กาเอลรู้สึกอับอายเป็นอย่างมากในขณะกัดฟันแน่น“คุณควรคิดให้ถี่ถ้วนนะเคที! เมื่อมาถึงจุดนี้แล้วปู่ของคุณก็ไม่ต่างจากคนพิการหรอกนะ!“ตำแหน่งของคุณในฐานะผู้นำของบ้านใหญ่ก็คงอยู่ได้ไม่นาน!“คุณมีสิทธิ์จะพูดทั้งหมดนี้ได้ก็เพราะมีหลายคนที่กำลังตามตื๊อคุณอยู่ตอนนี้! แล้วตระกูลคอบบ์ก็ไม่กล้าตัดขาดคุณออกจากครอบครัวด้วย!“ถ้าสิ่งที่คุณพูดทั้งหมดนั้นถูกแพร่กระจายออกไปโดยไม่ได้รับการสนับสนุนจากเหล่านายน้อยพวกนั้น..."คุณจะมีอำนาจแบบไหนในตระกูลล่ะ?“คุณคิดว่าคุณจะสามารถสวมหน้ากากปลอม ๆ นี้ไปได้นานแค่ไหนเหรอ?“คุณแน่ใจเหรอว่าคุณจะสามารถปกป้องผู้ชายคนนี้ได้?”กาเอลรู้สึกเดือดดาลมากแต่เขาก็ยังสามารถสงบสติอารมณ์ลงได้เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเคทีจะละเลยความปลอดภัยของครอบครัวเพียงเพราะมีผู้ชายบางคนท้ายที่สุดแล้วเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับความหวาดกลัวเลย แต่เป็นเรื่องของความคุ้มค่า“ฉันจะพูดตอนนี้แล้วจะพูดอีกครั้งในอนาคต...” เคทีร้องบอกอย่างเย็นชา“ถึงแม้ว่าตระกูลคอบบ์ทั้งหมดจะอยู่ที่นี่ แต่ฉันก็ยังต้องบอกกับทุก ๆ คน...“ฮาร์วีย์คือผู้ชายของฉัน และพวกเขาจะต้องขออนุญาตฉันก่อนถึงจะเข้าไปหาเขาได้!”“คุณ…
กาเอลมีสีหน้าที่ดูแย่มากเมื่อเห็นเคทีทำร้ายนักเรียนแลกเปลี่ยนไปแบบนั้นเขารู้ว่าเขาไม่มีโอกาสได้ต่อสู้กับฮาร์วีย์ในวันนั้น“ฉันขอยอมรับความพ่ายแพ้ฮาร์วีย์ แต่ยังมีเวลาอีกเหลือเฟือ!“ผู้หญิงคนนี้ไม่สามารถปกป้องแกได้ตลอดไปหรอก!“ฉันอยากจะเห็นนักว่าแกจะเป็นแบบนี้ได้นานสักแค่ไหน!”เขาจ้องมองฮาร์วีย์พร้อมกับหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นก็ค่อย ๆ เดินจากไปเนลลีและคนอื่น ๆ ทำเสียงเยาะเย้ย'คนนอกคนนี้คิดว่าเขาน่าประทับใจเพียงเพราะมีผู้หญิงคนนั้นมาเก็บตัวเอาไว้...''แต่ก็ยังมีเวลาให้เขาต้องทนทุกข์กับชะตากรรมของเขาได้เสมอ'“เดี๋ยวก่อน!ฮาร์วีย์พูดขึ้นหลังจากเงียบไปพักใหญ่“ฉันอนุญาตให้พวกนายออกไปได้แล้วเหรอ?”รู้สึกได้ถึงรังสีของฮาร์วีย์กำลังปกคลุมไปทั่วสถานที่แห่งนั้นเขารู้ว่าจะเป็นเรื่องที่ดีมาก ๆ ถ้าได้เคทีมาช่วยปกป้องเขา...แต่ในที่สุดเขาก็เข้าใจในสถานการณ์ของเธอได้เมื่อได้รับฟังเรื่องราวจากทางด้านข้างเมื่อพิจารณาจากการกระทำของเขาแล้ว เขาจะไม่ยอมปล่อยให้เคทีต้องทนทุกข์เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวของเขาหรอกทุกคนแสดงท่าทีแปลก ๆ เมื่อเห็นฮาร์วีย์ก้าวออกไปเหล่าแพทย์และพยาบาลต่างเอามื
เนลลีเอามือกุมหน้าในขณะที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กาเอล“แกควรรู้นะฮาร์วีย์ว่าอะไรดีสำหรับตัวแกเอง!“เราไม่เอาเรื่องเอาราวแกเพื่อเห็นแก่คุณคอบบ์! เรากำลังให้ทางออกกับแกในตอนนี้!“แล้วแกยังกล้าขอนั่นขอนี่เพิ่มอีกเหรอ?! แกจะต้องไม่ชอบใจแน่ถ้าเราเกิดมีเรื่องมีราวกันขึ้นมาจริง ๆ!”เนลลีรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างยิ่งฮาร์วีย์ไม่เพียงแต่ดูหมิ่นเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าเท่านั้น แต่เขายังพยายามหนีเอาตัวรอดอย่างสบายใจ ในขณะที่ตบตีเธอไม่ยอมหยุดสำหรับผู้หญิงที่หยิ่งผยองอย่างเนลลีแล้ว นี่เป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้หลังจากเห็นฮาร์วีย์ท้าทายกาเอลอย่างไม่ยั้งคิด ในที่สุดเนลลีก็ไม่สามารถยับยั้งความรู้สึกของเธอได้อีกต่อไปเธอเกลียดผู้ชายอย่างฮาร์วีย์เข้าไส้เลยเธอเชื่อว่าเขาใช้อำนาจของเคทีเพื่ออวดเบ่งเท่านั้นเองในความคิดของเนลลีนั้น ฮาร์วีย์เทียบอะไรกับกาเอลไม่ได้เลย!เธอมั่นใจว่าฮาร์วีย์คงจะตายเป็นพันครั้งแล้วถ้าเขาไม่สามารถติดต่อกับเคทีได้“เธออยากให้ฉันหยุดเหรอ?”ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ เขาคิดว่าเนลลีสนใจแต่ตัวเองเนลลีหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา“ใช่แล้ว! ตอนนี้แกควรหยุดอวดความแข็งแกร่งกับคนอื่นได้แล้ว!“แกคิดว่า
ตูม!กาเอลก็เป็นสมาชิกของสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ด้วยเหมือนกัน ครูของเขามาจากสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งทะเลใต้ และพ่อของเขายังเป็นรองผู้นำสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้ด้วยตระกูลของเขาไม่เพียงแต่มีความรู้ในเรื่องศิลปะการต่อสู้เป็นอย่างมากเท่านั้น แต่เขายังเป็นคนที่มีพรสวรรค์อีกด้วยทันทีที่เขาเข้าใกล้ฮาร์วีย์เขาก็ปล่อยหมัดอันดุดันและน่าสะพรึงออกไปทันทีความอับอายที่ต้องจำทนเอาไว้เพราะเคทีได้แปรเปลี่ยนเป็นพลังงานที่พุ่งเข้าหาฮาร์วีย์ตามวิจารณญาณของเขานั้น เขาแน่ใจว่ากระดูกทุกชิ้นของฮาร์วีย์จะต้องแตกละเอียด ถึงแม้ว่าแรงหมัดนั้นจะไม่ทำให้เขาต้องตายก็ตาม“แกตายแน่!”กาเอลหัวเราะเบา ๆ เมื่อเขากระโจนไปข้างหน้าด้วยความเร็วดุจสายฟ้าแค่หมัดเดียวก็ฆ่าวัวทั้งตัวได้แล้ว!สำหรับเนลลีและคนอื่น ๆ แล้ว ฮาร์วีย์จะต้องรู้สึกกลัวอย่างขาดสติแน่นอน“คุณเห็นหรือยังคุณคอบบ์?!นี่คือคนที่คุณเลือก นี่คือลูกเขยที่อาศัยอยู่ในบ้านของตระกูลคอบบ์!“นอกจากปากคอเราะร้ายแล้ว ผู้ชายคนนี้ยังทำอะไรอะไรได้อีกล่ะ?“เขาจะต้องคุกเข่าอยู่ต่อหน้าผู้เชี่ยวชาญอย่างนายน้อยแพดโลว์แน่นอน!”เนลลีแสดงสีหน้าเย
ใบหน้าของกาเอลดูมืดมนลงทันที“ฉันคือกาเอล แพดโลว์! ฉันเป็นคนของสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้!“อาจารย์ของฉันเป็นรองผู้นำสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งทะเลใต้!“แกตายแน่ที่ทำกับฉันแบบนี้!“แกจะต้องชดใช้!”กาเอลพูดออกมาในขณะที่เขานอนเป็นอัมพาตอยู่บนพื้นผัวะ!“หลีกไป"ฮาร์วีย์เตะกาเอลออกไปให้พ้นทางทันที ร่างของเขาลอยกระเด็นไปชนกำแพง ก่อนที่จะสลบไปพร้อมก็มีเลือดพุ่งออกมาจากปากของเขา“ฉันไม่สนหรอกว่านายจะมีใครหนุนหลังอยู่ ฉันไม่สนด้วยว่านายจะมีพละกำลังแบบไหน”ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าก่อนจะใช้มือแตะใบหน้าซีด ๆ ของกาเอล“ฉันจะให้โอกาสกับนายครั้งเดียว เลิกกิจการที่ทำอยู่ซะ“ถ้าฉันรู้ว่านายมาหลอกเอาเงินที่นี่อีกล่ะก็ อย่ามาโทษฉันนะในเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไป"***เนลลีและคนอื่น ๆ ไม่ได้รับความสนใจจากฮาร์วีย์เลยฮาร์วีย์เตะเหล่าสาวกพวกนั้นออกไปให้พ้นทาง ก่อนจะเข้าไปในรถของเคทีพร้อมกับดูแลความปลอดภัยให้กับเอลเลนจากนั้นเคทีก็ขับรถไปยังโรงพยาบาลที่มีชื่อเดียวกับตระกูลของเธอ หลังจากส่งเอลเลนเข้าห้องฉุกเฉินแล้ว ทุกคนต่างก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งอก“ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งท
ดวงตาของเคทีแสดงความผิดหวังออกมาก่อนจะฝืนยิ้มอีกครั้ง“ฉันไม่เชื่อเลยตอนที่มีคนมาบอกว่าคุณเป็นคนงี่เง่า...“แต่ตอนนี้ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าคุณเป็นอย่างนั้นจริง ๆ“พอเล่นเสร็จแล้วคุณก็เดินหนีเลย คุณเป็นคนที่แย่มาก"ปากของฮาร์วีย์กระตุก เขาไม่รู้จะพูดตอบโต้กับการอ่อยแบบไม่ยั้งของเคทียังไงดีท้ายที่สุดแล้วการยอมรับน้ำใจของสาวสวยก็มักเป็นเรื่องยากที่สุดเสมอฮาร์วีย์ไม่กล้าต่อต้านความรักของผู้มีอำนาจล้นเหลือเช่นนี้ได้ฮาร์วีย์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเปลี่ยนเรื่องพูด“เมื่อพิจารณาจากบทสนทนาระหว่างคุณกับกาเอลแล้ว ผมว่าตอนนี้ครอบครัวของคุณต้องเจอปัญหาใหญ่แล้วล่ะ“นอกเหนือจากราชวงศ์แห่งทะเลใต้แล้ว สามตระกูลที่ยิ่งใหญ่เหล่านั้นก็ยังมีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดาเป็นอย่างยิ่งด้วย"เคทีไม่มีเจตนาที่จะปกปิดอะไรกับฮาร์วีย์เลย“นอกจากนี้สหพันธ์ศิลปะการต่อสู้อันสูงส่งและทรงพลัง ตระกูลอันดับหนึ่งและอันดับสอง รวมทั้งกองกำลังเล็ก ๆ ที่นี่ ก็ได้ก่อความวุ่นวายขึ้นมาในประเทศนี้“ประมาณสิบกว่าปีมาแล้วที่ตระกูลคอบบ์ ตระกูลโมเรโน่ และตระกูลลี ได้ร่วมกันสร้างข้อตกลงและทำให้สถานการณ์ของประเทศมีเสถียรภาพขึ้นม
ฮาร์วีย์ทำสีหน้าตื้นตันใจก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ“มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ? คุณไม่มีความมั่นใจพอจะเก็บผมไว้ที่เลยเหรอ?“หรือคุณกำลังบอกว่าคุณไม่อยากแบ่งปันรายได้ของคุณกับผมเมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทางและจบสิ้นแล้ว?”“ไม่ใช่จะเป็นเรื่องแย่อะไรหรอกค่ะ แต่ฉันรู้ว่าคุณไม่ชอบทำให้ตัวเองเดือดร้อน" เคทีตอบในขณะมองฮาร์วีย์“ฉันรู้สึกขอบคุณจริง ๆ ที่คุณรักษาบาดแผลให้กับคุณปู่ของฉัน“ฉันไม่ควรขอความช่วยเหลืออะไรอีก“นี่คือตั๋วชั้นเฟิร์สคลาสสามใบสำหรับเที่ยวบินในวันพรุ่งนี้ตอนแปดโมงเช้า“ฉันจะเชิญคุณมาที่นี่อีกครั้งเมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว ฉันจะปฏิบัติต่อคุณอย่างดีเมื่อเวลานั้นมาถึง"จากนั้นเคทีก็วางซองจดหมายเอาไว้ต่อหน้าฮาร์วีย์ และมองลึกเข้าไปในดวงตาของฮาร์วีย์ก่อนจะเดินจากไปฮาร์วีย์วางมือไว้บนซองจดหมายนั้นในขณะที่ยิ้มจาง ๆ อยู่ทางเบื้องหลังของเคที“อะไร ๆ เริ่มน่าสนใจขึ้นมาแล้ว ผมจะไปเยี่ยมผู้อาวุโสคอบบ์ในเช้าวันพรุ่งนี้ ถ้าไม่ติดขัดอะไรเสร็จจากนั้นผมก็จะกลับเลย...”ฮาร์วีย์หันหลังกลับแล้วเดินออกมาจากโรงพยาบาลแห่งนั้น***ในตอนเที่ยงของวันรุ่งขึ้นที่วิลล่าของตระกูลคอบบ์เคทีย
"แกสร้างความเคืองขุ่นให้กับนายน้อยแพดโลว์เพียงเพราะเห็นแก่ชายแปลกหน้าที่ไหนก็ไม่รู้?”“แล้วแกยังมีหน้ามาบอกว่าเขาเป็นลูกเขยที่อาศัยอยู่กับครอบครัวของแกเหรอ?“ทำไมแกช่างไร้ยางอายได้ถึงขนาดนั้น?“แกไม่สนใจชื่อเสียงของตระกูลเลยหรือไง?!” อีเดนขึ้นเสียงด้วยความโกรธเกรี้ยว“แกไม่รู้เหรอว่าเรากลายเป็นตัวตลกสุดฮาของแบล็คเบิร์น ซิตี้ไปแล้ว ทั้งหมดนี้ก็เป็นเพราะแกคนเดียว?!”อีเดนไม่สามารถหยุดยั้งตัวเองได้ เขาลุกขึ้นแล้วตบหน้าเคทีทันทีเคทีไม่สามารถตอบโต้ได้เร็วพอ ซึ่งทำให้เธอรู้เจ็บแปลบหลังจากนั้นไม่นานรอยฝ่ามือสีแดงสดปรากฏให้เห็นบนใบหน้าที่งดงามแต่บวมเป่งของเธออย่างชัดเจนวาเลรี่และผู้อาวุโสอีกหลายคนไม่ได้หยุดยั้งอีเดนเอาไว้ได้เลย พวกเขาทำสีหน้าดีใจเมื่อเห็นเคทีโดนตบหน้า“ฉันจัดการกับปัญหาของตัวเองได้ แกไม่จำเป็นต้องมาสั่งสอนฉันหรอก"เคทีอดกลั้นความเจ็บปวดและความโกรธเกรี้ยวเอาไว้ แล้วหายใจเข้าลึก ๆ เธอรู้ว่าการกระทำของเธอคือสาเหตุที่ทำให้บ้านหลังที่สองและสามเข้ามาเล่นงานเธอ...แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่คิดว่าอีเดนและคนอื่น ๆ จะลงมืออย่างรวดเร็วขนาดนี้“เราไม่ได้สั่งสอนให้แกทำอะไรหรอกนะ