“ฉันไม่ได้รู้จักคุณ ผู้จัดการโบวี่ และที่นี่คือห้องแต่งตัว“ฉันจำเป็นต้องล้างเครื่องสำอางออกเดี๋ยวนี้ ฉันต้องการให้คุณออกไปเสีย!”ซีนเธียร์ ซิมเมอร์รู้สึกตกใจกับการมาถึงของดีแลน โบวี่ แต่เธอยังคงสามารถรักษาความสงบเอาไว้ได้จากนั้นเธอก็แอบส่งข้อความถึงใครบางคนในขณะที่เธอกำลังพูดออกไปไอเดน บาวเออร์ซึ่งติดตามซีนเธียร์ก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทางเย็นชาไม่ว่าคน ๆ นี้จะเป็นใคร จากไหนก็ตามถ้าคิดจะแตะต้องซีนเธียร์จะต้องตายอย่างน่าสยดสยอง“จิ๊ จิ๊ จิ๊! นังสารเลวนี่…“เธอนี่เปลี่ยนไปเร็วยิ่งกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกนะ ว่าไหม!“เธอฉกฉวยเอาผลประโยชน์ของฉันไป มาแสดงในที่ของฉัน หาเงินจากฉัน และตอนนี้คิดจะแกล้งทำเป็นไม่รู้จักฉันเนี่ยนะ?!“เมื่อวานฉันใจดีกับเธอมากเกินไปใช่ไหม? เธอถึงได้มาทำตัวแบบนี้ในตอนนี้?”หลังจากที่บอสดาร์ทไปยุ่งย่ามกับซีนเธียร์ เขาก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยแต่หลังจากที่ได้เห็นซีนเธียร์ขึ้นแสดง ดีแลนจึงคิดไปว่าบอสดาร์ทยังไม่ได้ทำการลงมือใด ๆดีแลนไม่สามารถระงับความรู้สึกของเขาได้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจแสดงตัวออกมาในด้านหนึ่ง เขาคิดว่าซีนเธียร์สวยเกินกว่าจะทิ้งเธอไว
ท้ายที่สุดซีนเธียร์ ซิมเมอร์มาที่นี่เพื่อทำการแสดง ไม่ใช่เพื่อสร้างปัญหาวงการบันเทิงเริ่มจะยุ่งวุ่นวายไปหมดแล้วหากนักข่าวบางคนสามารถถ่ายภาพสถานการณ์ที่เกิดขึ้นได้ คงจะถือเป็นเรื่องอื้อฉาวครั้งใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัยแม้ว่าดีแลน โบวี่จะเป็นคนอวดดี ซึ่งซีนเธียร์ก็อยากจะเหยียบหน้าเขามากขนาดไหน...แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่อยากให้สถานการณ์บานปลายไปมากกว่านี้“เธอก็มาจากมอร์ดูนี่ซีนเธียร์ เธอก็น่าจะรู้นี่ว่าโลกนี้มันหมุนไปอย่างไร“แล้วทำไมเธอถึงทำตัวไร้เดียงสาขนาดนี้!”ดีแลนหยิบซิการ์ออกมาแล้วจุดไฟ ก่อนที่จะพ่นควันใส่ใบหน้าของซีนเธียร์ด้วยท่าทางไม่ยี่หระ“ต่อให้เธอจะไม่รู้จักตัวตนของฉันในเมืองภาพยนตร์ แต่อย่างน้อยเธอก็ควรตระหนักว่าไม่มีใครในวงการบันเทิงของฟลัตเวลล์มีสิทธิ์ปฏิเสธฉันหรอก ใช่ไหม?“แต่เธอกลับปฏิเสธฉันซ้ำแล้วซ้ำ แถมยังไล่ฉันออกไปอีก!“อะไรทำให้เธอกล้าถึงขนาดนั้น!“ฉันบอกได้เลยว่าเธอจะต้องทำทุกอย่างตามที่ฉันบอก ต่อให้เธอจะไม่ต้องการก็ตาม!“ฉันมีนักสู้จากตระกูลโบวี่จำนวนร้อยสิบคนมาเพื่อการนี้!“และฉันได้ล้อมที่นี่ไว้เรียบร้อยแล้ว!“ถ้าเธอไม่ยอมทำตามที่ฉันบอก ฉันมั่นใจได้เ
ความดูถูกปรากฏขึ้นที่มุมปากของดีแลน โบวี่ เมื่อเขาอุทานอย่างเย็นชาว่า “แค่ทำตัวน่ารักให้มันสมตัวหน่อยไม่ได้เหรอ?“อย่ามาทำตัวบ้าต่อหน้าฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตนะ!“ฉันสามารถฆ่าคนนอกอย่างนายได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียวถ้าฉันต้องการ!“และฉันฆ่าคนแบบนายอย่างน้อยแปดคนอยู่ทุกเดือน!“ไหนขอดูหน่อยสิว่านายมีปัญญาพอที่จะช่วยหญิงสาวที่ตกทุกข์ได้ยากได้หรือเปล่า!”ดีแลนพูดกับฮาร์วีย์ ยอร์กด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ ก่อนที่จะทำท่าทางส่งสัญญาณให้คนของเขาล้อมฮาร์วีย์เอาไว้จากนั้นดีแลนก็เดินไปหาซีนเธียร์ ซิมเมอร์ขณะหัวเราะอย่างเย็นชา“สาวน้อย ถ้าเธอทนไม่ไหวแล้วก็บอกฉันมาสิ!“ทำไมต้องให้เด็กหนุ่มนี่เดินทางมาตั้งไกลด้วย...“ในเมื่อเธอมีกับฉันแทนก็ได้?"ฉันแข็งแรงนะ! แถมยังลีลาเด็ดอีกด้วย! ฉันทนได้อย่างน้อยก็ต้องห้านาที!“วันนี้ฉันจะไปสนุกกับเธอ! แล้วถ้าทำให้ฉันพอใจได้ ฉันสัญญาเลยว่าจะไม่รบกวนเธออีก!“แค่เซ็นชื่อในกระดาษ แล้วฉันจะให้รางวัลเธอเพิ่มอีกสองสามเท่าเลย! เธอจะได้รับเงินก้อนโต!“การได้เป็นผู้หญิงของฉันถือเป็นพรของเธอนะ! เธอก็รู้นี่?!"ดีแลนแสดงสีหน้าหยิ่งยโสออกมา เขามีประสบการณ์เรื่องผู้หญิงม
ทันทีที่เขายกมือขึ้น ฮาร์วีย์ ยอร์กก็คว้ามันแล้วผลักกลับในเสี้ยววินาทีกร๊อบ!ชายหนุ่มกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับเสียงแตกที่ดังขึ้นก่อนที่เขาจะกลิ้งไปบนพื้นอย่างรุนแรงชายคนนั้นไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นเขาเป็นเพียงลิ่วล้อตัวจ้อยในฟลัตเวลล์ แต่เขาเป็นถึงลูกน้องของดีแลน โบวี่!หนุ่มน้อยจากบ้านนอกจะกล้าทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง?เขาคงไม่อยากที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว!สาวสวยสองสามคนปิดปากและก้าวถอยหลังด้วยความตกใจเมื่อเห็นภาพนั้นสิ่งนี้เกินความคาดหมายของพวกเธอไปมากพวกเธอไม่เคยคิดเลยว่าจะมีใครมาท้าทายคนอย่างดีแลนแบบนี้หัวใจของพวกเธอเต้นเร็วขณะถอยหนีไปตามสัญชาตญาณด้วยกลัวว่าจะโดนลากเข้าไปให้มีเอี่ยวสถานการณ์นี้ดีแลนตัวแข็ง เขาไม่คิดเลยว่าจะมีใครมาทำร้ายคนของเขาต่อหน้าต่อตาโครม!ก่อนที่ดีแลนจะพูดอะไร ฮาร์วีย์ก็เตะชายหนุ่มออกไปจากประตู ก่อนที่จะใช้ทิชชู่เช็ดนิ้วอย่างเย้ยหยันใบหน้าของดีแลนเปลี่ยนเป็นมืดมนทันที“ฉันไม่รู้ว่านายเป็นใครหรอกนะ ไอ้เด็กเวร!“แต่กล้าดียังไงมาทำร้ายคนของฉันต่อหน้าฉันแบบนี้!“นายมันกล้าดีนี่!"เดี๋ยวฉันจะบอกอะไรนายให้นะ! นายจะต้องชดใช
ฮาร์วีย์ ยอร์กเหลือบมองดีแลน โบวี่และลูกน้องของเขาอย่างใจเย็นเขารู้ว่าคนที่อยู่ข้างหลังพวกเขาคือคนกลุ่มเดียวกับที่คอยอยู่ข้างหลังแม็ก บาวเออร์เขาไม่รังเกียจที่จะสอนบทเรียนให้แก่คนเหล่านั้นเพื่อที่พวกเขาจะได้รู้จักถ่อมตัวลงบ้าง“ไอ้สารเลว!"กล้าดียังไง?!“แกตบฉันตั้งสองครั้ง!ปากของดีแลนเต็มไปด้วยเลือด เขาหัวเราะออกมาด้วยความโกรธอันไม่อาจควบคุม“แกมันโง่จริง ๆ!”ดีแลนชี้ไปทางฮาร์วีย์อย่างฉุนเฉียว“ฆ่าเขาเลย!” เขาอุทาน"ไป!"นักสู้หลายสิบคนจากตระกูลโบวี่ถอดแจ็กเก็ตออกก่อนจะพุ่งเข้าใส่ฮาร์วีย์พร้อมโต๊ะและเก้าอี้อยู่ในมือฮาร์วีย์เดินไปข้างหน้าโดยไม่แยแสต่อสิ่งใดเพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ!เสียงตบอย่างต่อเนื่องดังขึ้นในช่วงเวลาเดียว นักสู้เหล่านั้นได้แต่กุมใบหน้าของตัวเองขณะที่ถูกส่งตัวออกไป ทันทีที่พวกเขาล้มลงกับพื้น พวกเขาก็ร้องไห้คร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดขณะที่พวกเขาทั้งหมดกลิ้งไปทั่วไพ่ตายที่ดีแลนมักจะใช้เพื่ออวดความแข็งแกร่งของเขาถูกกำจัดลงจนสิ้นในเวลาเพียงสามวินาทีดีแลนตกใจมากเมื่อเห็นภาพนั้น เขาไม่รู้ว่าเขาควรจะโต้ตอบอย่างไรเขาไม่เคยคิดเลยว่าฮาร์วีย์จะทรงพลังถึงขนาด
จากนั้นฮาร์วีย์ ยอร์กก็เดินจากไปพร้อมกับไอเดน บาวเออร์ และซีนเธียร์ ซิมเมอร์อย่างสบายใจดีแลน โบวี่ ซึ่งใบหน้าบวมไปหมด กำลังมีสีหน้าที่อาฆาตแค้นในขณะนี้เมื่อฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ จากไปแล้วเขาก็โวยวายอย่างโกรธเกรี้ยวและตะโกนลั่นว่า “ไอ้สารเลว!“ไอ้สารเลวนั่น!“เขากล้าต่อกรกับฉันที่ฟลัตเวลล์ได้ยังไง?!“เรียกกำลังเสริมมา!“เดี๋ยวนี้!“ฉันจะเอาคืนเขาให้สาสม!“ฉันจะทำให้เขาได้รู้ว่าเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะต่อกรกับผู้ชายที่มีสถานะอย่างฉัน!“อย่าลืมนะ! เรียกลุงของฉันมาที่นี่ด้วย!“ฉันไม่เพียงแต่จะทำให้เขาจดจำเท่านั้น…“ฉันจะทำให้เขาติดคุกไปตลอดชีวิต!“หลังจากนั้นเขาจะต้องเสียใจที่ทำให้ฉันขุ่นเคืองแน่นอน!”ดีแลนกัดฟันด้วยสีหน้าชั่วร้ายเขาไม่ใช่นายน้อยที่ยิ่งใหญ่ที่สุด แต่เขาครองวงการบันเทิงของฟลัตเวลล์มานานหลายปีแล้วดาราอย่างน้อยแปดสิบคนเคยนอนกับเขามาแล้วไม่กี่ปีที่ผ่านมาเคยมีนายน้อยผู้หยิ่งยโสพยายามหาเรื่องเขาเพราะผู้หญิงคนหนึ่งเมื่อเขาไปที่โวลซิ่งเพื่อเข้าร่วมกิจกรรมทางธุรกิจในนามของตระกูลบาวเออร์ ชายคนนั้นถูกบดขยี้อย่างไร้ความปรานีชายผู้โอ้อวดอย่างดีแลนไม่เคยกลัวใคร!ในฐานะญ
ไอเดน บาวเออร์รู้ดีว่าฮาร์วีย์ ยอร์กจะไม่สนใจคนไร้ตัวตนอย่างดีแลน โบวี่แต่เขารู้ว่าโจเซฟ บาวเออร์คงเป็นคนที่จะรับมือได้ยาก เขาจึงตัดสินใจเตือนฮาร์วีย์ในความเป็นจริงโจเซฟคนเดียวก็ไม่ได้มีค่าอะไรขนาดนั้นแต่ตระกูลบาวเออร์ หลงเหมิน และวังทองคำที่สนับสนุนเขาต่างเป็นกลุ่มที่รับมือได้ยากที่สุด“ไม่เป็นไร ถ้าโจเซฟไม่มา เราก็จะถอนแผน“แต่ถ้าเขามา ฉันก็จะทำร้ายเขาอยู่ดี”จากนั้นฮาร์วีย์ก็ตบไหล่ของไอเดน“นายอยู่กับฉันมาตั้งนานแล้วไอเดน นายประสบความสำเร็จมากมาย“แต่จำไว้ว่าเมื่อนายอยู่กับฉัน นายต้องปฏิบัติตามตามกฎเพียงข้อเดียวเท่านั้น“นั่นก็คือ ตราบใดที่เรามีเหตุผล เราก็ไม่ควรกลัวใครทั้งนั้น!”ไอเดนพยักหน้าอย่างกระตือรือร้น อย่างที่คาดไว้จากนายน้อยยอร์กมีเพียงเขาเท่านั้นที่จะสามารถทำให้คำพูดที่เย่อหยิ่งเช่นนั้นฟังดูสมเหตุสมผลได้!วรู้มมม!ภายในเวลาเพียงสามสิบนาที รถยนต์หรูชั้นนำหลายสิบคันก็ขับมาจอดหน้าลานจอดรถของห้างสรรพสินค้าป้ายทะเบียนรถแต่ละคันค่อนข้างพิเศษและเสียงเครื่องยนต์ก็หนวกหูเช่นกัน มันเป็นภาพที่ค่อนข้างน่ากลัวสำหรับฟลัตเวลล์รถปอร์เช่ มาเซราติ เฟอร์รารี่ แลมโบกินี
ดีแลน โบวี่รู้สึกสูงส่งหลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้นแม้ว่าจะมีรอยฝ่ามือจาง ๆ อยู่บนใบหน้า แต่ใบหน้าของเขายังคงแสดงความภาคภูมิใจในขณะที่เขายื่นอกตรงในขณะนี้เขากำลังรู้สึกว่าเขาเป็นเจ้าที่แท้จริงแห่งโลกเขาคิดว่าเขาเพียงคนเดียวที่ยิ่งใหญ่ในฟลัตเวลล์!ผู้หญิงหลายคนมองดีแลนด้วยความหลงใหล‘ช่างเป็นผู้ชายที่หล่อจริง ๆ!’‘แม้จะมีรอยฝ่ามือจะบนหน้า แม้ว่าจะดูยุ่งเหยิงไปหมดก็ตาม…’‘ผู้ชายแบบนี้เท่านั้นที่จะถือว่าน่าเกรงขาม!’ผู้หญิงเหล่านั้นเพ้อฝันที่จะถูกผู้ชายแบบนี้ครอบงำ!ในขณะนี้พวกเธอเพียงแค่ต้องการคุกเข่าต่อหน้าดีแลนหลังจากที่รู้สึกได้ถึงความหลงใหลอันเร่าร้อนของผู้หญิงเหล่านั้น ดีแลนก็เย่อหยิ่งมากยิ่งขึ้นเขาพ่นควันด้วยสีหน้าภาคภูมิใจราวกับว่าเขาลืมสื่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ไปแล้ว จากนั้นเขาก็เดินไปหาฮาร์วีย์ก่อนที่จะมองลงไปที่เขาด้วยสายตาที่เย็นชา“ฉันจะให้โอกาสนายเป็นครั้งสุดท้ายฮาร์วีย์!“ขอโทษและขอความเมตตาจากฉันซะ! จากนั้นก็หักขาตนเองแล้วส่งซีนเธียร์ ซิมเมอร์ไปที่เตียงของฉัน!“ฉันจะตอบแทนนายด้วยเงินสิบห้าล้านดอลลาร์! หลังจากนั้นฉันจะปล่อยนายไป! แต่ถ้านายไม่ทำฉันก็จะฆ
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข