ในเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงชื่อเสียงของฮาร์วีย์ก็ลดลงอย่างฮวบฮาบ และไม่ต่างอะไรกับหนูข้างถนนมีผู้คนมากมายมารวมตัวกันรอบ ๆ หอฝึกยุทธ โดยโยนผักและไข่เน่า ๆ เข้าไปยังสถานที่แห่งนั้นถ้าไม่ใช่เพราะแอนเซลเรียกตำรวจมา สถานที่แห่งนี้ก็คงถูกทิ้งถูกทำลายย่อยยับไปแล้วแต่ถึงกระนั้นฮาร์วีย์ก็ยังโดนดูถูกเหยียดหยามอย่างไม่ยั้งผู้คนต่างขู่ว่าจะฉีกเขาเป็นชิ้น ๆ หรือเรียกร้องให้เขาออกจากประเทศ H ทันทีพูดได้เลยว่าคนพวกนั้นโทษฮาร์วีย์ที่ทำให้เกิดความพ่ายแพ้สี่วันรวดแชมเปี้ยนประจำจังหวัดที่เคยถูกโจมตีและถูกดูหมิ่นมาก่อน ปัจจุบันได้รับการขนานนามจากประชาชนว่าเป็นวีรบุรุษที่แท้จริงคนพวกนั้นเชื่อว่าเหล่าแชมเปี้ยนรู้ว่าตัวเองไร้พลังในการต่อกรกับโซอี้และคนอื่น ๆ อย่างสิ้นเชิง...ซึ่งเหล่าแชมเปี้ยนรู้ว่าฮาร์วีย์เป็นคนวางยาเด็กที่มีความสามารถพวกนั้น...แต่เหล่าแชมเปี้ยนยังคงต่อสู้อย่างสุดกำลังกับความได้เปรียบเช่นนั้น!นี่คือความกล้าหาญอันเด็ดเดี่ยวที่ทุกคนอยากจะเห็น!คนของเลย์น, เคย์เดน และฮาร์วีย์รู้สึกโกรธอย่างมาก พวกเขาเปิดแล็ปท็อปเพียงเพื่อเข้าไปโต้แย้งกับผู้ที่แสดงความคิดเห็นบนโลกออนไลน์น่าเสี
รีแกนหรี่ตามองโดยไม่พูดอะไรสักคำเดียว ทันใดนั้นเธอก็เตะประตูหอฝึกยุทธให้เปิดออกมีสาวกสาวสวยสองคนยืนอยู่ข้าง ๆ เธอ พวกเธอมองเห็นฮาร์วีย์ทันที“เขาอยู่นั่นไงคะ ศิษย์พี่กรีน! เขาคือฮาร์วีย์ ยอร์ก!“เขาคือคนที่วางยาศิษย์น้องของเราและเด็กที่มีความสามารถอีกสองคน!“เขาทำให้เราต้องเสื่อมเสียชื่อเสียงอย่างย่อยยับ!“ถ้าเราพ่ายแพ้อย่างนี้ต่อไป หลงเหมินจะกลายเป็นผู้ทรยศของคนทั้งแผ่นดิน!“ไอ้สารเลวนี่เป็นคนก่อเรื่องทั้งหมดนี้!”เหล่าสาวกพวกนี้ยังคงดูถูกฮาร์วีย์ในขณะที่กัดฟันแน่น พวกเขาอยากจะฉีกร่างของฮาร์วีย์ให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเสียเหลือเกินฝูงชนด้านนอกต่างดีอกดีใจเมื่อภาพภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น'ไอ้สารเลวนี่กล้าสมรู้ร่วมคิดกับศัตรูเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองได้ยังไง?! เขาสมควรถูกหลงเหมิน วอร์แบนด์จัดการ!'ผู้ตรวจสอบที่รับผิดชอบในการรักษาความเรียบร้อยต่างเฝ้าดูด้วยสายตาที่สดใส พวกเขาไม่ได้สนใจที่จะหยุดยั้งเรื่องวุ่นวายนี้เลยฮาร์วีย์กำลังจิบชาอยู่กลางห้องโถงใหญ่เขาวางโทรศัพท์ลงก่อนจะมองดูรีแกนอย่างสงสัยเขาคิดว่าเหล่าผู้อาวุโสและผู้สูงศักดิ์ของหลงเหมินมาตามหาเขา แต่ศิษย์ผู้พี่ของฟิล
ฮาร์วีย์มองดูเหล่าสาวกที่กำลังโกรธแค้นแทนรุ่นน้องอย่างสงสัย และไม่ได้ตอบอะไรออกไปตรง ๆนับเป็นเรื่องดีที่พวกเขาออกมาต่อสู้เพื่อฟิลิป อย่างน้อย ๆ พวกเขาก็เต็มไปด้วยจิตวิญญาณ…แต่ยังไงก็ตามนี่ก็เพียงพอแล้วที่จะแสดงให้เห็นว่าพวกเธอโง่เขลาแค่ไหนที่ถูกหลอกใช้ได้อย่างง่ายดายสีหน้าของรีแกนดูแย่ลงเมื่อเห็นท่าทีเยาะเย้ยของฮาร์วีย์“ถ้าไม่อยากตายอยู่ที่นี่ก็อธิบายทุกอย่างออกมาให้ถูกต้อง!” เธอร้องบอกหลังจากก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวหนึ่ง“ไม่อย่างนั้นคุณจะไม่มีทางเอาชีวิตรอดออกไปจากที่นี่ได้!"จะบอกอะไรให้นะ! มีเพียงหลงเหมิน วอร์แบนด์เท่านั้นแหละที่ดูมีเหตุมีผลอยู่ในตอนนี้!"สาขามืดและสาขาภายนอกทั้งห้าจะปลิดชีวิตคุณโดยไม่ต้องพูดอะไรแม้แต่คำเดียว!“เราให้โอกาสคุณได้อธิบายตัวเอง! คุณเข้าใจฉันไหม?“แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าคุณจะได้รับอนุญาตให้ทำท่าทางอวดเก่ง!“หยุดทำเป็นหูหนวกและเป็นใบ้ได้แล้ว! สารภาพออกมา!“คุกเข่าลงและอธิบายออกมาเดี๋ยวนี้!“ถ้ายังไม่ยอมทำก็อย่ามาโทษพวกเราในสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปล่ะ!”รีแกนโกรธมาก โดยปกติแล้วใคร ๆ ต่างก็ให้ความเคารพยำเกรงในตัวตนของเธอกันทั้งนั้นเธอยังเชื่อ
เลย์นทำเมินเฉยต่อสาวกคนนั้น แล้วเดินไปหาฮาร์วีย์อย่างใจเย็น“เธอไม่เข้าใจที่ฉันพูดเหรอ?!”สาวกคนนั้นเดือดดาลเป็นอย่างมากหลงเหมิน วอร์แบนด์จำเป็นต้องรักษาชื่อเสียงเอาไว้!แต่หลายคนที่นี่กลับไม่ให้ความเคารพยำเกรงพวกเขาเลย“ศิษย์พี่กรีน! ผู้หญิงคนนี้เป็นสาวกวงนอกของโกลด์เด้น พาเลซ เธอชื่อเลย์น ไนส์เวลล์ เป็นบอดี้การ์ดของไอ้สารเลวนั่น!”“เลย์น ไนส์เวลล์?”รีแกนหัวเราะเบา ๆ อย่างเย็นชา“สาวกวงนอกของโกลด์เด้น พาเลซในตำนานเหรอ?”"น่าประทับใจ! ฉันจะทำให้แกต้องพิการเพราะไปอยู่ฝ่ายเดียวกับฮาร์วีย์!"“คุณยอร์กคะ”เลย์นรินชาใส่ถ้วยให้ฮาร์วีย์ โดยยังทำเมินเฉยต่อรีแกนและคนอื่น ๆ อยู่“เราได้ตรวจสอบสถานการณ์นี้แล้ว เด็กที่มีความสามารถเหล่านี้มาที่นี่ด้วยความสมัครใจ“หัวหน้าฝ่ายหลงเหมิน วอร์แบนด์อาจไม่รู้เรื่องนี้ก็ได้“ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาลุกขึ้นมาต่อสู้เพื่อรุ่นน้อง พวกเขาประมาทไปหน่อย แต่ก็ไม่ใช่ความผิดของพวกเขาเลย“เราควรปล่อยพวกเขาไป”เลย์นพยายามโน้มน้าวฮาร์วีย์ เธอชื่นชมรีแกนและคนอื่น ๆ ที่มาที่นี่เพื่อช่วยฟิลิปแต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ถูกหลอกใช้เพราะความประมาทเลินเล่อของพวกเขานั่
รีแกนกัดฟันกรอดเธอไม่อยากจะเชื่อว่าฮาร์วีย์จะมีเหรียญตรากองบังคับคดีของหลงเหมิน“เธอคิดว่านี่เป็นของปลอมจริง ๆ เหรอ?”ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างสงบในขณะที่เขาสะบัดถ้วยชาไปยังเหรียญตราอันนั้นจากนั้นเหรียญตราอันนั้นก็เลื่อนไปทางรีแกนพร้อมกับสะท้อนแสงเจิดจ้า“ฉันขอแนะนำให้เธอดูอย่างใกล้ชิดนะสาวน้อย“อย่าเข้าใจฉันผิด”รีแกนมองเขาด้วยสายตาเคร่งขรึม แล้วเหลือบมองไปที่เหรียญตรานั้น หัวใจของเธอพองโตขึ้นทันทีที่เธอเห็นเครื่องหมายที่ซ่อนอยู่สองสามอัน ที่ยืนยันว่าเป็นเหรียญตราของแท้ เธอรีบคุกเข่าลงทันทีโดยกระแทกเข่าลงกับพื้นเธอไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไป เหรียญตรานั้นเป็นของจริงอย่างไม่ต้องสงสัย!แม้แต่ผู้หญิงทรงอำนาจอย่างรีแกนก็อดที่จะตัวสั่นไม่ได้เธอไม่รู้เลยว่าจริง ๆ แล้วฮาร์วีย์เป็นใคร แต่เหรียญตรานั้นก็เพียงพอที่จะเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงสถานะอันทรงอำนาจของเขา ฮาร์วีย์ไม่ใช่คนที่รีแกนจะไปต่อกรได้ถ้าเธอไม่คุกเข่าเธอก็จะไม่ใช่คนเดียวที่มีปัญหา แต่หลงเหมิน วอร์แบนด์ทั้งหมดก็จะถูกลากลงมาด้วย“ฉันขอโทษค่ะคุณยอร์ก นี่เป็นเรื่องเข้าใจผิดเท่านั้นเอง…“โปรดให้โอกาสพวกเราได้แก้ตัวด้วยเถอะค่
เดเมียนพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า“ฉันเข้าใจคุณผิด คุณยอร์ก“เรารู้ว่าคุณปฏิบัติต่อรีแกนและคนอื่น ๆ ยังไง“ผมเป็นคนใจแคบ!“คนอย่างคุณจะสมคบคิดกับศัตรูเพื่อผลประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ได้ยังไง?“ในนามของสาขาด้านในและด้านนอกทั้งแปด ผมต้องขอโทษคุณด้วย ผมหวังว่าคุณจะทำการแข่งขันในวันพรุ่งนี้ได้ดีนะครับ!”ฮาร์วีย์ยิ้ม“คุณใจดีเหลือเกิน“ผมมีหน้าที่รับผิดชอบต่อเด็กที่มีความสามารถพวกนั้นเหมือนกัน แต่ผมไม่ได้ดูแลพวกเขาอย่างที่รับปากเอาไว้“จึงเป็นธรรมดาที่พวกคุณทั้งหมดคนจะสงสัยผม และหยุดยั้งผมไว้ไม่ให้เข้าร่วมการต่อสู้“ท้ายที่สุดแล้วเราทุกคนต้องมองภาพที่ใหญ่กว่านี้ มันไม่ใช่แค่เรื่องผลประโยชน์ส่วนตัวเท่านั้น“แต่เนื่องจากตอนนี้เราตกอยู่ในสถานการณ์ที่แปลกประหลาด ผมจะเป็นคนเริ่มก่อนอีกครั้งหนึ่ง“ผมหวังว่าพวกคุณทุกคนจะเชื่อใจผมในครั้งนี้“ท้ายที่สุดแล้วพวกเราทุกคนก็เป็นคนของประเทศ H เราไม่ควรต่อสู้กันเอง ศัตรูของเราจะหัวเราะเยาะได้ถ้าพวกเขารู้เรื่องนี้!“ตราบใดที่ไม่มีใครลากผมลงไป ก็นับเป็นเรื่องง่ายสำหรับผมที่จะบดขยี้ชาวอินเดียพวกนั้น”ฟิชเชอร์และเดเมียนพยักหน้าหลังจากได้ยินคำพูดข
รีอาจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาของพวกเขา“เมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว มันไม่สำคัญหรอกว่าเราจะชนะการต่อสู้หรือไม่“แต่ถ้าเราถูกตราหน้าว่าเป็นคนขายชาติหลังจากปล่อยให้ฮาร์วีย์ขึ้นไปบนสังเวียน เราก็จบกัน!“พวกคุณน่าจะรู้ดีกว่าฉันนะว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นหลังจากนั้น!”ใบหน้าของฟิชเชอร์และเดเมียนดูมืดมนลงทันทีไบรซ์ซึ่งนิ่งเงียบอยู่ตลอดเวลาก็พูดขึ้นในที่สุด"ใช่แล้ว ดูเหมือนว่าเรากำลังจะพ่ายแพ้แต่เรายังมีความหวัง!“แต่ถึงกระนั้นฮาร์วีย์ก็ขอเข้าร่วมการต่อสู้ ทั้ง ๆ ที่เขาได้กลายเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญอยู่ก็ตาม“พูดง่าย ๆ ก็คือผมแค่ไม่ไว้ใจเขา!“ผมอยากให้แชมเปี้ยนอีกสองคนที่เหลือแพ้…“...ดีกว่าปล่อยให้เขาทำการต่อสู้“ผมเชื่อว่าเขาจะไม่มีทางพลิกสถานการณ์ขึ้นมาได้ เขาจะทำให้พวกเราทุกคนต้องอับอายด้วย“ผมเลือกที่จะปล่อยให้หลงเหมินพ่ายแพ้มากกว่าจะยอมให้เขาปรากฏตัว”ฮาร์วีย์หรี่ตาลง เขาจ้องมองไปที่ไบรซ์และรีอาผู้ชอบธรรมหัวรั้นเพื่อปกป้องชื่อเสียงของตนเอง...เพื่อป้องกันไม่ให้คนนอกพลิกสถานการณ์ของการต่อสู้...เพื่อหยุดยั้งฮาร์วีย์และหยุดใครก็ตามจากการได้ตำแหน่งนายน้อยของหลงเหมิน...ทั้งสองคนต่างทุ
“เว้นเสียแต่ว่าเขาจะอ่อนแออย่างมาก…“มีอีกหนึ่งเหตุผลที่เราไม่อยากปล่อยให้เขาทำการต่อสู้ เขาแค่ดูน่าสงสัยเกินไป!“เราไม่สามารถแบกรับความเสี่ยงในการส่งเขาไปเป็นแนวหน้าได้“ถ้าเขาทำผิดพลาดเพียงครั้งเดียว พวกเราทุกคนจะถูกลากลงไปพร้อมกับเขา!”“รวมไปถึงเจ้าหญิงไรท์ด้วย!” รีอาร้องบอกอย่างขมขื่นในขณะเดียวกันคำพูดของเธอมีความหมายที่แตกต่างออกไป เธอทำหน้าสิ้นหวังราวกับว่าไม่มีใครรับผิดชอบต่อสถานการณ์นี้ หากมีเรื่องผิดพลาดเกิดขึ้นเซียนน่ายิ้มและโบกมือ ทำไม้ทำมือให้ลูกน้องไปปิดประตูจากนั้นเธอก็มองไปที่รีอา“เนื่องจากพวกเราที่นี่ล้วนเป็นคนฉลาด ฉันจะทำให้ทุกอย่างชัดเจน“แต่ฉันก็ต้องแน่ใจอะไรบางอย่างก่อน…“คุณไม่ได้หยุดยั้งฮาร์วีย์ไม่ให้ทำการต่อสู้เพราะเรื่องครอบครัวของคุณใช่ไหม?”ไบรซ์และรีอาตัวแข็งทื่อทันทีพวกเขาไม่คิดว่าเซียนน่าจะพูดอะไรออกมาแบบนี้ทั้งสองคนหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนตอบว่า “ไม่ใช่อย่างแน่นอน!”"ดี"เซียนน่ายิ้ม“ถ้าเป็นอย่างนั้นเราก็มาคุยกันด้วยเหตุผลดีกว่า“บางทีคุณอาจไม่รู้อะไรเกี่ยวกับฮาร์วีย์มากนักก็ได้ แต่ฉันสามารถบอกคุณได้ทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเขา“เขาเป็นเจ้าข