เข้าสู่ระบบแชร์
- 6 - สี่ปีก่อน ต่อเนื่อง nc
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-19 10:03:02- 6 - สี่ปีก่อน ต่อเนื่อง nc
สี่ปีก่อน
ปัง!!
เสียงกระแทกประตูโรงแรมราคาไม่แพงมากนักในย่านนักศึกษาทำซินเดียสะดุ้ง หากแต่อ้อมแขนแข็งแรงพลันเกี่ยวร่างเธอไว้ยกลอยสูงพาเดินไปทางเตียงโดยไม่ละริมฝีปากออกจากการครอบครอง
ลมหายใจของทั้งคู่หอบกระชั้นจากอาการขาดอากาศ ยามเขาปล่อยริมฝีปากออกจากความเย้ายวนอ่อนหวาน แผ่นหลังของซินเดีย กระทบฟูก เธอกวาดตามองนัยน์ตาเข้มข้นด้านบน รอยยิ้มบางเบาแต้มบนริมฝีปากหนาที่ฉ่ำชื้นด้วยแรงจุมพิตของเธอ
“อีธาน ฉะ ฉัน อันที่จริงฉันมีเรื่องจะบอก”
ชายร่างโตด้านบนทาบตัวลงโน้มหน้าลงซอกคอ สูดดมกลิ่นหอมหวานพร้อมลากลิ้นทั่วลำคอขณะเลื่อนมือดึงเสื้อยืดคนร่างเล็กกว่าขึ้นสูงแล้วถอดออกจนได้ในที่สุด โอบแผ่นหลังนวลเนียนแล้วกระเถิบร่างไปตรงกลางเตียงเท่าที่ทำได้
“ผมว่า นี่เป็นช่วงเวลาที่ไม่ควรมีเรื่องอะไรให้พูดคุยกันแล้ว เดียร์”
ซินเดียเบี่ยงหน้าไปอีกทางยามหน้าคมเข้มโน้มลงเข้าหาอีกครั้งตรงซอกคอ ซุกจมูกสูดดมก่อนเลื่อนลงจนถึงลาดไหล่กลมมน พร้อมรั้งสายเสื้อชั้นในเคลื่อนออกจากที่ทางลงไปยังต้นแขน พาลมหายใจอุ่นร้อนลวกตามติด รวบมือเล็กทั้งสองข้างขึ้นเหนือศีรษะเพื่อเปิดลำแขนจนร่างระหงแอ่นโค้ง
“ผิวคุณนุ่ม เหมือนเด็ก เดียร์”
ดวงตาหญิงสาวไหวระริกไม่รู้ตัวยามมองนิ้วมือแกร่งของคนด้านบนลากลงแอ่งชีพจรขึ้นสู่เนินทรวงกระทั่งใกล้ตะขอเสื้อในด้านหน้า เขาลูบวนรอบตะขอเล็ก เหลือบสบตาชั่วครู่ก่อนมุ่งมั่นทำสิ่งนั้นต่อ
ปึก!!
เสียงตะขอเสื้อชั้นในหลุดออกจากกันพร้อมเสียงครางทุ้มในลำคอเล็ดลอดแผ่วเบา เนินทรวงสล้างร้อนจนบวมเป่งจากการจับจ้อง
“อีธาน ฉัน อืม...”
ซินเดียไม่อาจพูดได้จบเพราะปากหนาลดลงครอบครองยอดหัวนมเล็กสีชมพูทั้งหมด ดูดกลืน ปาดไล้ลากเลียทั้งสองข้าง เบียดกายเข้าหาแทรกเข่าลงตรงกลางบดท่อนเนื้อแข็งบนเนินสาวขณะใช้ต้นขาแกร่งดันเธอเปิดกว้าง มือดันลำแขนเธอไว้กดแน่น อีกมือคลึงเคล้นเนินนมขาวนวลบีบส่งยอดหัวเข้าสู่ปาก ลงฟันขบจนซินเดียร้องคราง
“อ่า อีธาน อือ”
เขาเคลื่อนตัวขึ้นกดจูบเปิดปากด้วยลิ้น สอดใส่กระหวัดเร็วร้อนแรง แรงปรารถนาเขากำลังโหมแรงเพียงได้เห็น สองเต้าขนาดไม่ใหญ่มากหากแต่อวบอิ่มพอดีมือ ยอดถันสีชมพูเล็กจนน่าประหลาด เขาแทรกลิ้นกวาดไล้เสาะหาตามไรฟัน หยอกเย้าลิ้นเล็ก
“จูบตอบผม เดียร์”
เขาผละออกเพียงครู่เท่านั้นก่อนบดปากหนาลงอีกครั้งรุนแรงกว่าเดิม หนักหน่วงสูบเอาลมหายใจของเธอไปด้วย พลิกตัวให้ร่างเล็กอยู่ด้านบนแล้วดึงเสื้อในขว้างลงเตียง รวบผมเธอไว้ท้ายทอยพร้อมดันลง
ซินเดียจูบตอบเท่าที่เคยทำมา ไม่ชำนาญมากนักหากแต่ความเร่าร้อนของคนทั้งคู่ทำให้อีธานละเลยข้อสังเกตนี้ไป ร่างสูงลุกขึ้นนั่ง รั้งแผ่นหลังบอบบางไว้ด้วยมือข้างเดียว ผละริมฝีปากออก
“ถอดเสื้อให้ผม”
เขาจับร่างเธอนั่งคร่อมกายแกร่ง กางฝ่ามือร้อนทาบกลางแผ่นหลัง อีกข้างยังกอบกุมทรวงอกเคล้นหนักลงแรง ดันขึ้นขยี้เม็ดถัน
“ถอดสิ เดียร์”
เสียงทุ้มกระเส่าเร่งรัด ดวงตาจับจ้องเพียงเม็ดเล็กยอดทรวงตรงหน้า ไม่ทันได้เห็นความประหม่าเขินอายบนดวงหน้าหวานคมของซินเดีย
มือเล็กสั่นเล็กน้อยค่อยแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตอย่างตั้งใจ เธอหลุบตาลงมองนิ้วตัวเองปลดกระดุมทีละเม็ด และดูเหมือนไม่ทันใจคนร่างโต เขาดึงชายเสื้อขึ้นถอดออกทางศีรษะแทน โยนทิ้งลงข้างเตียง
ซินเดียสูดลมหายใจมองร่างอีธานเปิดเปลือย แผ่นอกกว้างเรียบตึง รอยสักกราฟฟิกหลากสีกลางอกซ้ายขนาดใหญ่งดงาม มีไรขนอ่อนบางเบา กล้ามเนื้อลอนแน่น และหย่อมขนหนาลับหายไปในขอบกางเกงยีนส์ สีผิวเขาเข้มกว่าเธอเมื่อซินเดียวางมือลงแผงอก อ่อนเข้มตัดกันชัดเจน
“ฉะ ฉัน กลัว ฉันไม่เคยทำสิ่งนี้มาก่อน”
เสียงอ่อนเบาของซินเดียทำให้อีธานเชยปลายทางเธอขึ้นด้วยนิ้วแกร่ง จนดวงตาหวานซึ้งสบนัยน์ตาเข้มข้นเปี่ยมแรงปรารถนา
“ไม่ต้องกลัว จูบผมเดียร์”
กายแกร่งของอีธานครางกระหึ่มขณะซึมซับข้อความที่หญิงสาวบนตักเอ่ยขึ้น เธอไม่เคยทำเช่นนี้กับคนแปลกหน้า ซึ่งนั่นทำให้เขาไขข้อข้องใจยามมือเล็กเธอสั่นเทาขณะปลดกระดุม
เขารัดแผ่นหลังเข้าหาเบียดอกแกร่งร้อนแนบแน่นเนินทรวงขาวผ่อง ดันท้ายทอยกดไว้บังคับให้เธอรับจูบร้องแรง เขายิ่งกว่าพร้อมอย่างไม่น่าเชื่อ ท่อนล่างกำลังคับแน่นดันซิปกางเกงยีนส์จนเจ็บ
ลิ้นสากยังวนเวียนเฝ้าหาความหวานล้ำในโพรงปาก กดแน่นให้ดวงหน้าหวานแหงนเงยขึ้น จากนั้นเขาพลิกร่างอีกครั้ง ร่างระหงเปลี่ยนเป็นนอนหงาย แล้วลงไปยืนปลายเตียงพร้อมเลื่อนมือลงกางเกงตัวเอง
“ถอดกางเกงคุณออก..เดียร์”
สายตาชายตรงหน้าที่ยืนปลายเตียงกำลังกวาดมองทั่วเรือนร่างเกือบเปลือยจนซินเดียใจคอไม่ดีนัก อาการประหวั่นตีขึ้นเป็นระลอกอีกคราแล้วส่ายหน้า
“ไม่ ไม่ หยุดก่อน ฉันยังไม่พร้อม”
อีธานหรี่ตาลงขณะปลดเข็มขัดรูดออกจากตัวโยนทิ้ง สาวร่างระหงขยับตัวถอยหลังเอื้อมมือหยิบหมอนปิดบังทรวงอก ดวงตาฉายแววหวาดหวั่น
“ไม่ต้องกลัว ผมพกถุงยางมา”
ถุงยาง! คำนี้ไม่ได้ทำให้ซินเดียรู้สึกดีขึ้น
ตุบ! เธอสะดุ้งตกใจจนผวาตัวขึ้นเมื่อมือสีเข้มโยนถุงยางลงมาใกล้ตัวเธอสองชิ้น
“สองอัน!”
“ใช่ ก็ปกติ”
เสียงรูดซิปกางเกงทำให้ซินเดียตวัดตากลับไปหาร่างแกร่งตรงหน้าอีกครั้ง คราวนี้ดวงตาเบิกกว้างมองแก่นกายดีดตัวออกทันควันตระหง่านพุ่งตรงทั้งกำลังผงกหัวจนเธอต้องถอยหนี
“เดี๋ยวก่อน อีธาน ฉันเปลี่ยนใจแล้ว”
“เปลี่ยนใจแล้ว?”
อีธานมึนงงยังไม่ทันได้ถามร่างระหงพลันกระโดดลงจากเตียง แต่เขามือไวคว้าข้อแขนเธอได้ทันดึงกลับ
“ใจเย็น ๆ เดียร์ เราจะไปกันช้า ๆ”
“คุณไม่เข้าใจ ฉัน ฉัน เอาเป็นว่าฉันเปลี่ยนใจ ลาก่อน”
ลาก่อน!!
“ผมว่ามันไม่ใช่เวลาพูดคำนี้นะเดียร์”
เขากระชากแขนกลับ จับมือเธอให้กุมท่อนเนื้อใหญ่อุ่นจัดแทบระเบิดบังคับให้เธอขยับมือตาม
“ผมกำลังจะระเบิดแล้ว คุณไม่เห็นหรือไง หรือว่า..คุณชอบแบบขัดขืน”
“ขัดขืน?”
ซินเดียมองร่างแกร่งโน้มลงหยิบเข็มขัดจากพื้นขึ้นมาแล้วรวบมือเธอไว้ทั้งสองข้างมัดเข้าหากัน ก่อนอุ้มไปวางบนเตียง เพราะมัวแต่ตะลึงงันจนลืมขืนตัว กระทั่งอีธานกำลังรูดกางเกงเธอออกจากร่าง
“ไม่ ไม่ใช่อีธาน ฉันไม่ได้หมายความแบบนี้”
เขาโยนกางเกงยีนส์พร้อมกางเกงในตัวน้อยลงพื้นแล้วขึ้นทาบทับ ปิดเสียงเล็กด้วยปากหนาอีกครั้ง จูบดูดดื่มหนักหน่วงขึ้นเพื่อเรียกความเสน่หากลับมา ลิ้นพันเกี่ยวภายในโพรงปาก กดแน่นดันจนดวงหน้าแหงนเงย สลับขบเม้ม ดวงตาหวานหลับพริ้มลงทันใด หลงลืมไปเลยว่าตัวเองทำอะไรอยู่
ร่างใหญ่โตแทบห่อหุ้มเธอไว้จนมิด โอบรัด เบียดและขยับเคลื่อน ให้สองร่างหลอมไอร้อนไหลเข้าหากัน ส่งกระแสบางอย่างหมุนวนจนเธอลอยคว้าง
เขารวบมือคนร่างเล็กทั้งเข็มขัดขึ้นชูเหนือศีรษะเพื่อตรึงเธอไว้ กดบดขยี้ริมฝีปาก เปิดปาก ครอบครอง สูบลมหายใจของเธอ ขยับกายแกร่งเข้าตรงกลาง ให้ทุกสิ่งเคลื่อนไหวไปตามครรลองอย่างที่ใจเขาต้องการ
ซินเดียผวาแอ่นร่างคล้ายหลบหนีทว่ารับความเริงร้อนในคราวเดียว ท่อนเนื้ออุ่นยาวพาดต้นขาเรียวงามของสาวใต้ร่าง ขยับเลื่อนกระทั่งพบหนทางรอยแยกหวานฉ่ำ
“อืม.... เปิดออกเดียร์ อ้าขาออก”
อีธานละริมฝีปากออกเพื่อเลื่อนลงลำคอระหงลากลิ้นยาวลงสู่เนินทรวง ไม่รอให้สาวใต้ร่างเปิดรับ ใช้มือจับต้นขากำแน่นออกแรงดันออกแล้วเลื่อนตัวเองลงพรมจูบเป็นทางสู่เนินหน้าท้องเนียนสวย ลากลิ้นเป็นทางขบเนื้ออ่อนนุ่มตรงสู่ใจกลางความสาว
“อีธาน!”
ซินเดียร้องดังขึ้นขณะใบหน้าคมสันมุดลงหายไปตรงซอกหลืบ เขากำลังสูดดมกลิ่นหอมหวาน กลิ่นสาบสาวรวยริน
“อ่า...เดียร์ ปกติผมไม่ทำแบบนี้กับใคร อ่า เปิดขาออกสิคนดี ให้ผมได้ชิมรสชาติ”
ร่างระหงไม่อาจขยับตัวหนีได้เมื่อมือถูกมัดแน่น ต้นขาถูกมือแกร่งดันไว้ซ้ำบังคับเธอให้ยกต้นขาขึ้นสูง เพื่อให้เนินสาวลอยประกบยามเขาครอบครอง ปาดลิ้นดูดดึงน้ำหวาน
ร่องทางรักเปียกแฉะ ขณะลิ้นสากลากไล้ วนเวียนเสาะหาความหวาน ราวจิตกรหนุ่มตวัดปลายพู่กันบนพื้นผ้าใบ รวดเร็ว ถ้วนถี่ และหมดจด
“อีธาน อ่า อือออ”
อีธานเหลือบสายตาขึ้นมองดวงหน้าหวานเมื่อซินเดียส่งเสียงคราง พวงแก้มทั้งสองข้างระเรื่อแต้มสี ปากเผยออ้า หลับตาแน่น เขาขยับมือเลื่อนเข้าสอดนิ้วเข้าทางรัก
“อีธาน อ่า”
พลันดวงตาหวานคมลืมขึ้น กายสาวรับรู้สัมผัสปวดร้าวขณะอีธานสอดแทรกนิ้วขยับรูดพร้อมลงลิ้นลากปาดยาวก่อนตวัดถี่บนเม็ดเล็กกลางร่องหลืบลี้ลับ
“อืมม หวาน และ แคบ”
อีธานพูดอย่างที่ใจคิด เขาเลื่อนนิ้วเข้าอีกแต่ไม่ลึกเท่าไรเพราะกายสาวรัดแน่นอย่างไม่น่าเชื่อ ร่องสวาทแม้เปียกชื้นเต็มไปด้วยน้ำหวานแต่ยามสอดใส่เพียงนิ้วเดียวกลับคับตึง เขาลองขยับถี่ขึ้นเร่งลิ้นสากเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการสอดใส่
“อีธาน อ่า เดี๋ยวก่อน มัน อ่า”
เสียงหวานหวีดร้องแอ่นหยัดร่างกาย บิดหนีอาการเร่าร้อนที่เพิ่มพูนขึ้นจนหน่วงร้าวทั่วหน้าท้อง เอียงดวงหน้าแล้วเม้มริมฝีปาก สัมผัสเร่งรัดด้านล่างของอีธานกำลังทำให้เธอรู้สึกแปลกประหลาด ชื้นแฉะ เขาลงแรงบี้ทั้งเน้นจนซินเดียไม่อาจหักห้ามบางอย่างภายใน
ร่างระหงเปิดกว้าง หน้าขายกสูงแอ่นเนินสาวเข้าหาปากหนา ยินยอมให้อีธานครอบครองสิ่งหวนแหนไร้เกี่ยงงอน
“อีธาน ฉัน อ่า”
“อีกนิดเดียร์ อืมมม หวาน”
อีธานพึมพำกระเส่ากลางหว่างขาเรียวงาม เร่งจังหวะเร็วขึ้นขยับนิ้วหัวแม่มือบดคลึงจุดกระสันเล็กอ่อนไหว ลากลิ้นสากปาดร่องรักข้างนิ้วแกร่งยามสอดใส่
“อีธาน อ่า ไม่ อืมมม”
ยิ่งเสียงหวานหวีดแหลมสูง ชายด้านล่างยิ่งเร่งจังหวะเร่าร้อน สอดแทรกนิ้วเข้าอีกนิ้วลึกขึ้นบดคลึง ส่งลิ้นร้อนล้วงลึกพร้อมกันฉับพลันซินเดียหน่วงร้าวกระตุกขึ้น
“อ่า อา อีธาน..”
เธอหยุดนิ่งกระตุกสั่นสะท้าน รู้สึกถึงบางอย่างทะลักไหลเอ่อล้นออกทางรักโดยมีอีธานดูดกลืนทุกสิ่ง ช่องทางบีบรัดนิ้วภายในก่อนที่เขาจะลากลิ้นขึ้นอีกครั้ง แล้วพาร่างแกร่งเคลื่อนขึ้นหาชะโงกอยู่ด้านบนกายเธอ ประคองดวงหน้าเธอไว้ด้วยมือเปื้อนคราบโน้มหน้าลงบดจูบ ส่งลิ้นพร้อมน้ำหวานละเลงเข้าสู่โพรงปาก
ลมหายใจอีธานหน่วงหนักจนเกือบหอบ เขาไม่เคยมีอาการเช่นนี้มาก่อนขณะร่วมรัก เขามักควบคุมตนเองไว้ได้เสมอแม้กระทั่งตอนหลั่งน้ำ แต่ในค่ำนี้ คืนนี้ ทุกสิ่งราวกับมีมนต์ขลังบางอย่างที่มองไม่เห็น
เขาผละออกจากคนร่างเล็กกว่าแล้วคว้าถุงยางขึ้น คุกเข่าคร่อมขาเธอไว้ ค่อยรูดถุงยางลงต่อหน้า โดยมีดวงตาคมหวานเบิกกว้างมองอย่างพรั่นพรึง
“มันแค่...ใหญ่กว่าปกติ แต่อีกเดี๋ยวก็เล็กแล้ว”
ซินเดียตวัดตากลับไปจ้องหน้าคมเข้ม ดวงหน้าคมสันเต็มเปี่ยมแรงอารมณ์พิศวาสแรงกล้าจนเธอลอบสูดลมหายใจ เธอจะสามารถรับและผ่านคืนนี้ไปได้หรือไม่ - - แต่ถอยตอนนี้คงไม่ทันแล้ว
ร่างอรชรด้วยอิสตรีผ่อนคลายลง ยอมสิ้นให้ชายตรงหน้าจนอีธานสัมผัสได้ เขาขยับแทรกลงกลางหว่างขาอีกครั้ง จัดท่าทางดึงรั้งร่างเล็กกระทั่งพอดีก่อนยืดกายขึ้นตรง
มือสีเข้มจับต้นขาเธอเปิดออกแล้วดันขึ้นหนึ่งข้างเพื่อเปิดเปลือยทางรัก เนินสาวอวบอูมปิดสนิทน่าประหลาด เขาใช้มือลูบรอยแยกละเลงน้ำก่อนจ่อปลายป้านขยับค้นหาหนทาง
“เดียร์!!!”
เสียงเข้มของภีมเรียกขึ้นข้างหูจนซินเดียสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจ เบือนหน้าออกจากหน้าคมเข้มยามเขาเยื้องย่างด้วยมาดเสือร้ายเปี่ยมเสน่ห์ทางเพศ หากเมื่อสี่ปีก่อนเขาทำเธอหัวใจหล่นวูบไปครั้งหนึ่งแล้ว แต่มันเทียบไม่ได้เลยกับตอนนี้
ชายตรงหน้าคือชายหนุ่มแกร่งเข้มด้วยวัยมากประสบการณ์ แต่ไม่ได้มากจนเกินไปที่จะลดความเร่าร้อนแบบคนหนุ่ม ท่วงท่ามั่นใจยิ่งกว่าเดิมจนเป็นตัวเธอเองที่กำลังสั่นสะท้านและหวาดหวั่นจนต้องหันหน้าหนี
“คุณอีธาน”
เสียงหวานใสของสาว ๆ พนักงานเอ่ยเรียกประธานคนใหม่ด้วยความแปลกใจ เมื่ออีธานพาร่างสูงแทรกผ่านมาถึงโต๊ะตรงกลางหน้าเวที
เขาหยุดแล้วจึงส่งยิ้มให้พนักงานสาวคนที่เรียกแล้วรับเครื่องดื่มรสแรงยกดื่ม ตาจับจ้องไปทางสาวตรงข้ามที่ตอนนี้แสร้งมองนักดนตรีบนเวทีแทนเสียแล้ว เขากำลังขยับร่างเข้าไปใกล้พลันมีดวงหน้าของรองผู้อำนวยการฝ่ายประชาสัมพันธ์ - - ซึ่งเขาจำชื่อไม่ได้แล้ว
“คุณอีธานมากับใครคะ คุณอลันละคะ มาค่ะ ชนแก้ว”
ร่างโปร่งบางของหญิงคนนี้เลื่อนตัวแทรกเข้ามาขวางทางเขาไว้เสียก่อน ทำให้เขาต้องยกแก้วชนแล้วดื่ม หางตาชำเลืองมองคนร่างเล็กที่ดูกระสับกระส่ายมองซ้ายขวาหาทางหนี
นัยน์ตาสีนิลเข้มข้นหลุบลงลอบกวาดไล้ร่างระหงบอบบางอย่างที่จำได้ ทว่าแข็งแกร่งขึ้นคงเพราะการออกกำลังกาย ชุดเน้นเอวเล็กรูปตัวเอส ทรวงอกอวบกว่าเดิม และเมื่อเธอหันหลังเขาถึงกับต้องกลั้นลมหายใจ
แผ่นหลังขาวนวลวับ ๆ แวม ๆ เห็นไม่ชัดนักเพราะผมดำยาวสยายปิดเกือบครึ่ง ต้องการก้าวเข้าไปหาพลันชะงักเมื่อจู่ ๆ มีมือของชายคนหนึ่งทาบลงแผ่นหลังที่เขาได้เคยประทับจับจองเป็นเจ้าของ คิ้วเข้มขมวดปมเล็กน้อย หรี่ตาลงแล้วเบือนสายตาไปยังเจ้าของมือ
‘ภีม’ ถ้าเขาจำไม่ผิด ผู้ชายคนนี้เป็นพนักงานฝ่ายบัญชี และดูเหมือนว่าสาวร่างระหงกำลังตอบรับท่าทีสนิทสนม
ไม่มีทาง อะไรที่เป็นของเขา ย่อมเป็นของเขา
เสียงหวานของมิลินท์และพนักงานรอบข้างไม่เข้าหูเขาเลยเมื่ออาการบางอย่างกระแทกเข้าสู่ทรวงอก เขายกมือขึ้นดันร่างพนักสาวตรงหน้าถอยออกแล้วมุ่งตรงไปหาเป้าหมาย
เหยื่อของเขา
บทที่เกี่ยวข้อง
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night - 7- ประกาศกรรมสิทธิ์
- 7- ประกาศกรรมสิทธิ์บ้าแน่ บ้าไปแล้ว เดียร์เสียงเล็กในหัวกำลังต่อสู้ขนาดหนัก อีธานกำลังทำเธอเร่าร้อนเพียงเขาจ้องมองผ่านโต๊ะกลมจนเธอต้องหันหลังหนี แล้วปล่อยให้ภีมโอ้โลมด้วยการกางมือบนแผ่นหลังหางตาเธอเห็นโบนิตาเพื่อนสนิทกำลังตาเบิกโพลง จึงส่งสัญญาณบุ้ยใบ้ให้เพื่อนรักรีบเดินมาแต่ยังไม่ทันคนร่างโตอยู่ดี เมื่อสัมผัสถึงไอร้อนด้านหลังพร้อมมืออุ่นจัดอีกมือที่ดึงมือของภีมออก พร้อมอ้อมลำแขนมาด้านหน้ารัดหน้าท้องไว้ดันจนแผ่นหลังเธอชิดอกแกร่ง“ขอโทษด้วยภีม แต่เดียร์มีเจ้าของแล้ว”ซินเดียถึงกับสะดุ้งตกใจรีบมองเพื่อนร่วมงาน สีหน้าของทุกคนในโต๊ะตื่นตะลึงเช่นเดียวกันกับเธอ โดยเฉพาะมิลินท์และภีมแย่แน่ พรุ่งนี้ฉันคงกลายเป็นหัวข้อหลักวงนินทา“โอ๊ย!! อะไรกันเดียร์”อีธานร้องปนสบถเมื่อเท้าเล็กกระทืบลงด้านหลังบนรองเท้าหนังของเขาอย่างแรง ส้นรองเท้าแม้ไม่แหลมมากแต่ทำให้คนร่างโตร้องลั่น คลายมือออก ซินเดียถอยห่างทันทีก่อนหันกลับไปมองส่งสายตาขุ่นเขียว“ฉันไม่ใช่ของของใคร แล้วอีกอย่าง เราไม่รู้จักกัน”ซินเดียถอยหลังสองก้าวเยื้องไปด้านหลังภีม ใช้มือคล้องแขนชายอีกคนไว้กำแน่นเป็นหลักยึด อย่างน้อยเธอรู้สึกปลอดภั
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -8- ขึ้นห้อง nc
-8- ขึ้นห้อง nc“หยุด อา หยุดก่อน ไม่ได้”เธอคว้ามือเขาไว้บีบแน่นเบี่ยงหน้าออกเป็นผลให้ริมฝีปากอีธานไถลลงซอกคอ ขบเม้มดูดเนื้อนิ่มขืนแรงคนร่างเล็ก ขยับปลายนิ้วสอดเข้าจนพบสิ่งที่ต้องการ“อ่อนนุ่ม และ เปียก”เสียงทุ้มกระเส่าแรง อีธานสูดดมกลิ่นหอมหวาน เนื้อสาว แล้วจูบสัมผัสลาดไหล่เลื่อนจนถึงสายเสื้อเส้นเล็กประดับด้วยมุก ลูบนิ้วผ่านรอยแยกก่อนปล่อยร่างของเธอฉับพลัน ถอยห่าง แล้วหอบหายใจ“ขึ้นห้อง”“อะไรนะ ท่านประธาน อย่าเพิ่ง”ซินเดียตัวปลิวตามแรงดึงจากคนร่างสูงใหญ่ตรงหน้า เขาคว้าข้อแขนดึงกึ่งลากผ่านหน้าเคาน์เตอร์บาร์ แทรกคนด้วยความเร็วทั้งใช้มือปัดแหวกทางไม่สนใครหน้าไหนอาการรีบเร่งของอีธานยิ่งทำให้ซินเดียประหวั่นใจ เอี้ยวหน้ากลับไปหาตัวช่วยแต่ดูเหมือนว่าเพื่อนรักที่ชะเง้อคอมองตามจะค่อยลับหายไกลออกไปทุกที กระทั่งหลุดพ้นประตูทางออก“คุณจะพาฉันไปไหน ไม่นะ ฉันจะไม่นอนกับคุณ”“ทำไมล่ะ เดียร์ติดหนี้ผมอยู่”“หนี้? หนี้อะไรกัน”เสียงหวานร้อนรนเอ่ยถามแล้วพลันหยุดชะงักเมื่อมองเห็นผู้ชายอีกคน ที่เธอคาดว่าเป็นผู้ช่วย วางคีย์การ์ดบนมือสีเข้มของอีธานแล้วร่างของเธอก็ปลิวลอยอีกครั้งตามแรงฉุดเข้าไปในลิฟต์
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -9 ลอกคราบ-nc
-9 ลอกคราบ-ncหัวเข็มขัดสีเงินเย็นจัดลูบผ่านท่อนเนื้อตามความยาว เธอลากขึ้นไปยังกลุ่มขน ลากขึ้นอกแกร่งไปยังไหล่มุ่งหน้าสู่ข้อมือ“สี่ปีที่ผ่านมานี่ เดียร์เปลี่ยนรสนิยมหรือไง”เธอก้มหน้าอมยิ้ม เขาเปลี่ยนคำเรียกเธอแล้ว“อีธานลองดูสิ แล้วเดียร์จะทำให้อีธานยิ่งกว่าเห็นสวรรค์”คำมั่นจากปากสาวสวยพร้อมรอยยิ้มยั่วพลางใช้ลิ้นเลียริมฝีปาก เผยอรอคอย เลื่อนนิ้วหมุนวนยอดถันจุดตัดสีบนทรวงอกอวบอิ่มของตัวเอง อีธานสะท้านในอกครางกระหึ่มต้องการแตะต้อง แต่เพียงขยับเธอกลับรั้งข้อมือเขาไว้ยกขึ้นแล้วมัดด้วยเข็มขัดหนึ่งข้าง ดึงสูง“เห็นไหม มันไม่เจ็บ”เสียงหวานใสใส่ลูกอ้อนคล้ายโอ้โลม ขณะเดินอ้อมไปด้านหลังแล้วจับมืออีกข้างขึ้นมามัดเข้าด้วยกัน ไล้ปลายนิ้วไปตามลำตัว แผ่นหลัง ลากไฟร้อนลวกเป็นทาง“เดี๋ยวก่อนเดียร์ มัดข้างหลังแล้วผมจะแตะต้องเดียร์ยังไง”เธอเดินกลับมาด้านหน้าแล้วผลักร่างแกร่งให้เขานั่งลงขอบเตียง ยกเท้าขึ้นวางข้างต้นขาใหญ่“อีธานมีสิทธิ์ได้แค่ดูเท่านั้น”ซินเดียพลิกตัวหันหลังก้าวไปสามก้าวแล้วหันกลับไปหาคนร่างโต ดวงตาหลุบมองแก่นกายขยายใหญ่ขึ้นอีก จ้องนัยน์ตาสีนิลเต็มเปี่ยมแรงปรารถนา เธอสะบัดผมแล้วเริ่
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -10- เผ่นหนีไปแล้ว
-10- เผ่นหนีไปแล้วอีธานหยุดหมุนปากกา รอยยิ้มบางอย่างมุมปากทำเอาโบนิตาเสียวสันหลังวาบจนอดไม่ได้ต้องยกมือลูบแขนตัวเอง“ผมจะถามอีกครั้ง เพื่อนสนิทคุณอยู่ไหน”“อะ เออ โบไม่ทราบจริง ๆ ค่ะท่านประธาน เดียร์ยังไม่โทรมาหา”กึก กึก กึกเสียงปากกาเคาะลงโต๊ะทำงานเบี่ยงความสนใจให้โบนิตาหันไปจับจ้อง ปากการาคาแพงสีดำมันถูกท่านประธานร่างสูงใหญ่เคาะเป็นจังหวะคล้ายรอคอย“บะ โบ ถ้าโบทราบแล้วจะรีบแจ้งท่านประธานทันทีค่ะ”“ครึ่งชั่วโมง”“คะ อะไรนะคะท่านประธาน”“ผมให้เวลาคุณครึ่งชั่วโมง โบนิตา ออกไปได้”พรวด! ครืนนนโบนิตาแทบทะลึ่งตัวลืมมารยาท เธอผุดลุกจนเก้าอี้ลากไปด้านหลังผลุนผลันสับขาออกจากห้องเหงื่อโทรมกายไม่รู้ตัวไอ้เดียร์ แก ไปทำอะไรประธานกริ๊งงงง!!โบนิตารีบควักโทรศัพท์ออกจากเสื้อสูทต่อสายหาเพื่อนรักขณะเดินไปทางห้องน้ำ“ว่าไงโบ”“ฉันควรจะถามแกมากกว่าเดียร์ ว่าไง!!”“อะไรว่ะ แกกระแทกเสียงใส่ฉันทำไม มีอะไรหรือเปล่าคนกำลังรีบ”“รีบ! รีบไปไหน แกจะหนีท่านประธานรูปหล่อไปไหน”“อะไรกัน หงุดหงิดแต่เช้า”“หงุดหงิด!!! คำว่าหงุดหงิด เฮอะ! มันน้อยไปไอ้เดียร์ แกเพิ่งทำให้ฉันต้องปะทะกับประธานของแกมา”“เขาไม่ใช่ป
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -11-สี่ปีก่อน จากความเดิมตอนที่แล้ว nc **
-11-สี่ปีก่อน จากความเดิมตอนที่แล้ว nc **“อือ ... อีธาน เดี๋ยวก่อน มัน มัน”“ไม่ ไม่ได้แล้วเดียร์”ชายร่างโตด้านบนยืดกายตั้งตรง ร่างเขาคุกเข่ากลางหว่างขา มือจับต้นขาเธอทั้งสองข้างยกสูงเพื่อเปิดเนินสวาทออก หลุบตามองเนื้อสาวอวบอูมปิดสนิท ขยับท่อนเอ็นร้อนพาดถูไถควานหาทางเข้า“แต่ว่า .. มันจะเจ็บไหม”อีธานตวัดตาคมขึ้นมองดวงหน้าหวานที่บัดนี้ระเรื่อแต้มสีแดงกว่าเดิม ในอกเขาตอนนี้แทบระเบิดต้องการโจนจ้วงเข้าสู่ร่องนุ่มตรงหน้า“ไม่ ไม่เจ็บ คุณพร้อมแล้ว หรือว่าต้องใช้เจล”“เจล?”อีธานหลุบตามองเนินสาวอีกครั้ง ใช้มือเปิดออกลูบเนื้อบางนุ่มฉ่ำน้ำละเลงให้ทั่วแล้วปาดน้ำขึ้นมาลูบปลายท่อนเนื้อหัวมน“อืมมม เล็กมากเดียร์”ซินเดียเกร็งตัว มือเธอยังถูกมัดยกขึ้นเหนือศีรษะจึงทำได้เพียงผงกหัวขึ้นมองท่อนเนื้อใหญ่ตรงกลางหว่างขาอีธาน ดูเหมือนว่าใหญ่กว่าเดิมและแข็งกร้าว เธอหดหน้าท้องไม่รู้ตัว“มัน ใหญ่ขึ้น”“ใช่แล้ว เจ้านี่ต้องใหญ่ขึ้นอยู่แล้ว อ่า ใกล้แล้วเดียร์”คำว่าใกล้แล้วของอีธานไม่ใช่คำเดียวกับซินเดียแม้แต่น้อย เพราะสำหรับเธอแล้วยังห่างไกลมาก เธอแทบไม่รู้สึกถึงความสุข อาการหวาดหวั่นเริ่มตีขึ้นส่งดวงตาหวานไ
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night - 12 - ภูเก็ต
- 12 - ภูเก็ตร่างสูงใหญ่เดินล่องตามทางเดินคอนกรีตปูทับด้วยหินสวยสีเทาราคาแพง ทางเล็กคดเคี้ยวมุ่งสู่บ้านขนาดเล็กหลังงามสร้างบนชะง่อนผาของรีสอร์ตภัทราพาราไดซ์อีธานทอดมองท้องทะเลสงบในวันฝนพรำ เมฆฝนนำพามาซึ่งความสลัวและหม่นเศร้า ทว่าในขณะเดียวกันก็ให้ความรู้สึกสดชื่นดั่งต้นไม้กำลังได้รับหยาดน้ำหล่อเลี้ยงลำต้นกว่าเขาจะมาถึงภูเก็ตเข้าช่วงบ่ายแก่ไปแล้ว เมื่อถึงเวลานี้ยามเย็นบนหน้าผาริมทะเลส่งความเหน็บหนาวจากลมชายฝั่งเขาเบือนหน้ากลับจากวิวผืนน้ำจดผืนฟ้า มองไปยังทางเล็กจุดหมายตรงหน้า บ้านหลังเล็ก และเธออยู่ข้างใน เขาพร้อมเสียยิ่งกว่าพร้อมที่จะโผนเข้าหาความอบอุ่นของร่างนุ่ม - - ใจเต้นระทึกอย่างไม่น่าเชื่อก๊อก ก๊อกร่างสูงตระหง่านนิ่งตรงจ้องประตูฟังเสียงลากเท้าเดินมาแล้วประตูพลันเปิดออกพร้อมร่างระหงถลาคว่ำมาด้านหน้าด้วยรอยยิ้มหวานและดวงตาหรี่ปรือ“เดียร์..คุณ เมา?”“ฮึ ท่านประธานนนนน ไหนน อืมมม”มือเล็กเรียวยื่นออกมาด้านหน้าคว้าเอากรามแกร่งเขาไว้ทั้งสองข้างโยกไปมาแล้วดึงแก้มทั้งสองข้างอย่างแรง“ตัววจริงอ่ะปล่าวววว อึก”อีธานย่อตัวรับร่างซินเดียที่ดูเหมือนจะพยุงกายไม่อยู่อ่อนยวบลง ตวัดอุ้มขึ
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -13- เอาว่ะ ไอ้ธาน
-13- เอาว่ะ ไอ้ธาน“ปวดหัวชะมัดเลย”เสียงง่วงงุนแหบเครือมือกุมศีรษะในท่านอนตะแคงแล้วพลิกร่างนอนหงาย ลืมตามองเพดานในเช้าวันต่อมา“นี่เรากินไปกี่ขวดกัน”“สามขวด”“สามเลยเหรอ จำไม่ได้เลย”“ฮึ คงจำได้หรอก เมาขนาดนั้น” แค่นเสียง“นั่นสิ อืมมม โอ๊ยปวดหัว”อีธานนอนตะแคงมองซินเดียที่ยังนอนกุมหัวหลับตาลงอีกครั้ง คิ้วเรียวขมวดมุ่นและดูท่าจะยังไม่รู้ตัวว่าเขานอนอยู่ข้าง ๆ“ตื่นอาบน้ำได้แล้ว หาอะไรกินจะได้ดีขึ้น”“ไม่เลย ห้องหมุนมาก เอ๊ะ!”เขาคลี่ยิ้มออกมาเมื่อสาวด้านข้างเริ่มรู้แล้วว่าไม่ได้พูดอยู่คนเดียว ดวงตาที่หลับอยู่ลืมเบิกกว้างเอียงหน้ามาทางเขา แล้วอ้าปากค้าง“อรุณสวัสดิ์ ผมไม่อยากจะพูดเลยแต่ เดียร์..คุณเหม็นเหล้ามาก”เธอยังเบิกตากว้าง จ้องคนร่างโตนิ่ง“อ้าว เงียบไปเลย”“คะ คุณ เข้ามาได้ยังไง ไม่สิ ต้องถามก่อนว่ารู้ได้ยังไงว่าเดียร์มานี่”“ไม่ยากอะไร เพื่อนเดียร์เป็นคนขี้กลัว” เขาพยักหน้าให้เธอราวกับเห็นใจเต็มที่“แต่ คุณเข้ามาในห้องได้ยังไง แล้วนี่ ...”“อะไรกัน เดียร์เปิดให้ผมเองนะ ว่าแต่ว่าต้องชมหน่อย ห้องนี้นี่วิวดี มองเห็นทะเลชัดมากเลย”ซินเดียยังตาค้างมองร่างแกร่งลุกขึ้นบิดขี้เกียจท่
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night - 14 - ท่านประธาน
- 14 - ท่านประธานยามบ่ายฝนยังคงตกและมีทีท่าว่ายังจะตกไปอีกนาน ซ้ำแรงขึ้น อีธานเอนกายนั่งพิงโซฟาตัวยาวทอดมองทะเลถูกสายฝนกระหน่ำ มือสีเข้มลูบศีรษะคนร่างเล็กที่ใช้ตักเขาหนุนนอนแทนหมอนมาราวชั่วโมงกว่าแล้ว นาน ๆ ครั้ง เขาจะได้พักผ่อนคลายอารมณ์เช่นนี้ตื๊ดดดดดเสียงโทรศัพท์ระบบสั่นดังขึ้นอยู่บนโต๊ะเตี้ยตรงหน้า เขาเหลือบสายตามองก่อนโน้มร่างลงหยิบ“ครับแม่”“อีธาน เจ้าอลันบอกว่าลูกไปภูเก็ต”“ครับ”“ไปทำไมกันลูก”“พักผ่อนครับแม่”“แล้วนี่ คิดไว้หรือยังจะกลับอเมริกาเมื่อไร”“แม่ครับ แม่ส่งผมมาดูแลบริษัทที่เมืองไทยไม่ใช่เหรอครับ”“ใช่ แต่ว่า...ดูเหมือนลูกจะดูแลเรื่องอื่นด้วย”อีธานก้มหน้าลงมองร่างระหงที่นอนขดตัวตะแคงหน้าเข้าหาร่างแกร่ง จึงเอามือลูบผมปัดออกจนมองเห็นพวงแก้มและตาขยุกขยิกดูท่าจะตื่นแล้วแต่แกล้งหลับ“ครับ ก็นิดหน่อย”“พูดแบบนี้แสดงว่าคงเป็นข่าวดี”“ผมยังไม่แน่ใจครับแม่ เท่านี้ก่อนนะครับ”“โอเค แม่ไม่กวนแล้ว ไว้โทรหาใหม่วันหลังรัก รักลูกนะอีธาน”“ครับ ผมก็รักแม่ครับ”เขาวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะที่เดิมจึงค่อยเอ่ยขึ้น“ตื่นแล้วนี่คนขี้เซา”“อื้อ ใครบอก เดียร์ยังหลับตาอยู่เลย”“หลับตา ปากนี
บทล่าสุด
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -25-nc จบบริบูรณ์
-25-nc จบบริบูรณ์อีธานกดศีรษะคนร่างเล็กลงจมฟูกแทนแล้วคว้าโทรศัพท์มาจากมือเล็กปัดรับสาย“ครับแม่ อีธานครับ เดียร์อยู่กับผมครับ ครับแม่ คงราวสามวันถึงจะได้กลับบ้านนะครับ ครับผมรับปากจะดูแลอย่างดีเลยครับแม่ สวัสดีครับ” พูดทั้ง ๆ ที่หอบหายใจหนักหน่วงซินเดียตาเบิกกว้างอยู่กับที่ ตัวดิ้นหนีแต่ได้แค่อึกอักดั่งปลาถูกกด เพราะมือแกร่งจับแน่นบนศีรษะ ท่อนล่างเสียบเสย หางตามองเห็นโทรศัพท์ถูกโยนตกมาตรงหน้า เขาวางสายแม่จันทร์นิลไปแล้ว“อีธาน คุณจะบ้าหรือไง นั่นคุณบอกอะไรแม่!”“อ่า แคบ หืมม์ แค่บอกเดียร์อยู่กับผมไง”“แต่ อ่า หยุดนะ อ่า อย่าเพิ่งกระแทกสิ อีธาน...”เสียงหวานขาดหายทันควันยามลำแกร่งเนื้ออุ่นสอดใส่เต็มลำรักกดแน่นคลึงเน้นก่อนกระทั้นถี่แรงขึ้น เขายืนบนพื้นให้หัวเข่าทาบขอบเตียงเป็นหลักขณะเสือกกายนำท่อนมังกรยักษ์สอดใส่ไม่ผ่อนปรนตับ ตับ ตับร่างระหงสั่นสะเทือนตามแรงตอกใส่ อีธานกระหนำลงร่องรักด้วยเรี่ยวแรงชายเต็มเปี่ยมไฟพิศวาสท่วมท้นทรวงอกอัดแน่นด้วยอารมณ์บางอย่างที่พัดพากระพือภายในมาหลายวัน เขากำเส้นผมดกหนาไว้ในมือกดแน่นเพื่อส่งแรงให้ร่างเล็กใต้ตัวสั่นไหวไปพร้อมกับเขา ใกล้แตะจุดสุดยอดแล้วช
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night - 24 nc
- 24 ncอีธานรัดคนร่างเล็กกว่าไว้แน่นขณะจับเอวคอดให้เคลื่อนไหวดั่งใจต้องการ อีกมือรั้งชุดเดรสลงอีกกองบั้นเอวก่อนบีบเคล้นคลึงเนินนมกระเพื่อมไหวตรงหน้า ปากล้วงลึกเสาะหาความหวานล้ำอย่างที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน หรือเป็นเพราะใจของเขาเองต่างหากที่กำลังพองโตลำแกร่งทะลวงขึ้นแทรกกลีบอ่อนนุ่มบอบบาง ต้องการส่งให้สาวด้านบนถึงฝั่งฝันอย่างรุนแรงและรวดเร็ว“เดียร์ อ่า คนดี อ่า แคบ รัด ซี้ดด”เขาผละปากออกส่งเสียงครางแล้วเลื่อนลงหายอดหัวชูชันเต่งตึง ดูดกลืนและขบกัด วนหาเต้างามอีกข้างทำเช่นเดียวกันแล้วค่อยปาดเลีย คลุกหน้าลงกลางทรวงอกเบี่ยงปากครอบเนื้ออ่อนนุ่มดูดดึงเขารู้ว่าทำเช่นนี้จะทำให้เนินทรวงเป็นรอยช้ำเขียว แต่มันช่างให้ความรู้สึกที่ดียามมองเนื้อนวลขาวตรงหน้าขึ้นสีจากฝีมือตัวเอง อีกมือบีบขยำเสียวร้าวทั่วหน้าท้อง - - และยังไม่ทันได้ถอดกางเกง“ใกล้หรือยังเดียร์ อ่า ใกล้เสร็จหรือยัง”อีธานละมือออกจากทรวงงามเลื่อนลงหน้าท้องบีบคลึงก่อนหงายมือลงซอกหลืบเปียกฉ่ำหวาน“อีธาน อ่า”ร่างระหงคุกเข่าขยับถี่เคลื่อนขึ้นลงรูดท่อนเนื้ออุ่นร้อนเร่งเร้าดั่งเช่นคนใต้ร่าง มือแกร่งกุมเนื้อสวาทนิ่มอูมลงแรงบีบก่อนเลื่อนนิ
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -23-nc
-23-ncอีธานล้วงนิ้วเข้าถุงน่องคลึงเนื้อนิ่มโคนต้นขาใกล้จุดลี้ลับก่อนดีดเพียะ!!คราวนี้เป็นซินเดียที่สะดุ้งสุดตัวยามถุงน่องดีดลงเนื้อโคนขา“ดึงเสื้อลง แล้วผมจะปราณีอย่างที่สุด”ซินเดียพวงแก้มแดงซ่านสะท้านไปทั่วร่างยามสันจมูกจดลงหัวเข่าแล้วเลื่อนไต่ขึ้นจากนั้นจึงหยุดเงยหน้าขึ้น“ไม่กล้า?”ริมฝีปากกระจับสาดสีแดงเต็มอิ่มเม้มคว่ำทันที เอื้อมมือขึ้นตั้งใจดึงลงพลันมือแกร่งรั้งข้อมือเธอไว้เสียก่อน“ช้า ๆ เดียร์ ค่อย ๆ เปิด” ว่าพลางยืดกายกลับไปที่เดิมนั่งเอนกายเท้าแขนลงฟูก มองภาพงดงามตรงหน้าด้วยสีหน้าคนเหนือกว่าพร้อมรอยยิ้มมุมปาก“อ่า เอาลงอีก” น้ำเสียงกระเส่าอีธานใจเต้นแรงจับจ้องเนินเนื้อนมขาวผ่องกำลังถูกเปิดเปลือยออกทีละน้อย นิ้วเรียวทาสีแดงเช่นกันเกี่ยวขอบชุดเกาะอกไว้ขยับกระทั่งเต้าซ้ายหลุดออกผัวะ! เฮือก!“ชอบแบบนี้เหรออีธาน”“ใช่ ชอบมาก อ่า ลองลูบนมตัวเอง ไม่ ไม่ ทำแบบวันนั้น บีบหัว ขยี้น้อย ๆ”ซินเดียปากสั่นยามเลื่อนนิ้วลงหัวนมสีชมพู ส่งนิ้วชี้และหัวแม่มือบี้ปลายเล็กน้อยคลึงวน“อา เดียร์ ผมแย่แน่ ๆ”เธอยกแชมเปญกระดกอมไว้ในปากแล้วปล่อยให้มันไหลลงผ่านลำคอ ลากนิ้วพาน้ำรสแรงลงเข้าหาปลายยอ
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night - 22 - nc
- 22 - ncแอ๊ด...คลิก...อีธานเดินนำเข้าห้องชุดที่เขามาเปิดไว้ก่อนเข้าไปในผับเมื่อหัวค่ำ ตรงไปยังโซฟาหยิบขวดแชมเปญแช่น้ำไว้แล้วอย่างดีขึ้นมาเปิดป๊อก!!มือรินแชมเปญราคาแพงลงแก้วสองใบ ตาลอบสังเกตคนร่างเล็กกว่า จากนั้นจึงเดินไปยังหน้าต่าง รูดม่านออกพลางจิบน้ำสีเหลืองรสแรงไปด้วย ก่อนหันกลับมามองซินเดียตรง ๆ ที่ดูเหมือนยังยืนสับสนอยู่กลางห้อง“ส่วนตัวแล้วเดียร์” อีธานยกแก้วขึ้น อีกมือผายออกดวงตาคมกล้ายังจดจ้องมองร่างระหงกำลังขยับเดินเข้ามาใกล้แล้วก้มลงหยิบแก้วแชมเปญยกดื่มรวดเดียวหมดก่อนรินอีกแก้วยกดื่ม“ระวังจะเมาแล้วพลาดของดีนะ”“คะ แค่ก ๆ ๆ”ด้วยความรีบร้อนยกดื่มทำให้ซินเดียสำลักเล็กน้อย เธอวางแก้วลงแล้วเดินเข้าไปหาร่างสูงใหญ่กระทั่งห่างกันราวสามก้าว - - นี่เธอไม่ได้นับทุกครั้งหรอก แต่บังเอิญว่าสังเกตเห็นอีธานยกแก้วขึ้นจิบเอียงร่างพิงกระจก กวาดสายตาขึ้นลงเชื่องช้ามองร่างตรงหน้าใกล้หมดความอดทนเต็มทน โดยเฉพาะเจ้าตาข่ายสีแดงสานตลอดทั้งท่อนขางาม ทำเอาเขาอยากจะรู้ว่าส่วนบนมันไปสิ้นสุดที่ตรงไหน“ฉันพูดไม่ค่อยเก่งเท่าไร”“พูดไม่ค่อยเก่ง..อ่า นั่นคงไม่จริง เมื่อครู่ตอนอยู่ในผับปากคุณค่อนข้าง
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -21- ต่างระเบิดอารมณ์
-21- ต่างระเบิดอารมณ์เขาดันร่างเธอไปด้านหลังใช้ร่างตัวเองบังไว้ พลางยืดกายตัวเองข่มคู่ต่อสู้ที่ร่างเล็กกว่า แต่ดูเหมือนว่าไอ้หมอนี่เองก็ไม่ยอม ทำท่าลุกขึ้นยืนแล้วจึงผงะถอยฉากเนื่องจากสูงเลยหัวไหล่อีธานมาเล็กน้อยเท่านั้นอีธานไม่พูดมากอะไรอีก หลุบตาลงมองผู้ชายร่างเตี้ยกว่าเย็นชาพิฆาตแล้วดึงข้อมือซินเดียออกเดินไปยังโต๊ะ“อีธานคะ เกิดอะไรขึ้น”เสียงหวานอ่อนนุ่มของนางแบบสาวทำให้ซินเดียชำเลืองมอง พลันโดนอีธานดันผลักออกให้ไปยืนข้างโบนิตา“ไม่มีอะไรหรอกลิซ สนุกต่อเถอะ คุณเฉินด้วยครับ ขอโทษด้วย”“แล้วนี่ใครกันครับ คุณอีธานไม่เห็นแนะนำให้รู้จัก”คิ้วเข้มกระตุกเบาแล้วค่อยเบือนหน้ากลับไปมองตัวต้นเหตุ ตัวปัญหาใหญ่ที่มาพร้อมชุดยั่วใจ เอ่ยขึ้นเสียงราบเรียบ“แค่..พนักงานในบริษัท” เสียงเย็นชา“ฉันชื่อซินเดียค่ะ เรียกเดียร์ก็ได้ค่ะ รองผู้อำนวยการฝ่ายขาย”“ยินดีอย่างยิ่งครับ มาครับ ชนแก้ว”ซินเดียมองหาแก้วของตัวเองแต่ไม่มีเลยแย่งเอาแก้วจากมือเพื่อนรักโบนิตามาก่อน ยื่นไปตรงหน้าแกร้ง!!“ค่ะ ชนค่ะ ยินดีที่ได้ร่วมงานกันค่ะ”อีธานคิ้วกระตุกอีกครั้ง ดูมาดสาวสังคมจัดชุดยั่วยวนยิ้มหัวร่อต่อกระชิกกับผู้ร่วมทุ
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -20- ไม่รู้จะง้อยังไงแล้ว
-20- ไม่รู้จะง้อยังไงแล้ว“อีธาน”ซินเดียเอ่ยเรียกทันทีขณะที่ประธานบริษัทหนุ่มกำลังเดินผ่านร่างเธอไป แต่ดูท่าท่านประธานจะยังงอนเพราะทำเพียงตวัดหางตาใส่จากนั้นเชิดหน้ากลับเดินออกห่าง - - ทำเป็นผู้หญิงไปได้ร่างระหงรีบโผออกจากมุมเสาออกเดินแกมวิ่งตามร่างสูงใหญ่ตรงหน้าแล้ววิ่งไปขวางทางยกมือกางออกทั้งสอง แหงนศีรษะขึ้นจ้องตา“ฉัน ฉันขอโทษ”เธอยื่นกล่องช็อกโกแลตขนาดเล็กให้แต่อีธานไม่รับ ยังคงหลุบตาก้มมองก่อนออกเดินเบี่ยงไปด้านซ้าย แต่ซินเดียก้าวเท้าขวางหน้าอีกครั้ง“อีธาน ฉันขอโทษที่พูดไม่ดี”คิ้วเข้มเริ่มขมวดแล้วก้าวไปด้านขวาพลันซินเดียก้าวขวางไว้อีกเช่นเดิม“ฉันพูดจากใจจริงนะ อีธาน คุณจะยกโทษให้ฉันได้ไหม”คราวนี้เขาก้มลงมองส่งสายตาเย็นชาให้แล้วจึงค่อยเปล่งเสียงทุ้มต่ำ“คุณไม่กลัวคนในบริษัทนินทาแล้วหรือเดียร์”“ไม่ ฉันไม่กลัวแล้ว อีธาน คุณหายโกรธฉันแล้วใช่ไหม”“ฮึ ผมจะไปมีสิทธิ์โกรธอะไรคุณกันเดียร์ ผมมันแค่ผู้ชายที่คุณเคยวันไนท์ด้วยเท่านั้น อ๋อ อาจจะพิเศษหน่อยตรงที่ได้เปิดซิง”พวงแก้มทั้งสองข้างของซินเดียแดงซ่านระเรื่อลามถึงลำคอรีบหันมองซ้ายขวาก่อนผ่อนลมหายใจเมื่อไม่เห็นใคร“เห็นไหม คุณยังก
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night - 19 - ดอกไม้ง้อคนขี้น้อยใจ
- 19 - ดอกไม้ง้อคนขี้น้อยใจแอ๊ด..คลิก..“อ้าว กลับมาตั้งแต่เมื่อไร”อลันจ้องไปทางโต๊ะทำงานตัวใหญ่ในเช้าวันจันทร์หลังจากที่บอสใหญ่หายตัวไปภูเก็ตหลายวัน“เห็นอยู่ว่ากลับมาแล้วจะถามไปทำไม”“แค่อยากรู้ อะไรกันตอนไปดูทีท่ามั่นอกมั่นใจ ขากลับไหงดูคล้ายหมาหงอย”ปึก!สันแฟ้มขนาดใหญ่พอสมควรกระแทกเข้าหน้าอกอลันเมื่ออีธาน คว้าได้ใกล้ตัวแล้วขว้างออกไป อารมณ์ยังหงุดหงิดคุกรุ่นยามคิดถึงวันก่อน“ทำเป็นอารมณ์เสีย แล้วนี่ซินเดียล่ะ ไม่กลับมาด้วยกัน”อีธานตวัดตาขุ่นเขียวมองเพื่อนที่ทำหน้าที่เลขานุการส่วนตัวไปด้วย แล้วก้มหน้ามองตัวเลขที่ไม่เข้าหัวต่อไปกระทั่ง ...ก๊อก ก๊อกอลันหมุนเก้าอี้ไปทั้งตัวมองร่างเล็กของโบนิตาที่เดินเอียงอายเข้ามาพร้อมช่อดอกไม้ช่อใหญ่ในมือ อลันรีบลุกขึ้นไปรับทันที“โบ คุณซื้อดอกไม้มาให้ผมเหรอครับ”“เปล่าค่ะ”“อ้าว..แล้วของใครกันครับ”โบนิตายิ้มน้อย ๆ แล้วส่งสายตาไปทางประธานบริษัทที่นั่งหน้าบอกบุญไม่รับ“โฮ้.. นี่ของอีธานหรอกหรือ สาวที่ไหนกันนะซื้อดอกไม้มาให้ช่อใหญ่ขนาดนี้”อลันช่วยรับดอกไม้แล้วนำไปวางบนโต๊ะทำงานตรงหน้าอีธานก่อนจะหยิบการ์ดออกมาอ่านออกเสียง“ขอโทษนะคะ เดียร์”อลัน
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -18- คำพูดเจ็บแสบ
-18- คำพูดเจ็บแสบ“สิบดอลลาร์ มันน้อยเกินไปสำหรับค่าแรงช่วยคุณเปิดซิง คุณมันตัวแสบเดียร์ อย่าคิดนะว่าหลังจากนี้ผมจะยอมให้คุณเที่ยวไปวันไนท์กับผู้ชายคนอื่นอีก”“อีธาน .. ใจเย็น ๆ เดียร์ โอ๊ย! อย่านะอีธาน พ่อกับแม่ อืออ”ภายในใจเขาร้อนรุ่มผิดปกติ อาจเพราะเธอน่ารัก เพราะความแสบ หรือเพราะหึงหวงทำให้เขาทำสิ่งนี้ลงไปต่อหน้าพ่อกับแม่ของซินเดีย - - ใช่แล้ว เขาคงบ้าไปแล้วมือแกร่งกระชากคนร่างเล็กกว่าจนปลิวกระแทกแผ่นอกแล้วโอบรัดเอวเล็กเธอไว้ โน้มใบหน้าลงประกบปากที่พ่นพูดคำเสียดแทงหัวใจ จ้องตอบดวงตาหวานคมกลมโตเบิกกว้าง มือตรึงท้ายทอยกดแน่นให้ซินเดียได้รับรสชาติเจ็บแปลบเช่นเดียวกันกับเขา“อืออ ตาบ้า อืออ หยุดนะ”อีธานกดแน่นกว่าเดิม ไม่ให้ปากกระจับเล็ดลอดเสียงใดได้นอกจากเสียงคราง สอดลิ้นชอนไชควานหาโหมแรงเสน่หาขึ้น รั้งร่างเล็กจนแอ่นโค้ง ไร้สติ - - คงเป็นคำนี้ อีธานคิดในใจทั้งสองหอบหายใจยามอีธานยอมปล่อยซินเดียในที่สุด ค่อยผละห่างทีละน้อย หันไปทางข้างในบ้านแล้วเอ่ยขึ้น“พวกท่านไม่อยู่แล้ว”“อื้อ อีธาน คุณมัน”เพียะ!!ตอนที่ฝ่ามือเล็กกระทบใบหน้าแกร่งกร้าว เธอสะเทือนร้าวไปทั้งตัวรวมถึงหัวใจ นัยน์ตารื
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night - 17 – พ่อกับแม่มา!!
- 17 – พ่อกับแม่มา!!ซ่า ....เสียงฝนภายในยังตกพรำไม่หยุดแม้ว่าเวลาผ่านไปแล้วสามวัน ซินเดียตะแคงนอนขวางกลางเตียงหันหน้าออกไปทางระเบียง รอบเอวคือท่อนแขนสีเข้มพาดรัดไว้ ซุกหน้าเข้าหลังท้ายทอยปล่อยให้ลมหายใจอุ่นรินรดเธอเป็นจังหวะสม่ำเสมอ - - และทั้งเธอ เขาไร้เสื้อผ้าติดกายติ๊ดดด…ซินเดียขยับตัวเมื่อได้ยินเสียงสั่นของโทรศัพท์ดังมาจากพื้นห้องข้างเตียง เลื่อนตัวออกไปรับแต่ลำแขนกระชับดึงกลับ“อืมม ไม่ต้องรับ”“จะบ้าเหรออีธาน”“ไว้อีกสักสองสามวันค่อยรับ”ซินเดียไม่สนใจเสียงสั่งยังขยับร่างจนพ้นลำแขนพาร่างอ่อนเปลี้ยหมดแรงก้มลงมองหมายเลขโทรเข้า แล้วถึงกลับทะลึ่งตัวลุกพรวดนั่งหลังตรง“แย่แล้ว พ่อโทรมา”“ทำไมต้องแย่ด้วย โทรมาก็รับ”ซินเดียตวัดหางตามองร่างแกร่งที่บัดนี้นอนหงายแล้ว โชว์รูปร่างของตัวเองบนล่างเปลือยทั้งตัวหน้าไม่อาย ส่วนเธอดึงชายผ้าห่มลากติดมือไปด้วยขณะเดินไปรับสายที่ระเบียงด้านนอก“สวัสดีค่ะพ่อ”“หนูอยู่ไหนกันลูก”“หนูมาภูเก็ตไงคะพ่อ ลืมแล้วเหรอคะ”“แต่นี่มันหลายวันแล้ว พ่อเห็นหนูหายไปเลยโทรตาม”“หนูก็ ก็สบายดีค่ะ นอนเล่นอยู่ห้อง ไม่ได้ออกไปไหน”“พอดีเลย ถึงว่าหาไม่เจอ”“ฮะ ห๊า! อะไ
