังห้องอาบน้ำส่วนตัวในสระน้ำพุร้อนกลางแจ้งในสนาม กลีบดอกไม้ที่โปรยไว้ล่วงหน้า และไฟในห้องก็ปรับเป็นโทนสีอุ่น และอบอุ่นเป็นอย่างมาก“คุณฉู่คะ งั้นฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ เดี๋ยวจะรีบกลับมาค่ะ”พูดจบหลินชือหย่าก็เดินเข้าไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าห้องข้างๆใช้เวลาไม่นานเธอก็สวมเสื้อคลุมอาบน้ำออกมา สวมบิกินี่สีขาวและสีน้ำเงินเท่านั้นอยู่ข้างใต้ ผลักประตูแล้วเดินออกมาในตอนที่เธอปรากฏกายข้างหน้าฉู่เฉินเป็นครั้งที่สอง แม้แต่ฉู่เฉินที่มีประสบการณ์มามากมายก็สายตาลุกวาวขึ้นมาหลินชือหย่าที่มองไปดูเหมือนไม่มีพิษไม่มีภัยอะไร คิดไม่ถึงว่าเรือนร่างของเธอจะเป็นภัยได้ถึงขนาดนี้?บางทีอาจจะเป็นเพราะหลินชือหย่ามักจะออกกำลังกายอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นท้องน้อยหรือขาเรียวยาวขาวสวยนั่นไม่มีไขมันส่วนเกินเลยแม้แต่น้อยผิวกายขาวเนียนกระชับบั้นท้ายคู่นั้นที่กลมฟูโค้งงอนราวกับลูกท้อที่สุกงอมแล้ว ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 259
แม่สาวคนนี้ไม่ธรรมดาเมื่อคิดได้อย่างนั้น ฉู่เฉินก็สนใจในหลินชือหย่ามากยิ่งขึ้น เขาที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนโซฟาก็พูดขึ้นมาว่า “ถ้าอย่างนั้นก็ตามที่คุณบอกเลยครับ สั่งแชมเปญที่ทำขึ้นเป็นพิเศษมาลองชิมดู”หลินชือหย่ายื่นขวดแชมเปญพร้อมฝาจุกไม้ให้ฉู่เฉิน ขณะที่เธอหยิบน้ำส้มคั้นสดหนึ่งแก้วดื่มไปแค่จิบเล็กๆ พลังวิญญาณในร่างกายของฉู่เฉินก็ปฏิกิริยาขึ้นมาวิชาเก้าผันกลืนสวรรค์ก็โคจรขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง ที่แท้ก็ใส่ยาขับเหงื่อจำนวนมากลงไปนี่เองน่าเสียดาย ยาขับเหงื่อนี่ใช้ได้ผลแค่กับคนธรรมดา สำหรับผู้บำเพ็ญพรตแล้วไม่ได้ผลอะไรเลยเมื่อเห็นฉู่เฉินเงยหน้าขึ้นและจิบเข้าไปอึกใหญ่ หลินชือหย่าก็เข้าไปหยุดเขาโดยไม่รู้ตัว แต่สุดท้ายมันก็สายเกินไปฉู่เฉินมองเห็นฉากนี้จากหางตาของเขา และในที่สุดก็รู้สึกใจชื้นเล็กน้อยในใจเธอดูจิตใจดีอยู่นะ เธอกังวลว่าเขาดื่มลงไปในปริมาณเยอะๆ เขาอาจจะเป็นอันตรายได้หลินชือหย่าสังเกตตรวจสอบดูสักพัก เมื่อเห็นว่าฉู่เฉินไม่ได้สลบไป เธอก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจขึ้นมาแต่วินาทีต่อมาเธอนั่งลงอย่างสงบ และใช้ร่องลึกของเธอหนีบแก้วน้ำส้มคั้นไว้แล้วดื่มลงไปเชี่ย!ฉู่เฉินมองไปท
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 260
ตั้งแต่เด็กจนโต นอกจากพ่อแล้วก็ไม่เคยมีชายคนไหนเลยที่ได้แตะต้องไหล่ของเธอโดยเฉพาะในห้องที่ชายหญิงอยู่สองต่อสองแบบนี้ อีกทั้งยังเป็นสถานการณ์ที่ทั้งตัวของเธอเปลือยเปล่า หลินชือหย่ากังวลใจเต้นจนแทบจะเต้นมาจนถึงคอหอยแล้วโชคดีที่เธอหันหลังให้ฉู่เฉิน นอนบนโซฟา ไม่อย่างนั้นละก็เธอยอมสละการแลกเปลี่ยนที่ได้ทำกับหลินฟางเจิ้งอย่างแน่นอน“เป็นอะไรไปครับ การนวดนี้จะออกแรงเยอะหน่อยนะครับ คุณไม่โอเคเหรอครับ?”ฉู่เฉินเหลือบมองไปด้านข้างที่หลินชือหย่า ดวงตาของเขาค่อยๆ กวาดไปทั่วเรือนร่างที่บอบบางของเธอ“ไม่ค่ะ... เทคนิคของคุณฉู่ดีมากๆ เลยค่ะ เมื่อกี้ฉันแค่รู้สึกว่าตรงไหลชาๆ น่ะค่ะ”เมื่อเห็นว่าหลินชือหย่ากังวลจนพูดไม่เป็นคำ ฉู่เฉินก็ยิ้มออกมาบางๆ โคจรวิชาเก้าผันกลืนสวรรค์ต่อไป ปราณแท้แผ่กระจายไปตามฝ่ามือของฉู่เฉิน และค่อยๆ เข้าสู่ร่างกายของหลินชือหย่าตามมาด้วยความรู้สึกสบายตัวที่ไม่เคยมีมาก่อน หลินชือหย่าที่กังวลจนหัวใจแทบจะเต้นมาถึงคอหอยก็รู้สึกผ่อนคลายอย่างรวดเร็วความสึกชาๆ ที่เหมือนถูกไฟช็อตนั้นทำให้หลินชือหย่าหยุดไม่ได้“อือ... สบายตัวมากๆ... ลงไปข้างล่างอีกหน่อย...”หลินชือหย่าอดไม่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 261
ปรากฏว่าฉู่เฉินกลับไม่ยอมรับปาก“คุณฉู่ ที่จริงฉันแค่อยากจะขอให้คุณฉู่เปิดโอกาสให้หลินซื่อกรุ๊ปของเราได้แสดงความสามารถบ้าง อีกอย่าง พวกเรายอมยกผลประโยชน์ให้หนึ่งส่วน ถ้าทำอย่างนี้ ทางสำนักเฟิ่งก็คงไม่มีปัญหาอะไรแล้วรึเปล่าคะ?”หลินซือหย่าหงายไพ่ตายของตัวเองและนี่ก็เป็นขีดจำกัดของหลินฟางเจิ้งเช่นกันยกผลประโยชน์ให้หนึ่งส่วน ฟังดูแล้วอาจเป็นแค่เงินจำนวนไม่กี่ล้าน แต่นั่นคือยาลูกกลอนเม็ดหนึ่งเชียวนะ ด้วยความสามารถและเส้นสายของหลินซื่อกรุ๊ป การขายยาบำรุงปราณหลายร้อยเม็ดภายในหนึ่งเดือน เป็นเรื่องที่ง่ายดายเหมือนพลิกฝ่ามือเท่านั้นหากคำนวณตามหลักที่กล่าวไปนี้ ความเสียหายที่หลินซื่อกรุ๊ปต้องพบเจอ เรียกได้ว่ามีมูลค่าสูงเสียดฟ้าทีเดียวฉู่เฉินก้มหน้าเท้าคาง แสร้งทำเหมือนลังเลเล็กน้อย แท้จริงกำลังชื่นชมความงามของหุบเหวลึกตรงหน้าอกของหลินซือหย่าผ่านไปครู่หนึ่ง เขาจึงเอ่ยปากด้วยสีหน้าลำบากใจว่า “คุณทำอย่างนี้ผมลำบากใจจริงๆ ผมยังคงพูดคำไหนคำนั้น ผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องทั้งหมด ให้เจ้าสำนักเฟิ่งเป็นคนตัดสินใจ”หลินซือหย่าได้ฟังคำตอบก็เริ่มนั่งไม่ติดเธอไม่ทันผูกผ้าขนหนูให้ดี ก็ลุกขึ้นนั่งบน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 262
หลินซือหย่าก้มหน้า ลังเลอยู่นาน สุดท้ายเธอก็เล่าเรื่องที่ฉู่เฉินบอกกับเธอให้ฟังทั้งหมด“เพียะ!”ฟังจบ หลินฟางเจิ้งสะบัดฝ่ามือใส่ดวงหน้าเรียวยาวของหลินซือหย่าบนดวงหน้าขาวเนียน ปรากฏรอยนิ้วมือแดงๆ ห้าเส้นในพริบตา!“ไร้ประโยชน์!”ดวงตาของหลินฟางเจิ้งฉายแววโหดเหี้ยม เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นเยือก “เรื่องเล็กๆ แค่นี้ก็ยังทำให้ดีไม่ได้ ตระกูลหลินเลี้ยงเธอไว้จะมีประโยชน์อะไร!”“เธอรู้ไหมว่าสิทธิ์ในการซื้อขายยาบำรุงปราณสำคัญกับตระกูลหลินขนาดไหน!”“ฉันบอกกี่ครั้งแล้ว ขอแค่คว้าสิทธิ์ซื้อขายมาได้ แม้ต้องเสียสละความบริสุทธิ์ ก็ถือว่าคุ้มค่า แม่งฟังไม่รู้เรื่องเหรอ!”พูดจบ หลินฟางเจิ้งก็สะบัดฝ่ามือใส่หน้าเธออีกครั้ง“กรี๊ด!”หลินซือหย่ากรีดร้องด้วยความตกใจ รีบหดหัวหลบทันทีแต่ฝ่ามือนั้นก็ยังคงตวัดโดนใบหน้าเรียวของเธออยู่ดีหลินซือหย่าข่มกลั้นไม่ให้น้ำตาไหลออกมา ก่อนจะหันไปพูดกับหลินฟางเจิ้งว่า “หลินฟางเจิ้ง ฟังหนูนะ พ่อแม่ของหนูเป็นคนสร้างหลินซื่อกรุ๊ปขึ้นมา!”“ตอนนี้อาเป็นแค่รักษาการประธานเท่านั้น อีกอย่าง หนูไม่ใช่เครื่องมือของอา!”“ถ้าอากล้าแตะต้องหนูอีก หนูจะแจ้งตำรวจ!”หลินฟางเจิ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 263
หลิ่วหรูเยียนสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงที่ดังมาจากด้านหลัง เธอพลิกตัวลงจากเตียงโดยจิตใต้สำนึก นัยน์ตางามมองไปทางหน้าต่างอย่างระแวดระวัง“แกเป็นใคร?”หลิ่วหรูเยียนลนลาน มือเล็กๆ คู่นั้นขยับไปมาบนตัวอย่างไม่รู้ว่าควรปิดด้านบนหรือด้านล่างดีนั่นกลับทำให้เธอดูเหมือนหญิงหม้ายที่ปกปิดความปรารถนาไว้ไม่มิด“ไม่ต้องกลัว ผมแค่มาดูว่าแผลของคุณดีขึ้นรึยัง”เสียงของฉู่เฉินเปลี่ยนเป็นเสียงที่ทุ้มมีเสน่ห์ บวกกับใบหน้าหล่อเหลาคมคายนั่น ทำให้หลิ่วหรูเยียนนึกถึงใบหน้าอันงดงามสมบูรณ์แบบของราชามังกรที่อยู่ในความทรงจำขึ้นมาได้ทันที!“ระ…ราชามังกร?”หลิ่วหรูเยียนเผยสีหน้าดีใจออกมาผู้ชายที่รูปร่างสูงใหญ่กำยำ น้ำเสียงไพเราะที่ยืนอยู่ตรงหน้า คือราชามังกรที่ช่วยเธอไว้ในวันนั้นงั้นเหรอ?หล่อเกินคำบรรยาย!“ใช่ ผมคือผู้สืบทอดของราชามังกรแดนเหนือ แน่นอนว่าคุณจะเรียกผมว่าราชามังกรก็ได้”ฉู่เฉินยิ้มแย้ม ขณะสาวเท้าเดินเข้าไปก็ถูกแล้วไม่ใช่เหรอ?!ก่อนตาย ตาเฒ่านั้นเคยพูดอะไรเกี่ยวกับราชามังกรแดนเหนือไว้จริงๆ น่าจะถูกต้องแล้วล่ะ“คุณจริงๆ ด้วย!”หลิ่วหรูเยียนวิ่งไปหาฉู่เฉินด้วยความตื่นเต้นสุดขีดขณะวิ่ง ชา
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 264
“เอ่อ… หนู… หนูกำลัง…”หลิ่วหรูเยียนที่ไม่ได้กร้านโลกนัก ถูกความรู้สึกที่ราวกับโดนไฟแผดเผาไปทั้งตัวจู่โจมกะทันหัน ส่งผลให้สมองขาวโพลนไปชั่วขณะแม้แต่คำโกหกที่เตรียมไว้ ก็ยังลืมไปเสียจนสิ้น“หรูเยียน ลูกทำอะไรอยู่ข้างในกันแน่? รีบเปิดประตูสิ!”หลิ่วชิงเหออาบน้ำร้อนมาก่อน ได้ยินเสียงของหลิ่วหรูเยียนก็รู้สึกได้ถึงความผิดปกติแล้ว เสียงเคาะประตูจึงยิ่งรัวกว่าเดิมฉู่เฉินมองหลิ่วหรูเยียนในอ้อมกอดที่ตอนนี้ดวงหน้าแดงผ่าว ตาปรือเล็กน้อย ท่าทางเหมือนคนลืมตัว รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ฉายผ่านใบหน้าของเขา“หนู… หนูกำลัง… หนูกำลังวิ่งออกกำลังกายค่ะ…”วิ่งเหรอ?!เด็กบ้า เธอกำลังหลอกใครอยู่ไม่ทราบ!หลิ่วชิงเหอสูดหายใจลึกๆ ข่มไฟโทสะในใจ ก่อนจะทุบประตู พร้อมกับตะโกนเสียงดัง “หรูเยียน ลูกเปิดประตูก่อน!”“อื้อ… อา… อื้อๆ…”หลิ่วหรูเยียนในตอนนี้มีเวลาไปสนใจหลิ่วชิงเหอเสียที่ไหน?ดวงตางามหลับสนิท สมองของเธอได้จมดิ่งสู่ภวังค์อันงดงามไปแล้ว!ลำธารใสที่ไหลผ่านระหว่างภูเขา ท่ามกลางแมกไม้เขียวขจีและดอกไม้งดงามมากมาย เกิดเป็นลำธารลึกและใส เธอและราชามังกรกำลังบรรเลงบทเพลงรักอยู่ข้างลำธารสายนั้นปัง!ในที่สุด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 265
เช้าวันต่อมา ขณะที่ฉู่เฉินกำลังล้างหน้าล้างตา กู้รั่วเสวี่ยก็โทรศัพท์มา“ฉู่เฉิน พี่อยู่บ้านไหม?”พอรับโทรศัพท์ เสียงอ่อนหวานของกู้รั่วเสวี่ยก็ดังมาจากปลายสาย“อยู่ครับ มีอะไรหรือเปล่า?”ฉู่เฉินตอบกลับเสียงเรียบ“ฉันมาเดินตลาดแถวบ้านพี่ ไม่ทันระวังเลยข้อเท้าแพลง พี่รีบเปิดประตูบ้านให้ฉันหน่อย”กู้รั่วเสวี่ยเอ่ยด้วยน้ำเสียงเร่งรีบฉู่เฉินวางโทรศัพท์ ก่อนจะรีบเดินไปเปิดประตูบ้านกู้รั่วเสวี่ยยืนอยู่หน้าบ้านนานแล้ววันนี้ กู้รั่วเสวี่ยแต่งตัวเซ็กซี่และทันสมัย ท่อนบนสวมเสื้อเนื้อบางคอวีแหวกลึก ท่อนล่างสวมกระโปรงทรงเอสีดำ เรียวขายาวขาวเนียนทั้งสองข้างถูกกระโปรงทรงเอสีดำรวบไว้แน่นส่วนเท้าเล็กๆ คู่นั้นสวมรองเท้าหนังส้นสูงสีดำพอเห็นฉู่เฉิน กู้รั่วเสวี่ยเดินกะเผลกด้วยสีหน้าเจ็บปวด ก่อนจะเดินเข้าไปกอดคอฉู่เฉิน บอกว่า “เมื่อกี้ฉันไม่ทันระวัง เลยข้อเท้าแพลง พี่รีบดูให้หน่อยว่าเป็นอะไรมากไหม”ขณะเอ่ย เธอเผยสีหน้าเจ็บปวดออกมาอีกครั้งฉู่เฉินก้มหน้าดูข้อเท้าที่กู้รั่วเสวี่ยเขย่งขึ้นมาให้ดู พบว่าไม่ได้มีรอยแดงที่ชัดเจนแต่อย่างใดตรงกันข้าม พอเธอยกข้อเท้าข้างหนึ่งขึ้นมา ทำให้กระโปรงของเ
Latest chapter
