ลิเลียนเปลี่ยนสีหน้าไปในทันทีและกรีดร้องว่า "ไม่! ฉันไม่ไว้ใจไอ้สารเลวนี่เลย! เขาอาจจะขายพวกเราออกไปก็ได้!“ถ้าเขาทำแบบนั้น เราจะต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่หลังลูกกรงนี่!”“พอได้แล้วแม่!“ทำไมฮาร์วีย์ต้องทำแบบนั้นด้วยล่ะ?!”แมนดี้มีสีหน้าสิ้นหวัง“เขาไม่ใช่คนแบบนั้น! นี่แม่ยังไม่รู้จักเขาอีกเหรอ?“ถ้าเขาคิดที่จะทำร้ายเรา เขาคงเลือกที่จะทิ้งเราไว้ที่นี่แล้ว!“เขาจะเสียเวลามาคุยกับเราทำไม”ฮาร์วีย์จ้องมองลิเลียนอย่างเย็นชา"นี่คุณพยายามจะทำอะไรกันแน่?“คุณจะรอโจเซฟงั้นเหรอ?“คุณกำลังรอให้ฝ่ายนั้นสำนึกอยู่หรือไง? หรือคิดจะรอให้โชคช่วยพาคุณออกไปจากที่นี่?“คุณช่วยหัดมองความเป็นจริงหน่อยได้ไหม?“นอกจากผมแล้วใครจะปกป้องคุณได้อีก”หลังจากพินิจมองฮาร์วีย์แล้ว ลิเลียนก็หัวเราะอย่างเย็นชาและเย้ยหยันออกไป “แหม! ตอนนี้นายรู้วิธีขู่ฉันแล้วงั้นเหรอ!“ฉันยินดีที่จะบอกนายว่า ฉันมีข้อมูลสำรองที่จะสามารถพลิกผันสถานการณ์ได้ตามต้องการ!“ถ้านายอยากรู้ข้อมูลพวกนั้น นายจะต้องยอมรับเงื่อนไขของฉันทั้งสามข้อ!”"แม่! เรื่องพวกนั้นมันจำเป็นสำหรับตอนนี้ด้วยเหรอ?” แมนดี้อุทานด้วยความหงุดหงิด“แน่นอนว
ฮาร์วีย์อดไม่ได้ที่จะปรบมือให้กับความไม่มีเหตุผลของลิเลียนเขาไม่คิดเลยว่าลิเลียนจะเลวร้ายยิ่งกว่าเดิมอีกหลังจากไม่ได้พบเธอมาระยะหนึ่งฮาร์วีย์ยักไหล่“ผมไม่คิดว่าจะทำแบบนั้นเพื่อคุณได้หรอกนะ”“เอาแบบนี้ดีไหม? ผมจะประกันตัวแมนดี้ออกไป“คุณก็รออยู่ที่นี่และรอให้โจเซฟมาพาคุณออกไปแทน”หลังจากพูดเช่นนั้น ฮาร์วีย์ก็หันหลังกลับและเริ่มเดินจากไป“แม่ นี่มันจะเกินไปแล้วนะ! แค่ยกเหมืองทองคำให้เขาไปก็ได้แล้วนี่!”แมนดี้ไม่อาจระงับความขุ่นข้องหมองใจของตัวเองได้อีกต่อไป เธอหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะพูดขึ้นใบหน้าของลิเลียนมืดลงทันที“เหมืองทองคำไม่ได้เป็นของแม่มาตั้งแต่แรกแล้ว! เลิกทำตัวไร้เหตุผลถึงขนาดนี้ได้หรือเปล่า!”ลิเลียนโกรธมาก“นี่แกคิดอะไรของแก! ฉันเป็นแม่ของแกนะ!“ถ้าแกไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับไอ้สารเลวนี่ นายน้อยลำดับที่สิบสามก็จะยอมทำตามสัญญาในส่วนของเขา!“เราจะไม่ต้องเจอปัญหาอะไรเลย!“หรือแกจะบอกว่าแกก็อิจฉาฉันด้วยอีกคน!”หลังจากต้องทนอยู่ในคุกมาหลายวัน ลิเลียนก็ไม่สามารถระงับอารมณ์และเริ่มลงไม้ลงมือเพี๊ยะ!แมนดี้เหวี่ยงหลังฝ่ามือของเธอไปบนใบหน้าของลิเลียน และส่งร่างของอีก
“นั่นแหละพวกเราถึงต้องมาอยู่ที่นี่ มันไม่สำคัญหรอกว่าเราได้ก่ออาชญากรรมขึ้นจริงหรือเปล่า”แมนดี้ถอนหายใจเฮือกใหญ่“แต่มีบางอย่างที่ฉันยังไม่เข้าใจ โจเซฟทำเรื่องมากมายเพื่อให้แม่ของฉันไว้วางใจและถึงกับยอมทำสัญญาไร้ขยะพวกนี้ แต่แล้วทำไมล่ะ“เป็นเพราะฉันไม่ตอบรับความรู้สึกของเขาเหรอ? นั่นเป็นเหตุที่ทำให้เขาเลือกที่จะแก้แค้นใช่ไหม?”“นั่นก็อาจจะเป็นหนึ่งในเหตุผลของเรื่องที่เกิด จนมาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะไปคิดถึงเรื่องที่แก้ไขไม่ได้แล้ว” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น“มาคุยเรื่องอื่นกันดีกว่า“คุณได้สำรองข้อมูลไว้บ้างหรือเปล่า?”“แน่นอน” แมนดี้ตอบอย่างเงียบ ๆ“ถึงแม้ว่าแม่จะค่อนข้างไม่มีเหตุผล แต่กับเรื่องธุรกิจแล้วเธอค่อนข้างระมัดระวังทีเดียว“พวกตำรวจมีสำเนาเกี่ยวกับสัญญาของเหมืองทองคำ“แต่สัญญาตัวจริงถูกเก็บอยู่ในล็อคเกอร์ของสนามบินนานาชาติฟลัตเวลล์”หลังจากได้ยินคำพูดของแมนดี้ ฮาร์วีย์รู้สึกประทับใจอันที่จริง ลิเลียนจะไม่ยอมอยู่เฉยจนกว่าจะแน่ใจว่าผลประโยชน์ของเธอจะปลอดภัย“บอกรหัสล็อคเกอร์เก็บของให้ผมหน่อย”ฮาร์วีย์ลุกขึ้นยืน“ในเมื่อโจเซฟต้องการปิดปากเราด้วยสัญญาน
ไม่นานหลังจากนั้น ชายหนุ่มในชุดสูทก็เดินเข้าไปข้างในอย่างสงบ พร้อมด้วยบอดี้การ์ดสองสามคนและเลขาประจำตัวผู้บริหารระดับสูงและผู้ถือหุ้นลุกขึ้นยืนทันทีเมื่อเห็นว่าชายคนนั้นมาถึง“ซีอีโอเมอร์เรย์!” พวกเขาอุทานพร้อมกันบุคคลนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากออซซี่ เมอร์เรย์ ลูกน้องคนหนึ่งของโจเซฟในเวลาเดียวกัน เขายังดำรงตำแหน่ง ซีอีโอของบริษัทบริษัทฮาร์ทสโตนอีกด้วย ในขณะนี้เขาบริหารบริษัทแทนโจเซฟ“อืม”ออซซี่พยักหน้าให้ทุกคนก่อนจะหยิบชาดำหนึ่งแก้วจากเลขา หลังจากจิบไปเรื่อย ๆ เขาก็นั่งบนที่นั่งตรงกลางแล้วพูดว่า “เราได้แจ้งกองบังคับคดีของหลงเหมินให้ส่งตัวแทนของพวกเขามาที่นี่เพื่อการประชุมของเราแล้วหรือยัง?“ถ้าพวกเขาไม่มา ตามข้อตกลงของเรา เราจะดึงหุ้นทั้งหมดสามสิบเปอร์เซ็นต์ของพวกเขาคืน!”ก่อนที่จะพบเหมืองทองคำในฟลัตเวลล์ มีกองกำลังต่าง ๆ มากมายพยายามที่จะกระจายอำนาจของตัวเองในเมืองให้มากขึ้นแต่ทว่ากองบังคับคดีของหลงเหมินออกตัวเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยมิทเชลเป็นหัวหน้ากองบังคับคดีของหลงเหมิน เขาเป็นหนึ่งในผู้ใต้บังคับบัญชาที่ได้รับความไว้วางใจมากที่สุดของโจเซฟด้วยเมื่อบริษัทฮาร์ทสโตนตัด
หลังจากได้ยินคำพูดของออซซี่ ทุกคนก็ดูเห็นด้วยเป็นอย่างดี“ไม่ว่ากองบังคับคดีของหลงเหมินจะทรงพลังแค่ไหน กฎก็ยังเป็นกฎ!”“ถ้าเราไม่ทำตามกฎที่ว่าไว้เราก็คงรักษามาตรฐานเอาไว้ไม่ได้ ในเมื่อพวกเขาไม่สนใจหุ้นน้อยนิดเช่นนี้ เราก็จะดึงหุ้นกลับมาตามข้อตกลง!”“ถ้าคนของพวกเขามาขอหุ้นคืน เราก็จะแสดงให้พวกเขาเห็นถึงหลักฐานของการไม่มาประชุมทั้งสิบครั้ง”“สำหรับการพัฒนาของบริษัท เราต้องรักษาความยุติธรรมไว้แม้เราจะมีโอกาสเอาเปรียบอีกฝ่ายก็ตาม!”"ใช่แล้ว! มันควรจะเป็นอย่างนั้น!”ทุกคนสนับสนุนการตัดสินใจของออซซี่อย่างเต็มที่ในความเป็นจริง พวกเขาทั้งหมดล้วนมีความเกี่ยวพันอันลึกซึ้งกับโจเซฟพวกเขาทุกคนรู้ว่ามิทเชลทำเพื่อสิ่งนี้แล้วโจเซฟกังวลเพียงเกี่ยวกับความเป็นไปของบริษัท ซึ่งเป็นเหตุผลที่บอกได้ว่าทำไมเขาถึงจัดการประชุมมากมายถึงขนาดนี้ในชั่วข้ามคืน เขาทำทุกอย่างตามขั้นตอนเพื่อให้แน่ใจว่ากองบังคับคดีของหลงเหมินจะมาเข้าร่วมไม่ได้เพื่อที่เขาจะได้รับหุ้นอีกสามสิบเปอร์เซ็นต์ของอีกฝ่ายมาเป็นของตัวเองในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญเช่นนี้ ทุกคนต่างร่วมมือกันเพื่อทำผลงาน“เฮ้อ! ไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะท
“ช่างมันเถอะ“อย่างไรตอนนี้เราก็เหลือเรื่องที่จะคุยกันเพียงเรื่องเดียวแล้ว”ออซซี่เหลือบมองนาฬิการอยัล โอ๊ค บนข้อมือของเขาก่อนจะโบกมือ“หลังจากได้ข้อสรุปจากผู้บริหารระดับสูงและผู้ถือหุ้นแล้ว เราจะยกเลิกการถือหุ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์ที่กองบังคับคดีของหลงเหมินเป็นเจ้าของลง“หุ้นจะถูกยึดคืนโดยนายน้อยสิบสาม สิ่งที่เราต้องทำคือ…”ปัง!ประตูห้องประชุมถูกเตะให้เปิดออกในทันทีฮาร์วีย์ ราเชลและคนอื่น ๆ เข้ามาพร้อมกับทนายความ ผู้ช่วย และเลขาหลายสิบคน"ขอโทษที่มาช้าไปหน่อย“นับจากนี้ไป ผมฮาร์วีย์ ยอร์กจะเข้าควบคุมบริษัทฮาร์ทสโตนโดยสมบูรณ์“พวกคุณทุกคนออกไปได้แล้ว”ฮาร์วีย์นั่งบนโซฟาอย่างสงบก่อนที่จะหรี่ตาลงผู้บริหารระดับสูงและผู้ถือหุ้นต่างตะลึงงัน แต่ทว่าพวกเขาก็กลับมามีสติได้อย่างรวดเร็ว"นายเป็นใคร?!"“กล้าดียังไงบุกเข้ามาในห้องประชุมแบบนี้!”“นายรู้ไหมว่าที่นี่มันที่ไหน”“นายวางแผนจะมาควบคุมบริษัทเนี่ยนะ? คิดว่าตัวเองเป็นราชาของโลกใบนี้หรือไง”ทุกคนเริ่มตะโกนเมื่อเห็นคนแปลกหน้าเข้ามาในห้องประชุมผู้ติดตามของออซซี่สองสามคนเดินเข้ามาด้วยสีหน้าชอบธรรมและตะโกนออกไปว่า “ออกไปจากที่
ทุกคนตกใจมากห้องประชุมอันกว้างขวางตกอยู่ในความเงียบงันจริง ๆ แล้วทุกคนที่นั่นต่างเป็นบุคคลสำคัญของฟลัตเวลล์ผู้ติดตามของออซซี่แทบจะไม่ถือว่าอยู่ในแวดวงเดียวกันกับพวกเขา แต่ก็ยังค่อนข้างน่าประทับใจที่พวกเขาสามารถติดสอยห้อยตามออซซี่ได้ถึงกระนั้น เขาก็ยังถูกส่งให้กระเด็นไปด้วยการเตะจากหญิงสาวคนหนึ่งเพียงครั้งเดียวชื่อเสียงของออซซี่กำลังถูกท้าทายในเวลานั้น!เลขาสาวสวยตกใจมาก เธอปิดปากเพื่อกลั้นเสียงกรีดร้องของตัวเองสีหน้าของออซซี่มืดลงทันทีเขาลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ และกระทืบเท้าเข้าหาฮาร์วีย์ด้วยสายตาเยือกเย็น“นี่ไม่ใช่ที่ที่นายจะทำอะไรตามใจได้นะ ฮาร์วีย์!“นายมีปัญญารับผิดชอบหรือที่มาทำร้ายคนของฉันแบบนี้“นายคิดหรือเปล่าว่าหลังจากนี้จะต้องเจอกับอะไรบ้าง”"โอ้!“หมายความว่าคุณรู้จักผมสินะ!”ฮาร์วีย์ก็ยืนขึ้นเช่นกันและเข้าหาออซซี่อย่างใจเย็น“ในเมื่อคุณรู้จักผม คุณก็น่าจะรู้ว่าผมเป็นคนทำให้มิทเชลพิการ ผมจะทำร้ายคนของคุณสักคนนึงมันจะเป็นอะไร“เพราะถ้าคุณไม่ยอมอยู่เฉย ๆ แล้วล่ะก็ ผมก็จะจัดการคุณด้วยเหมือนกัน”ดวงตาของออซซี่กระตุกก่อนจะตะโกนขึ้น “นายกล้าดียังไง ฮาร์วีย์
“บริษัทฮาร์ทสโตนไม่ใช่สถานที่ที่นายจะเข้ามาได้โดยไม่ได้รับอนุญาต!”“คุณไม่สามารถเอาชนะซีอีโอเมอร์เรย์ได้ด้วยเช่นกัน!”“ใครก็ได้โทรหาตำรวจที! จับสองคนนี้ไปซะ!”ผู้บริหารระดับสูงและผู้ถือหุ้นพยายามอย่างยิ่งที่จะที่คลายสถานการณ์บางคนถึงกับแสดงอาการไม่พอใจ ในขณะที่บางคนโทรเรียกตำรวจเพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ไม่คิดจะห้ามฝูงชนที่กำลังคุ้มคลั่งและส่งพวกเขาทุกคนให้กระเด็นไปด้วยการตบหน้า“ผมมีตราของกองบังคับคดีแห่งหลงเหมิน นั่นหมายความว่าผมถือหุ้นของบริษัทนี้เป็นจำนวนสามสิบเปอร์เซ็นต์” เขากล่าว“ในเวลาเดียวกัน ผมมีสัญญาที่ระบุอย่างชัดเจนว่าโจเซฟได้มอบหุ้นจำนวนสี่สิบเปอร์เซ็นต์แก่ผมแล้วเช่นกัน“พูดง่าย ๆ ก็คือ ผมมีอำนาจในการควบคุมบริษัทนี้ได้อย่างสมบูรณ์“ผมสามารถมาและไปได้ตามที่ต้องการ!“ผมทำร้ายออซซี่เพราะเขาพยายามแย่งส่วนแบ่งของผมไปด้วยวิธีอันไม่ชอบธรรม!“พวกคุณทุกคนควรรู้เรื่องนี้ เพราะพวกคุณอยู่ที่นี่มาตั้งแต่แรก“เพราะฉะนั้นผมขอแนะนำให้ทุกคนหุบปาก!“ผมจะให้เวลาพวกคุณสิบนาทีในการออกไปจากที่นี่ และแจ้งให้เจ้านายของคุณทราบ…“บริษัทฮาร์ทสโตนถูกเปลี่ยนมือแล้ว!“ตั้งแต่นี้ต