บทที่ 3716

หกโมงเช้าวันรุ่งขึ้น ที่โรงพยาบาลฟลัตเวลล์

มีลมพัดแรงอยู่ทุกหนทุกแห่ง

ชั้นที่สูงที่สุดของแผนกผู้ป่วยในเต็มไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์และกลิ่นเลือดคละคลุ้ง

ผู้เชี่ยวชาญจากวงนอกของโกลด์เด้น พาเลซต่างก็นอนอยู่บนเตียงคนไข้ที่เต็มไปด้วยเลือด

พวกเขายังไม่ตายแต่พิการอย่างสิ้นเชิง

บางคนก็มีโอกาสที่จะฟื้นตัวภายในไม่กี่สัปดาห์ แต่ส่วนใหญ่พบจุดจบที่จะต้องกลายเป็นคนธรรมดาไปตลอดชีวิต

โคเอน, เอมิลี่ และสโม้คเข้ารับการผ่าตัดทั้งคืน

มือข้างหนึ่งของสโม้คหายไปอย่างถาวร

ขาของโคเอนและเอมิลี่ไม่สามารถใช้การได้อีกต่อไป

พูดง่าย ๆ ก็คือทั้งสามคนพิการไปตลอดชีวิต

“เหลวไหลสิ้นดี! ไม่จริง!"

หลังจากตื่นนอนเอมิลี่ก็กัดฟันด้วยความโกรธก่อนจะร้องไห้ออกมาดังลั่น

เมื่อวันก่อนเธอยังเป็นหญิงสาวแสนสวยอยู่เลย แต่ในชั่วพริบตาเดียวเธอก็กลายเป็นคนพิการไปซะแล้ว

ใครจะสามารถรับความเป็นจริงเช่นนี้ได้?

ใบหน้าของโคเอนซีดเผือด อำนาจการปกครองของเขาสิ้นสุดลงแล้วนับตั้งแต่ขาหักเป็นสองท่อน!

เขากำลังจะได้เป็นผู้ว่าราชการแทนนายท่านแห่งโกลด์เด้น พาเลซอยู่แล้ว...

แต่ความฝันเหล่านั้นก็หายวับไปกับตา

สำหรับผู้ชายที่มีความทะเยอทะยานอย่