บทที่ 3167

หลังจากที่ฮาร์วีย์เปิดเผยความคิดของเขา เอซร่าก็กัดฟันกรอด

“ฉันพอใจแล้ว! ฉันพอใจแล้วจริง ๆ!” เขาตอบหลังจากนั้นไม่นาน

“คุณตอบแบบนั้น แต่จริง ๆ แล้วคุณรู้สึกไม่พอใจใช่ไหม?

“คุณคิดที่จะสืบหาตัวตนของผมก่อนที่จะตามล่าทั้งตระกูลของผมใช่ไหม?

“คุณจะขุดบรรพบุรุษของผมจากหลุมศพของพวกเขาและเผาพวกเขาจนกลายเป็นขี้เถ้าด้วยใช่ไหม?”

ฮาร์วีย์ยิ้มขณะที่เขาเปิดเผยสิ่งที่เอซร่ากำลังคิดจริง ๆ จากนั้นเขาก็เตะไปที่ท้องของเอซร่า

เอซร่ากำลังจะหลบลูกเตะนั้นแต่เขาช้าไปนิดเพราะการคุกเข่าของเขา

ร่างกายของเขารู้สึกหนักอึ้งราวกับว่าเขาถูกทุบด้วยค้อนขนาดใหญ่ การฝึกฝนและความแข็งแกร่งที่เขาสะสมมาหลายทศวรรษถูกทำลายลงในทันที

วิญญาณของเขาถูกบดขยี้ไปพร้อมกับมัน

เขารู้สึกไร้พลังอย่างยิ่ง ร่างกายของเขาทรุดตัวลงกับพื้นในขณะที่เขาตัวสั่นอย่างไร้การควบคุม

เอซร่ากัดฟันด้วยความโกรธเดือดดาล

“แกทำอะไรฉันไอ้สารเลว?!”

“ไม่มีอะไรมาก ผมแค่ทำลายการบ่มเพาะทั้งหมดของคุณเท่านั้น” ฮาร์วีย์อธิบายอย่างใจเย็น

“คนอย่างคุณไม่คู่ควรที่จะทำงานกับกองบังคับคดีของหลงเหมิน มันน่าอายเกินไป

“นอกจากนี้ผมยังรู้สึกได้ว่าคุณกำลังโกหกผม

“ฟลัตเวล