แชร์

บทที่ 147

ผู้แต่ง: เหวินเหยียนหน่วนหยู่
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
ซูหว่านรู้ว่ากู้จิ่งเซินเฝ้าอยู่นอกประตู เธอไม่ได้ไล่เขาออกไป เพราะเธอรู้ว่าตระกูลกู้จะไม่อนุญาตให้กู้จิ่งเซินเสียเวลาอยู่ในเมืองเอตลอดเวลา อีกไม่นานเขาก็จะถูกคนอื่นพาตัวไป

เธอกลับมาถึงบ้าน อาบน้ำ ดึงลิ้นชัก และกินยาที่สั่งที่โรงพยาบาลก่อนหน้านี้

ยาเอฟเฟกต์ที่อลันให้ และโทรศัพท์มือถืออะไรพวกนั้น เธอลืมเอามันออกมา

ตอนนั้นรีบไป เลยตรงเข้าไปสวมเสื้อจี้ซือหาน ประคองกู้จิ่งเซินออกจากวิลล่า

เธอหยิบเสื้อโค้ทที่มีกลิ่นหอมสดชื่นของผู้ชายขึ้นมา ยกมือขึ้นลูบ เธอทำใจไม่ได้มาก

แต่เมื่อนึกถึงประโยคที่เขาพูดข้างหู ความอ่อนโยนในสายตาของเธอก็จางหายไปทันที

จดหมายลาตายฉบับนั้นยังถูกปิดผนึกไว้ในลิ้นชัก ซูหว่านหยิบออกมาและพบกระดาษที่เขียนคําว่า 'จี้ซือหาน' สามคํา

หยิบปากกาเขียนบรรทัดด้านล่างว่า เขาบอกว่า อย่าคิดว่าผมจะรักคุณ ปรากฎว่าเขาไม่ได้รักฉัน

ส่วนใหญ่แล้วถูกทรมานในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ซูหว่านสัมผัสเตียงก็นอนแล้ว

ผู้ป่วยระยะสุดท้ายง่วงนอนมาก เธอตกอยู่ในอาการวิงเวียนอย่างรวดเร็ว

ส่วนผู้ชายอยู่นอกประตู พิงกรอบประตูไม่ขยับเขยื้อน ดูเหมือนจะรอให้เธอใจอ่อน

แต่เขารอมาทั้งคืนแล้ว เธอก็ไม่เปิดประ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 148

    "เขาพบหัวใจ คุณพาเธอไปผ่าตัดปลูกถ่ายโดยตรง ต่อไปเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเธอ ไม่จําเป็นต้องบอกผมครับ"คําพูดที่เย็นชาของเขาขัดจังหวะการคาดเดาของอลันถ้าจะใส่ใจจริง ๆ ไม่น่าจะเป็นทัศนคติแบบนี้นะมันแบ่งชัดว่าทิ้งคนอื่น สุดท้ายค่อยทําสิ่งที่ดีเพื่อคนอื่นส่วนคุณหมอจอร์จจะหาหัวใจเจอหรือไม่ คุณซูจะมีชีวิตอยู่หรือไม่ เขาไม่สนใจเลยไม่งั้นจะไม่บอกเธอเรื่องคุณซูในอนาคต ไม่ต้องบอกเขาไม่แยแสแบบนี้ บอกได้แค่ว่าทั้งคู่ขาดแล้วเพียงแต่ประธานจี้กลัวว่าจะไร้ประโยชน์แล้ว สถานการณ์ปัจจุบันของคุณซูกลัวว่าจะรอหัวใจที่เหมาะสมไม่ได้อลันคิดไปคิดมา ยังไงประธานจี้ก็ไม่แยแสกับคุณซู ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก ตอบไปว่า 'ค่ะ' ก็ถือของออกไปแล้วหลังจากเธอจากไป จี้ซือหานก็วางมือที่มีข้อต่อกระดูกชัดเจนในสมุดบันทึกและอดไม่ได้ที่จะกําแน่นขึ้นเมื่ออลันออกมา นึกขึ้นได้ว่าลืมขอที่อยู่แล้ว แต่ก็ไม่กล้ากลับไปอีก ได้แต่ถามซูชิงที่ยืนอยู่ที่ประตูว่า "ลูกพี่ลูกน้อง รู้ไหมว่าบ้านของคุณซูอาศัยอยู่ที่ไหน"ซูชิงพยักหน้า เมื่อคุณซูติดตามประธานจี้แรก เขาไปรับคนที่อพาร์ทเมนต์เล็ก ๆ นั้นทุกครั้ง เขารู้ว่าคุณซูอาศัยอยู่ที่ไหน "ผมจ

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 149

    อลันเคาะประตูไม่มีการตอบสนองอลันคิดว่าซูหว่านน่าจะตกอยู่ในอาการง่วงนอน กําลังคิดว่าจะเปิดประตูได้อย่างไร มีเสียงคํารามโกรธมาจากข้างหลัง"พวกคุณเป็นใคร เฝ้าหน้าบ้านฉันทําอะไร"ซานซานส่งข้อความถึงซูหว่านหลายข้อความในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา แต่เธอไม่ตอบกลับ โทรก็ไม่รับสาย เป็นห่วงเธอมาก จึงวางแผนที่จะไปที่บ้านเพื่อดูว่าเธอกลับมาหรือไม่พอออกจากลิฟต์ก็พบชายชุดดําสิบกว่าคน กู้จิ่งเซินและอลันถูกคนกลุ่มนี้ปิดกั้นไว้ ซานซานไม่พบ คิดว่าเป็นการบุกรุกบ้าน เดินไปตามทางเข้าทางเดินอย่างเงียบ ๆ ไปเอาไม้กวาดที่คุณปู่ทิ้งไว้ ถือไม้กวาดก็รีบวิ่งขึ้นไปตะโกนเธออยากระงับคนกลุ่มนี้ด้วยโมเมนตัมของเจ้าของ แต่เห็นคนกลุ่มนี้หันกลับมาและดูถูกเธอด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ซานซาน...กู้จิ่งเซินได้ยินเสียงของซานซาน ส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ดหลีกทางซานซานจึงเห็นกู้จิ่งเซิน "คุณพาคนมากมายมาขวางหน้าบ้านฉับทําอะไร"ซานซานเห็นเขาแล้วก็เหลือบมองด้วยความโกรธและเตะหว่านหว่านของเธอทั้งสองข้าง ตอนนี้เป็นการวางแผนที่จะไปที่บ้านเพื่อเติมเท้าทั้งสองข้างใช่ไม่กู้จิ่งเซินก้มศีรษะลงพร้อมกับขอโทษบนใบหน้าของเขา "ขออภัย พี่ซานซาน ผ

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 150

    คําพูดนี้อลันไม่สามารถรับได้ ได้แต่ยิ้มเบา ๆ มองไปที่ซานซาน มันทำให้ซานซานกลัวหลังจากเธอให้ทั้งสองนั่งลงบนโซฟาแล้ว ก็หันไปเคาะประตูของห้องนอนที่สอง"หว่านหว่าน มีคนตามหาคุณนะ"ซูหว่านที่อยู่ข้างใน เมื่อมีคนเปิดประตูเข้ามา ก็ตื่นขึ้นมาอย่างเงียบ ๆ แล้วบทสนทนาของพวกเขาข้างนอก ย่อมได้ยินกันหมด เพียงแต่เธอไม่มีแรงลุกขึ้นตอนนี้อยากประคองตัว ซานซานก็พังประตูเข้ามาแล้วเมื่อเห็นว่าเธอพยายามลุกขึ้นและลุกไม่ขึ้น ซานซานจึงรีบวิ่งไปทันที"หว่านหว่าน เกิดอะไรขึ้นกับคุณนะ"คนที่ได้ยินเสียงมา ยังมีกู้จิ่งเซินและอลันกู้จิ่งเซินอยากก้าวไปข้างหน้า แต่ถูกอลันชิงไปก่อนหนึ่งก้าว "คุณเป็นหมอหรือฉันเป็นหมอเหรอ?ออกไป"กู้จิ่งเซินถูกผลักไปด้านข้าง อลันก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ยกมือขึ้นและสัมผัสหน้าผากของซูหว่าน และหยิบเทอร์โมมิเตอร์ออกมาวัดอุณหภูมิร่างกายให้เธอ"ตากฝนแล้วใช่ไหม"อุณหภูมิไม่สูงมาก แต่สําหรับซูหว่าน อุณหภูมิแค่นี้สามารถฆ่าเธอได้ตากฝนเมื่อเดินออกจากตระกูลจี้ออกจากวิลล่า กู้จิ่งเซินใช้เสื้อโค้ทกันฝนให้เธอแล้ว แต่ก็ยังอาบบ้างเขาโทษตัวเองเต็มหน้า พยายามจะขึ้นไปจับมือเธอ แต่ถูก

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 151

    กู้จิ่งเซินมองไปซูหว่านที่ประหลาดเกินไป ความเจ็บปวดก็กระทบไปทั่วร่างกายอย่างกะทันหัน ทําให้ร่างกายของเขาสั่นคลอน"คุณใจร้ายกับฉันขนาดนี้เพราะคุณตกหลุมรักจี้ซือหานหรือเปล่า...""ซูหว่าน ผมรักคุณมาครึ่งชีวิต คุณทำแบบนี้กับผมได้ยังไง"ในสายตาของกู้จิ่งเซิน จู่ ๆ ก็มีความคับข้องใจ ความคับข้องใจที่มีต่อซูหว่านอย่างไร้ความปราณี ก็เป็นความคับข้องใจที่เธอตกหลุมรักคนอื่นซูหว่านมองไปที่กู้จิ่งเซิน กํามือไว้แน่นและกัดฟันว่า "ใช่ ฉันตกหลุมรักเขาแล้ว คุณก็รู้ว่าฉันรักใครสักคนเป็นยังไง ในเมื่อฉันตกหลุมรักเขาแล้ว ฉันก็จะไม่แสดงความเมตตาต่อคนอื่นอีก รบกวนคุณทําให้ฉันมีความสุขได้ไหม"กู้จิ่งเซินได้ยินนี้ เลือดทั้งตัวเย็นไปหมด ร่างกายที่โซเซ ก็หยุดสั่นไม่ได้เขาเหมือนโกรธมาก รีบวิ่งไปหาซูหว่าน จับคางเธอและเข้าสิงและจูบมันจูบที่แข็งแกร่งและเผด็จการของเขาเหมือนเดิม แต่เดิมซูหว่านจะตอบสนองเขา ตอนนี้...เขาค่อย ๆ คลายซูหว่านที่ไม่ตอบสนอง เมื่อเห็นความเย็นชาและความรังเกียจที่แสดงออกมาในดวงตาของเธอ หัวใจของเขาก็เย็นลงอย่างสมบูรณ์"ซูหว่าน เธอจะต้องเสียใจ..."เขาทิ้งประโยคนี้ไว้ หันไปจับกําแพง ลากร

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 152

    ซูหว่านรับส้มแล้วเก็บไว้ในปากและเคี้ยว แต่กินไม่รู้รสชาติเมื่อกลืนลงไปเกิดกรดไหลย้อนในท้องแทบอาเจียนออกมาเธอกลัวซานซานเป็นห่วงและอดทนได้อีกครั้งซานซานอาจจะอารมณ์ไม่ดี ไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติของซูหว่าน มัวแต่ก้มหน้าปอกแอปเปิ้ลแอปเปิ้ลที่ปอกแล้วให้ซูหว่านอีก ครั้งนี้ซูหว่านรับไม่ได้กินและวางไว้บนโต๊ะข้างเตียง"ซานซาน เจียงยวู่ได้บอกคุณไหมว่าเป็นหนี้เท่าไหร่?""บอกแล้ว"ซานซานพยักหน้าและหยุดชั่วคราวก่อนที่จะบอกซูหว่านเป็นหนี้เท่าไหร่"หนึ่งล้านบาท"ครอบครัวเป็นหนี้หนึ่งล้านบาท เจียงยวู่แค่ทักทายซานซานก็รีบกลับไปใช้หนี้ โดยไม่ได้ปรึกษากับซานซานเลย"เขาเอาเงินของตัวเองไป ไม่ได้ใช้ของฉัน..."ซานซานกลัวว่าซูหว่านจะไม่วางใจและเสริมอีกประโยคหนึ่ง แต่ฟังประชดประชันเล็กน้อยในซูหว่านบ้านแต่งงานที่เจียงยวู่ซื้อนั้นเป็นซานซานช่วยชําระคืนการจํานอง แต่หลังจากแต่งงานเจียงยวู่ไม่ได้มอบอํานาจทางเศรษฐกิจให้กับซานซานถ้าซูหว่านรู้ว่า เงินที่ได้จากซานซานหลังจากแต่งงานไม่เพียงแต่ใช้เพื่อชําระค่าจํานองเท่านั้น แต่ยังทําสัญญาค่าใช้จ่ายประจําวันด้วย กลัวว่าจะโกรธมากขึ้นซานซานปิดบังการเปล

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 153

    เมื่อเห็นซูหว่านถอนหายใจยาว ซานซานกลับไม่อัดอั้นตันใจและยิ้มปลอบใจเธอว่า "คุณไม่ต้องกังวลแล้ว เงินแค่นี้ พี่ขายไวน์เพิ่มอีกสองสามขวดแล้วเงินก็กลับมาแล้วค่ะ"ซูหว่านจะไม่กังวลได้อย่างไร เงินบ้านที่ซานซานหามาได้ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้ทั้งหมดต้องอาศัยทิปสะกดกลับมาจากการนั่งดื่มเหล้ากับลูกค้า ทีละเล็กทีละน้อย ค่อยๆ สะสมแม้ว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้ตําแหน่งผู้จัดการแล้วและไม่ต้องไปดื่มเหล้าแล้ว แต่การหาเงินก้อนนี้คืนยังต้องนอนดึกทํางานอีกซูหว่านกลัวว่าร่างกายของซานซานจะทนไม่ไหว แต่ซานซานสีหน้าแสดงไม่สนใจ"สิ่งที่คุณควรสนใจมากที่สุดในตอนนี้คือปัญหาทางอารมณ์ระหว่างคุณกับซ่งซือเยว่และจี้ซือหาน ไม่ใช่ห่วงฉันค่ะ""ฉันแยกกับพวกเขาทั้งคู่แล้ว ตอนนี้ข้างกายเหลือแต่คุณ แน่นอนว่าฉันเป็นห่วงแค่คุณนะ""คุณวางใจเถอะ ฉันมีทั้งมือและเท้า ต่อไปถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ฉันก็สามารถจัดการได้"ซานซานไม่กลัวที่จะถูกทอดทิ้ง แต่ตอนนี้เธอยังเชื่อใจเจียงยวู่และไม่ยอมขุดเรื่องลึกเกินไปถ้าวันไหนเธอพบว่าเจียงยวู่ขอโทษตัวเองหรือซ่อนความคิดอื่นไว้ เธอจะตัดใจอย่างเด็ดขาดเธอมีจิตใจที่อ่อนโยน แต่อารมณ์ร

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 154

    กู้จิ่งเซินและซานซานคุยกันสองสามคําและพูดถึงซูหว่านอีกครั้ง สีหน้าของกู้จิ่งเซินก็ค่อย ๆ มืดลง"หลายปีมานี้ หว่านหว่านกับจี้ซือหาน ไม่ใช่คู่รักอะไร ก็เพราะข้อตกลงกระดาษแผ่นหนึ่ง""แต่หว่านหว่านตกหลุมรักจี้ซือหานนั้นเป็นเรื่องจริง ถ้าไม่ใช่เอาใจเขา กลัวแค่หว่านหว่านจะเดินออกมายาก..."ซานซานก็ไม่ปิดบังเขาและบอกความจริงแก่เขาด้วยหวังว่าเขา จะรีบออกมาจากความรู้สึกนั้นปรากฎว่าทุกอย่างเปลี่ยนไปเพราะเธอเพื่อลืมเขา นี่จึงตกหลุมรักจี้ซือหานกู้จิ่งเซินไม่สามารถบอกได้ว่าตอนนี้เป็นความรู้สึกอย่างไร แต่รูในก้นบึ้งของหัวใจก็ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ และดูเหมือนจะกลืนกินเขาทีละน้อย"คุณพลาดเธอครั้งเดียว ก็พลาดทั้งชีวิต ปล่อยเธอเร็วหน่อยเถอะ..."เมื่อซานซานพูดจบก็ผลักประตูลงจากรถกู้จิ่งเซินล้มลงบนเก้าอี้รถและหลับตาสีแดงสดบอดี้การ์ดได้รับโทรศัพท์จากเมืองหลวงและรีบขึ้นไปเคาะหน้าต่างรถ"ประธานกู้ ท่านประธานโทรมาแล้ว"กู้จิ่งเซินจืดชืด รับโทรศัพท์ที่บอดี้การ์ดส่งมาข้างในมีเสียงที่แก่ชราและไร้พลังของท่านประธานกู้ "จิ่งเซิน ถึงเวลากลับเมืองหลวงแล้ว"กู้จิ่งเซินไม่ได้ตอบกลับ แค่เงยหน้าขึ้นและมองอพาร

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 155

    อลันใส่เสื้อคลุมในถุงกระดาษคุณภาพสูงแล้วนำไปที่วิลล่าเมื่อเปิดประตูห้องอ่านหนังสือ แสงตะวันที่กำลังตกกระทบชายคนนั้นผ่านหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน ปกคลุมเขาด้วยแสงสีทองจางๆผู้ชายตั้งตรง หลังหงอยเหงา มองหน้าไม่ชัด เห็นแต่ระหว่างนิ้วที่มีข้อต่อกระดูกชัดเจน หนีบบุหรี่ยาวมวนหนึ่งไว้ควันจาง ๆ วนเวียนอยู่รอบ ๆ ดูสูงส่งและลึกลับ แต่แฝงไปด้วยความรู้สึกงดเว้นอลันมองก้นบุหรี่ที่กองสูงเป็นเนินเขาในถังขยะตาและขมวดคิ้วเล็กน้อยเธอจําได้ว่าจี้ซือหานไม่สูบบุหรี่และไม่รู้ว่าติดบุหรี่เมื่อไหร่เรื่องของเขา เธอย่อมไม่สามารถจัดการได้ ยกมือขึ้นและเคาะประตูอย่างเป็นธุรกิจ"เข้าไป"ผู้ชายไม่กลับหัว เขาพูดสองคำเบา ๆ ดูเหมือนจะไม่สนใจอะไรเลยอลันเดินไปพร้อมกับถุงกระดาษ "ประธานจี้ นี่คือเสื้อผ้าที่คุณซูให้ฉันคืนให้คุณค่ะ"เธอยื่นถุงกระดาษให้จี้ซือหาน ผู้ชายจึงหันกลับมามอง"ทิ้งไป"เขาสั่งเสียงเบา ๆ สีหน้าเฉยเมยจนเหมือนละทิ้งสิ่งที่ไม่สนใจ"ค่ะ"อลันตอบรับและหันไปพร้อมกับถุงกระดาษอีกครั้งเธอเดาว่าจี้ซือหานจะปล่อยให้ตัวเองโยนทิ้ง แต่ก็ยังมา หลักของเขาเธอไม่กล้าจัดการตามอําเภอใจเมื่อเธอเดินออ

บทล่าสุด

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 715

    ช่างเสื้อหยิบชุดเจ้าสาวชุดนั้นลงมา เมื่อสัมผัสโดนเนื้อผ้าและเพชรที่ประดับอยู่ด้านบน ก็อึ้งไปชุดแต่งงานชุดนี้เต็มไปด้วยผ้ากอซสีอ่อนหลายชั้น ประดับด้วยดอกกุหลาบและเพชรที่ทอจากผ้าซาตินเนื้อนุ่ม ตัวชุดเป็นสีขาวคริสตัลเรียบง่ายและวิจิตรงดงามด้วยเพชรที่ถูกเย็บเข้าด้วยกันอย่างลงตัว ส่องประกายด้วยเสน่ห์อันงดงามและสง่างามจนน่าทึ่งถ้าดูไม่ผิด หากอ่านไม่ผิด นี่คือชุดแต่งงานเพียงชุดเดียวในโลกที่ถูกออกแบบโดยดีไซน์เนอร์ชุดแต่งงานชื่อดังระดับโลกหลายปีก่อน ชุดเจ้าสาวชุดนี้ถูกเก็บเอาไว้ในห้องนิทรรศการที่ต่างประเทศ แต่ต่อมาได้ยินว่าถูกคนซื้อไปในราคาสูงลิ่วคิดไม่ถึงว่าคนที่ซื้อชุดเจ้าสาวไป จะเป็นท่านประธานของกลุ่มบริษัทจี้ ถ้าไม่ได้รักอีกฝ่ายจริง จะยอมจ่ายหนักขนาดนี้ได้ยังไง?ที่สำคัญอีกชุดนึงที่อยู่ในตู้ ราคาก็ไม่ธรรมดา ดูก็รู้ว่าเป็นรุ่นลิมิเต็ด เดาว่าก็น่าจะมีแค่ชุดเดียว ไม่ซ้ำใคร"คุณนายจี้ ท่าทางคุณผู้ชายจะรักคุณมากเลยนะคะ..."ซูหว่านได้ยินคำพูดของช่างเสื้อ ก็พยักหน้าอย่างไม่ปิดบังผู้ชายคนนั้นรักเธอมาก รักจนยอมมอบทุกอย่างให้กับเธอ รักจนยอมตายไปพร้อมกับเธอเธอคิดว่าชีวิตที่เหลืออยู่หล

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 714

    ซูหว่านพยักหน้าด้วยความเข้าใจ "ก็ได้ค่ะ ฉันเอาตามที่คุณพูด ตอนนี้ถ้าคุณไม่ขึ้นเครื่องบิน ก็ต้องขึ้นรถพยาบาลก่อน..."ถ้ายังไม่ห้ามเลือดอีก เขาจะทนไม่ไหวเอา จี้ซือหานเห็นว่าเธอเป็นห่วงเขา ถึงได้จับมือเธอขึ้นเครื่องบินอย่างว่าง่ายคืนนี้ ซูหว่านเฝ้าอยู่ข้างกายจี้ซือหาน รอหมอห้ามเลือด เย็บแผล เปลี่ยนยาให้เขาเสร็จ เธอถึงได้โล่งใจเมื่อเห็นว่าฟ้าเริ่มสาง ซูหว่านก็รู้สึกว่าไม่น่าจะจัดงานแต่งได้ จึงเอ่ยข้อเสนอกับเขา "หรือเลื่อนออกไปวันนึงไหม"ชายหนุ่มที่ถือผ้าขนหนูช่วยเช็ดผมให้เธอ พูดด้วยความแน่วแน่ "ไม่ได้ ยังไงวันนี้ก็ต้องจัดงานแต่ง!"ซูหว่านที่เพิ่งแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ อุงไอน้ำร้อนๆในมือ หันกลับไปมองเขา "แต่แผลของคุณ..."จี้ซือหานพูดอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น "ต่อให้แผลจะใหญ่กว่านี้ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการจัดงานแต่ง"ซูหว่านยังอยากพูดอะไรอีก แต่จี้ซือหานหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมให้เธอจากนั้น ขับรถไปส่งเธอที่วิลล่าของซานซานด้วยตัวเอง โดยไม่สนคำทัดท้านของเธอ"สิบเอ็ดโมง ฉันจะพาคนของตระกูลจี้ มารับเธอ"กำหนดการณ์เดิมคือสิบโมง แต่กลัวว่าเธอจะเหนื่อยเกินไป อยากให้เธอพักผ่อนกว่านี้อีกหน่อย ชาย

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 713

    จี้ซือหานกอดเธอ สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอ หัวใจที่เจ็บปวดจนชา ก็ค่อยๆสงบลงเขาคลายซูหว่านออก เห็นร่างกายของเธอเปียกปอนไปทั้งตัว ทั้งยังสั่นระริกด้วยความหนาวเหน็บ หัวใจก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาอีก"คนที่ควรพูดขอโทษคือฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เธอก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้""คุณพูดอะไรโง่ๆ เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันสิ"ซูหว่านพูดจบ ก้มหน้าลงมองมือตัวเองแวบนึง เมื่อเห็นเลือดที่เลอะเต็มมือ ใบหน้าก็ซีดไปทันที"แผลที่หลังของคุณฉีกแล้ว รีบขึ้นรถพยาบาลเถอะ..."เมื่อกี้เธอนึกว่าเป็นน้ำทะเล ไม่คิดว่าทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเลือด แผลที่หลังจะต้องฉีกออกแล้วแน่ๆ!ซูหว่านควงแขนของเขาได้ ก็เตรียมจะเดินไปยังทิศทางของรถพยาบาล ทว่าจี้ซือหานกลับดึงเธอกลับมา"หว่านหว่าน แผลแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก"เขาพูดจบ ก็มองเจียงโม่ที่ยืนห่างออกไปไม่ไกลแวบนึง"จับตัวเธอ แล้วค่อยแจ้งคุณเจียง ให้เขามาไถ่ตัวด้วยตัวเอง ไม่งั้นก็ปลดชีวิตเธอซะ!"คำพูดนั้นเขาพูดกับซูชิง ซูชิงรีบรับคำสั่งทันที "ครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!"เจียงโม่ที่คาดเดาได้ตั้งแต่แรกว่าคุณเย่ไม่มีทางปล่อยเธอ เห็นซ

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 712

    ซูหว่านครุ่นคิด ก่อนจะถามเขา "คุณแซ่ชู งั้นคุณรู้จัก..."ชูยีไหม?ยังไม่ทันจะได้เอ่ยคำนี้ออกไป ก็ถูกชูจิ่นเหยียนตัดบท "ผมจะส่งคุณกลับไป"ซูหว่านได้ยินดังนั้น ก็กลืนคำพูดลงไป ขมวดคิ้วมองเขา "ลำบากแทบตายกว่าฉันจะหนีออกมาได้ จะส่งกลับไปทำไม?"ชูจิ่นเหยียนกรอกตาใส่เธออย่างหมดคำพูด "ผมหมายความว่า จะส่งคุณกลับบ้าน..."ซูหว่านจึงได้พยักหน้า ลุกขึ้นจากหาดทราย เธอต้องรีบกลับไปบอกจี้ซือหาน...ว่าเธอหนีออกมาแล้ว เธอปลอดภัย เธอไม่ได้กลายเป็นภาระของเขา และเขาก็ไม่ต้องถูกแบล็กเมล์อีกหลังจากที่เธอขึ้นฝั่งมากับชูจิ่นเหยียน ก็เห็นรถพยาบาลคันแล้วคันเล่าขับตรงไปยังบีชคลับอย่างรวดเร็วฝีเท้าของเธอชะงัก ช้อนสายตามองไปยังชายหาดที่อยู่ห่างไกล มองเห็นร่างมนุษย์ไม่ชัด เห็นแต่เรือลำเล็กลำใหญ่แล่นลงทะเลทีละลำซูหว่านทอดสายตาลงต่ำครุ่นคิดอยู่สักครู่ เอาแต่รู้สึกว่าเจียงโม่ไม่น่าจะส่งคนจำนวนมากขนาดนั้นมาตามหาและช่วยชีวิตเธอ หรือว่าจี้ซือหานมาแล้ว?ถ้าจี้ซือหานมาถึงแล้ว รู้ว่าเธอกระโดดลงทะเล เกรงว่าจะทำให้เขาตกใจมาก เพราะคิดมาถึงตรงนี้ซูหว่านก็เปลี่ยนความคิด"เราไปดูตรงนู้นหน่อยเถอะ?"ไปดูแปบนึง ถ้าจี้

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 711

    ซูหว่านที่พยายามหนีถึงสามครั้งแต่ก็ถูกจับกลับมาได้ทุกครั้ง หันกลับมามองเจียงโม่ที่เดินตามหลังเป็นระยะๆเธอเห็นเอาแต่รับโทรศัพท์ตลอดเวลา ราวกับกำลังปรึกษาเรื่องอะไรอยู่ เพราะระยะค่อนข้างห่าง จึงได้ยินไม่ชัด แต่บางครั้งก็จะได้ยินแค่ชื่อของจี้ซือหานเธอไม่รู้ว่าจี้ซือหานรับปากหรือไม่ แล้วก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง รู้แค่ว่าตัวเองจะกลายเป็นภาระของจี้ซือหานไม่ได้เธอมองไปยังผืนน้ำทะเลที่สาดเป็นคลื่นดุเดือด หลังจากมองอยู่หลายอึดใจ ก็กระโดดเข้าไปในทะเลโดยไม่ลังเล...เธอเคยพูดว่าถ้าหากมีใครเอาตัวเธอเพื่อไปข่มขู่จี้ซือหาน ถ้างั้นเธอก็จะไม่ยอมกลายเป็นตัวถ่วงของเขาเด็ดขาดเจียงโม่ที่กำลังเกลี้ยกล่อมพ่อบุญธรรมว่าอย่าแบล็กเมลล์จี้ซือหานอีก ได้เห็นภาพช็อตนั้น ก็ตกใจจนหน้าซีดในทันที"ซูหว่าน!"เธอกรีดร้องออกมาทีนึง โยนโทรศัพท์แล้วพุ่งลงไปในทะเลเพื่อช่วยชีวิต ทว่าถูกร่างใครบางคนพุ่งตัดหน้าเข้ามาก่อน...เสียงกระโดดลงทะเลดัง "ตู้ม" ของชูจิ่นเหยียน ว่ายเข้าไปหาร่างเล็กบางที่พุ่งเข้าไปในคลื่นทะเลด้วยความแข็งขันเจียงโม่ที่อยู่บนชายหาด ตอนแรกยังพอจะเห็นร่างของทั้งสองคนลอยอยู่เหนือผิวน

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 710

    ฝีเท้าของซูหว่านชะงักไปทันทีเธออยากจะหันกลับไปโต้ตอบเขาสักสองสามประโยค แต่ก็กลัวจะเสียเวลา จึงไม่ได้สนใจอีกฝ่าย แต่ผลักประตูห้องน้ำหญิงด้วยความรวดเร็วหลังจากที่เธอเข้าไปแล้ว ก็เดินสำรวจห้องน้ำรอบนึง เมื่อเห็นว่าด้านข้างมีหน้าต่างบานเล็ก ก็รีบเดินเข้าไปแล้วเปิดออกข้างนอกเป็นถนนหลวง แค่ปีนออกจากตรงนี้ไป ก็จะสามารถเดินไปถึงถนนหลวงได้ และโอกาสที่จะหนีรอดก็สูงมากทีเดียวเธอเองก็ขี้เกียจมานั่งคิดว่าหลังจากเดินไปถนนหลวงแล้วจะกลับไปยังไง จึงพับแขนเสื้อขึ้น แล้วปีนไปยังขอบหน้าต่างสูงชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนถนนหลวง เขางอขาข้างหนึ่งขึ้น มือข้างหนึ่งทาบบนเข่า กำลังสูบบุหรี่ไปพร้อมกับที่มองดูเธอปีนออกไปนอกหน้าต่างพิลึกคน!ถ้าอยากจะออก ก็เดินผ่านคลับ ออกจากมาประตูหลัก หรือไม่ก็ข้ามชายหาดมาก็ได้แล้ว ทำไมต้องปีนหน้าต่าง?"นี่!"เขาแหกปากคำนึง ทำเอาซูหว่านตกใจจนตกลงมาจากบนขอบหน้าต่าง...ซูหว่านล้มลงอย่างแรง เธอหน้าบูดบึ้งเนื่องจากความเจ็บปวด โชคดีที่ด้านล่างเต็มไปด้วยทราย ไม่อย่างนั้นคงได้กระดูกหักเธอตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้น จ้องผู้ชายที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนถนนหลวงตาเขม็ง "นายเป็นโรคหรือไง

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 709

    เจียงโม่ไม่หลงกล ซูหว่านจึงใช้เล่นแง่ในทางความรู้สึกแทน"คุณหนูเจียง คุณก็รู้ว่าคนที่จี้ซือหานแคร์ มีแต่ฉันมาโดยตลอด""คุณกักตัวเพื่อนของฉันไม่ยอมปล่อย ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่ ทำไมต้องให้คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่มารับเคราะห์ด้วยล่ะ?"เจียงโม่จ้องดวงตาใสบริสุทธิ์ของซูหว่านนานอยู่สักพัก จากนั้นก็โบกมือ "ช่างเถอะ แค่คุณอยู่ก็พอแล้วล่ะ"เธอส่งคนไปโทรศัพท์ หลังจากที่เห็นอีกฝ่ายวางสาย ก็หันมาพยักหน้าให้เธอ แล้วจึงอธิบายให้ซูหว่านฟัง"เพื่อนของคุณไม่รู้ว่าตัวเองถูกลักพาตัว ฉันก็แค่ส่งคนไปก่อกวนพวกเขานิดหน่อย หลังจากที่คุณกลับไป อย่าพูดถึงเรื่องนี้ก็แล้วกัน"สรุปว่าที่ซานซานออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า ที่อลันกับซีอี้ไม่ได้มาที่วิลล่า ไม่ใช่เพราะถูกลักพาตัว แต่ถูกคนของเจียงโม่สร้างสถานการณ์แต่ว่า ฟังจากความหมายของเจียงโม่ ถ้าเธอไม่มาล่ะก็ คตที่สร้างสถานการณ์กลุ่มนั้น จะต้องลงมือกับพวกซานซานเป็นแน่...เพียงแต่เพราะเจียงโม่คำนึงถึงจี้ซือหานหรือเธอ ถึงได้เลือกใช้วิธีนุ่มนวล ไม่งั้นลักพาตัวไปเลยก็จะง่ายกว่า...แต่ไม่ว่าคนที่เจียงโม่คำนึงเป็นใคร หรือไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 708

    ซูหว่านฟังเข้าใจความหมายที่แฝงในคำพูดของเจียงโม่ ก็ถามเธอว่า "ฉันขอกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหม?"เจียงโม่อ่านความคิดของเธอออกทันที "คุณซู คิดถึงสถานการณ์ของเพื่อนคุณให้มากหน่อยก็ดีค่ะ"ความหมายอีกอย่างก็คือ มีชีวิตของเพื่อนเธออยู่ในกำมือ ถึงเธอจะใช้ข้ออ้างไปบอกบอดี้การ์ด หรือแหกปากร้องตะโกนก็ไม่มีประโยชน์ซูหว่านครุ่นคิด ปล่อยมือที่ประคองประตูรถมาตลอดลง ไพล่ไว้ด้านหลัง ทำสัญลักษณ์ให้กับบอดี้การ์ดหลังจากที่เธอส่งสัญญาณมือโดยเงียบเชียบเสร็จ ก็เปิดประตูรถ แล้วเข้าไปนั่งข้างในเห็นเธอขึ้นรถมาแต่โดยดี เจียงโม่ก็เขี่ยซิก้าร์ในมือจนมอด จากนั้นสตาร์ทรถ...ตอนที่เธอเหยียบคันเร่ง มองกระจกมองหลังแวบนึง บอดี้การ์ดกลุ่มนั้นตามมาดังคาดเจียงโม่ดึงสายตากลับ เหยียบคันเร่งจนมิด เลี้ยวผ่านไปไม่กี่โค้งก็สลัดบอดี้การ์ดสำเร็จถึงยังไงก็เป็นถึงระดับหัวหน้าของทีมย่อยในS การที่เจียงโม่สลัดบอดี้การ์ดทิ้งได้ ก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายมากซูหว่านกำเข็มขัดนิรภัยแน่นถึงไม่โดนสะบัดออกจากรถไป ทว่าความรู้สึกพะอืดพะอมในท้องกลับทำให้เธออยากอ้วกเธอกุมหน้าอกที่เต้นระรัว อดกลั้นความรู้สึกสะอิดสะเอียนไว้ มองไปย

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 707

    นิ้วของเจียงโม่ที่คีบซิการ์ เคาะขี้เถ้าเบาๆ"คุณซู มีใครเค้าพาสามีไปร่วมปาร์ตี้คนโสดกันบ้าง?"การที่เจียงโม่จะปฏิเสธ เป็นสิ่งที่คาดเดาไว้ได้อยู่แล้ว เพียงแต่ทำไมล่ะ?ที่เจียงโม่เชิญเธอไปร่วมงานปาร์ตี้คนโสด ก็เพราะอยากให้เธอสอนว่าจะจีบเจียงเจ๋อยังไงไม่ใช่หรอ?งั้นถ้าเธอจะพาจี้ซือหานไปด้วย ก็ไม่ได้หน่วงต่อการสอนเจียงโม่จีบเจียงเจ๋อไม่ใช่หรอ?เธอคิดว่าบางทีเจียงโม่อาจจะอยากอาศัยปาร์ตี้นี้เพื่อพาตัวเธอไป ส่วนเป้าหมายคืออะไร เกรงว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เจียงเจ๋อคุยกับจี้ซือหานหลังจากที่ซูหว่านคิดได้ดังนั้น ก็มองเจียงโม่ด้วยสายตาที่จริงใจ"คุณหนูเจียง ฉันกับจี้ซือหานถูๆไถๆกันมาเกือบสิบปี กว่าจะได้แต่งงานกันไม่ง่ายเลย ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรขึ้นก่อนวันแต่งงาน""พรุ่งนี้เช้า ฉันแค่อยอยากสวมชุดแต่งงานที่เขาส่งมาให้ แต่งให้เขาด้วยสภาพร่างกายจิตใจที่สมบูรณ์แบบที่สุด หวังว่าพวกคุณจะช่วยให้เราสมหวังด้วย"ตอนที่พูดสิ่งเหล่านี้ เธอเห็นสีหน้าของเจียงโม่ เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก็รู้ได้ทันทีว่าเจียงโม่มีจุดประสงค์อย่างแท้จริง จึงยกริมฝีปากยิ้ม"คุณหนูเจียง ถ้าคุณอยากให้ฉันสอนคุณจีบ

DMCA.com Protection Status