LOGINShare
บทที่ 1000
Related chapters
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1001
ในขณะนั้น ทั้งสนามราวกับจักจั่นในฤดูหนาวฉู่เฉินไม่เพียงเด็ดขาดและเฉียบคมเท่านั้น แต่ยังสามารถใช้คำว่าโหดเหี้ยมมาบรรยายได้เลยแม้แต่ซ่งหนิงซวงและถานอวี้ซานล้วนถูกฉากตรงหน้าทำให้ตกตะลึงดูเหมือนว่าข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับฉู่เฉินก่อนหน้านี้จะผิดพลาดโดยสิ้นเชิง จำเป็นต้องประเมินฉู่เฉินคนนี้ใหม่ ไม่เช่นนั้นน่ากลัวว่าวังจื่อเซียวจะนำภัยมาสู่ตัวเองจริงๆ“ศิษย์พี่ คนคนนี้ดูเหมือนจะต่างจากที่หลิ่วชิงเหอเคยบอกไว้อย่างสิ้นเชิง ไม่ใช่อัจฉริยะด้านศิลปะการต่อสู้ธรรมดาๆ เลย”ซ่งหนิงซวงกล่าวด้วยสีหน้าตกตะลึงเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้น ถานอวี้ซานก็พยักหน้าเล็กน้อยก่อนกล่าวว่า “เราไปกันเถอะ”กล่าวจบ ซ่งหนิงซวงและถานอวี้ซานก็พากันเดินออกจากโรงยิมอย่างเงียบเชียบแต่เหล่ายอดฝีมือศิลปะการต่อสู้ที่อยู่ในสนาม กลับไม่กล้าพูดอะไรออกมาเป็นเวลานาน“ทุกท่าน พวกคุณคงไม่คิดว่าเหล่าผู้ฝึกยุทธ์จากเจียงจงจะถูกรังแกได้ง่ายๆ หรอกนะ? แค่ตอนเข้าประตู ก็ใช้บัตรเชิญมากลั่นแกล้งเรา พอเข้าไปก็ยังให้พวกเราคุกเข่าทักทาย”“ถ้าไม่อยากตาย ก็คุกเข่าลงให้หมด”ฉู่เฉินเอามือข้างหนึ่งไพล่หลัง ยืนหยัดอย่างภาคภูมิอะไรนะ?!ผู
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1002
ขณะที่มองฉู่เฉินจากไปอย่างสง่างาม ภายในโรงยิมก็เกิดความโกลาหลขึ้น“เฮ้อ เกรงว่าในวงการต่อสู้อาจจะเกิดเหตุการณ์นองเลือดขึ้นอีกครั้งแล้ว”ฉินเหว่ยมองตามแผ่นหลังของฉู่เฉินด้วยสายตาแน่วแน่ ก่อนจะกล่าวด้วยเสียงชราแหบแห้งฉู่เฉินไม่ได้สังหารเพียงประธานใหญ่ของสมาคมศิลปะการต่อสู้สามมณฑลเท่านั้น ยังสังหารคุณชายเซียวเหยาและหลิงเฟิงทั้งสองต่อหน้าทุกคน เท่ากับเป็นการสร้างความบาดหมางที่แก้ไขไม่ได้กับสองสำนักในโลกแห่งการหยั่งรู้ แม้ว่าผู้คนในที่นั้นจะเงียบงัน แต่ภายในใจล้วนถูกปกคลุมไปด้วยชั้นความมืดมนอันหนาทึบหลังจากที่ฉู่เฉินและคนอื่นๆ จากไป การแข่งขันศิลปะการต่อสู้ในครั้งนี้ก็จบลงแบบลวกๆในเมื่อแม้แต่ประธานสมาคมศิลปะการต่อสู้ก็เสียชีวิตไปแล้ว ใครจะยังมีใจลงสนามไปประลองกันอีก?……ไม่นานหลังจากที่ฉู่เฉินและคนอื่นๆ ออกจากเมืองปินเฉิง ลั่วเสี่ยวเทียนก็ถูกบรรดาทายาทตระกูลชาวยุทธ์ในท้องถิ่นเมืองปินเฉิงใช้เปลหามกลับไปที่ตระกูลลั่วเมื่อเห็นว่าบนเปลมีลั่วเสี่ยวเทียนที่ร่างกายย้อมไปด้วยเลือด ลั่วเทียนเต๋อก็อดไม่ได้ที่จะโกรธจัดและกล่าวว่า “ใครกล้าดีมาทำร้ายเทียนเอ๋อร์ของฉันจนเป็นแบบนี้!”ทันทีที
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1003
อะไรนะ?ลั่วเทียนเต๋อรีบขวางหลินเยว่หรูไว้แล้วกล่าวว่า “เยว่หรู คุณคงไม่ได้บ้าไปแล้วหรอกนะ? แม้แต่คุณชายเซียวเหยายังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนคนนั้น คุณ…คุณยังจะไปหาเรื่องเขาอีกเหรอ?”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลินเยว่หรูก็เท้าเอว ดวงตาคู่สวยจ้องเขม็งก่อนเอ่ยเสียงเย็น “คนแซ่ลั่ว คุณมีสิทธิ์อะไรมาสั่งสอนฉัน? ถ้าไม่มีตระกูลฝ่ายแม่ของฉัน พวกคุณตระกูลลั่วจะมีตำแหน่งอย่างทุกวันนี้ไหม?!”“คุณดูสิว่าลูกชายของฉันถูกทำร้ายจนเป็นแบบนี้แล้ว แล้วคุณล่ะ? มัวแต่หดหัวเหมือนเต่าอยู่ได้!”เหล่าคนรับใช้ของตระกูลลั่วได้ยินเช่นนี้ก็รีบออกจากโถงทันทีเมื่อใดที่คุณนายโมโห ก็จำเป็นต้องรักษาหน้าของผู้นำตระกูลไม่ใช่เหรอความจริงแล้วในนามของตระกูลลั่ว ลั่วเทียนเต๋อจะเป็นผู้ดูแล แต่ในความเป็นจริง ทุกเรื่องล้วนต้องได้รับการอนุมัติจากหลินเยว่หรู ซึ่งเรื่องนี้ก็ไม่ใช่ความลับอะไรสุดท้ายแล้ว ตระกูลหลินก็มีอำนาจมากกว่าอย่างไรก็ตาม อิทธิพลของตระกูลหลินไม่ได้อยู่ในโลกมนุษย์และยิ่งไม่ใช่โลกธุรกิจ แต่กลับเป็นโลกแห่งการหยั่งรู้และภูเขาสือว่านตระกูลหลินในโลกแห่งการหยั่งรู้ เรียกได้ว่ามีสถานะไม่ด้อยไปกว่าสำนัก อีกทั้งสำนักใน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1004
“ผู้นำตระกูลลั่ว โปรดอย่าเข้าใจผิด ผม... ผมไม่ได้ล้อเล่นนะครับ แม้แต่อาจารย์ของผมยังพูดว่า คุณฉู่มีทักษะการแพทย์ระดับเทพ เหนือกว่าเขาไม่รู้กี่ระดับ!”“ตราบใดที่คุณฉู่ยอมลงมือ ลูกชายของคุณจะต้องกลับมามีชีวิตใหม่อย่างแน่นอนครับ นอกจากนี้ผมกับครอบครัว ตอนนี้กำลังขึ้นรถไฟไปเมืองหลงจิงแล้ว ผู้นำตระกูลลั่วไม่ต้องเสียเวลาไปตามหาผมที่บ้านหรอกนะครับ!”กล่าวจบ ปี้เหวยก็ตัดสายทิ้งทันทีแม่งเอ๊ย!ไอ้เลวนี่หนีไปแล้วงั้นเหรอ?!เมื่อได้ยินเสียงสัญญาณสายไม่ว่าง ลั่วเทียนเต๋อก็มีความคิดที่จะฆ่าคนขึ้นมา“พ่อคะ หนูก็เคยได้ยินมาว่าทักษะการแพทย์ของฉู่เฉินยอดเยี่ยมมาก หนูจำได้ว่ามีเพื่อนคนหนึ่งเคยพูดถึงคนคนนี้เหมือนกัน”ลั่วหัวเอ๋อร์ขมวดคิ้วเรียวงาม ครุ่นคิดอยู่นาน ทันใดนั้นสายตาก็สว่างวาบขึ้นและกล่าวว่า “ใช่แล้ว เป็นหลินชือหย่า”เมื่อนึกขึ้นได้ ลั่วหัวเอ๋อร์จึงรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาหลินชือหย่าผ่านไปครู่ใหญ่ อีกฝั่งจึงมีเสียงของหลินชือหย่าตอบกลับ “หัวเอ๋อร์? เธอมีเวลาว่างด้วยเหรอ ไม่ใช่ว่ากำลังยุ่งกับการเตรียมงานแต่งหรอกเหรอ?”เมื่อครึ่งปีก่อน ลั่วหัวเอ๋อร์ได้หมั้นหมายกับคุณชายแห่งสำนักหนึ่งบน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1005
ลั่วเทียนเต๋อตกตะลึงไปเล็กน้อย ก่อนจะเร่งฝีเท้าวิ่งตามออกไปไปพลาง ตะโกนสั่งเสียงดังไปพลาง “เรียกรวมตัวบอดีการ์ดตระกูลลั่ว แล้วไปที่เจียงจงกับฉัน!”สิ้นเสียง บอดีการ์ดตระกูลลั่วนับสิบคนก็พุ่งขึ้นรถตู้ในทันทีรถตู้สีดำสิบกว่าคันมุ่งหน้าตรงสู่เจียงจงอย่างยิ่งใหญ่……ขณะเดียวกัน ฉู่เฉินก็เพิ่งส่งพ่อลูกตระกูลจินออกไป ก่อนจะพาเจ้าทึ่มมาที่ลานกว้างหลังภูเขาตอนนี้ฉู่เฉินทะลวงระดับสร้างรากฐานชั้นเจ็ดแล้ว และยังอยู่ห่างจากการทะลวงผ่านเพียงก้าวเดียว จึงเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง“มา ครั้งนี้เรามาซ้อมกันให้เต็มที่ อย่าได้ออมมือ”ฉู่เฉินมองเจ้าทึ่มด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์“คุณไม่ใช่คู่มือของผม”ดวงตาของเจ้าทึ่มเป็นประกายไฟสีน้ำเงินวูบไหวสองครั้ง ก่อนจะกล่าวเสียงแหบพร่า“ต้องสู้ก่อนถึงจะรู้!”สิ้นเสียง ฉู่เฉินเหยียบพื้นด้วยท่วงท่าเจ็ดดาราแปดทิศ ทั่วร่างถูกห่อหุ้มด้วยกลิ่นอายพลังชีวิตที่ไม่มีวันหมดสิ้น พลังพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง“ไม่มีประโยชน์”เจ้าทึ่มส่ายหัวเล็กน้อย ก่อนจะปล่อยหมัดตรงพุ่งไปที่ฉู่เฉินอย่างหนักหน่วงตูม!ฉู่เฉินชกสวนกลับไปอย่างแรง แต่แค่หมัดเดียว กลิ่นอายรอบกายของฉู่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1006
เจ้าทึ่มค่อยๆ หันศีรษะ หมุนคอไปได้ถึงหนึ่งร้อยแปดสิบองศา จ้องไปที่ฉู่เฉินด้วยสีหน้าไร้อารมณ์แม่งเอ๊ย!ฉู่เฉินรู้สึกแย่ไปหมด ไอ้หมอนี่มันวิปริตชัดๆ!แต่วินาทีต่อมา เพียงเห็นเจ้าทึ่มยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมาขนานกับพื้นในทิศทางตรงข้ามและปัดป้องกระบี่ยาวของฉู่เฉินออกไปบ้าเอ๊ย!ไม่ใช่แค่หัวที่หมุนได้หนึ่งร้อยแปดสิบองศา แม้แต่แขนขาทั้งสี่ก็ดูเหมือนจะขยับได้อิสระ นี่มันชวนให้คนหมดคำพูดจริงๆแม่ง พี่ใหญ่นายเก่งรอบด้านจริงๆฉู่เฉินรีบชักกระบี่กลับ ในขณะเดียวกัน ร่างของเขาก็ถอยออกไปสิบกว่าก้าว แต่ยังไม่ทันที่ฉู่เฉินจะตั้งหลักได้ เจ้าทึ่มก็พุ่งมาตรงหน้าฉู่เฉินแล้ว“โฮก!”ในชั่วพริบตาที่เล็บคมกริบราวใบมีดของเจ้าทึ่มพุ่งเข้าใส่ฉู่เฉิน ฉู่เฉินก็เปลี่ยนดาบไปถือมือซ้าย และกลิ่นอายทั่วร่างก็ปะทุออกมาเสียงมังกรคำรามกึกก้องไปทั่วทั้งสี่ทิศ!เพียงเห็นฉู่เฉินซัดหมัดออกไป ราวกับมีชันหลงอยู่บนกำปั้น พุ่งเข้าไปที่กลางอกของเจ้าทึ่มตูม!เมื่อเสียงระเบิดดังขึ้น ร่างของเจ้าทึ่มก็ถูกซัดกระเด็นไปไกลกว่าสิบเมตร หน้าอกถูกเจาะเป็นรูเลือดโปร่งแสงเจ้าทึ่มถึงกับตกตะลึงเขาเป็นผีดิบเลือดคลั่ง ร่างเนื้อโดย
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1007
อะไรนะ?ใบหน้าสวยของหลินเยว่หรูเย็นชาลงเล็กน้อย ในดวงตาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอันพลุ่งพล่านเด็กเลวนี่ กล้าดียังไงมาแทะโลมเธอต่อหน้าผู้คน?!“แกคือชู่เฉิน?”หลินเยว่หรูหรี่ดวงตาหงส์จ้ององฉู่เฉินอย่างเย็นชาและเอ่ยถาม“ผมนี่แหละ”ฉู่เฉินเอามือข้างหนึ่งไพล่หลัง ชี้ไปที่ต้วนหลิงเสวี่ยแล้วกล่าวว่า “ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้!”“หึ อยากให้ฉันปล่อยเธอก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ แต่แกต้องรักษาลูกชายของฉันให้หายซะก่อน”หลินเยว่หรูแทงกริชไปที่ลำคอหยกขาวของต้วนหลิงเสวี่ยฉู่เฉินขมวดคิ้ว เหลือบมองไปที่ลั่วเทียนเต๋อที่อยู่ด้านหลังหลินเยว่หรูแวบหนึ่ง ครุ่นคิดอยู่นานก่อนจะกล่าวว่า “อาการของเขา ผมทำอะไรไม่ได้ ชะตากรรมกำหนดให้ชีวิตนี้เขาเป็นผู้ชายไม่ได้แล้ว เปลี่ยนเงื่อนไขเถอะ”พู่!เมื่อลั่วเทียนเต๋อได้ยินดังนั้น ก็กระอัดเลือดออกมาคำใหญ่“ไร้สาระ!”หลินเยว่หรูกัดฟันกรอด กวาดสายตามองลั่วเทียนเต๋อ “นั่นคือสามีของฉัน ไม่ใช่ลูกชายของฉัน”ในที่สุด ฉู่เฉินก็พยักหน้าเข้าใจและกล่าว “โอ้ ถ้าเป็นอย่างนั้น ช่วงนี้คุณนายคงเหนื่อยกับการช่วยตัวเองทุกคืน”เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา ไม่เพียงแต่ลั่วเทียนเต๋อเท่านั้นที่งุนงง หลินเยว
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1008
“ฉันถามแกว่าสามารถรักษาลูกชายของฉันได้ไหม”ฉู่เฉินยิ้มจางและกล่าวว่า “คุณนายลั่วอย่าเข้าใจผิดนะครับ ผมแค่อยากให้คุณเห็นทักษะการแพทย์ของผม ไม่ได้มาเพื่อแก้ไขปัญหาความขัดแย้งของพวกคุณสองสามีภรรยา”“อย่างไรก็ตาม ผมไม่ชอบถูกคนข่มขู่ ตอนนี้คุณจับสาวรับใช้ของผมไว้ แล้วผมจะช่วยได้ยังไง?”เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของหลินเยว่หรูก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย แค่นเสียงและผลักต้วนหลิงเสวี่ยไปข้างหน้า ก่อนกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ถือว่าแกยังรู้จักคิด ไม่งั้น...”โดยไม่รอให้หลินเยว่หรูกล่าวจบ ฉู่เฉินก็ดึงต้วนหลิงเสวี่ยไว้ข้างหลังและโบกมือขัดจังหวะ “คุณนายลั่ว คุณเข้าใจผิดแล้ว ผมแค่ให้คุณปล่อยสาวรับใช้ของผม แต่ไม่เคยรับปากว่าจะช่วยลูกชายของคุณ”บัดซบ!แม้แต่ลั่วเทียนเต๋อก็เริ่มควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ หลินเยว่หรูยิ่งจ้องตาเขม็ง พร้อมกล่าวเสียงเย็นชา “ไอ้เลวนี่ แก... แกกล้าล้อฉันเล่นงั้นเหรอ!”ฉู่เฉินยิ้มจางและกล่าวว่า “ไม่ๆ ๆ คุณนายเข้าใจผิด ผมแค่หยอกล้อคุณเท่านั้น”ทันทีที่พูดคำเหล่านี้ออกไป แม้แต่บอดีการ์ดของตระกูลลั่วต่างก็สูญเสียความสงบดูเหมือนว่าฉู่เฉินจะไม่เคยโดนสั่งสอนเลยสินะทุกคนในตระกูลลั่ว ใค
Latest chapter
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1038
ประตูหินหมื่นชั่งที่แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยอยู่แล้ว หลังจากเหตุการณ์นี้ก็ยิ่งสั่นคลอนมากขึ้นไปอีกเมื่อเห็นว่าประตูกำลังจะถูกทำลาย ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็ร้อนใจแทบจะกระอักเลือดออกมาแต่ในขณะนี้ ว่านโซ่วเซียนเวิงและคนอื่นๆ ที่โจมตีมานานแต่ยังไม่สำเร็จ ก็เรียกเทพสังหารและคนอื่นๆ ให้เข้าร่วมการต่อสู้ด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวนับไม่ถ้วนถาโถมเข้าใส่ประตูหินหมื่นชั่ง และศิษย์จำนวนไม่น้อยที่เฝ้าดูแลประตูหินหมื่นชั่งก็ถูกแรงสั่นสะเทือนกระแทกจนเลือดสาดแม้แต่ศิษย์พี่ใหญ่ถานเฟิงยังกระอักเลือดล้มลง หมดเรี่ยวแรงในขณะนี้ ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็หวาดกลัวขึ้นมาแล้วจริงๆถ้าประตูภูเขาถูกทำลายลงและว่านโซ่วเซียนเวิงและพวกพ้องไม่ได้รับหยกโลหิตกิเลน แน่นอนว่าจะต้องระบายความโกรธกับศิษย์ของวังเทียนเจี้ยนและทั้งวังเทียนเจี้ยนคงต้องนองไปด้วยเลือดเป็นแน่“คุณ...คุณฉู่ ขอร้องคุณแล้ว รีบออกไปจากที่นี่เถิด วิหารของวังเทียนเจี้ยนของผมเล็กเกินไปที่จะรองรับคนใหญ่คนโตเช่นคุณได้”ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนคุกเข่าลงพร้อมอ้อนวอนน้ำตานองหน้าเมื่อเห็นฉากนี้ หลิงเสวี่ยสับสนไปหมดแล้วทุกอย่างเป็นไปตามที่ฉู่เฉินกล่าวไว้จริงๆ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1037
ครั้งนี้ ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนยอมแพ้แล้วจริงๆ เพราะสองคนที่มาด้วยกันนั้นคือตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวของภูเขาหลางจวีซวีอันเลื่องชื่อ นักพรตแห่งน้ำไฟพวกเขาทั้งสองคนเป็นทั้งศิษย์พี่ศิษย์น้อง ทั้งยังมีชื่อเสียงเรื่องรักร่วมเพศอีกด้วย และตัวติดกันมาตั้งแต่เด็กและเป็นสองผู้มีพลังระดับทารกวิญญาณขั้นสูงสุด ทั่วทั้งภูเขาหลางจวีซวี ใครได้ยินชื่อเสียงของคนทั้งสองแล้วไม่ปวดหัวบ้าง?“แกคู่ควรมาขอเรียกร้องศักดิ์ศรีต่อหน้าพวกเราสองคนด้วยเหรอ?”หนึ่งในนักพรตก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวของระดับทารกวิญญาณขั้นสูงสุดก็แผ่ลงมาประตูหินหมื่นจินที่โจมตีมานานก็ไม่พัง ทันใดนั้นก็เกิดรอยแตกร้าวขนาดใหญ่กว้างกว่าสามนิ้วแม้แต่ว่านโซ่วเซียนเวิงและคนอื่นๆ ก็ก็ยังตกใจจนถอยหลังไปหลายก้าว เพื่อรักษาระยะห่างที่ปลอดภัยจากประตูวังเทียนเจี้ยน“ครับ ครับ ครับ ผู้น้อยจะไปเชิญฉู่เฉินทันทีมาเดี๋ยวนี้ครับ”ในขณะนี้ ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนหมดความอดทนแล้วและรีบร้อนวิ่งไปที่ห้องโถงใหญ่ในขณะนี้ เหล่าศิษย์วังเทียนเจี้ยนที่เดิมทียังคงโหวกเหวกโวยวายเพราะหลิงเสวี่ย ต่างก็หวาดกลัวจนเงียบกริบ คุกเข่าลงกับพื้นทีละคน ไ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1036
ถุย!หลิงเสวี่ยจ้องฉู่เฉินด้วยความเกลียดชังเธอคุกเข่าบนพื้นมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว นวดจนแขนทั้งปวดทั้งเมื่อย ฉู่เฉินม่รู้จักทะนุถนอมผู้หญิงเลยงั้นเหรอ?แม้แต่น้ำสักอึกก็ไม่ให้เธอดื่ม อย่างน้อยก็น่าจะให้เธอได้พักบ้างสิ“ฉู่เฉิน คุณคงไม่คิดจริงๆ หรอกนะว่าพวกเราในวังว่านเจี้ยนจะกลัวคุณ? ตราบใดที่กำลังเสริมมาถึง คนเหล่านั้นที่อยู่ข้างนอกก็จะถูกขับไล่ออกไป ถึงเวลานั้น... ถึงเวลานั้นคุณจะมาร้องไห้ก็ไม่ทันแล้ว!”หลิงเสวี่ยไม่อาจทนได้อีกต่อไป กัดฟันเงยหน้าขึ้นมองฉู่เฉินด้วยความโกรธแค้นฉู่เฉินหัวเราะเบาๆ ส่ายหัวและกล่าวว่า “วังว่านเจี้ยน? กำลังเสริม? คุณคิดง่ายเกินไปแล้ว”กล่าวถึงตรงนี้ ฉู่เฉินก็ค่อยๆ วางถ้วยชาลงและกล่าวอย่างใจเย็น “คุณคงไม่คิดว่าผมจงใจปล่อยข่าวออกไปเพื่อจัดการกับพวกคุณโดยเฉพาะหรอกใช่ไหม?”“ถ้าคิดแบบนั้น คุณไร้เดียงสาเกินไปแล้ว”อย่าว่าแต่พวกคุณสามสำนักเลย ต่อให้สามสิบหรือสามร้อย ผมก็ไม่ใส่ใจ”โอ้ย บ้าจริง!คุณนี่โม้เกินไปแล้ว!หลิงเสวี่ยโกรธจนฝ่ามือคันยุบยิบ อยากจะตบฉู่เฉินสักสองฉาดเมื่อเห็นสีหน้าไม่พอใจของหลิงเสวี่ย ฉู่เฉินก็ยิ้มอย่างไม่ใส่ใจและกล่าวว่า “ไม่เชื่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1035
“ปรมาจารย์ อย่ารับปากเขานะครับ!”“ปรมาจารย์ วังว่านเจี้ยนของเรายังจะกลัวเขาที่เป็นแค่ผู้บำเพ็ญอิสระคนเดียวอีกเหรอ!”“ปรมาจารย์ ผมอาสาไปเฝ้าประตูเขาเพื่อปกป้องสำนักเองครับ!”เหล่าศิษย์ต่างตาเบิกโพลงด้วยความโกรธแค้น!ความหมายในคำพูดของฉู่เฉิน นั้นชัดเจนยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด คือต้องการใช้หลิงเสวี่ยแลกกับความปลอดภัยของทั้งสำนักเทียนเจี้ยนของพวกเขา!ใครในที่นี้ที่ไม่ใช่ลูกผู้ชายอกสามศอกบ้าง?ยิ่งไปกว่านั้น หลิงเสวี่ยยังเป็นศิษย์น้องหญิงที่พวกเขาเฝ้าคิดถึงทั้งวันทั้งคืนแล้วจะให้นั่งดูศิษย์น้องสาวที่สวยดั่งเทพธิดาไปอุ่นเตียงให้สารเลวฉู่เฉินนั่นได้ยังไง?!“เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของวังเทียนเจี้ยน ให้ฉันได้ไตร่ตรองก่อน”ถึงปรมาจารย์ว่านเจี้ยนจะหน้าหนาแค่ไหน ก็ไม่อาจตอบรับฉู่เฉินได้โดยง่าย ท้ายที่สุดแล้วก็เกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของสำนักเทียนเจี้ยนโดยเฉพาะในโลกแห่งการหยั่งรู้ มีกฎที่ไม่ได้เขียนไว้ว่าอยู่อย่างหนึ่งไม่ว่าจะเป็นนิกายหรือสำนักไหน การส่งศิษย์หญิงให้คนอื่น ไม่ว่าจะเป็นกระถางหลอมเพื่อบำเพ็ญคู่หรือเพื่ออุ่นเตียง ล้วนเท่ากับเป็นการยอมจำนนต่ออีกฝ่ายวังเทียนเจี้ยนแค่ประสบ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1034
ต้องรีบกำจัดหายนะนี่ออกไปโดยด่วน ไม่งั้นแม้แต่ประตูหินหนักหมื่นชั่งของวังเทียนเจี้ยนคงจะทนได้อีกไม่นานแม้ประตูหินบานนั้นจะเป็นสิ่งที่บรรพจารย์ทิ้งไว้ แม้แต่ผู้มีพลังระดับทารกวิญญาณก็ไม่อาจทำอะไรวังเทียนเจี้ยนได้ในเวลาอันสั้น แต่ตอนนี้หน้าประตูวังเทียนเจี้ยนกลับมีเสียงดังกึกก้องดังขึ้นถ้าจะบอกว่าปรมาจารย์ว่านเจี้ยนไม่กังวล นั่นก็เป็นโกหกอย่างไรเสียก็มีสำนักชิงอวิ๋นเป็นตัวอย่างอยู่ตรงหน้า ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนจึงตระหนักถึงความร้ายกาจในเรื่องนี้ดี“ไม่ต้องรีบร้อน ใช่แล้ว ที่นี่มีห้องรับรองแขกไหม?”ฉู่เฉินวางถ้วยชาลง เอามือเท้าคาง เอนตัวนอนบนเก้าอี้ยาวและเงยหน้าขึ้นกวาดตามองปรมาจารย์ว่านเจี้ยนแวบหนึ่งอะไรนะ?ห้องรับรองแขกเหรอ?ตอนนี้เหล่าศิษย์ทุกคนในวังเทียนเจี้ยน ล้วนมีสีหน้าโกรธจัด!ฉู่เฉินคิดว่าวังเทียนเจี้ยนเป็นโรงแรมหรือไง? ยังจะขอห้องรับรองแขกอีก!“กึก...”ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนกัดฟัน ก่อนจะพยักหน้ากล่าว “แน่นอนว่ามีครับ คุณฉู่...”“หาว …”ฉู่เฉินหาว ขยี้ตาแล้วกล่าวว่า “งั้นก็ดีเลย รบกวนเจ้าสำนักจัดให้ผมสักห้องด้วยครับ ผมอยากพูดคุยเรื่องชีวิตกับศิษย์น้องหลิงเสวี่ยอย่างลึก
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1033
อะไรนะ?!ดวงตาคู่สวยของหลิงเสวี่ยจ้องไปที่ฉู่เฉินด้วยสายตาราวกับจะกลืนกินฉู่เฉินเข้าไปทั้งเป็นเหล่าศิษย์ของวังเทียนเจี้ยนที่อยู่ในห้องโถงใหญ่ ต่างก็พากันจ้องฉู่เฉินเขม็งด้วยสายตาอาฆาตหลิงเสวี่ยคือหนึ่งในสามหญิงงามแห่งวังเทียนเจี้ยน โดยปกติแล้ว ถือเป็นคู่ครองในอุดมคติของบรรดาศิษย์พี่ศิษย์น้อง แต่ที่น่าเสียดายก็คือหลิงเสวี่ยดูเหมือนจะไม่สนใจใครเลยกระทั่งศิษย์พี่ใหญ่ถานเฟิงก็ยังโดนศิษย์น้องหลิงเสวี่ยปฏิเสธมาหลายครั้งแล้ว ตอนนี้เจ้าเด็กฉู่เฉินคนนี้กลับขอให้ศิษย์น้องหญิงที่พวกเขาเฝ้าใฝ่ฝันมานวดขาให้เขาเนี่ยนะ?“ปรมาจารย์ คนคนนี้จองหองเกินไป ผม...”“ถอยไป!”ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนถลึงตาจ้องถานเฟิงอย่างดุดัน การฆ่าฉู่เฉินยังไม่ง่าย?แต่ถ้าฆ่าฉู่เฉินแล้ว แล้วเหล่ายอดฝีมือที่เขาเอาชนะมาได้จะทำยังไง?จะให้วังเทียนเจี้ยนถูกทำลายงั้นเหรอ?เมื่อถานเฟิงเห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความดุร้ายของปรมาจารย์ว่านเจี้ยน ก็อดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเย็นเยียบเข้าไปและรีบถอยไปยืนอยู่ด้านข้าง“หลิงเสวี่ย ไม่ได้ยินที่คุณฉู่สั่งเหรอ?”ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนสีหน้ามืดมน กัดฟันเอ่ยถาม“อะไรนะ? ปรมาจารย์ ฉัน...”หลิ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1032
เมื่อปรมาจารย์ว่านเจี้ยนได้ยินรายงานจากศิษย์ในสำนัก ก็รีบร้อนสั่งว่า “ใครก็ได้ รีบปิดประตูเขาเร็วเข้า ห้ามผู้ใดบุกรุกเข้ามาโดยเฉพาะฉู่เฉิน ห้ามให้เขาเข้ามาเด็ดขาด”น่ากลัวเกินไปแล้ว แม้วังเทียนเจี้ยนจะมีคนหนุนหลังอยู่ แต่ศึกใหญ่นี้ ถ้าปะทุขึ้นในวังเทียนเจี้ยน ทั้งวังเทียนเจี้ยนก็อาจจะพินาศย่อยยับ ถึงจะชนะแล้วยังไงล่ะ?ยิ่งไปกว่านั้นอีกฝ่ายล้วนเป็นสำนักระดับสูงสุดในโลกแห่งการหยั่งรู้ แม้อำนาจเบื้องหลังวังเทียนเจี้ยน ก็ใช่ว่าจะสามารถคว้าชัยชนะได้แต่ในเวลานี้ เพียงเห็นเงาร่างผู้หนึ่งพุ่งทะยานมาทางประตูเขาวังเทียนเจี้ยนรวดเร็วดั่งสายลมกรรโชก“ปรมาจารย์ ท่านดู...”ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนมองตามปลายนิ้วของศิษย์ในสำนักไป เพียงเห็นฉู่เฉินสภาพเปื้อนฝุ่น กำลังวิ่งหน้าตั้งมาทางวังเทียนเจี้ยนด้วยรอยยิ้มจางบนใบหน้าแม่ง!รูม่านตาของปรมาจารย์ว่านเจี้ยนหดแคบลงทันที กลัวอะไรก็เจออย่างนั้นจริงๆดาวหายนะฉู่เฉิน ดันมาแล้วจริงๆ !“เร็ว… รีบปิดประตูเขาเดี๋ยวนี้!”ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนตกใจจนพูดจาตะกุกตะกักเขาไม่ได้กลัวฉู่เฉิน แต่กลัวกลุ่มคนที่ตามหลังฉู่เฉินมาไกลๆ ต่างหาก!เปรี้ยง!พร้อมด้วยเสียงดังส
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1031
“ถอยไป!”ทันทีที่เทพสังหารชูขวานยักษ์ขึ้น ว่านโซ่วเซียนเวิงก็เอ่ยปากห้ามอย่างกะทันหัน“ท่านอาจารย์ เขา...”“หืม?!”ดวงตาของว่านโซ่วเซียนเวิงเย็นเยียบลง ทำให้เทพสังหารตกใจรีบถอยไปหลายก้าว ก้มศีรษะลงต่ำ“สหายน้อย เมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะ? มอบยาสร้างกล้ามเนื้อ?”ฉู่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย พลางแบมือออกกล่าวว่า “ทุกท่าน หากไม่เชื่อก็สามารถตรวจดูด้วยตัวเองได้ ถ้าเป็นของปลอมแม้แต่น้อย เอาผิดกับผมได้!”เมื่อกล่าวจบ ว่านโซ่วเซียนเวิงกับผู้เฒ่าเทียนเสวียนก็ก้าวออกมาเกือบจะในเวลาเดียวกัน รวดเร็วราวสายฟ้า แย่งชิงยาสร้างกล้ามเนื้อจากมือของฉู่เฉินไปคนละเม็ดผู้มีอิทธิพลระดับทารกวิญญาณคนอื่นๆ ก็ทยอยกันมาหยิบยาสร้างกล้ามเนื้อไปคนละเม็ดเช่นกัน แล้วตรวจสอบอย่างละเอียดอยู่นาน“เป็นยาสร้างกล้ามเนื้อจริงๆ!”ในดวงตาของว่านโซ่วเซียนเวิงมีประกายแสงวาบผ่าน ก่อนจะเหลือบตามองฉู่เฉินอย่างเย็นชาแล้วเอ่ยถามว่า “ยาลูกกลอนนี้ แกไปได้มาจากที่ไหน?”แม้ยาสร้างกล้ามเนื้อจะไม่ได้ระดับสูงนัก แต่คนที่สามารถหลอมได้กลับมีน้อยอย่างยิ่งอย่าว่าแต่ในโลกแห่งการหยั่งรู้ แม้แต่ในเก้าสวรรค์ชั้นฟ้าสิบทศภูมิ ล้วนเป็นยาวิเศษล้ำค
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1030
ท่านธรรมมาจารย์สำนักชิงอวิ๋นทำหน้าร้องห่มร้องไห้ อ้อนวอนติดต่อกันเมื่อเห็นว่าพวกเทพสังหารลับมีดเตรียมลงมือต่อสู้อีกครั้ง ประตูใหญ่สำนักชิงอวิ๋นของเขายังจะเหลืออยู่อีกเหรอ“เห็นแก่ที่คุณมีความจริงใจเต็มเปี่ยม ผมปล่อยคุณไปสักครั้งก็ได้ แต่ว่าผมเดินทางมาไกลมาก คุณคงไม่ให้ผมจากไปมือเปล่าหรอกใช่ไหม?”ฉู่เฉินค่อย ๆ ลุกขึ้น เอามือข้างหนึ่งไพล่หลัง ก้มมองท่านธรรมมาจารย์สำนักชิงอวิ๋นที่คุกเข่าอยู่เบื้องหน้า“ขอให้คุณฉู่ระบุให้ชัดเจนด้วย”คราวนี้ท่านธรรมมาจารย์สำนักชิงอวิ๋นร้องไห้แล้วจริง ๆ นับตั้งแต่รับตำแหน่งเจ้าสำนักมา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกคนเหยียบย่ำศักดิ์ศรีจนย่อยยับ ที่สำคัญคือเขายังไม่กล้าโต้แย้งสักคำด้วยอัดอั้นตันใจจนกระอักเลือดแล้วจริง ๆ “พูดไปแล้วก็ง่ายนิดเดียว คุณดูสมุนไพรในรายการนี้ แล้วเตรียมมาคนละชุด”ฉู่เฉินกล่าวพลางล้วงใบรายการออกมาจากในอกแล้วยื่นให้ท่านธรรมมาจารย์สำนักชิงอวิ๋นพอได้เห็น ท่านธรรมมาจารย์สำนักชิงอวิ๋นก็ร้อนใจแล้วบนนั้นเป็นสมุนไพรหายากทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นหญ้าเสวียนเทียน ดอกร้อยสีสัน รากวิญญาณปฐพี...ถึงขนาดที่มีสมุนไพรบางตัวที่แม้แต่เขาก็ไม่เคยเห
