ตอนที่ 17 ปะทะ

“ถึงไม่เกรงใจหนูชะเอมก็เกรงใจแม่บ้าง หนูชะเอมเป็นแขกของแม่นะ พายุ” เมื่อเห็นว่าพายุลูกชายของเธอนั้นยังคงไม่หยุดพูดจาแบบนี้ หญิงวัยกลางคนจึงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุ ผิดไปจากเดิมที่พูดด้วยน้ำเสียงอย่างคนใจดี

“ครับ ผมขอโทษ” พายุจึงต้องระงับสติอารมณ์ของตนเองและกล่าวขอโทษไปยังผู้เป็นแม่ของเขา

“แล้วเป็นไงงานที่บริษัทและก็ที่ผับโอเคดีมั้ยลูก” หญิงวัยกลางคนพยักหน้ารับคำขอโทษจากลูกชายและพูดถามเรื่องของการทำงานทั้งสองที่ ที่อยู่ในการดูแลของลูกชายเธอ

“งานทั้งสองที่เรียบร้อยดีครับ แต่ติดอยู่เรื่องเดียวที่บริษัทที่ผมไม่ค่อยชอบก็คือเรื่องของเลขาของผม” พายุพูดกับแม่ไปตามตรง เขาไม่ค่อยชอบโกหกแม่สักเท่าไหร่

“ทำไมล่ะลูก”

“ฮันน่า เธอชอบอ่อย ยั่วยวน ให้ท่าผมครับ ซึ่งผมไม่ชอบ” พายุพูดชื่อของแม่เลขาสาวหน้าห้องและบอกว่าเธอชอบทำอะไรลงไปบ้าง

“ความจริงผู้ชายน่าจะชอบอะไรแบบนี้นะคะแล้วทำไมพี่ถึงได้ไม่ชอบกัน หรือว่าพี่ไม่ได้ชอบผู้หญิง?” ชะเอมที่ฟังอยู่ก็พูดขึ้นมา ปกติแล้วผู้ชายต้องชอบที่ผู้หญิงให้ท่าแบบนี้สิ ไม่ใช่ไม่ชอบแบบนี้ มันน่าคิดมั้ยล่ะ

“.....” พายุมองมาทางชะเอมพร้อมกับส่งสายตาดุคาดโทษไปหาเธอ

“ชะเอมหมายถึงว่า