ผัวะ!ก่อนที่โซร่าจะโดนตีนั้น ฮาร์วีย์ได้เตะขวดเบียร์ขึ้นจากพื้นจากนั้นเขาก็คว้าขวดขึ้นมาฟาดหัวเธอโซร่าลอยกระเด็นไปในทันที แล้วกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดไปตลอดทางฝูงชนต่างตกใจมาก ไม่มีใครคาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนี้ความเกลียดชังเข้าครอบงำโซร่า เมื่อเธอตระหนักว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฮาร์วีย์ เธอลอยกระเด็นไปพร้อมกับขวดเบียร์ขวดนั้นทันที“ฉันบอกเธอแล้วไง เธอยังไม่เก่งพอ"ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างใจเย็นแล้วเหยียบลงบนข้อมือของโซร่ากร็อบ!มีเสียงกระดูกหักเกิดขึ้นฮาร์วีย์ทำเมินเฉยต่อซาร่าในขณะที่เธอนอนชักกระตุกอยู่บนพื้น เขาเดินเข้าหาแวนซ์อย่างในเย็น แล้วเอามือแตะหน้าเขาเบา ๆ“ฉันคิดว่าเราทำความเข้าใจกันได้แล้วซะอีกนะซีอีโอทอฟต์“ไม่คิดเลยว่าแกจะมาทรยศฉันแบบนี้“ฉันจะทำลืม ๆ ไปในครั้งนี้ แต่ครั้งหน้าฉันจะไม่ใจดีอย่างนี้แล้วนะ"เพียะ!ฮาร์วีย์ตบหน้าแวนซ์ลงไปกองกับพื้น แล้วเตะบอดี้การ์ดหลายสิบคนลงไปกองพื้นตลอดทาง จากนั้นไม่นานก็เดินจากไปพร้อมกับเคทีมีเพียงแวนซ์ที่ยกมือขึ้นมากุมใบหน้าที่บาดเจ็บของเขาเอาไว้ เขาเต็มไปด้วยความรู้สึกหวาดกลัวและความขุ่นเคือง ในขณะที่เขายันตัวเอ
เพื่อจะได้พูดคุยกันในเรื่องเก่า ๆ...จูเลียนจึงได้จัดเตรียมให้ฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ ไปรับประทานอาหารว่างกันที่คลับส่วนตัวฮาร์วีย์มองดูการจัดแต่งสถานที่ในสไตล์วินเทจ แล้วมองดูสีหน้าที่เป็นมิตรของจูเลียน“เธอคุ้นเคยกับแบล็คเบิร์น ซิตี้ไหมจูเลียน?”“ก็พอประมาณครับ"จูเลียนยิ้มอย่างภาคภูมิใจ“พูดตามตรงนะ ก่อนที่ผมจะขึ้นสู่อำนาจนั้น ผมได้ทุ่มเททั้งหัวใจและจิตวิญญาณให้กับครอบครัวของผม“ผมไม่มีอะไรมากมายนักในแบล็คเบิร์น ซิตี้แห่งนี้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าผมไม่มีอะไรเลยนะ นั่นคือเหตุผลที่ควีนนี่ขอให้ผมมาช่วยคุณ“พูดถึงเรื่องนี้แล้วผมก็อยากจะรู้ว่าคุณมาทำอะไรที่นี่เหรอครับคุณยอร์ก?”จูเลียนเตรียมตัวมาเพื่อการต่อสู้โดยเฉพาะ ถ้าฮาร์วีย์ออกปากเมื่อไหร่ เขาก็จะทุ่มความพยามจนสุดความสามารถเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จฮาร์วีย์พยักหน้า เขายิ้มจาง ๆ ในขณะที่หยิบไม้เสียบอาหารที่เต็มไปด้วยอาหารท้องถิ่นอย่างไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก“ก็ไม่มีอะไรมากหรอก“ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยรักษาดีน คอบบ์ หลังจากที่เขาโดนจูลิโอ...นักบวชปีศาจแห่งอินเดียทำร้าย ฉันมาที่นี่ก็เพื่อช่วยชีวิตเขาให้อยู่รอดปลอดภัย“นอกจากนี้ฉันก็ยั
หญิงสาวที่สวมเดรสสีดำของชาแนลได้วิ่งเข้ามาแล้วสะดุดล้มอยู่ตรงหน้าฮาร์วีย์ดวงตาของจูเลียนและไอรีนดูเย็นชาขึ้นมาทันที จากนั้นผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ในชุดสูทก็ปรากฎตัวขึ้นพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาที่ดูน่ากลัวพวกเขาคว้าตัวหญิงสาวคนนั้นไว้ แล้วเตรียมจะลากเธอออกไปจากห้องนั้นผมเผ้าอันยุ่งเหยิงได้บดบังใบหน้าของหญิงสาวคนนั้นเอาไว้จนหมด เหลือแต่รูปร่างเพรียวบางที่ฮาร์วีย์พอจะดูคุ้นตาทั้งเรือนร่างของเธอชุ่มโชกไปด้วยเหล้า เธอหายใจถี่ ๆ พร้อมกับส่งสายตาอย่างทำอะไรไม่ถูก“ยังวิ่งอยู่อีกเหรอ แกอยากจะตายหรือไงนางสารเลว?!“แกอยากจะตายหรือไง?!”ชายผมยาวดึงผมของผู้หญิงคนนั้น แล้วตบเธอไปรอบ ๆ ห้องอย่างดุร้าย“อ๊ากกก!”เธอกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด หลังจากนั้นไม่นานใบหน้าของเธอก็ถูกเผยให้เห็นฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาจำเธอได้ทันที'เอลเลนเหรอ?''เธอไม่ใช่เพื่อนของเคทีหรอกเหรอ?'“นายน้อยลีมอบเหล้าให้แกดื่มด้วยความเคารพ!“แกกล้าดียังไงมาอวดเก่งอย่างนี้! แกบอกว่าแกคอไม่แข็งอย่างนั้นเหรอ?!“แกกล้าปฏิเสธเขาถึงแม้เขาจะจ่ายเงินให้แก 1.5 ล้านดอลลาร์หลังเรื่องราวทั้งหมดนี้!“แกควรรู้ว่าอะไรดีสำหรับตัวแกน
สีหน้าของไอรีนเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอกระซิบบอกฮาร์วีย์ว่า "นั่นคือนายน้อยคนที่สามของหนึ่งในตระกูลที่ยิ่งใหญ่แห่งทะเลใต้ เขาชื่อเจซ ลี...ผู้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับนายน้อยคนโตของบ้านหลังที่สามของตระกูลคอบบ์"ฮาร์วีย์หรี่ตามองเอลเลนเมื่อพิจารณาจากบทสนทนาทั้งหมดและตัวตนของเจซแล้ว นี่อาจเป็นแผนการโจมตีเคทีก็ได้ ฮาร์วีย์ดันมายืนอยู่ท่ามกลางการต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายด้วยความบังเอิญแท้ ๆ“ทำไมถึงใช้เวลานานขนาดนั้นล่ะแฮรี่?”“ผู้หญิงคนนี้ต่อกรอะไรกับแกไม่ได้เลย แต่แกมาทำให้เสียเวลาไปเปล่า ๆ ปลี้ ๆ แบบนี้!“ฉันกินยาเข้าไปแล้ว! ฉันอยากจะนอนกับเธอใจจะขาดแล้ว!“ไอ้เวรเอ๊ย!”เจซเตะชายผมยาวคนนั้นลงไปกองกับพื้น สารรูปของเขาตอนนี้กำลังเมามายได้ที่เลย“ทำไมแกถึงได้ช้านัก? แกอยากจะตายหรือไง?!”“ผมขอโทษครับนายน้อยลี ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของผมเอง! ผมขอโทษที่ทำคุณต้องหมดสนุกไป!”แฮรี่ตัวสั่นด้วยความกลัว“ไม่ใช่ว่าผมอยากจะขัดขวางความสุขของคุณหรอกนะครับนายน้อยลี!“แต่คนนอกพวกนี้กำลังคิดที่จะต่อสู้กับพวกเรา!”“พวกเขาไม่เพียงแต่สั่งให้เราปล่อยเอลเลนเท่านั้น แต่ยังต้องการให้เราจ่ายเงิน 1.5 ล้าน นั่งคุกเข
ฝูงชนระเบิดหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นสาวสวยพวกนั้นต่างทำหน้ามุ่ยที่ดูเย้ายวนใจ ใบหน้าที่งดงามของพวกเธอต่างเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามเพียะ!ฮาร์วีย์ดีดนิ้วโดยไม่ขยับเขยื้อนสักนิดเดียวเมื่อจูเลียนมองเห็นดังนี้ก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่งแล้วกระโจนออกไปข้างหน้าเขาเตะผู้ชายสองสามคนออกไปให้พ้นทาง แล้วพาเอลเลนไปยืนอยู่ข้าง ๆ ไอรีน“แกพาผู้หญิงของฉันหนีไปเหรอ?!”แฮรี่โกรธมาก เขาดึงปืนออกจากเอว แล้วชี้ปืนไปที่ฮาร์วีย์“ฉันจะระเบิดสมองกลวง ๆ ของแกให้กระจุยเลย!”ก่อนที่แฮรี่จะปลดล็อกไกปืน ฮาร์วีย์ก็ลุกขึ้นยืนเขาเดินเพียงก้าวเดียวก็เข้าไปอยู่ตรงหน้าแฮรี่แล้ว ไม่มีใครตอบโต้เขาได้เร็วพอฮาร์วีย์เคลื่อนไหวเร็วเกินไป!ผู้คนเหล่านี้เคยเห็นผู้เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้มาหลายคนแล้ว แต่ไม่เคยคิดว่าจะมีใครเคลื่อนไหวได้เร็วขนาดนี้ก่อนที่แฮรี่จะเหนี่ยวไกปืนได้นั้น ฮาร์วีย์ก็คว้าปืนมาจากมือเขา แล้วเล็งปืนไปที่ขาของเขา“แกจะยิงเหรอ?“แกจะทำอย่างนั้นได้เหรอ?”ฮาร์วีย์เหนี่ยวไกปืนอย่างใจเย็นปัง!ได้ยินเสียงปืนดังลั่นแฮรี่ล้มลงไปกองกับพื้น แล้วกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดผู้ชายที่สูง
เจซล้มกระแทกกลับไปบนเก้าอี้หลังถูกตบหน้ารอยฝ่ามือสีแดงสดปรากฎให้เห็นบนใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน ตอนนี้เจซมีสีหน้าบิดเบี้ยวที่ดูแย่มาก“ฉันขอบอกแกในตอนนี้นะว่า...ฉันไม่สนใจหรอกว่าแกจะเป็นใคร! แกควรฆ่าฉันให้ตายไปเลยดีกว่า!“เพราะถ้าแกไม่ทำ ฉันจะไปฆ่าคนในครอบครัวแกให้หมด!“ฉันเป็นคนรักษาคำพูดนะ!”ฮาร์วีย์เล็งปืนไปที่ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา“ไปกับใคร? กับคนไร้ประโยชน์พวกนี้เหรอ?”เจซมองดูโดยสัญชาตญาณ จูเลียนเข้าใจคำใบ้นั้น แล้วจัดการกับผู้ชายที่เหลืออยู่พร้อมกับยิ้มอย่างน่ากลัวปรมาจารย์ผู้อารักขาแห่งยอร์กคนนี้จะต้องมีทักษะการต่อสู้ที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอนแต่ถึงกระนั้นจูเลียนก็ถูกวินซ์หรือควีนนี่บดบังความสามารถมาโดยตลอด ในช่วงที่เขาอยู่กับตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงจึงเป็นธรรมดาที่หลังจากมาอยู่ที่แบล็คเบิร์น ซิตี้แล้ว เขาก็เริ่มโชว์เขี้ยวเล็บออกมา เจซไม่คาดคิดว่าคนของเขาจะล้มลงเร็วขนาดนี้ดวงตาของเขากระตุกอยู่ตลอดเวลาแต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้“ถ้าแกเก่งในเรื่องการต่อสู้แล้วจะยังไงเหรอไอ้สารเลว?”“แล้วยังไงเหรอ?“ให้ฉันโทรศัพท์หน่อยถ้าแกกล้า! แกจะตายภายใจไม่กี่วินาที!”“แกอยากโทรหา
ฮาร์วีย์กัดกินผลไม้ในขณะรอการมาถึงของเจซอย่างใจเย็น“ผมมีข้อมูลของเจซมาให้ดูครับคุณยอร์ก"จูเลียนนำโทรศัพท์ของเขาออกมาให้ฮาร์วีย์อ่านเอกสารที่อยู่ข้างในนั้น“เขาไม่ใช่นายน้อยอันดับสูงสุดของหนึ่งในตระกูลที่ยิ่งใหญ่แห่งทะเลใต้ แต่มีอำนาจเล็กน้อยในตระกูลลี“เขาไม่ใช่คนที่ทุกคนจะให้การตอบโต้ในแบล็คเบิร์น ซิตี้ แต่เขามีเพื่อนมากมายในโลกใต้ติน“เราอาจต้องลำบากนิดหน่อยถ้ามีเพียงแค่เราสองคน เราควรโทรเรียกกำลังเสริมไหมครับ?”เป็นธรรมดาที่จูเลียนจะรู้สึกเป็นกังวลที่ฮาร์วีย์ปล่อยให้เจซเป็นอิสระเขาต่อสู้ได้แน่แต่เชื่อว่าเขากับฮาร์วีย์มีจำนวนน้อยกว่ามากถ้าเจซพาคนมาที่นี่เป็นพันคน พวกเขาก็คงเสียเปรียบสุด ๆฮาร์วีย์โยนเปลือกผลไม้ลงในถังขยะอย่างไม่ใส่ใจ จากนั้นก็ใช้ผ้าเช็ดทำความสะอาดแบบเปียกเช็ดมือพร้อมกับยิ้มจาง ๆ“ไม่ต้องหรอก ฉันจะเอาชีวิตรอดออกไปจากสถานที่แห่งนี้ได้ยังไง ถ้าต้องใช้คนเพิ่มเพื่อจัดการกับปลาซิวปลาสร้อยอย่างเจซ?“ฉันไม่สามารถให้ความช่วยเหลือเคทีแบบนั้นได้"จูเลียนตกใจมาก“ช่างน่าประทับใจจริง ๆ ครับคุณยอร์ก! ในที่สุดผมก็เข้าใจแล้ว่าทำไมวินซ์ถึงไม่สามารถกำจัดคุณได้ก่อนหน้า
ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างใจเย็น“แกอยากให้ฉันทำอะไรล่ะ?”เจซส่งเสียงหัวเราะอย่างเย็นชา“หมอบคลานแล้วยอมรับความผิดของแกซะ จากนั้นก็หักแขนแต่ละข้างของแกให้หมด“พาผู้หญิงสองคนนั้นไปที่เตียงนอนของฉัน! ฉันจะเล่นสนุกกับพวกเธอสักสามวันเต็ม ๆ เลย!“พอฉันสุขสมอารมณ์หมายแล้ว ฉันก็จะปล่อยแกไป!”ฮาร์วีย์หรี่ตามอง“ฉันติดสินใจที่จะหักแขนขาของแกให้หมด แกจะไม่มีวันลุกขึ้นยืนได้อีกต่อไป!”“แกควรรู้ว่าอะไรดีกับตัวเองนะฮาร์วีย์!”เจซโกรธเป็นฟืนเป็นไฟมาก เขารู้สึกอับอายอย่างมากเมื่อถูกฮาวีย์ท้าทายต่อหน้าคนของเขาจำนวนห้าร้อยคน“หยุดอวดเบ่งต่อหน้าฉันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นฉันจะจัดการการกับแกชนิดที่พระเจ้าก็ช่วยอะไรแกไม่ได้!“คนของแกอาจต่อสู้ได้ แต่เขาสามารถต่อสู้กับคนจำนวนห้าร้อยคนได้หรือเปล่าล่ะ?!“เขาคงเหนื่อยตายไปซะก่อน!”จูเลียนขมวดคิ้วแล้วมองไปรอบ ๆก็อย่างที่เจซพูดนั่นแหละ จูเลียนคงจะต้องเหนื่อยมากถึงแม้คนจำนวนห้าร้อยคนพวกนั้นจะมานั่งคุกเข่าให้เขาไล่ตบไปทีละคน นี่ยังไม่ต้องพูดถึงการต่อสู้กับผู้คนที่เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้มาเป็นอย่างดี“ถ้าพวกแกมีกันเพียงแคนี้...”ฮาร์วีย์มองไปรอบ ๆ อย่างใจเย็