เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 141
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 142
เธอหันกลับมามองผู้ชายที่กอดเธอแน่นสีหน้าของเขาเย็นยะเยือกและมืดครึ้ม ริมฝีปากบาง ๆ เม้มให้แน่นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธ เผยให้เห็นสิ่งที่พวกเขาเพิ่งพูดถูดเขาได้ยินทั้งหมดแล้วเขาคิดว่าเขาต้องเดินกับกู้จิ่งเซิน นี่ถึงจะรีบออกมาห้ามมั้งเขาทําเรื่องมากเกินไปกับเธอต่อหน้าที่กู้จิ่งเซินแล้ว ทําไมยังไม่ยอมปล่อยเธอไปล่ะซูหว่านลดขนตาลง ใช้ขนตายาวเพื่อปกปิดอารมณ์ที่ซับซ้อนของฐานตาจี้ซือหานเห็นว่าเธอไม่ได้ต่อต้าน สีหน้าของเขาก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย แต่น้ำค้างแข็งเต็มตา แต่มองบนร่างกายของกู้จิ่งเซิน"สินค้าที่ผมเคยเล่น ประธานกู้ยังต้องรับต่อ ความรักลึกจริงๆ..."คําพูดที่น่าอับอายเช่นนี้ทําให้กู้จิ่งเซินโกรธอย่างกะทันหันเขากําหมัดแน่น วิ่งขึ้นไปก็อยากหมัดจี้ซือหานอย่างรุนแรงแต่กู้จิ่งเซินที่ท้ายทอยได้รับบาดเจ็บสาหัสและฝนตกหนัก คู่ต่อสู้ของจี้ซือหานคือที่ไหนกำปั้นไม่ไปแตะมุมเสื้อของจี้ซือหาน ก็ถูกเขายกเท้าขึ้นและเตะจนล้มลงกับพื้น"ไม่เจียมตัว!"ผู้ชายยกมือขึ้นและดีดแขนเสื้อของเขา หยิ่งยโสมาก พร้อมพูดจาเยาะเย้ยผู้ชายที่นอนอยู่บนพื้นเขาไม่เอาความเป็นความตายของกู้จิ่งเซินอยู่ในสา
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 143
ดวงตาของเธอสะอาดและใส ไม่มีความคิดฟุ้งซ่านเกี่ยวกับเขา มีเพียงคําวิงวอนเท่านั้นเลือดทั้งตัวของจี้ซือหานเย็นลง ความสงบสุขเล็กน้อยที่ได้รับหลังจากสัมผัสเธอก็พังทลายลงทันทีหัวใจของเขาถูกฉีกเป็นรูยาว ๆ ขูดจนเขาเจ็บปวดไปทั้งตัว แม้แต่หัวใจที่ฝ่ามือก็เจ็บปวดเขาบีบหมัดให้แน่น ต้องการระงับความเจ็บปวดที่แพร่กระจายตามอําเภอใจนี้ แต่ไม่สามารถหยุดได้ความเจ็บปวดแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน เดินเตร่ไปทั่วร่างกาย เจ็บปวดจนกระดูกหัก..."ประธานจี้ ขอบคุณมากที่คุณเอื้อมมือไปช่วยฉันในตอนที่ฉันที่หมดหนทางที่สุด ไม่งั้นซ่งซือเยว่ก็ไม่รอด""ฉันซาบซึ้งใจมาก แต่ความรู้สึกของฉันที่มีต่อคุณ จํากัดอยู่แค่นี้...""พอแล้ว!"จู่ๆ จี้ซือหานก็ตะโกนอย่างเย็นชา ทำให้ซูหว่านหุบปากกะทันหันเธอไม่มีความกล้าที่จะมองจี้ซือหาน และก้มหน้าลงและรอให้ความโกรธเกิดขึ้นแต่รอไปสักครู่ ผู้ชายไม่มีปฏิกิริยาใด ๆเธอเงยหน้าขึ้นช้า ๆ สิ่งที่เธอเห็นคือดวงตาที่เย็นชาและผิดหวังของเขาหัวใจของเธอเหมือนถูกอะไรจับไว้ เจ็บปวดจนเธอหายใจลําบากสิ่งที่ผู้ชายถนัดที่สุดคือควบคุมอารมณ์ ตอนนี้เขาสงบลงแล้วห้าปีสำหรับผู้หญิงคนนี้ แค่ซาบซึ้งใ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 144
กู้จิ่งเซินประคองซูหว่านขึ้นรถก่อน เขาเองจึงนั่งเข้ามาไม่สนใจบาดแผลของตัวเอง จึงหยิบผ้าขนหนูที่สะอาดมาเช็ดผมที่เปียกฝนของซูหว่านการเคลื่อนไหวของเขาอ่อนโยนมาก กลัวว่าจะทําให้เธอเจ็บ แต่เมื่อสายตาสัมผัสผิวที่เปลือยเปล่าของเธอ สีหน้าก็ยังเปลี่ยนไปเขารักและดูแลหว่านหว่านมาตลอดชีวิต คาดไม่ถึงว่าจะถูกรังแกอย่างรุนแรงจากไอ้สารเลวจี้ซือหานไม่ใช่แค่ครั้งเดียว ห้าปีเต็ม เวลานี้เพียงพอที่จะทําให้กู้จิ่งเซินเสียใจไปตลอดชีวิตซูหว่านเห็นเขาจ้องมองที่คอของเธออย่างเหม่อลอย ปิดคอของเธอโดยไม่รู้ตัวและห่อเสื้อโค้ทที่ลึกกว่าของเธอให้แน่นกู้จิ่งเซินรีบอธิบาย "หว่านหว่าน ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น ผมแค่รู้สึกว่าตัวเองไร้ประโยชน์เกินไป ถึงจะทําให้คุณ..."ซูหว่านส่ายหัว"ไม่โทษเขา ฉันอาสาเองค่ะ"ข้อตกลงที่เซ็นเองจะโทษจี้ซือหานได้อย่างไรกู้จิ่งเซินหัวใจสั่น อาสาเองของเธอยากที่จะยอมรับมากกว่าการถูกบังคับให้เขาเขาไม่ได้รับสาย ใช้ผ้าขนหนูแห้งต่อไป เช็ดผมให้เธอครั้งแล้วครั้งเล่ามองดูเขาดูแลตัวเองอย่างอ่อนโยน ซูหว่านทนไม่ไหวบ้าง แต่บางอย่างก็ต้องพูดให้ชัดเจน"ซือเยว่ ฉันมีเรื่องจะพูดกับคุณ...""
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 145
กู้จิ่งเซินเมื่อกี้ก็จึงตระหนักแล้ว แต่ไม่คิดว่าเธอจะยอมรับด้วยตัวเองเป็นเพราะไม่รักเขาแล้ว นี่ถึงไม่ได้แคร์ความรู้สึกของเขามั้งก็ใช่ เขาหายไปห้าปีแบบนั้น เธอจะตกหลุมรักคนอื่นก็เป็นเรื่องปกติเพียงแต่ว่า ทําไมเขาถึงอึดอัดขนาดนั้นเขาปิดหน้าอกของเขา เขาอึดอัดและก้มตัวลงหายใจเข้าปากใหญ่ อยากหายใจ แต่ก็หายใจไม่ออกความรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก บีบหัวใจเขา ทำให้เขาไม่มีทางหลุดออกมาได้หน้าผากร่วงหล่นแยกไม่ออกว่าเป็นเหงื่อหรือน้ำตาสุดท้ายกลายเป็นประโยคเดียวว่า "แล้วผมจะทําอย่างไร..."เขาจะทำยังไงตั้งแต่เด็กจนโต เขาอยู่เพื่อซูหว่านเท่านั้นเธอตกหลุมรักจี้ซือหาน แล้วเขาจะทำอย่างไรซูหว่านเห็นรูปร่างหน้าตาของเขา ดวงตาของเธอถูกย้อมด้วยความรู้สึกผิด "ขอโทษ..."กู้จิ่งเซินเงยหน้าขึ้น ในดวงตาสีแดงเข้มสะท้อนใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดของซูหว่าน "ผมไม่ต้องการคําขอโทษของคุณ ผมต้องการคุณ หว่านหว่าน คุณอย่ารักเขาเลยได้ไหม รักผมอีกครั้งได้ไหม"เขาก้าวไปข้างหน้าและจับมือที่เย็นชาของซูหว่านและวางไว้ในฝ่ามือของตัวเอง "ต่อไปผมจะปฏิบัติต่อคุณให้ดีแน่นอน ไม่ให้คุณได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 146
"ซือเยว่ คุณรู้ไหมว่าทําไมฉันถึงมาต้อนรับคุณ หนิงหว่านบังคับฉัน ไม่งั้นฉันจะไม่พบคุณอีกเด็ดขาด""ฉันปล่อยวางคุณอย่างสิ้นเชิงแล้ว หวังว่าคุณจะปล่อยวางฉันด้วย กลับไปที่เมืองหลวงดูแลกิจการตระกูลกู้ให้ดี นั่นคือบ้านของคุณค่ะ"ซูหว่านพูดจบในหนึ่งลมหายใจ เธออยากผลักประตูลงไป แต่ถูกกู้จิ่งเซินกอดจากด้านหลังเขาฝังหัวที่อ่อนแรงไว้ที่คอเธอ สะอึกสะอื้นออกมา "หว่านหว่าน ผมวางคุณลงไม่ได้ ชีวิตนี้วางไม่ได้ คุณอย่าเอาผมไปเลยได้ไหม"กู้จิ่งเซินที่นิสัยดื้อรั้น หวาดระแวงไม่หยิ่งผยองเหมือนจี้ซือหาน ไม่ได้พูดคำหยาบคายไม่กี่คำแล้วก็หันหลังจากไป จะแยกสะอาดกับเขาต้องหยาบคายอีกหน่อยซูหว่านหายใจเข้าลึก ๆ และหันกลับมากัดฟันว่า "ประธานกู้ คุณได้ยินไหม ฉันไม่สนใจว่าคุณจะวางหรือไม่ ยังไงฉันก็ไม่รักคุณแล้ว ตอนนี้คุณมาพัวพันฉัน มีแต่จะทําให้ฉันดูถูกคุณ และทําให้ฉันเบื่อคุณด้วย"เธอถอดนิ้วที่เขาขังไว้ที่เอวออกแล้วพูดต่อว่า "คุณคิดว่าหลังจากที่พี่ใหญ่ของคุณเตะฉันสองข้างแล้ว ฉันยังสามารถคืนดีกับคุณได้เหมือนเดิมหรือ ฉันบอกคุณว่านี่เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เท้าทั้งสองข้างนั้นจะทําให้ฉันเกลียดคุณมากขึ้นเท่านั้น
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 147
ซูหว่านรู้ว่ากู้จิ่งเซินเฝ้าอยู่นอกประตู เธอไม่ได้ไล่เขาออกไป เพราะเธอรู้ว่าตระกูลกู้จะไม่อนุญาตให้กู้จิ่งเซินเสียเวลาอยู่ในเมืองเอตลอดเวลา อีกไม่นานเขาก็จะถูกคนอื่นพาตัวไปเธอกลับมาถึงบ้าน อาบน้ำ ดึงลิ้นชัก และกินยาที่สั่งที่โรงพยาบาลก่อนหน้านี้ยาเอฟเฟกต์ที่อลันให้ และโทรศัพท์มือถืออะไรพวกนั้น เธอลืมเอามันออกมาตอนนั้นรีบไป เลยตรงเข้าไปสวมเสื้อจี้ซือหาน ประคองกู้จิ่งเซินออกจากวิลล่าเธอหยิบเสื้อโค้ทที่มีกลิ่นหอมสดชื่นของผู้ชายขึ้นมา ยกมือขึ้นลูบ เธอทำใจไม่ได้มากแต่เมื่อนึกถึงประโยคที่เขาพูดข้างหู ความอ่อนโยนในสายตาของเธอก็จางหายไปทันทีจดหมายลาตายฉบับนั้นยังถูกปิดผนึกไว้ในลิ้นชัก ซูหว่านหยิบออกมาและพบกระดาษที่เขียนคําว่า 'จี้ซือหาน' สามคําหยิบปากกาเขียนบรรทัดด้านล่างว่า เขาบอกว่า อย่าคิดว่าผมจะรักคุณ ปรากฎว่าเขาไม่ได้รักฉันส่วนใหญ่แล้วถูกทรมานในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ซูหว่านสัมผัสเตียงก็นอนแล้วผู้ป่วยระยะสุดท้ายง่วงนอนมาก เธอตกอยู่ในอาการวิงเวียนอย่างรวดเร็วส่วนผู้ชายอยู่นอกประตู พิงกรอบประตูไม่ขยับเขยื้อน ดูเหมือนจะรอให้เธอใจอ่อนแต่เขารอมาทั้งคืนแล้ว เธอก็ไม่เปิดประ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 148
"เขาพบหัวใจ คุณพาเธอไปผ่าตัดปลูกถ่ายโดยตรง ต่อไปเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเธอ ไม่จําเป็นต้องบอกผมครับ"คําพูดที่เย็นชาของเขาขัดจังหวะการคาดเดาของอลันถ้าจะใส่ใจจริง ๆ ไม่น่าจะเป็นทัศนคติแบบนี้นะมันแบ่งชัดว่าทิ้งคนอื่น สุดท้ายค่อยทําสิ่งที่ดีเพื่อคนอื่นส่วนคุณหมอจอร์จจะหาหัวใจเจอหรือไม่ คุณซูจะมีชีวิตอยู่หรือไม่ เขาไม่สนใจเลยไม่งั้นจะไม่บอกเธอเรื่องคุณซูในอนาคต ไม่ต้องบอกเขาไม่แยแสแบบนี้ บอกได้แค่ว่าทั้งคู่ขาดแล้วเพียงแต่ประธานจี้กลัวว่าจะไร้ประโยชน์แล้ว สถานการณ์ปัจจุบันของคุณซูกลัวว่าจะรอหัวใจที่เหมาะสมไม่ได้อลันคิดไปคิดมา ยังไงประธานจี้ก็ไม่แยแสกับคุณซู ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก ตอบไปว่า 'ค่ะ' ก็ถือของออกไปแล้วหลังจากเธอจากไป จี้ซือหานก็วางมือที่มีข้อต่อกระดูกชัดเจนในสมุดบันทึกและอดไม่ได้ที่จะกําแน่นขึ้นเมื่ออลันออกมา นึกขึ้นได้ว่าลืมขอที่อยู่แล้ว แต่ก็ไม่กล้ากลับไปอีก ได้แต่ถามซูชิงที่ยืนอยู่ที่ประตูว่า "ลูกพี่ลูกน้อง รู้ไหมว่าบ้านของคุณซูอาศัยอยู่ที่ไหน"ซูชิงพยักหน้า เมื่อคุณซูติดตามประธานจี้แรก เขาไปรับคนที่อพาร์ทเมนต์เล็ก ๆ นั้นทุกครั้ง เขารู้ว่าคุณซูอาศัยอยู่ที่ไหน "ผมจ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 149
อลันเคาะประตูไม่มีการตอบสนองอลันคิดว่าซูหว่านน่าจะตกอยู่ในอาการง่วงนอน กําลังคิดว่าจะเปิดประตูได้อย่างไร มีเสียงคํารามโกรธมาจากข้างหลัง"พวกคุณเป็นใคร เฝ้าหน้าบ้านฉันทําอะไร"ซานซานส่งข้อความถึงซูหว่านหลายข้อความในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา แต่เธอไม่ตอบกลับ โทรก็ไม่รับสาย เป็นห่วงเธอมาก จึงวางแผนที่จะไปที่บ้านเพื่อดูว่าเธอกลับมาหรือไม่พอออกจากลิฟต์ก็พบชายชุดดําสิบกว่าคน กู้จิ่งเซินและอลันถูกคนกลุ่มนี้ปิดกั้นไว้ ซานซานไม่พบ คิดว่าเป็นการบุกรุกบ้าน เดินไปตามทางเข้าทางเดินอย่างเงียบ ๆ ไปเอาไม้กวาดที่คุณปู่ทิ้งไว้ ถือไม้กวาดก็รีบวิ่งขึ้นไปตะโกนเธออยากระงับคนกลุ่มนี้ด้วยโมเมนตัมของเจ้าของ แต่เห็นคนกลุ่มนี้หันกลับมาและดูถูกเธอด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ซานซาน...กู้จิ่งเซินได้ยินเสียงของซานซาน ส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ดหลีกทางซานซานจึงเห็นกู้จิ่งเซิน "คุณพาคนมากมายมาขวางหน้าบ้านฉับทําอะไร"ซานซานเห็นเขาแล้วก็เหลือบมองด้วยความโกรธและเตะหว่านหว่านของเธอทั้งสองข้าง ตอนนี้เป็นการวางแผนที่จะไปที่บ้านเพื่อเติมเท้าทั้งสองข้างใช่ไม่กู้จิ่งเซินก้มศีรษะลงพร้อมกับขอโทษบนใบหน้าของเขา "ขออภัย พี่ซานซาน ผ
บทล่าสุด
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 715
ช่างเสื้อหยิบชุดเจ้าสาวชุดนั้นลงมา เมื่อสัมผัสโดนเนื้อผ้าและเพชรที่ประดับอยู่ด้านบน ก็อึ้งไปชุดแต่งงานชุดนี้เต็มไปด้วยผ้ากอซสีอ่อนหลายชั้น ประดับด้วยดอกกุหลาบและเพชรที่ทอจากผ้าซาตินเนื้อนุ่ม ตัวชุดเป็นสีขาวคริสตัลเรียบง่ายและวิจิตรงดงามด้วยเพชรที่ถูกเย็บเข้าด้วยกันอย่างลงตัว ส่องประกายด้วยเสน่ห์อันงดงามและสง่างามจนน่าทึ่งถ้าดูไม่ผิด หากอ่านไม่ผิด นี่คือชุดแต่งงานเพียงชุดเดียวในโลกที่ถูกออกแบบโดยดีไซน์เนอร์ชุดแต่งงานชื่อดังระดับโลกหลายปีก่อน ชุดเจ้าสาวชุดนี้ถูกเก็บเอาไว้ในห้องนิทรรศการที่ต่างประเทศ แต่ต่อมาได้ยินว่าถูกคนซื้อไปในราคาสูงลิ่วคิดไม่ถึงว่าคนที่ซื้อชุดเจ้าสาวไป จะเป็นท่านประธานของกลุ่มบริษัทจี้ ถ้าไม่ได้รักอีกฝ่ายจริง จะยอมจ่ายหนักขนาดนี้ได้ยังไง?ที่สำคัญอีกชุดนึงที่อยู่ในตู้ ราคาก็ไม่ธรรมดา ดูก็รู้ว่าเป็นรุ่นลิมิเต็ด เดาว่าก็น่าจะมีแค่ชุดเดียว ไม่ซ้ำใคร"คุณนายจี้ ท่าทางคุณผู้ชายจะรักคุณมากเลยนะคะ..."ซูหว่านได้ยินคำพูดของช่างเสื้อ ก็พยักหน้าอย่างไม่ปิดบังผู้ชายคนนั้นรักเธอมาก รักจนยอมมอบทุกอย่างให้กับเธอ รักจนยอมตายไปพร้อมกับเธอเธอคิดว่าชีวิตที่เหลืออยู่หล
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 714
ซูหว่านพยักหน้าด้วยความเข้าใจ "ก็ได้ค่ะ ฉันเอาตามที่คุณพูด ตอนนี้ถ้าคุณไม่ขึ้นเครื่องบิน ก็ต้องขึ้นรถพยาบาลก่อน..."ถ้ายังไม่ห้ามเลือดอีก เขาจะทนไม่ไหวเอา จี้ซือหานเห็นว่าเธอเป็นห่วงเขา ถึงได้จับมือเธอขึ้นเครื่องบินอย่างว่าง่ายคืนนี้ ซูหว่านเฝ้าอยู่ข้างกายจี้ซือหาน รอหมอห้ามเลือด เย็บแผล เปลี่ยนยาให้เขาเสร็จ เธอถึงได้โล่งใจเมื่อเห็นว่าฟ้าเริ่มสาง ซูหว่านก็รู้สึกว่าไม่น่าจะจัดงานแต่งได้ จึงเอ่ยข้อเสนอกับเขา "หรือเลื่อนออกไปวันนึงไหม"ชายหนุ่มที่ถือผ้าขนหนูช่วยเช็ดผมให้เธอ พูดด้วยความแน่วแน่ "ไม่ได้ ยังไงวันนี้ก็ต้องจัดงานแต่ง!"ซูหว่านที่เพิ่งแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ อุงไอน้ำร้อนๆในมือ หันกลับไปมองเขา "แต่แผลของคุณ..."จี้ซือหานพูดอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น "ต่อให้แผลจะใหญ่กว่านี้ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการจัดงานแต่ง"ซูหว่านยังอยากพูดอะไรอีก แต่จี้ซือหานหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมให้เธอจากนั้น ขับรถไปส่งเธอที่วิลล่าของซานซานด้วยตัวเอง โดยไม่สนคำทัดท้านของเธอ"สิบเอ็ดโมง ฉันจะพาคนของตระกูลจี้ มารับเธอ"กำหนดการณ์เดิมคือสิบโมง แต่กลัวว่าเธอจะเหนื่อยเกินไป อยากให้เธอพักผ่อนกว่านี้อีกหน่อย ชาย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 713
จี้ซือหานกอดเธอ สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอ หัวใจที่เจ็บปวดจนชา ก็ค่อยๆสงบลงเขาคลายซูหว่านออก เห็นร่างกายของเธอเปียกปอนไปทั้งตัว ทั้งยังสั่นระริกด้วยความหนาวเหน็บ หัวใจก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาอีก"คนที่ควรพูดขอโทษคือฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เธอก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้""คุณพูดอะไรโง่ๆ เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันสิ"ซูหว่านพูดจบ ก้มหน้าลงมองมือตัวเองแวบนึง เมื่อเห็นเลือดที่เลอะเต็มมือ ใบหน้าก็ซีดไปทันที"แผลที่หลังของคุณฉีกแล้ว รีบขึ้นรถพยาบาลเถอะ..."เมื่อกี้เธอนึกว่าเป็นน้ำทะเล ไม่คิดว่าทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเลือด แผลที่หลังจะต้องฉีกออกแล้วแน่ๆ!ซูหว่านควงแขนของเขาได้ ก็เตรียมจะเดินไปยังทิศทางของรถพยาบาล ทว่าจี้ซือหานกลับดึงเธอกลับมา"หว่านหว่าน แผลแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก"เขาพูดจบ ก็มองเจียงโม่ที่ยืนห่างออกไปไม่ไกลแวบนึง"จับตัวเธอ แล้วค่อยแจ้งคุณเจียง ให้เขามาไถ่ตัวด้วยตัวเอง ไม่งั้นก็ปลดชีวิตเธอซะ!"คำพูดนั้นเขาพูดกับซูชิง ซูชิงรีบรับคำสั่งทันที "ครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!"เจียงโม่ที่คาดเดาได้ตั้งแต่แรกว่าคุณเย่ไม่มีทางปล่อยเธอ เห็นซ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 712
ซูหว่านครุ่นคิด ก่อนจะถามเขา "คุณแซ่ชู งั้นคุณรู้จัก..."ชูยีไหม?ยังไม่ทันจะได้เอ่ยคำนี้ออกไป ก็ถูกชูจิ่นเหยียนตัดบท "ผมจะส่งคุณกลับไป"ซูหว่านได้ยินดังนั้น ก็กลืนคำพูดลงไป ขมวดคิ้วมองเขา "ลำบากแทบตายกว่าฉันจะหนีออกมาได้ จะส่งกลับไปทำไม?"ชูจิ่นเหยียนกรอกตาใส่เธออย่างหมดคำพูด "ผมหมายความว่า จะส่งคุณกลับบ้าน..."ซูหว่านจึงได้พยักหน้า ลุกขึ้นจากหาดทราย เธอต้องรีบกลับไปบอกจี้ซือหาน...ว่าเธอหนีออกมาแล้ว เธอปลอดภัย เธอไม่ได้กลายเป็นภาระของเขา และเขาก็ไม่ต้องถูกแบล็กเมล์อีกหลังจากที่เธอขึ้นฝั่งมากับชูจิ่นเหยียน ก็เห็นรถพยาบาลคันแล้วคันเล่าขับตรงไปยังบีชคลับอย่างรวดเร็วฝีเท้าของเธอชะงัก ช้อนสายตามองไปยังชายหาดที่อยู่ห่างไกล มองเห็นร่างมนุษย์ไม่ชัด เห็นแต่เรือลำเล็กลำใหญ่แล่นลงทะเลทีละลำซูหว่านทอดสายตาลงต่ำครุ่นคิดอยู่สักครู่ เอาแต่รู้สึกว่าเจียงโม่ไม่น่าจะส่งคนจำนวนมากขนาดนั้นมาตามหาและช่วยชีวิตเธอ หรือว่าจี้ซือหานมาแล้ว?ถ้าจี้ซือหานมาถึงแล้ว รู้ว่าเธอกระโดดลงทะเล เกรงว่าจะทำให้เขาตกใจมาก เพราะคิดมาถึงตรงนี้ซูหว่านก็เปลี่ยนความคิด"เราไปดูตรงนู้นหน่อยเถอะ?"ไปดูแปบนึง ถ้าจี้
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 711
ซูหว่านที่พยายามหนีถึงสามครั้งแต่ก็ถูกจับกลับมาได้ทุกครั้ง หันกลับมามองเจียงโม่ที่เดินตามหลังเป็นระยะๆเธอเห็นเอาแต่รับโทรศัพท์ตลอดเวลา ราวกับกำลังปรึกษาเรื่องอะไรอยู่ เพราะระยะค่อนข้างห่าง จึงได้ยินไม่ชัด แต่บางครั้งก็จะได้ยินแค่ชื่อของจี้ซือหานเธอไม่รู้ว่าจี้ซือหานรับปากหรือไม่ แล้วก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง รู้แค่ว่าตัวเองจะกลายเป็นภาระของจี้ซือหานไม่ได้เธอมองไปยังผืนน้ำทะเลที่สาดเป็นคลื่นดุเดือด หลังจากมองอยู่หลายอึดใจ ก็กระโดดเข้าไปในทะเลโดยไม่ลังเล...เธอเคยพูดว่าถ้าหากมีใครเอาตัวเธอเพื่อไปข่มขู่จี้ซือหาน ถ้างั้นเธอก็จะไม่ยอมกลายเป็นตัวถ่วงของเขาเด็ดขาดเจียงโม่ที่กำลังเกลี้ยกล่อมพ่อบุญธรรมว่าอย่าแบล็กเมลล์จี้ซือหานอีก ได้เห็นภาพช็อตนั้น ก็ตกใจจนหน้าซีดในทันที"ซูหว่าน!"เธอกรีดร้องออกมาทีนึง โยนโทรศัพท์แล้วพุ่งลงไปในทะเลเพื่อช่วยชีวิต ทว่าถูกร่างใครบางคนพุ่งตัดหน้าเข้ามาก่อน...เสียงกระโดดลงทะเลดัง "ตู้ม" ของชูจิ่นเหยียน ว่ายเข้าไปหาร่างเล็กบางที่พุ่งเข้าไปในคลื่นทะเลด้วยความแข็งขันเจียงโม่ที่อยู่บนชายหาด ตอนแรกยังพอจะเห็นร่างของทั้งสองคนลอยอยู่เหนือผิวน
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 710
ฝีเท้าของซูหว่านชะงักไปทันทีเธออยากจะหันกลับไปโต้ตอบเขาสักสองสามประโยค แต่ก็กลัวจะเสียเวลา จึงไม่ได้สนใจอีกฝ่าย แต่ผลักประตูห้องน้ำหญิงด้วยความรวดเร็วหลังจากที่เธอเข้าไปแล้ว ก็เดินสำรวจห้องน้ำรอบนึง เมื่อเห็นว่าด้านข้างมีหน้าต่างบานเล็ก ก็รีบเดินเข้าไปแล้วเปิดออกข้างนอกเป็นถนนหลวง แค่ปีนออกจากตรงนี้ไป ก็จะสามารถเดินไปถึงถนนหลวงได้ และโอกาสที่จะหนีรอดก็สูงมากทีเดียวเธอเองก็ขี้เกียจมานั่งคิดว่าหลังจากเดินไปถนนหลวงแล้วจะกลับไปยังไง จึงพับแขนเสื้อขึ้น แล้วปีนไปยังขอบหน้าต่างสูงชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนถนนหลวง เขางอขาข้างหนึ่งขึ้น มือข้างหนึ่งทาบบนเข่า กำลังสูบบุหรี่ไปพร้อมกับที่มองดูเธอปีนออกไปนอกหน้าต่างพิลึกคน!ถ้าอยากจะออก ก็เดินผ่านคลับ ออกจากมาประตูหลัก หรือไม่ก็ข้ามชายหาดมาก็ได้แล้ว ทำไมต้องปีนหน้าต่าง?"นี่!"เขาแหกปากคำนึง ทำเอาซูหว่านตกใจจนตกลงมาจากบนขอบหน้าต่าง...ซูหว่านล้มลงอย่างแรง เธอหน้าบูดบึ้งเนื่องจากความเจ็บปวด โชคดีที่ด้านล่างเต็มไปด้วยทราย ไม่อย่างนั้นคงได้กระดูกหักเธอตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้น จ้องผู้ชายที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนถนนหลวงตาเขม็ง "นายเป็นโรคหรือไง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 709
เจียงโม่ไม่หลงกล ซูหว่านจึงใช้เล่นแง่ในทางความรู้สึกแทน"คุณหนูเจียง คุณก็รู้ว่าคนที่จี้ซือหานแคร์ มีแต่ฉันมาโดยตลอด""คุณกักตัวเพื่อนของฉันไม่ยอมปล่อย ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่ ทำไมต้องให้คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่มารับเคราะห์ด้วยล่ะ?"เจียงโม่จ้องดวงตาใสบริสุทธิ์ของซูหว่านนานอยู่สักพัก จากนั้นก็โบกมือ "ช่างเถอะ แค่คุณอยู่ก็พอแล้วล่ะ"เธอส่งคนไปโทรศัพท์ หลังจากที่เห็นอีกฝ่ายวางสาย ก็หันมาพยักหน้าให้เธอ แล้วจึงอธิบายให้ซูหว่านฟัง"เพื่อนของคุณไม่รู้ว่าตัวเองถูกลักพาตัว ฉันก็แค่ส่งคนไปก่อกวนพวกเขานิดหน่อย หลังจากที่คุณกลับไป อย่าพูดถึงเรื่องนี้ก็แล้วกัน"สรุปว่าที่ซานซานออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า ที่อลันกับซีอี้ไม่ได้มาที่วิลล่า ไม่ใช่เพราะถูกลักพาตัว แต่ถูกคนของเจียงโม่สร้างสถานการณ์แต่ว่า ฟังจากความหมายของเจียงโม่ ถ้าเธอไม่มาล่ะก็ คตที่สร้างสถานการณ์กลุ่มนั้น จะต้องลงมือกับพวกซานซานเป็นแน่...เพียงแต่เพราะเจียงโม่คำนึงถึงจี้ซือหานหรือเธอ ถึงได้เลือกใช้วิธีนุ่มนวล ไม่งั้นลักพาตัวไปเลยก็จะง่ายกว่า...แต่ไม่ว่าคนที่เจียงโม่คำนึงเป็นใคร หรือไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 708
ซูหว่านฟังเข้าใจความหมายที่แฝงในคำพูดของเจียงโม่ ก็ถามเธอว่า "ฉันขอกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหม?"เจียงโม่อ่านความคิดของเธอออกทันที "คุณซู คิดถึงสถานการณ์ของเพื่อนคุณให้มากหน่อยก็ดีค่ะ"ความหมายอีกอย่างก็คือ มีชีวิตของเพื่อนเธออยู่ในกำมือ ถึงเธอจะใช้ข้ออ้างไปบอกบอดี้การ์ด หรือแหกปากร้องตะโกนก็ไม่มีประโยชน์ซูหว่านครุ่นคิด ปล่อยมือที่ประคองประตูรถมาตลอดลง ไพล่ไว้ด้านหลัง ทำสัญลักษณ์ให้กับบอดี้การ์ดหลังจากที่เธอส่งสัญญาณมือโดยเงียบเชียบเสร็จ ก็เปิดประตูรถ แล้วเข้าไปนั่งข้างในเห็นเธอขึ้นรถมาแต่โดยดี เจียงโม่ก็เขี่ยซิก้าร์ในมือจนมอด จากนั้นสตาร์ทรถ...ตอนที่เธอเหยียบคันเร่ง มองกระจกมองหลังแวบนึง บอดี้การ์ดกลุ่มนั้นตามมาดังคาดเจียงโม่ดึงสายตากลับ เหยียบคันเร่งจนมิด เลี้ยวผ่านไปไม่กี่โค้งก็สลัดบอดี้การ์ดสำเร็จถึงยังไงก็เป็นถึงระดับหัวหน้าของทีมย่อยในS การที่เจียงโม่สลัดบอดี้การ์ดทิ้งได้ ก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายมากซูหว่านกำเข็มขัดนิรภัยแน่นถึงไม่โดนสะบัดออกจากรถไป ทว่าความรู้สึกพะอืดพะอมในท้องกลับทำให้เธออยากอ้วกเธอกุมหน้าอกที่เต้นระรัว อดกลั้นความรู้สึกสะอิดสะเอียนไว้ มองไปย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 707
นิ้วของเจียงโม่ที่คีบซิการ์ เคาะขี้เถ้าเบาๆ"คุณซู มีใครเค้าพาสามีไปร่วมปาร์ตี้คนโสดกันบ้าง?"การที่เจียงโม่จะปฏิเสธ เป็นสิ่งที่คาดเดาไว้ได้อยู่แล้ว เพียงแต่ทำไมล่ะ?ที่เจียงโม่เชิญเธอไปร่วมงานปาร์ตี้คนโสด ก็เพราะอยากให้เธอสอนว่าจะจีบเจียงเจ๋อยังไงไม่ใช่หรอ?งั้นถ้าเธอจะพาจี้ซือหานไปด้วย ก็ไม่ได้หน่วงต่อการสอนเจียงโม่จีบเจียงเจ๋อไม่ใช่หรอ?เธอคิดว่าบางทีเจียงโม่อาจจะอยากอาศัยปาร์ตี้นี้เพื่อพาตัวเธอไป ส่วนเป้าหมายคืออะไร เกรงว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เจียงเจ๋อคุยกับจี้ซือหานหลังจากที่ซูหว่านคิดได้ดังนั้น ก็มองเจียงโม่ด้วยสายตาที่จริงใจ"คุณหนูเจียง ฉันกับจี้ซือหานถูๆไถๆกันมาเกือบสิบปี กว่าจะได้แต่งงานกันไม่ง่ายเลย ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรขึ้นก่อนวันแต่งงาน""พรุ่งนี้เช้า ฉันแค่อยอยากสวมชุดแต่งงานที่เขาส่งมาให้ แต่งให้เขาด้วยสภาพร่างกายจิตใจที่สมบูรณ์แบบที่สุด หวังว่าพวกคุณจะช่วยให้เราสมหวังด้วย"ตอนที่พูดสิ่งเหล่านี้ เธอเห็นสีหน้าของเจียงโม่ เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก็รู้ได้ทันทีว่าเจียงโม่มีจุดประสงค์อย่างแท้จริง จึงยกริมฝีปากยิ้ม"คุณหนูเจียง ถ้าคุณอยากให้ฉันสอนคุณจีบ
