บทที่ 260

ตั้งแต่เด็กจนโต นอกจากพ่อแล้วก็ไม่เคยมีชายคนไหนเลยที่ได้แตะต้องไหล่ของเธอ

โดยเฉพาะในห้องที่ชายหญิงอยู่สองต่อสองแบบนี้ อีกทั้งยังเป็นสถานการณ์ที่ทั้งตัวของเธอเปลือยเปล่า หลินชือหย่ากังวลใจเต้นจนแทบจะเต้นมาจนถึงคอหอยแล้ว

โชคดีที่เธอหันหลังให้ฉู่เฉิน นอนบนโซฟา ไม่อย่างนั้นละก็เธอยอมสละการแลกเปลี่ยนที่ได้ทำกับหลินฟางเจิ้งอย่างแน่นอน

“เป็นอะไรไปครับ การนวดนี้จะออกแรงเยอะหน่อยนะครับ คุณไม่โอเคเหรอครับ?”

ฉู่เฉินเหลือบมองไปด้านข้างที่หลินชือหย่า ดวงตาของเขาค่อยๆ กวาดไปทั่วเรือนร่างที่บอบบางของเธอ

“ไม่ค่ะ... เทคนิคของคุณฉู่ดีมากๆ เลยค่ะ เมื่อกี้ฉันแค่รู้สึกว่าตรงไหลชาๆ น่ะค่ะ”

เมื่อเห็นว่าหลินชือหย่ากังวลจนพูดไม่เป็นคำ ฉู่เฉินก็ยิ้มออกมาบางๆ โคจรวิชาเก้าผันกลืนสวรรค์ต่อไป ปราณแท้แผ่กระจายไปตามฝ่ามือของฉู่เฉิน และค่อยๆ เข้าสู่ร่างกายของหลินชือหย่า

ตามมาด้วยความรู้สึกสบายตัวที่ไม่เคยมีมาก่อน หลินชือหย่าที่กังวลจนหัวใจแทบจะเต้นมาถึงคอหอยก็รู้สึกผ่อนคลายอย่างรวดเร็ว

ความสึกชาๆ ที่เหมือนถูกไฟช็อตนั้นทำให้หลินชือหย่าหยุดไม่ได้

“อือ... สบายตัวมากๆ... ลงไปข้างล่างอีกหน่อย...”

หลินชือหย่าอดไม่