บทที่ 91

ซูหว่านคิดอยู่ครู่หนึ่ง ถ้าออกจากห้องรับรองแล้ว ไม่แน่ว่าอาจจะเจอจี้ซือหาน ก็ส่ายหัวอีกครั้ง

กู้จิ่งเซินทําอะไรไม่ถูกเล็กน้อย มองเธอแวบหนึ่ง

"ผมจะไปหาอะไรให้คุณกินนะ"

พูดจบ ไม่ว่าซูหว่านจะห้ามไว้ เขาก็ลุกขึ้นตรงและจากไป

ตัวตนของกู้จิ่งเซินนั้นแตกต่างกัน การต้อนรับของกลุ่มบริษัทจี้ก็เป็นมาตรฐานที่สูงเช่นกัน

ร้านอาหารที่เขาไปเป็นร้านอาหารที่จี้ซือหานอยู่

เมื่อมองอาหารที่ละลานตา กู้จิ่งเซินก็ไม่รู้ว่าจะหยิบอะไร

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาซูหว่าน "คุณชอบกินอะไรนะ"

ซูหว่านบอกว่าไม่อยากกินอะไรเลย แต่กู้จิ่งเซินแนะนําว่า "ต้องกินนิดหน่อย ตอนบ่ายคุณต้องดูแลผมด้วยครับ"

เธอได้แต่พูดว่า“อาหารที่ย่อยง่ายก็พอแล้วค่ะ”

กู้จิ่งเซินถามเบา ๆ ว่า "แล้วเนื้อปลา ผัก โยเกิร์ตก็เอามาให้คุณบ้างมั้ง แล้วอาหารหลักล่ะ?"

"ไม่ต้อง แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ"

"โอเค รอผมนะ"

กู้จิ่งเซินเห็นเธอเป็นเด็กดีขนาดนั้น ยิ้มแล้ววางสาย เลยอยากไปรับอาหาร แต่เสียงเย็น ๆดังมาจากข้างหลัง

"ประธานกู้ทํางานหนักมากนะ มาเข้าร่วมการประมูล ต้องดูแลแฟนด้วยครับ"

กู้จิ่งเซินมองย้อนกลับไปก็เห็นจี้ซือหานอยู่ข้าง ๆ

รูปร่างสูงใหญ่และตั