ปัง!“บัดซบ!“พวกเขาพยายามจะแย่งแหล่งที่มาของอำนาจผมงั้นเหรอ?”สีหน้าของวินซ์ชั่วร้ายจนไม่อาจบรรยายได้“ตลอดหลายปีที่ผ่านมาบริษัทอยู่ภายใต้การควบคุมของบ้านใหญ่มาตลอด…“คนนอกอย่างเขามีสิทธิ์ที่จะมาโอ้อวดในถิ่นของเราตั้งแต่เมื่อไหร่?!“พวกเขาคิดว่าพวกเราเป็นแค่คนขี้ขลาดงั้นเหรอ?”…หลังจากที่ทานอาหารง่าย ๆ กับจูเลียนและส่งเขากลับบ้านแล้ววินซ์ก็รีบไปที่อาคารสำนักงานของเขาที่อ่าววิคตอเรียเขาเดินเข้าไปด้วยสีหน้าเคร่งขรีม เมื่อเขาเข้าไป เขาก็เห็นเล็กซี่ในชุดคลุมของเธอและกำลังเล่นเปียโนอย่างสง่างามเธอกำลังเล่นบทที่เก้าของน็อกเทิร์น ซึ่งเป็นเพลงที่ชวนให้นึกถึงความอาฆาตและการล้างแค้นอย่างไม่สิ้นสุดวินซ์ไม่มีอารมณ์ที่จะเพลิดเพลินไปกับผลงานชิ้นเอกนี้ เขาเดินไปข้างหน้าทันทีและกระแทกมือไปที่คีย์เปียโนและทำลายช่วงเวลานั้น“คุณน้ารู้ไหมว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น?! คุณน้ายังมีอารมณ์ที่จะเล่นเปียโนอีกเหรอ?!“คุณน้าบอกว่าจูเลียนจะต้องติดคุกใช่ไหม?!“เขาไม่เพียงแต่จะออกมาแล้ว แต่ผมยังต้องเลี้ยงข้าวเขาอีกด้วย!“นี่คือสิ่งที่พี่สามของคุณน้าต้องการ!”เล็กซี่ขมวดคิ้วก่อนที่จะตอบเบา ๆ “บ้านหล
รถโตโยต้า พราโด้วิ่งเข้ามาจอดข้างหน้าบริษัทเล็กซัส หุ้นส่วนจำกัด ควินนี่คุยโทรศัพท์สองสามสายระหว่างทางเพื่อให้คนส่งรถตู้พร้อมชุดและเครื่องสำอางมาให้เธอเมื่อก้าวออกจากรถตู้ครึ่งชั่วโมงต่อมา เธอก็กลายเป็นสาวงามทีเดียวด้วยวิถีทางอันแน่วแน่ของเธอ เธอจะไม่เสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียวเพื่อที่เธอจะได้ขึ้นสู่อำนาจหลังจากที่โทรศัพท์อีกสองสามครั้ง เธอก็ตระหนักว่าตำแหน่งผู้บริหารระดับสูงสุดของเธอไม่ได้ต่ำเลย จากทั้งบริษัท เธอจะเป็นผู้บังคับบัญชาคนที่สองแต่บุคลากรและอำนาจทางการเงินยังคงถูกควบคุมโดยคอรี่ ยอร์ก หัวหน้าของบ้านใหญ่ควินนี่รับผิดชอบด้านการตลาดไม่มีใครกล้าคัดค้านการตัดสินใจของคอรี่เช่นกัน ท้ายที่สุดแล้วเขาก็เป็นหัวหน้าของเล็กซัส หุ้นส่วนจำกัดอย่างแท้จริง เขาเป็นถึงประธานและผู้บริหารของบริษัทคอรี่แสดงความเคารพมากพอที่จะมอบหมายให้ควินนี่เป็นผู้บริหารระดับสูงสุดหลังจากที่มาร์เซลโทรหาเขาเพียงครั้งเดียวควินนี่รู้ดีว่าบางสิ่งไม่สามารถเร่งรีบได้เธออาจเป็นลูกสาวบุญธรรมของนายท่าน แต่มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะควบคุมบริษัทได้เนื่องจากหัวหน้าบ้านใหญ่ได้ปกครองบริษัทมาหลายปีแล้ว
ฮาร์วีย์ไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว เขายืนอยู่ข้างหลังควินนี่อย่างเงียบ ๆ ราวกับว่าเขาเป็นบอกดี้การ์ดของเธอเขาต้องการเห็นว่าผู้หญิงที่มีความสามารถคนนี้จะควบคุมผู้คนรอบตัวเธออย่างไรควินนี่เพิกเฉยต่อสายตาของผู้คนโดยสิ้นเชิงและนั่งลงที่เก้าอี้ของประธาน“ฉันชื่อควินนี่ ยอร์ก ฉันว่าทุกคนคงรู้ว่าฉันเป็นใคร ดังนั้นฉันจะเข้าเรื่องเลย“วันนี้ฉันเรียกประชุมเพื่อบอกทุกคนว่านายท่านได้แต่งตั้งให้ฉันรับตำแหน่งนี้ด้วยตัวของเขาเอง“ทุกคนที่นี่ต่างก็มีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับตระกุลยอร์กแห่งฮ่องกง“ฉันหวังว่าเราทุกคนจะช่วยเหลือซึ่งกันและกันและอยู่เคียงข้างกันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น“ฉัน ควินนี่ จะไม่มีวันทำอะไรโดยที่ไม่นึกถึงพวกคุณเลย“อีกอย่าง ฉันขอแนะนำให้พวกคุณรู้จักกับอีกคนหนึ่ง ฮาร์วีย์ ยอร์ก“เขาไม่มีตำแหน่งอะไรในบริษัท เขาเป็นแค่ที่ปรึกษา“แต่คำพูดของเขามีค่าเท่ากับคำพูดของฉันเอง“คำขอของเขาก็เหมือนกับคำขอของฉัน!“ถ้าคุณต่อต้านเขา ก็เท่ากับคุณต่อต้านฉัน“เข้าใจไหม?!”มติของควินนี่ได้เรียกความสนใจของทุกคน เธอไม่เพียงแต่เปิดเผยการสนับสนุนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอเท่านั้น เธอยังมอบตำแหน่งอย่
ชายในชุดสูทของจิวองชี่มีสีหน้าน่ากลัว“ถ้าคุณไม่สามารถรับผิดชอบทั้งหมดนั้นได้ ผมเกรงว่าคุณคงจะอยู่ในตำแหน่งของคุณได้ไม่นาน“แมงดาตัวนี้ก็จะไม่สามารถอยู่รอดได้นานเหมือนกัน!”ฮาร์วีย์เหลือบมองชายในชุดจิวองชี่อย่างสงสัย ผู้ชายอะไรจะดุขนาดนั้น!เขาไม่เคารพควินนี่ตั้งแต่การพบกันครั้งแรก!เขาไม่กลัวที่จะตายในมือของชาวยอร์กเหรอ?ท้ายที่สุดแล้วควินนี่ก็ยังมีฐานะอยู่ นั่นคือความจริงที่ไม่มีใครสามารถเพิกเฉยได้หลังจากที่พลิกดูไฟล์ต่าง ๆ ในที่สุดฮาร์วีย์ก็รู้ว่าชายคนนั้นคือใคร ชื่อของเขาคือ ดันเต้ คาสโตร และเขาเป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาดของบริษัทในขณะเดียวกัน เขาก็มีเอกลักษณ์ที่น่าสนใจทีเดียว ว่ากันว่าเขาเป็นลูกชายของพ่อบ้านของคอรี่และได้รับการเลี้ยงดูมาภายใต้การดูแลของเขา เขาได้รับการพิจารณาให้เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาที่ไว้ใจได้ของคอรี่เช่นกันแม้แต่วินซ์ก็ต้องสุภาพกับเขาด้วยด้วยเอกลักษณ์นี้ จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ดันเต้จะต้องไม่เกรงกลัวเมื่อเผชิญหน้ากับคนในตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงเว้นแต่ดันเต้จะโง่พอที่จะต่อกรกับมาร์เซล ก็ไม่มีใครในบริษัทกล้าต่อกรกับเขานี่คือสาเหตุหลักว่าทำไมเขาถึงโกรธมาก
จากคำพูดของดันเต้ ผู้บริหารคนอื่น ๆ ในห้องก็มีรอยยิ้มขี้เล่นบนใบหน้าพวกเขารู้ว่าดันเต้กำลังใช้โอกาสนี้เพื่อโค่นควินนี่ลงท้ายที่สุด ทุกคนก็รู้ดีว่าองค์กรอชิกาวะมีเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ขายดีที่สุดเนื่องจากราคาถูก สินค้าจึงถูกจำหน่ายไปทั่วโลกพวกเขากำลังพยายามเข้าสู่ตลาดของประเทศ H และกำลังมองหาผู้จัดจำหน่ายในท้องถิ่นแม้แต่เลขาของคอรี่ก็ยังไม่สามารถทำข้อตกลงกับใครได้เนื่องจากเป็นเช่นนั้น ดันเต้จึงไม่มีโอกาสที่จะได้รับความชื่นชมจากบริษัทอย่างแน่นอนต่อให้เขาจะทำได้ องค์กรอชิกาวะก็จะไม่ใช้ข้อแก้ตัวเช่นนี้ในการยกเลิกข้อตกลงหลังจากที่ควินนี่เข้ารับตำแหน่ง พวกเขาจึงพยายามให้เธอรับผิดแทนท้ายที่สุดแล้วพวกเขาจะโทษใครได้อีก? เธอคือคนที่มีสถานะค่อนข้างสูงที่สุดจากพวกเขาเหล่าผู้บริหารคนอื่น ๆ ต่างก็อยู่ข้างดันเต้ไม่มีใครจะยืนหยัดเพื่อควินนี่แน่นอนทุกคนมองควินนี่ด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ขณะที่รอดูว่าเธอจะรับมือกับการแสดงความแข็งแกร่งของดันเต้อย่างไรหากเธอไม่มีทางแก้ไขสถานการณ์นี้ ตำแหน่งของเธอก็จะถูกปล้นไปจากเธอทันทีฮาร์วีย์เฝ้าดูเหตุการณ์อย่างใจเย็นโดยไม่พูดอะไรสักคำควินนี่เหลือบมองด
ปัง!ก่อนที่ควินนี่จะทันได้พูดอะไร ฮาร์วีย์ก็หยิบที่เขี่ยบุหรี่ขึ้นมาแล้วกระแทกลงบนโต๊ะอย่างฉุนเฉียวเสียงดังปังทำให้ผู้คนต่างชะงัก แม้แต่ผู้บริหารที่กำลังอ้าปากค้างเพราะกำลังจะพูดก็อดไม่ได้ที่จะนิ่งเงียบท้ายที่สุดที่นี่ก็คือห้องประชุม ปกติแล้วทุกคนต่างก็จะเพียงพูดคุยกัน แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีคนกล้าข่มขู่คนทั้งห้องด้วยการทุบที่เขี่ยบุหรี่ก่อนที่เหล่าผู้บริหารจะได้โต้ตอบ ฮาร์วีย์ก็พูดอย่างเย็นชาว่า “พวกโง่ไร้ประโยชน์!“พวกคุณทุกคนต่างก็อยู่ในตำแหน่งที่สูงของบริษัท แต่ไม่มีใครสามารถทำข้อตกลงกับบริษัทเล็ก ๆ จากประเทศหมู่เกาะได้เลยเหรอ?“บริษัทเก็บพวกคุณไว้เพื่อช่วงเวลาสำคัญนี้ แต่แล้วเกิดอะไรขึ้น? ไม่มีใครสามารถทำงานง่าย ๆ เช่นนี้สำเร็จได้เลย!“พวกโง่!“พวกคุณแต่งตัวอย่างดี เต็มไปด้วยของหรูหรา…“พวกคุณคงเป็นที่เคารพนับถือของหลาย ๆ คน“แต่แล้ว! พวกคุณไม่เพียงแต่จะไม่สนใจบริษัทของคุณเท่านั้น แต่พวกคุณยังโยนความผิดให้คนอื่นทั้ง ๆ ที่คนที่ควรจะถูกโทษที่สุดคือพวกคุณ!“ถ้าอย่างนั้นพวกขี้เมาอย่างคุณจะอยู่ที่นี่ต่อทำไม?!“พวกคุณไม่สามารถทำข้อตกลงง่าย ๆ กับบริษัทเล็ก ๆ ได้ แต่คุณก็
ดันเต้ตัวสั่นด้วยความโกรธ“ไอ้สารเลว! แกกล้าเรียกทุกคนที่นี่ว่าขยะ?“คิดจะต่อต้านพวกเราทุกคนที่นี่เหรอ?“อยากถูกไล่ออกจากบริษัทหรือไง!“แม้แต่ซีอีโอก็ยังไม่กล้ายุ่งกับเรา! แล้วแกมีสิทธิ์อะไรมาพูดเรื่องไร้สาระต่อหน้าพวกเราทุกคน!"ฉันจะบอกอะไรให้! เพราะซีอีโอยอร์กกิจการของอิชิกาวะ คอร์ปอเรชั่นถึงได้พังไม่เป็นท่า! ไม่เท่านั้น!“จะบอกให้ว่า...”เพี๊ยะ เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์เหวี่ยงฝ่ามือไปบนใบหน้าของดันเต้สองครั้ง ออกแรงในการตบแต่ละครั้งอย่างเฉียบคม“ยังไม่จบเหรอ?“คิดว่าผมสู้กับทุกคนที่นี่ไม่ได้รึไง?“คิดว่าผมกำลังพูดเรื่องไร้สาระอยู่เหรอ?"ว่าไงนะ? คุณโกรธผมเหรอ? หรือคุณมีคำถามเกี่ยวกับวิธีดำเนินงานของซีอีโอยอร์ก?”ฮาร์วีย์นำเอกสารออกมาอย่างใจเย็นและพลิกไปยังหน้าต่าง ๆ ก่อนที่จะกระแทกมันลงบนโต๊ะ“หน้าที่ของแผนกการตลาดคือการหาพันธมิตรทางธุรกิจและทำข้อตกลง“ล็อกซัส หุ้นส่วนจำกัดเป็นบริษัทขนาดใหญ่ หน้าที่ของซีอีโอก็คือควบคุมทุกอย่างให้อยู่ภายใต้การควบคุม“กับอีแค่ข้อตกลงกับบริษัทธรรมดา ๆ จากประเทศหมู่เกาะยังจัดการไม่สำเร็จ จะมีแผนกการตลาดไว้เพื่ออะไรถ้าพวกคุณยังต้องให้ซีอีโอออกหน้า
“ผมได้เห็นเอกสารมาแล้ว อิชิกาวะ คอร์ปอเรชั่นไม่ได้อยู่ในสามบริษัทชั้นนำของประเทศหมู่เกาะด้วยซ้ำเป็นแค่บริษัทที่ขายเครื่องใช้ในบ้านธรรมดา ๆ เท่านั้น มีอะไรให้โอ้อวดกัน?“ในฐานะสมาชิกของล็อกซัส หุ้นส่วนจำกัด คุณเป็นตัวแทนของตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงและประเทศ H แต่กับแค่รับมือกับชาวประเทศหมู่เกาะแค่ไม่กี่คนไม่ได้ก็มาโวยวาย แถมยังคิดจะให้ซีอีโอยอร์กมาจัดการปัญหาของตัวเองอีก!“ทำไมคุณถึงกล้าพูดอะไรแบบนั้นออกมา แถมยังกล้าอยู่ในบริษัทต่อไปอีก“บริษัทจะยอมเสียเงินหลายพันล้านดอลลาร์ต่อปีเพื่อจ้างพวกคุณไปเพื่ออะไร ในเมื่อพวกคุณไม่ทำอะไรเลย!”ฮาร์วีย์เดินไปข้างหน้าและตบเบา ๆ ที่ใบหน้าของดันเต้อย่างเย้ยหยัน“ถ้าคิดว่าไม่มีปัญญาจะทำงานของตัวเองได้ ก็ไสหัวไปซะ! เลิกโบ้ยความไร้ความสามารถของตัวเองให้คนอื่นได้แล้ว!"เข้าใจที่ผมพูดไหม?!"ดวงตาของดันเต้กระตุกอย่างต่อเนื่องหลังจากถูกตบหน้าหลายต่อหลายครั้ง...แต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่กล้าท้าทายคำพูดของฮาร์วีย์เขารู้ว่าถ้าหากเขาไม่ยอมหยุด เขาคงโดนตบอีกครั้งและถูกโยนออกจากบริษัทเป็นแน่เขาไม่กล้าทิ้งเงินเดือนอันมากมายมหาศาลไปควินนี่สังเกตเหตุการณ์ที่เปล