เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 7
บทที่เกี่ยวข้อง
ประธานหญิงทวงตำแหน่งจากสามีไม่รักดี บทที่ 1
ในวันครอบครัวของโรงเรียนอนุบาล สามีของฉันซ่งกางอ้างว่าที่บริษัทมีงาน และไม่ให้ฉันกับลูกสาวไปร่วมงานมองดูใบหน้าเล็กๆ ของลี่ลี่ลูกสาวของฉันที่เศร้าสร้อย ฉันก็อดที่จะสงสารไม่ได้ จึงตัดสินใจพาลูกสาวไปเมื่อเข้าไปในโรงเรียน กลับเห็นซ่งกางอุ้มเด็กผู้ชายคนหนึ่งไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง อีกมือก็จูงมือหร่วนซู่ฉินเพื่อนสนิทสมัยเด็กไว้ซึ่งเหมือนกับเป็นครอบครัวพ่อแม่ลูกกันจริงๆ พูดกันไปหัวเราะกันไป บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุขที่แสนอบอุ่นจนกระทั่งซ่งกางเห็นฉันและลูกสาว เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นก็ปล่อยมือจากหร่วนซู่ฉิน“ซูอวี่ เธออย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะ ซู่ฉินเลี้ยงลูกด้วยตัวคนเดียวอย่างยากลำบาก วันนี้เป็นวันเกิดอายุครบห้าขวบของเด็ก จึงอยากสัมผัสความรักจากพ่อ”ฉันมองเขาด้วยสายตามีความหมายลึกซึ้ง ก่อนจะย่อตัวลงจับมือเล็กๆ ของลูกสาวไว้“ลูกรัก สวัสดีคุณลุงสิ”...เมื่อหร่วนซู่ฉินเห็นเหตุการณ์นั้น จึงรีบรับตัวลูกชายไป และเอ่ยด้วยสีหน้าสำนึกผิด“ซูอวี่เธออย่าโกรธเลยนะ พี่ซ่งแค่หวังดี เด็กคนนี้ไม่มีพ่อตั้งแต่เด็ก วันนี้เป็นวันเกิดอายุครบห้าขวบของเขา พี่ซ่งแค่ช่วยเป็นพ่อเพื่อเติมเต็มความฝันให้เป็นจริ
ประธานหญิงทวงตำแหน่งจากสามีไม่รักดี บทที่ 2
ผ่านไปสักพัก กิจกรรมวันครอบครัวของโรงเรียนอนุบาลก็เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการทุกครอบครัวนั่งอยู่ที่โต๊ะที่เตรียมไว้ล่วงหน้า ลี่ลี่มองไปที่ซ่งกางที่นั่งอยู่แถวหน้า แล้วถามฉันด้วยความผิดหวังว่า“แม่คะ ทำไมพ่อถึงไม่มานั่งกับเราล่ะคะ?”ฉันบีบแก้มยุ้ยๆ ของลูกสาวเบาๆ เธออายุน้อยแค่นี้ ไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องสกปรกเหล่านี้“เพราะว่าแม่เป็นยอดมนุษย์ เพื่อความยุติธรรม พ่อเลยไปช่วยเด็กคนอื่นไงล่ะ”ในขณะนั้น ครูของโรงเรียนอนุบาลก็ประกาศเริ่มกิจกรรมแรก คือ การต่อบล็อกไม้ พร้อมกับพูดด้วยรอยยิ้มว่า “มีรางวัลให้สำหรับผู้ที่ได้ที่หนึ่งค่ะ เป็นเลโก้รูปยานอวกาศหนึ่งลำค่ะ”ลี่ลี่ตื่นเต้นขึ้นมาทันที เธอชี้ไปที่ยานอวกาศ “แม่คะ หนูอยากได้!”“ได้สิ งั้นเรามาพยายามกันเถอะ!”เมื่อนาฬิกาทรายไหลใกล้จะหมด ลี่ลี่ชูมือเล็กๆ ขึ้นมาแล้วตะโกนอย่างตื่นเต้นว่า“คุณครูคะ พวกเราต่อเสร็จแล้วค่ะ!”คุณครูเดินเข้ามาพยักหน้า กำลังจะประกาศ ทันใดนั้นก็มีเด็กชายคนหนึ่งวิ่งพรวดมาจากแถวหน้าเป็นเล่อเล่อ เขาปัดบล็อกไม้ที่เราต่อไว้จนล้มครืนลง แล้วพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า“แบบนี้ที่หนึ่งก็เป็นของผมแล้ว!”ลี่ลี่มองบ
ประธานหญิงทวงตำแหน่งจากสามีไม่รักดี บทที่ 3
สุดทางเดิน บริเวณหน้าห้องน้ำ ลี่ลี่ถูกผลักจนล้มลงกับพื้น กำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นคนที่รุมทำร้ายเธอก็คือเล่อเล่อ สีหน้าของเขาฉายแววดุร้าย“บอกให้เลิกเรียกพ่อมั่วๆ ไง วันนี้ฉันจะตีเธอให้ตายเลย!”พูดจบ เขาก็เตะเข้าไปที่ท้องของลี่ลี่ ลี่ลี่ร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด พยายามจะหลบ แต่กลับถูกเด็กผู้ชายที่อยู่ข้างหลังจับตัวเอาไว้“ลูกเมียน้อยสมควรโดนตี!”“แม่ฉันบอกว่า ลูกนอกสมรสแบบนี้เกิดมาก็ควรถูกบีบคอให้ตาย!”ลี่ลี่โบกมือเล็กๆ ของเธอเพื่อป้องกันตัว ร้องไห้จนแทบหายใจไม่ออก“นายพูดเหลวไหล! นั่นพ่อฉันจริงๆ! พ่อคะ แม่คะ รีบมาช่วยลี่ลี่ด้วย!”“ลี่ลี่เจ็บจังเลยค่ะ!” “พ่อ แม่ พ่อกับแม่อยู่ที่ไหน!”วินาทีที่ฉันเห็นภาพนั้น สมองฉันอื้ออึงไปหมด เลือดสูบฉีด เส้นเลือดทั่วร่างแทบจะระเบิดหลังจากพวกเด็กผู้ชายเห็นฉันก็หันมองหน้ากันเอง เมื่อเห็นว่าสีหน้าฉันน่ากลัวเกินไป ก็เลยวิ่งหนีเตลิดไปเหมือนนกฉันอุ้มลี่ลี่ไว้ในอ้อมแขน ถึงได้รู้ว่าเธอตัวสั่นเทาอย่างรุนแรง จากนั้นก็รีบโทรเรียก 1669“ไม่ต้องกลัวนะ ลูกรัก แม่มาแล้ว แม่มาแล้ว”รอจน 1169 มาถึง ผู้ปกครองคนอื่นๆ ก็พากันสงสัยแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นฉัน
ประธานหญิงทวงตำแหน่งจากสามีไม่รักดี บทที่ 4
ซ่งกางผู้ถูกรายล้อมด้วยผู้คนราวกับดวงดาว ในดวงตากลับฉายแววตาไม่อยากเชื่อ พลางก้มหน้ามองมาที่ฉันฉันใช้มือข้างหนึ่งยันพื้น ค่อยๆ พยุงตัวลุกขึ้นยืนทั้งๆ ที่เจ็บปวด มุมปากเหยียดยิ้มเย็นเยียบเมื่อเห็นว่าเรื่องราวเริ่มบานปลาย ผู้อำนวยการโรงเรียนอนุบาลก็รีบวิ่งเข้ามา ขมวดคิ้วพลางพูดกับฉันอย่างจริงจังว่า“คุณแม่ลี่ลี่ คุณอย่าดื้อรั้นไปเลย รีบไปขอโทษคุณซ่งกับคุณนายซ่งเถอะ คนอ่อนแอจะไปต่อกรกับผู้มีอำนาจได้ยังไงกัน!”ฉันส่ายหน้าให้กับผู้อำนวยการ เธอจ้องมองฉันแล้วถอนหายใจ“ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนมีคุณธรรม ไม่โกหก แต่ความจริงก็คือความจริง กลุ่มบริษัทใหญ่ๆ ที่อยู่มาเป็นร้อยปีพวกนั้นมีอำนาจมากมาย คุณจะไปหาเรื่องพวกเขาไหวได้ยังไง!”ในเวลานี้ บรรดาเหล่าหัวกะทิในชุดสูทที่ลงมาจากรถยนต์คันหรูใกล้จะเดินมาถึงลานจัดกิจกรรมแล้วบรรดาคนที่กำลังรอดูละครฉากนี้ คนที่คอยประจบสอพลอซ่งกาง รวมถึงเหล่าผู้ปกครองที่กำลังถือโทรศัพท์มือถืออยู่ ต่างก็มีสีหน้าราวกับว่ากำลังรอคอยการแสดงที่น่าตื่นเต้นที่จะเริ่มขึ้นพวกเขายักคิ้วหลิ่วตา มองมาที่ฉันอย่างสะใจมีเพียงซ่งกางที่ก้าวออกมาข้างหน้า ลดเสียงลงต่ำจ้องมองฉัน แล้วถาม
ประธานหญิงทวงตำแหน่งจากสามีไม่รักดี บทที่ 5
“ขอแนะนำตัวใหม่อีกครั้ง ฉันคือแม่ของซูลี่ลี่ และเป็นประธานของเซิงอวี่กรุ๊ป”“ส่วนเขา” ฉันชี้ไปที่ซ่งกางซึ่งอยู่ไม่ไกล “เป็นแค่ลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านตระกูลซูเท่านั้น”ฉันรับทะเบียนสมรสของฉันกับซ่งกางมาจากมือของเสี่ยวหลิว ชูให้ทุกคนดูแล้วโยนลงพื้นอย่างแรงวินาทีนั้น ฉันอ่านความอับอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนีจากแววตาของซ่งกางได้แต่นี่มันยังไม่เท่าไรเลย?!ทุกคนอ้าปากค้าง เบิกตากว้างมีผู้ปกครองที่ทำตัวเป็นคนดังในเน็ตหัวไว รีบซูมกล้องไปที่ทะเบียนสมรสบนพื้นทันที“เพื่อนๆ ทุกคน เรื่องพลิกแล้วเห็นไหม?”“ทุกคนดูนี่ นี่แหละเมียน้อยตัวจริง!”พูดจบ เธอก็จะหันกล้องไปจ่อที่หน้าของหร่วนซู่ฉินหร่วนซู่ฉินที่ยังมีสีหน้าตกตะลึงและยังไม่ได้สติกลับมา รีบยกมือขึ้นมาบังหน้า “อย่าถ่ายนะ!”ผู้ปกครองคนอื่นๆ ที่มุงดูอยู่ก็เริ่มซุบซิบกัน“สรุปว่าเราเข้าใจผิดกันเองงั้นเหรอ?!”“เรื่องนี้ใครบ้างจะไม่เข้าใจผิด นี่มันเหลือเชื่อเกินไปแล้ว ใครที่ไหนจะทิ้งภรรยาและลูกสาวของตัวเอง แล้วมาเอาอกเอาใจเมียน้อยกับลูกของเมียน้อยต่อหน้าสาธารณชนแบบนี้!”“เพิ่งเคยเจอคนหน้าไม่อายขนาดนี้เป็นครั้งแรก!”“คนหน้าไม่อายคู่กับคนหน
ประธานหญิงทวงตำแหน่งจากสามีไม่รักดี บทที่ 6
ซ่งกางเช็ดหน้า แล้วจู่ๆ ก็หัวเราะออกมา เขาจ้องมองฉันอย่างเย็นชา“เธอรู้หมดแล้วสินะ” “แล้วยังไง ตอนนี้เราแต่งงานกันแล้ว ถึงหย่า ฉันก็แบ่งทรัพย์สินของเธอไปได้ครึ่งหนึ่ง ยิ่งไปกว่านั้น”“ตอนที่เธอท้องและคลอดลูก ฝ่ายธุรกิจของบริษัทก็ตกอยู่ในการควบคุมของฉันแล้ว ฉันสามารถพึ่งพาตัวเองได้!”ฉันก็หัวเราะออกมา ถ้าไม่ใช่เพราะฉันยินยอม พวกแกนนำฝ่ายธุรกิจและนักเรียนนอกเหล่านั้นจะฟังคำสั่งของเขาได้ยังไงยิ่งไปกว่านั้น การตัดสินใจที่สำคัญของบริษัทล้วนมาจากฉัน ส่วนเขาเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งที่วางอยู่บนกระดานแต่ชัดเจนมากว่า หมากตัวนี้ไม่ได้คิดแบบนั้นฉันให้เสี่ยวหลิวยื่นข้อตกลงการหย่าให้เขา“อะไร?! ออกไปแต่ตัว ซูอวี่ เธอฝันอยู่เหรอ! นี่มันเป็นไปไม่ได้!”“ถ้าอยากหย่า ต้องแบ่งสมบัติครึ่งหนึ่งของตระกูลซูให้ฉัน!”ซ่งกางฉีกข้อตกลงการหย่าออกเป็นชิ้นๆ มองฉันอย่างยั่วยุฉันเรียกเสี่ยวหลี่จากฝ่ายบุคคล ให้ยื่นจดหมายไล่ออกให้ซ่งกางเขาก็ฉีกมันเป็นชิ้นๆ อีกครั้ง ฉันมองดูเศษกระดาษที่ปลิวว่อนแล้วก็หัวเราะออกมานี่ไม่เป็นไร เพราะวันนี้เป็นเพียงการแจ้งให้ทราบ อย่างที่ทุกคนพูด ทีมทนายของฉันไม่เคยแพ้คด
บทล่าสุด
ประธานหญิงทวงตำแหน่งจากสามีไม่รักดี บทที่ 7
หลังจากวันนั้น อาการของลี่ลี่ก็ค่อยๆ ดีขึ้น ส่วนฉันก็จัดการฟ้องร้องดำเนินคดีกับทุกคนที่มีส่วนทำร้ายลี่ลี่ฉันบอกกับลี่ลี่ว่า "ลูกรัก แม่จะปกป้องหนูเอง แม่จะทวงคืนความยุติธรรมให้กับหนู"เด็กน้อยที่ดูเหมือนจะเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง มุดตัวเข้ามาในอ้อมกอดของฉัน พูดเสียงอ้อแอ้เรียกฉันว่า "แม่จ๋า แม่จ๋า แม่จ๋า"เมื่อต้องเผชิญกับการเรียกร้องค่าเสียหายจำนวนมหาศาล เหล่าผู้ปกครองจึงมาที่หน้าบ้านของฉัน อ้อนวอนขอร้องให้ฉันยอมความบางคนถึงกับพาเด็กมาด้วย ตีเด็กอย่างหนักที่หน้าบ้านฉัน“ฉันสั่งให้แกรังแกคนอื่นเหรอ! ฉันสั่งให้แกรังแกคนอื่นเหรอ!”เด็กโดนตีจนตัวสั่นงันงก“ประธานซู พวกเราได้อบรมสั่งสอนลูกแล้ว คุณก็เป็นผู้ใหญ่อย่าถือสาเด็กเลย คนเป็นใหญ่ต้องใจกว้าง ให้อภัยพวกเราเถอะ พวกเราทั้งครอบครัวขอคุกเข่าให้คุณ!แต่ฉันก็ยังคงยืนกรานไม่ยอมความฉันจะไม่มีวันให้อภัยคนที่ทำร้ายลูกสาวของฉันส่วนซ่งกาง หร่วนซู่ฉิน และเล่อเล่อ สามคนพ่อแม่ลูก ตอนนี้พวกเขาออกไปไหนไม่ได้เลยกระแสในโลกออนไลน์ยังคงร้อนแรงต่อเนื่อง ชาวเน็ตต่างก็เรียกซ่งกางว่าคนเนรคุณ ส่วนเล่อเล่อก็เป็นเด็กนิสัยไม่ดีในทุกวันจะมีคนไปที่
ประธานหญิงทวงตำแหน่งจากสามีไม่รักดี บทที่ 6
ซ่งกางเช็ดหน้า แล้วจู่ๆ ก็หัวเราะออกมา เขาจ้องมองฉันอย่างเย็นชา“เธอรู้หมดแล้วสินะ” “แล้วยังไง ตอนนี้เราแต่งงานกันแล้ว ถึงหย่า ฉันก็แบ่งทรัพย์สินของเธอไปได้ครึ่งหนึ่ง ยิ่งไปกว่านั้น”“ตอนที่เธอท้องและคลอดลูก ฝ่ายธุรกิจของบริษัทก็ตกอยู่ในการควบคุมของฉันแล้ว ฉันสามารถพึ่งพาตัวเองได้!”ฉันก็หัวเราะออกมา ถ้าไม่ใช่เพราะฉันยินยอม พวกแกนนำฝ่ายธุรกิจและนักเรียนนอกเหล่านั้นจะฟังคำสั่งของเขาได้ยังไงยิ่งไปกว่านั้น การตัดสินใจที่สำคัญของบริษัทล้วนมาจากฉัน ส่วนเขาเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งที่วางอยู่บนกระดานแต่ชัดเจนมากว่า หมากตัวนี้ไม่ได้คิดแบบนั้นฉันให้เสี่ยวหลิวยื่นข้อตกลงการหย่าให้เขา“อะไร?! ออกไปแต่ตัว ซูอวี่ เธอฝันอยู่เหรอ! นี่มันเป็นไปไม่ได้!”“ถ้าอยากหย่า ต้องแบ่งสมบัติครึ่งหนึ่งของตระกูลซูให้ฉัน!”ซ่งกางฉีกข้อตกลงการหย่าออกเป็นชิ้นๆ มองฉันอย่างยั่วยุฉันเรียกเสี่ยวหลี่จากฝ่ายบุคคล ให้ยื่นจดหมายไล่ออกให้ซ่งกางเขาก็ฉีกมันเป็นชิ้นๆ อีกครั้ง ฉันมองดูเศษกระดาษที่ปลิวว่อนแล้วก็หัวเราะออกมานี่ไม่เป็นไร เพราะวันนี้เป็นเพียงการแจ้งให้ทราบ อย่างที่ทุกคนพูด ทีมทนายของฉันไม่เคยแพ้คด
ประธานหญิงทวงตำแหน่งจากสามีไม่รักดี บทที่ 5
“ขอแนะนำตัวใหม่อีกครั้ง ฉันคือแม่ของซูลี่ลี่ และเป็นประธานของเซิงอวี่กรุ๊ป”“ส่วนเขา” ฉันชี้ไปที่ซ่งกางซึ่งอยู่ไม่ไกล “เป็นแค่ลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านตระกูลซูเท่านั้น”ฉันรับทะเบียนสมรสของฉันกับซ่งกางมาจากมือของเสี่ยวหลิว ชูให้ทุกคนดูแล้วโยนลงพื้นอย่างแรงวินาทีนั้น ฉันอ่านความอับอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนีจากแววตาของซ่งกางได้แต่นี่มันยังไม่เท่าไรเลย?!ทุกคนอ้าปากค้าง เบิกตากว้างมีผู้ปกครองที่ทำตัวเป็นคนดังในเน็ตหัวไว รีบซูมกล้องไปที่ทะเบียนสมรสบนพื้นทันที“เพื่อนๆ ทุกคน เรื่องพลิกแล้วเห็นไหม?”“ทุกคนดูนี่ นี่แหละเมียน้อยตัวจริง!”พูดจบ เธอก็จะหันกล้องไปจ่อที่หน้าของหร่วนซู่ฉินหร่วนซู่ฉินที่ยังมีสีหน้าตกตะลึงและยังไม่ได้สติกลับมา รีบยกมือขึ้นมาบังหน้า “อย่าถ่ายนะ!”ผู้ปกครองคนอื่นๆ ที่มุงดูอยู่ก็เริ่มซุบซิบกัน“สรุปว่าเราเข้าใจผิดกันเองงั้นเหรอ?!”“เรื่องนี้ใครบ้างจะไม่เข้าใจผิด นี่มันเหลือเชื่อเกินไปแล้ว ใครที่ไหนจะทิ้งภรรยาและลูกสาวของตัวเอง แล้วมาเอาอกเอาใจเมียน้อยกับลูกของเมียน้อยต่อหน้าสาธารณชนแบบนี้!”“เพิ่งเคยเจอคนหน้าไม่อายขนาดนี้เป็นครั้งแรก!”“คนหน้าไม่อายคู่กับคนหน
ประธานหญิงทวงตำแหน่งจากสามีไม่รักดี บทที่ 4
ซ่งกางผู้ถูกรายล้อมด้วยผู้คนราวกับดวงดาว ในดวงตากลับฉายแววตาไม่อยากเชื่อ พลางก้มหน้ามองมาที่ฉันฉันใช้มือข้างหนึ่งยันพื้น ค่อยๆ พยุงตัวลุกขึ้นยืนทั้งๆ ที่เจ็บปวด มุมปากเหยียดยิ้มเย็นเยียบเมื่อเห็นว่าเรื่องราวเริ่มบานปลาย ผู้อำนวยการโรงเรียนอนุบาลก็รีบวิ่งเข้ามา ขมวดคิ้วพลางพูดกับฉันอย่างจริงจังว่า“คุณแม่ลี่ลี่ คุณอย่าดื้อรั้นไปเลย รีบไปขอโทษคุณซ่งกับคุณนายซ่งเถอะ คนอ่อนแอจะไปต่อกรกับผู้มีอำนาจได้ยังไงกัน!”ฉันส่ายหน้าให้กับผู้อำนวยการ เธอจ้องมองฉันแล้วถอนหายใจ“ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนมีคุณธรรม ไม่โกหก แต่ความจริงก็คือความจริง กลุ่มบริษัทใหญ่ๆ ที่อยู่มาเป็นร้อยปีพวกนั้นมีอำนาจมากมาย คุณจะไปหาเรื่องพวกเขาไหวได้ยังไง!”ในเวลานี้ บรรดาเหล่าหัวกะทิในชุดสูทที่ลงมาจากรถยนต์คันหรูใกล้จะเดินมาถึงลานจัดกิจกรรมแล้วบรรดาคนที่กำลังรอดูละครฉากนี้ คนที่คอยประจบสอพลอซ่งกาง รวมถึงเหล่าผู้ปกครองที่กำลังถือโทรศัพท์มือถืออยู่ ต่างก็มีสีหน้าราวกับว่ากำลังรอคอยการแสดงที่น่าตื่นเต้นที่จะเริ่มขึ้นพวกเขายักคิ้วหลิ่วตา มองมาที่ฉันอย่างสะใจมีเพียงซ่งกางที่ก้าวออกมาข้างหน้า ลดเสียงลงต่ำจ้องมองฉัน แล้วถาม
ประธานหญิงทวงตำแหน่งจากสามีไม่รักดี บทที่ 3
สุดทางเดิน บริเวณหน้าห้องน้ำ ลี่ลี่ถูกผลักจนล้มลงกับพื้น กำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นคนที่รุมทำร้ายเธอก็คือเล่อเล่อ สีหน้าของเขาฉายแววดุร้าย“บอกให้เลิกเรียกพ่อมั่วๆ ไง วันนี้ฉันจะตีเธอให้ตายเลย!”พูดจบ เขาก็เตะเข้าไปที่ท้องของลี่ลี่ ลี่ลี่ร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด พยายามจะหลบ แต่กลับถูกเด็กผู้ชายที่อยู่ข้างหลังจับตัวเอาไว้“ลูกเมียน้อยสมควรโดนตี!”“แม่ฉันบอกว่า ลูกนอกสมรสแบบนี้เกิดมาก็ควรถูกบีบคอให้ตาย!”ลี่ลี่โบกมือเล็กๆ ของเธอเพื่อป้องกันตัว ร้องไห้จนแทบหายใจไม่ออก“นายพูดเหลวไหล! นั่นพ่อฉันจริงๆ! พ่อคะ แม่คะ รีบมาช่วยลี่ลี่ด้วย!”“ลี่ลี่เจ็บจังเลยค่ะ!” “พ่อ แม่ พ่อกับแม่อยู่ที่ไหน!”วินาทีที่ฉันเห็นภาพนั้น สมองฉันอื้ออึงไปหมด เลือดสูบฉีด เส้นเลือดทั่วร่างแทบจะระเบิดหลังจากพวกเด็กผู้ชายเห็นฉันก็หันมองหน้ากันเอง เมื่อเห็นว่าสีหน้าฉันน่ากลัวเกินไป ก็เลยวิ่งหนีเตลิดไปเหมือนนกฉันอุ้มลี่ลี่ไว้ในอ้อมแขน ถึงได้รู้ว่าเธอตัวสั่นเทาอย่างรุนแรง จากนั้นก็รีบโทรเรียก 1669“ไม่ต้องกลัวนะ ลูกรัก แม่มาแล้ว แม่มาแล้ว”รอจน 1169 มาถึง ผู้ปกครองคนอื่นๆ ก็พากันสงสัยแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นฉัน
ประธานหญิงทวงตำแหน่งจากสามีไม่รักดี บทที่ 2
ผ่านไปสักพัก กิจกรรมวันครอบครัวของโรงเรียนอนุบาลก็เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการทุกครอบครัวนั่งอยู่ที่โต๊ะที่เตรียมไว้ล่วงหน้า ลี่ลี่มองไปที่ซ่งกางที่นั่งอยู่แถวหน้า แล้วถามฉันด้วยความผิดหวังว่า“แม่คะ ทำไมพ่อถึงไม่มานั่งกับเราล่ะคะ?”ฉันบีบแก้มยุ้ยๆ ของลูกสาวเบาๆ เธออายุน้อยแค่นี้ ไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องสกปรกเหล่านี้“เพราะว่าแม่เป็นยอดมนุษย์ เพื่อความยุติธรรม พ่อเลยไปช่วยเด็กคนอื่นไงล่ะ”ในขณะนั้น ครูของโรงเรียนอนุบาลก็ประกาศเริ่มกิจกรรมแรก คือ การต่อบล็อกไม้ พร้อมกับพูดด้วยรอยยิ้มว่า “มีรางวัลให้สำหรับผู้ที่ได้ที่หนึ่งค่ะ เป็นเลโก้รูปยานอวกาศหนึ่งลำค่ะ”ลี่ลี่ตื่นเต้นขึ้นมาทันที เธอชี้ไปที่ยานอวกาศ “แม่คะ หนูอยากได้!”“ได้สิ งั้นเรามาพยายามกันเถอะ!”เมื่อนาฬิกาทรายไหลใกล้จะหมด ลี่ลี่ชูมือเล็กๆ ขึ้นมาแล้วตะโกนอย่างตื่นเต้นว่า“คุณครูคะ พวกเราต่อเสร็จแล้วค่ะ!”คุณครูเดินเข้ามาพยักหน้า กำลังจะประกาศ ทันใดนั้นก็มีเด็กชายคนหนึ่งวิ่งพรวดมาจากแถวหน้าเป็นเล่อเล่อ เขาปัดบล็อกไม้ที่เราต่อไว้จนล้มครืนลง แล้วพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า“แบบนี้ที่หนึ่งก็เป็นของผมแล้ว!”ลี่ลี่มองบ
ประธานหญิงทวงตำแหน่งจากสามีไม่รักดี บทที่ 1
ในวันครอบครัวของโรงเรียนอนุบาล สามีของฉันซ่งกางอ้างว่าที่บริษัทมีงาน และไม่ให้ฉันกับลูกสาวไปร่วมงานมองดูใบหน้าเล็กๆ ของลี่ลี่ลูกสาวของฉันที่เศร้าสร้อย ฉันก็อดที่จะสงสารไม่ได้ จึงตัดสินใจพาลูกสาวไปเมื่อเข้าไปในโรงเรียน กลับเห็นซ่งกางอุ้มเด็กผู้ชายคนหนึ่งไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง อีกมือก็จูงมือหร่วนซู่ฉินเพื่อนสนิทสมัยเด็กไว้ซึ่งเหมือนกับเป็นครอบครัวพ่อแม่ลูกกันจริงๆ พูดกันไปหัวเราะกันไป บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุขที่แสนอบอุ่นจนกระทั่งซ่งกางเห็นฉันและลูกสาว เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นก็ปล่อยมือจากหร่วนซู่ฉิน“ซูอวี่ เธออย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะ ซู่ฉินเลี้ยงลูกด้วยตัวคนเดียวอย่างยากลำบาก วันนี้เป็นวันเกิดอายุครบห้าขวบของเด็ก จึงอยากสัมผัสความรักจากพ่อ”ฉันมองเขาด้วยสายตามีความหมายลึกซึ้ง ก่อนจะย่อตัวลงจับมือเล็กๆ ของลูกสาวไว้“ลูกรัก สวัสดีคุณลุงสิ”...เมื่อหร่วนซู่ฉินเห็นเหตุการณ์นั้น จึงรีบรับตัวลูกชายไป และเอ่ยด้วยสีหน้าสำนึกผิด“ซูอวี่เธออย่าโกรธเลยนะ พี่ซ่งแค่หวังดี เด็กคนนี้ไม่มีพ่อตั้งแต่เด็ก วันนี้เป็นวันเกิดอายุครบห้าขวบของเขา พี่ซ่งแค่ช่วยเป็นพ่อเพื่อเติมเต็มความฝันให้เป็นจริ
