แชร์

บทที่ 141

ดวงตาของกู้จิ่งเซินแดงเข้มและยิ้มอย่างขมขื่นให้ซูหว่าน

"พี่ใหญ่ของผมไม่อยากให้คุณมาพัวพันผม จงใจแกล้งทําเป็นว่าผมทําร้ายคุณอย่างรุนแรง..."

"สิ่งที่เขาทํากับคุณเมื่อห้าปีก่อน ผมเพิ่งรู้เมื่อเร็ว ๆ นี้"

"ขอโทษ หว่านหว่าน เป็นผมที่ไม่ได้ปกป้องคุณ..."

กู้จิ่งเซินพูดถึงตรงนี้ หยุด ดวงตาที่แดงก่ำเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

หัวใจของซูหว่านหยุดเต้นทันที ใบหน้าเล็ก ๆ ที่ซีดเซียวเหมือนกระดาษ ขาวเล็กน้อย

นั่นแสดงว่าซ่งซือเยว่ไม่เคยคิดจะทอดทิ้งหรือฆ่าเธอ

คนที่ทํามือรุนแรงและพูดคําหยาบคายกับเธอในปีนั้น พี่ชายคนโตของเขาทํา...

ซ่งซือเยว่เขาไม่เคยเปลี่ยนและเธอก็ไม่ได้รักคนผิด...

ความคับข้องใจที่วนเวียนอยู่ในหัวใจเป็นเวลาหลายปีที่ไม่สามารถปล่อยวางได้ วินาทีที่รู้ความจริงก็ปล่อยวางลงอย่างสมบูรณ์

ทันใดนั้นก็ไม่ยุ่งเหยิงอีกต่อไป ไม่เศร้าหรือแค้นอีกต่อไป มีเพียงแต่ แค่ปล่อยวางอดีต

เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอกอย่างลึกซึ้ง เมื่อเงยหน้ามองเขาอีกครั้ง ใต้ตาของเธอก็ผ่อนคลายอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน

"ไม่โทษคุณ คือฉันไม่มีวาสนากับคุณ ถึงเกิดความเข้าใจผิดแบบนี้ขึ้นค่ะ"

"เรื่องเหล่านี้ได้ผ่านไปแล้ว คุณก็ไม่ต้องข
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status