LOGINShare
ตอนที่ 3 หน้าเด็ก แต่ไม่เล็กแน่
Last Updated:
2025-02-25 23:31:11ระหว่างที่น้าพิกุลไปเตรียมแกงไตปลาให้นายหัวชาวี ชมจันทร์ก็เดินไปหลังบ้านเพื่อเอารถจักรยานยนต์ของตนเองออกมาเตรียมไว้ แม้ว่าบ้านของนายหัวชาวีจะอยู่ติดกับบ้านของเธอแต่ระยะทางก็ไกลพอสมควรเพราะบ้านของเขาอยู่ลึกเข้าไปจากถนนอีกฝั่งซึ่งถ้าเดินไปก็คงจะเหนื่อยกว่าจะถึง
“อย่าลืมนะจันทร์ว่าเรามีภารกิจสำคัญคือจะต้องทำให้นายหัวสนใจ” พิกุลบอกกับลูกเลี้ยงที่สีหน้าไม่ค่อยสู้ดีเท่าไหร่
ชมจันทร์พยักหน้าให้กับน้าพิกุลก่อนจะรับปิ่นโตและขี่จักรยานยนต์คู่ใจออกไปยังบ้านของนายหัวชาวี
หญิงสาวเคยเจอนายหัวชาวีครั้งสุดท้ายก็หลายปีแล้วเธอไม่รู้ว่าเขาจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหน แต่ก่อนก็เคยแอบชอบเขาอยู่หรอกแต่พอได้ยินว่าเขาเจ้าชู้และเปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำหน้าเธอก็เลยไม่ได้ติดตามเรื่องราวของเขาอีกเลย
บ้านของนายหัวชาวีเป็นบ้านชั้นเดียวยกพื้นสูงมีบริเวณรอบๆ บ้านค่อนข้างกว้าง หญิงสาวจอดรถจักรยานยนต์บริเวณด้านหน้าก่อนจะตะโกนเรียกเจ้าของบ้าน
“นายหัวชาวีอยู่ไหมคะ นายหัวคะน้าพิกุลให้จันทร์เอาแกงไตปลามาให้ค่ะ” หญิงสาวตะโกนอยู่ด้านล่างสักพักก็มีหญิงสูงวัยคนหนึ่งเดินออกมา
“ใครละนั่น”
“สวัสดีค่ะป้าสมรจันทร์เอง”
“อ้าวหนูจันทร์หรอกเหรอ มาทำไมล่ะ”
“น้าพิกุลให้เอาแกงไตปลามาให้นายหัวค่ะ”
“ขึ้นมาก่อนสินายหัวกำลังทำงานอยู่ในห้อง”
“ไม่เป็นไรค่ะจันทร์ฝากป้าสมรเอาให้นายหัวก็ได้ค่ะ”
“หนูรอป้าเอาแกงใส่ถ้วยก่อนนะจะได้เอาปิ่นโตกลับไปเลย”
“ได้ค่ะ”
“ขึ้นมารอข้างบนดีกว่านะ รอตรงระเบียงก็ได้”
ป้าสมรชวนชมจันทร์ขึ้นมานั่งรออยู่บริเวณระเบียงบ้าน ระหว่างรอป้าสมรเธอก็นั่งเธอก็แชทไลน์คุยกับเพื่อนเพื่อฆ่าเวลา
เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าคนเดินมาชมจันทร์ก็เงยหน้าขึ้นเพราะคิดว่าเป็นป้าสมรแต่กลับเป็นเจ้าของบ้านที่กำลังยืนจ้องเธออยู่
“สวัสดีค่ะนายหัว” ชมจันทร์รีบยกมือไหว้ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ใบหน้าของเขาหล่อกว่าที่เธอเคยเจอเมื่อหลายปีก่อน
“สวัสดี ชมจันทร์ใช่ไหม” นายหัวชาวีเคยเห็นเธอจากรูปที่น้าพิกุลส่งให้ดูแต่ไม่คิดเลยว่าตัวจริงเธอจะหน้าตาสวยและยังดูเด็กมากขนาดนี้
“ใช่ค่ะนายหัวจำจันทร์ได้ด้วยเหรอคะ”
“จำได้สิก็เด็กกะโปโลที่วิ่งตามนายโชคมาที่สวนยางบ่อยๆ”
“แต่ตอนนี้จันทร์ไม่ใช่เด็กกะโปโลแล้วนะคะ จันทร์เรียนจบแล้ว”
“ได้ยินหน้าพิกุลบอกเหมือนกัน เธอเรียนจบอะไรมานะ”
“จบบัญชีมาค่ะ น้าพิกุลบอกว่าช่วงปิดเทอมจะให้จันทร์มาช่วยงานนายหัว”
“เขาบังคับเธอมาหรือเปล่า”
“ไม่ค่ะจันทร์เต็มใจมาทำงาน” ชมจันทร์ตอบเขาไปโดยไม่คิดอะไรมากแต่คนฟังกลับรู้สึกแปลกๆ เพราะไม่คิดว่าเด็กสาววัยนี้จะอยากมาเป็นนางบำเรอของเขาแต่จะว่าไปชมจันทร์คนนี้ก็มีแค่หน้าตาเท่านั้นที่ยังเด็กเพราะจากมุมที่เขายืนอยู่นี้ก็พอจะเห็นแล้วว่าสัดส่วนของหญิงสาวนั้นไม่เด็กอย่างหน้าตาเลย
“น้าพิกุลบอกว่าเธอต้องทำอะไรบ้างล่ะชมจันทร์”
“นายหัวเรียกจันทร์เฉยๆ ก็ได้ค่ะ เรียกชมจันทร์มันดูแปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้”
“อือ ตกลงน้าเธอบอกว่าเธอต้องมาทำอะไรให้ฉันบ้างล่ะ”
“น้าพิกุลบอกว่าให้จันทร์มาช่วยงานเอกสารแล้วก็ดูพวกบัญชีให้นายหัวค่ะและก็ทำงานอย่างอื่นตามที่นายหัวจะใช้”
“แค่นั้นใช่มั้ย”
“ใช่ค่ะ นายหัวมีอะไรหรือเปล่าคะ”
“เปล่า แล้วเธอจะเริ่มงานได้เมื่อไหร่”
“แล้วแต่นายหัวเลยค่ะ”
“เพิ่งกลับมาบ้านวันนี้ใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ”
“ฉันให้เธอพักสักสองวัน แล้ววันจันทร์มาที่บ้านก่อน 9 โมงเช้าเพราะฉันมีนัดคุยกับหัวหน้าคนงานพอดีจะได้แนะนำให้รู้จัก”
“ได้ค่ะนายหัว”
“วันนี้มาถึงที่นี่มีอะไรหรือเปล่า”
“น้าพิกุลให้เอาแกงไตปลามาให้นายหัวค่ะ”
“แล้วไหนล่ะแกงไตปลา”
“ป้าสมรเอาไปแล้วค่ะ จันทร์แค่รอเอาปิ่นโตกลับบ้าน”
“มาแล้วจ้า มาแล้ว อ้าวนายหัวทำงานเสร็จแล้วเหรอคะ” ป้าสมรถามเจ้านายที่ปกติจะไม่ออกมาจากห้องถ้าหากยังทำงานไม่เสร็จ”
“ยังหรอก พอดีออกมาเดินแก้เมื่อย”
“จันทร์ขอตัวกลับก่อนนะคะ นายหัว”
“อือ ฝากขอบใจน้าพิกุลด้วยที่อุตส่าห์เอาแกงไตปลามาให้แล้ววันจันทร์เธอก็อย่าลืมมาทำงานล่ะ”
“ค่ะนายหัว”
ชมจันทร์รับปิ่นโตจากป้าสมรและเดินลงบันไดก่อนจะขี่จักรยานยนต์ออกไปจากบริเวณบ้าน
“นายหัวอยากกินแกงไตปลาก็ไม่บอกป้า ไม่เห็นจะต้องรบกวนพิกุลเลย”
“ฉันได้ยินเขาพูดถึงแกงไตปลาก็เลยบอกว่าชอบกินเหมือนกัน ไม่คิดว่าน้าพิกุลเขาจะทำมาให้ แต่ก็ดีเหมือนกันนะป้าสมรจะได้ไม่ต้องเหนื่อยไงล่ะ”
“เหนื่อยอะไรกันคะวันๆ ป้าแทบไม่ได้ทำอะไรเลย ทำงานไม่คุ้มค่าจ้างเลยค่ะ”
“ฉันจ้างป้าสมรให้อยู่กับฉันไม่ได้จ้างให้ทำงานจนคุ้มค่าจ้างสักหน่อย”
“ป้าได้ยินว่านายหัวจะให้หนูจันทร์มาช่วยงานเอกสารจริงหรือเปล่าคะ”
“ก็ตามนั้นแหละช่วงนี้เอกสารฉันเยอะเหลือเกินดูคนเดียวไม่ไหนจะบัญชีทั้งสวนยางสวนปาล์มแล้วก็ที่โรงงานอีก”
“แต่หนูจันทร์เพิ่งเรียนจบเองนะคะไม่รู้จะช่วยงานนายหัวได้หรือเปล่า ทำไมนายหัวไม่จ้างคนที่เขาทำงานเก่งๆ มาช่วยล่ะคะ”
“ฉันว่าจะลองจ้างจันทร์ดูก่อนยังไงก็คนกันเองถ้าไม่ไหวจริงๆก็คงจะจ้างคนอื่นมาช่วยนั่นแหละ”
“ทำไมนายหัวไม่ให้รุ้งช่วยล่ะคะ” สายรุ้งสาวใช้วัย 28 ปีได้ยินบทสนทนาระหว่างป้าสมรกับเจ้านายของตนพอดีก็รีบเสนอตัว
“งานของเธอก็เยอะอยู่แล้วฉันไม่อยากให้เหนื่อยมาก”
“รุ้งเต็มใจช่วยงานนายหัวนะคะ”
“ไม่ต้องไปยุ่งกับงานเอกสารของนายหัวหรอกยายรุ้งเธอจบแค่ม.3จะเอาความรู้อะไรไปช่วยงานเขา ป้าว่าจะทำให้นายหัวปวดหัวล่ะสิไม่ว่า”
“ป้าสมรก็พูดเกินไปถึงหนูจะจบแค่ม.3หนูก็พออ่านออกเขียนได้นะ”
“ขอบใจนะรุ้งที่อยากจะช่วยงานฉัน แต่งานนี้มันค่อนข้างยากเพราะบางครั้งต้องใช้คอมพิวเตอร์ด้วยฉันว่าเธออาจจะไม่ค่อยถนัด”
“ว้ารุ้งเลยไม่ได้ช่วยงานนายหัวเลย”
“แค่ทำงานบ้านก็พอแล้ว เอาล่ะเดี๋ยวป้าสมรจัดโต๊ะเลยนะฉันหิวแล้ว”
“ได้ค่ะนายหัว”
Related chapters
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 4 ต่อรอง
หลังจากทานแกงไตปลากับขนมจีนอิ่มแล้วนายหัวชาวีก็กลับมาในห้องทำงานของตนเองอีกครั้ง เขานั่งตรวจเอกสารต่างๆ ที่มีทั้งบัญชีรายรับ รายจ่ายของสวนยาง สวนปาล์มและโรงงานแปรรูปยางพาราขนาดเล็กที่เขากับเพื่อนร่วมกันลงทุนก็รับซื้อน้ำยางจากชาวบ้านมาแปรรูปส่งบริษัทใหญ่อีกทีชาวีมองโฉนดที่ดินที่บิดาของชมจันทร์เอามาจำนองแล้วก็ถอนหายใจเพราะจำนวนเงินที่เขาออกไปนั้นมากกว่ามูลค่าของที่ดินอยู่มาก เขาคุยเรื่องนี้กับน้าพิกุลแล้ว เธอยื่นข้อเสนอให้หลานสาวมาทำงานกับเขาเพื่อเป็นการใช้หนี้ ซึ่งชาวียังไม่ตอบตกลงเพราะไม่รู้ว่าหลานสาวของน้าพิกุลจะสวยสมกับราคาคุยหรือเปล่าแต่เมื่อเขา ได้เจอเธอก็รู้สึกว่าเงินที่จ่ายไปน่าจะคุ้มชายหนุ่มโทรศัพท์ไปหาน้าพิกุลเพื่อคุยถึงข้อตกลงทันทีเพราะกลัวว่าถ้าตนเองไม่รับข้อเสนอน้าพิกุลจะพาเธอไปขายให้คนอื่น“ว่าไงคะนายหัว เจอชมจันทร์ของพิกุลแล้วใช่ไหม”“อืม ฉันเจอแล้ว”“เป็นไงคะสวยถูกใจนายหัวไหม”“ก็สวยดีนะแต่เหมือนว่าเด็กนั่นจะไม่รู้ว่านอกจากจะมาทำงานเอกสารแล้วเธอต้องทำอย่างอื่นด้วย”“รู้สิคะ แต่ใครจะกล้าพูดกันตรงๆ ล่ะ เด็กมันไม่เคยมันก็ต้องไว้ท่าทีกันหน่อย”“แน่ใจนะว่าไม่ได้ย้อมแมวขาย”
Last Updated : 2025-02-25บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 5 มันหายาก
เมื่อวางสายจากน้าพิกุลแล้วชาวีก็นั่งทำงานต่อแต่เขาไม่มีสมาธิทำงานเลยเมื่อนึกถึงใบหน้าเนียนสวยดวงตากลมโตของหญิงสาวที่ชื่อชมจันทร์เขาชอบนอนกับผู้หญิงสวยๆ แต่ส่วนใหญ่จะไม่เคยพาใครมานอนที่บ้านเพราะไม่ต้องการให้ใครเข้ามาวุ่นวาย แต่เมื่อตกลงจ่ายเงินกับน้าพิกุลไปถึงสามแสนเขาก็จะใช้งานชมจันทร์ให้คุ้มทั้งงานเอกสารและงานบนเตียงระยะเวลาสามเดือนที่หญิงสาวปิดเทอมเขาจะตักตวงทุกอย่างให้มากที่สุดก่อนที่จะปล่อยเธอให้เป็นอิสระชาวีไม่เคยคบใครนานและเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อยๆ เพราะไม่เคยมีใครทำให้เขามีความสุขจนอยากจะหยุด ชายหนุ่มเป็นคนเบื่อง่ายแต่ก็ใช่ว่าไม่เคยอยากมีครอบครัวเขาเคยมีแฟนที่คบกันมานานแต่เธอก็ทนอยู่กับเขาไม่ได้เพราะบางครั้งเรื่องบนเตียงของเขามันก็เกินกว่าผู้หญิงจะรับไหวชาวีเก็บเอกสารทุกอย่างลงลิ้นชักจากนั้นล็อกกุญแจก่อนจะเดินออกมาจากห้องทำงาน“นายหัวจะไปไหนคะ” ป้าสมรที่นั่งดูทีวีอยู่ถามเจ้านายเพราะปกติแล้วเวลานี้เจ้านายจะไม่ออกมาจากห้องทำงานเลย“ฉันจะเข้าไปในเมืองหน่อยนะป้าสมรฝากดูแลบ้านด้วยนะ พรุ่งนี้ให้คนมาทำความสะอาดห้องที่อยู่ตรงข้ามห้องฉันด้วย”“ได้ค่ะ” ป้าสมรรับปากโดยไม่ถามว่าเขาจะให้ใ
Last Updated : 2025-02-25บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 6 จะทำให้ติดใจ nc
เมื่อสารินทร์และบริกรลงไปชั้นล่างแล้วชาวีก็เรียกหญิงสาวเข้ามานั่งใกล้ๆ“ชื่ออะไร”“หนูชื่อหลินค่ะ คุณล่ะคะ”“เรียกฉันว่านายหัวก็พอ”“ค่ะนายหัว” หญิงสาวเทเหล้าให้กับนายหัวชาวีดื่มอีกแล้วจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและลากเธอไปยังห้องนอนที่อยู่ด้านหลังสุดซึ่งเป็นห้องที่มีไว้บริการแขกที่ไม่อยากออกไปต่อข้างนอกเมื่อประตูห้องปิดลงนายหัวหนุ่มก็ดันร่างเธอให้ชิดกับผนังห้องแล้วรีบประกบจูบลงไปทันที ทำเอาหญิงสาวตั้งตัวแทบไม่ทันแต่เธอก็จูบกลับเพราะอยากให้เขาประทับใจกับการบริการครั้งแรก“อืม...นายหัวขาใจเย็นๆ สิคะ”หญิงสาวอ้อนเสียงหวานเมื่อเขาผละจูบออกแต่เขาก็ประกบจูบลงมาอีกครั้งโดยไม่คิดจะฟังเธอเลยสักนิด เขาถอดชุดสายเดี๋ยวของเธอออกอย่ารวดเร็วก่อนจะโยนมันไปกองที่พื้น มือหนาบีบเคล้นหน้าอกของหญิงสาวอย่างไม่ปรานี หลินทั้งเจ็บและเสียวซ่านแต่เธอก็สู้ไม่ถอยเพราะคนที่เคยนอนกับเขาบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าถึงแม่จะเจ็บกายแต่เขาก็จ่ายให้อย่างคุ้มค่า เธอหวังว่าวันนี้จะทำให้เขามีความสุขและเรียกใช้บริการเธออีกเมื่อเหล้าเข้าปากชาวีก็มักจะคุมตนเองไม่ได้เขาจูบอย่างหนักหน่วงจนหญิงสาวปากบวมเจ่อก่อนจะลากปลายลิ้นร้อนมายังซอกคอขบ
Last Updated : 2025-02-25บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 7 มันยังไม่ใช่
“สบายตัวไหมล่ะมึง” สารินทร์แซวเพื่อนเมื่อเห็นเขาเดินมาจากชั้นสอง“อืม”“ไม่ค้างที่นี่เหรอวะ นี่มันดึกแล้วนะ” เขาถามเพราะตอนนี้ผับปิดแล้ว ขณะตนเองกำลังนั่งดื่มอยู่ตามลำพัง ส่วนหญิงสาวที่นอนอยู่ในห้องนั้นเดี๋ยวก็จะมีคนของเขาพาออกไปทางด้านหลังของผับ“ไม่ล่ะพรุ่งนี้ว่าจะเข้าไปดูคนงานในสวนสักหน่อย ไปถึงก็น่าจะเช้าพอดี”“มีงานหรือมีใคร มึงนี่แปลกนะปกติเข้ามาในเมืองมึงต้องปล่อยจนน้ำแทบหมดตัวแต่นี่กูว่ามึงยังไปต่อได้อีก หรือกะจะเก็บไว้ให้แม่สาวน้อยชมจันทร์วะ”“มึงก็พูดเกินไป กูแค่เบื่อๆ รู้สึกแปลกๆ ยังไงไม่รู้”“แปลกๆ ยังไงวะ อย่าบอกนะว่ามึงกามตายด้านไปแล้ว”“ไม่ใช่แบบนั้นกูมีความรู้สึกว่ามันยังไม่ใช่”“นี่กูเอาน้องตัวเด็ดให้มึงเลยนะ”“กูรู้ว่าน้องเขาเด็ดแต่มันก็ยังไม่ถึงใจกูอยู่ดี” เขามีความสุขมากก็จริงแต่พอเสร็จกิจความรู้สึกว่างเปล่าก็เข้ามาแทน“มึงนี่เอาใจยากชะมัดเลยวะ ถ้าเบื่อสาวไทยก็ลองไปหาสาวต่างชาติดูสิ”“กูชอบคนไทย”“แล้วเมื่อไหร่มึงจะเจอคนที่รับมึงได้ล่ะ”“มึงก็ย้ำจริงนะว่าจะไม่มีใครรับกูได้ กูว่าต้องมีสักคนแหละที่เซ็กซ์จัดและซาดิสต์แบบกู”“ไอ้มี มันก็มีแต่ป่านนี้เขาคงมีเจ้าของไปแล้ว
Last Updated : 2025-02-25บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 8 มากเกินไปไหม
“จันทร์ทำอะไรอยู่” เสียงของน้าพิกุลถามในเวลาเช้าหลังจากที่เธอไปทำกับข้าวให้คนงานและกลับมาไม่เห็นลูกเลี้ยง“จันทร์ฉันกำลังจัดห้องอยู่ค่ะ น้าพิกุลน้ามีอะไรจะให้จันทร์ทำหรือเปล่าคะ” หญิงสาวตะโกนออกมาจากห้องนอน“น้าเอากับข้าวมาให้น่ะ” ปกติแล้วเวลาอยู่คนเดียวพิกุลก็จะทานข้าวที่สวนยางกับคนงาน แต่วันนี้มีชมจันทร์มาอยู่ด้วยเธอก็เลยขอแบ่งกับข้าวมาทานที่บ้านเพราะยังไงกับข้าวก็เหลือทุกวันอยู่แล้ว“น้าพิกุลกินมาหรือยังคะ” ชมจันทร์เปิดเปิดประตูออกมาถาม“ยังเลย น้าว่าจะมากินด้วยกันนี่แหละ จันทร์หุงข้าวแล้วใช่ไหม”“ค่ะ จันทร์หุงข้าวแล้วกำลังว่าจะทำไข่เจียวอยู่เลย เห็นมีแกงไตปลาเหลืออยู่”“ไม่ต้องเจียวไข่หรอก อุ่นแค่แกงไตปลาก็พอน้าเอาคั่วกลิ้งกับแกงเทโพมาจากสวนยางแล้ว”“ขอบคุณค่ะ น้าพิกุลรอแป๊บหนึ่งนะคะจันทร์ขอจัดตรงนี้อีกนิด”“เร็วหน่อยนะเดี๋ยวมีอย่างอื่นต้องไปทำต่อ”เมื่อน้าพิกุลบอกว่ามีธุระชมจันทร์ก็รีบออกมาจากห้องและจัดการอุ่นแกงไตปลา ระหว่างนั้นก็แกะถุงคั่วกลิ้งกับแกงเทโพ และตักข้าวใส่จานไว้รอ พอแกงร้อนก็ตักใส่ชาม ไม่นานทั้งสองก็ทานอาหารเสร็จ“สายๆ น้าว่าจะพาจันทร์เข้าไปในเมืองสักหน่อย”“หมายถึง
Last Updated : 2025-02-25บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 9 เรื่องของเจ้านาย
เช้าวันจันทร์พิกุลปลุกชมจันทร์ให้ตื่นนอนตั้งแต่ 6 โมงเช้าเพื่ออาบน้ำแต่งตัวและเตรียมของไปอยู่บ้านนายหัวชาวีหญิงสาวมีกระเป๋าเป้ใบเล็กที่ใส่ของใช้จำเป็นและกระเป๋าเดินทางใบขนาดย่อมที่ใส่เสื้อผ้าชุดใหม่ทั้งหมดไว้ในนั้น“จันทร์เอามอเตอร์ไซค์ไปไว้ที่บ้านนายหัวเลยก็ได้เผื่อมีความจำเป็นจะต้องใช้”“ค่ะ จันทร์ไปก่อนนะคะน้าพิกุล”“จ้ะ อย่าลืมที่น้าบอกนะทำตัวให้ดี ทำตัวให้น่ารักจันทร์มีจุดมุ่งหมายอะไรก็อย่าลืม”“ค่ะน้าพิกุล” ชมจันทร์ขี่จักรยานยนต์คู่ใจมายังบ้านของนายหัวชาวีตั้งแต่ 8 โมงก็เจอกับป้าสมรที่กำลังทำความสะอาดบ้านอยู่“สวัสดีค่ะป้า”“อ้าว หนูจันทร์มาแต่เช้าเลยมาทางนี้เดี๋ยวป้าพาไปดูห้องนะ”ป้าสมรรีบพาชมจันทร์เอาของไปเก็บในห้องนอน ซึ่งป้าสมรกับสายรุ้งทำความสะอาดไว้รอแล้ว“ขอบคุณค่ะ ป้าสมรกับพี่รุ้งนอนห้องไหนคะ”“เราสองคนนอนเรือนเล็กหลังบ้าน”“จันทร์ไปนอนที่นั่นก็ได้ค่ะ” ชมจันทร์ไม่อยากให้ป้าสมรกับสายรุ้งรู้สึกว่าเธอมีอภิสิทธิ์เหนือกว่าลูกจ้างคนอื่นๆ“ไม่ได้หรอกจ้ะ นายหัวสั่งให้จันทร์นอนห้องนี้ก็ต้องนอนห้อง นั้น อีกอย่างงานของนายก็ไม่ค่อยเป็นเวลาเผื่อนายจะเรียกใช้งานจะได้ไม่ต้องเดินไปเรียกใ
Last Updated : 2025-02-25บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 10 เริ่มงาน
หัวหน้าคนงานกลับออกไปแล้วตอนนี้ในห้องทำงานจึงเหลือแค่ชมจันทร์กับนายหัวชาวีเขากำลังนั่งอ่านเอกสารทางการเงินอยู่ส่วนเธอก็ได้รับมอบหมายให้จัดเรียงเอกสารใหม่ทั้งหมด ซึ่งดูแล้วน่าจะใช้เวลาหลายวันกว่าเอกสารทุกอย่างจะเรียบร้อยอีกทั้งยังต้องสแกนเอกสารสำคัญต่างๆ จัดเป็นไฟล์ลงคอมพิวเตอร์ซึ่งถือว่างานค่อนข้างหนักเลยทีเดียว“นายหัวคะเอกสารในแฟ้มพวกนี้จันทร์ต้องสแกนแล้วเก็บลงคอมพ์หมดเลยใช่ไหมคะ”“อืม ทำได้ไหมล่ะ”“ทำได้ค่ะแต่จันทร์สงสัยค่ะ ว่าทำไมมันถึงเยอะขนาดนี้”“มันจะไม่เยอะได้ยังไงล่ะฉันไม่ได้ทำมาตั้งหลายปี”“แล้วนายหัวจะเอาทุกปีเลยเหรอคะ”“เอาแค่สามปีย้อนหลังก็ได้นะ เพราะเกินจากนั้นก็ไม่น่าจะสำคัญอะไร”“งั้นจันทร์ขอคัดเอกสารสามปีก่อนนะคะ แล้วค่อยสแกนทีหลังได้ไหม”“จะทำยังไงก็แล้วแต่ เธอจัดการเลยฉันจะไม่ยุ่ง เธอคิดว่าเอกสารทั้งหมดใช้เวลากี่วันกว่าจะเสร็จ”“การจัดเรียงไม่น่าจะนานค่ะ ส่วนการสแกนก็แล้วแต่ว่าเครื่องของนายหัวใจเร็วไหม”“ฉันเพิ่งนึกได้ว่าเครื่องมันเก่ามากแล้ว เอางี้แล้วกันเธอจัดเรียงเอกสารให้เรียบร้อยก่อน ส่วนเครื่องสแกนเอกสารเดี๋ยวฉันจะซื้อตัวใหม่มาให้”“จะซื้อใหม่เลยเหรอคะจันทร์แ
Last Updated : 2025-02-25บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 1 แม่เลี้ยงไม่ใจร้าย
การสอบวิชาสุดท้ายของนักเรียนสาขาวิชาการบัญชีจบลงในเวลาเที่ยง นักเรียนต่างพากันทยอยออกจากห้อง บางคนยิ้มแย้มเพราะตัวเองทำข้อสอบได้ดี บางคนก็หน้าตาห่อเหี่ยวเพราะทำข้อสอบได้ไม่ดีพอนักเรียนที่ออกมาจากห้องแล้วก็พากันจับกลุ่มคุยถึงเรื่องข้อสอบรวมถึงการเรียนต่อในระดับปวส.หรือบางคนก็อยากจะไปต่อปริญญาตรีในมหาวิทยาลัยและก็มีบางคนที่หยุดเรียนเพียงแค่นี้ตอนนี้ในห้องสอบเหลือนักเรียนอีกไม่กี่คนและหนึ่งในนั้นก็คือหญิงสาวที่ชื่อชมจันทร์ซึ่งกำลังทำข้อสอบข้อสุดท้ายอย่างตั้งใจ ก่อนจะเก็บดินสอและยางลบบนโต๊ะลงถุงซิปสีใสแล้วลุกขึ้นเพื่อเดินไปส่งกระดาษคำตอบที่อาจารย์คุมสอบหน้าห้อง ชมจันทร์มักจะออกห้องสอบเป็นคนสุดท้ายแบบนี้เสมอ เธออยากทำคะแนนดีๆ เพราะมันจะมีผลกับการขอทุนการศึกษา“ขอโทษนะบิว ปัท” ชมจันทร์บอกเพื่อนทั้งสองคนที่ยืนรออยู่หน้าห้องสอบทั้งที่ออกมาก่อนหน้าแล้วเกือบ 20 นาที“ไม่เป็นไรเราสองคนชินแล้ว จันทร์ก็ออกห้องสอบคนสุดท้ายตลอดอยู่แล้ว” บิวหรือบุหลันตอบพร้อมกับรอยยิ้มกว้าง“เราจะไม่ไปฉลองด้วยกันหน่อยเหรอจันทร์อีกนานเลยกว่าจะได้เจอกันอีก” ปัทมาพรหรือปัทถามด้วยความเสียดายเพราะชมจันทร์บอกตั้งแต่เช้าแ
Last Updated : 2025-02-25
Latest chapter
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 10 เริ่มงาน
หัวหน้าคนงานกลับออกไปแล้วตอนนี้ในห้องทำงานจึงเหลือแค่ชมจันทร์กับนายหัวชาวีเขากำลังนั่งอ่านเอกสารทางการเงินอยู่ส่วนเธอก็ได้รับมอบหมายให้จัดเรียงเอกสารใหม่ทั้งหมด ซึ่งดูแล้วน่าจะใช้เวลาหลายวันกว่าเอกสารทุกอย่างจะเรียบร้อยอีกทั้งยังต้องสแกนเอกสารสำคัญต่างๆ จัดเป็นไฟล์ลงคอมพิวเตอร์ซึ่งถือว่างานค่อนข้างหนักเลยทีเดียว“นายหัวคะเอกสารในแฟ้มพวกนี้จันทร์ต้องสแกนแล้วเก็บลงคอมพ์หมดเลยใช่ไหมคะ”“อืม ทำได้ไหมล่ะ”“ทำได้ค่ะแต่จันทร์สงสัยค่ะ ว่าทำไมมันถึงเยอะขนาดนี้”“มันจะไม่เยอะได้ยังไงล่ะฉันไม่ได้ทำมาตั้งหลายปี”“แล้วนายหัวจะเอาทุกปีเลยเหรอคะ”“เอาแค่สามปีย้อนหลังก็ได้นะ เพราะเกินจากนั้นก็ไม่น่าจะสำคัญอะไร”“งั้นจันทร์ขอคัดเอกสารสามปีก่อนนะคะ แล้วค่อยสแกนทีหลังได้ไหม”“จะทำยังไงก็แล้วแต่ เธอจัดการเลยฉันจะไม่ยุ่ง เธอคิดว่าเอกสารทั้งหมดใช้เวลากี่วันกว่าจะเสร็จ”“การจัดเรียงไม่น่าจะนานค่ะ ส่วนการสแกนก็แล้วแต่ว่าเครื่องของนายหัวใจเร็วไหม”“ฉันเพิ่งนึกได้ว่าเครื่องมันเก่ามากแล้ว เอางี้แล้วกันเธอจัดเรียงเอกสารให้เรียบร้อยก่อน ส่วนเครื่องสแกนเอกสารเดี๋ยวฉันจะซื้อตัวใหม่มาให้”“จะซื้อใหม่เลยเหรอคะจันทร์แ
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 9 เรื่องของเจ้านาย
เช้าวันจันทร์พิกุลปลุกชมจันทร์ให้ตื่นนอนตั้งแต่ 6 โมงเช้าเพื่ออาบน้ำแต่งตัวและเตรียมของไปอยู่บ้านนายหัวชาวีหญิงสาวมีกระเป๋าเป้ใบเล็กที่ใส่ของใช้จำเป็นและกระเป๋าเดินทางใบขนาดย่อมที่ใส่เสื้อผ้าชุดใหม่ทั้งหมดไว้ในนั้น“จันทร์เอามอเตอร์ไซค์ไปไว้ที่บ้านนายหัวเลยก็ได้เผื่อมีความจำเป็นจะต้องใช้”“ค่ะ จันทร์ไปก่อนนะคะน้าพิกุล”“จ้ะ อย่าลืมที่น้าบอกนะทำตัวให้ดี ทำตัวให้น่ารักจันทร์มีจุดมุ่งหมายอะไรก็อย่าลืม”“ค่ะน้าพิกุล” ชมจันทร์ขี่จักรยานยนต์คู่ใจมายังบ้านของนายหัวชาวีตั้งแต่ 8 โมงก็เจอกับป้าสมรที่กำลังทำความสะอาดบ้านอยู่“สวัสดีค่ะป้า”“อ้าว หนูจันทร์มาแต่เช้าเลยมาทางนี้เดี๋ยวป้าพาไปดูห้องนะ”ป้าสมรรีบพาชมจันทร์เอาของไปเก็บในห้องนอน ซึ่งป้าสมรกับสายรุ้งทำความสะอาดไว้รอแล้ว“ขอบคุณค่ะ ป้าสมรกับพี่รุ้งนอนห้องไหนคะ”“เราสองคนนอนเรือนเล็กหลังบ้าน”“จันทร์ไปนอนที่นั่นก็ได้ค่ะ” ชมจันทร์ไม่อยากให้ป้าสมรกับสายรุ้งรู้สึกว่าเธอมีอภิสิทธิ์เหนือกว่าลูกจ้างคนอื่นๆ“ไม่ได้หรอกจ้ะ นายหัวสั่งให้จันทร์นอนห้องนี้ก็ต้องนอนห้อง นั้น อีกอย่างงานของนายก็ไม่ค่อยเป็นเวลาเผื่อนายจะเรียกใช้งานจะได้ไม่ต้องเดินไปเรียกใ
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 8 มากเกินไปไหม
“จันทร์ทำอะไรอยู่” เสียงของน้าพิกุลถามในเวลาเช้าหลังจากที่เธอไปทำกับข้าวให้คนงานและกลับมาไม่เห็นลูกเลี้ยง“จันทร์ฉันกำลังจัดห้องอยู่ค่ะ น้าพิกุลน้ามีอะไรจะให้จันทร์ทำหรือเปล่าคะ” หญิงสาวตะโกนออกมาจากห้องนอน“น้าเอากับข้าวมาให้น่ะ” ปกติแล้วเวลาอยู่คนเดียวพิกุลก็จะทานข้าวที่สวนยางกับคนงาน แต่วันนี้มีชมจันทร์มาอยู่ด้วยเธอก็เลยขอแบ่งกับข้าวมาทานที่บ้านเพราะยังไงกับข้าวก็เหลือทุกวันอยู่แล้ว“น้าพิกุลกินมาหรือยังคะ” ชมจันทร์เปิดเปิดประตูออกมาถาม“ยังเลย น้าว่าจะมากินด้วยกันนี่แหละ จันทร์หุงข้าวแล้วใช่ไหม”“ค่ะ จันทร์หุงข้าวแล้วกำลังว่าจะทำไข่เจียวอยู่เลย เห็นมีแกงไตปลาเหลืออยู่”“ไม่ต้องเจียวไข่หรอก อุ่นแค่แกงไตปลาก็พอน้าเอาคั่วกลิ้งกับแกงเทโพมาจากสวนยางแล้ว”“ขอบคุณค่ะ น้าพิกุลรอแป๊บหนึ่งนะคะจันทร์ขอจัดตรงนี้อีกนิด”“เร็วหน่อยนะเดี๋ยวมีอย่างอื่นต้องไปทำต่อ”เมื่อน้าพิกุลบอกว่ามีธุระชมจันทร์ก็รีบออกมาจากห้องและจัดการอุ่นแกงไตปลา ระหว่างนั้นก็แกะถุงคั่วกลิ้งกับแกงเทโพ และตักข้าวใส่จานไว้รอ พอแกงร้อนก็ตักใส่ชาม ไม่นานทั้งสองก็ทานอาหารเสร็จ“สายๆ น้าว่าจะพาจันทร์เข้าไปในเมืองสักหน่อย”“หมายถึง
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 7 มันยังไม่ใช่
“สบายตัวไหมล่ะมึง” สารินทร์แซวเพื่อนเมื่อเห็นเขาเดินมาจากชั้นสอง“อืม”“ไม่ค้างที่นี่เหรอวะ นี่มันดึกแล้วนะ” เขาถามเพราะตอนนี้ผับปิดแล้ว ขณะตนเองกำลังนั่งดื่มอยู่ตามลำพัง ส่วนหญิงสาวที่นอนอยู่ในห้องนั้นเดี๋ยวก็จะมีคนของเขาพาออกไปทางด้านหลังของผับ“ไม่ล่ะพรุ่งนี้ว่าจะเข้าไปดูคนงานในสวนสักหน่อย ไปถึงก็น่าจะเช้าพอดี”“มีงานหรือมีใคร มึงนี่แปลกนะปกติเข้ามาในเมืองมึงต้องปล่อยจนน้ำแทบหมดตัวแต่นี่กูว่ามึงยังไปต่อได้อีก หรือกะจะเก็บไว้ให้แม่สาวน้อยชมจันทร์วะ”“มึงก็พูดเกินไป กูแค่เบื่อๆ รู้สึกแปลกๆ ยังไงไม่รู้”“แปลกๆ ยังไงวะ อย่าบอกนะว่ามึงกามตายด้านไปแล้ว”“ไม่ใช่แบบนั้นกูมีความรู้สึกว่ามันยังไม่ใช่”“นี่กูเอาน้องตัวเด็ดให้มึงเลยนะ”“กูรู้ว่าน้องเขาเด็ดแต่มันก็ยังไม่ถึงใจกูอยู่ดี” เขามีความสุขมากก็จริงแต่พอเสร็จกิจความรู้สึกว่างเปล่าก็เข้ามาแทน“มึงนี่เอาใจยากชะมัดเลยวะ ถ้าเบื่อสาวไทยก็ลองไปหาสาวต่างชาติดูสิ”“กูชอบคนไทย”“แล้วเมื่อไหร่มึงจะเจอคนที่รับมึงได้ล่ะ”“มึงก็ย้ำจริงนะว่าจะไม่มีใครรับกูได้ กูว่าต้องมีสักคนแหละที่เซ็กซ์จัดและซาดิสต์แบบกู”“ไอ้มี มันก็มีแต่ป่านนี้เขาคงมีเจ้าของไปแล้ว
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 6 จะทำให้ติดใจ nc
เมื่อสารินทร์และบริกรลงไปชั้นล่างแล้วชาวีก็เรียกหญิงสาวเข้ามานั่งใกล้ๆ“ชื่ออะไร”“หนูชื่อหลินค่ะ คุณล่ะคะ”“เรียกฉันว่านายหัวก็พอ”“ค่ะนายหัว” หญิงสาวเทเหล้าให้กับนายหัวชาวีดื่มอีกแล้วจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและลากเธอไปยังห้องนอนที่อยู่ด้านหลังสุดซึ่งเป็นห้องที่มีไว้บริการแขกที่ไม่อยากออกไปต่อข้างนอกเมื่อประตูห้องปิดลงนายหัวหนุ่มก็ดันร่างเธอให้ชิดกับผนังห้องแล้วรีบประกบจูบลงไปทันที ทำเอาหญิงสาวตั้งตัวแทบไม่ทันแต่เธอก็จูบกลับเพราะอยากให้เขาประทับใจกับการบริการครั้งแรก“อืม...นายหัวขาใจเย็นๆ สิคะ”หญิงสาวอ้อนเสียงหวานเมื่อเขาผละจูบออกแต่เขาก็ประกบจูบลงมาอีกครั้งโดยไม่คิดจะฟังเธอเลยสักนิด เขาถอดชุดสายเดี๋ยวของเธอออกอย่ารวดเร็วก่อนจะโยนมันไปกองที่พื้น มือหนาบีบเคล้นหน้าอกของหญิงสาวอย่างไม่ปรานี หลินทั้งเจ็บและเสียวซ่านแต่เธอก็สู้ไม่ถอยเพราะคนที่เคยนอนกับเขาบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าถึงแม่จะเจ็บกายแต่เขาก็จ่ายให้อย่างคุ้มค่า เธอหวังว่าวันนี้จะทำให้เขามีความสุขและเรียกใช้บริการเธออีกเมื่อเหล้าเข้าปากชาวีก็มักจะคุมตนเองไม่ได้เขาจูบอย่างหนักหน่วงจนหญิงสาวปากบวมเจ่อก่อนจะลากปลายลิ้นร้อนมายังซอกคอขบ
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 5 มันหายาก
เมื่อวางสายจากน้าพิกุลแล้วชาวีก็นั่งทำงานต่อแต่เขาไม่มีสมาธิทำงานเลยเมื่อนึกถึงใบหน้าเนียนสวยดวงตากลมโตของหญิงสาวที่ชื่อชมจันทร์เขาชอบนอนกับผู้หญิงสวยๆ แต่ส่วนใหญ่จะไม่เคยพาใครมานอนที่บ้านเพราะไม่ต้องการให้ใครเข้ามาวุ่นวาย แต่เมื่อตกลงจ่ายเงินกับน้าพิกุลไปถึงสามแสนเขาก็จะใช้งานชมจันทร์ให้คุ้มทั้งงานเอกสารและงานบนเตียงระยะเวลาสามเดือนที่หญิงสาวปิดเทอมเขาจะตักตวงทุกอย่างให้มากที่สุดก่อนที่จะปล่อยเธอให้เป็นอิสระชาวีไม่เคยคบใครนานและเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อยๆ เพราะไม่เคยมีใครทำให้เขามีความสุขจนอยากจะหยุด ชายหนุ่มเป็นคนเบื่อง่ายแต่ก็ใช่ว่าไม่เคยอยากมีครอบครัวเขาเคยมีแฟนที่คบกันมานานแต่เธอก็ทนอยู่กับเขาไม่ได้เพราะบางครั้งเรื่องบนเตียงของเขามันก็เกินกว่าผู้หญิงจะรับไหวชาวีเก็บเอกสารทุกอย่างลงลิ้นชักจากนั้นล็อกกุญแจก่อนจะเดินออกมาจากห้องทำงาน“นายหัวจะไปไหนคะ” ป้าสมรที่นั่งดูทีวีอยู่ถามเจ้านายเพราะปกติแล้วเวลานี้เจ้านายจะไม่ออกมาจากห้องทำงานเลย“ฉันจะเข้าไปในเมืองหน่อยนะป้าสมรฝากดูแลบ้านด้วยนะ พรุ่งนี้ให้คนมาทำความสะอาดห้องที่อยู่ตรงข้ามห้องฉันด้วย”“ได้ค่ะ” ป้าสมรรับปากโดยไม่ถามว่าเขาจะให้ใ
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 4 ต่อรอง
หลังจากทานแกงไตปลากับขนมจีนอิ่มแล้วนายหัวชาวีก็กลับมาในห้องทำงานของตนเองอีกครั้ง เขานั่งตรวจเอกสารต่างๆ ที่มีทั้งบัญชีรายรับ รายจ่ายของสวนยาง สวนปาล์มและโรงงานแปรรูปยางพาราขนาดเล็กที่เขากับเพื่อนร่วมกันลงทุนก็รับซื้อน้ำยางจากชาวบ้านมาแปรรูปส่งบริษัทใหญ่อีกทีชาวีมองโฉนดที่ดินที่บิดาของชมจันทร์เอามาจำนองแล้วก็ถอนหายใจเพราะจำนวนเงินที่เขาออกไปนั้นมากกว่ามูลค่าของที่ดินอยู่มาก เขาคุยเรื่องนี้กับน้าพิกุลแล้ว เธอยื่นข้อเสนอให้หลานสาวมาทำงานกับเขาเพื่อเป็นการใช้หนี้ ซึ่งชาวียังไม่ตอบตกลงเพราะไม่รู้ว่าหลานสาวของน้าพิกุลจะสวยสมกับราคาคุยหรือเปล่าแต่เมื่อเขา ได้เจอเธอก็รู้สึกว่าเงินที่จ่ายไปน่าจะคุ้มชายหนุ่มโทรศัพท์ไปหาน้าพิกุลเพื่อคุยถึงข้อตกลงทันทีเพราะกลัวว่าถ้าตนเองไม่รับข้อเสนอน้าพิกุลจะพาเธอไปขายให้คนอื่น“ว่าไงคะนายหัว เจอชมจันทร์ของพิกุลแล้วใช่ไหม”“อืม ฉันเจอแล้ว”“เป็นไงคะสวยถูกใจนายหัวไหม”“ก็สวยดีนะแต่เหมือนว่าเด็กนั่นจะไม่รู้ว่านอกจากจะมาทำงานเอกสารแล้วเธอต้องทำอย่างอื่นด้วย”“รู้สิคะ แต่ใครจะกล้าพูดกันตรงๆ ล่ะ เด็กมันไม่เคยมันก็ต้องไว้ท่าทีกันหน่อย”“แน่ใจนะว่าไม่ได้ย้อมแมวขาย”
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 3 หน้าเด็ก แต่ไม่เล็กแน่
ระหว่างที่น้าพิกุลไปเตรียมแกงไตปลาให้นายหัวชาวี ชมจันทร์ก็เดินไปหลังบ้านเพื่อเอารถจักรยานยนต์ของตนเองออกมาเตรียมไว้ แม้ว่าบ้านของนายหัวชาวีจะอยู่ติดกับบ้านของเธอแต่ระยะทางก็ไกลพอสมควรเพราะบ้านของเขาอยู่ลึกเข้าไปจากถนนอีกฝั่งซึ่งถ้าเดินไปก็คงจะเหนื่อยกว่าจะถึง“อย่าลืมนะจันทร์ว่าเรามีภารกิจสำคัญคือจะต้องทำให้นายหัวสนใจ” พิกุลบอกกับลูกเลี้ยงที่สีหน้าไม่ค่อยสู้ดีเท่าไหร่ชมจันทร์พยักหน้าให้กับน้าพิกุลก่อนจะรับปิ่นโตและขี่จักรยานยนต์คู่ใจออกไปยังบ้านของนายหัวชาวีหญิงสาวเคยเจอนายหัวชาวีครั้งสุดท้ายก็หลายปีแล้วเธอไม่รู้ว่าเขาจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหน แต่ก่อนก็เคยแอบชอบเขาอยู่หรอกแต่พอได้ยินว่าเขาเจ้าชู้และเปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำหน้าเธอก็เลยไม่ได้ติดตามเรื่องราวของเขาอีกเลยบ้านของนายหัวชาวีเป็นบ้านชั้นเดียวยกพื้นสูงมีบริเวณรอบๆ บ้านค่อนข้างกว้าง หญิงสาวจอดรถจักรยานยนต์บริเวณด้านหน้าก่อนจะตะโกนเรียกเจ้าของบ้าน“นายหัวชาวีอยู่ไหมคะ นายหัวคะน้าพิกุลให้จันทร์เอาแกงไตปลามาให้ค่ะ” หญิงสาวตะโกนอยู่ด้านล่างสักพักก็มีหญิงสูงวัยคนหนึ่งเดินออกมา“ใครละนั่น”“สวัสดีค่ะป้าสมรจันทร์เอง”“อ้าวหนูจันทร์หรอกเหรอ มา
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 2 คิดไม่ตก
“อิ่มสุดๆ ไปเลยค่ะน้าพิกุล ท้องจันทร์แตกไหมเนี่ย” ชมจันทร์รวบช้อนกับส้อมก่อนจะนั่งพิงพนักเก้าอี้และเอามือลูบท้องของตนเองที่ตอนนี้ป่องออกมานิดๆ เพราะทานขนมจีนแกงไตปลาฝีมือน้าพิกุลไปถึงสองจาน“เดี๋ยวกินเสร็จแล้วจันทร์ช่วยเอาแกงไตปลาไปให้นายหัวชาวีได้ไหม”“นายหัวชาวีที่อยู่ถัดจากบ้านเราไปเหรอคะน้า”“ใช่จ้ะ จันทร์เคยไปบ้านหลังนั้นใช่ไหม”“ค่ะ จันทร์เคยไปแต่ก็นานแล้วตั้งแต่สมัยพ่อของคุณนายหัวชาวียังอยู่ แต่พอท่านเสียจันทร์ก็ไม่ค่อยได้ไปบ้านหลังนั้นเท่าไหร่ค่ะ แล้วทำไมเราต้องเอาไปให้เขาด้วยล่ะคะ” ชมจันทร์ไม่เข้าใจเพราะเท่าที่รู้มาบ้านหลังนั้นก็มีแม่ครัวอยู่แล้ว“นายหัวชาวีเขาก็ชอบกินแกงไตปลาเหมือนกันเมื่อตอนกลางวันน้าคุยกับแม่ครัวอีกคนว่าจะรีบกลับมาทำแกงไตปลา พอนายหัวได้ยินเขาก็บอกว่าเขาเองก็ชอบกินน้าก็เลยทำเผื่อ”น้าพิกุลของชมจันทร์ทำงานเป็นแม่ครัวให้คนงานในสวนยางของนายหัวชาวีส่วนบิดาของเธอก็เป็นคนขับรถส่งน้ำยางและปาล์มให้กับสวนของนายหัวมาตั้งแต่เธอจำความได้“ได้ค่ะเดี๋ยวจันทร์เอาไปให้เองค่ะ น้าพิกุลคะจันทร์ฉันลืมไปเลยค่ะ น้าบอกว่ามีเรื่องจะคุยกับจันทร์เรื่องอะไรคะ”“ก็เรื่องบ้านกับสวนยางข
