ฮาร์วีย์ไม่รู้ว่าจะโต้ตอบยังไงดี เขาแค่ยิ้มเขิน ๆ หลังจากได้ยินคำพูดของดีนดีนเริ่มรู้สึกละอายใจเล็กน้อยเช่นกันฮาร์วีย์หัวเราะแบบเขิน ๆ ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องพูดอย่างรวดเร็ว“แล้วเรื่องที่สามที่คุณอยากพูดถึงคือเรื่องอะไรเหรอครับ?ฮาร์วีย์มองดูนาฬิกาโรเล็กซ์บนข้อมือของเขาพวกเขาพูดคุยกันมาประมาณครึ่งชั่วโมงได้แล้ว ฮาร์วีย์ต้องขึ้นเครื่องบินทันทีที่พูดคุยกันเสร็จดีนทำไม้ทำมือบอกให้ฮาร์วีย์หยุดอยู่ที่ศาลากลางสวนอย่างไม่ยอมให้เสียเวลา“ผมคิดว่ามันคงจะไม่สร้างปัญหาให้คุณมากนัก" เขาพูดพร้อมกับยิ้ม“ผมหวังว่าคุณจะช่วยจัดการปัญหาสุดท้ายนี้ให้ผมได้"“ถ้าผมยืนไม่ได้ก็คงเป็นเรื่องยากที่จะทำอะไรเองได้ ผมเชื่อว่าคุณจะสามารถทำเรื่องนี้ให้ผมได้จริงไหม?”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว“คุณเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้นะครับผู้อาวุโสคอบบ์ คุณย่อมรู้จักร่างกายของคุณดีที่สุด“คุณจะฟื้นตัวเป็นปกติในเวลาเพียงแค่หกเดือน อย่าบอกนะครับว่าคุณรอนานขนาดนั้นไม่ได้"ดีนถอนหายใจ“ไม่ใช่ว่าฉันรอไม่ไหว แต่เวลาไม่เคยคอยใคร...“เราต้องการเทพสงครามเพื่อช่วยยืนหยัดเพื่อตระกูลของเรา“ไม่อย่างนั้นเราก็ไม่ได้พบกับความ
"แค่สองเหตุผลนี้ก็ทำให้เราลงมือทำได้แล้ว"ดีนขมวดคิ้ว“แกบอกว่าแกจับตาดูฉันมาหลายปีแล้ว...”“ใช่แล้ว" หัวหน้ากลุ่มพยักหน้าพร้อมกับยิ้ม“มีเพียงเทพสงครามแห่งทะเลใต้เท่านั้นแหละที่จะต้องไม่ได้หลับไม่นอนบ้างเป็นธรรมดา เมื่อหลายสิบปีก่อนมีคนจ่ายเงินให้อย่างงามเพื่อเป็นค่าจ้างในการฆ่าแก!“นับตั้งแต่รับภารกิจนั้นมาเราก็ยังไม่สามารถลงมือทำได้เลย"“เคทีคอยดูแลความปลอดภัยให้แกตลอดแม้ในยามที่แกโดนวางยาพิษจนกลายเป็นคนพิการไป เราก็หาโอกาสในการฆ่าแกไม่ได้“ด้วยเหตุนี้ราชสำนักจึงรู้สึกอับอายขายหน้ามานานหลายทศวรรษแล้ว“ในที่สุดตอนนี้เราก็มีโอกาสจะได้ลงมือแล้ว ถ้าเราทำเรื่องนี้ให้จบเร็ว ๆ ก็จะเยี่ยมไปเลยจริงไหม?” หัวหน้ากลุ่มกล่าวเสริมพร้อมกับยังยิ้มแย้มอยู่เช่นเดิม“นี่เป็นสถานที่ที่เหมาะมาก และเวลาก็ไม่ได้แย่เกินไปด้วย วันนี้ถูกกำหนดให้เป็นวันครบรอบวันตายของแกแล้ว"หัวหน้ากลุ่มโบกมือแล้วเผยให้เห็นมีดดาบเล่มใหญ่คนอื่น ๆ ก็หัวเราะอย่างเย็นชาและทำแบบเดียวกันมีแสงสีฟ้าจาง ๆ เปล่งออกมาจากมีดดาบพวกนั้นมีดดาบพวกนั้นถูกอาบยาพิษเอาไว้แล้วดีนถอนหายใจ“ฉันน่าจะทำตัวเงียบ ๆ เอาไว้ ฉันเข้าใจล่
ฮาร์วีย์มองดูนักฆ่าด้วยสายตาจริงใจผู้นำคนนั้นหัวเราะอย่างเย็นชาหลังจากได้ยินคำพูดของเขา“ฉันต้องยอมรับข้อเสนอนั้นแล้วล่ะ ถึงแม้น้ำเสียงของแกจะฟังดูน่ากลัว แต่ข้อเสนอนั้นก็ช่างฟังดูยั่วยวนซะจริง ๆ"“แต่ฉันรู้ว่าคนสำคัญอย่างแกก็พยายามล้อเล่นกับเราด้วยการพูดอย่างนั้นเท่านั้นเอง...“แต่ฉันก็รู้ด้วยว่าถ้าเรายอมนั้นข้อเสนอนั้น แกก็คงให้เงินเราจริง ๆ เหมือนกัน“ไม่ว่าจะยังไงก็ตามเครื่องบินของแกกำลังจะออกแล้ว แกคงไม่อยากเสียเวลาอยู่ที่นี่อีกต่อไป“แกอาจจะทรงพลังและมีความมั่นใจ แต่ตอนนี้แกมีตัวถ่วงอยู่กับแกด้วยนะ“จะเกิดอะไรขึ้นกับดีนถ้าเราเริ่มต่อสู้ด้วยกันจริง ๆ?“เขาเพิ่งฟื้นตัวได้เล็กน้อยเอง ตอนนี้เขายังขยับขาไม่ได้ด้วยซ้ำไป เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วเขาก็เป้าซ้อมสำหรับเราเท่านั้นแหละ“ถึงแม้ว่าแกจะเป็นพระเจ้าก็คงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเราทั้งเจ็ดคนที่จะจัดการกับเทพสงครามฮาร์วีย์พยักหน้า“แกเป็นคนฉลาดมาก ฉันหวังว่าเราคงจะพูดคุยกันถึงเรื่องนี้ได้ การต่อสู้จะทำให้โชคร้าย แต่ยังไงก็ตามพวกแกทำงานเพื่อแลกเงินอยู่แล้วซึ่งฉันมีอยู่เยอะมาก“เอาอย่างนั้นดีไหมล่ะ? ข้อเสนอของฉันดีพอหรือยัง? หรื
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ!หัวหน้านักฆ่าคนนั้นมีสีหน้าที่ดูแย่มาก แล้วรีบขยับแขนเพื่อสกัดกั้นการโจมตีและถอยหลังออกไปในเวลาเดียวกันเขามีความรวดเร็วมาก แต่ฮาร์วีย์รวดเร็วกว่ามากฮาร์วีย์ปรากฎตัวอยู่ตรงหน้าหัวหน้านักฆ่าคนนั้นราวกับเงา ก่อนจะเหวี่ยงหมัดออกไปอีกโครม!มีเสียงกระแทกกับวัตถุแข็ง ๆ เกิดขึ้น หัวหน้านักฆ่าคนนั้นต้องสวมชุดเกราะแบบไฮเทคอยู่แน่ ๆแต่ถึงกระนั้นหมัดของฮาร์วีย์ก็ยังมีความแข็งแกร่งพอ ๆ กับแผ่นดินไหว เขาชกผ่านเสื้อเกราะเข้าไปถึงหน้าอกของหัวหน้านักฆ่าทันทีมีเสียงแตกดังขึ้น แล้วหน้าอกของเขาก็ยุบลงทันทีร่างของเขากระเด็นออกไปสามฟุตด้วยความเร็วดุจสายฟ้า แล้วมีเลือดพุ่งออกมาจากหน้าอกของเขาทันทีที่เขาหล่นลงกระแทกพื้น เขากระอักออกมาเป็นเลือดพร้อมกับใบหน้าที่ดูซีดเผือดด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวถึงกับทำให้หัวหน้านักฆ่าคนนั้นบาดเจ็บสาหัสทุกคนต่างเงียบกริบ"น่าสนใจจัง หัวหน้านักฆ่าไร้เทียมทานเป็นราชาแห่งอาวุธชั้นสูงสุดตามคาด"ฮาร์วีย์ถอนหายใจในขณะที่มองดูฝ่ามือของเขา“ฉันไม่คิดว่าจะสามารถฆ่าแกได้ด้วยการชกเพียงครั้งเดียว"เชอะ!หัวหน้านักฆ่าโกรธมากจนเลือกทะลักออกมาจากปากขอ
"หุบปาก!"หัวหน้านักฆ่าส่งสายตาเย็นชาให้ดีนหลังจากได้ยินคำพูดของเขา“หมาแก่อย่างแกมีสิทธิ์อะไรมาสั่งสอนเรา!“ถ้าไม่ใช่เพราะแกมาที่สำนักงานใหญ่ของเรา แล้วฆ่าผู้คนที่มีแนวโน้มมากที่สุดที่จะได้เป็นเทพสงครามไป พร้อมกับทำลายวงศ์ตระกูลของเรา ราชสำนักก็คงไม่จบลงแบบนี้!“ช่างน่าเสียดาย! ประวัติศาสตร์อันทรงคุณค่ามายาวนานหลายร้อยปีถูกทำลายลง ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะไอ้แก่นั่น!“ถึงแม้ว่าจะไม่มีภารกิจนี้เกิดขึ้น เราก็ต้องฆ่าแกให้ตายอยู่แล้ว!”สมาชิกคนอื่น ๆ ขององค์กรแห่งนี้เดือดดาลมาก เมื่อได้ยินคำพูดของหัวหน้านักฆ่า เขาอยากจะฉีกร่างดีนออกเป็นชิ้น ๆ เหลือเกินไม่ต้องสงสัยเลยว่าการผงาดขึ้นมาของดีนในฐานะเทพสงครามนั้น ได้คุกคามการดำรงอยู่ของราชสำนักอย่างโจ่งแจ้งถ้าไม่อย่างนั้นพวกเขาก็ไม่ได้คิดถึงเขาในตลอดสามปีที่ผ่านมาหรอกฮาร์วีย์มองดูดีนอย่างสงสัย'ไม่คิดเลยว่าดีนจะเป็นคนที่น่าประทับใจถึงขนาดนี้ในตอนนั้น...''นั่นนับเป็นเรื่องปกติ เพราะเทพสงครามคนไหน ๆ ก็จะต้องมีตำนานไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง'“แค่ทำในสิ่งที่คุณต้องทำเถอะคุณยอร์ก ไม่ต้องสนใจผมหรอก"ดีนยิ้ม“พวกเขาฆ่าผมที่นี่ไม่ได้หรอก"ในเวลา
ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ!สองและสามพุ่งเข้าหาฮาร์วีย์พร้อมกันมีเสียงแหวกอากาศดังขึ้นพร้อมกับเสียงกระแสลมกรรโชกแรงในแค่พริบตาเดียวคนทั้งสองก็เข้าไปอยู่ตรงหน้าฮาร์วีย์แล้วแต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังสงบนิ่งอยู่อย่างเดิม พร้อมทั้งยังแสดงท่าทีดูถูกหยียดหยามอีกด้วย“แกเข้ามาเล่นงานฉันพร้อมกันเลยเหรอ?”ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ แล้วเหวี่ยงฝ่ามือไปข้างหน้าด้วยความเร็วงคงที่ฟุ่บ!ดวงตาของสองและสามกระตุกอย่างบ้างคลั่งการตบของฮาร์วีย์ดูเรียบง่ายแต่แฝงความทรงพลังอันน่ากลัวในสายตาของพวกเขานั้นการตบที่ดูธรรมดา ๆ ได้ขยายออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุดหัวของพวกเขาเริ่มรู้สึกชา พวกเขารู้สึกเหมือนหัวกำลังจะระเบิดพูดง่าย ๆ ก็คือพวกเขามีปฏิกิริยาเช่นนี้ก็ต่อเมื่อพวกเขาตกอยู่ในอันตรายร้ายแรงเท่านั้น“ตาย!”สองและสามกรีดร้องขึ้นมาพร้อมกัน พวกเขารู้ว่าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพุ่งเข้าไปโจมตีพวกเขาเหวี่ยงมีดดาบออกไปพร้อมกันโดยหวังว่าจะช่วยป้องกันการตบของฮาร์วีย์ได้เพียะ!เพียะ!มีเสียงตบดังสนั่นสองและสามถูกตบลอยกระเด็นไปทันที ร่างกายของพวกเขาชักกระตุกไม่ยอมหยุด ในขณะเดียวกันก็กระอักออกมาเป็นเลือดกลางอากาศ
หลังจากเห็นเหล่าเจ็ดผู้ยิ่งใหญ่เข้าไปรุมล้อมฮาร์วีย์พร้อม ๆ กัน ดีนก็ตะโกนบอกอย่างอ่อนแรง "ระวังตัวด้วยคุณยอร์ก!”“ไม่เป็นไรครับ"ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทีสบาย ๆนักฆ่าสามคนแรกกระโจนเข้าหาฮาร์วีย์พร้อมกัน การโจมตีของพวกเขาช่างดุดันและทรงพลังราวกับเสือภูเขามีดดาบสามเล่มถูกเหวี่ยงเข้าไปหาฮาร์วีย์ฮาร์วีย์ก้าวถอยหลังแล้วดีดนิ้วอย่างใจเย็น จากนั้นก็เหวี่ยงฝ่ามือออกไปเพียะ เพียะ เพียะ!การตบนั้นลอดคมมีดเข้าไปตบหน้าเหล่านักฆ่าพวกนั้นพวกเขารีบเอามือกุมหน้าที่บวมเป่งแล้วซวนเซไปข้างหลัง“เทพสงคราม!”ในที่สุดหัวหน้านักฆ่าก็ตระหนักถึงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของฮาร์วีย์“ฆ่าเขาเดี๋ยวนี้!” เขากรีดร้องอย่างบ้าคลั่งเป็นธรรมดาที่เหล่านักฆ่าต่างอิจฉาความสำเร็จของฮาร์วีย์เป็นอย่างมากถึงแม้เขาจะยังอายุน้อยอยู่ก็ตามในขณะเดียวกันความกลัวภายในจิตใจของพวกเขาก็ขยายวงมากขึ้นสองเหวี่ยงมีดดาบไปทางด้านข้างทันที การโจมตีนั้นดูเหมือนคลื่นที่ซัดเข้าหาฮาร์วีย์อย่างจังนี่คือหนึ่งในท่าไม้ตายของเหล่าเจ็ดนักฆ่าไร้เทียมทาน 'ท่ากระแสน้ำซัดสาด'ในขณะทีเขากำลังจะหั่นฮาร์วีย์อยู่นั้น ในที่สุดฮาร์วี
หลังจากยิงกระสุนนัดสุดท้าย หัวหน้านักฆ่าก็ตามหลังมาไกล ๆ พร้อมกับเผยให้เห็นสีหน้าที่ดูย่ำแย่นอกจากเจ็ดจะเป็นอัมพาตอยู่บนพื้นแล้ว นักฆ่าอีกหกคนต่างก็จ้องมองฮาร์วีย์พร้อมกับกัดฟันกรอด“แกกล้าใช้อาวุธปืนได้ยังไง? แกกำลังเล่นขี้โกงอยู่นะ!” หัวหน้านักฆ่าร้องบอกในขณะมือสั่นเทาฮาร์วีย์มองดูอาวุธปืนในมืออย่างใจเย็น“พวกแกช่างหน้าด้านอย่างนั้นเหรอ?“แกใช้มันก่อนนะ แกนำมันมาที่นี่“ฉันก็แค่ให้แกได้ลิ้มรสยาของแกเอง แล้วแกยังมีหน้ามาบ่นอยู่อีกเหรอ?“แกวางแผนที่จะรายงานกับตำรวจเพราะฉันทำร้ายแกอีกนิดหน่อยใช่ไหมล่ะ?“แกจะให้ครอบครัวของแกไล่ล่าฉัน เพื่อที่ฉันจะได้เป็นคนจ่ายค่าทำศพ หลังจากพวกแกตายหมดอย่างนั้นเหรอ?”หัวหน้านักฆ่าทำสีหน้าฮึดฮัดใส่ฮาร์วีย์หลังจากได้ยินน้ำเสียงเยาะเย้ยของฮาร์วีย์“ไป! ฆ่าเขาซะ!” เขาตะโกนสั่งอย่างเกรี้ยวกราดฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ!หลังจากรู้ถึงความแข็งแกร่งของฮาร์วีย์แล้ว นักฆ่าที่เหลืออีกหกคนก็จับมีดดาบของตัวเองด้วยสองมือ แล้วเหวี่ยงออกไปในทิศทางของฮาร์วีย์การเคลื่อนไหวของพวกเขาเป็นไปอย่างรวดเร็วและแข็งแกร่งมากกว่าเดิม...แต่ถึงกระนั้นฮาร์วีย์ก็ยังได้เปรียบอยู่
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข