แชร์

บทที่ 2977

แกร๊ก!

จู่ ๆ ประตูก็ถูกถีบให้เปิดออก

ฮาร์วีย์ ยอร์กสวมเสื้อสเวตเตอร์ตัวอุ่นพลางนำเอาชาดำถ้วยหนึ่งมาด้วย

จากนั้นเขาก็นั่งลงสบายๆ อีกด้านหนึ่งของโต๊ะพลางหรี่ตามองเจสัน ลีโอ

ทันทีที่ฮาร์วีย์ปรากฏตัว สายตาคับแค้นใจก็ผุดขึ้นบนใบหน้าของเจสัน

สีหน้าโอหังบนใบหน้าตลอดจนจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของเขาได้หายไปจนสิ้น

เขาไม่ได้นอนมาหลายวันแล้ว เขาจึงตัวสั่นไม่หยุด

เขาคิดว่าจะสามารถอดทนต่อสภาพแวดล้อมอันโหดร้ายด้วยพลังและความตั้งใจ…

แต่เนื่องจากเขาเคยถูกสะกดจิตอ่อนๆ จึงไม่สามารถทนอยู่ได้นานนัก

เจสันทำให้ตัวเองตกที่นั่งลำบาก

ถ้าหากก่อนหน้านี้เขาไม่ได้ใช้พลังมากขนาดนั้น เขาก็อาจจะทนได้นานอีกสักหน่อย

น่าเสียดายที่ไม่มีทางให้หวนกลับ

“ฮาร์วีย์ แกต้องการอะไรกันแน่?”

เจสันจวนจะหมดสติอยู่รอมร่อ แต่เขาก็ยังสามารถพูดคุยได้ทั้งๆ ที่ดวงตากระตุกริกๆ ตอนนี้เขาดูเหมือนคนใกล้ตายเต็มแก่แล้ว

ฮาร์วีย์จิบชาด้วยท่าทีสงบนิ่งก่อนจะผุดรอยยิ้มจางๆ

“โอ้ นายน้อยลีโอ ไม่พบกันเสียนานเลยนะ!

“บอกฉันทีสิว่าคุณไร้ประโยชน์ขนาดนี้ได้ยังไงกัน?

“ตอนนั้นถ้าคุณเป่าสมองวินซ์ไปซะ…

“อย่างมากคุณก็แค่หนีไป! คงไ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status