"งั้นเหรอคะว่าที่สะใภ้ใหญ่" อลิสยกยิ้มแล้วพูดแซวไปยังเพื่อนสนิทคนสวยที่กำลังจะได้เป็นสะใภ้ใหญ่ของครอบครัวพี่พายุ"ยัยอลิสนี่..ก็บอกว่าไม่ใช่ไง อย่าเรียก!" ชะเอมหันขวับจ้องมองอลิสด้วยสายตาดุ เธอไม่ชอบให้เพื่อนเรียกแบบนั้นเพราะตอนนี้ยังไม่ใช่สักหน่อยแถมผู้ใหญ่ก็ยังไม่ได้รับรู้ด้วยสักกะคน"เขินก็บอก ฉันรู้นิสัยแกดี..ชะเอมเพื่อนรัก" อลิสยังคงแซวชะเอมไม่เลิก เธอรู้นิสัยของชะเอมเป็นอย่างดี พวกเธอทั้งสองเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่ชั้นมัธยม"อย่ามามั่ว! เออนี่ฉันมีเรื่องอยากระบายให้ฟัง" ชะเอมส่ายหน้าไปมาพร้อมกับบอกว่าเธอมีเรื่องที่อยากจะเล่าให้อลิสฟัง"อืมเล่ามาสิ" อลิสขานรับและรีบบอกให้ชะเอมรีบเล่ามาได้เลย เธอพร้อมจะรับฟังเป็นอย่างมาก"คืองี้นะ" แล้วชะเอมก็เริ่มเล่าเรื่องหมั้นระหว่างครอบครัวของพี่ไบรอันกับครอบครัวของเธอให้อลิสได้ฟัง เมื่อฟังจบอลิสก็ได้ถามไปยังชะเอมทันทีว่าจะทำอย่างไรต่อไป คิดแล้วก็หนักใจแทนเพื่อนอยู่ไม่น้อยที่ต้องมาโดนจับคู่โดยที่ไม่ได้รักไม่ได้ชอบแบบนี้"แล้วนี่แกจะทำยังไงต่อไป จะยอมหมั้นเหรอ แล้วไหนจะพี่พายุอีก นี่พี่เขารู้เรื่องแล้วหรือยัง?""ยัง ฉันก็ว่าจะบอกกับเขาวันนี้อยู่"
"เป็นไงบ้าง เรียบร้อยดีใช่มั้ย?" เพื่อนฮันน่าถามไปยังฮันน่า"แน่นอนสิ" ฮันน่ายกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม เอ่ยบอกไปยังเพื่อนว่าเรียบร้อย เรื่องแค่นี้เธอทำได้สบายมาก"เอาเงินนี่ไปให้พ่อหนุ่มนักชงเหล้านั่นที" ฮันน่าหยิบเงินในกระเป๋าสตางค์เอาออกมาและยื่นให้เพื่อนสนิท บอกกับเธอให้เอาเงินไปให้บาร์เทนเดอร์หนุ่มรูปหล่อที่เป็นคนชงเหล้าแก้วนั้น"แหม แล้วไม่ให้ฉันบ้างเหรอ" เพื่อนฮันน่าแบมือของเงินจากฮันน่าบ้าง"ของแกเอาไว้ทีหลัง รอเสร็จคืนนี้ไปก่อน ให้ฉันได้เป็นเมียของคุณพายุก่อน ฉันจัดเต็มให้แกแน่นอน" ยิ้มร้ายถูกส่งไปยังเพื่อนสนิท ฮันน่ารอให้ผ่านคืนนี้ไปก่อนทุกอย่างก็จะตกเป็นของเธอทั้งเงินทั้งอำนาจ"โอเค อย่าลืมฉันแล้วกัน" เพื่อนฮันน่ายิ้มรับ เธอจะรอดูความสำเร็จของเพื่อนสนิทห้องทำงานพายุชายหนุ่มเจ้าของผับเดินเปิดประตูเข้ามาภายในห้องทำงาน เขาเดินมาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาชะเอมอยากรู้นักว่าตอนนี้ถึงไหนแล้ว(ฮัลโหลค่ะ)"ถึงไหนแล้ว เมื่อไหร่จะถึงสักที"(อีก10 นาทีก็ถึงแล้วค่ะ พี่พายุคิดถึงหนูเหรอคะ)"ก็ใช่นะสิ"(พี่นี่นะทำไมชอบพูดตรงจัง หนูขอขับรถก่อนนะคะ)"อืมโอเค""ทำไมมันร้อนจังก็เปิดแอร์แล้วนี่" พาย
มืออีกข้างของฮันน่าคว้าหมับเข้าที่ท่อนลำของชายหนุ่ม แม้ว่าจะสัมผัสผ่านกางเกงขายาวแต่เธอก็รับรู้ได้ถึงความแข็งที่เริ่มก่อตัวขึ้น ยิ้มร้ายยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจแล้วค่อยๆปวดตะขอกางเกงพายุมือเรียวเอื้อมเข้าไปจับกุมท่อนลำที่แข็งแกร่ง มือเธอแทบจะกุมท่อนลำของเขาแทบจะไม่มิด มันใหญ่โตเหลือเกินจนเธออยากเห็นเจ้าสิ่งนั้นของเจ้านายหนุ่มขึ้นมาแล้ว“ถอดกางเกงออกนะคะ เดี๋ยวฮันน่าจะช่วยให้คุณมีความสุข” ฮันน่าบอกกับพายุด้วยน้ำเสียงออดอ้อน สายตาหยาดเยิ้มมองไปยังเขา เธออยากจูบปากเขาเหลือเกินดูดแบบแลกลิ้นแลกน้ำลาย“ไม่! ออกไป! ยัยผู้หญิงน่ารังเกียจ” หญิงสาวค่อยๆขยับใบหน้าเลื่อนเข้าไปยังใบหน้าอันหล่อเหลาของพายุแต่เขากลับไล่และด่าเธอ มือหนาผลักดันหญิงสาวสุดเซ็กซี่อย่างถึงที่สุด“อย่าดื้อสิคะ! ร่างกายคุณกำลังต้องการฮันน่านะคะคุณพายุ”“อย่ามาทำเป็นรู้ดี บอกว่าอย่าไง อ่าส์~”ฮันน่าดึงรั้งกางเกงขายาวของพายุรวมไปถึงกางเกงในให้หลุดร่วงลงมากองอยู่ที่พื้นได้สำเร็จ ใบหน้าสวยสุดเซ็กซี่ยิ้มอย่างพอใจเมื่อได้เห็นท่อนลำของพายุอย่างเต็มตา ไม่รอช้าฮันน่ารีบจับมันชัดรูดขึ้นลง ก้มตัวนั่งคุกเข่าต่อหน้าชายหนุ่มที่กำลังนั่งอยู่
“ปล่อยนะ!” ชะเอมพยายามดีดดิ้นเพื่อที่จะได้หลุดออกจากการจับของทั้งเจมส์และนีโอ“จัดการนั่งผู้หญิงตอแหลคนนี้ให้กูที” พายุหันไปมองกับทางลูกน้องของเขาที่ตอนนี้ได้เดินเข้ามาภายในห้องทำงานของเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว กลุ่มชายชุดดำรีบทำตามที่เจ้านายหนุ่มได้ออกคำสั่งรีบพากันเข้าไปจับร่างของฮันน่าที่ซ่อนตัวอยู่ใต้โต๊ะทำงานของพายุ“กรี๊ดคุณพายุ~ พวกแกอย่าเข้ามานะ!” ฮันน่ากรีดร้องขอความเห็นใจไปยังพายุ เธอโดนลูกน้องของเขาจับตัวออกมายืนอยู่ตรงหน้าของพายุ“อยากมีผัวมากไม่ใช่เหรอ ลูกน้องของพวกฉันว่างอยู่พอดี ก็น่าจะทำให้เธอหายคันได้อยู่” พายุมองด้วยสายตาดุตวาดเสียงดังฟังชัด บอกไปยังเลขาสาวที่พยายามจะใช้ยากับเขาเพื่อหวังจะได้ขึ้นมาเป็นเมียเขา“กรี๊ด~ อย่านะ ปล่อยฮันน่าไปเถอะนะคะคุณพายุ ฮันน่าสัญญาว่าจะไม่ทำเรื่องแบบนี้อีก” ฮันตะโกนกรีดร้องออกมาด้วยความกลัวจนลนลาน เธอรีบยกมือขึ้นไหว้ไปยังเจ้าหนุ่มสุดหล่อที่ตอนนี้กำลังทำหน้าดุดันจนน่ากลัว“คนตอแหลอย่างเธอต้องโดนซะบ้าง เอาตัวออกไป!” พายุสั่งการบอกไปยังลูกน้องเขาให้ลากตัวแม่เลขาตัวดีออกไปจัดการ อย่าอยู่ให้เห็นหน้ากันอีก“เรื่องมันเป็นมายังไงกันวะ” เมื่อลูก
ชายหนุ่มเจ้าของผับแทรกใบหน้าหล่อเหลาไปตรงกลีบดอกไม้เนียน เขาก้มหน้ามุดลงไปใกล้แล้วแลบลิ้นสากลากไปมาอย่างเชื่องช้า เลียไปตามรอยแยกสายตาจับจ้องมองไปยังเธอแผล็บ! แผล็บ!“อื้อ ม..มันเสียว หยุดเถอะ!” ทันทีที่โดนปลายลิ้นสัมผัสเข้าที่ของสงวน ใบหน้าสวยก็เริ่มแสดงอาการเกร็งและเสียว ใบหน้าเหยเกบิดเร่าอย่างเซ็กซี่ชายหนุ่มไม่สนใจกับคำพูดร้องขอของคนตัวเล็ก เขาล็อคขาทั้งสองข้างของเธอเอาไว้แน่นแล้วเริ่มลากปลายลิ้นไปตามรอยแยกขึ้นและก็ลงอยู่แบบนั้น ชะเอมหวีดร้องด้วยความเสียวซ่านที่ได้รับพลางส่ายหน้าไปมาเธอไม่อยากให้เขาทำแบบนี้กับเธออีกแล้วพยายามจะไม่รู้สึกไม่อยากมีอารมณ์ร่วมไปกับเขาด้วยซ้ำแต่ร่างกายของเธอมันกลับไม่รักดี รู้สึกเสียวและค่อยๆปล่อยน้ำหวานออกมาทีละนิดๆ พายุใช้มือเขี่ยสะกิดไปบนปุ่มไวต่อความรู้สึกของเธอและออกแรงเลียหนักๆไปตามกลีบดอกอย่างบ้าคลั่ง ทั้งเลียทั้งดูดทั้งขบเม้ม“พี่..หนูไม่ไหว อ๊ะ! อ๊ะ! อร๊ายยย~” ท้ายที่สุดชะเอมก็ทนไม่ไหวปลดปล่อยน้ำหวานสีใสไหลทะลักออกมา ร่างกายเหนื่อยหอบหายใจแรงจนหน้าอกกระเพื่อมขึ้นลง พายุรีบดูดกลืนน้ำหวานของคนตัวเล็กจนหมด แล้วหยัดกายลุกขึ้นยืนมือจับชักรูดท่อนลำ
พายุยังคงดูดเลียหัวนมของเธอ มันหวานเหลือเกินอยากกลืนกินเธอไปทั้งคืน เอวสอบตอกอัดเสยสะโพกสวนขึ้นไปอย่างเมามันส์ทำเธอเสียววาบทั้งข้างบนและข้างล่าง“พี่พายุ..ดูดนมหนูแรงๆเลยค่ะ” ชะเอมที่โดนความเสียวเข้าครอบงำได้ออกคำสั่งให้ชายหนุ่มดูดนมให้เธอแรงๆ หญิงสาวขย่มขึ้นลงไปตามแรงอารมณ์ความปรารถนา“อ่า~ เดี๋ยวจะดูดให้ช้ำเลย!” พายุใช้ฝ่ามือบีบเข้าไปที่ก้นขาวเนียนพร้อมกับบีบขยำก้นงอนจนเกิดรอยแดง เขาเริ่มขบเม้มดูดไปตามเนินอกจนเกิดเป็นรอยแดง ขย่มแรงๆแบบนี้มีหวังได้แตกเร็วอีกแน่“อ่าส์..โอ้วว..ซี๊ด ดีมากกฉันจะแตกอีกแล้ว” พายุกระแทกสวนท่อนลำแทงขึ้นไปอย่างบ้าคลั่ง ภายในตอดรัดทำเขาเสียวจนแทบจะแตกอยู่รอมร่อตับ! ตับ! ตับ!เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วห้อง ชายหญิงไม่สนใจอะไรอีกแล้วว่าจะมีคนมาได้ยินเสียงครางของพวกเขาหรือไม่ ชะเอมขย่มขึ้นลงหลับตาพริ้มมันช่างเสียดเสียวเหลือเกิน“ขย่มซะแรงเลยเสียวเหรอ?” ชายหนุ่มออกปากแซวเธอพร้อมกับใช้ปลายลิ้นเลียไปตามซอกคอขาวๆของหญิงสาวอย่างคลั่งไคล้“พูดมากน่า ดูดนมให้หนูเร็วๆ หนูใกล้แล้ว..อ๊ะ..อื้อ~” ชะเอมดุชายหนุ่มแล้วบอกให้เขาดูดเลียหน้าอกให้กับเธออีกครั้ง เธอใกล้จะเสร็จอี
ชายชุดดำคนแรกปลดตะขอกางเกงแล้วดึงกางเกงลงเพียงเล็กน้อย เขางัดท่อนลำอันใหญ่โตสีเนื้อออกมา มันแข็งขี้โด่ชี้ไปยังฮันน่า จนเธอถึงกลับลอบกลืนน้ำลาย“เป็นไงใหญ่ใช่มั้ย..อยากลองอมของกูดูบ้างหรือเปล่า” ชายหนุ่มก็แค่พูดถามไปเล่นๆเท่านั้นไม่ได้คิดว่านังนี่จะยอมมาอมให้กับเขาหรอก แต่ผิดคาด ฮันน่ากลับพยักหน้าตกลง เธออยากอมให้กับชายแปลกหน้าคนนี่ ความร่านในตัวเธอเริ่มทำงานแค่เพียงได้เห็นท่อนเอ็นก็ทำให้เธอเริ่มมีน้ำหวานไหลซึมออกมาฮันน่าคิดในใจถึงวันนี้จะไม่ได้คุณพายุแต่เธอก็ได้ผู้ชายคนอื่นก็ถือว่าดี หญิงสาวคลานเข่าเข้าไปนั่งตรงหน้าชายหนุ่มเสื้อดำพร้อมกับดึงกางเกงขายาวของเขาร่วงลงสู่เรียวขา เธอจับเข้าที่ท่อนเอ็นใหญ่โตของชายแปลกหน้า ชักรูดมันด้วยความถนัดมือ เรื่องแบบนี้เธอคล่องแบบระดับชำนาญการฮันน่าแลบลิ้นออกมาแล้วเลียไปที่ส่วนหัวที่มีน้ำสีใสไหลเยิ้มอยู่ มือเรียวชักรูดขยับขึ้นลงจนทำชายชุดดำซู๊ดปากดังลั่น มือหนาคว้าหมับเข้าที่ศีรษะเธอพร้อมกับลูบไล้ไปมาอย่างเอ็นดูไปกับความร่านของเธอชายหนุ่มชุดดำอีกคนที่เริ่มทนไม่ไหวก็ถอดกางเกงของตัวเองแล้วดึงลง ชักรูดแก่นกายของเขาแล้วเดินเข้ามาอยู่ทางด้านหลังของฮันน่า
“คุณพายุ!!” หญิงสาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เธอมองไปยังผู้ชายที่เดินเข้ามาใหม่ ใบหน้าของเขาดูเคร่งขรึมยิ่งนัก ตามองจ้องมายังเธอด้วยความขุ่นเคืองใจ เธอรีบก้มหน้างุดๆด้วยความกลัว“อย่ามาเรียกชื่อฉัน คนอย่างเธอ ฉันน่าจะสั่งฆ่าให้ตายจะได้หายกัน” พายุตวาดเสียงดังลั่นห้องทำเอาฮันน่าสะดุ้งตกใจรวมไปถึงร่างบางที่อยู่กับเขาก็พลอยตกใจไปด้วย“อย่าฆ่าฮันน่าเลยนะคะ ฮันน่าขอโทษ คุณพายุได้โปรดยกโทษให้ฮันน่าด้วยนะคะ” ฮันน่ารีบยกมือขึ้นไหว้ชายหนุ่มเจ้าของผับและเป็นเจ้านายของเธอด้วย เธอคิดน้อยไปหน่อย หวังสูงหวังว่าถ้าผ่านค่ำคืนนี้ไปแล้วได้เป็นเมียของเขาแล้ว เธอจะได้เงินได้ทองและกลายเป็นหนูตกถังข้าวสาร“ฉันควรทำอย่างไรกับฮันน่าดีเธอช่วยฉันคิดหน่อย” พายุหันไปถามคนตัวเล็กที่ตอนนี้เขาได้พาเธอมานั่งอยู่บนโซฟาเป็นที่เรียบร้อย ที่ถามเธอเพราะวันนี้คนที่เจ็บที่สุดก็คงเป็นหญิงสาวที่เขาได้ถามนี่แหละ เธอคงเจ็บอยู่ไม่น้อยที่เข้ามาเห็นภาพแบบนั้นเต็มสองลูกตา“แล้วพี่จะมาถามอะไรหนู หนูเป็นแค่คนอื่น พี่ตัดสินใจเองได้เลย” ร่างบางหันมองพายุ เขาจะมาถามเธอทำไมกัน เธอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้ด้วยสักหน่อย“เธอไม่ใช่คนอื
1 เดือนผ่านไปคอนโดพายุชะเอมกำลังนั่งดูซีรี่ย์เกาหลีอยู่ที่โซฟาภายในห้องรับแขก มือเรียวหยิบขนมกรุบกรอบที่วางอยู่ในจานหยิบขึ้นใส่ปากทีละชิ้นๆด้วยความเอร็ดอร่อยไม่นานนักพายุก็ได้เดินออกมาจากห้องนอนด้วยชุดเสื้อยืดสีดำกางเกงวอร์มสีเทา เขาเดินมานั่งลงยังโซฟาตัวเดียวกันกับที่ชะเอมภรรยาสุดที่รักกำลังนั่งอยู่กลิ่นฉุนๆเริ่มลอยมาเตะจมูกของชะเอมทำให้เธอเริ่มทำจมูกฟุตฟิตๆหาว่ากลิ่นเหม็นมาจากที่ไหน เธอขยับกายเข้าไปใกล้ชิดสามีหนุ่มและเริ่มรู้แล้วว่ากลิ่นมาจากตัวของพี่พายุนี่เอง“พี่พายุนี่พี่อาบน้ำหรือยังคะ? ทำไมตัวพี่เหม็นจัง!!” ชะเอมที่อยู่ดีๆก็ได้กลิ่นเหม็นจากเนื้อตัวของสามีอย่างพี่พายุ เธอจึงไม่รอช้าเอ่ยถามเขาออกไปพร้อมกับเอามือตัวเองปิดปากปิดจมูกไปด้วย“เหม็นอะไรกันฉันอาบน้ำแล้วนะ” พายุถึงกับชะงักไปเล็กน้อยเมื่อภรรยาสาวบอกว่าได้กลิ่นเหม็นจากร่างกายเขาทั้งๆที่เขาพึ่งจะเข้าไปอาบน้ำมาหมาดๆ“ไม่รู้ค่ะ แต่เหม็น เหม็นมากๆเลย” ชะเอมส่ายหน้าไปมาแล้วหยิบยาดมที่วางอยู่แถวนั้นขึ้นมาสูดดมความหอมของสมุนไพรที่อยู่ภายในหลอดยาดม“อาการแบบนี้ไม่ใช่ว่าเธอท้องแล้วหรอกเหรอ” พายุจ้องมองไปยังใบหน้าสวยหวานของภรรย
ห้างสรรพสินค้าตอนนี้พายุกับสายฟ้ากำลังเดินมองหาร้านอาหารที่ว่างและคนไม่เยอะเพื่อที่จะได้เข้าไปนั่งกินภายในร้าน จู่ๆก็มีเด็กผู้หญิงถักเปียสองข้างเดินเข้ามาชนพายุ จึงทำให้ทั้งพายุและเด็กผู้หญิงคนนั้นล้มลงไปที่พื้น“โอ๊ะ! ขอโทษค่ะ พี่เจ็บตรงไหนมั้ยคะ ชะเอมไม่ได้ตั้งใจ” เด็กผู้หญิงคนนั้นรีบลุกขึ้นและยื่นมือมาช่วยพยุงแขนพายุและถามเขาด้วยความเป็นห่วงเป็นใย พายุเงยหน้าขึ้นสบตากับเด็กผู้หญิงคนนั้นโดยบังเอิญ ริมฝีปากอมชมพู ใบหน้าขาวนวลเนียน ใบหน้ารูปไข่ ดูแล้วน่าจะเป็นเด็กมัธยมต้นซึ่งดูได้จากดาวที่ปักอยู่ที่ริมปกเสื้อนักเรียนของเธอ“ไม่เป็นไรแล้วเราเจ็บตรงไหนหรือเปล่า” พายุลุกขึ้นยืนสายตาจดจ่ออยู่กับใบหน้าเธอ เขายกมือขึ้นลูบท้ายทอย คลี่ยิ้มอย่างขัดเขินเสียอาการเป็นอย่างมาก“ไม่เจ็บค่ะ ขอโทษอีกครั้งนะคะ” เด็กสาวส่ายหัวไปมาแล้วรีบกล่าวคำขอโทษไปยังเขาอีกครั้งที่ทำให้ต้องมาเสียเวลาแบบนี้“งั้นถ้าพี่ไม่ได้เป็นอะไร ชะเอมขอตัวก่อนนะคะ” เธอพูดเสร็จก็เดินออกไปเพราะมีคุณพ่อคุณแม่ของเธอรออยู่ภายในร้านอาหารเด็กสาวคนนั้นเดินออกไปพร้อมกับหัวใจของเขาตึกตักๆ“น่ารักจัง” พายุยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียวโดยท
แจ๊ะ! แจ๊ะ!เสียงนิ้วที่กดกระแทกขยับเข้าออกผสมปนเปไปกับน้ำหวานสีใสที่ค่อยๆทยอยหลั่งไหลออกมามันช่างดูลื่นหูน่าฟังสำหรับชายหนุ่มยิ่งหนัก“พี่พายุ หนูจะเสร็จ” หญิงสาวบิดเกร็งไปทั้งร่าง เงยหน้าขึ้นมองเพดาน หลับตาพริ้ม ความเสียวกำลังเล่นงานไปทั่วทั้งตัวของเธอ พายุต้องรีบขยับนิ้วเข้าออกให้แรงขึ้นๆ ระรัวลิ้นไปตามกลีบดอกไม้เนียนให้ถ้วนทั่วแผล็บ! แผล็บ! แจ๊ะ! แจ๊ะ!เสียงน่าอายดังไปทั่วทั้งห้องพักของทางโรงแรม“พี่..อื้อ! อ่า อ๊ะ อ๊ะ อร๊ายย” ร่างบางกระตุกถี่เกร็งภายในปลดปล่อยน้ำหวานสีใสไหลออกมา สมองขาวโพลนเธอรู้สึกดีเป็นอย่างมาก นอนอยู่กับที่ให้ชายหนุ่มได้ทำการดูดกลืนน้ำหวานสีใสของภายในร่องรักของเธอจนหมด"ฉันทำความสะอาดให้แล้ว มาทำลูกกันเถอะนะ" พายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่าดูเซ็กซี่อยู่ไม่น้อย ตอนนี้ร่างกายเขาเปลือยเปล่า เขาถอดเสื้อออกไปตอนไหนไม่รู้ แก่นกายผงาดชี้หน้าคนที่กำลังนอนหายใจเหนื่อยหอบ“ดูดนมให้หน่อยได้มั้ยครับ” เขาพูดเสร็จก็ล้มตัวลงนอนราบไปกับที่นอนพร้อมกับจ้องมองว่าเธอจะยอมตกลงทำตามสิ่งที่เขาร้องขอหรือไม่“ก็ได้ค่ะแต่หนูทำไม่ค่อยเป็นนะคะ พี่ก็รู้~”“ขึ้นมาคร่อมตัวฉันเลย คนสวย~”ชะ
“ชะเอมอยากขอบคุณพี่พายุที่รักและใจดีกับชะเอมมาตลอดแม้ว่าบางครั้งชะเอมก็อาจจะทำตัวไม่น่ารักไปบ้างแต่พี่ก็ไม่เคยโกรธอะไรชะเอมเลย ขอบคุณพี่พายุมากนะคะและหนูอยากจะบอกกับพี่ว่า หนูก็รักพี่พายุมากๆเหมือนกันค่ะ ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ของพี่พายุรวมไปถึงคุณพ่อคุณแม่ของชะเอมด้วยที่ตลอดมาให้ความรักและคอยเอ็นดูชะเอม รักพวกท่านนะคะ สุดท้ายนี้ขอขอบคุณทุกๆท่านที่มาร่วมงานแต่งของพวกเราในวันนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ”แชมเปญ เชอรีน รวมไปถึงไบรอันเดินเข้ามาร่วมแสดงความยินดีกับน้องสาวคนเล็กของพวกเธอ“พี่ยินดีกับเราด้วยนะน้องรัก” แชมเปญเดินเข้ามาโอบกอดชะเอมด้วยความยินดีที่น้องสาวคนเล็กของบ้านมีวันนี้ มีคนรักที่ดีและได้แต่งงานกับคนที่เธอเป็นฝ่ายเลือกเอง“ขอบคุณค่ะพี่แชมเปญ ว่าแต่เมื่อไหร่พี่จะมีน้องสักทีคะ ว่าไงคะพี่ไบรอัน” สองพี่น้องผละออกจากกันจนได้เห็นน้ำตาของคนพี่ที่ไหลซึมออกมาด้วยความดีใจ ชะเอมรีบใช้มือเช็ดคาบน้ำตาที่อยู่บนใบหน้าของพี่สาวและไม่ลืมที่จะเอ่ยแซวไปยังพี่เขยที่ยืนอยู่ข้างๆ“เรานี่นะ” แชมเปญมันเขี้ยวจึงเอื้อมมือไปหยิกแขนน้องสาวเบาๆที่ชอบพูดแซวเธอกับไบรอันอยู่เรื่อย“ยินดีกับคุณพายุและน้องชะเอมด้วยนะ
บ้านเลิศกิจเดชาพายุเดินเข้ามาพร้อมกับคุณพ่อคุณแม่ของเขาแล้วยกมือขึ้นไหว้ไปยังคุณพ่อคุณแม่ของชะเอมทันทีโดยไม่ลืมที่จะหันไปมองหญิงสาวคนรักที่นั่งอยู่ข้างๆกับคุณพ่อคุณแม่ของเธอ“สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ วันนี้ผมพาคุณพ่อคุณแม่ของผมมาพูดคุยถึงเรื่องงานแต่งงานระหว่างผมกับชะเอมครับ” ปากพูดกับพ่อแม่ของชะเอมแต่สายตานี่สิกลับมองจ้องไปยังลูกสาวของพวกท่านไม่ละสายตา“สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ของหนูชะเอม” มานพ คุณพ่อของพายุเอ่ยคำทักทายไปยังพ่อแม่ของหนูชะเอม“สวัสดีครับคุณมานพ คุณนพนภา เชิญพวกคุณนั่งก่อนครับ” เตวิชพ่อของชะเอมรีบลุกขึ้นยืนแล้วเดินยิ้มเข้าไปทักทายพ่อแม่ของทางฝั่งพายุเช่นกันพร้อมกับผายมือเชิญให้พวกเขาทั้งสองนั่งลงยังโซฟาในห้องรับแขก“ขอบคุณครับคุณเตวิช วันนี้ผมอยากจะมาพูดคุยถึงเรื่องงานแต่งของเจ้าลูกชายคนโตของผมกับลูกสาวคนเล็กของพวกคุณครับ ผมอยากจัดงานแต่งของลูกๆเราให้เร็วที่สุด พวกคุณจะว่าอะไรมั้ยครับ”“พวกผมยินดีเป็นอย่างมากครับ พายุเองก็เป็นคนดีคงจะสามารถดูแลลูกสาวของผมได้เป็นอย่างดี จริงมั้ยลูกสาวพ่อ” เตวิชมองไปยังพายุคนที่ลูกสาวของตนรักและหันมาถามความคิดเห็นจากทางลูกสาวเหมือนกับอยากจะ
“ชะเอม~” พายุตะโกนเรียกชื่อคนตัวเล็กซึ่งก็ไร้เสียงตอบรับใดๆ “สงสัยจะอยู่ในห้องน้ำ” เขาหยัดกายลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอนหนานุ่มแล้วทอดมองไปยังห้องน้ำและคิดว่าเธอคงจะอยู่ในนั้นอย่างแน่นอนและมันก็เป็นดังที่เขาคิดเมื่อประตูห้องน้ำได้ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างบางที่เดินเช็ดผมที่พึ่งจะสระเสร็จแล้วเดินออกมา“พี่ตื่นแล้วเหรอคะ หนูปลุกตั้งหลายรอบเลย” ชะเอมที่เดินเช็ดผมออกมาเห็นพี่พายุของเธอตื่นแล้ว เธอจึงเดินเข้ามาคุยกับเขาพลางเช็ดผมของตัวเองไปด้วย“ไม่เห็นจะได้ยินเสียงเธอปลุกเลย” พายุแก้ตัวด้วยการที่บอกกับเธอไปว่าเขาไม่เห็นจะได้ยินเสียงปลุกของคนตัวเล็กเลย“ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ หนูหิวแล้ว!!” คนตัวเล็กอดที่จะอมยิ้มไม่ได้พร้อมกับส่ายหน้าไปมาอย่างเอือมระอาไปกับคำพูดของชายหนุ่ม เธอรีบบอกให้เขาไปอาบน้ำได้แล้วอาบเสร็จจะได้ออกไปหาอะไรกินกัน“หิวข้าวหรือหิว..อะไร หืม~” พายุใช้สายตาเจ้าเล่ห์ถามเธอพร้อมกับมองไปยังแก่นกายของตัวเองที่มันยังนอนหลับใหลอยู่ในนิทรา ไม่หลับก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วก็เมื่อคืนไอ้เจ้าลูกชายของพี่เขาทำงานหนักมาก หนักพอๆกับน้องสาวของฉันนี่แหละ“พี่พายุยังจะมาเล่นอีกป่านนี้ก็ต้องหิวข้าวสิคะ สายม
“เบาหน่อยได้มั้ยคะ อ๊ะ!”ปลายลิ้นตวัดลงบนหัวนมพร้อมกับปล่อยน้ำลายออกมาจากปากของตัวเองแล้วใช้ปลายลิ้นปาดเลียจนชุ่มยอดอกเธอ เอวสอบยังคงตอกอัดกระแทกเข้าออกอย่างไม่มีทีท่าว่าจะยอมผ่อนแรงให้เบาลงตามคำขอของคนตัวเล็กตับ! ตับ! ตับ!เสียงหยาบโลนเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องไปทั่วห้อง“ซี๊ดโคตรดี~” พายุเปล่งเสียงครางออกมาไม่ขาดสายเมื่อร่องเล็กของชะเอมกำลังบีบรัดตัวตนอันใหญ่โตของเขาเอาไว้แน่น“พี่เบาเสียงลงหน่อย! อ๊ะ ดะ เดี๋ยวพี่สายฟ้ากับอลิสจะได้ยินเอา อื้อ~” ชะเอมใบหน้าขึ้นสีแดงเขินอายไปกับความเสียงดังของพี่พายุ เธอรีบเอานิ้วชี้ปิดปากพี่พายุและบอกให้พี่เขาช่วยลดเสียงลงหน่อย กลัวว่าห้องด้านข้างอาจจะได้ยินเข้า“เรื่องธรรมชาติของผัวเมียมั้ย? มาต่อให้จบกันดีกว่าฉันอยากแตกในตัวเธอแล้ว..คนสวย” ชายหนุ่มตอบกลับมาอย่างหน้าตาย พายุหยัดกายลุกขึ้นหลังตรงอีกครั้ง จับขาเรียวแยกออกกว้างมากขึ้นพร้อมกับเริ่มขยับเอวสอบกดกระแทกเข้าออกร่องรูสวย เขาเลื่อนมือไปเขี่ยขยี้ปุ่มเสียวรัวๆจนน้ำใส่เริ่มไหลเยิ้มออกมา“อะ อ๊ะ อย่า พะ พี่พายุ หนูเสียว” ชะเอมที่โดนกระทำถึงกับร้องครางเสียงหลงออกมาอย่างไม่ได้ศัพท์ สะโพกสอบขยับโยกหม
ชายหนุ่มโยนเสื้อชั้นในของเธอทิ้งลงไปที่พื้นห้อง เขาค่อยๆขยับตัวหมุดลงไปในผ้าห่มผืนหนาเลิกเสื้อยืดของคนตัวเล็กขึ้นมากองเอาไว้บนเนินอกอวบพร้อมกับจับร่างบอบบางพลิกให้นอนหงายและเหมือนว่าจะได้ยินเสียงหัวใจเต้นที่ค่อนข้างจะดังมากๆของเธอด้วยนะตึกตัก! ตึกตัก!"หลับแล้วทำไมใจเต้นแรง"ไม่รอช้าผมจึงแกล้งแนบใบหน้าชิดอกด้านซ้ายของเธอเพื่อที่จะฟังเสียงหัวใจของเธอได้อย่างชัดเจนและถือโอกาสใช้ใบหน้าถูไถไปกับหน้าอกอวบของเขา(อ๊ะ สะ..เสียวค่ะพี่สายฟ้า)(อ่าส์ โคตรแน่น)เสียงครางจากห้องข้างๆยังคงดังมาไม่ขาดสายให้ตายเถอะทำไมฉันต้องมาอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลมอย่างนี้ด้วย ไม่ไหวๆ ขืนไม่ทำอะไรสักอย่างมีหวังต้องจบลงด้วยการทำเรื่องอย่างว่าอย่างแน่นอน งั้นเอาแบบนี้ก็แล้วกัน รีบวิ่งไปขังตัวเองเอาไว้ในห้องน้ำดีกว่าชะเอมเริ่มขยับเขยื้อนตัวพลางใช้มือผลักดันใบหน้าของเขาออกจากหน้าอกเธอ ใบหน้าเขาถูไปมาจนหัวนมของเธอมันแข็งเป็นไตหมดแล้วและเมื่อดันเขาออกไปได้สำเร็จก็เตรียมพร้อมที่จะลุกหนีออกจากเตียงนอนแต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ลุกขึ้นนั่งก็โดนคนตัวใหญ่ผลักเธอนอนลงตามเดิมและขึ้นมาคร่อมร่างของเธอเอาไว้อีกครั้ง“ปล่อยนะลุกออกไป
ประเทศเกาหลีตอนนี้ชะเอม พี่พายุ และคู่รักข้าวใหม่ปลามันอย่างพี่สายฟ้ากับยัยอลิสได้เดินทางมาถึงยังห้องพักกันแล้วและเป็นครั้งแรกของพวกสาวๆที่ได้เห็นหิมะตกกับตาของตัวเองจึงทำให้พวกเธอนั้นดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ ส่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วยความดีใจโดยเฉพาะอลิสที่ดูจะเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่"กรี๊ด~หิมะตก ชะเอมถ่ายรูปให้ฉันที" อลิสกรีดร้องออกมาเมื่อมาเกาหลีคราวนี้ได้เห็นหิมะตกเป็นครั้งแรก มันสวยมากเหมือนในซีรี่ย์ที่พวกเธอชอบดูเลย สวยจนต้องถ่ายรูปเก็บเอาไว้เป็นความทรงจำ"มาๆเดี๋ยวเปลี่ยนกันถ่าย" ชะเอมยังอดขำไม่ได้กับท่าทีตื่นเต้นดีใจสุดขีดของเพื่อนสนิท รีบหยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายใบเก่งเอาขึ้นมากดถ่ายรูปให้กับเธอ"ก็แค่หิมะตก ไม่เคยเห็นเหรอไง" เสียงพูดของชายหนุ่มด้านหลังดังขึ้นอย่างไม่ดังมากนักแต่มันก็ดังพอที่ชะเอมจะได้ยิน ใบหน้าสวยเท่ของเธอหุบยิ้มลงทันทีเมื่อโดนคนบ้าพูดขัดจังหวะขึ้น เธอจึงหันกลับไปตอบเสียงแข็งทันควัน"ไม่เคยค่ะ" พร้อมกับหันใบหน้ากลับมายิ้มแย้มถ่ายรูปสลับสับเปลี่ยนกันกับอลิสดังเดิม"กูจองห้องเอาทั้งหมด 3 ห้อง" สายฟ้าลอบมองพายุสลับกับชะเอมไปมาพร้อมกับหลุดขำออกมาเพียงครู่ก่อนท