LOGINShare
ตอนที่ 3 หน้าเด็ก แต่ไม่เล็กแน่
Last Updated:
2025-02-25 23:31:11ระหว่างที่น้าพิกุลไปเตรียมแกงไตปลาให้นายหัวชาวี ชมจันทร์ก็เดินไปหลังบ้านเพื่อเอารถจักรยานยนต์ของตนเองออกมาเตรียมไว้ แม้ว่าบ้านของนายหัวชาวีจะอยู่ติดกับบ้านของเธอแต่ระยะทางก็ไกลพอสมควรเพราะบ้านของเขาอยู่ลึกเข้าไปจากถนนอีกฝั่งซึ่งถ้าเดินไปก็คงจะเหนื่อยกว่าจะถึง
“อย่าลืมนะจันทร์ว่าเรามีภารกิจสำคัญคือจะต้องทำให้นายหัวสนใจ” พิกุลบอกกับลูกเลี้ยงที่สีหน้าไม่ค่อยสู้ดีเท่าไหร่
ชมจันทร์พยักหน้าให้กับน้าพิกุลก่อนจะรับปิ่นโตและขี่จักรยานยนต์คู่ใจออกไปยังบ้านของนายหัวชาวี
หญิงสาวเคยเจอนายหัวชาวีครั้งสุดท้ายก็หลายปีแล้วเธอไม่รู้ว่าเขาจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหน แต่ก่อนก็เคยแอบชอบเขาอยู่หรอกแต่พอได้ยินว่าเขาเจ้าชู้และเปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำหน้าเธอก็เลยไม่ได้ติดตามเรื่องราวของเขาอีกเลย
บ้านของนายหัวชาวีเป็นบ้านชั้นเดียวยกพื้นสูงมีบริเวณรอบๆ บ้านค่อนข้างกว้าง หญิงสาวจอดรถจักรยานยนต์บริเวณด้านหน้าก่อนจะตะโกนเรียกเจ้าของบ้าน
“นายหัวชาวีอยู่ไหมคะ นายหัวคะน้าพิกุลให้จันทร์เอาแกงไตปลามาให้ค่ะ” หญิงสาวตะโกนอยู่ด้านล่างสักพักก็มีหญิงสูงวัยคนหนึ่งเดินออกมา
“ใครละนั่น”
“สวัสดีค่ะป้าสมรจันทร์เอง”
“อ้าวหนูจันทร์หรอกเหรอ มาทำไมล่ะ”
“น้าพิกุลให้เอาแกงไตปลามาให้นายหัวค่ะ”
“ขึ้นมาก่อนสินายหัวกำลังทำงานอยู่ในห้อง”
“ไม่เป็นไรค่ะจันทร์ฝากป้าสมรเอาให้นายหัวก็ได้ค่ะ”
“หนูรอป้าเอาแกงใส่ถ้วยก่อนนะจะได้เอาปิ่นโตกลับไปเลย”
“ได้ค่ะ”
“ขึ้นมารอข้างบนดีกว่านะ รอตรงระเบียงก็ได้”
ป้าสมรชวนชมจันทร์ขึ้นมานั่งรออยู่บริเวณระเบียงบ้าน ระหว่างรอป้าสมรเธอก็นั่งเธอก็แชทไลน์คุยกับเพื่อนเพื่อฆ่าเวลา
เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าคนเดินมาชมจันทร์ก็เงยหน้าขึ้นเพราะคิดว่าเป็นป้าสมรแต่กลับเป็นเจ้าของบ้านที่กำลังยืนจ้องเธออยู่
“สวัสดีค่ะนายหัว” ชมจันทร์รีบยกมือไหว้ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ใบหน้าของเขาหล่อกว่าที่เธอเคยเจอเมื่อหลายปีก่อน
“สวัสดี ชมจันทร์ใช่ไหม” นายหัวชาวีเคยเห็นเธอจากรูปที่น้าพิกุลส่งให้ดูแต่ไม่คิดเลยว่าตัวจริงเธอจะหน้าตาสวยและยังดูเด็กมากขนาดนี้
“ใช่ค่ะนายหัวจำจันทร์ได้ด้วยเหรอคะ”
“จำได้สิก็เด็กกะโปโลที่วิ่งตามนายโชคมาที่สวนยางบ่อยๆ”
“แต่ตอนนี้จันทร์ไม่ใช่เด็กกะโปโลแล้วนะคะ จันทร์เรียนจบแล้ว”
“ได้ยินหน้าพิกุลบอกเหมือนกัน เธอเรียนจบอะไรมานะ”
“จบบัญชีมาค่ะ น้าพิกุลบอกว่าช่วงปิดเทอมจะให้จันทร์มาช่วยงานนายหัว”
“เขาบังคับเธอมาหรือเปล่า”
“ไม่ค่ะจันทร์เต็มใจมาทำงาน” ชมจันทร์ตอบเขาไปโดยไม่คิดอะไรมากแต่คนฟังกลับรู้สึกแปลกๆ เพราะไม่คิดว่าเด็กสาววัยนี้จะอยากมาเป็นนางบำเรอของเขาแต่จะว่าไปชมจันทร์คนนี้ก็มีแค่หน้าตาเท่านั้นที่ยังเด็กเพราะจากมุมที่เขายืนอยู่นี้ก็พอจะเห็นแล้วว่าสัดส่วนของหญิงสาวนั้นไม่เด็กอย่างหน้าตาเลย
“น้าพิกุลบอกว่าเธอต้องทำอะไรบ้างล่ะชมจันทร์”
“นายหัวเรียกจันทร์เฉยๆ ก็ได้ค่ะ เรียกชมจันทร์มันดูแปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้”
“อือ ตกลงน้าเธอบอกว่าเธอต้องมาทำอะไรให้ฉันบ้างล่ะ”
“น้าพิกุลบอกว่าให้จันทร์มาช่วยงานเอกสารแล้วก็ดูพวกบัญชีให้นายหัวค่ะและก็ทำงานอย่างอื่นตามที่นายหัวจะใช้”
“แค่นั้นใช่มั้ย”
“ใช่ค่ะ นายหัวมีอะไรหรือเปล่าคะ”
“เปล่า แล้วเธอจะเริ่มงานได้เมื่อไหร่”
“แล้วแต่นายหัวเลยค่ะ”
“เพิ่งกลับมาบ้านวันนี้ใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ”
“ฉันให้เธอพักสักสองวัน แล้ววันจันทร์มาที่บ้านก่อน 9 โมงเช้าเพราะฉันมีนัดคุยกับหัวหน้าคนงานพอดีจะได้แนะนำให้รู้จัก”
“ได้ค่ะนายหัว”
“วันนี้มาถึงที่นี่มีอะไรหรือเปล่า”
“น้าพิกุลให้เอาแกงไตปลามาให้นายหัวค่ะ”
“แล้วไหนล่ะแกงไตปลา”
“ป้าสมรเอาไปแล้วค่ะ จันทร์แค่รอเอาปิ่นโตกลับบ้าน”
“มาแล้วจ้า มาแล้ว อ้าวนายหัวทำงานเสร็จแล้วเหรอคะ” ป้าสมรถามเจ้านายที่ปกติจะไม่ออกมาจากห้องถ้าหากยังทำงานไม่เสร็จ”
“ยังหรอก พอดีออกมาเดินแก้เมื่อย”
“จันทร์ขอตัวกลับก่อนนะคะ นายหัว”
“อือ ฝากขอบใจน้าพิกุลด้วยที่อุตส่าห์เอาแกงไตปลามาให้แล้ววันจันทร์เธอก็อย่าลืมมาทำงานล่ะ”
“ค่ะนายหัว”
ชมจันทร์รับปิ่นโตจากป้าสมรและเดินลงบันไดก่อนจะขี่จักรยานยนต์ออกไปจากบริเวณบ้าน
“นายหัวอยากกินแกงไตปลาก็ไม่บอกป้า ไม่เห็นจะต้องรบกวนพิกุลเลย”
“ฉันได้ยินเขาพูดถึงแกงไตปลาก็เลยบอกว่าชอบกินเหมือนกัน ไม่คิดว่าน้าพิกุลเขาจะทำมาให้ แต่ก็ดีเหมือนกันนะป้าสมรจะได้ไม่ต้องเหนื่อยไงล่ะ”
“เหนื่อยอะไรกันคะวันๆ ป้าแทบไม่ได้ทำอะไรเลย ทำงานไม่คุ้มค่าจ้างเลยค่ะ”
“ฉันจ้างป้าสมรให้อยู่กับฉันไม่ได้จ้างให้ทำงานจนคุ้มค่าจ้างสักหน่อย”
“ป้าได้ยินว่านายหัวจะให้หนูจันทร์มาช่วยงานเอกสารจริงหรือเปล่าคะ”
“ก็ตามนั้นแหละช่วงนี้เอกสารฉันเยอะเหลือเกินดูคนเดียวไม่ไหนจะบัญชีทั้งสวนยางสวนปาล์มแล้วก็ที่โรงงานอีก”
“แต่หนูจันทร์เพิ่งเรียนจบเองนะคะไม่รู้จะช่วยงานนายหัวได้หรือเปล่า ทำไมนายหัวไม่จ้างคนที่เขาทำงานเก่งๆ มาช่วยล่ะคะ”
“ฉันว่าจะลองจ้างจันทร์ดูก่อนยังไงก็คนกันเองถ้าไม่ไหวจริงๆก็คงจะจ้างคนอื่นมาช่วยนั่นแหละ”
“ทำไมนายหัวไม่ให้รุ้งช่วยล่ะคะ” สายรุ้งสาวใช้วัย 28 ปีได้ยินบทสนทนาระหว่างป้าสมรกับเจ้านายของตนพอดีก็รีบเสนอตัว
“งานของเธอก็เยอะอยู่แล้วฉันไม่อยากให้เหนื่อยมาก”
“รุ้งเต็มใจช่วยงานนายหัวนะคะ”
“ไม่ต้องไปยุ่งกับงานเอกสารของนายหัวหรอกยายรุ้งเธอจบแค่ม.3จะเอาความรู้อะไรไปช่วยงานเขา ป้าว่าจะทำให้นายหัวปวดหัวล่ะสิไม่ว่า”
“ป้าสมรก็พูดเกินไปถึงหนูจะจบแค่ม.3หนูก็พออ่านออกเขียนได้นะ”
“ขอบใจนะรุ้งที่อยากจะช่วยงานฉัน แต่งานนี้มันค่อนข้างยากเพราะบางครั้งต้องใช้คอมพิวเตอร์ด้วยฉันว่าเธออาจจะไม่ค่อยถนัด”
“ว้ารุ้งเลยไม่ได้ช่วยงานนายหัวเลย”
“แค่ทำงานบ้านก็พอแล้ว เอาล่ะเดี๋ยวป้าสมรจัดโต๊ะเลยนะฉันหิวแล้ว”
“ได้ค่ะนายหัว”
Related chapters
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 4 ต่อรอง
หลังจากทานแกงไตปลากับขนมจีนอิ่มแล้วนายหัวชาวีก็กลับมาในห้องทำงานของตนเองอีกครั้ง เขานั่งตรวจเอกสารต่างๆ ที่มีทั้งบัญชีรายรับ รายจ่ายของสวนยาง สวนปาล์มและโรงงานแปรรูปยางพาราขนาดเล็กที่เขากับเพื่อนร่วมกันลงทุนก็รับซื้อน้ำยางจากชาวบ้านมาแปรรูปส่งบริษัทใหญ่อีกทีชาวีมองโฉนดที่ดินที่บิดาของชมจันทร์เอามาจำนองแล้วก็ถอนหายใจเพราะจำนวนเงินที่เขาออกไปนั้นมากกว่ามูลค่าของที่ดินอยู่มาก เขาคุยเรื่องนี้กับน้าพิกุลแล้ว เธอยื่นข้อเสนอให้หลานสาวมาทำงานกับเขาเพื่อเป็นการใช้หนี้ ซึ่งชาวียังไม่ตอบตกลงเพราะไม่รู้ว่าหลานสาวของน้าพิกุลจะสวยสมกับราคาคุยหรือเปล่าแต่เมื่อเขา ได้เจอเธอก็รู้สึกว่าเงินที่จ่ายไปน่าจะคุ้มชายหนุ่มโทรศัพท์ไปหาน้าพิกุลเพื่อคุยถึงข้อตกลงทันทีเพราะกลัวว่าถ้าตนเองไม่รับข้อเสนอน้าพิกุลจะพาเธอไปขายให้คนอื่น“ว่าไงคะนายหัว เจอชมจันทร์ของพิกุลแล้วใช่ไหม”“อืม ฉันเจอแล้ว”“เป็นไงคะสวยถูกใจนายหัวไหม”“ก็สวยดีนะแต่เหมือนว่าเด็กนั่นจะไม่รู้ว่านอกจากจะมาทำงานเอกสารแล้วเธอต้องทำอย่างอื่นด้วย”“รู้สิคะ แต่ใครจะกล้าพูดกันตรงๆ ล่ะ เด็กมันไม่เคยมันก็ต้องไว้ท่าทีกันหน่อย”“แน่ใจนะว่าไม่ได้ย้อมแมวขาย”
Last Updated : 2025-02-25บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 5 มันหายาก
เมื่อวางสายจากน้าพิกุลแล้วชาวีก็นั่งทำงานต่อแต่เขาไม่มีสมาธิทำงานเลยเมื่อนึกถึงใบหน้าเนียนสวยดวงตากลมโตของหญิงสาวที่ชื่อชมจันทร์เขาชอบนอนกับผู้หญิงสวยๆ แต่ส่วนใหญ่จะไม่เคยพาใครมานอนที่บ้านเพราะไม่ต้องการให้ใครเข้ามาวุ่นวาย แต่เมื่อตกลงจ่ายเงินกับน้าพิกุลไปถึงสามแสนเขาก็จะใช้งานชมจันทร์ให้คุ้มทั้งงานเอกสารและงานบนเตียงระยะเวลาสามเดือนที่หญิงสาวปิดเทอมเขาจะตักตวงทุกอย่างให้มากที่สุดก่อนที่จะปล่อยเธอให้เป็นอิสระชาวีไม่เคยคบใครนานและเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อยๆ เพราะไม่เคยมีใครทำให้เขามีความสุขจนอยากจะหยุด ชายหนุ่มเป็นคนเบื่อง่ายแต่ก็ใช่ว่าไม่เคยอยากมีครอบครัวเขาเคยมีแฟนที่คบกันมานานแต่เธอก็ทนอยู่กับเขาไม่ได้เพราะบางครั้งเรื่องบนเตียงของเขามันก็เกินกว่าผู้หญิงจะรับไหวชาวีเก็บเอกสารทุกอย่างลงลิ้นชักจากนั้นล็อกกุญแจก่อนจะเดินออกมาจากห้องทำงาน“นายหัวจะไปไหนคะ” ป้าสมรที่นั่งดูทีวีอยู่ถามเจ้านายเพราะปกติแล้วเวลานี้เจ้านายจะไม่ออกมาจากห้องทำงานเลย“ฉันจะเข้าไปในเมืองหน่อยนะป้าสมรฝากดูแลบ้านด้วยนะ พรุ่งนี้ให้คนมาทำความสะอาดห้องที่อยู่ตรงข้ามห้องฉันด้วย”“ได้ค่ะ” ป้าสมรรับปากโดยไม่ถามว่าเขาจะให้ใ
Last Updated : 2025-02-25บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 6 จะทำให้ติดใจ nc
เมื่อสารินทร์และบริกรลงไปชั้นล่างแล้วชาวีก็เรียกหญิงสาวเข้ามานั่งใกล้ๆ“ชื่ออะไร”“หนูชื่อหลินค่ะ คุณล่ะคะ”“เรียกฉันว่านายหัวก็พอ”“ค่ะนายหัว” หญิงสาวเทเหล้าให้กับนายหัวชาวีดื่มอีกแล้วจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและลากเธอไปยังห้องนอนที่อยู่ด้านหลังสุดซึ่งเป็นห้องที่มีไว้บริการแขกที่ไม่อยากออกไปต่อข้างนอกเมื่อประตูห้องปิดลงนายหัวหนุ่มก็ดันร่างเธอให้ชิดกับผนังห้องแล้วรีบประกบจูบลงไปทันที ทำเอาหญิงสาวตั้งตัวแทบไม่ทันแต่เธอก็จูบกลับเพราะอยากให้เขาประทับใจกับการบริการครั้งแรก“อืม...นายหัวขาใจเย็นๆ สิคะ”หญิงสาวอ้อนเสียงหวานเมื่อเขาผละจูบออกแต่เขาก็ประกบจูบลงมาอีกครั้งโดยไม่คิดจะฟังเธอเลยสักนิด เขาถอดชุดสายเดี๋ยวของเธอออกอย่ารวดเร็วก่อนจะโยนมันไปกองที่พื้น มือหนาบีบเคล้นหน้าอกของหญิงสาวอย่างไม่ปรานี หลินทั้งเจ็บและเสียวซ่านแต่เธอก็สู้ไม่ถอยเพราะคนที่เคยนอนกับเขาบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าถึงแม่จะเจ็บกายแต่เขาก็จ่ายให้อย่างคุ้มค่า เธอหวังว่าวันนี้จะทำให้เขามีความสุขและเรียกใช้บริการเธออีกเมื่อเหล้าเข้าปากชาวีก็มักจะคุมตนเองไม่ได้เขาจูบอย่างหนักหน่วงจนหญิงสาวปากบวมเจ่อก่อนจะลากปลายลิ้นร้อนมายังซอกคอขบ
Last Updated : 2025-02-25บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 7 มันยังไม่ใช่
“สบายตัวไหมล่ะมึง” สารินทร์แซวเพื่อนเมื่อเห็นเขาเดินมาจากชั้นสอง“อืม”“ไม่ค้างที่นี่เหรอวะ นี่มันดึกแล้วนะ” เขาถามเพราะตอนนี้ผับปิดแล้ว ขณะตนเองกำลังนั่งดื่มอยู่ตามลำพัง ส่วนหญิงสาวที่นอนอยู่ในห้องนั้นเดี๋ยวก็จะมีคนของเขาพาออกไปทางด้านหลังของผับ“ไม่ล่ะพรุ่งนี้ว่าจะเข้าไปดูคนงานในสวนสักหน่อย ไปถึงก็น่าจะเช้าพอดี”“มีงานหรือมีใคร มึงนี่แปลกนะปกติเข้ามาในเมืองมึงต้องปล่อยจนน้ำแทบหมดตัวแต่นี่กูว่ามึงยังไปต่อได้อีก หรือกะจะเก็บไว้ให้แม่สาวน้อยชมจันทร์วะ”“มึงก็พูดเกินไป กูแค่เบื่อๆ รู้สึกแปลกๆ ยังไงไม่รู้”“แปลกๆ ยังไงวะ อย่าบอกนะว่ามึงกามตายด้านไปแล้ว”“ไม่ใช่แบบนั้นกูมีความรู้สึกว่ามันยังไม่ใช่”“นี่กูเอาน้องตัวเด็ดให้มึงเลยนะ”“กูรู้ว่าน้องเขาเด็ดแต่มันก็ยังไม่ถึงใจกูอยู่ดี” เขามีความสุขมากก็จริงแต่พอเสร็จกิจความรู้สึกว่างเปล่าก็เข้ามาแทน“มึงนี่เอาใจยากชะมัดเลยวะ ถ้าเบื่อสาวไทยก็ลองไปหาสาวต่างชาติดูสิ”“กูชอบคนไทย”“แล้วเมื่อไหร่มึงจะเจอคนที่รับมึงได้ล่ะ”“มึงก็ย้ำจริงนะว่าจะไม่มีใครรับกูได้ กูว่าต้องมีสักคนแหละที่เซ็กซ์จัดและซาดิสต์แบบกู”“ไอ้มี มันก็มีแต่ป่านนี้เขาคงมีเจ้าของไปแล้ว
Last Updated : 2025-02-25บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 8 มากเกินไปไหม
“จันทร์ทำอะไรอยู่” เสียงของน้าพิกุลถามในเวลาเช้าหลังจากที่เธอไปทำกับข้าวให้คนงานและกลับมาไม่เห็นลูกเลี้ยง“จันทร์ฉันกำลังจัดห้องอยู่ค่ะ น้าพิกุลน้ามีอะไรจะให้จันทร์ทำหรือเปล่าคะ” หญิงสาวตะโกนออกมาจากห้องนอน“น้าเอากับข้าวมาให้น่ะ” ปกติแล้วเวลาอยู่คนเดียวพิกุลก็จะทานข้าวที่สวนยางกับคนงาน แต่วันนี้มีชมจันทร์มาอยู่ด้วยเธอก็เลยขอแบ่งกับข้าวมาทานที่บ้านเพราะยังไงกับข้าวก็เหลือทุกวันอยู่แล้ว“น้าพิกุลกินมาหรือยังคะ” ชมจันทร์เปิดเปิดประตูออกมาถาม“ยังเลย น้าว่าจะมากินด้วยกันนี่แหละ จันทร์หุงข้าวแล้วใช่ไหม”“ค่ะ จันทร์หุงข้าวแล้วกำลังว่าจะทำไข่เจียวอยู่เลย เห็นมีแกงไตปลาเหลืออยู่”“ไม่ต้องเจียวไข่หรอก อุ่นแค่แกงไตปลาก็พอน้าเอาคั่วกลิ้งกับแกงเทโพมาจากสวนยางแล้ว”“ขอบคุณค่ะ น้าพิกุลรอแป๊บหนึ่งนะคะจันทร์ขอจัดตรงนี้อีกนิด”“เร็วหน่อยนะเดี๋ยวมีอย่างอื่นต้องไปทำต่อ”เมื่อน้าพิกุลบอกว่ามีธุระชมจันทร์ก็รีบออกมาจากห้องและจัดการอุ่นแกงไตปลา ระหว่างนั้นก็แกะถุงคั่วกลิ้งกับแกงเทโพ และตักข้าวใส่จานไว้รอ พอแกงร้อนก็ตักใส่ชาม ไม่นานทั้งสองก็ทานอาหารเสร็จ“สายๆ น้าว่าจะพาจันทร์เข้าไปในเมืองสักหน่อย”“หมายถึง
Last Updated : 2025-02-25บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 9 เรื่องของเจ้านาย
เช้าวันจันทร์พิกุลปลุกชมจันทร์ให้ตื่นนอนตั้งแต่ 6 โมงเช้าเพื่ออาบน้ำแต่งตัวและเตรียมของไปอยู่บ้านนายหัวชาวีหญิงสาวมีกระเป๋าเป้ใบเล็กที่ใส่ของใช้จำเป็นและกระเป๋าเดินทางใบขนาดย่อมที่ใส่เสื้อผ้าชุดใหม่ทั้งหมดไว้ในนั้น“จันทร์เอามอเตอร์ไซค์ไปไว้ที่บ้านนายหัวเลยก็ได้เผื่อมีความจำเป็นจะต้องใช้”“ค่ะ จันทร์ไปก่อนนะคะน้าพิกุล”“จ้ะ อย่าลืมที่น้าบอกนะทำตัวให้ดี ทำตัวให้น่ารักจันทร์มีจุดมุ่งหมายอะไรก็อย่าลืม”“ค่ะน้าพิกุล” ชมจันทร์ขี่จักรยานยนต์คู่ใจมายังบ้านของนายหัวชาวีตั้งแต่ 8 โมงก็เจอกับป้าสมรที่กำลังทำความสะอาดบ้านอยู่“สวัสดีค่ะป้า”“อ้าว หนูจันทร์มาแต่เช้าเลยมาทางนี้เดี๋ยวป้าพาไปดูห้องนะ”ป้าสมรรีบพาชมจันทร์เอาของไปเก็บในห้องนอน ซึ่งป้าสมรกับสายรุ้งทำความสะอาดไว้รอแล้ว“ขอบคุณค่ะ ป้าสมรกับพี่รุ้งนอนห้องไหนคะ”“เราสองคนนอนเรือนเล็กหลังบ้าน”“จันทร์ไปนอนที่นั่นก็ได้ค่ะ” ชมจันทร์ไม่อยากให้ป้าสมรกับสายรุ้งรู้สึกว่าเธอมีอภิสิทธิ์เหนือกว่าลูกจ้างคนอื่นๆ“ไม่ได้หรอกจ้ะ นายหัวสั่งให้จันทร์นอนห้องนี้ก็ต้องนอนห้อง นั้น อีกอย่างงานของนายก็ไม่ค่อยเป็นเวลาเผื่อนายจะเรียกใช้งานจะได้ไม่ต้องเดินไปเรียกใ
Last Updated : 2025-02-25บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 10 เริ่มงาน
หัวหน้าคนงานกลับออกไปแล้วตอนนี้ในห้องทำงานจึงเหลือแค่ชมจันทร์กับนายหัวชาวีเขากำลังนั่งอ่านเอกสารทางการเงินอยู่ส่วนเธอก็ได้รับมอบหมายให้จัดเรียงเอกสารใหม่ทั้งหมด ซึ่งดูแล้วน่าจะใช้เวลาหลายวันกว่าเอกสารทุกอย่างจะเรียบร้อยอีกทั้งยังต้องสแกนเอกสารสำคัญต่างๆ จัดเป็นไฟล์ลงคอมพิวเตอร์ซึ่งถือว่างานค่อนข้างหนักเลยทีเดียว“นายหัวคะเอกสารในแฟ้มพวกนี้จันทร์ต้องสแกนแล้วเก็บลงคอมพ์หมดเลยใช่ไหมคะ”“อืม ทำได้ไหมล่ะ”“ทำได้ค่ะแต่จันทร์สงสัยค่ะ ว่าทำไมมันถึงเยอะขนาดนี้”“มันจะไม่เยอะได้ยังไงล่ะฉันไม่ได้ทำมาตั้งหลายปี”“แล้วนายหัวจะเอาทุกปีเลยเหรอคะ”“เอาแค่สามปีย้อนหลังก็ได้นะ เพราะเกินจากนั้นก็ไม่น่าจะสำคัญอะไร”“งั้นจันทร์ขอคัดเอกสารสามปีก่อนนะคะ แล้วค่อยสแกนทีหลังได้ไหม”“จะทำยังไงก็แล้วแต่ เธอจัดการเลยฉันจะไม่ยุ่ง เธอคิดว่าเอกสารทั้งหมดใช้เวลากี่วันกว่าจะเสร็จ”“การจัดเรียงไม่น่าจะนานค่ะ ส่วนการสแกนก็แล้วแต่ว่าเครื่องของนายหัวใจเร็วไหม”“ฉันเพิ่งนึกได้ว่าเครื่องมันเก่ามากแล้ว เอางี้แล้วกันเธอจัดเรียงเอกสารให้เรียบร้อยก่อน ส่วนเครื่องสแกนเอกสารเดี๋ยวฉันจะซื้อตัวใหม่มาให้”“จะซื้อใหม่เลยเหรอคะจันทร์แ
Last Updated : 2025-02-25บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 11 ไปไหนไปกัน
วันนี้เป็นวันที่สองที่ชมจันทร์มาทำงานกับนายหัวชาวีหลังจากทานอาหารเช้าด้วยกันแล้วทั้งสองก็เข้ามานั่งทำงานกันต่อก่อนจะออกมาจากห้องอีกครั้งในเวลา 11 โมงกว่าเพื่อรีบทานอาหารกลางวันเพราะบ่ายจะต้องเข้าไปซื้อของในเมือง“ป้าสมรเย็นนี้ไม่ต้องทำกับข้าวนะฉันอาจจะค้างในเมืองหรือไม่ก็อาจจะกลับค่ำหน่อย”“ค่ะนายหัว แล้วจันทร์จะไปกับนายหัวหรือเปล่าคะ ถ้าไม่ไปป้าจะได้ทำกับข้าวให้”“ฉันจะพาจันทร์ไปด้วยมีของหลายอย่างที่จำเป็นจะต้องซื้อมาในห้องทำงานเพิ่ม ป้ากับสายรุ้งอยากได้อะไรเพิ่มหรือเปล่า”“ป้าไม่มีอะไรอยากได้หรอกค่ะ เมื่อวันก่อนป้าก็เพิ่งเข้าไปในเมืองเอง”“ถ้ามีอะไรอยากได้เพิ่มก็โทรไปบอกฉันนะไม่ต้องเกรงใจ”“ขอบคุณค่ะนายหัว”ป้าสมรและสายรุ้งขอบคุณเจ้านายก่อนพร้อมกันจากนั้นก็ช่วยกันเก็บจานชามไปล้างโดยมีชมจันทร์ยกบางส่วนมาก่อนแล้วหญิงสาวจึงไม่รู้ว่าวันนี้ตนเองจะต้องไปค้างในเมืองกับนายหัว“จันทร์ไม่ต้องช่วยป้าหรอกจะเข้าไปในเมืองไม่ใช่เหรอไปเตรียมตัวเถอะ”“จันทร์ช่วยป้ากับพี่รุ้งก่อนก็ได้ค่ะ แค่แป๊บเดียวไม่เสียเวลาหรอกค่ะ” ชมจันทร์ช่วยเช็ดล้างจนเรียบร้อยก็พอดีกับที่นายหัวเดินออกมาจากห้องทำงาน“เราจะไปกัน
Last Updated : 2025-03-06
Latest chapter
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 36 ตอนจบ
เมื่อเสียบคีย์การ์ดเข้าที่ประตูห้องทุกอย่างก็ทำงานด้วยระบบอัตโนมัติชาวีกับชมจันทร์ปรี่เข้าหากันราวกับไม่ได้เจอกันมานานทั้งสองจูบแลกลิ้นอย่างเราร้อนสองลิ้นพัวพัน ขณะที่มือก็ช่วยกันถอดชุดของอีกฝ่ายออกจนร่างกายเปลือยเปล่านายหัวหนุ่มกอดเธอกระชับสองมือบีบคลึงสะโพกขณะที่ชมจันทร์ก็ใช้มือเล็กของเธอลากไปตามลำตัวก่อนจะชักรูปท่อนเอ็นร้อนของเขาเป็นจังหวะ“จันทร์เธอร้อนแรงเป็นบ้า”“แล้วชอบแบบนี้ไหม”“ชอบสิ ฉันชอบผู้หญิงร้อนแรงแบบเธอนะจันทร์”นายหัวครางอย่างพอใจ เขาแทบคลั่งเมื่อชมจันทร์คุกเข่าลงตรงหน้าและใช้ลิ้นเล็กๆ ของเธอเลียไปบนท่อนเอ็นขณะที่มือก็รูดอย่างชำนาญ“เธอไปฝึกแบบนี้มาจากไหนจันทร์”เขาครางสะท้านลมหายใจขาดห้วง เมื่อชมจันทร์ยังคงชักรูดท่อนเอ็นเป็นจังหวัด ขณะที่ปากเล็กของเธอก็กำลังหยอกล้อกับลูกตุ้มที่มันกำลังหดเกร็งเพราะความเสียวซ่าน เธออมก้อนกลมสองก้อนเข้าปากเล็ก ก่อนจะปล่อยออกมาแล้วใช้ลิ้นเลียตั้งแต่ส่วนโคนมายังส่วนปลายที่บานฉ่ำ“อ้าห์...ใจเย็นนะ ฉันยังไม่อยากแตก”เขารีบห้ามเพราะกลัวว่าชมจันทร์จะทำให้เขาปลดปล่อยออกมา ชาวีอยากปลดปล่อยในตัวของเธอหลายๆ ครั้งมากกว่าปลดปล่อยใส่ลำคอของเธอซึ่งค
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 35 ไม่ชอบน้ำส้มชอบกินนมมากกว่า nc
เช้าวันเสาร์นายหัวชาวีพาชมจันทร์มายังห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อของใช้และเสื้อผ้าเพิ่มอีกคนละหลายชุด นอกจากของจำเป็นแล้วนายหัวยังพาหญิงสาวมายังร้านขายเครื่องประดับ ก่อนจะให้ชมจันทร์เลือกของที่ตัวเองชอบหนึ่งชิ้น“จันทร์ไม่เอาหรอกค่ะนายหัว แต่ละอย่างแพงทั้งนั้นเลย”“แต่ฉันอยากซื้อให้นะ”“นายหัวอย่าซื้อของแพงพวกนี้ให้จันทร์เลยค่ะ จันทร์ยังเรียนอยู่นะคะใส่ของแบบนี้ไม่ได้”“ก็ใส่เล่นไง ลองแหวนนี่สิฉันว่ามันเหมาะกับวัยรุ่นดีนะ”เมื่อพนักงานเห็นนายชายหนุ่มสนใจแหวนก็รีบหยิบขึ้นมาให้ชมจันทร์ลองสวมแต่ขนาดของมันใหญ่เกินไป พนักงานจึงจะเอาวงใหม่ที่ขนาดเล็กลงเธอลอง“ไม่เป็นไรหรอกคะ” หญิงสาวรีบปฏิเสธเพราะเธอไม่มีทางซื้ออยู่แล้ว“จันทร์ ฉันให้เธอเลือกมาหนึ่งอย่างถ้าไม่เลือกฉันจะจูบเธอโชว์พนักงานเลย”“นายหัว....” หญิงสามหันมามองหน้าแล้วสะบัดหน้าหนีเมื่อเห็นรอยยิ้มของเขาที่แสนจะเจ้าเล่ห์“มีอะไรที่ถูกกว่านี่ไหมคะ” ชมจันทร์ถามพนักงานไปแบบตรงๆ“มีค่ะ เชิญด้านนี้เลยค่ะ” พนักงานผายมือไปยังตู้โชว์อีกด้านที่มีเครื่องประดับสำหรับใส่เล่นราคาไม่สูงมาก“เลือกตามที่ตัวเองชอบนะจันทร์ อย่าสนใจราคา” นายหัวสั่งเมื่อชมจัน
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 34 อยากอยู่ด้วย
นายหัวชาวีพาชมจันทร์มากรุงเทพด้วยเครื่องบินเที่ยวหัวค่ำ เมื่อมาถึงก็พาเธอเข้าพักยังห้องพักในโรงแรมที่เขาพักอยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว“เดี๋ยวเราเอาของเก็บแล้วไปหาอะไรกินกันนะจันทร์” ชาวีพูดจากับหญิงสาวอย่างอ่อนโยนเพราะอยากจะทดแทนกับสิ่งที่ทำไม่ดีกับเธอ แต่เขาก็รู้ว่ามันทดแทนยากแต่ตัวเองก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดเพราะกลัวว่าชมจันทร์จะไปจากเขา“ได้ค่ะ” ชมจันทร์ตอบสั้นๆ เธอยังไม่อยากคุยกับชาวีมากไปกว่าการสนทนาถามตอบตามปกติเพราะเธอรู้สึกกลัวเขาและอีกใจหนึ่งก็กลัวว่าเขาจะได้ใจและทำกับเธอแบบนั้นอีกเขาพาหญิงสาวมารับประทานหรูที่อยู่ในโรงแรม ชาวีเอาอกเอาใจ เมื่อเห็นเธอยิ้มและทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยนายหัวหนุ่มก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น“คืนนี้อยากไปเที่ยวกลางคืนไหม”“ไม่เป็นไรค่ะ อายุไม่ถึง”“ไม่เห็นต้องกลัวเธอมากับฉันนะ”“นายหัวคงไม่มีหุ้นอยู่ที่ผับในกรุงเทพหรอกนะคะ”“มันไม่ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก แต่ฉันก็มีเพื่อนที่ทำร้านแบบนั้นอยู่ เธออยากเข้าไปเที่ยวไหมล่ะ จะได้เห็นว่าเด็กกรุงเทพเขาเที่ยวกันยังไงบ้าง”“ไม่ล่ะค่ะ”“ทำไม”“ถึงจะเห็นว่าเขาเที่ยวยังไงจันทร์ก็ไม่ได้มีโอกาสขึ้นมาอยู่กรุงเทพหรอกค่ะนายหัว”“ไม่คิดอย
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 33 โกรธ โมโหก็เพราะหวง
“จันทร์ไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว” ชมจันทร์เถียงคอเป็นเอ็นแม้ความจริงมันก็ไม่ต่างอะไรเลยกับคำว่าขายตัว“ไม่ขายก็ไม่ขาย แต่เธอจะทำแบบนี้กับใครไม่ได้อีกแล้ว เธอต้องมีแค่ฉันคนเดียว”“จันทร์ไม่เคยคิดจะทำแบบนี้กับใคร”“แล้วที่เธอเข้าไปในผับนั่นล่ะ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ”“หมายถึงผับไหน”“นี่ไงล่ะ” เขาเอาภาพที่หญิงสาวเดินออกจากผับแห่งหนึ่งให้กับชมจันทร์ดู“รูปนี้ใช่มั้ยที่ทำให้นายหัวโมโหเป็นฟืนเป็นไฟและคิดว่าจันทร์ไปขายตัว”“แล้วเธอจะให้ฉันคิดว่ายังไงล่ะ”“ทำไมไม่ถามจันทร์ก่อน”“มันก็เห็นชัดเจนแล้วทำไมจะต้องถามอีก”“จันทร์ก็แค่ไปคุยกับรุ่นพี่ของเพื่อน”“คุยเรื่องอะไร ทำไมจะต้องเข้าไปคุยในนั้น”“จันทร์บอกไม่ได้”“นั่นไง เธอมีพิรุธ”“มันเป็นความลับของผู้หญิง” เพราะสัญญากับพี่ชมพูและเพื่อนไว้แล้วว่าเรื่องที่คุยกันจะไม่บอกใครอย่างเด็ดขาด และชมจันทร์ก็ไม่อยากผิดสัญญา“แต่ถ้าเธอไม่บอกฉันจะทำโทษเธอให้หนักกว่าเมื่อคืนอีกนะ”“แค่นี้มันยังหนักไม่พอเหรอคะ จันทร์ยังเจ็บไม่พอใช่ไหม” ชมจันทร์มองเขาน้ำตาคลอ“ถ้าเธอไม่อยากให้ฉันทำแบบนั้นเธอก็บอกความจริงมา ฉันลืมบอกเธอไปอีกอย่างว่าอารมณ์ของฉันมันจะคุมไม่อยู่ถ้าหากโ
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 32 เราต้องคุยกันจริงๆ
นายหัวไม่ค่อยเข้าใจเรื่องที่ชมจันทร์พูดเท่าไหร่เพราะน้าพิกุลไม่เคยพูดถึงเรื่องมารดาของชมจันทร์ให้เขาฟังเลย“เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าที่เธอเข้ามาตีสนิทกับฉันเพราะอะไร”“นายหัวรู้เหรอคะ”“รู้สิ”“ถ้ายังงั้นนายหัวก็ควรปล่อยจันทร์ไปได้แล้ว เพราะจันทร์ไม่ได้ต้องการอะไรจากนายหัวอีกแล้ว มันก็แค่ของนอกกาย”“ฉันว่าเธอรู้มาจากนะพิกุลไม่หมดนะจันทร์”“หมายความว่ายังไงคะ”“น้าพิกุลของเธอน่ะ ขายเธอให้ฉันแล้วนะ”“อะไรนะคะ ขายเหรอคะ”“ใช่น้าเธอขายเธอให้ฉัน”“ไม่จริงน้าพิกุลบอกว่าให้จันทร์เข้ามายั่วยวนนายหัวเพื่อให้นายหัวคืนบ้านกับที่ดินคืนเท่านั้น และไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้เลย”“เธอจะดูหลักฐานไหมล่ะ ฉันเพิ่งโอนเงินให้น้าเธอไป สามแสน”“สามแสนเหรอคะ นายหัวต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เลย”“ก็ใช้น่ะสิฉันมันบ้า บ้าที่ไปหลงเด็กดื้ออย่างเธอไงล่ะ” เขาพูดแล้วก็เอาสลิปที่บันทึกอยู่ในโทรศัพท์ให้ชมจันทร์ดู“จันทร์ไม่เชื่อหรอกค่ะว่าน้าพิกุลจะทำอย่างนั้น” หญิงสาวมองสลิปโอนเงินที่นายหัวโอนให้กับแม่เลี้ยง เธอไม่อยากจะเชื่อแต่เมื่อเห็นหลักฐานความมั่นใจก็ลดน้อยลง“เธอก็เห็นสลิปแล้วนี่”“มันต้องมีการเข้าใจผิดแน่ๆ น้าพิกุลไม่มีทาง
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 31 จำไว้ nc
นายหัวชาวียังคงคาท่อนเอ็นร้อนในช่องคับแน่น ปากร้อนขบเม้มแผ่นหลังขาวของเธอจนขึ้นรอย ฟันขาวครูดไปตามแนวสันหลัง“อื้อ....”ชมจันทร์ทรุดลำตัวลงแนบกับพื้นสะโพกยังคงแอ่นขึ้น เธอหันหน้ามามองอย่างร้องขอ ความเป็นสาวของเธอมันกำลังทรยศ มันเรียกร้องเขาอย่างน่าอาย“นายหัวขา...”“ยังไม่พอใช่ไหม เธอยังอยากให้ฉันเอาเธอต่อใช่ไหม เขาถามอย่างรู้ทัน”เธอกัดริมฝีปากของตนเองแน่น เขาก้มหน้าลงมือใหญ่บีบปลายคางเธอก่อนจะสอดลิ้นร้อนเข้าไปดูดดึงลิ้นเล็ก ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดร่างหนาของนายหัวชาวีเริ่มขยับอีกครั้ง“ฉันจะทำต่อถ้าเธอสัญญากับฉันว่าจะมีฉันเป็นผัวแค่คนเดียว”“จันทร์จะมีนายหัวแค่คนเดียว”“มีฉันเป็นผัวแค่คนเดียวจันทร์”“เขาพูดย้ำอีกครั้ง”“ค่ะนายหัว จันทร์จะมีนายหัวเป็นผัวแค่คนเดียว”หญิงสาวรีบตอบไปตามที่เขาอยากได้ยินเพราะกลัวว่าเขาจะทำรุนแรงและมัดเธอติดกับเตียงอีกครั้ง“ดีมาก จันทร์ของฉัน เอาล่ะตอนนี้ฉันอยากนอนพัก”ชมจันทร์ได้ยินก็ทั้งดีใจและขัดใจ ร่างกายของเธอกำลังร้อนขึ้นเพราะท่อนเอ็นของเขาที่มันยังคาอยู่ในรูสวาทของเธอ“ได้ค่ะ จันทร์จะไม่กวนนายหัวเลย”“ฉันหมายถึงฉันอยากนอนพักแต่ไม่ได้อยากหยุดเอากับเธอ”
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 30 ปล่อยเถอะนะคะ nc
ชาวีจูบเธออีกครั้งอย่างหนักหน่วงปลายลิ้นร้องสอดเข้าลึกปากร้อนดูดดึงลิ้นเล็กของหญิงสาว เธอเองก็ไม่ยอมน้อยหน้า หญิงสาวดูดดึงไปลิ้นของเขาฟันเล็กๆ ขบกัดเบาๆ กระตุ้นให้ชายหนุ่มครางสะท้าน หญิงสาวรู้ว่าเขาชอบให้เธอทำแบบนี้ และเธอก็กำลังทำให้เขาครางอยู่ในลำคอด้วยความพอใจนายหัวหนุ่มจูบเธออย่างเร่าร้อนและขณะที่มือก็แกะน้ำตาเทียนออกจากร่างขาว ก่อนที่ปากร้อนจะขบเม้มดูดดึงยอดของเธอจนแก้มตอบชอบ“ให้ฉันกัดใช่ไหมจันทร์”หญิงสาวพยักหน้าเพราะชอบแบบที่เขาพูดจริงๆ นายหัวหนุ่มทั้งกัดทั้งดูดปลายลิ้นก็สะบัดรัวจนเต้าชมจันทร์ร้อนและเปียกชุ่มไปทั่ว หญิงสาวสั่นสะท้านสะโพกแอ่นขึ้นสูงเพื่อให้เขาสอดตัวตนเข้ามา เพราะตนเองเสียวเกินกว่าจะทนได้อีกต่อไป“ใจเย็นสิจันทร์ฉันยังกินเธอไม่ทั่วตัวเลยนะ”เขาพูดก่อนที่ปากร้อนจะขบเม้มผิวเนื้อของหญิงสาวไล่มาตั้งแต่หน้าอกและท้องน้อย ชมจันทร์ได้แต่ดิ้นพล่าน เสียงเธอครางกระเส่าเรียกแต่ชื่อเขาซ้ำไปมาเธออยากสัมผัสร่างกายของเขาแต่มือก็ยังไม่สามารถเอาออกนายหัวหนุ่มจับเรียวขาหญิงสาวสูงสูงขึ้น เขามองหน้าเธอแล้วยิ้มก่อนที่ปากของเขาจะอ้าแล้วงับปลายนิ้วของหญิงสาวไล่จากนิ้วโป้งมาจนถึงนิ้วก
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 29 เกินกว่าทุกครั้ง nc
นายหัวหนุ่มไม่สนใจฟัง เขาเดินหายออกไปจากห้องทิ้งให้ชมจันทร์นอนดิ้นอยู่บนเตียงด้วยกันด้วยความเสียวซ่าน ความแรงของไข่สั่นทำให้ชมจันทร์ร้อนไปทั่วทั้งกายเนื้อตัวเธอแดงระเรื่อในที่สุดหญิงสาวก็ครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เธอหลับตาแล้วจินตนาการว่าสิ่งที่มันอยู่ข้างในนั้นคือท่อนเอ็นอุ่นของนายหัวความแรงเร็วอย่างต่อเนื่องทำให้หญิงสาวเคลิ้มเคลิ้มเธอแอ่นสะโพกยกสูงไป เมื่อสองขาหนีบเข้าหาเข้าหากันยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านมากยิ่งขึ้นชมจันทร์ไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกของตนเองยังไงหญิงสาวพยายามดิ้นแต่มันก็ไม่หลุด”“นายหัวขา...นายหัว”ชมจันทร์เรียกเขาดังลั่นห้องแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับหญิงสาวเสียวซ่านขึ้นไปเรื่อยๆ ร่างกายเธอเริ่มแอ่นโค้งบิดไปมาจนในที่สุดก็สุขสมทั้งที่ไข่สั่นยังคาอยู่เธอหายใจหอบเหนื่อยอย่างหนักถึงจุดสุดยอดไปแล้วไปแต่เจ้าอุปกรณ์ชิ้นนั้นมันก็ยังสั่นรัวอยู่ในโพรงของเธอ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่นายหัวจะกลับมาเอาออกให้ หญิงสาวพยายามดิ้นเพื่อจะให้มันหลุดแต่มันก็กลับลึกมากขึ้นเรื่อยๆ ผ่านไปนานเกือบ 20 นาที เธอสุขสมไปแล้วหลายครั้ง นายหัวก็เดินกลับเข้ามา“เป็นไงล่ะเสียวดีใช่ไหม เธอคงเสร็จไปหลายครั้งแล้วสินะ
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 28 ของฝากของนายหัว nc
ชมจันทร์กลับมาถึงคอนโดมิของนายหัวชาวีเมื่อเวลาบ่าย หญิงสาวเขาของใช้ส่วนตัวเก็บจากนั้นก็รู้สึกหิวจึงเดินออกไปยังร้านสะดวกซื้อที่อยู่ใกล้ๆเธอเลือกซื้ออาหารแช่แข็ง บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปและน้ำอีกจำนวนหนึ่งเพราะไม่รู้ว่าจะต้องอยู่ที่นี่อีกนานเท่าไหร่ตั้งแต่นายหัวชาวีวางสายเธอก็ติดต่อเขาไม่ไม่ได้อีก เขาคงจะอยู่ในห้องประชุมเพราะดูจากเวลาแล้วมันก็น่าจะเป็นแบบนั้นหญิงสาวแวะทานผัดกะเพราที่ร้านอาหารตามสั่งก่อนจะกลับขึ้นมานั่งดูทีวีบนน้องตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มแล้วชมจันทร์อยากจะโทรศัพท์ไปหาหายหัวแต่ก็กลัวว่าเขาจะรำคาญและจะพาลมาโกรธเหมือนเมื่อตอนกลางวันอีก จึงอาบน้ำและมานอนดูทีวีต่อจนเผลอหลับชมจันทร์รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ได้ยินเสียงเปิดประตูห้อง หญิงสาวรีบดีดตัวขึ้นจากโซฟา เธอยิ้มกว้างเมื่อเห็นว่าคนที่เดินเข้ามาคือนายหัวชาวีคนที่เธอกำลังคิดถึงอย่างที่สุด“นายหัว จันทร์จันทร์นึกว่านายหัวจะไม่กลับมาวันนี้เสียอีกเหนื่อยไหม กินอะไรมาหรือยังค่ะ”หญิงสาวรีบเดินเข้าไปกอดเอวเขาอย่างประจบ ใบหน้าสวยถูไปบนหน้าอกของเขาราวกับลูกแมวน้อยที่อ้อนเวลาเจ้านายกลับถึงบ้าน“ฉันยังไม่ได้กินอะไรมาเลยเขาตอบเสียงเรียบ”“เ
