บทที่ 3877

ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างใจเย็นก่อนจะกวาดตามองกาเอล

“ถ้าฉันไม่ชอบใจอะไรแบบนั้นล่ะ?”

“คุณกล้าขัดขืนความปรารถนาดีของผมเหรอ?

กาเอลจ้องมองด้วยสายตาขี้เล่นราวกับกำลังเล่นเกมแมวจับหนูอยู่กับฮาร์วีย์ เขาอยากให้ฮาร์วีย์ปฏิเสธข้อเสนอนี้ตั้งแต่แรกเริ่ม

“ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องขอโทษด้วย แต่ผมปล่อยคุณไปเพื่อเห็นแก่คุณคอบบ์ไม่ได้

“ชื่อเสียงของผมคงเสียหายป่นปี้แน่ถ้าทำอย่างนั้น"

เนลลีและคนอื่น ๆ ทำสีหน้าดูถูกเหยียดหยามอย่างมากหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น

'เขายังอวดเบ่งต่อหน้านายน้อยแพดโลว์อยู่อีกเหรอ?'

'เขากำลังเผชิญหน้ากับความตายอยู่นะเนี่ย!'

'แกยังไม่ยอมถอยทั้ง ๆ นายน้อยแพดโลว์ให้ทางออกแล้วเนี่ยนะ?! ปากเปราะ ๆ ของแกต้องพาแกล่มจมแน่นอน!'

กาเอลโบกมือก่อนที่ผู้คนในชุดคลุมหลายสิบคนจะเดินออกมาทางด้านหลัง

พวกเขาต่างทำสีหน้าดุดันในขณะที่ชักดาบออกมา

เนลลี เรย์น และคนอื่น ๆ หัวเราะอย่างสนุกสนานเมื่อเห็นภาพนั้น

กาเอลแสดงท่าทีเย่อหยิ่งราวกับว่าเขาเป็นราชาแห่งโลกใบนี้

“หักขาของเขาซะ ทำให้เขาคุกเข่าลงให้ได้" กาเอลร้องบอกในขณะโบกมือไปมาอย่างเย็นชา

“ถ้าเขาขัดขืนก็ฆ่าเขาได้ทันที!”

สาวกสี่คนของสหพันธ์ศิลปะการต