“นายน้อยสิบสาม?ฮาร์วีย์ ยอร์กหัวเราะอย่างเย็นชาในขณะที่เขาเดินไปข้างหน้าก่อนที่เขาจะตบหน้าแม็ก บาวเออร์อีกครั้ง“โจเซฟ บาวเออร์คิดว่าเขาเป็นใคร?“คุณบอกว่าหลงเหมินเป็นของตระกูลบาวเออร์เหรอ?“ไปพูดเรื่องนี้กับซามูเอล บาวเออร์สิแล้วดูว่าเขาเห็นด้วยกับสิ่งที่คุณพูดหรือเปล่า”“มาดูกันว่ากลุ่มผู้อาวุโสเห็นด้วยกับคุณไหม”“ดูว่าผู้นำสาขาหลงเหมินทั้งสามสิบหกคนเห็นด้วยกับเรื่องนี้หรือไม่"ผมจะบอกอะไรคุณให้นะ ต่อให้พวกเขาทั้งหมดจะเห็นด้วย แต่ผม หัวหน้ากองบังคับคดีของหลงเหมินจะไม่มีทางยอมรับ!“พวดเขาทุกคนรับใช้ผม!“นอกจากซามูเอลแล้ว ผมเองก็เป็นคนที่มีตำแหน่งสูงสุดในหลงเหมินอีกด้วย!“และถ้าซามูเอลไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี ผมนี่แหละที่จะไล่เขาออกไปเอง!“นี่คือสถานะของผมภายในหลงเหมิน!“คุณน่ะไม่มีความหมายอะไรในสายตาผมเลย!“มันน่าขำดีนะที่คุณไม่รู้เรื่องนั้นด้วยซ้ำแต่ยังกล้ามาอวดตัวเองต่อหน้าผมถึงที่?“อะไรทำให้คุณกล้ามาพูดจาแบบนั้นที่นี่?“ใครบอกคุณว่าผมเป็นเพียงแค่คนรับใช้ของตระกูลบาวเออร์?“คุณมีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้?“คนอย่างคุณมีค่าพอเหรอ?“หรือคุณจะบอกว่าคุณสามารถรับผลที่ตามมาของ
แม็ก บาวเออร์เดือดพล่านหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ ยอร์กแต่เขาไม่กล้าแม้แต่จะขยับเพียงนิดเดียว สิ่งเดียวที่เขาทำได้มีเพียงกัดฟันทนเท่านั้นเขาสาบานในใจว่าถ้าฮาร์วีย์อยู่เพียงลำพัง เขาจะตบอีกฝ่ายไม่ยั้งไปจนกว่าอีกฝ่ายจะตายในที่สุดโลแกน โบวี่ก็กลับมารู้สึกตัว ดวงตาของเขากระตุกเพราะความเจ็บปวดอย่างหนักหน่วงบนใบหน้าของเขา ในขณะที่หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังและโทสะแต่เนื่องจากแม็กยอมแพ้ไปแล้ว จึงไม่มีทางที่โลแกนจะปริปากพูด"เราจะไปแล้ว!"โลแกนกัดฟันและโบกมือส่งสัญญาณเรียกลูกน้องออกไป"ฉันบอกนายแล้วไง เก้าอี้ของฉันราคาสิบห้าล้านดอลลาร์ฮาร์วีย์ยิ้มขณะชี้ไปที่เศษซากที่กองอยู่บนพื้น“จ่ายค่าเสียหายก่อนไปด้วย!“และนายเหลือเวลาเพียงสี่สิบนาทีในการปล่อยตัวลิเลียน เยตส์และแมนดี้ ซิมเมอร์“นายควรรีบไปจะดีกว่า อย่าได้คิดจะทดสอบความอดทนของฉัน”โลแกนโกรธเสียจนแทบจะกระอักเลือดออกมาเคย์เดน บัลเมอร์ถือเช็คด้วยสีหน้าแปลก ๆ ห้านาทีต่อมา เขารู้สึกประหลาดใจเขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีคนเอาเงินจากคนขี้เหนียวอย่างโลแกนได้โลแกนเป็นคนโหดเหี้ยมและโลภ แต่เขาก็ยังถูกฮาร์วีย์เอาเปรียบได้ในขณะ
เคย์เดน บัลเมอร์ ตัวสั่นหลังจากได้ยินคำพูดอันราบเรียบของฮาร์วีย์ ยอร์กหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็โค้งคำนับด้วยแขนทั้งสองข้าง“ไม่ต้องกังวลครับ คุณยอร์ก ผมค่อนข้างคุ้นเคยกับผู้คนที่นั่น ผมอาจจะไม่มีความสามารถพอที่จะทำให้พวกเขาปล่อยตัวลิเลียน เยตส์และแมนดี้ซิมเมอร์ได้ก็จริง แต่ผมสามารถจัดเตรียมบางอย่างเพื่อทำให้พวกเธอสบายใจมากขึ้นได้“แต่ทำไมคนถึงคิดว่าโลแกนจะไม่ปล่อยพวกเธอออกมาล่ะ?“วันนี้เขาต้องประสบกับความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ เขายังไม่กลัวคุณอีกเหรอ?“คุณเป็นถึงหัวหน้ากองบังคับคดีเชียวนะ!”ฮาร์วีย์เพียงแต่หัวเราะเบา ๆ"โถ่คุณ คุณไม่ได้ยินสิ่งที่แม็ก บาวเออร์พูดเหรอ?“หลงเหมินเป็นของตระกูลบาวเออร์“ซึ่งก็หมายความว่าในฟลัตเวลล์ ตระกูลบาวเออร์ได้ใช้หนึ่งในสี่เสาหลักของประเทศ H เป็นอาวุธแล้ว“ผู้คนในฟลัตเวลล์ไม่กลัวหลงเหมินแห่งมอร์ดูหรอก แต่พวกเขากลัวตระกูลบาวเออร์“ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ คุณคิดว่าพวกเขาจะสนใจตัวตนของผมงั้นหรือ?“นอกจากนี้ พวกเขายังเป็นฝ่ายที่พยายามบีบให้ผมออกจากตำแหน่งอีก“ดูเหมือนว่าการมีอยู่ของผมกำลังขัดขวางความทะเยอทะยานของใครบางคนอยู่!”สีหน้าแปลกประหลาดปรากฏ
“ฉันไม่ได้รู้จักคุณ ผู้จัดการโบวี่ และที่นี่คือห้องแต่งตัว“ฉันจำเป็นต้องล้างเครื่องสำอางออกเดี๋ยวนี้ ฉันต้องการให้คุณออกไปเสีย!”ซีนเธียร์ ซิมเมอร์รู้สึกตกใจกับการมาถึงของดีแลน โบวี่ แต่เธอยังคงสามารถรักษาความสงบเอาไว้ได้จากนั้นเธอก็แอบส่งข้อความถึงใครบางคนในขณะที่เธอกำลังพูดออกไปไอเดน บาวเออร์ซึ่งติดตามซีนเธียร์ก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทางเย็นชาไม่ว่าคน ๆ นี้จะเป็นใคร จากไหนก็ตามถ้าคิดจะแตะต้องซีนเธียร์จะต้องตายอย่างน่าสยดสยอง“จิ๊ จิ๊ จิ๊! นังสารเลวนี่…“เธอนี่เปลี่ยนไปเร็วยิ่งกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกนะ ว่าไหม!“เธอฉกฉวยเอาผลประโยชน์ของฉันไป มาแสดงในที่ของฉัน หาเงินจากฉัน และตอนนี้คิดจะแกล้งทำเป็นไม่รู้จักฉันเนี่ยนะ?!“เมื่อวานฉันใจดีกับเธอมากเกินไปใช่ไหม? เธอถึงได้มาทำตัวแบบนี้ในตอนนี้?”หลังจากที่บอสดาร์ทไปยุ่งย่ามกับซีนเธียร์ เขาก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยแต่หลังจากที่ได้เห็นซีนเธียร์ขึ้นแสดง ดีแลนจึงคิดไปว่าบอสดาร์ทยังไม่ได้ทำการลงมือใด ๆดีแลนไม่สามารถระงับความรู้สึกของเขาได้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจแสดงตัวออกมาในด้านหนึ่ง เขาคิดว่าซีนเธียร์สวยเกินกว่าจะทิ้งเธอไว
ท้ายที่สุดซีนเธียร์ ซิมเมอร์มาที่นี่เพื่อทำการแสดง ไม่ใช่เพื่อสร้างปัญหาวงการบันเทิงเริ่มจะยุ่งวุ่นวายไปหมดแล้วหากนักข่าวบางคนสามารถถ่ายภาพสถานการณ์ที่เกิดขึ้นได้ คงจะถือเป็นเรื่องอื้อฉาวครั้งใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัยแม้ว่าดีแลน โบวี่จะเป็นคนอวดดี ซึ่งซีนเธียร์ก็อยากจะเหยียบหน้าเขามากขนาดไหน...แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่อยากให้สถานการณ์บานปลายไปมากกว่านี้“เธอก็มาจากมอร์ดูนี่ซีนเธียร์ เธอก็น่าจะรู้นี่ว่าโลกนี้มันหมุนไปอย่างไร“แล้วทำไมเธอถึงทำตัวไร้เดียงสาขนาดนี้!”ดีแลนหยิบซิการ์ออกมาแล้วจุดไฟ ก่อนที่จะพ่นควันใส่ใบหน้าของซีนเธียร์ด้วยท่าทางไม่ยี่หระ“ต่อให้เธอจะไม่รู้จักตัวตนของฉันในเมืองภาพยนตร์ แต่อย่างน้อยเธอก็ควรตระหนักว่าไม่มีใครในวงการบันเทิงของฟลัตเวลล์มีสิทธิ์ปฏิเสธฉันหรอก ใช่ไหม?“แต่เธอกลับปฏิเสธฉันซ้ำแล้วซ้ำ แถมยังไล่ฉันออกไปอีก!“อะไรทำให้เธอกล้าถึงขนาดนั้น!“ฉันบอกได้เลยว่าเธอจะต้องทำทุกอย่างตามที่ฉันบอก ต่อให้เธอจะไม่ต้องการก็ตาม!“ฉันมีนักสู้จากตระกูลโบวี่จำนวนร้อยสิบคนมาเพื่อการนี้!“และฉันได้ล้อมที่นี่ไว้เรียบร้อยแล้ว!“ถ้าเธอไม่ยอมทำตามที่ฉันบอก ฉันมั่นใจได้เ
ความดูถูกปรากฏขึ้นที่มุมปากของดีแลน โบวี่ เมื่อเขาอุทานอย่างเย็นชาว่า “แค่ทำตัวน่ารักให้มันสมตัวหน่อยไม่ได้เหรอ?“อย่ามาทำตัวบ้าต่อหน้าฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตนะ!“ฉันสามารถฆ่าคนนอกอย่างนายได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียวถ้าฉันต้องการ!“และฉันฆ่าคนแบบนายอย่างน้อยแปดคนอยู่ทุกเดือน!“ไหนขอดูหน่อยสิว่านายมีปัญญาพอที่จะช่วยหญิงสาวที่ตกทุกข์ได้ยากได้หรือเปล่า!”ดีแลนพูดกับฮาร์วีย์ ยอร์กด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ ก่อนที่จะทำท่าทางส่งสัญญาณให้คนของเขาล้อมฮาร์วีย์เอาไว้จากนั้นดีแลนก็เดินไปหาซีนเธียร์ ซิมเมอร์ขณะหัวเราะอย่างเย็นชา“สาวน้อย ถ้าเธอทนไม่ไหวแล้วก็บอกฉันมาสิ!“ทำไมต้องให้เด็กหนุ่มนี่เดินทางมาตั้งไกลด้วย...“ในเมื่อเธอมีกับฉันแทนก็ได้?"ฉันแข็งแรงนะ! แถมยังลีลาเด็ดอีกด้วย! ฉันทนได้อย่างน้อยก็ต้องห้านาที!“วันนี้ฉันจะไปสนุกกับเธอ! แล้วถ้าทำให้ฉันพอใจได้ ฉันสัญญาเลยว่าจะไม่รบกวนเธออีก!“แค่เซ็นชื่อในกระดาษ แล้วฉันจะให้รางวัลเธอเพิ่มอีกสองสามเท่าเลย! เธอจะได้รับเงินก้อนโต!“การได้เป็นผู้หญิงของฉันถือเป็นพรของเธอนะ! เธอก็รู้นี่?!"ดีแลนแสดงสีหน้าหยิ่งยโสออกมา เขามีประสบการณ์เรื่องผู้หญิงม
ทันทีที่เขายกมือขึ้น ฮาร์วีย์ ยอร์กก็คว้ามันแล้วผลักกลับในเสี้ยววินาทีกร๊อบ!ชายหนุ่มกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับเสียงแตกที่ดังขึ้นก่อนที่เขาจะกลิ้งไปบนพื้นอย่างรุนแรงชายคนนั้นไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นเขาเป็นเพียงลิ่วล้อตัวจ้อยในฟลัตเวลล์ แต่เขาเป็นถึงลูกน้องของดีแลน โบวี่!หนุ่มน้อยจากบ้านนอกจะกล้าทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง?เขาคงไม่อยากที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว!สาวสวยสองสามคนปิดปากและก้าวถอยหลังด้วยความตกใจเมื่อเห็นภาพนั้นสิ่งนี้เกินความคาดหมายของพวกเธอไปมากพวกเธอไม่เคยคิดเลยว่าจะมีใครมาท้าทายคนอย่างดีแลนแบบนี้หัวใจของพวกเธอเต้นเร็วขณะถอยหนีไปตามสัญชาตญาณด้วยกลัวว่าจะโดนลากเข้าไปให้มีเอี่ยวสถานการณ์นี้ดีแลนตัวแข็ง เขาไม่คิดเลยว่าจะมีใครมาทำร้ายคนของเขาต่อหน้าต่อตาโครม!ก่อนที่ดีแลนจะพูดอะไร ฮาร์วีย์ก็เตะชายหนุ่มออกไปจากประตู ก่อนที่จะใช้ทิชชู่เช็ดนิ้วอย่างเย้ยหยันใบหน้าของดีแลนเปลี่ยนเป็นมืดมนทันที“ฉันไม่รู้ว่านายเป็นใครหรอกนะ ไอ้เด็กเวร!“แต่กล้าดียังไงมาทำร้ายคนของฉันต่อหน้าฉันแบบนี้!“นายมันกล้าดีนี่!"เดี๋ยวฉันจะบอกอะไรนายให้นะ! นายจะต้องชดใช
ฮาร์วีย์ ยอร์กเหลือบมองดีแลน โบวี่และลูกน้องของเขาอย่างใจเย็นเขารู้ว่าคนที่อยู่ข้างหลังพวกเขาคือคนกลุ่มเดียวกับที่คอยอยู่ข้างหลังแม็ก บาวเออร์เขาไม่รังเกียจที่จะสอนบทเรียนให้แก่คนเหล่านั้นเพื่อที่พวกเขาจะได้รู้จักถ่อมตัวลงบ้าง“ไอ้สารเลว!"กล้าดียังไง?!“แกตบฉันตั้งสองครั้ง!ปากของดีแลนเต็มไปด้วยเลือด เขาหัวเราะออกมาด้วยความโกรธอันไม่อาจควบคุม“แกมันโง่จริง ๆ!”ดีแลนชี้ไปทางฮาร์วีย์อย่างฉุนเฉียว“ฆ่าเขาเลย!” เขาอุทาน"ไป!"นักสู้หลายสิบคนจากตระกูลโบวี่ถอดแจ็กเก็ตออกก่อนจะพุ่งเข้าใส่ฮาร์วีย์พร้อมโต๊ะและเก้าอี้อยู่ในมือฮาร์วีย์เดินไปข้างหน้าโดยไม่แยแสต่อสิ่งใดเพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!เสียงตบอย่างต่อเนื่องดังขึ้นในช่วงเวลาเดียว นักสู้เหล่านั้นได้แต่กุมใบหน้าของตัวเองขณะที่ถูกส่งตัวออกไป ทันทีที่พวกเขาล้มลงกับพื้น พวกเขาก็ร้องไห้คร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดขณะที่พวกเขาทั้งหมดกลิ้งไปทั่วไพ่ตายที่ดีแลนมักจะใช้เพื่ออวดความแข็งแกร่งของเขาถูกกำจัดลงจนสิ้นในเวลาเพียงสามวินาทีดีแลนตกใจมากเมื่อเห็นภาพนั้น เขาไม่รู้ว่าเขาควรจะโต้ตอบอย่างไรเขาไม่เคยคิดเลยว่าฮาร์วีย์จะทรงพลังถึงขนาด