แชร์

บทที่ 27

ขณะกำลังหลับลึกไม่สนโลกอยู่นั้น จู่ๆโทรศัพท์ก็สั่นขึ้นอีก

เธอพยายามเปิดหนังตาอันหนักอึ้งจากความเหนื่อยล้า แล้วยันตัวลุกขึ้นรับโทรศัพท์

"ที่รัก"

เสียงของหลินเจ๋อเฉินดังขึ้นจากปลายสาย "ฉันได้ยินว่าเธอไข้ขึ้น ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?"

ซูหว่านได้ยินเสียงของเขา ความรู้สึกอยากลาโลกก็กลับเข้ามาอีกครั้ง

เธอรู้สึกว่าหลินเจ๋อเฉินแปลกคนจริง คนที่คิดแต่จะปล้ำเธอท่าเดียว ทำไมอยู่ๆก็เป็นห่วงสุขภาพเธอขึ้นมา?

ทั้งส่งข้อความ ทั้งโทรหา คงไม่ได้รู้ว่าเธอใกล้ตาย เลยจะปล่อยเธอไปหรอกนะ?

ในสมองของซูหว่านมีความคิดตีกันไม่หยุด แต่หน้าตาเฉยเมยนั้นตอบกลับไปเรียบๆ "หายแล้ว"

"หายแล้วก็ดี"

หลินเจ๋อเฉินตอบกลับแบบลวกๆ แล้วรีบถามขึ้นอีกอย่างทนไม่ไหว "เมื่อกี้ที่เธอโทรมา จัดการเรื่องนั้นเสร็จแล้วใช่ไหม?"

ซูหว่านรู้อยู่แล้วว่าคนอย่างหลินเจ๋อเฉินหรอจะมาห่วงสุขภาพเธอ แล้วเธอก็เพิ่งเข้าใจจุดประสงค์ที่แท้จริงของเขา

เธอยืดหลังนั่งตัวตรงบนเตียง มือข้างนึงประคองหน้าผากที่ปวดหัวตึบๆ แล้วพูดเสียงเย็น "ฉันไปหาประธานจี้มาแล้ว เขาบอกว่าขอคิดดูก่อน"

ที่เธอเอาตัวรอดจากวันนั้นได้ ก็เพราะใช้คลิปอนาจารมาข่มขู่จี้ซือหาน เพื่อเอาโ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status