หกโมงเช้าวันรุ่งขึ้น ที่โรงพยาบาลฟลัตเวลล์มีลมพัดแรงอยู่ทุกหนทุกแห่งชั้นที่สูงที่สุดของแผนกผู้ป่วยในเต็มไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์และกลิ่นเลือดคละคลุ้งผู้เชี่ยวชาญจากวงนอกของโกลด์เด้น พาเลซต่างก็นอนอยู่บนเตียงคนไข้ที่เต็มไปด้วยเลือดพวกเขายังไม่ตายแต่พิการอย่างสิ้นเชิงบางคนก็มีโอกาสที่จะฟื้นตัวภายในไม่กี่สัปดาห์ แต่ส่วนใหญ่พบจุดจบที่จะต้องกลายเป็นคนธรรมดาไปตลอดชีวิตโคเอน, เอมิลี่ และสโม้คเข้ารับการผ่าตัดทั้งคืนมือข้างหนึ่งของสโม้คหายไปอย่างถาวรขาของโคเอนและเอมิลี่ไม่สามารถใช้การได้อีกต่อไปพูดง่าย ๆ ก็คือทั้งสามคนพิการไปตลอดชีวิต“เหลวไหลสิ้นดี! ไม่จริง!"หลังจากตื่นนอนเอมิลี่ก็กัดฟันด้วยความโกรธก่อนจะร้องไห้ออกมาดังลั่นเมื่อวันก่อนเธอยังเป็นหญิงสาวแสนสวยอยู่เลย แต่ในชั่วพริบตาเดียวเธอก็กลายเป็นคนพิการไปซะแล้วใครจะสามารถรับความเป็นจริงเช่นนี้ได้?ใบหน้าของโคเอนซีดเผือด อำนาจการปกครองของเขาสิ้นสุดลงแล้วนับตั้งแต่ขาหักเป็นสองท่อน!เขากำลังจะได้เป็นผู้ว่าราชการแทนนายท่านแห่งโกลด์เด้น พาเลซอยู่แล้ว...แต่ความฝันเหล่านั้นก็หายวับไปกับตาสำหรับผู้ชายที่มีความทะเยอทะยานอย่
“เกิดอะไรขึ้นเหรอโคเอน?”เอเดรียนจุดซิการ์แล้วพ่นควันออกมา สีหน้าของเขาดูแย่มาก“ใครทำร้ายแกได้ถึงขนาดนี้? แล้วยังทำให้สโม้คถึงกับพิการด้วย!”แน่นอนว่าเขาไม่รู้เลยว่าโคเอนและคู่หมั้นก็พิการเหมือนกัน“ฮาร์วีย์ ยอร์ก! คนที่เป็นเจ้าของหอฝึกยุทธ์นั่นแหละ!“เขามีบอดี้การ์ดที่แข็งแกร่ง! เลย์นก็อยู่กับเขาเหมือนกัน นางผู้หญิงทรยศ!“บอดี้การ์ดช่างแข็งแกร่งเหลือเกิน! แม้แต่สโม้คก็ไม่สามารถโจมตีเธอได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว!”โคเอนจะชี้แจงถึงสถานการณ์ทั้งหมดในไม่ช้านี้แต่ยังไงก็ตามเขาไม่ได้บอกเลยว่าทำไมฮาร์วีย์ถึงมาปรากฏตัว เขาเน้นย้ำถึงความหยิ่งผยองและเล่ห์เหลี่ยมของฮาร์วีย์ “ฮาร์วีย์? เขาเป็นแชมป์ระดับจังหวัดของการประชุมสุดยอดหลงเหมินใช่ไหม?“เขากล้าดียังไงมาเป็นปรปักษ์กับโกลด์เด้น พาเลซ แถมยังไม่ให้ความเคารพชาวอินเดียพวกนั้นด้วย!“เรามีคนทรยศที่ต้องจัดการเหมือนกัน…"น่าสนใจ! น่าสนใจมาก!"เดนอวดรอยยิ้มที่ดูเย็นชา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอาฆาตมาดร้าย เขาจะไล่ล่าทุกคนที่แตะต้องลูกสาวของเขาแม้แต่นิดเดียวเอเดรียนพยักหน้า“ไม่ว่าโคเอนและเอมิลี่จะทำอะไรก็ตาม นี่เป็นเรื่องของโกลด์เด้น พ
เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์มาถึงจุดสูงสุดของฟลัตเวลล์ไบรซ์, ฟิชเชอร์, เดเมียน และคนอื่น ๆ อีกหลายคนก็อยู่ที่นั่นแล้วมีผู้หญิงคนหนึ่งยืนปะปนอยู่ในฝูงชนจนทำให้ฮาร์วีย์ต้องเหลือบมองอีกครั้งดูเหมือนว่าเธอจะมีอายุไม่เกินยี่สิบแปดปี เธอมีรูปร่างเพรียวบางและไว้ผมยาวปล่อยให้ปลิวไสวตามแรงลม เมื่อรวมเข้ากับการแต่งหน้าที่ดูงดงามแล้ว ไม่มีใครจะสามารถลืมรูปโฉมเช่นนี้ได้เธอเปล่งประกายออร่าแบบผู้หญิงที่ร่ายมนต์สะกดให้ผู้ชายต้องสบตาเธอใคร ๆ ต่างก็พยายามอย่างสุดชีวิตที่จะเอาชนะใจผู้หญิงแบบนั้น หรือนั่งคุกเข่าต่อหน้าเธอแล้วเรียกเธอว่า "ราชินี"แต่ยังไงก็ตามไบรซ์และคนอื่น ๆ ไม่ได้มองผู้หญิงคนนั้นเลย พวกเขามีสีหน้าที่ดูแย่มากราวกับว่าพวกเขากำลังถูกกดดันอย่างมาก“รองหัวหน้าและท่านอาวุโสสตีล มีอะไรเหรอ?" ฮาร์วีย์ถามหลังจากจิบกาแฟที่ราเชลนำมาให้แล้ว“เธอกังวลในเรื่องการต่อสู้หรือเปล่า?”"ไม่เลย พวกเขาไม่สามารถทำอะไรคนอย่างผมได้หรอก“ฉันตั้งใจจะพาพวกเขาออกไปด้วยตัวเองตั้งแต่แรกแล้วล่ะ”ฮาร์วีย์คิดว่าไบรซ์และคนอื่น ๆ รู้เรื่องที่แอมเบอร์และเด็กที่มีความสามารถคนอื่น ๆ ถูกวางยา และเหตุการณ์นั้นท
“ที่สำคัญกว่านั้น ผมเป็นแชมเปี้ยนประจำจังหวัดของฟลัตเวลล์“ผมก็ไม่เคยแพ้ชาวอินเดียพวกนั้นเหมือนกัน“อย่างน้อยก็บอกเหตุผลมาหน่อยว่าทำไมคุณถึงไม่อยากให้ผมเข้าต่อสู้”ฮาร์วีย์ตั้งข้อสงสัย เขาไม่อยากให้หลงเหมินถูกล้อเลียนอย่างไม่มีเหตุผลรีอาหรี่ตามองฮาร์วีย์ แล้วหัวเราะเบา ๆ อย่างเย็นชา“เราทุกคนรู้ดีว่าคุณเป็นแชมเปี้ยนประจำจังหวัด เรารู้ว่าคุณก็เป็นนักสู้ที่แข็งแกร่งด้วย เรารอคอยที่จะได้เห็นคุณขึ้นไปบนสังเวียน…“แต่เราแค่ไม่ไว้ใจคุณอีกต่อไป“และเนื่องจากเราไม่ต้องการใช้คนที่เราไม่ไว้ใจ เราจึงควรให้โอกาสกับคนอื่น“ทุกคนสามารถวางใจได้หากเป็นเช่นนั้น”“คุณไม่ไว้ใจผมเหรอ?”ฮาร์วีย์หรี่ตาลง“ทำไมคุณไม่พูดให้มันชัดเจนกว่านี้หน่อยล่ะ?”รีอาทำเสียงเยาะเย้ย“คุณยังไม่เข้าใจอีกเหรอ?”“ผมไม่เข้าใจจริง ๆ หากคุณสามารถโน้มน้าวผมได้ ผมก็จะลาออกด้วยความสมัครใจ”ฮาร์วีย์ตอบด้วยสายตาเย็นชา“แต่ถ้าทำไม่ได้คุณก็จะต้องออกไปจากที่นี่ทันที“คุณไม่มีอำนาจตัดสินใจในเรื่องของหลงเหมินอยู่แล้ว!”"คุณ…"ใบหน้าของรีอาดูมืดลงทันทีหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันอยากจะให้ทุกคนได้ข้ออ้างในการหลบหนี
รีอาหัวเราะเบาๆ“เราไม่ได้บอกว่าคุณรับสินบนนะฮาร์วีย์!“เราไม่ได้บอกว่าคุณขายชาติด้วย!“ท้ายที่สุดแล้วเรายังคงยอมรับว่าคุณเป็นบุคคลสำคัญของที่นี่“แต่คุณต้องเข้าใจด้วยนะว่า เพื่อความปลอดภัยของประเทศ เราอนุญาตให้คุณขึ้นไปบนสังเวียนไม่ได้!“ลองคิดดูสิว่าแอมเบอร์และเด็กที่มีความสามารถเหล่านั้นถูกวางยาทันทีหลังจากที่คุณพบกับโซอี้! มีการโอนเงินหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์ไปยังบัตรของคุณด้วย!“ไปบอกเรื่องนี้กับใครตามท้องถนน เขาก็จะบอกว่าคุณไม่น่าไว้ใจกันทั้งนั้น!“เพื่อเห็นแก่ส่วนรวมวันนี้คุณขึ้นไปบนเวทีไม่ได้“เราจะตรวจสอบสถานการณ์เพิ่มเติมก่อนที่จะลงรายละเอียดอะไรให้มากกว่านี้“ยังมีนักสู้เหลืออีกสิบสี่คน แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถต่อสู้กับชาวอินเดียที่เหลือได้ เราก็ยังมีเวลาจนถึงวันที่ห้า!“เราควรจะทำให้ทุกอย่างชัดเจนภายในสี่วันข้างหน้านี้“นี่ไม่ใช่การขอร้องนะ ฮาร์วีย์ แต่นี่คือคำสั่ง!“ฉันไม่สนใจหรอกว่าคุณจะคิดยังไง เราแค่อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับแอมเบอร์และเด็กที่มีความสามารถพวกนั้น“ถ้าคุณต้องการความจริงก็แค่ถามโคเอนเท่านั้น!"พอเถอะ! คุณคิดว่าฉันไม่รู้ว่าคุณไปก่อปัญหาอะไรขึ้
คำพูดนั้นทำให้ฟิชเชอร์ก็ตัวแข็งทื่อ“เธอหมายถึงอะไร?”“แน่นอนว่าพวกเขาสามารถหาทางรู้ได้ว่าผมมีทรัพย์สินอยู่เท่าไหร่ในฟลัตเวลล์“พวกเขาคิดจริง ๆ เหรอว่าชาวอินเดียพวกนั้นสามารถซื้อตัวผมได้ด้วยเงินเพียงหนึ่งร้อยห้าสิบล้าน?“ช่างเป็นเรื่องตลกอะไรอย่างนี้!“แล้วอีกอย่างหนึ่งนะ ผมเอาโคดี้ออกจากภาพนั้นไปแล้ว ไม่ว่าคุณจะมองอย่างไร ชาวอินเดียพวกนั้นก็ไม่มีวันรับผมเข้าไปแน่ แม้ว่าผมจะโง่พอที่จะยอมรับข้อเสนอของพวกเขาก็ตาม“นี่อาจดูเหมือนว่าพวกเขากำลังพยายามทำให้ผมเข้าไปอยู่ฝ่ายเดียวกับพวกเขา แต่ทั้งหมดนั้นเป็นเพียงกลอุบายที่ชั่วร้าย“พวกเขาแค่บอกว่ามันเสี่ยงสำหรับผมที่จะต่อสู้ เพราะมีใครบางคนที่อยู่เบื้องหลังพยายามจะหยุดยั้งผมเอาไว้“หลังจากที่แอมเบอร์และเด็กที่ความสามารถทั้งหมดนั้น เอาชนะผู้มีความสามารถชั้นยอดจากอินเดียได้ ชาวอินเดียพวกนั้นก็ตระหนักว่าพวกเขาไม่ได้แข็งแกร่งเท่าที่เราคิดไว้ในตอนแรก“ในด้านหนึ่งนั้นพวกเขาไม่ต้องการให้ผมมีส่วนร่วมในช่วงเวลาที่สำคัญเช่นนี้ ดังนั้นผมจึงไม่มีทางเป็นผู้ชนะเลิศได้ จึงไม่มีโอกาสที่จะได้รับการแต่งตั้งให้เป็นนายน้อยของหลงเหมิน“ในบรรดานักสู้ทั้งสิ
ฮาร์วีย์ออกจากจุดสูงสุดของฟลัตเวลล์อย่างเงียบ ๆ หลังจากนั้นไม่นานสำหรับเขาแล้ว รีอาและคนอื่น ๆ ที่ออกมาในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรนักอย่างน้อย ๆ เขาก็หาเวลาเพื่อช่วยแอมเบอร์และเด็กที่มีความสามารถเหล่านั้นได้ในที่สุดยาชุบชีวิตเป็นยาแปลก ๆ แต่ก็ไม่ถือว่าเป็นยาพิษวิธีที่ดีที่สุดในการช่วยเด็กทั้งสามคนก็คือให้พวกเขาตื่นขึ้นมาตามธรรมชาติตามการอนุมานของฮาร์วีย์นั้น ถึงแม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะแช่นิ้วของเธอในยาชุบชีวิตไว้ตลอดทั้งวัน ก็ยังส่งผลกระทบได้น้อยมากแต่เนื่องจากตอนนี้มีเวลาว่างแล้ว ฮาร์วีย์จึงพยายามปลุกแอมเบอร์และคนอื่น ๆ ด้วยตัวเองดังนั้นเขาจึงให้รูดอล์ฟและทีมงานของเขาทำการล้างท้องเด็กที่มีความสามารถทั้งสามคน ก่อนจะให้น้ำเกลือผ่านทางหลอดเลือดดำจากนั้นเขาก็กระทุ้งไปตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกายเพื่อกระตุ้นกำลังวังชาผ่านไปหนึ่งวันเต็มหลังจากเหนื่อยล้ามากแล้ว ฮาร์วีย์ก็หยุดให้การดูแลเด็กที่มีความสามารถทั้งสามคน ทันใดนั้นราเชลซึ่งยังอยู่ที่จุดสูงสุดของฟลัตเวลล์ก็โทรหาเขาการโทรมานั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร ฮาร์วีย์รู้อยู่แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นรีอาและไบรซ์ได้คั
ในเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงชื่อเสียงของฮาร์วีย์ก็ลดลงอย่างฮวบฮาบ และไม่ต่างอะไรกับหนูข้างถนนมีผู้คนมากมายมารวมตัวกันรอบ ๆ หอฝึกยุทธ โดยโยนผักและไข่เน่า ๆ เข้าไปยังสถานที่แห่งนั้นถ้าไม่ใช่เพราะแอนเซลเรียกตำรวจมา สถานที่แห่งนี้ก็คงถูกทิ้งถูกทำลายย่อยยับไปแล้วแต่ถึงกระนั้นฮาร์วีย์ก็ยังโดนดูถูกเหยียดหยามอย่างไม่ยั้งผู้คนต่างขู่ว่าจะฉีกเขาเป็นชิ้น ๆ หรือเรียกร้องให้เขาออกจากประเทศ H ทันทีพูดได้เลยว่าคนพวกนั้นโทษฮาร์วีย์ที่ทำให้เกิดความพ่ายแพ้สี่วันรวดแชมเปี้ยนประจำจังหวัดที่เคยถูกโจมตีและถูกดูหมิ่นมาก่อน ปัจจุบันได้รับการขนานนามจากประชาชนว่าเป็นวีรบุรุษที่แท้จริงคนพวกนั้นเชื่อว่าเหล่าแชมเปี้ยนรู้ว่าตัวเองไร้พลังในการต่อกรกับโซอี้และคนอื่น ๆ อย่างสิ้นเชิง...ซึ่งเหล่าแชมเปี้ยนรู้ว่าฮาร์วีย์เป็นคนวางยาเด็กที่มีความสามารถพวกนั้น...แต่เหล่าแชมเปี้ยนยังคงต่อสู้อย่างสุดกำลังกับความได้เปรียบเช่นนั้น!นี่คือความกล้าหาญอันเด็ดเดี่ยวที่ทุกคนอยากจะเห็น!คนของเลย์น, เคย์เดน และฮาร์วีย์รู้สึกโกรธอย่างมาก พวกเขาเปิดแล็ปท็อปเพียงเพื่อเข้าไปโต้แย้งกับผู้ที่แสดงความคิดเห็นบนโลกออนไลน์น่าเสี