บทที่ 3350

พอร์ควิงก์หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดหมายเลข…

ได้ยินเสียงเย็นชาจากอีกด้านหนึ่ง

“พอร์ควิง? ทำไมนายยังไม่กลับมาอีก”

พอร์ควิงสั่นขณะสบตาฮาร์วีย์

“ผมเทียบอะไรกับผู้ชายคนนี้ไม่ได้เลย นายหญิงจอห์น

“เขาบอกว่าตราทองคำของคุณทำอะไรเขาไม่ได้!

“ผมถูกทำร้ายอย่างหนัก!”

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ดาห์เลียก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ฉันนึกว่าคืนนี้จะไม่มีอะไรให้ทำเสียอีก

“ดูเหมือนมีคนกำลังหาเรื่องสนุกอะไรมาให้ฉันทำแล้ว

“เตรียมสถานที่ไว้ให้ดีล่ะ

“ถ้าเขาอยากเล่นเราก็จะเล่นกับเขาด้วย”

……

สิบนาทีต่อมา ลูกค้าทุกคนในบาร์ก็ถูกไล่ออกไป

หลังจากนั้นไม่นาน สมาชิกจากแก๊งโอเวอร์ลอร์ดก็ปรากฏตัวขึ้น และล้อมรอบสถานที่ทั้งหมดอย่างสมบูรณ์

แม้แต่ถนนก็ยังเต็มไปด้วยชายร่างกำยำสูงใหญ่

บรรยากาศอันอบอุ่นภายในบาร์ถูกแทนที่ด้วยความเย็นชาและหยิ่งผยอง

เสียงรองเท้าส้นสูงดังกึกก้องไปทั่ว เจตนาสังหารลอยคละคลุ้ง

ในตอนที่ฮาร์วีย์บอกให้ใครสักคนเอาชาให้เขาเพิ่ม ประตูก็ถูกเตะลงและมีสาวสวยผู้สวมถุงน่องบาเลนเซียก้าเดินเข้ามา

หลายคนอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายหลังจากได้เห็นเธอ แน่นอนว่าฮาร์วีย์ไม่ได้รวมอยู่ในคนพวกนั้น

ดาห์เลียเดินเ