วันถัดไปที่บริษัทฮาร์ทสโตนแมนดี้ ซิมเมอร์ทำงานข้ามคืนก่อนที่เธอจะเดินออกจากห้องทำงานด้วยท่าทางไร้เรี่ยวแรงเพราะลิเลียน เยตส์ เธอจึงไม่สามารถอยู่ที่ฐานของแก๊งขวานได้ หนึ่งในห้องภายในอาคารจึงถูกเปลี่ยนเป็นห้องพักชั่วคราวของเธอแมนดี้ทานโจ๊กที่เธอทำเองเล็กน้อยการบริหารบริษัทไม่ใช่เรื่องง่ายเลย นอกเหนือจากรายละเอียดบัญชีทั้งหมดที่เธอต้องจัดการแล้ว ผู้ถือหุ้นคนอื่น ๆ ยังวุ่นวายเมื่อพวกเขามีอำนาจของตนเองแม้ว่าแมนดี้จะมีอำนาจสูงสุดในบริษัทด้วยหุ้น 70 เปอร์เซ็นต์ของเธอ เธอก็ไม่อาจประมาทผู้ถือหุ้นคนอื่น ๆ ได้นอกจากความเกลียดคนนอกของสังคมชนชั้นสูงในฟลัตเวลล์แล้ว ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านชีวิตของแมนดี้ยังทุกข์ยากแต่หลังจากที่คิดได้ว่าฮาร์วีย์คือคนที่ให้หุ้นทั้งหมดแก่เธอ แมนดี้ก็หายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะตรวจสอบบัญชีอีกครั้งหากเธอยังคงไม่สามารถทำงานได้ดีหลังจากที่ฮาร์วีย์มอบทุกอย่างให้เธอโดยไม่เรียกร้องการตอบแทนใด ๆ เธอก็คงไม่มีโอกาสที่จะได้เติบโตภายในตระกูลฌองปัง!ทันใดนั้นเสียงที่ดูเหมือนจะสะท้อนมาจากประตูหน้าอาคารก็ดังขึ้น แมนดี้ลุกขึ้นโดยสัญชาตญาณหลังจากที่ได้ยินเสียงนั้น“คุณจะทำอ
“ถ้าคุณไม่บอกฉัน ฉันก็จะไม่โทรเรียกเขา” แมนดี้ ซิมเมอร์ตอบด้วยสีหน้าจริงจัง“คุณควรจะกลับไปซะ ไม่อย่างนั้นฉันจะแจ้งตำรวจ”แมนดี้ไม่รู้ว่าผู้หญิงตรงหน้าเธอมีความแค้นอะไรกับฮาร์วีย์ ยอร์ก...แต่เธอกลัวว่าฮาร์วีย์จะต้องเจ็บตัวหลังจากที่เห็นนักบวชปีศาจทั้งสอง“ฉันตามหาเขามาทั้งวันแล้ว…“แต่ฉันก็ยังหาไอ้สารเลวนั่นไม่เจอ!“คุณเป็นอดีตภรรยาของเขา งั้นเราคงทำได้เพียงให้ขังคุณไว้ที่นี่เพราะเราหาเขาไม่เจอ!”ไดอาน่า ลีจ้องแมนดี้อย่างเยือกเย็น“คุณควรจะโทรเรียกเขามาเดี๋ยวนี้ ถ้าฉันโกรธขึ้นมาก็อย่าหาว่าฉันไม่เตือน!”เห็นได้ชัดว่าไดอาน่าไม่รู้ว่าฮาร์วีย์อยู่ที่ฐานของแก๊งขวานต่อให้เธอรู้ เธอก็คงจะอยู่ให้ห่างจากเขาเธอเพียงคิดว่าฮาร์วีย์จะแสดงตัวออกมาเองแน่นอนหากแมนดี้ถูกใช้เป็นเหยื่อล่อ“คุณไม่เข้าใจฉันเหรอ?!”สีหน้าของแมนดี้มืดลงทันที“ที่นี่คือบริษัทฮาร์ทสโตน! ผู้ถือหุ้นของเราล้วนแต่เป็นบุคคลสำคัญในเมืองนี้!“บริษัทนี้ไม่ต้อนรับคุณ! ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ไม่อย่างนั้น…”เพี๊ยะ!ก่อนที่แมนดี้จะทันได้พูดจบประโยค ไดอาน่าก็ก้าวไปข้างหน้าและตบหน้าเธอแมนดี้ร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่ถอย
แมนดี้ ซิมเมอร์กัดฟันขณะที่อดทนกับความเจ็บปวดที่สั่นเทาบนใบหน้าของเธอ“ฉันจะไม่มีวันคุกเข่าให้เธอ…”เพี๊ยะ!ไดอาน่า ลีเหวี่ยงหลังมือของเธอไปที่ใบหน้าของแมนดี้ในขณะเดียวกันไดอาน่าก็คว้าผมของแมนดี้มากำมือหนึ่งอย่างเกรี้ยวกราดและกระแทกหัวของเธอลงบนโต๊ะแมนดี้รู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงก่อนที่หัวของเธอจะหมุน เธอจวนจะหมดสติในขณะนี้เธอเป็นหัวหน้าสาขาที่เก้าของตระกูลฌอง แต่เธอไม่เคยต้องต่อสู้กับใครเลยตลอดชีวิตเธอจึงต้องมาเจ็บตัวเพราะคนที่ใช้ความรุนแรงในฟลัตเวลล์...ปัง ปัง!ผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังแมนดี้เตะข้อพับของเธอและบังคับให้เธอต้องคุกเข่าลงใบหน้าของเธอบวมไปหมดและมีเลือดปกคลุม มันเป็นภาพที่น่าสงสารจริง ๆไดอาน่ากอดอกและมองลงไปที่แมนดี้ขณะที่แสยะยิ้ม“พุทโธ่ ซ่านักไม่ใช่เหรอ?“ทำไมถึงคุกเข่าอยู่ดีล่ะ?”พวกผู้หญิงต่างหัวเราะกับความทุกข์ยากของแมนดี้พวกเธออิจฉาความสวยของแมนดี้อยู่แล้ว หลังจากที่เห็นแมนดี้ถูกทำร้ายแบบนี้ พวกเธอจึงสะใจอย่างมากแมนดี้กัดฟันของเธอ“เธอจะต้องได้ชดใช้!”“โอ้? ยังกล้าปากดีอีกเหรอ?” ไดอาน่าถามด้วยความเยาะเย้ย“เอาเลย! ตบนางนี่ซะ! ดูสิว่าหลังจากนั้
ฮาร์วีย์ ยอร์กหันไปมองซีนเธียร์ ซิมเมอร์“เธอรู้ไหมว่าใครเป็นคนทำ?” ฮาร์วีย์ถามเบา ๆ“อีไล เบอร์ตันเหรอ?”ฮาร์วีย์เข้าใจสถานการณ์ไม่มากก็น้อยตอนแรกเขาคิดว่าโจเซฟ บาวเออร์อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ แต่เขาคงไม่ทำอะไรโง่ ๆ ขนาดนี้หลังจากที่ได้ค้นพบแล้วว่าฮาร์วีย์เป็นหัวหน้ากองบังคับคดีของหลงเหมินฮาร์วีย์จึงสงสัยว่าพวกโง่เขลาที่เขาพบเมื่อวันก่อนคนเหล่านั้นกำลังทำตามอำเภอใจในประเทศคนอื่น พวกเขาไม่เพียงแต่จะไม่รู้ว่าควรหยุดเมื่อไหร่ แต่พวกเขายังทำตัวสูงส่งและยิ่งใหญ่อีกด้วย พวกเขาป่าเถื่อนอย่างแท้จริง“เป็นฝีมือของอีไลและคนของเขา!”ซีนเธียร์รู้สึกผิด“พวกเขาทำลายกล้องวงจรปิดในบริษัททั้งหมด และพวกพนักงานก็ไม่กล้าชี้ตัวพวกเขาด้วย! ไม่มีใครสามารถทำอะไรพวกเขาได้ในตอนนี้!“แม้ว่าพวกเขาจะถูกจับ พวกเขาก็จะได้รับความคุ้มครองทางการฑูตเนื่องจากพวกเขาไม่ใช่คนที่นี่! ตำรวจก็จะไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้เช่นกัน!”ลิเลียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ อย่างขมขื่นหลังจากที่ได้ยินคำพูดของซีนเธียร์“นายเก่งนักไม่ใช่เหรอฮาร์วีย์?“ใช่ไหมล่ะ?“ทำไม? นายไม่สามารถทำอะไรได้เลยเมื่อผู้หญิงของตัวเองถูกทำร้ายแ
เรน่า ลีเดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่เย็นชา“ที่นี่โรงพยาบาล ไม่ใช่ซูเปอร์มาร์เก็ต!“คุณคิดว่าคุณจะสามารถบุกเข้ามาในโรงพยาบาลของเราและรักษาคนไข้ของคุณตามอำเภอใจได้งั้นเหรอ?!“ถ้ามีอะไรผิดพลาดขึ้นมาแล้วใครจะรับผิดชอบ?!“คุณไม่รู้เหรอว่าคนไข้ก็เหมือนลูกค้าของเรา?!“คุณคิดว่าเราจะสามารถรักษาพวกเขาได้โดยไม่ต้องให้การวินิจฉัยอย่างละเอียดถี่ถ้วนเพื่อรีดเงินของพวกก่อนเหรอ?!“โรงพยาบาลจะทำเงินได้ยังไงถ้าข่าวนี้แพร่สะพัดออกไป?!“เราอนุญาตให้คุณใช้ห้องฉุกเฉินในราคาหนึ่งหมื่นสี่พันดอลลาร์พร้อมกับการยืนยันว่าคุณเป็นหมอจริง ๆ…“แต่คุณกล้าทำลายชื่อเสียงของพวกเราได้ยังไง?!“คุณรู้ไหมว่าคุณจะทำพวกเราจะสูญเสียเงินไปเท่าไหร่?!”เรน่ากำลังเดือดพล่านด้วยความโกรธในขณะนี้พยาบาลสาวสวยและบอดี้การ์ดที่กำยำต่างก็มีสีหน้าที่ดุร้ายเช่นกันในสายตาของพวกเขา รูดอล์ฟและคนอื่น ๆ ได้ทำผิดกฎในการรักษาผู้ป่วยไปแล้วพวกเขาจึงถูกไล่ออกไปในขณะนี้ซีนเธียร์มีสีหน้าน่าสยดสยอง“พี่สาวของฉันตกอยู่ในอันตราย! แค่คุณไม่ได้ช่วยเธอทันทีก็แย่พอแล้ว แต่คุณยังจะโทษคุณรูดอล์ฟและคนอื่น ๆ เพราะพวกเขาไม่คิดค่าธรรมเนียมเพิ่มงั้นเห
“ถ้าฉันจำไม่ผิด ที่นี่มีชื่อว่าโรงพยาบาลฟราเทอนิตี้ใช่ไหม?“ไม่คู่ควรกับชื่อนี้ด้วยซ้ำ!“เตรียมตัวล้มละลายได้เลย!”ฮาร์วีย์ ยอร์กจ้องมองไปที่เรน่า ลีอย่างเย็นชา ก่อนที่จะมองไปที่รูดอล์ฟ แล้วส่งสัญญาณให้เขาเพิกเฉยต่อคนอื่นและทำการรักษาให้แมนดี้ซิมเมอร์ต่อไปรูดอล์ฟดูมุ่งมั่นก่อนที่จะรีบเข้าไปในห้องผ่าตัดฮาร์วีย์พยายามสูดลมหายใจเข้า ก่อนจะหรี่ตามองไฟสีแดงที่ติดอยู่ด้านหน้าห้องผ่าตัดเขารู้ว่าแมนดี้ไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายแสนสาหัส แต่การบาดเจ็บบางจุดอาจส่งผลให้เกิดความเสียหายถาวรหากไม่ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงทีเวลาผ่านไปทีละช้า ๆ หลังจากนั้นประมาณสิบนาที ไฟหน้าห้องผ่าตัดก็เปลี่ยนเป็นสีเขียว รูดอล์ฟก้าวออกมาด้วยสีหน้าผ่อนคลายลงเล็กน้อยไม่นานหลังจากนั้นผู้ช่วยของเขาก็เข็นเตียงคนไข้ออกจากห้องผ่าตัดมีผ้าพันแผลอยู่ที่ใบหน้าของแมนดี้ที่กำลังนอนอยู่บนเตียงคนไข้ แต่ในขณะนั้นเธอดูดีขึ้นมาก“แกเป็นอะไรไหม แมนดี้”ลิเลียน เยตส์รีบวิ่งเขาใส่ทันที แมนดี้เป็นบ่อเงินบ่อทองของเธอ และเธอไม่อาจปล่อยให้แมนดี้ตกอยู่ในอันตรายใด ๆ ได้"พี่สาว!" ซีนเธียร์ ซิมเมอร์อุทานอย่างกังวลแมนดี้มองฮาร์วีย
ความกล้าหาญชาญชัยของเรน่า กลับมาทันทีหลังจากเห็นพอลล่า เบเกอร์ยืนเคียงข้างเธอเธอปิดหน้าขณะเดินไปหาพอลล่าก่อนจะชี้ไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กและคนอื่น ๆ“พวกเขานี่แหละผู้อำนวยการ! พวกเขาไม่เพียงแต่ใช้ห้องผ่าตัดของเราเท่านั้น แต่ยังใช้ห้องผ่าตัดก่อนที่จะวินิจฉัยอะไรด้วยซ้ำ! พวกเขาฝ่าฝืนกฎ!“ดิฉันบอกให้เขาออกไปแล้วแต่พวกเขากลับปฏิเสธ ทั้งยังทำร้ายร่างกายของฉันอีก!“พวกเขาดูหมิ่นพวกเราอย่างที่สุด!”พอลล่าโกรธมากเมื่อได้ยินว่ามีคนกล้าฝ่าฝืนกฎของโรงพยาบาลและไม่จ่ายเงิน“เรียกรปภ.มาเดี๋ยวนี้! บอกพวกเขาไปว่าที่นี่มีตัวปัญหา!“เรื่องนี้มันยังไม่จบ!”พอลล่าเดินไปหาฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ อย่างเย่อหยิ่งก่อนจะเย้ยหยันใส่พวกเขาคนพวกนี้ไม่ได้อยู่ในความสนใจของเธอมาตั้งแต่แรกเธอได้ข่าวว่าแมนดี้ ซิมเมอร์ถูกทำร้ายมาก่อนมาถึงที่นี่ ไม่มีใครแม้แต่จะโทรหาตำรวจด้วยซ้ำพวกเขาจะมีสถานะแบบไหนหากไม่กล้าแม้แต่จะแจ้งตำรวจหลังจากถูกทำร้ายในฟลัตเวลล์?ต่อให้แมนดี้จะเป็นผู้ชาย แต่ผลลัพธ์ก็คงไม่ได้ต่างกันพอลล่าจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชาก่อนที่เธอจะเย้ยหยัน“ถ้าคุณจะบ่นเรื่องทักษะทางการแพทย์ ประสิทธิภาพ หรือภาวะ
“แล้วถ้าผมไม่ทำล่ะ” ฮาร์วีย์ ยอร์กถามอย่างใจเย็น"ไม่ทำงั้นเหรอ?พอลล่า เบเกอร์หัวเราะอย่างเย็นชา“แน่นอน นายจะไม่ทำก็ได้!” เธอตอบด้วยน้ำเสียงเจ้ากี้เจ้าการ“แต่ถ้ายังดูหมิ่นฉันไม่เลิก…“หากเกิดอะไรขึ้นมาก็อย่าโทษฉันแล้วกัน“แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะ! ฉันเป็นผู้หญิงที่มีอารยธรรม! ฉันจะไม่ทำร้ายใครตามอำเภอใจหรอก!“แต่ฉันอาจจะส่งพวกคุณทุกคนเข้าแผนกจิตเวชไปตลอดชีวิต!”เป็นที่แน่ชัดแล้ว นี่คือวิธีจัดการสิ่งต่าง ๆ ของพอลล่าคนที่กล้าต่อต้านเธอล้วนถูกส่งเข้าไปอยู่ในวอร์ดจิตเวชทั้งนั้นชะตากรรมของพวกเขาจะเลวร้ายยิ่งกว่าการถูกส่งเข้าคุกเสียอีกเรน่า ลีและคนอื่น ๆ แสดงรอยยิ้มเย้ยหยันออกมาหลังจากได้ยินคำพูดของพอลล่า ขณะนั้นพวกเขาล้วนเต็มไปด้วยความยินดีราวกับกำลังดูถูกว่าฮาร์วีย์โง่เขลาเกินใคร 'ในที่สุดเขาก็ได้รู้เสียทีว่าพวกชั้นต่ำอย่างเขาไม่มีสิทธิ์มาอวดตัวในโรงพยาบาลฟราเทอนิตี้!'ซีนเธียร์ร์เดือดดาลด้วยความโกรธ“พวกคุณนี่มันไม่เห็นกฎหมายอยู่ในสายตาเลยสักนิด…” เธออุทานเพี๊ยะ!พอลล่าก้าวไปข้างหน้าและตบซีนเธียร์เข้าที่หน้าอย่างแรง“ในโรงพยาบาลฟราเทอนิตี้ ฉันนี่แหละคือกฎหมาย!“แล้