บทที่ 48

ซูหว่านกลัวจนหยุดพูดทันที

มีผิดหวังเล็กน้อยและเหลือบมองชายคนนั้น

เขาไม่ได้โกรธ แสดงว่าเขาไม่ใช่จี้ซือหาน

เธอรู้สึกไม่สบายใจมาก จึงกล้าพลิกตัวจากอ้อมแขนของเขา หันหลังให้เขา และหลับตาลง

ไม่รู้ว่าทําไม แม้ว่าผู้ชายคนนี้จะไม่ใช่จี้ซือหาน แต่เธอมักจะรู้สึกว่าเขาจะไม่ทําร้ายตัวเอง

ก็รู้สึกโล่งใจและหลับไป

หลังจากเธอหลับไป ผู้ชายก็ตึงเธอกลับเข้าสู่อ้อมแขนอีกครั้ง

เขากอดเธอไว้ สักพักเขาก็ตบหลังเธอเบา ๆ ต่อไป

ซูหว่านเหนื่อยมาก นอนหนัก สับสนก็ฝันถึงวัยรุ่นคนนั้นอีกครั้ง

ฝันว่าเขายกเท้าขึ้น เล็งไปที่หัวใจของเธอและเตะแรงสองครั้ง

ฝันว่าเขาหักนิ้วเธอและตบเธออย่างแรง

เธอนอนอยู่บนพื้นและขดตัวเป็นลูกบอลเพราะเจ็บปวด

กลับยังยื่นมือมาหาเขาด้วยความคาดหวัง "ซ่งซือเยว่ ฉันเจ็บ ฉันเจ็บมาก"

พึมพําของเธอ ทั้งหมดตกลงในหูของผู้ชาย มือที่ตบหลังก็แข็งตัวทันที

หลังจากผู้ชายจ้องมองผู้หญิงในอ้อมแขนของเขาเวลายาวนานแล้ว เขาก็ผลักเธอออกไป พลิกตัวลงจากเตียง สวมเสื้อผ้า หยิบเสื้อโค้ทขึ้นมา และเดินตรงไป

ชั่วขณะหนึ่งที่ผู้ชายปิดประตู ซูหว่านพึมพําเบา ๆ ว่า "จี้ซือหาน..."

เธอฝันว่าจี้ซือหานกอดเธอนอนและกล่อมเธอเ