บทที่ 3186

เพี๊ยะ!

ทันใดนั้นเอง ราเชลซึ่งปิดปากเงียบมาอย่างยาวนานได้เหวี่ยงหลังมือลงไปบนใบหน้าของลิเดียแล้วตบเธออย่างแรง

“พูดอีกสิ! ฉันขอท้าเธอ"

"เธอ…"

ลิเดียกลัวราเชลมาก

เธอถูกตบหน้า แต่เธอก็ไม่กล้าสู้กลับ สิ่งเดียวที่เธอทำได้คือกุมใบหน้าเอาไว้ขณะที่ล้าถอยไปด้วยความหวาดกลัว

“ทำไมนายไม่ขึ้นไปบนสังเวียนนั่น แล้วซ่อนตัวอยู่ข้างหลังแม่นี่ด้วยเลยล่ะ ฮาร์วีย์!” เธอเอ่ยขึ้น

“มาดูกันว่าแมงดาอย่างนายจะได้รับความเคารพจากฝูงชนหรือเปล่า!”

ฮาร์วีย์ไม่คิดจะเล่นสนุกกับลิเดียอีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงเดินไปข้างหน้าอย่างสบาย ๆ โดยไม่สนใจสายตาของใคร

“อย่าไปสนเขาเลยลิเดีย!

“เขาคิดว่าสามารถอวดเบ่งตัวเองในฟลัตเวลล์ได้เพียงเพราะมีอำนาจของผู้หญิงคนนั้นคอยหนุนหลัง!

“น่าหัวเราะจะตาย!

“เอาล่ะ ในคืนนี้เขาจะได้รู้ว่าการต้องเผชิญหน้ากับคนที่อยู่เหนือเขามันเป็นอย่างไร!” หญิงสาวผมสั้นก่อนหน้านี้พูดขึ้นด้วยท่าทางเหยียดหยาม

เธอลากลิเดียบอกให้ห่างจากอีกฝ่ายโดยเร็วที่สุด เธอเองก็กลัวราเชลเช่นกัน

ผู้คนที่หยิ่งผยองอยู่ด้านหลังต่างก็กลัวราเชลเช่นกัน แต่พวกเขายังคงมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่เย็นชา

'ฮ่า! ใช้ผู้หญิงมาข่มกันงั้นเ