แชร์

บทที่ 3845

ฮาร์วีย์ยิ้มพร้อมกับทำหน้านิ่ง

“พูดตามตรงนะ...พวกลูกน้องของฉันยังไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วนให้ฉันได้เลย

“แกก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลยเหมือนกัน แม้แต่กับพวกเขาที่นี่

“ปล่อยซีอีโอทอฟต์ซะ แล้วมาสู้กับฉันถ้าแกกล้าพอ!” โซร่าตระโกนบอกอย่างโกรธเกรี้ยวเมื่อเห็นท่าทางอวดดีของฮาร์วีย์

“ฉันจะยอมใช้นามสกุลเดียวกับแกถ้าแกมีชีวิตรอดไปได้!”

เธอรู้สึกเดือดดาลอย่างมาก

เธอมั่นใจว่าเธอเป็นผู้เชี่ยวชาญแห่งยุคนี้ และคงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเธอที่จะกำจัดฮาร์วีย์ทิ้งไป

แต่เธอไม่เคยคิดว่าฮาร์วีย์จะน่ารังเกียจถึงขนาดจับแวนซ์เป็นตัวประกัน ซึ่งทำให้เธอต้องลังเล

ถ้าไม่อย่างนั้นเธอก็มั่นใจว่าฮาร์วีย์คงตายเป็นร้อย ๆ ครั้งไปแล้ว

ฮาร์วีย์ยิ้มให้โซร่า

“ไม่ต้องเป็นห่วง ยังมีโอกาสอยู่เสมอ

“แต่เมื่อคุณเห็นโอกาสนั้นแล้วก็อย่าเสียใจล่ะ"

“ฮ่า ฮ่า!”

โซร่าหัวเราะอย่างเหยียดหยันราวกับว่าเธอสามารถบีบคอฮาร์วีย์ให้ตายได้ทุกเมื่อ

ฮาร์วีย์ทำเมินเฉยต่อโซร่า แล้วมองดูแวนซ์อย่างใจเย็น

"ฉันขอถามแกอีกครั้ง แกจะคืนเงินให้หรือเปล่า?”

“แกคิดว่ายังไงล่ะ?!”

แวนซ์หัวเราะด้วยน้ำเสียงชั่วร้าย

“ฉันต้องคืนด้วยเหรอ? ก็ฆ่าฉันไปเลยสิถ้าแก
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status