แชร์

บทที่ 4107

ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ

“เราผ่านอะไร ๆ มามากมายแล้วเมื่อมาถึงจุดนี้ คุณไม่คิดว่ามันไม่ยุติธรรมกับผมไปหน่อยเหรอ?”

แมนดี้อยากจะพูดอะไรออกมาหลังจากเห็นทั้งสองคนทะเลาะกัน แต่เธอก็ได้แต่ถอนหายใจโดยไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำเดียว

“ถ้าไม่ยุติธรรมกับแกแล้วจะเป็นยังไงเหรอ?!

“แกอ้อนวอนขอร้องที่จะมาเป็นลูกเขยของตระกูลนี้เองนะ! ยังไงซะแกก็คนเป็นคนไร้ยางอายอยู่ดี!

ลิเลียนรู้สึกเดือดดาลด้วยความโกรธ

“การให้ความเคารพของแกเทียบไม่ได้กับลูกชายตัวน้อยของเราหรอก!

“ผู้ชายที่เกาะเมียกินอย่างแกเทียบไม่ได้เลยกับบุคคนที่มีความโดดเด่นขนาดนี้!

“กาเบรียลมอบข้าวของที่มีมูลค่าหลายร้อยหลายพันดอลลาร์ให้กับเรา!

“แต่แกไม่เคยให้อะไรกับตระกูลเราเลยด้วยซ้ำ! แล้วจะมาแข่งขันกันได้ยังไงเหรอ?!

“แกจะแข่งขันยังไงเหรอ?!

“นอกจากนี้การที่ฉันทำการดูหมิ่นแกก็นับเป็นบุญของแกแล้วนะ!

ลิเลียนทำสีหน้าภาคภูมิใจ

“แกจะเข้าใจอะไรในตัวฉันได้เหรอ?!”

สำหรับลิเลียนแล้วฮาร์วีย์ควรจะถูกเหยียบย่ำอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเธอ เขาควรจะหยุดต่อสู้กับแล้วปล่อยให้เธอทำทุกอย่างตามชอบใจชอบ

การกระทำของฮาร์วีย์เป็นการดูหมิ่นเธออย่างมาก

แต่ถึงกระนั้นลิเลียนก็ยั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status