Главная / โรแมนติก / ปราบร้ายซ่อนรัก / โอ๊ย เป็นรอยเต็มเลย

Share

โอ๊ย เป็นรอยเต็มเลย

last update Последнее обновление: 2025-04-01 14:55:12

“อย่านะ! คนเลว!”

วิศราสะดุ้งตื่นกลางดึก กายสั่นสะท้าน เหงื่อแตกพลั่กๆ เธอฝันร้าย ฝันว่าถูกนายปราบดาผู้ชายบ้ากามนั่นจับเปลื้องผ้าแล้วลวนลามที่สระว่ายน้ำ ฝันบ้าๆ ชวนหวามไหว ต้องเป็นเพราะบาปกรรมที่ไปแอบดูตาบ้านั่นเล่นพม่าแทงกบกับแม่สาวทรงสะบึมนั่นแน่ๆ ไม่น่าเลยเรา ไม่น่าไปแอบดูให้เสียสายตาจนเก็บเอามาฝันเลย

“ตื่นแล้วเหรอคะคุณหนู” ร่างบางสะดุ้งโหยง แต่เมื่อหันไปเห็นคนที่เพิ่งเข้ามาในห้องก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ

“เฮ้อ...ป้ารื่นเองเหรอคะ กี่โมงแล้วคะ ทำไมมึนจัง”

“เกือบสามทุ่มแล้วค่ะ คุณหนูนอนไปเกือบห้าชั่วโมงได้ น่าตีนักเชียว ป้าเตือนแล้วก็ยังดื้ออีก นี่ยังดีนะคะที่คุณปราบผ่านไปเห็นเข้า ไม่งั้นได้จมน้ำไปแล้ว”

“คะ! ป้าว่าไงนะคะ!” วิศราชะงักกึก หายใจไม่ทั่วท้อง “เมื่อกี้ป้าว่าใครไปเจอส้มที่สระนะคะ”

“อ๋อ...ก็คุณปราบดาไงคะ เธอก็จะไปว่ายน้ำพอดีเลยเจอคุณหนูเป็นลมในสระ แล้วก็เลยรีบอุ้มคุณมาที่ห้องนอนนี่ ป้าตกใจแทบแย่”

“นายปราบดา!”

งั้นก็ไม่ใช่ฝันสินะ ตานั่นลงไปงมเธอขึ้นจากสระในสภาพไหนกัน หรือว่าในสภาพ...เปลือยเปล่า แปลว่าเขาก็ต้องเห็น...หญิงสาวรู้สึกตีบตันในลำคอ

“อ้าว! เป็นอะไรไปคะคุณหนู” แม่บ้านร้องลั
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Заблокированная глава

Related chapter

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   เคยหรือยัง

    “บ้า! ใครกลัวนาย ไม่กลั๊ว” คนพูดใช้เสียงสูงเข้าข่ม “เอ๊ะ ไม่กลัวทำไมเสียงสั่นล่ะครับคุณหนู” คนพูดกระตุกยิ้ม สายตาพราวระยับไม่น่าวางใจนั่นจ้องมองเรือนร่างของเธอไล่ตั้งแต่ปลายเท้าจนมาหยุดที่ใบหน้าสวยหวานที่ตื่นตระหนก ผู้หญิงอะไรน่ารักน่ารังแกเป็นบ้า“จะออกไปดีๆ หรือจะให้ฉันร้องให้คนช่วย”“ตามใจสิ อยากมีพยานมายืนยันความใคร่ของเราก็แหกปากดังๆ เลย” ชายหนุ่มยุส่งพลางยักไหล่ไม่ยี่หระ“คนหน้าด้าน! ก็ได้ ถ้านายไม่ไปฉันไปเอง” หญิงสาวก้าวพรวดไปที่ประตู แต่ยังช้ากว่าชายหนุ่มที่พุ่งเข้ารวบเอวคอดของเธอไว้อย่างว่องไว“ว้าย...ปล่อยนะ!” วิศราพยายามดิ้นรนเอะอะ เมื่อถูกร่างยักษ์รวบตัวเข้ามากอด“ไม่ปล่อย อา...ตัวหอมจัง” ปลายจมูกโด่งฝังที่ข้างแก้มขาวใสสองครั้งติดกัน“อ๊าย...กล้าดียังไงมาหอมแก้มฉัน ช่วยด้วย...อุ๊บ!” ร้องได้เพียงเท่านั้นก็ถูกเรียวปากอุ่นร้อนทาบทับดูดกลืนเสียงของเธอจนหมด ปราบดาจูบซับความหอมหวานจากปากน้อยๆ จนพอใจ ก่อนลากไล้มาที่ลำคอระหงราวกับต้องมนตร์ ทำเอาหญิงสาวถึงกับขนลุกเกรียว ร่างกายแข็งทื่อ ถึงจะเก่งอย่างไรเธอก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ไร้เดียงสาเรื่องระหว่างชายหญิงแบบนี้ปราบดากระตุกยิ้มร้า

    Последнее обновление : 2025-04-02
  • ปราบร้ายซ่อนรัก   เขาหยุดทำไมกันนะ...

    “สวย...สวยเหลือเกิน สวยน่าชิมไปทั้งตัว” เขาก้มลงไปจูบอีกทีที่ติ่งหูเล็กๆ และลำคอระหงที่หอมกรุ่น ก่อนพรมจูบอีกครั้งที่เนินอกอวบอิ่มแสนสวยทำเอาเธอถึงกับผวาเยือก ร่างอ่อนระทวยแทบจะล้มตัวลงนอน แต่ชายหนุ่มกลับประคองเธอให้นั่ง เพราะตั้งใจจะสอนบทเรียนรักแรกให้เธอเสียก่อน เขาพรมจูบประทับตราทุกสัดส่วนแสนเย้ายวนของเธอราวกับประกาศความเป็นเจ้าของกลายๆ จนมาสิ้นสุดที่จุดกึ่งกลางลำตัววิศราผวาสุดตัว รีบเบือนหน้าหนีอย่างเขินอายระคนตื่นเต้นกับสิ่งที่กำลังจะได้พบ ใจหนึ่งอยากจะจิ้มตาคู่นั้นให้บอดรู้แล้วรู้รอดไปที่บังอาจทำให้เธอขายหน้าแบบนี้ แต่อีกใจกลับโลดทะยานอย่างอยากรู้อยากลองตามประสาวัยคะนอง พร้อมกับที่นึกค่อนอีกฝ่ายในใจจ้องอะไรอยู่ได้ คนเขินจะตายอยู่แล้ว ขาเรียวงามพยายามเบียดบังส่วนพึงสงวนของตนอย่างอึดอัด ก่อนสะดุ้งเมื่อมืออุ่นๆเอื้อมมาจับต้นขาเธอไว้เบาๆ “อุ๊ย...ไม่เอา ส้มกลัว” หญิงสาวร้องหน้าตาตื่นตระหนกเมื่อเรียวขาสวยถูกอีกฝ่ายผลักเบาๆ ให้แยกจากกัน อาการนั้นทำให้อีกฝ่ายเอ็นดูในความไร้เดียงสาของเธอยิ่งขึ้น“ชู่...อย่ากลัว ไม่เจ็บอย่างที่คิดหรอก” เขาโน้มตัวไปจูบเบาๆ ที่หน้าท้องเรียบไร้ไขมัน ก่อนส

    Последнее обновление : 2025-04-02
  • ปราบร้ายซ่อนรัก   ปล่อยนะ ไอ้บ้า!

    ปราบดายิ้มร่า พลางหอมแก้มนวลใสแรงๆ อย่างจงใจยั่ว เขาต้องการให้เธอร้องขอออกมา ต้องการให้เธอยอมลดความพยศโดยการเอ่ยปากร้องขอให้เขาเติมเต็มความสุขสุดยอดให้เธอด้วยตัวเอง “บอกมาสิว่าต้องการอะไร อยากให้พี่ทำอะไรให้” หญิงสาวตาโต หน้าแดงระเรื่อใครจะไปใจกล้าหน้าด้าน เอ่ยปากร้องขอในเรื่องน่าอายแบบนั้นออกมาได้เล่า ให้บอกเขาหรือว่าเธอต้องการความสุขรัญจวนจากเขา ในเมื่อเธอเสียหายไปแล้วก็อยากให้เขาพาเธอไปให้สุดฝั่งฝันอันแสนหวานระทึกใจสักครั้ง แต่หมอนี่กลับแกล้งทิ้งเธอไว้กลางทางเสียนี่ มันช่างน่าโมโหนัก“ไม่...” วิศรากัดฟันแน่นระงับอารมณ์สับสนต่างๆ ที่พลุ่งพล่านในร่างกาย เรื่องอะไรเธอจะเอ่ยปากร้องขอให้เสียศักดิ์ศรีกับคนที่แสนชังน้ำหน้าอย่างเขา “หึ! ไม่เหรอ...” คิ้วเข้มเลิกขึ้นเล็กน้อย “ก็ตามใจ ถ้าอยากอารมณ์ค้างแบบนี้ทั้งคืนก็แล้วแต่เธอนะเด็กน้อย”ว่าแล้วร่างสูงใหญ่ก็ลุกขึ้นคว้าผ้าขนหนูโยนคลุมร่างกายเปลือยเปล่าของเธอ ก่อนทำให้สิ่งที่วิศราแทบหัวใจวายตาย เมื่อจู่ๆ คนตรงหน้าก็เปลื้องผ้าของตนปลดปล่อยความเป็นชายออกมาต่อหน้าต่อตาเธอ สิ่งที่เห็นเมื่อบ่ายขยายขนาดมากกว่าที่เคยเห็น หญิงสาวแทบลืมหายใจ รู้สึกลำ

    Последнее обновление : 2025-04-02
  • ปราบร้ายซ่อนรัก    บทรักที่เขาไม่เคยมอบให้ใครมาก่อน

    “อ๊ายยย...” หญิงสาวผวาอีกครั้ง เมื่อปลายนิ้วเรียวยาวสอดเข้ามาทักทายสร้างความปั่นป่วนภายในร่างกายแสนหวานล้ำ เสียงครางพร่าเร่งเร้าให้ปราบดารู้สึกอยากปลดปล่อยความต้องการในร่างสวยๆ ของเธอ และไม่รอช้าเมื่อเขาเห็นถึงความพรั่งพร้อมของอีกฝ่าย ชายหนุ่มรีบจัดการแทรกกายแกร่งเข้ามาแทนที่อย่างรวดเร็ว“โอ๊ย! เจ็บ...” เสียงหวานหวีดร้องอย่างแสนทรมาน เพราะถูกความใหญ่โตของเขาเล่นงานจนจุกร้าวระบม แม้ว่ากายแกร่งจะเข้ามาได้เพียงแค่นิดเดียวเท่านั้น ปราบดาหยุดเคลื่อนไหวเพื่อให้เธอได้ปรับตัวกับขนาดของเขาเสียก่อน มือใหญ่เอื้อมไปฟอนเฟ้นทรวงอกกลมกลึง พร้อมกับอุ้งปากร้อนๆ ที่ครอบลงมาบนปลายยอดสีชมพูสวยทั้งดูดและดึงสลับกัน เพื่อช่วยคลายความเสียวซ่านให้แม่สาวน้อยไร้เดียงสา จนเธออดไม่ได้ต้องส่งเสียงครางออกมา“อา...”ร่างบางโก่งราวคันศรเมื่อถูกเขาล่อหลอกให้ตายใจ พร้อมกับดันร่างแกร่งให้คืบคลานเข้าไปทีละนิดๆ อย่างยากเย็น ช่องทางรักที่แสนคับแน่นของวัยสาวทำให้ชายหนุ่มผู้มากประสบการณ์ต้องใจเย็นมากที่สุด“ฮือ...เจ็บ เอามันออกไป ฮึก...”“ทนหน่อยนะ อีกเดี๋ยวจะไม่เจ็บแล้ว” เสียงพร่ากระซิบปลอบเบาๆ ด้วยความรู้สึกยินดีปรีดาลึกๆ

    Последнее обновление : 2025-04-02
  • ปราบร้ายซ่อนรัก   ฉันเกลียดนาย เกลียดที่สุดในโลก!

    “พ...พี่ปราบ...ได้โปรด...อย่าแกล้งเลยนะ ช่วยที...”ชายหนุ่มยิ้มกริ่มอย่างสมใจ ก่อนตอบสนองความต้องการของเธออย่างเต็มใจและลึกล้ำกว่าที่เคย เสียงครางหวานช่วยเร่งปฏิกิริยาความต้องการของเขาให้โลดทะยานไปถึงขีดสุด วิศราทั้งเร่าร้อนและหวานละมุนไปทั้งเนื้อทั้งตัว เธอเหมือนไวน์ชั้นยอดรสนุ่มลิ้นที่เขาไม่เคยได้ลิ้มลองมาก่อน แต่แม่สาวหัวดื้อคนนี้กลับทำให้เขาได้รับความสุขมากกว่าทุกคนที่เขาเคยผ่านมาปราบดาตักตวง เรียกร้อง และปรนเปรอให้อย่างไม่หวงวิชา ทำเอาเธอแทบคลั่งยอมปล่อยกายให้เขาล่วงล้ำพาดำดิ่งแหวกว่ายในห้วงนทีเสน่หาอันแสนหวาน จนบทเพลงรักแสนเร่าร้อนดำเนินไปสุดปลายทาง เมื่อสองหนุ่มสาวจูงมือกันไขว่คว้าดวงดาวบนฟ้าที่ระเบิดพร่างพราวในวินาทีต่อมาได้สำเร็จ ลำแขนกำยำตวัดรั้งร่างงามเข้ามากอดกระชับแนบแน่นอย่างมีความสุข“คนเก่งของพี่ปราบ”เสียงกระซิบนุ่มหูนั้นราวกับน้ำทิพย์ทำให้หญิงสาวเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ลืมความเกลียดชังไปชั่วขณะ ดวงตาที่หลับพริ้มลงอย่างเหนื่อยอ่อนหลังพบกับความสุขครั้งแรกของวัยสาวทำให้ปราบดารู้สึกเอ็นดูศัตรูสาวตัวร้ายขึ้นมานิดหนึ่ง เขาจูบที่เปลือกตาคู่นั้นอย่างแผ่วเบา “เหนื่อยแล้วเห

    Последнее обновление : 2025-04-02
  • ปราบร้ายซ่อนรัก   คุณเป็นของผมแล้ว

    หลังจากวันนั้นมา วิศราก็ไม่ได้พบหน้าคนที่เธอเกลียดอีกเลย เขาหายเงียบไปทั้งๆ ที่อยู่บ้านเดียวกับเธอ หญิงสาวไม่กล้าถามคนในบ้านว่าเขาไปไหน ห้องพักของเขาปิดสนิท รถเขาไม่อยู่ ไม่แน่ว่าเขาอาจจะตายไปแล้วก็เป็นได้ และถ้าเป็นอย่างนั้นจริงเธอจะดีใจมาก หญิงสาวนึกแช่งอย่างแสนแค้นยิ่งคิดถึงความดิบเถื่อนของเขาที่ทำให้ครั้งแรกของเธอระบมไปทุกส่วนจนไข้ขึ้นในวันถัดมา และยังฝากรอยแดงไว้ทั่วเรือนร่างราวกับถูกประทับตรามลทิน แม้อยากจะลืมเลือน แต่ภาพการกระทำอันวาบหวามยิ่งตอกย้ำความสูญเสียที่ไม่อาจบอกกับใครได้แม้แต่คนใกล้ชิดอย่างนางรื่นรมย์ หรือบิดาสุดที่รักที่ตอนนี้เห็นคนอื่นสำคัญกว่าลูกสาวคนนี้ไปแล้ว หญิงสาวคิดอย่างน้อยใจจนกระทั่งครบกำหนดกลับจากญี่ปุ่นของวิศรุต วิศรายังคงมึนตึงกับบิดาของตน เธอพยายามเก็บเนื้อเก็บตัวอยู่แต่ในห้องนอนเป็นส่วนใหญ่ ของฝากต่างๆ จากญี่ปุ่นยังคงวางกองไว้ที่เดิมโดยที่เจ้าของไม่ได้แตะต้อง“ส้มไม่สบายหรือเปล่าลูก ทำไมหน้าซีดๆ” คนเป็นพ่อซักถามอย่างเป็นห่วงเมื่อเห็นอาการซีดเซียวผิดปกติของลูกสาวในเช้าวันหนึ่ง“เปล่าค่ะ ส้มสบายดี” หญิงสาวตอบเสียงแข็ง ไม่ยอมเบนสายตามองไปทางผู้เป็นแม่เลี้

    Последнее обновление : 2025-04-02
  • ปราบร้ายซ่อนรัก   จะไปดีๆ หรือจะให้ผมใช้กำลังต่อหน้าพ่อคุณก่อน

    “ไงเรา หายหน้าหายตาไปไหนมา ตั้งแต่กลับจากญี่ปุ่นพี่แทบไม่เห็นหน้าเลย” วิศรุตทักทายน้องชายภรรยาด้วยหน้าตาแจ่มใส โดยไม่ทันสังเกตว่าอีกฝ่ายไม่ได้สบตาเขาตรงๆ ยามตอบเหมือนเช่นทุกที“ช่วงนี้ผมยุ่งๆ น่ะครับพี่วิศ พอดีมีงานเข้ามามากเลยต้องกลับดึกเกือบทุกวัน” คำตอบนั้นราวกับบอกเผื่อไปยังใครอีกคนด้วย แต่เธอกลับทำคอแข็งไม่สนใจจนน่าหงุดหงิด “ที่จริงไม่เห็นต้องไปหางานให้เหนื่อยเลย ทำไมไม่เข้าไปช่วยงานพี่ที่บริษัทล่ะ เอาไหม เดี๋ยวพี่ให้เขาหาตำแหน่งดีๆ ให้” วิศรุตถามอย่างอารมณ์ดี เขาต้องการคนหนุ่มไฟแรงและเก่งอย่างปราบดามาเป็นกำลังสำคัญอยู่แล้ว“ผมไม่ค่อยชอบนั่งออฟฟิศนี่ครับ อีกอย่างผมชอบงานที่ทำตอนนี้มากกว่าด้วย อิสระดี” “ชอบงานหรือชอบสาวๆ ที่ทำงานด้วยจ๊ะน้อง เอาให้แน่นะ ฮึ...ได้ข่าวน้องชายพี่เนื้อหอมออกนี่ ผู้หญิงแทบจะตบตีแย่งชิงกันตาย” ปุริมากระเซ้ายิ้มๆงานของปราบดาคือช่างภาพอิสระที่ส่วนใหญ่รับงานถ่ายแบบให้แก่นิตยสารดังๆ และรับงานนอกตามแต่ที่เขาพอใจจะทำเท่านั้น แต่ด้วยฝีมือฉกาจ แถมหน้าตาอันหล่อเหลามีเสน่ห์ของเขาจึงมักดึงดูดสาวๆ ให้อยากทำความรู้จักอย่างใกล้ชิดเป็นพิเศษเสมอ หลายครั้งที่ปราบดาถูก

    Последнее обновление : 2025-04-02
  • ปราบร้ายซ่อนรัก   อย่าอวดเก่งนักเลย

    ปราบดาแอบยิ้มที่เอาชนะความดื้อของอีกฝ่ายได้ เขาเปิดประตูรถด้านหน้าให้เธอนั่ง แต่วิศรากลับชิงเปิดประตูขึ้นไปนั่งด้านหลังเสียก่อน“ผมไม่ใช่คนขับรถของคุณ เชิญมานั่งข้างหน้า” ปราบดาเอ่ยเสียงเข้มนอกจากไม่ทำตามคำสั่ง หญิงสาวยังเชิดหน้าทำหูทวนลมอีกด้วย หึ อยากอาสาเอง เธอไม่ได้ขอสักหน่อย งั้นก็ทำหน้าที่คนขับไปแล้วกันเถอะ เจ้าของรถได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ ในความดื้อรั้นของอีกฝ่าย แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะมีสายตาแม่บ้านที่เดินตามประกบมาส่งนายสาวจับจ้องอยู่ เขาจึงต้องจำใจทำหน้าที่พลขับอย่างช่วยไม่ได้บรรยากาศในรถเงียบจนน่าอึดอัด เสียงเพลงคลอเบาๆ ไม่ได้ช่วยให้วิศราอารมณ์ดีขึ้น เธอทำเป็นมองไม่เห็นสายตาที่คอยแอบจ้องมองผ่านกระจกมองหลังบ่อยๆ จนน่ารำคาญคู่นั้นไม่รู้จะมองทำไมบ่อยๆ อึดอัดจะแย่อยู่แล้ว...“เรื่องวันนั้น...”จู่ๆ เสียงเข้มก็กระชากเธอออกจากความเป็นส่วนตัวจนได้ วิศราขยับนั่งหลังตรงอย่างระมัดระวัง“คุณเป็นยังไงบ้าง”ดูเถอะ เธอกำลังจะทำเป็นลืมๆ อยู่แล้วเชียว แต่เขากลับลากเธอให้กลับมาหวนนึกถึงเหตุการณ์บ้าๆ นั่นอีกจนได้“เรื่องไร้สาระฉันไม่ชอบจำให้รกสมองหรอก...”คนฟังชะงักกึก ดวงตาวาวโรจน์เหลือบมองสบต

    Последнее обновление : 2025-04-02

Latest chapter

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   รักแสนหวาน (ตอนจบ)

    สถานที่จัดงานแต่งงานของคู่รักดีไซเนอร์คือสวนดอกไม้ที่ถูกจัดแต่งอย่างเรียบง่ายตามเจตนารมย์ของเจ้าสาวที่ไม่ต้องการงานเอิกเกริกแต่กระนั้นก็แอบมีกิมมิคเล็กๆ น้อยๆ สำหรับคู่รักดีไซเนอร์คนดังโดยเวทีถูกออกแบบให้เป็นรันเวย์สำหรับบ่าวสาวเดินไปทำพิธีอย่างมีสไตล์ แขกที่มาร่วมงานนอกจากครอบครัวแล้วก็มีแค่เพื่อนสนิทของสองฝ่ายเท่านั้น และทันทีที่เจ้าสาวปรากฏตัวขึ้น แขกทุกคนก็พร้อมใจยืนขึ้นต้อนรับด้วยบรรยากาศที่อบอุ่นวิศรุตในชุดสูทลุกขึ้นช้าๆ โดยมีภรรยาสาวช่วยประคองและส่งไม้เท้าให้สามีทำหน้าที่ส่งตัวเจ้าสาว เขายื่นมือไปรับมือลูกรักด้วยใบหน้าที่เป็นปลื้มจนน้ำตาคลอ“คุณพ่อ” เจ้าสาวสวมกอดบิดาสุดที่รักอย่างตื้นตัน ไม่คิดเลยว่าเธอจะได้มีวันนี้“ไปเถอะลูก”วิศรุตจับมือเจ้าสาวคนสวยพาเดินตรงไปยังแท่นทำพิธี โดยด้านหน้ามีเด็กหญิงตัวน้อยนำขบวนสองคนคือเด็กหญิงลูกปลาที่ทำหน้าที่คอยโปรยดอกไม้ให้ และอีกคนคืออลิศลูกสาวของเธอที่ทำหน้าที่ถือแหวน วันนี้หนูน้อยอลิศสวมชุดสีชมพูฟูฟ่องน่ารัก ที่ลำคอของเด็กน้อยสวมสร้อยแปลกตาที่มีแหวนวงหนึ่งห้อยเป็นจี้ แหวนเพชรสีชมพูสวยทอประกายสวยสดใส เป็นภาพที่น่ารักน่าเอ็นดูสำหรับทุกคนวิ

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   รักที่ไม่ต้องซ่อนอีกต่อไป

    ‘และเธอเพิ่งตอบตกลงยอมแต่งงานกับผมเมื่อไม่นานมานี้’แวบหนึ่งเหมือนชายหนุ่มหันมองตรงมาด้วยแววตาอ่อนหวานทำให้วิศราหน้าร้อนผ่าว หัวใจเต้นโครมคราม นี่เขากำลังประกาศแต่งงานออกสื่อ อลัน เลวิธ หนุ่มโสดเนื้อหอมคนนั้นเนี่ยนะ‘โอ...พระเจ้า’ พิธีกรสาวรุ่นเดอะยกมือทาบอก ทำตาโตเท่าไข่ห่าน เชื่อว่าหากเทปนี้ออกอากาศไป จะต้องเรียกเรตติงได้ถล่มทลายเลยทีเดียว ‘คุณพอจะบอกได้ไหมคะอลันว่าใครคือผู้หญิงที่โชคดีคนนั้น’คำถามนั้นทำให้ใบหน้าคนถูกถามแต้มสีแดง นัยน์ตาสีเทาทอประกายพราวระยับ‘เธอเป็นดีไซเนอร์สาวชาวไทยครับ และเธอเป็นรักแรกพบของผม’วิศราแว่วได้ยินเสียงหวีดผ่านฝ่ามือที่ปิดปากของยุทธนา คำว่ารักแรกพบของเขาทำให้เพื่อนของเธอถึงกับเสียอาการไปไม่น้อยเลยทีเดียว“รักแรกพบ...”วิศราพึมพำเบาๆ สมองนึกย้อนไปถึงตอนที่เธอและเขาได้พบกันครั้งแรก จำได้ว่าเป็นตอนที่เธอใจลอยเดินตัดหน้ารถเขาเพราะกำลังช็อกที่เพิ่งรู้ว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ นี่เขาตกหลุมรักเธอตั้งแต่ตอนนั้นเนี่ยนะมันใช่เหรอ‘ว้าววว ฟังดูโรแมนติกจัง คุณพอจะเล่าเหตุการณ์นั้นให้พวกเราฟังได้ไหมคะ’‘อืม...ตอนนั้นเธอยังเป็นนักศึกษาทุนที่วิทยาลัยแฟชั่น และผมได้ร

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   ผมกำลังมีความรักครับ

    “ว้าววว...สวยที่สุดเลย สวยอย่างกับเจ้าหญิงแน่ะค่ะ ลองส่องกระจกดูสิคะ”ประโยคนั้นของช่างแต่งหน้าทำให้หญิงสาวเจ้าของเรือนร่างระหงในชุดเจ้าสาวที่ออกแบบและตัดเย็บจากผ้าไหมและผ้าลูกไม้ที่สั่งทอมาเป็นพิเศษเพื่อเธอโดยเฉพาะและเป็นชุดเดียวในโลกจากการออกแบบของดีไซเนอร์หนุ่มชื่อดังของแบรนด์ระดับโลกอย่าง Lewis โดยใช้โทนสีครีมอ่อนปนด้วยสีชมพูพาสเทลหวานละมุนไปทั้งตัวขับให้ผิวเนียนละเอียดของเธอเปล่งปลั่งงดงามเฉิดฉายราวกับเป็นเจ้าหญิงที่หลุดออกมาจากเทพนิยายก็ไม่ปานวิศรามองภาพสะท้อนของตัวเองในกระจกด้วยความรู้สึกตื้นตันในหัวใจปนประหม่า เธอเป็นคนขอร้องให้เขาเลือกสีอื่นที่ไม่ใช่สีขาว เพราะเธอไม่ใช่เจ้าสาวที่แสนบริสุทธิ์ผุดผ่อง แล้วเขาก็เลือกสีนี้มาให้ด้วยเหตุผลว่าเขาอยากเห็นเจ้าสาวของตัวเองสวยหวานที่สุดในวันที่แสนพิเศษของเราคนเป็นเจ้าสาวยิ้มบางๆ เมื่อนึกถึงตอนที่เขาอาสาออกแบบตัดเย็บชุดนี้ให้เธอด้วยมือตัวเอง ทุกขั้นตอนทุกรายละเอียดที่เขาใส่ลงไปล้วนมีความหมายลึกซึ้งซ่อนอยู่ และมันทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นในหัวใจอย่างบอกไม่ถูกตั้งแต่ครั้งที่ยังเป็นเด็กน้อยช่างฝันตามประสาเด็กผู้หญิงทั่วๆ ไป เธอเคยจินตนาการถึงง

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   ครอบครัวก็มีพ่อแม่แล้วก็ลูก

    จริงอย่างที่อลันว่า พอได้ล้างหน้าล้างตาด้วยน้ำเย็นๆ หญิงสาวก็รู้สึกสดชื่นขึ้นทันตา แต่ตอนที่กำลังจะลงไปด้านล่างเพื่อช่วยคนอื่นๆ ตามหาลูกสาว จู่ๆ สายตาก็เหลือบไปเห็นกล่องแหวนที่วางอยู่บนหัวเตียง แหวนที่ได้จากปุริมาวันนั้นแหวนของนายปราบดา!อะไรบางอย่างทำให้ร่างระหงเดินย้อนกลับไปหยิบแหวนนั้นขึ้นมาเปิดดู ประกายจากเพชรสีชมพูสะท้อนวูบเข้านัยน์ตาจนแสบพร่า“นายยังอยู่แถวนี้หรือเปล่า...” วิศรามองแหวนวงงามราวกับมันมีชีวิต “ถ้ายังอยู่แถวนี้ ช่วยให้ฉันตามหาลูกของเราให้พบด้วยนะคะ ขออย่าให้ลูกต้องเป็นอะไร อย่าให้อลิศเป็นอะไร ช่วยฉันด้วยนะคะ”ทันใดนั้น ลมเย็นวูบหนึ่งก็พัดผ่านร่างเธอไปทั้งๆ ที่หน้าต่างไม่ได้เปิด ราวกับใครบางคนได้ตอบรับคำขอนั้น หญิงสาวยิ้มกับตัวเองเศร้าๆ หากปราบดายังอยู่ตรงหน้า เธอคงไม่กล้าเอ่ยปากขอร้องเขาเช่นนี้ คงชวนทะเลาะมากกว่า แต่เพื่อลูกสุดที่รัก สิ่งไหนที่พอจะยึดเหนี่ยวหรือช่วยทำให้สบายใจได้บ้าง เธอก็ยอมทำทั้งนั้นวิศราปิดกล่องแหวนนั้นแล้ววางมันไว้ที่เดิม ทว่าตอนที่เธอกำลังจะก้าวเท้าออกจากห้องนั้นเอง จู่ๆ หูก็พลันได้ยินเสียงอะไรบางอย่างแว่วมา“ฮือๆ...” วิศราหันขวับอย่างตกใจ ก

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   ครอบครัวของเรา

    งานแต่งงานของวิศราและอลันถูกตระเตรียมขึ้นท่ามกลางความดีใจของทุกคน แม้เจ้าสาวจะบอกว่าไม่ต้องการให้จัดงานใหญ่โตเอิกเกริก และอยากให้เป็นงานเล็กๆ ที่อบอุ่นมากกว่า ถึงกระนั้นทุกคนในบ้านอาภาพิพัฒน์ที่เพิ่งผ่านความเศร้าจากการสูญเสียไปเมื่อไม่นานมานี้ก็เริ่มยิ้มออกและกระตือรือร้นกับงานมงคลที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้า โดยเฉพาะนายผู้หญิงของบ้านอย่างปุริมาและนางรื่นรมย์ซึ่งถือเป็นพี่เลี้ยงคนสนิทของว่าที่เจ้าสาวกลายเป็นหัวเรือใหญ่ที่คอยเป็นธุระช่วยเหลือในการจัดการเรื่องต่างๆ อย่างเต็มใจท่ามกลางความดีใจเหล่านั้น ทุกคนกลับไม่ทันสังเกตเห็นว่ามีใครบางคนมองภาพเหล่านั้นด้วยความรู้สึกที่แตกต่างออกไป เด็กหญิงอลิศทำหน้าหม่นหมอง ในมือกอดตุ๊กตาหมีที่แม่ของเธอให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อปีก่อนแน่นราวกับมันกลายเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวในโลกที่เหลืออยู่ ก่อนค่อยๆ เดินแยกห่างออกมาเงียบๆ หลังจากเห็นทุกคนกำลังวุ่นวายจนลืมไปว่าวันนี้ยังมีความสำคัญกับใครอีกคน ไม่ทันไรทุกคนก็ลืมวันเกิดของเธอไปเสียแล้ว“พี่หมีจ๋า ทุกคนลืมวันเกิดอลิศหมดเลย ไม่มีใครรักอลิศแล้ว ไม่มีเลย...” เด็กน้อยขมุบขมิบงึมงำด้วยความรู้สึกว้า

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   ผมจะใช้ความรักของผมปราบคุณให้อยู่หมัด

    คิดเพลินๆ จู่ๆ ก็มีเสียงสัญญาณโทรศัพท์เรียกเข้ามา หญิงสาวยิ้มบางๆ เมื่อเห็นชื่อที่ขึ้นตรงหน้าจอ...อลัน เลวิธ!“คุณต้องเป็นญาติกับพ่อมดแน่ๆ” ปลายสายส่งเสียงหัวเราะกลับมา “รู้ได้ยังไงคะว่าคนแถวนี้กำลังคิดถึงคุณอยู่”“รู้ด้วยหัวใจไงครับ ใจของคนที่รักกันมักเชื่อมถึงกันเสมอ” เสียงทุ้มนุ่มหูตอบกลับมาอย่างอ่อนหวาน พาให้หัวใจคนฟังเต้นผิดจังหวะด้วยความเขิน“คุณทำอะไรอยู่คะ วันนี้งานยุ่งไหม”“ก็ยุ่งเหมือนทุกวัน แต่พอได้ยินเสียงคุณก็หายเหนื่อย”“ปากหวานจังนะคะบอส”“อย่างอื่นก็หวานนะ ถ้าคุณอยากชิมเมื่อไหร่ก็บอกได้เสมอ ถ้าเป็นคุณ ผมยินดีให้ชิมทั้งตัวทั้งใจเลย”วิศราหน้าแดงก่ำ ดีที่อีกฝ่ายอยู่ไกลถึงอีกซีกโลก หากเขายืนอยู่ตรงนี้ เธอคงไม่กล้าสู้หน้า ตั้งแต่ผ่านเรื่องเฉียดเป็นเฉียดตายมา ดูเหมือนจะทำให้ชายหนุ่มกลายเป็นคนที่กล้าพูดกล้าแสดงความรักออกมาอย่างเปิดเผยมากกว่าเดิม“ทำไมนิ่งไปครับ คิดอะไรอยู่”“ฉันคิดถึงคุณ ถ้าตอนนี้คุณอยู่ตรงนี้ด้วยกันก็คงดีสิคะ”“อย่ามาทำให้ผมเคลิ้มเชียวนะวีวี่ คุณยังไม่รู้สินะว่าตอนนี้ผมแทบจะกลายเป็นหุ้นส่วนใหญ่ของสายการบินระหว่างประเทศอยู่แล้ว นี่เพื่อนสนิทผมมันก็ร่ำๆ อยู่

  • ปราบร้ายซ่อนรัก    อย่าทิ้งฉันไปนะคะ

    วิศรานั่งฟังอย่างสงบ และเริ่มคิดตาม เพราะเป็นคนสำคัญที่สุดจึงต้องหวงแหน เขาก็คงเหมือนเธอที่หวงบิดาเพราะคิดว่าเป็นคนสำคัญเพียงคนเดียวในชีวิต อนิจจา...หากวันนั้นเธอไม่ก้าวร้าวพี่สาวของเขาก่อน หมอนั่นก็คงไม่คิดกำราบเธอด้วยวิธีป่าเถื่อนรุนแรงแบบนั้น เธอเองก็มีส่วนผิดที่เอาแต่ใจตัวเองเป็นที่ตั้งโดยไม่ได้เอาใจเขามาใส่ใจเรา เรื่องมันถึงเลยเถิดแบบนี้‘ฉันต้องขอโทษคุณแทนตาปราบด้วยนะคะ สำหรับเรื่องที่ผ่านมาทั้งหมด’ ปุริมาเอ่ยอย่างจริงใจ ‘แล้วก็ต้องขอบคุณที่คุณยอมอโหสิให้เขา’วิศรามองสบตาแม่เลี้ยงเต็มๆ ตาโดยไม่มีอคติมาบดบังเป็นครั้งแรก ‘ฉันเองก็ผิดที่ทำตัวไม่ดีกับคุณเหมือนกัน ที่จริงฉันก็ไม่ได้ดีไปกว่าน้องชายคุณนักหรอกค่ะ’‘แต่อย่างน้อยคุณก็ยังโชคดีกว่าปราบตรงที่ยังมีลมหายใจ โชคดีที่มีคนที่คุณรักและรักคุณมากมาย ฉันขอพูดอะไรกับคุณอีกนิดได้ไหมคะ’วิศราพยักหน้ารับนิดๆ‘พูดมาสิคะ’‘ฉันคิดว่าตาปราบเขาแอบชอบคุณมาตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกันแล้วละค่ะ จำตอนที่เขาขับรถชนสุนัขของคุณได้ไหมคะ’แน่นอนว่าวิศราย่อมจำได้แม่น‘ที่จริงตาปราบก็ตกใจมากเหมือนกัน ทีแรกเขาก็ทำอะไรไม่ถูก ตั้งใจจะลงมาดูมาขอโทษคุณเพราะเขาเองก

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   ฉันไม่รู้เลย ไม่เคยรู้...

    ร่างเพรียวระหงของสตรีผู้หนึ่งยืนนิ่งปล่อยใจล่องลอยไปแสนไกล เธอกำลังทอดสายตามองท้องฟ้าที่ดูหม่นเศร้ายามที่พระอาทิตย์ใกล้ตกดิน ความเงียบสงัดทำให้ได้ยินแม้แต่เสียงใบไม้แห้งกรอบปลิวเมื่อยามต้องแรงลมราวกับท่วงทำนองบทเพลงแห่งชีวิตที่ทุกคนต้องเผชิญอย่างไม่อาจหลีกหนี แต่ก็มีในบางจังหวะที่ชวนให้คนฟังรู้สึกถึงความอ่อนหวานปนขมปร่าในหัวใจยามที่คิดถึงใครบางคนที่รักแต่จำต้องจากไปไกลแสนไกลนี่มันก็เกือบปีแล้วสินะที่เธอต้องอยู่โดยไม่มีเขา มันเหมือนจะยาวนาน แต่น่าแปลกที่เธอยังคงจำเหตุการณ์ต่างๆ ในวันวานที่ผ่านมาได้อย่างดีทีเดียวหลังจากเหตุการณ์ที่เธอโดนลอบยิงอย่างอุกอาจที่สวนอาหารแห่งนั้นไม่นาน ก็มีข่าวครึกโครมว่าตำรวจจับตัวคนร้ายได้ทว่าที่น่าตกใจกว่านั้นคือการที่คนร้ายซัดทอดว่า คนที่จ้างวานให้มายิงเธอนั้นคือ...พรีมโรส แฟนสาวของปราบดานั่นเอง ส่วนเหตุผลจูงใจของผู้หญิงคนนั้นวิศราก็เดาได้ไม่ยาก เพราะคงไม่พ้นเรื่องหึงหวง แต่แทนที่เธอจะโกรธแค้น น่าแปลกที่เธอกลับรู้สึกสงสารปนสังเวชใจที่นางแบบสาวที่กำลังมีอนาคตรุ่งโรจน์ผู้นั้นคิดตื้นๆ เลือกตัดอนาคตตัวเอง ทำในสิ่งที่ผิดจนทำให้คนที่เธอรักต้องจากไปตลอดกาล แถม

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   ดีใจที่ได้เจอคุณ

    ตอนที่วิศราไปถึงหน้าห้องผ่าตัดมีคนนั่งรออยู่ก่อนแล้ว นั่นคือคณะที่พากันไปทัวร์สวนสัตว์วันนี้ที่พอรู้ข่าวก็คงรีบมาที่โรงพยาบาลกันทันที รวมถึงยุทธนาที่ตามมาหลังจากทราบข่าว สีหน้าทุกคนร้อนรนมีรอยกังวล แต่คนที่อาการหนักสุดเห็นจะเป็นพี่สาวของคนเจ็บนั่นเอง ใบหน้าซีดเผือดของปุริมายังคงเปื้อนคราบน้ำตา สิ่งเดียวที่คอยเหนี่ยวรั้งไม่ให้แม่เลี้ยงของเธอล้มพับไปคือลูกสาวตัวน้อยที่นอนหลับซุกหน้ากับอกผู้เป็นแม่อย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวนั่นเอง“แม่ส้มขา...” เสียงเรียกนั้นทำเอาวิศราสะดุ้งสุดตัว พอหันไปเห็นว่าเป็นใครเธอจึงอ้าแขนรับร่างป้อมที่วิ่งตรงมาหาโดยอัตโนมัติ “แม่ส้มเป็นอะไรคะ นั่น! ทำไมเลือดแม่ส้มออกเต็มเสื้อเลยคะ”รอยเลือดแห้งกรังที่อกเสื้อทำให้แม่คนช่างเจรจาสงสัย“ไม่ใช่เลือดแม่หรอกค่ะ แต่เป็นของ...”คนพูดกัดริมฝีปากแน่น ลมหายใจสะดุดเมื่อคิดถึงใบหน้าคนที่พุ่งเข้ามารับกระสุนพร้อมกับกอดเธอไว้เพื่อป้องกันไม่ให้พวกวายร้ายนั่นทำอันตรายเธอได้ แต่คนช่วยกลับรับเคราะห์เสียเอง เลือดบนอกเธอก็คงเป็นเลือดเขานั่นเอง“เป็นยังไง...หมอว่ายังไงบ้างคะ” วิศราพยายามข่มเสียงไม่ให้สั่นทั้งที่ในใจเธอตอนนี้มันเต้นรัวด้วย

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status