เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 12 หวั่นไหว
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-09 13:39:5610.00 น บ้านเอกประดิษฐ์มณี
เอลินอร์ลงจากรถก็รีบขึ้นไปบนห้องอย่างรวดเร็ว หญิงสาวรีบเปลี่ยนชุดเดิมออกก่อนที่จะมีใครมาเห็นเพราะตอนนี้บนเนินอกและต้นคอของเธอนั้นมีรอยแดงที่ปฐพีทำไว้ตั้งแต่เมื่อคืน
หญิงสาวอยากจะโกรธที่เขาบังอาจทำร่องรอยไว้บนตัวเธอ แต่เมื่อนึกย้อนไปก็ต้องขอบคุณเขามากกว่าที่ช่วยให้ผ่านช่วงเวลาที่แสนทรมานมาได้ ยังดีที่เธอดื่มน้ำส้มไปไม่มากอาการจึงหายได้เร็วกว่าที่เพื่อนของเธอเคยเป็น นับว่าเขามีความเป็นสุภาพบุรุษพอที่ไม่ฉวยโอกาสกับเธอ แม้ว่าตอนนั้นเธอจะเรียกร้องเขามากแค่ไหนก็ตาม
เธอมองกระจกแล้วยิ้ม แม้เมื่อคืนจะถูกเพื่อนหักหลังแต่เธอก็ได้รู้แล้วว่ายังมีคนที่คอยอยู่ข้างเธอตลอด รอยยิ้มกว้างขึ้นไปอีกเมื่อนึกถึงคำพูดของปฐพีที่บอกว่าจะอยู่ข้างเธอและจะดูแลเธอตลอด
เมื่อตรวจดูแล้วว่าร่องรอยถูกปดปิดจนครบทุกจุดเอลินอร์ก็เดินลงมาจากชั้นสองอีกครั้ง แต่ภายในห้องรับแขกกลับมีแค่มารดาของคนเพียงคนเดียวเท่านั้น
“แม่คะ นายดินไปไหนแล้วค่ะ”
“คุยกับพ่ออยู่ในห้องจ้ะ หนูมีอะไรกับพี่เขาหรือเปล่า”
“เปล่าค่ะแม่ แอลนึกว่าเขากลับไปแล้ว”
“ดินยังไม่กลับหรอก แม่ชวนเขาทานอาหารกลางวันด้วยกันแล้วค่อยกลับ แอลล่ะไปเที่ยวเป็นไงบ้าง”
“ก็ดีค่ะแม่”
“แต่หน้าหนูไม่ดีเลยมีอะไรหรือเปล่า”
“ไม่มีหรอกค่ะ แอลคงนอนดึกไปหน่อย”
“จะขึ้นไปนอนก่อนไหม พอเที่ยงแม่จะกุ้งนางขึ้นไปตาม”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จแอลค่อยขึ้นไปนอนก็ได้”
“เย็นนี้จะออกไปเที่ยวอีกไหมล่ะลูก”
“ไม่ค่ะ แอลเริ่มเบื่อแล้ว”
“ให้มันจริงเถอะ แม่ละกลัวจะเบื่อแต่ไม่กี่วันแล้วจะออกไปเที่ยวอีก”
“เบื่อแล้วจริงๆ ค่ะแม่ ถ้าแอลจะเที่ยวอีกครั้งก็ต้องรอให้แพรวากลับมาก่อน”
“แล้วแพรว่าจะกลับมาตอนไหนล่ะ อย่าลืมพามาทานข้าวที่บ้านเราด้วยนะ”
“เดือนหน้าค่ะแม่ เพราะฉะนั้นก่อนที่แพรว่าจะกลับมาแอลจะตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่เลยนะคะ ถ้าแพรวากลับมาแอลขอไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างได้ไหมคะแม่”
“ถ้าหนูเที่ยวแล้วไม่เสียงานก็ไม่มีใครว่าอะไรหนูได้หรอกลูก แอลของแม่โตแล้วนะ เป็นผู้ใหญ่แล้วแม่ว่าเรื่องงานก็คงทำได้ไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม”
“ค่ะ”
“เรียนรู้งานไปถึงไหนแล้ว”
“ตอนนี้นายดินก็ให้แอลอ่านอะไรไม่รู้ตั้งเยอะแยะไปหมด”
“แล้วหนูอ่านรู้เรื่องทั้งหมดไหม”
“ไม่ค่ะ อันไหนที่ไม่เข้าใจก็ถามนายดิน แม่รู้ไหม เขาตอบได้ทุกอย่างเลยคะอย่างกับเป็นอับดุลเลยล่ะค่ะ”
“ไปว่าพี่เขาแบบนั้นได้ยังไงกัน เรายังต้องให้พี่เขาสอนงานอีกเยอะเลยนะ”
“แม่ค่ะ ทำไมแอลต้องเรียนรู้งานพวกนี้ด้วย แค่เข้าไปช่วยออกแบบไม่ได้เหรอคะ งานบริหารก็ให้พ่อทำไปไม่ได้เหรอคะ”
“ที่พ่อกับแม่อยากให้หนูเรียนรู้งานเยอะๆ ก็เพราะอีกหน่อยบริษัทนี้ก็ต้องเป็นของหนู”
“แต่แอลไม่อยากได้เลย ให้พี่อลันหรือนายดินทำแทนไม่ได้เหรอคะแม่”
“ไม่ได้จ้ะ”
“ทำไมล่ะคะแม่”
“เพราะบริษัทนี่พวกเราตกลงกันแล้วว่าจะยกให้แอลในเวลาที่เหมาะสม พี่อลันเขาก็ได้ไปแล้วเหลือแต่แอลที่พ่อกับแม่ยังไม่ได้ให้อะไรเลย”
“พ่อกับแม่ให้แอลมาเยอะแล้วนะ ถ้างั้นก็เหลือนายดินค่ะ ให้เขาบริหารสิคะ”
“ตอนนี้เขาก็ช่วยอยู่ แต่ถ้าอนาคตเขาแต่งงานมีครอบครัว เขาก็ต้องไปดูแลครอบครัวของเขา”
“ไม่มีทางค่ะ เพราะนายดินบอกแอลว่าเขายังไม่มีแฟนและจะอยู่แบบนี้ไปจนแก่”
“ที่พี่เขาพูดแบบนั้นก็เพราะเขายังไม่เจอคนที่ถูกใจไงล่ะ ถ้าเขาเจอคนที่ใช่ คนที่ทำให้เขามีความสุข เขาก็คงคิดเรื่องมีครอบครัวเอง”
“เขางานยุ่งแบบนี้จะไปหาแฟนที่ไหน”
“ตอนนี้เขายังไม่มีใครแอลก็เรียนรู้จากพี่เขาให้มากที่สุด”
“แอลไม่กล้ารับปาก แต่จะพยายามนะคะ” เอลินอร์นึกภาพตัวเองทำงานบริหารแทบไม่ออกเลยสักนิด
“เอาละอย่าเพิ่งเครียดเลย แอลยังมีเวลาเรียนรู้อีกเยอะ”
สองแม่ลูกคุยเรื่องอื่นกันต่อจนกระทั่งถึงเวลาทานอาหารกลางวันปฐพีกับคุณเอกภพก็เดินออกมาจากห้องทำงาน
“พ่อคุยอะไรกับนายดินตั้งนานคะ”
“เรื่องงานจ้ะ”
“เรื่องงานแล้วทำไมไม่ให้แอลเข้าไปฟังด้วยล่ะคะ”
“พ่อนึกว่าวันนี้วันหยุดแอลอยากจะพัก เอาไว้ครั้งหน้าถ้าพ่อจะคุยเรื่องงานกับดินอีก พ่อจะให้แอลเข้าไปฟังด้วยดีไหม”
“ดีค่ะ”
“งั้นตอนนี้ไปกินข้าวกันดีกว่านะพ่อหิวแล้ว”
คุณเอกภพเดินนำทุกคนไปยังห้องอาหารซึ่งป้านวลและกุ้งนางจัดทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว
“นายดิน เมื่อกี้นายคุยอะไรกับพ่อ” เอลินอร์กระซิบเบาๆ พอให้ได้ยินกันแค่สองคน
ปกติแล้วจะนั่งข้างมารดาแต่วันนี้หญิงสาวย้ายมานั่งข้างๆ ปฐพีซึ่งเป็นภาพที่บิดามารดาของหญิงสาวเห็นแล้วแทบไม่อยากจะเชื่อสายตา
“เรื่องงานครับ”
“แน่ใจนะ”
“ผมรับปากคุณหนูแล้วว่าจะไม่บอกใคร คุณหนูไม่เชื่อใจผมเหรอครับผมว่าเรารีบทานกันดีกว่าถ้าคุณหนูเอาแต่นั่งกระซิบผมแบบนี้ท่านสองคนจะสงสัยเอานะครับ”
เอลินอร์ย่นหน้าให้ปฐพีก่อนจะยกจานข้าวของตนเองเดินกลับมานั่งข้างมารดาอย่างเคย
“แอล” คุณแอนเดรียดุลูกสาวที่เสียมารยาท
“ขอโทษค่ะแม่ แอลก็แค่อยากย้ายกลับมานั่งใกล้แม่”
“นั่งที่ไหนก็เหมือนกัน แล้วเมื่อกี้ไปว่าอะไรพี่เขาอีก”
“เปล่านะคะ แอลก็แค่ถามเขาเรื่องที่จะให้แอลออกแบบเครื่องประดับเท่านั้นเองค่ะแม่”
“พอดีคุณหนูใจร้อนอยากจะเริ่มออกแบบนะครับแต่ผมยังไม่ว่างบอกรายละเอียดเธอก็เลยทวงแค่นั้นเองครับ” ปฐพีช่วยพูดอีกแรงเพราะตอนนี้เขาไม่ค่อยอยากจะเป็นศัตรูกับเธอเท่าไหร่ เพราะกลัวว่าเธอจะต่อต้านมากกว่าที่เป็นอยู่
“เรื่องนี้เองเหรอ พ่อว่างานนี่จะให้แอลโชว์ฝีมือให้เต็มที่เลยนะ ถ้าแอลออกแบบเสร็จแล้วก็ส่งให้หัวหน้าแผนกก่อน แล้วจากนั้นก็จะเอาของทุกคนมารวมกันในที่ประชุมอีกครั้ง”
“พ่อค่ะ แอลว่าการส่งผลงานครั้งนี้ไม่ต้องใส่ชื่อในผลงานได้ไหมคะ ให้ทุกคนได้แสดงฝีมืออย่างเต็มที่ไปเลย ถ้าแอลได้รับเลือกก็เป็นเพราะฝีมือของแอล แต่ถ้าแอลไม่ได้รับเลือก แอลก็จะได้รู้ข้อบกพร่องของตนเองไงคะ”
“แล้วถ้าเกิดในที่ประชุมเขาวิจารณ์งานของแอลไปในทางไม่ดี แอลจะไม่เสียใจเหรอลูก”
“ไม่ค่ะ เรื่องนี้แอลเข้าใจดีและไม่ได้คาดหวังว่าผลงานของตัวเองจะได้รับเลือก แอลก็แค่อยากทำให้เต็มที่เท่านั้น”
“ผมเห็นด้วยนะครับ เพราะถ้าใส่ชื่อลงไปแล้วผลงานของคุณหนูได้รับเรื่องคนก็จะนินทากันอีกว่าเพราะเป็นลูกสาวเจ้าของลูกสาวเจ้าของบริษัท”
“ได้สิ ดินบอกเรื่องนี้กับคุณธาดาด้วยนะ”
“ครับคุณลุง”
“เอาละ ทีนี้ทุกคนทานข้าวได้แล้วนะคะ และครั้งต่อไปห้ามทุกคนเอาเรื่องงานมาคุยบนโต๊ะอาหารอีกเด็ดขาด ถ้าใครขัดคำสั่งมื้อนั้นจะต้องเป็นคนล้างจาน”
“ผมด้วยเหรอครับคุณแอน” เอกภพหันไปถามภรรยา
“ใช่ค่ะ เรื่องนี้ไม่มีข้อยกเว้น”
“ฟังเลยนะ ทั้งสองคนเลย ห้ามเอาเรื่องงานมาคุยกันบนอาหารอีกเข้าใจไหม” คุณเอกภพสั่งอีกครั้ง
บทที่เกี่ยวข้อง
ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 13 ลูกล่อลูกชน
เริ่มต้นการทำงานร่วมกันในสัปดาห์ที่สอง เอลินอร์เริ่มเรียนรู้ได้มากขึ้น เธอศึกษาเอกสารที่ปฐพีเตรียมไว้ได้เกินครึ่ง บ่ายนี้เขาเลยบรีฟรายละเอียดเครื่องบริษัทกำลังวางแผนผลิตในเดือนหน้าให้เธอฟังอีกครั้งหลังจากที่ส่งรายละเอียดทุกอย่างให้เธอทางเมลตั้งแต่บ่ายวันเสาร์ “นายดิน ฉันออกแบบหลายชิ้นได้ไหม” “แล้วแต่คุณหนูเลยครับ” “ฉันอยากให้ทุกอย่างมันเข้าชุดกัน เน้นชิ้นเล็กๆ เวลาใส่จะได้น่ารักๆ จะดูไม่เวอร์ด้วยนายคิดว่าไง” “ครับ เอาแบบที่คุณหนูคิดว่าเหมาะสมเพราะครั้งนี้เราจะเน้นไปที่ผู้หญิงวัยเริ่มต้นทำงาน ราคาแต่ละชิ้นก็ไม่แพงมากคุณหนูอย่าลืมใส่รายละเอียดด้วยนะครับว่าชิ้นไหนใช้เพชรแท้หรือเพชรสังเคราะห์ด้วยนะครับ” “ฉันอยากใช้เพชรแท้ทุกชิ้น แต่ราคามันก็จะสูงเกินไปหรือจะใช้ทั้งสองแบบแต่ต่างราคากัน นายคิดว่าไง” เอลินอร์ถามคนที่มีประสบการณ์มากกว่า “เราทำแบบนั้นก็ได้ครับ แต่ผมว่าคนซื้อคงคิดหนักเพราะถ้าเขาซื้อราคาหนึ่งแต่อีกคนซื้อราคาหนึ่งทั้งๆ ที่แบบมันเหมือนกันเขาคงรู้สึกไม่ดี ถึงแม้จะต่างกับที่เพชรแต่คนมองเขาไม่รู้หรอกนะครับว่าใครใส่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 14 เราเป็นอะไรกัน
ภูเก็ต การประชุมวันนี้ผ่านไปได้ด้วยดี เอลินอร์มีโอกาสได้แลกเปลี่ยนความรู้กับนักธุรกิจหลายท่าน แต่ละคนมีประสบการณ์ในเส้นทางสายนี้มาอย่างยาวนาน “ขอบใจมากนะนายดิน” “เรื่องอะไรครับ” “ก็เรื่องที่นายพาฉันมาด้วยไง ฉันได้ความรู้เยอะเลย ถ้าไม่มาคงเสียดายแย่” “ผมบอกแล้วว่าคุณจะไม่เสียใจ แล้วเย็นนี้มีงานเลี้ยงด้วยคุณจะเข้าร่วมไหม” “ไหนๆ ก็เตรียมชุดมาแล้วเข้าร่วมสักหน่อยก็ดี บางทีฉันอาจจะได้แรงบันดาลใจจากงานเดินแบบครั้งนี้ก็ได้” “ครั้งนี้คุณหนูมาครั้งแรกก็คงได้เป็นผู้ชม แต่ครั้งหน้าก็คงได้ร่วมเดินแบบกับเขาบ้าง” “ไม่เอาหรอก ฉันไม่ชอบเป็นจุดสนใจ” “ก็ถือว่ามันเป็นงานสิครับ คนที่มาเดินวันนี้ก็มีนางแบบมืออาชีพและก็มีทั้งลูกสาวของนักธุรกิจซึ่งมันเป็นการประชาสัมพันธ์บริษัทด้วยนะครับ” “นายก็เดินเองสิ” “ถ้าเขาให้ผู้ชายเดินผมก็คงสมัครไปแล้วล่ะครับ” ปฐพีหัวเราะร่วน ก่อนที่จะเดินเข้าลิฟต์โดยมีเอลินอร์วิ่งตามไปติดๆ “พี่ดินรอพลอยด้วยค่ะ” เสียงที่ดังมาจากนอกลิฟต์ทำให้ปฐพีต้องกดลิฟต์เพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 15 รังเกียจใช่ไหม
งานเดินแบบเล็กๆ ที่จัดขึ้นเพื่อโชว์เครื่องประดับผ่านไปด้วยดีและตอนนี้ทุกคนก็กำลังคุยกันอย่างสนุกสนานอยู่ริมสระขนาดใหญ่ที่ทางโรงแรมประดับไฟไว้อย่างสวยงาม เอลินอร์กำลังคุยอยู่กับเพื่อนใหม่ที่เพิ่งรู้จักได้ไม่ถึงสิบนาทีอย่างออกรสเพราะเขาเองก็จบมาจากมหาวิทยาลัยเดียวกับเธอ แต่ตอนอยู่ที่อังกฤษทั้งสองไม่เคยได้เจอกัน แม้จะคุยกับเพื่อนใหม่แต่เอลินอร์ก็มองมาทางปฐพีเป็นระยะเพราะกลัวว่าเหล่านางแบบสาวเมื่อครู่จะฉกเขาไปอย่างที่พลอยลดาเตือน และเมื่อเห็นว่าพลอยลดาและเพื่อนกำลังเดินมาทางที่ปฐพียืนอยู่หญิงสาวก็รีบเดินมาหาชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว “พี่ดินขาพรุ่งนี้พี่ดินรีบกลับหรือเปล่าคะ พลอยอยากชวนพี่ดินไปเที่ยว” “ผู้หญิงอะไรหน้าไม่อายก็เห็นอยู่ว่าคนเขามากับแฟนยังจะมาตามตื๊ออยู่ได้” “ฉันยังไม่ยินพี่ดินบอกสักคำว่าเป็นแฟนเธอ ฉันว่าเธอมโนไปเองมากกว่ามั้ง ใช่ไหมคะพี่” พลอยลดาคล้องแขนอีกข้างของปฐพีในขณะที่อีกข้างหนึ่งเอลินอร์ก็คล้องไว้จนแน่น พลอยลดาจะเลิกหว่านเสน่ห์ให้ปฐพีเพราะคิดว่าเขามีคนรักอยู่แล้ว แต่พอเธอเอาเรื่องนี้ไปคุยกับเพื่อนจึงได้รู้ว่าผ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 16 คุณหนูของผม
เอลินอร์กลับห้องไปแล้ว ชายหนุ่มก็อาบน้ำและเตรียมจะเข้านอน พรุ่งนี้เขาคิดว่าจะพาคุณหนูไปทานอาหารเช้าที่ร้านขึ้นชื่อของเมืองภูเก็ตหลังจากนั้นก็จะพาเธอขับรถเที่ยวให้ทั่วเมืองเพราะหลังจากกลับไปครั้งนี้ทั้งเธอและเขาคงจะต้องช่วยกันทำงานอย่างหนัก เนื่องจากกำหนดการผ่าตัดของคุณเอกภพเลื่อนเข้ามาเร็วกว่าเดิมสองสัปดาห์ เขาล้มตัวลงนอนและกำลังจะเคลิ้มหลับก็ได้ยินเสียงกรีดดังมาจากห้องของเอลินอร์ ชายหนุ่มลุกจากเตียงแล้ววิ่งตรงไปตามเสียงอย่างรวดเร็ว “คุณหนูครับ เป็นอะไรหรือเปล่า คุณหนูอยู่ไหนครับ” ปฐพีถามอย่างห่วงใยเพราะตอนนี้เขามองไม่เห็นว่าเธออยู่ เนื่องจากทั้งห้องมีเพียงแสงจากจอทีวีเท่านั้น “นายดินฉันอยู่นี่ นายช่วยปิดทีวีก่อนได้ไหม” เสียงนั้นดังมาจากหน้าห้องน้ำซึ่งตอนนี้เอลินอร์นั่งอยู่บนพื้น ปฐพีปิดทีวีตามที่เธอบอกจากนั้นก็เดินไปดึงเธอให้ลุกขึ้นแล้วพากลับมานั่งบนเตียง “คุณหนูเป็นอะไรหรือเปล่า” “ฉันแค่ตกใจน่ะ” “ก็รู้ว่าตัวเองกลัวผีแล้วจะเปิดหนังผีดูทำไมล่ะครับ” เพราะก่อนจะปิดทีวีเขาเห็นว่าเธอเปิดหนังผีไว้ “ฉั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 17 นายดินเอวดุ
ระหว่างที่เอลินอร์ยังคงหอบเหนื่อยเพราะความสุขที่ชายหนุ่มมอบให้ ปฐพีก็รีบจัดการตัวเองแล้วขึ้นคร่อมทับอีกครั้งอย่างรวดเร็ว“คุณหนูจะไม่เปลี่ยนใจใช่ไหม”“นายกำลังทำให้ฉันกลัวนะ”เอลินอร์ชักไม่ค่อยมั่นใจเพราะดูท่าทางแล้วครั้งนี้ปฐพีคงไม่ยอมให้จบลงเหมือนครั้งก่อน“อยู่กับผมคุณหนูจะกลัวอะไร เชื่อใจผมนะ”คำปลอบโยนของชายหนุ่มทำให้เอลินอร์ใจชื้นในเมื่อเขาบอกว่าจะมีแค่เธอคนเดียวและเธอก็มีใจให้เขาเพราะฉะนั้นเธอก็ไม่จำเป็นต้องกลัวอะไรอีกแล้ว“ฉันเชื่อใจนาย”ปฐพีได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มก่อนจะจูบลงมาอย่างหนักหน่วงจนหญิงสาวแทบหลอมละลาย จูบจนพอใจก็ใช้ปากร้อนสัมผัสกับความอวบอิ่มดูดดุนอย่างกระหาย อีกมือก็บีบแรงจนขึ้นรอยแดงความต้องการของเขามากล้นจนคุมตัวเองแทบไม่อยู่ ทรวงอกอิ่มทั้งสองข้างเต็มไปด้วยรอยแดงจากการดูดดุนของริมฝีปากร้อน เขาจับขาเธอให้กว้างขึ้นแล้วถูกไถความเป็นชายที่ห่อหุ้มด้วยถุงบางใสไปยังกลางกายสาว เมื่อส่วนปลายเข้าไปได้เพียงนิดเขาก็ต้องกัดกรามแน่นเพราะรู้สึกถึงความคับแน่นที่มันบีบรัดจนเขาไม่อาจจะฝ่าเข้าไปได้“ดิน แอลเจ็บ”น้ำตาไหลรินออกมาจนเขารู้สึกสงสาร แต่ก็ทำได้แต่เพียงปลอบประโลมเธ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 18 อดีตของนายดิน
“พี่ดิน เราต้องกลับแล้วจริงเหรอคะ” “ครับ พรุ่งนี้เราต้องกลับไปทำงานแล้ว หนูแอลยังต้องออกแบบเครื่องประดับอีกตั้งหลายชิ้นนะครับ” “เรื่องนั้นสบายมาก ตอนนี้แอลออกแบบไว้ในหัวหมดแล้วรับรองว่าพี่ดินเห็นแล้วต้องทึ่งแน่นอนค่ะ” “แล้วทำไมถึงไม่อยากกลับล่ะครับ” “แอลกลัวว่าเรื่องของเรามันจะจบเพียงแค่นี้” “ไม่หรอกครับ ผมจะไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้นแน่ๆ แต่อาจจะยังไม่ใช่ตอนนี้หนูแอลรอได้ไหม” “ถ้าบอกพ่อแล้วจะถูกห้ามไม่ให้คบกันแอลขอไม่บอกดีกว่า” “ยังไงก็ต้องบอกครับแต่ต้องหลังจากที่หนูแอลต้องพิสูจน์ให้ท่านเห็นว่าคุณหนูโตแล้ว” “พิสูจน์ยังไงล่ะคะ” “คุณต้องทำให้ท่านเห็นครับว่าสามารถทำงานแทนท่านได้ และเป็นผู้ใหญ่พอจากนั้นก็ค่อยบอกเรื่องของเรา” “แต่งานมันยาก แอลไม่ค่อยเข้าใจเลย” “ที่ไม่เข้าใจก็เพราะไม่ได้ตั้งใจจริงนี่ครับ ผมว่าคนเก่งๆ อย่างหนูแอลถ้าตั้งใจขึ้นมาจริงๆ ก็ทำได้ ผมจะคอยอยู่ข้างๆ หนูแอลถ้าไม่เข้าใจก็ถามผมได้ตลอด” “สัญญาได้ไหมล่ะ ว่าจะอยู่ข้างกันตลอดช่วยแอลดูแลบริษัทแทนคุณ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 19 ประหยัดค่าไฟ
“แอลครับหน้าพี่มีอะไรติดอยู่หรือเปล่า” เพราะตั้งแต่เช้ามาจนเกือบสิบโมงเอลินอร์ก็เงยหน้าขึ้นมามองเข้านับครั้งไม่ถ้วน “เปล่าค่ะ แอลแค่คิดว่าทำไม่แต่แต่ก่อนแอลไม่เคยเห็นความหล่อของพี่ดินเลย” “แล้วตอนนี้ล่ะครับ” ปฐพีวางเอกสารในมือแล้วเดินมายังโต๊ะทำงานของหญิงสาว เขากอดอกและพิงสะโพกกับโต๊ะอย่างผ่อนคลาย “ตอนนี้พี่ดินของแอลหล่อที่สุดเลยค่ะ” “พี่ดินของแอลคำนี้ฟังเข้าท่าดีเหมือนกันนะครับ สงสัยว่าเย็นนี้คงต้องพาไปหาอะไรอร่อยๆ ทานก่อนกลับบ้านแล้วล่ะ” ปฐพีอยากพาเธอไปทานอาหารกันตามลำพังเพราะตั้งแต่กลับมาจากภูเก็ตเขายังไม่เคยได้อยู่กันตามลำพังกับเธอเลย แต่ช่วงนี้คุณเอกภพและคุณแอนเดรียไม่อยู่เขาคงจะได้ใกล้ชิดกับคนรักมากขึ้น “ไม่เป็นไรค่ะ เย็นนี้แอลให้ลุงสมานมารับแล้วค่ะ” เอลินอร์เงยหน้าขึ้นมายิ้ม “เหรอครับพี่นึกว่าแอลจะกลับพร้อมพี่” “แอลรบกวนพี่มาหลายวันแล้วค่ะ วันนี้ลุงสมานไม่ต้องรอรับคุณพ่อแอลก็เลยให้มารับแอลแทนค่ะ” เอลินอร์พูดจบก็ก้มหน้าทำงานต่อเหมือนไม่ได้สนใจคนตัวโตที่ยืนงงเพราะไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ดีๆ หญิงสาวถึงได้ท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 20 คุณหนูหัวไว
ปฐพีอุ้มคนรักเข้ามายังห้องนอนซึ่งไม่เคยเปิดต้อนรับใครมาก่อน เขาวงเธอลงเตียงก่อนจะคร่อมเหนือร่าง แล้วริมฝีปากหนาก็กดจูบมาที่ริมอิ่มอย่างโหยหา ลิ้นร้อนสอดเข้ามาลิ้มรสความหวานในโพรงปาก เนิ่นนานจนเอลินอร์ต้องดันแผงอกให้ถอยเพราะเธอกำลังจะขาดอากาศ ปฐพีถอนจูบอย่างอ้อยอิ่ง มือหนาก็ลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างปลุกเร้าอารมณ์พิศวาสในกายเธอให้ลุกโชน“พี่ดินอย่าใจร้อน แอลไม่หนีไปไหนหรอกนะคะ”“ก็พี่คิดถึงนี่ครับ”เขาโน้มใบหน้าลงมามอบจูบอีกครั้งอย่างเร่าร้อนจนเอลินอร์แทบหลอมละลาย ฝ่ามือร้อนลูบไล้ไปทั่วร่างกาย ก่อนจะหยุดที่หน้าอกอิ่ม มือใหญ่ดึงชุดนอนของเธอออกแล้วปลดตะขอทางด้านหลังโดยที่หญิงสาวก็ให้ความร่วมมือย่างเต็มที่เธอปล่อยใจไปกับสิ่งที่เขากำลังจะมอบให้“หนูแอลของพี่สวยมาก”ปฐพีก้มลงกระซิบข้างหูเธอเบาๆ ก่อนจะก้มลงขบเม้มริมฝีปากอิ่ม ฝ่ามือร้อนเคล้นคลึงไปยังเต้างามอย่างหลงใหล“อื้อ”เอลินอร์ครางในลำคอเมื่อเขาครอบครองเม็ดทับทิมสีสวยของเธออย่างหิวกระหาย หญิงสาวแอ่นโค้งเข้าหาริมฝีปากร้อน มือเล็กกดท้ายทอยให้ใบหน้าเขาแนบชิดไปกับสองเต้าปฏิกิริยาที่ร่างกายเธอแดงออกทำเอาชายหนุ่มแทบคลั่ง ปฐพีขบเม้มและดู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-11
บทล่าสุด
ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 43 ปราบพยศ nc ( ตอนจบ )
เมื่อได้รับคำตอบจากภรรยาแล้วปฐพีก็เริ่มปฏิบัติการปั๊มทายาททันที ปฐพีอุ้มเจ้าสาวไปยังห้องนอน เขาวางเธอลงที่ปลายเตียงแล้วรั้งให้เธอเข้ามาแนบชิด จุมพิตไปบนริมฝีปากนุ่มสวย บดขยี้อย่างโหยหาเพียงแค่สัมผัสร่างกายก็ตื่นตัว ชายหนุ่มจับมือเล็กของภรรยาสาวไปสัมผัสกับส่วนแข็งขืนเพื่อให้เธอรับรู้ ว่าตอนนี้เขาต้องการเธอมากแค่ไหน “พี่ดินทำไมมันโตเร็วละคะ” “ก็พี่คิดถึงและต้องการหนูแอลไงครับ ไม่เจอกันหนึ่งเดือน แล้วพอเจอกันก็ได้แค่เดินจับมือ มันทรมานมากนะครับ รู้ไหมพี่ต้องการแอลมาก”เสียงของเขาบ่งบอกอย่างชัดเจนว่าตัวเองนั้นต้องการเธอมากแค่ไหน ชายหนุ่มประคองใบหน้าคนรักแล้วประกบปากจูบอีกครั้งอย่างเร่าร้อนและเรียกร้องเอลินอร์เผยอปากรับลิ้นอุ่นเข้าให้เข้ามาตวัดไล้น้ำหวาน พร้อมส่งเสียงครางอย่างรัญจวน เมื่อฝ่ามือใหญ่ละจากใบหน้าลงมาทรวงอกอิ่มบีบคลึงเต้างามอย่างหนักมือ ปฐพีผละจูบออกเมื่อเธอเริมครางประท้วงเพราะกำลังจะขาดอากาศ สองตาสบประสานส่งผ่านความรู้สึกและความต้องการที่ต่างฝ่ายต่างต่างมีให้แก่กันอย่างท่วมท้นชุดนอนไม่ได้นอนและบราตัวจิ๋วที่พี่สะใภ้มอบให้ค่อยๆ
ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 42 สัญญาแล้วว่าจะไม่โกหก
งานแต่งงานระหว่างปฐพีและเอลินอร์ถูกจัดขึ้นที่โบสถ์เก่าแก่แห่งหนึ่งในกรุงลอนดอน ความสวยงามของโบสถ์กับการออกแบบงานแต่งงานเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความสุข ซึ่งปฐพีเป็นคนออกแบบเองทั้งหมด ปฐพีสวมสูทสั่งตัดสีขาวที่ตัดเย็บอย่างประณีต แขกที่มาร่วมกันต่างมีใบหน้ายิ้มแย้มและรอคอยการปรากฏตัวของเจ้าสาว เมื่อเสียงดนตรีดังขึ้นชายหนุ่มก็หันไปมองที่ประตูทางเข้า เขารู้สึกใจเต้นแรง ในขณะที่แขกต่างลุกขึ้นยืนเพื่อให้เกียรติเจ้าสาวที่เดินควงแขนคุณเอกภพผู้เป็นบิดาเข้ามาใบหน้าสวยปกปิดด้วยผ้าสีขาว นั้นยิ่งกระตุ้นให้ทุกคนอยากเห็นว่าหญิงสาวผู้โชคดีคนนี้จะมีใบหน้าสวยงามแค่ไหน แม้ว่าปฐพีจะไม่มีคนรู้จักที่นี่มากนักแต่เพราะเขาเป็นทายาทอย่างถูกต้องตามกฎหมายคนเดียวของวิลเลียม เบอร์เรลนักธุรกิจชื่อดังของเมืองนี้งานแต่งครั้งนี้จึงมีคนจับตามองอยู่มากพอสมควรเมื่อคุณเอกภพเดินมาถึงยังแท่นพิธีเขาก็ส่งตัวลูกสาวให้กับปฐพี ที่ยื่นมือมารับเจ้าสาวของเขาด้วยความตื่นเต้น มือใหญ่สั่นเล็กน้อยและนั่นก็ทำให้เอลินอร์รู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นไปอีกเมื่อเอลินอร์มายืนอยู่ตรงหน้า ชายหนุ่มก็ยกผ้าคลุมใบหน้า
ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 41 โกหกสีขาว
ความสุขมันแสนสั้นเมื่อถึงเวลาที่ปฐพีจะต้องกลับไปทำงานอีกครั้ง เอลินอร์มาส่งคนรักที่สนามบิน แต่ครั้งนี้เธอไมได้เศร้าเหมือนครั้งก่อนเพราะปลายเดือนหน้าเธอครอบครัวก็จะบินไปเที่ยวอังกฤษตามคำเชิญของคุณลินดาและคุณวิลเลียม“อีกไม่ถึงเดือนเราก็จะเจอกันอีกแล้ว ครั้งนี้หนูแอลคงไม่งอแงให้พี่ต้องรีบกลับมาใช่ไหมครับ”“แอลไม่เคยงอแงนะคะ”“แล้วใครกันล่ะครับ ที่ไม่ยอมให้พี่โทรหาจนพี่ทนคิดถึงไม่ไหวรีบบินกลับมาแบบนี้”“มาโทษแอลได้ยังไงล่ะคะ พี่ดินอยากทนไม่ไหวเอง”“ถ้าไม่รักก็คงไม่รีบบินกลับมาหรอกครับ”“พี่ดินขา อย่าปากหวานแบบนี้กับใครนะคะ”“พี่ทั้งรักทั้งหลงขนาดนี้ หนูแอลยังไม่ไว้ใจพี่อีกเหรอครับ”“ก็พี่ดินของแอลหล่อขนาดนี้เป็นใครก็ต้องหวง”“พี่ไม่เคยมองใครมานานหลายปีแล้ว มองแค่หนูแอลคนเดียว” ปฐพีกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น เขาไม่อยากจะห่างเธอเลยแต่เพราะมีความจำเป็นเรื่องงานเลยต้องทำใจ“พี่ดิน เขาประกาศเรียกแล้ว”“พี่ไปก่อนะครับ รักหนูแอลนะ” ชายหนุ่มก้มจูบหน้าผากมนอย่างรักใคร่“แอลก็รักพี่ดินค่ะ เดินทางปลอดภัยนะคะพี่ดิน ถึงแล้วอย่าลืมโทรหาแอลนะคะ”“จะลืมได้ยังไงล่ะครับ พี่ไปก่อนนะครับ หนูแอลจะได้รีบกลับไปท
ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 40 บทลงโทษที่เร่าร้อน
สามวันมาแล้วที่เอลินอร์ทำโทษปฐพี เธอทั้งคิดถึงและอยากเห็นหน้าอยากได้ยินเสียงแต่ก็ต้องอดทนเพราะไม่อยากจะกลายเป็นคนผิดคำพูด แม้ว่าเขาจะไลน์มาหาทุกวัน วันละหลายรอบแต่เธอก็เพียงแค่อ่านแต่ไม่คิดจะตอบกลับ“เหลือแค่สาวันเองจิ๊บๆ” หญิงสาวให้กำลังใจตัวเองก่อนจะเก็บของใช่ลงกระเป๋าเพราะเลยเวลาเลิกงานมานานนับชั่วโมง แต่เพราะวันนี้ไม่ต้องกลับไปนอนที่บ้านเนื่องจากบิดามารดาไปพักผ่อนที่ต่างจังหวัดเธอจังไม่เร่งรีบอะไร หญิงสาวแวะทานอาหารที่ร้านเดิมที่เคยมาทานกับปฐพีอยู่บ่อยๆ จากนั้นก็เข้าร้านสะดวกซื้อและเลือกอาหารแช่แข็งอีกหลายกล่องเพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดเธอจึงอยากจะพักผ่อนอย่างเต็มที่ แม้ว่าแพรวาจะโทรศัพท์มาชวนไปเที่ยวแต่เอลินอร์ก็ปฏิเสธเพราะรู้สึกไม่สนุกกับการไปในสถานที่แบบนั้นอีกแล้ว กลับมาถึงห้องก็เก็บของที่ซื้อมาเขาตู้เย็นก่อนจะรับอาบน้ำเตรียมเข้านอนซึ่งก็ไม่รู้ว่าคืนนี้จะนอนหลับไหม เพราะที่ผ่านมาสองคืนเธอก็นอนไม่ค่อยหลับเนื่องจากไม่ได้คุยกับปฐพีอย่างเคย เอลินอร์ออกมาจากห้องน้ำก็ต้องแปลกใจเพราะตอนนี้บนเตียงของเธอนั้นโรยด้วยกลีบกุหลาบสีแดงสดเป็นตัวหนังสือคำว
ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 39 ไม่เล่าเท่ากับโกหก
เอลินอร์ออกจากงานออกจากงานเลี้ยงของคุณติณณ์ก็ตรงไปคอนโดเพราะคืนนี้เธอบอกกับบิดามารดาว่าจะค้างที่นี่ เนื่องจากจะกลับดึกก็ไม่อยากจะขับรถไปที่บ้านเพราะว่าระยะทางจากคอนโดไปที่งานเลี้ยงของคุณติณณ์นั้นใกล้กว่าบ้านของเธอมาก หญิงสาวพยายามจะข่มอารมณ์โมโหของตนมาตั้งแต่อยู่ในงาน พอประตูห้องปิดลงเธอก็กรีดร้องอย่างสุดเสียงเพื่อระบายความโกรธที่ทนจะอัดอั้นมาเกือบชั่วโมง อันที่จริงเธอก็อยากจะกรี๊ดตั้งแต่อยู่ในงานเพราะรับไม่ได้กับสิ่งที่พลอยลดานำมาบอก แต่เพราะเมื่อคืนตนเองไปในนามบริษัทจึงทำแบบนั้นไม่ได้ “พี่ดินนะพี่ดินทำแบบนี้กับแอลได้ยังไง”เอลินอร์ตัวสั่นเทาขณะกดวิดีโอคอลไปหาคนรัก พอเขากดรับเธอก็พูดกับเขาด้วยอารมณ์โมโหสุดขีด “พี่ดิน พี่ทำแบบนี้กับแอลได้ยังไง ไหนพี่ว่าไม่เคยมีอะไร ไม่เคยนอนด้วย แล้วนี่ถึงกับนัดกันไปถึงอังกฤษ ไหนพี่ดินบอกว่ารักแอล ให้แอลรอ ให้แอลอดทน แล้วยังไงคะ ในขณะที่แอลอดทนอยู่ทางนี้พี่ดินก็มีความสุขอยู่ทางนู้น พี่ว่ามันยุติธรรมกับแอลไหมล่ะ พี่ดินใจร้าย พี่ดินทำลายความไว้ใจของแอล” เอลินอร์พูดยาวเหยียดก่อนจะร้องไห้อย่างหนักเมื่อพูดจ
ปราบพยศคุณหนูขาวีน ลมหึง
เกือบเดือนแล้วที่เอลินอร์กับปฐพีไม่ได้เจอกับเพราะต่างฝ่ายต่างก็มีหน้าที่ของตนเองที่ต้องรับผิดชอบ แต่พวกเขาก็ยังคงคุยกันอยู่ทุกวันเหมือน เธอกับครอบครัววางแผนว่าจะไปเยี่ยมครอบครัวของเขาที่อังกฤษปลายเดือนหน้า แต่ระหว่างทั้งสองฝ่ายก็ได้วิดีโอคอลคุยกันบ้างแล้ว เอลินอร์ทำหน้าที่ของตนเองได้เป็นอย่างดีทั้งในฐานะรองประธานบริษัทและในฐานะนักออกแบบเครื่องประดับ พนักงานทุกคนยอมรับในความสามารถของหญิงสาว และต่างพากันชื่นชมเจ้านายของตนเองที่ทั้งสวยและเก่งจนหาตัวจับยาก หญิงสาวรับผู้ช่วยส่วนตัวมาหนึ่งคนชื่อกมลมาศเพื่อจะได้ออกไปทำงานข้างนอกกับเธอในขณะที่คุณแขไขก็ยังทำหน้าที่เป็นเลขาได้เป็นอย่างดี "คุณแอลคะ งานเย็นนี้มาศเตรียมชุดให้แล้วนะคะ” “แอลไม่อยากไปเลยค่ะ พี่มาศไปแทนแอลได้ไหมคะ” “ได้ยังไงล่ะคะคุณแอล เขาเป็นคู่ค้าคนสำคัญเลยนะคะ ถ้าคุณแอลไม่ไปมาศว่าท่านประธานคงจะไม่ค่อยพอใจแน่ๆ” “แอลไม่ชอบงานแบบนี้เลยค่ะ” “แล้วแต่ก่อนใครไปล่ะคะ หรือว่าท่านประธานไปเอง” “ก็คงจะเป็นผู้ช่วยคุณพ่อนั่นแหละ พอเขาออกไปงานทุกอย
ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 37 ทะเลเดือด
หลังจากเข้ามาดูโรงแรมที่เกาะสมุยแล้ว ปฐพีก็ส่งรายงานทั้งหมดกลับไปให้วิลเลียมพร้อมกับหมายเหตุตอนท้ายไปด้วยว่าเขารู้สึกสนใจโรงแรมที่ส่งเขามาดู แต่ราคาไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่ เพราะโรงแรมที่นี่จะรับนักท่องเที่ยวไม่ได้ตลอด เพราะถ้าเป็นช่วงมรสุมเข้านักท่องเที่ยวก็จะไม่นิยมกัน ต่างจากโรงแรมที่ภูเก็ตซึ่งจะมีนักท่องเที่ยวตลอดทั้งปีวิลเลียมเห็นด้วยกับความคิดของชายหนุ่ม เรื่องซื้อโรงแรมจึงชะลอไว้ก่อน แล้วค่อยกลับปรึกษากันอีกที่ว่าอาจจะเปลี่ยนเป็นการร่วมทุน หรืออาจจะเป็นแค่พาร์ทเนอร์ทางธุรกิจเพียงเท่านั้นพรุ่งนี้เขาก็จะต้องพาเอลินอร์กลับกรุงเทพแล้ว หลังจากทานอาหารค่ำแล้วปฐพีจึงพาเธอมาเดินเล่นที่ชายหาดส่วนตัวหน้าที่พักซึ่งบริเวณนี้มีแค่เขากับเธอเพียงสองคนเท่านั้นทั้งสองเดินทอดน่องไปตามชายหาดปฐพีโอบเอวบางเดินไปเรื่อยๆ ลมทะเลพัดปะทะใบหน้าทำให้รู้สึกสดชื่นและผ่อนคลาย“แอลยังไม่อยากกลับเลยค่ะ” เพราะรู้ว่าหลังจากเขาส่งเธอแล้วก็คงจะไม่ได้เจอกันอีกนาน“พี่ก็เหมือนกันครับ อยากหยุดเวลาไว้แบบนี้จัง” ชายหนุ่มก็รู้สึกใจหายที่ครั้งนี้เขาจะจากเธอไปนานกว่าครั้งไหน“เราหนีไปกันสองคนดีไหมคะ”“ถ้าทำแบบนั้นได้ก็ดี
ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 36 คำสารภาพ
พอทุกคนออกไปแล้วคุณเอกภพก็ถอนหายใจก่อนจะถามปฐพีเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง “เรื่องที่คบกัน มันเป็นเรื่องจริง หรือพูดเพื่อช่วยยัยแอลกันแน่ ดินบอกลุงมาตามตรง” “เรื่องจริงครับลุง” “คบกันมานานแค่ไหนแล้ว คิดจะคบเล่นฆ่าเวลาหรือจริงจัง ดินบอกป้ามา” คุณแอนเดรียกดดันอีกทาง เพราะนึกไม่ออกว่าทั้งสองคนจะไปชอบกันตอนไหน “ผมขอโทษนะครับคุณลุง คุณป้า ที่กินบนเรือนแล้วขี้รดบนหลังคา แต่ผมรักหนูแอลจริงๆ นะครับ” ปฐพียกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสองอย่างสำนึกผิด “แอลละลูก จริงจังกับพี่เขาไหม หรือตั้งใจจะแกล้งเขา” เธอหันมาถามลูกสาว “แม่คะแอลโตแล้วนะคะ แอลจะทำแบบนั้นไปทำไม เรื่องนี้แอลจริงจังมาก ถ้าไม่คิดจริงจังแอลจะสารภาพกับแม่ทำไมล่ะคะ จริงๆ จะแอบคบกันไปเรื่อยๆ พ่อกับแม่ก็ไม่รู้หรอก พี่ดินอยากสารภาพตั้งนานแล้วค่ะ แต่แอลห้ามไว้เองค่ะ” “เฮ้อ! ให้มันได้อย่างนี้สิทั้งลูกทั้งหลาน ทำเอาคนแก่เกือบจะโดนพ่อเลี้ยงถอนหงอกแล้วไหมล่ะ แล้วมาสารภาพเอาวันนี้ด้วยเลือกวันได้ดีจริงๆ นะ” “เขาจะถนอนหงอกคุณแม่ได้ยังไงคะ ในเมื่อคุณแม่ยังไม่มีหงอกเลยสักเ
ปราบพยศคุณหนูขาวีน ตอนที่ 35 นายมันก็แค่หนูตกถังข้าวสาร
“พี่ดิน แอลกลัวค่ะ เราหนีไปด้วยกันเลยดีไหมคะ” “ไม่ต้องกลัวครับ พี่ว่าคุณลุงคุณป้าจะต้องยอมให้เราคบกันเพราะท่านรักหนูแอลมาก” “พี่สัญญาได้ไหมคะ ถ้าแม่ห้าม พี่จะไม่ยอมแพ้” “ครับพี่จะไม่ยอมเสียแอลให้กับใครทั้งนั้น” ปฐพีกับเอลินอร์มาถึงห้องอาหารกึ่งห้องจัดเลี้ยงที่ตกแต่งไว้อย่างสวยงาม เขากล่าวทักทายคุณเอกภพและคุณแอนเดรีย ก่อนจะหันไปสวัสดีแขกอีกสองท่าน “ดิน กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่” “หลายวันแล้วครับคุณลุง ผมขอโทษด้วยนะครับที่กลับมาแล้วไม่รีบไปหาพอดีต้องจัดการธุระให้ลุงวิลล์น่ะครับก็” “แล้วรู้ได้ยังไงว่าเรามาเที่ยว ยัยแอลบอกเหรอ” “หนูแอลบอกครับ แล้วบังเอิญว่าผมก็ต้องทำธุระที่นี่เหมือนกัน”“เอาล่ะ ไหนๆ ก็มาแล้วกินข้าวด้วยกันเลย เดี๋ยวลุงจะแนะนำให้รู้จักเพื่อนของลุงนะ” คุณเอกภพแนะนำให้ปฐพีได้รู้จักกับพ่อเลี้ยงมงคลและลูกชาย เขาบอกทั้งสองเหมือนกับบอกคนอื่นว่าปฐพีเป็นหลานชาย ปฐพีกล่าวทักทายทักสองคนอย่างนอบน้อม “เด็กคนนี้ที่คุณส่งเรียนจนจบใช่ไหมครับ โตขึ้นมากเลย แล้วตอนนี้ทำงานอะไร
