LOGINShare
ตอนที่ 9 เรื่องของเจ้านาย
Last Updated:
2025-02-25 23:33:19เช้าวันจันทร์พิกุลปลุกชมจันทร์ให้ตื่นนอนตั้งแต่ 6 โมงเช้าเพื่ออาบน้ำแต่งตัวและเตรียมของไปอยู่บ้านนายหัวชาวีหญิงสาวมีกระเป๋าเป้ใบเล็กที่ใส่ของใช้จำเป็นและกระเป๋าเดินทางใบขนาดย่อมที่ใส่เสื้อผ้าชุดใหม่ทั้งหมดไว้ในนั้น
“จันทร์เอามอเตอร์ไซค์ไปไว้ที่บ้านนายหัวเลยก็ได้เผื่อมีความจำเป็นจะต้องใช้”
“ค่ะ จันทร์ไปก่อนนะคะน้าพิกุล”
“จ้ะ อย่าลืมที่น้าบอกนะทำตัวให้ดี ทำตัวให้น่ารักจันทร์มีจุดมุ่งหมายอะไรก็อย่าลืม”
“ค่ะน้าพิกุล” ชมจันทร์ขี่จักรยานยนต์คู่ใจมายังบ้านของนายหัวชาวีตั้งแต่ 8 โมงก็เจอกับป้าสมรที่กำลังทำความสะอาดบ้านอยู่
“สวัสดีค่ะป้า”
“อ้าว หนูจันทร์มาแต่เช้าเลยมาทางนี้เดี๋ยวป้าพาไปดูห้องนะ”ป้าสมรรีบพาชมจันทร์เอาของไปเก็บในห้องนอน ซึ่งป้าสมรกับสายรุ้งทำความสะอาดไว้รอแล้ว
“ขอบคุณค่ะ ป้าสมรกับพี่รุ้งนอนห้องไหนคะ”
“เราสองคนนอนเรือนเล็กหลังบ้าน”
“จันทร์ไปนอนที่นั่นก็ได้ค่ะ” ชมจันทร์ไม่อยากให้ป้าสมรกับสายรุ้งรู้สึกว่าเธอมีอภิสิทธิ์เหนือกว่าลูกจ้างคนอื่นๆ
“ไม่ได้หรอกจ้ะ นายหัวสั่งให้จันทร์นอนห้องนี้ก็ต้องนอนห้อง นั้น อีกอย่างงานของนายก็ไม่ค่อยเป็นเวลาเผื่อนายจะเรียกใช้งานจะได้ไม่ต้องเดินไปเรียกให้เหนื่อย” ป้าสมรอธิบาย
“ก็ได้ค่ะ”
ชมจันทร์เอากระเป๋าเก็บแล้วเดินตามป้าสมรออกมา
“ออกมาทำไมล่ะ ยังไม่ถึงเวลางานเลย นายหัวบอกว่าวันนี้นัดหนูจันทร์กับหัวหน้าคนงานไว้ 9 โมง”
“หนูจะมาช่วยป้ากับพี่รุ้งทำงานค่ะ”
“งานของหนูคืองานเอกสารนะชมจันทร์ไม่ต้องมาช่วยงานป้าหรอก”
“แต่รุ้งว่าให้จันทร์ช่วยอีกคนก็ดีเหมือนกันนะคะ งานเราจะได้เสร็จไวๆ” สายรุ้งรีบบอกเพราะไม่อยากจะต้องเหนื่อยทำงานบ้านอยู่คนเดียว
“แต่นายหัวสั่งไว้ว่าจันทร์มีหน้าที่ทำงานเอกสารเท่านั้น หนูจันทร์อย่าทำอย่างอื่นเลยป้าไม่อยากถูกนายหัวดุ”
“นายหัวดุมากไหมคะ”
“ปกติก็ไม่ดุหรอก แต่ถ้าใครขัดคำสั่งหรือทำอะไรไม่ถูกใจก็จะดุ” ป้าสมรที่อยู่กับนายหัวมาตั้งแต่นายหัวยังเด็กอธิบายให้ชมจันทร์ฟัง
“ตอนป้าทำกับข้าวจันทร์ไปช่วยป้าทำกับข้าวได้ไหมคะ จันทร์ ทำกับข้าวไม่เก่งก็อยากจะฝึกทำกับข้าวบ้าง นายหัวคงไม่ดุหรอกมั้งคะ”
“ถ้าแค่ช่วยงานครัวก็ได้”
“ขอบคุณค่ะป้าสมร”
“ตอนนี้เหลือเวลาอีกเกือบชั่วโมง ป้าว่าหนูจันทร์เข้าไปจัดของในห้องให้เรียบร้อยเถอะ 9 โมงจะได้เริ่มงานทันที”
“ค่ะป้า ถ้าป้าสมรกับพี่รุ้งอยากให้จันทร์ช่วยทำอะไรก็เรียกได้เลยนะคะ”
ชมจันทร์เดินกลับเข้าห้องของตนเองไปแล้วสายรุ้งก็ถามป้าสมรขึ้น
“ป้าคะทำไมนายหัวถึงให้จันทร์เข้าไปอยู่ในห้องนั้นล่ะคะ”
“ป้าก็ไม่ได้ถามเหมือนกันนะ ถ้าอยากรู้เธอก็ถามนายหัวเอาเองสิ” ป้าสมรบอกไปแบบนั้นเพราะรู้ว่าสายรุ้งไม่มีทางกล้าถามเรื่องนี้กับนายหัวอย่างแน่นอน
“รุ้งว่ากลิ่นมันชักจะแปลกๆ นะคะให้มาช่วยงานเอกสารหรือให้มาช่วยงานอย่างอื่นกันแน่ ดูสิขนข้าวของมาอยู่ที่นี่เลย”
“เราอย่าไปยุ่งเรื่องเจ้านายเลยนะ รุ้งเขาสั่งให้เราทำอะไรก็ทำ”
“หรือว่านายหัวจะรับชมจันทร์มาเป็นนางบำเรอคะ” สายรุ้งยังไม่หายสงสัย
“พูดอะไรแบบนั้นออกมาน่ะรุ้ง นายหัวได้ยินระวังหัวจะหลุดจากบ่า”
“ก็มันน่าสงสัยไหมนี่คะ ป้าสมรว่าจริงไหม”
“จะจริงหรือไม่จริงเราก็ไม่ควรยุ่งเรื่องของเจ้านาย จำไว้ว่าชมจันทร์มาอยู่ที่นี่ในฐานะของคนช่วยงานเอกสารเท่านั้น เรื่องอื่นเราไม่มีสิทธิ์พูด”
“ป้าสมรพูดแบบนี้แสดงว่านายหัวจะเอาชมจันทร์มาเป็นนางบำเรอจริงใช่ไหมล่ะ” สายรุ้งคาดคั้น
“ก็แล้วแต่เธอจะคิด แต่ป้าขอบอกไว้เลยนะสายรุ้งถ้าเรื่องนี้คนอื่นรู้คนที่จะซวยก็คือเราสองคน” ป้าสมรรีบเตือนเพราะกลัวสายรุ้งจะเอาเรื่องของเจ้านายไปพูดที่อื่น
“นายหัวคิดเหรอว่าเรื่องนี้จะปิดคนอื่นได้”
“จะปิดได้หรือปิดไม่ได้เราก็ไม่ต้องสนใจหรอก ป้าว่าเราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดดีกว่า เรื่องของชมจันทร์เราอย่ายุ่งเลย”
“ยิ่งป้าห้าม ยิ่งเตือนแบบนี้แสดงว่าสิ่งที่รุ้งคิดมันต้องใช่แน่ๆ”
“เอ๊ะ! ยายรุ้งนี่บอกทำไมไม่ฟังกันบ้างเลยไปๆ ทำงานได้แล้วก่อนที่นายหัวจะมาได้ยินว่าเราพูดถึงเขาอยากโดนไล่ออกหรือไง”
“รุ้งไม่พูดก็ได้ แต่รุ้งแอบเสียดาย”
“เสียดายอะไรอีกล่ะ”
“ป้าก็รู้ว่ารุ้งชอบนายหัวมานานทำไมนายหัวไม่มองรุ้งบ้างนะ ชมจันทร์ยังเด็กแบบนั้นจะทำอะไรถูกใจนายหัวได้ยังไง อย่างนายหัวมันต้องเจอกับคนประสบการณ์เยอะแบบรุ้ง”
“ก็เพราะประสบการณ์ของเธอเยอะเกินไปน่ะสินายหัวเขาถึงไม่มอง”
“ป้าไม่รู้อะไรเสียแล้ว เดี๋ยวนี้ผู้ชายเขาชอบคนที่ประสบการณ์นะ ยิ่งแม่หม้ายนี่เด็กหนุ่มๆ ยิ่งชอบเลย”
“ป้าไม่อยากจะคุยเรื่องนี้แล้วยิ่งคุยยิ่งปวดหัว” ป้าสมรไม่ค่อยเข้าใจความคิดของคนรุ่นไหมจึงได้แต่ส่ายหน้าและทำงานของตัวเองต่อ
พอถึงเวลา 9 โมงหัวหน้าคนงานก็มานั่งรอในห้องรับแขกขณะที่ชมจันทร์ก็ออกจากห้องมานั่งด้วยเหมือนกัน
“สวัสดีค่ะลุงภพ” ชมจันทร์ทักทายผู้มาเยือนซึ่งคุ้นหน้าคุ้นตากันดี
“ได้ข่าวว่านายหัวจะให้มาช่วยงานเอกสารใช่ไหมจันทร์” สมภพกับบิดาของชมจันทร์เคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนจึงค่อนข้างเอ็นดูเด็กสาวคนนี้เพราะเห็นกันมาตั้งแต่เด็ก
“ใช่ค่ะลุงภพ ยังไงจันทร์ฝากตัวด้วยนะคะจันทร์ไม่รู้ว่าจะทำงานนี้ได้ดีหรือเปล่า”
“เอาน่ามันไม่มีใครเก่งมาตั้งแต่เกิดหรอกไม่เข้าใจอะไรก็ถามลุงถามนายหัวได้”
“ขอบคุณค่ะ”
“นี่ถ้าลูกชายลุงมันเรียนจบลุงก็ว่าจะให้มันเข้าไปทำงานที่โรงงานของนายหัวเหมือนกัน”
“พี่จอมจะเรียนจบแล้วเหรอคะ”
“ก็อีกหนึ่งเรียนจบแล้ว”
“ไวเหมือนกันนะคะ จันทร์ไม่เจอพี่จอมมานานไม่รู้ตอนนี้จะเป็นยังไงบ้าง เขาไม่กลับบ้านช่วงปิดเทอมเหรอคะ”
“พี่เขาก็สบายดี แต่ปิดเทอมนี้ไปฝึกงานที่โรงงานของเพื่อนนายหัวก็เลยไม่ได้กลับบ้าน”
“อ๋อ ถึงว่าล่ะจันทร์เห็นถ่ายรูปกับโรงงานก็นึกว่าเขาเรียนจบแล้วที่แท้ไปฝึกงานนี่เอง”
“ใช่จ้ะเขาไปฝึกงาน”
ทั้งสองคนนั่งถามสารทุกข์สุกดิบกันไม่นานนักนายหัวชาวีก็ออกมาจากห้องพอดี
“สองคนนี้รู้จักกันก่อนแล้วใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ”
“ใช่ครับ”
“เอาล่ะ จากนี้อาจจะต้องทำงานร่วมกันถ้าจันทร์มีอะไรสงสัยเกี่ยวกับเอกสารรายชื่อคนงานหรือค่าแรงอะไรต่างๆ การขาดลามาสายของคนงานก็ถามที่ลุงภพได้เลย”
“ค่ะนายหัว”
“ส่วนลุงภพถ้ามีเรื่องไม่ด่วนมากก็ให้แจ้งมาที่ชมจันทร์ก่อนก็ได้แล้วเขาจะบอกผมอีกที ช่วงนี้งานผมค่อนข้างรัดตัวอาจจะไม่ค่อยได้เข้าไปที่สวนบ่อยๆ นะ” สมภพทำงานกับเขามานานตั้งแต่สมัยที่พ่อเขายังอยู่ชายหนุ่มจึงไว้ใจที่จะให้เขาดูแลคนงานทั้งหมด
“ไม่เป็นไรครับนายหัว ถ้าผมอะไรผมจะติดต่อมาที่ชมจันทร์เองชมจันทร์ก็อย่าลืมเอาเบอร์โทรศัพท์ให้ลุงด้วยนะ”
“ได้ค่ะเดี๋ยวจันทร์จดให้ ลุงแอดไลน์จันทร์เลยนะคะเราจะได้คุยกันทางไลน์ได้”
“ลุงเอาเบอร์โทรศัพท์ของหนูให้จอมด้วยได้ไหม”
“ได้ค่ะจันทร์ก็อยากจะคุยกับพี่จอมเหมือนกันไม่ได้คุยกันนานมากแล้ว”
เมื่อเห็นสองคนแลกเบอร์โทรศัพท์กันเสร็จแล้วชาวีก็ให้ลุงสมภพเข้าไปเอาเอกสารในห้องทำงาน
“จันทร์ก็ตามเข้ามาเลยจะได้รู้ว่าอะไรเก็บอยู่ตรงไหน”
“ได้ค่ะนายหัว”
Related chapters
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 10 เริ่มงาน
หัวหน้าคนงานกลับออกไปแล้วตอนนี้ในห้องทำงานจึงเหลือแค่ชมจันทร์กับนายหัวชาวีเขากำลังนั่งอ่านเอกสารทางการเงินอยู่ส่วนเธอก็ได้รับมอบหมายให้จัดเรียงเอกสารใหม่ทั้งหมด ซึ่งดูแล้วน่าจะใช้เวลาหลายวันกว่าเอกสารทุกอย่างจะเรียบร้อยอีกทั้งยังต้องสแกนเอกสารสำคัญต่างๆ จัดเป็นไฟล์ลงคอมพิวเตอร์ซึ่งถือว่างานค่อนข้างหนักเลยทีเดียว“นายหัวคะเอกสารในแฟ้มพวกนี้จันทร์ต้องสแกนแล้วเก็บลงคอมพ์หมดเลยใช่ไหมคะ”“อืม ทำได้ไหมล่ะ”“ทำได้ค่ะแต่จันทร์สงสัยค่ะ ว่าทำไมมันถึงเยอะขนาดนี้”“มันจะไม่เยอะได้ยังไงล่ะฉันไม่ได้ทำมาตั้งหลายปี”“แล้วนายหัวจะเอาทุกปีเลยเหรอคะ”“เอาแค่สามปีย้อนหลังก็ได้นะ เพราะเกินจากนั้นก็ไม่น่าจะสำคัญอะไร”“งั้นจันทร์ขอคัดเอกสารสามปีก่อนนะคะ แล้วค่อยสแกนทีหลังได้ไหม”“จะทำยังไงก็แล้วแต่ เธอจัดการเลยฉันจะไม่ยุ่ง เธอคิดว่าเอกสารทั้งหมดใช้เวลากี่วันกว่าจะเสร็จ”“การจัดเรียงไม่น่าจะนานค่ะ ส่วนการสแกนก็แล้วแต่ว่าเครื่องของนายหัวใจเร็วไหม”“ฉันเพิ่งนึกได้ว่าเครื่องมันเก่ามากแล้ว เอางี้แล้วกันเธอจัดเรียงเอกสารให้เรียบร้อยก่อน ส่วนเครื่องสแกนเอกสารเดี๋ยวฉันจะซื้อตัวใหม่มาให้”“จะซื้อใหม่เลยเหรอคะจันทร์แ
Last Updated : 2025-02-25บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 11 ไปไหนไปกัน
วันนี้เป็นวันที่สองที่ชมจันทร์มาทำงานกับนายหัวชาวีหลังจากทานอาหารเช้าด้วยกันแล้วทั้งสองก็เข้ามานั่งทำงานกันต่อก่อนจะออกมาจากห้องอีกครั้งในเวลา 11 โมงกว่าเพื่อรีบทานอาหารกลางวันเพราะบ่ายจะต้องเข้าไปซื้อของในเมือง“ป้าสมรเย็นนี้ไม่ต้องทำกับข้าวนะฉันอาจจะค้างในเมืองหรือไม่ก็อาจจะกลับค่ำหน่อย”“ค่ะนายหัว แล้วจันทร์จะไปกับนายหัวหรือเปล่าคะ ถ้าไม่ไปป้าจะได้ทำกับข้าวให้”“ฉันจะพาจันทร์ไปด้วยมีของหลายอย่างที่จำเป็นจะต้องซื้อมาในห้องทำงานเพิ่ม ป้ากับสายรุ้งอยากได้อะไรเพิ่มหรือเปล่า”“ป้าไม่มีอะไรอยากได้หรอกค่ะ เมื่อวันก่อนป้าก็เพิ่งเข้าไปในเมืองเอง”“ถ้ามีอะไรอยากได้เพิ่มก็โทรไปบอกฉันนะไม่ต้องเกรงใจ”“ขอบคุณค่ะนายหัว”ป้าสมรและสายรุ้งขอบคุณเจ้านายก่อนพร้อมกันจากนั้นก็ช่วยกันเก็บจานชามไปล้างโดยมีชมจันทร์ยกบางส่วนมาก่อนแล้วหญิงสาวจึงไม่รู้ว่าวันนี้ตนเองจะต้องไปค้างในเมืองกับนายหัว“จันทร์ไม่ต้องช่วยป้าหรอกจะเข้าไปในเมืองไม่ใช่เหรอไปเตรียมตัวเถอะ”“จันทร์ช่วยป้ากับพี่รุ้งก่อนก็ได้ค่ะ แค่แป๊บเดียวไม่เสียเวลาหรอกค่ะ” ชมจันทร์ช่วยเช็ดล้างจนเรียบร้อยก็พอดีกับที่นายหัวเดินออกมาจากห้องทำงาน“เราจะไปกัน
Last Updated : 2025-03-06บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 12 ของแสลง
“เรารีบไปกันเถอะ ฉันหิวแล้ว”ระหว่างทางมาร้านอาหารนายหัวชาวีแอบมองชมจันทร์เป็นระยะๆ วันนี้เธอแต่งหน้าอ่อนๆ แต่กลับทำให้ดูสวยสะพรั่งมากขึ้นอีกหลายเท่า ปากเล็กๆ นั่นแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีชมพูสวย จนเขาอยากจะคว้าเอามาจูบเสียตอนนี้เลยจริงๆเขาจันทร์มาทานสเต๊กร้านประจำที่เข้าเมืองทีไรมักจะแวะมาทานทุกครั้ง“อร่อยไหม”“อร่อยค่ะ อร่อยกว่าสเต๊กในโรงเรียนเยอะเลยค่ะ ราคาก็ต่างกันมากด้วย”“ที่โรงเรียนขายเท่าไหร่ล่ะ” เขาห่างจากคำว่าโรงเรียนมานานเลยไม่รู้ว่าตอนนี้ราคาอาหารเป็นยังไงบ้าง“59 บาทค่ะ แพงกว่าอย่างอื่นเลยแต่จันทร์ก็ชอบกินนะคะเพราะมันอร่อย แต่พอมากินร้านนี้แล้วจันทร์ลืมรสชาติของที่โรงเรียนไปเลยค่ะ”“ถ้าชอบเวลาเราเข้ามาในเมืองฉันจะพามากินบ่อยๆ ดีไหม ฉันก็ชอบร้านนี้เหมือนกัน”“ไม่ดีกว่าค่ะ”“ทำไมล่ะ”“ก็ราคามันแพงนี่คะ”“ราคาแค่นี้ไม่แพงหรอก บางร้านแพงกว่านี้อีกนะ”“จริงเหรอคะ”“อยากไปกินไหม”“ไม่ดีกว่าค่ะ มีคนบอกว่าของอร่อยไม่ต้องกินบ่อยก็ได้เพราะรสชาติของมันจะอยู่ในความทรงจำขอเราอยู่แล้ว”คำพูดของชมจันทร์ทำให้นายหัวยิ้มก่อนจะรีบทานเพราะกลัวว่าไปถึงผับดึกสารินทร์จะยุ่งจนไม่มีเวลามาเจอกับเขาแ
Last Updated : 2025-03-06บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 13 เช็กสินค้า nc
ชาวีรีบอุ้มคนที่บอกว่าไม่มีแรงเดินตรงไปยังห้องนอนของเขาที่เปิดแอร์ไว้เย็นฉ่ำ ชายหนุ่มวางเธอให้นั่งอยู่ตรงปลายเตียง ก่อนจะโน้มใบหน้าลงมาใกล้ ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วผิวเนียนนุ่ม“แบบนี้ดีไหม”ชมจันทร์พยักหน้าหญิงสาวรู้สึกลำคอแห้งผากลิ้นเล็กๆ เลียริมฝีปากสีสวย กิริยาของเธอทำให้นายหัวทนไม่ไหวจนก้มลงมาจูบเธออย่างไม่ทันตั้งตัวหญิงสาวพยายามดิ้นขลุกขลักแต่เมื่อปลายลิ้นของเขาลากไล้ไปตามริมฝีปากเธอกับรู้สึกดีและเปิดปากให้เขาส่งปลายลิ้นร้อนเข้ากวาดต้อนความหวานในช่องปาก ชมจันทร์ไม่เคยจูบกับใครมาก่อน เธอพยายามผลักไสปลายลิ้นของเขาแต่มันกลับทำให้นายหัวชอบใจเป็นอย่างมากเขาจูบอย่างอ่อนหวานจนชมจันทร์เคลิบเคลิ้มขณะที่มือใหญ่ก็ลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของเธอเพื่อปลุกเร้า“อื้อ.....”ชมจันทร์ส่งเสียงครางเบาๆ และเบียดกายเข้าหาเพื่อหวังให้นายหัวช่วยบรรเทาอาการร้อนรุ่มที่มันมากขึ้นไปทุกขณะ“ร้อนใช่ไหมจันทร์”“ค่ะ นายหัวจันทร์ร้อน มันร้อนไปหมด”“ให้ฉันช่วยถอดเสื้อออกไหม”“นายหัวขาช่วยจันทร์ด้วยนะคะ จันทร์ใจคอไม่ดีเลย”“ฉันก็กำลังจะช่วยอยู่นี่ไงล่ะ”ชายหนุ่มรีบถอดชุดนอนของหญิงสาวออกอย่างรวดเร็วเพราะเขาอยากจะเห็นสินค
Last Updated : 2025-03-06บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 14 รู้ว่าเจ็บ nc
ชมจันทร์ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย จะว่ารู้สึกดีก็เรียกได้ไม่เต็มปากนักเพราะตอนนี้เธอรู้สึกทั้งเสียวซ่านและทรมานเหมือนร่างกายกำลังจะระเบิดออก ความร้อนในกายสูงขึ้นเลย เมื่อนายหัวใช้นิ้วแยกกลีบสวยออกจากกันและส่งไปลิ้นเข้าไปยังโพรงถ้ำที่น้ำหวานจากดอกไม้กำลังเอ่อล้น“นายหัวขาจันทร์ไม่ไหว นายหัว อื้อ...นายหัว”หัวหญิงสาวไม่รู้ว่าเธอต้องการให้เขาทำอะไรรู้แต่ว่ามีแต่เขาเท่านั้นที่จะช่วยเธอได้ นายหัวหนุ่มลากลิ้นไปบนเกสรเสียว ก่อนที่จะสอดนิ้วยาวเข้าไปในโพรงคับแน่น“อ้า...หายหัว...”“จันทร์เจ็บหรือเปล่า”“จันทร์ไม่เจ็บลึกๆ ได้ไหมนายหัวเข้ามาลึกอีกได้ไหม”ชมจันทร์ในตอนนี้ไม่ใช่ชมจันทร์คนเดิมอีกต่อไปทุกอย่างที่แสดงออกมามันเป็นสัญชาตญาณดิบที่อยู่ในตัวเธอและมันถูกกระตุ้นด้วยอะไรบางอย่างในเครื่องดื่มที่หญิงสาวดื่มเข้าไป ชมจันทร์ไม่สนใจหรอกว่าตอนนี้สิ่งที่ทำอยู่มันจะน่าอายหรือเหมาะสมหรือไม่รู้แค่ว่าอยากหายจากความทรมานนี้เสียที“ลึกแบบนี้พอไหมจันทร์ดีไหม”“นายหัวขา ดีค่ะแบบนั้น จันทร์เสียวมาก ....อื้อ..”“อ่าห์....จันทร์เธอเร่าร้อนจริง”ขณะที่นิ้วแหย่เข้าไปโพรงสวาทของสาวน้อยตรงหน้าอีกมือว่างก็ชักรูดท
Last Updated : 2025-03-06บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 15 หามานาน nc
นายหัวชาวีปวดร้าวไปทั้งท่อนเอ็นเมื่อความอ่อนนุ่มบีบรัดเขาทุกทิศทาง“คับแน่นมาก ฉันไม่ใช่เคยเอาใครแล้วแทบจะเสร็จเร็วแบบนี้มาก่อนเลยจันทร์”ชาวีไม่รู้ว่าเป็นเพราะหญิงสาวตัวเล็กกว่าคนอื่นหรือเพราะช่องทางสวาทของเธอกันแน่ที่ทำให้มันทั้งคับแน่นและตอดแรงแบบนี้“ของเธอมันตอดดีมากจันทร์ เธอทำฉันเสียวไปทั้งตัวเลยรู้ไหม มันดีมาก”ชมจันทร์ก็เสียวและทรมานกับความใหญ่โตที่ขยับเข้าออกเป็นอย่างมาก“ยังเจ็บอยู่ไหม”“เจ็บค่ะ นายหัวช่วยให้จันทร์หายเจ็บได้ไหม”นายหัวหนุ่มเริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้นไปตามอารมณ์ปรารถนา ยิ่งขยับเท่าไหร่ความคับแน่นก็ตอดรัดมากขึ้น ชาวีคิดว่าการร่วมรักของเขาครั้งนี้มันจะทำให้เขาเสร็จเร็วกว่าครั้งไหนๆ อย่างแน่นอนเพราะช่องทางรักของชมจันทร์ทั้งตอดทั้งลึกและดูดเขาราวกับข้างในนั้นเป็นสุญญากาศ ชาวีขยับสะโพกกดนวดก่อนจะเน้นจังหวะรัวเร็ว“นายหัวแบบนั้นค่ะ แรงๆ เลยค่ะนายจันทร์เสียว อื้อ...นายหัวขา จันทร์เสียวมาก”ชมจันทร์ไม่หลงเหลือความอับอายอะไรในชีวิตอีก แล้วเธอร้องขอให้เขากระแทกแก่นกายเข้าหาอย่างห้ามไม่อยู่ ทุกจังหวะท่อนเอ็นเข้ามาลึกเธอก็รู้สึกเสียวซ่านไปถึงขั้วหัวใจสองมือเธอกรีดและจิกไปบน
Last Updated : 2025-03-06บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 16 ความจริงใช่ไหม
ชมจันทร์ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งในเวลาเกือบเที่ยงหญิงสาวรู้สึกปวดเนื้อปวดตัวไปหมดเธอหันไปมองข้างกายตอนนี้ทั้งเตียงว่างเปล่ามีแต่เธอคนเดียวเท่านั้นที่นอนอยู่ในห้องนอนเล็กเธอจำได้ว่าเธอกับนายหัวชาวีร่วมรักกันไม่รู้กี่ครั้งจนสุดท้ายแล้วเขาพาเธอไปอาบน้ำก่อนจะพากลับมานอนกอดกันในห้องนอนเล็กเพราะห้องนอนใหญ่สภาพมันเละจนนอนต่อไปไม่ได้หญิงสาวทบทวนเห็นการเมื่อคืนก็อายจนหน้าแดง ความสุขที่นายหัวมอบให้มันเหมือนกับความฝัน มันสุขอย่างที่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าจะมากมายได้ถึงเพียงนั้นเธอเคยได้ยินเพื่อนบางคนพูดถึงการนอนกับแฟนซึ่งตอนนั้นเธอมองเพื่อนว่าเป็นคนใจง่าย แต่พอเจอกับตัวเองก็รู้สึกผิดที่ไปว่าเพื่อนแบบนั้นแต่เมื่อคิดว่าตนเองบรรลุนิติภาวะแล้วและไม่แย่งของรักของใครชมจันทร์ก็สบายใจขึ้นมาก อย่างน้อยคนที่นอนด้วยก็เป็นนายหัวหนุ่มที่เธอแอบชอบเขามานานเมื่อปลอบใจตนเองแล้วหญิงสาวก็จับโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา เธอเห็นข้อความของชาวีที่ส่งมาเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน“ตื่นแล้วกินข้าวกินยานะ ฉันจะเป็นคนไปซื้อของเอง ซื้อของเสร็จแล้วฉันจะรีบกลับมาอยากได้อะไรก็ไลน์บอกฉันนะ”ชมจันทร์ยิ้มก่อนจะพิมพ์ตอบกลับไป“จันทร์เพิ่งตื่
Last Updated : 2025-03-07บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 17 ญาติคนสุดท้าย
“ก็เราเพื่อนกันนี่จันทร์ พ่อแม่เราก็เหมือนพ่อแม่ของจันทร์นั่นแหละ แล้วครั้งนี้พี่ชายเราก็อยากจะไปเจอหน้าจันทร์ด้วยนะ เขาเห็นรูปจันทร์ทีไรก็บ่นทุกทีว่าเราไม่ยอมให้เขาเจอกับจันทร์”“อ๋อ พี่โบ๊ทมาด้วยเหรอ”“อือ ครั้งนี้เขาจะมาด้วยบิวไม่รู้ว่าอยากมาแสดงความยินดีกับน้องสาวหรืออยากจะเจอเพื่อน้องสาวกันแน่“เขาก็อยากมาแสดงความยินดีกับบิวนั่นแหละ” ชมจันทร์รับพูดเพราะกลัวเพื่อนจะน้อยใจ เธอกับพี่ชายของบุหลันไม่เคยได้เจอกันสักครั้งแต่ก็เห็นรูปตามเฟซบุ๊กและไอจีบ้าง“แต่พี่เขาอยากเจอจันทร์จริงนะ บิวเห็นชอบแอบไปกดหัวใจในไอจีบ่อยๆ สงสัยคิดจะจีบจันทร์ละสิ” บุหลันก็อยากให้เพื่อนเป็นแฟนกับพี่ชายตนเองเพราะชมจันทร์เป็นคนน่ารักและนิสัยดีมาก“บอกพี่โบ๊ทเลยไม่ต้องมาจีบจันทร์หรอก จันทร์ไม่สวยเหมือนสาวๆ ในกรุงเทพ” ชมจันทร์อยากจะบอกว่าตอนนี้ตนเองคงมีแฟนไม่ได้เพราะไม่ใช่ชมจันทร์คนเดิมอีกต่อไปแล้ว“ว่าไปนั่นจันทร์น่ะสวยจะตายผิวพรรณก็ขาวมากไม่เหมือนคนใต้เลย” เพราะคนที่นี่ส่วนใหญ่ผิวจะออกสีน้ำผึ้งกันทั้งนั้น“ก็แม่ของจันทร์เป็นคนเหนือนี่บิว จันทร์น่าจะได้ความขาวมาจากแม่”“อ๋อ ถึงว่าล่ะ จันทร์รู้เรื่องแม่แล้วใช่ไหม
Last Updated : 2025-03-07
Latest chapter
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 36 ตอนจบ
เมื่อเสียบคีย์การ์ดเข้าที่ประตูห้องทุกอย่างก็ทำงานด้วยระบบอัตโนมัติชาวีกับชมจันทร์ปรี่เข้าหากันราวกับไม่ได้เจอกันมานานทั้งสองจูบแลกลิ้นอย่างเราร้อนสองลิ้นพัวพัน ขณะที่มือก็ช่วยกันถอดชุดของอีกฝ่ายออกจนร่างกายเปลือยเปล่านายหัวหนุ่มกอดเธอกระชับสองมือบีบคลึงสะโพกขณะที่ชมจันทร์ก็ใช้มือเล็กของเธอลากไปตามลำตัวก่อนจะชักรูปท่อนเอ็นร้อนของเขาเป็นจังหวะ“จันทร์เธอร้อนแรงเป็นบ้า”“แล้วชอบแบบนี้ไหม”“ชอบสิ ฉันชอบผู้หญิงร้อนแรงแบบเธอนะจันทร์”นายหัวครางอย่างพอใจ เขาแทบคลั่งเมื่อชมจันทร์คุกเข่าลงตรงหน้าและใช้ลิ้นเล็กๆ ของเธอเลียไปบนท่อนเอ็นขณะที่มือก็รูดอย่างชำนาญ“เธอไปฝึกแบบนี้มาจากไหนจันทร์”เขาครางสะท้านลมหายใจขาดห้วง เมื่อชมจันทร์ยังคงชักรูดท่อนเอ็นเป็นจังหวัด ขณะที่ปากเล็กของเธอก็กำลังหยอกล้อกับลูกตุ้มที่มันกำลังหดเกร็งเพราะความเสียวซ่าน เธออมก้อนกลมสองก้อนเข้าปากเล็ก ก่อนจะปล่อยออกมาแล้วใช้ลิ้นเลียตั้งแต่ส่วนโคนมายังส่วนปลายที่บานฉ่ำ“อ้าห์...ใจเย็นนะ ฉันยังไม่อยากแตก”เขารีบห้ามเพราะกลัวว่าชมจันทร์จะทำให้เขาปลดปล่อยออกมา ชาวีอยากปลดปล่อยในตัวของเธอหลายๆ ครั้งมากกว่าปลดปล่อยใส่ลำคอของเธอซึ่งค
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 35 ไม่ชอบน้ำส้มชอบกินนมมากกว่า nc
เช้าวันเสาร์นายหัวชาวีพาชมจันทร์มายังห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อของใช้และเสื้อผ้าเพิ่มอีกคนละหลายชุด นอกจากของจำเป็นแล้วนายหัวยังพาหญิงสาวมายังร้านขายเครื่องประดับ ก่อนจะให้ชมจันทร์เลือกของที่ตัวเองชอบหนึ่งชิ้น“จันทร์ไม่เอาหรอกค่ะนายหัว แต่ละอย่างแพงทั้งนั้นเลย”“แต่ฉันอยากซื้อให้นะ”“นายหัวอย่าซื้อของแพงพวกนี้ให้จันทร์เลยค่ะ จันทร์ยังเรียนอยู่นะคะใส่ของแบบนี้ไม่ได้”“ก็ใส่เล่นไง ลองแหวนนี่สิฉันว่ามันเหมาะกับวัยรุ่นดีนะ”เมื่อพนักงานเห็นนายชายหนุ่มสนใจแหวนก็รีบหยิบขึ้นมาให้ชมจันทร์ลองสวมแต่ขนาดของมันใหญ่เกินไป พนักงานจึงจะเอาวงใหม่ที่ขนาดเล็กลงเธอลอง“ไม่เป็นไรหรอกคะ” หญิงสาวรีบปฏิเสธเพราะเธอไม่มีทางซื้ออยู่แล้ว“จันทร์ ฉันให้เธอเลือกมาหนึ่งอย่างถ้าไม่เลือกฉันจะจูบเธอโชว์พนักงานเลย”“นายหัว....” หญิงสามหันมามองหน้าแล้วสะบัดหน้าหนีเมื่อเห็นรอยยิ้มของเขาที่แสนจะเจ้าเล่ห์“มีอะไรที่ถูกกว่านี่ไหมคะ” ชมจันทร์ถามพนักงานไปแบบตรงๆ“มีค่ะ เชิญด้านนี้เลยค่ะ” พนักงานผายมือไปยังตู้โชว์อีกด้านที่มีเครื่องประดับสำหรับใส่เล่นราคาไม่สูงมาก“เลือกตามที่ตัวเองชอบนะจันทร์ อย่าสนใจราคา” นายหัวสั่งเมื่อชมจัน
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 34 อยากอยู่ด้วย
นายหัวชาวีพาชมจันทร์มากรุงเทพด้วยเครื่องบินเที่ยวหัวค่ำ เมื่อมาถึงก็พาเธอเข้าพักยังห้องพักในโรงแรมที่เขาพักอยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว“เดี๋ยวเราเอาของเก็บแล้วไปหาอะไรกินกันนะจันทร์” ชาวีพูดจากับหญิงสาวอย่างอ่อนโยนเพราะอยากจะทดแทนกับสิ่งที่ทำไม่ดีกับเธอ แต่เขาก็รู้ว่ามันทดแทนยากแต่ตัวเองก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดเพราะกลัวว่าชมจันทร์จะไปจากเขา“ได้ค่ะ” ชมจันทร์ตอบสั้นๆ เธอยังไม่อยากคุยกับชาวีมากไปกว่าการสนทนาถามตอบตามปกติเพราะเธอรู้สึกกลัวเขาและอีกใจหนึ่งก็กลัวว่าเขาจะได้ใจและทำกับเธอแบบนั้นอีกเขาพาหญิงสาวมารับประทานหรูที่อยู่ในโรงแรม ชาวีเอาอกเอาใจ เมื่อเห็นเธอยิ้มและทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยนายหัวหนุ่มก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น“คืนนี้อยากไปเที่ยวกลางคืนไหม”“ไม่เป็นไรค่ะ อายุไม่ถึง”“ไม่เห็นต้องกลัวเธอมากับฉันนะ”“นายหัวคงไม่มีหุ้นอยู่ที่ผับในกรุงเทพหรอกนะคะ”“มันไม่ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก แต่ฉันก็มีเพื่อนที่ทำร้านแบบนั้นอยู่ เธออยากเข้าไปเที่ยวไหมล่ะ จะได้เห็นว่าเด็กกรุงเทพเขาเที่ยวกันยังไงบ้าง”“ไม่ล่ะค่ะ”“ทำไม”“ถึงจะเห็นว่าเขาเที่ยวยังไงจันทร์ก็ไม่ได้มีโอกาสขึ้นมาอยู่กรุงเทพหรอกค่ะนายหัว”“ไม่คิดอย
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 33 โกรธ โมโหก็เพราะหวง
“จันทร์ไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว” ชมจันทร์เถียงคอเป็นเอ็นแม้ความจริงมันก็ไม่ต่างอะไรเลยกับคำว่าขายตัว“ไม่ขายก็ไม่ขาย แต่เธอจะทำแบบนี้กับใครไม่ได้อีกแล้ว เธอต้องมีแค่ฉันคนเดียว”“จันทร์ไม่เคยคิดจะทำแบบนี้กับใคร”“แล้วที่เธอเข้าไปในผับนั่นล่ะ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ”“หมายถึงผับไหน”“นี่ไงล่ะ” เขาเอาภาพที่หญิงสาวเดินออกจากผับแห่งหนึ่งให้กับชมจันทร์ดู“รูปนี้ใช่มั้ยที่ทำให้นายหัวโมโหเป็นฟืนเป็นไฟและคิดว่าจันทร์ไปขายตัว”“แล้วเธอจะให้ฉันคิดว่ายังไงล่ะ”“ทำไมไม่ถามจันทร์ก่อน”“มันก็เห็นชัดเจนแล้วทำไมจะต้องถามอีก”“จันทร์ก็แค่ไปคุยกับรุ่นพี่ของเพื่อน”“คุยเรื่องอะไร ทำไมจะต้องเข้าไปคุยในนั้น”“จันทร์บอกไม่ได้”“นั่นไง เธอมีพิรุธ”“มันเป็นความลับของผู้หญิง” เพราะสัญญากับพี่ชมพูและเพื่อนไว้แล้วว่าเรื่องที่คุยกันจะไม่บอกใครอย่างเด็ดขาด และชมจันทร์ก็ไม่อยากผิดสัญญา“แต่ถ้าเธอไม่บอกฉันจะทำโทษเธอให้หนักกว่าเมื่อคืนอีกนะ”“แค่นี้มันยังหนักไม่พอเหรอคะ จันทร์ยังเจ็บไม่พอใช่ไหม” ชมจันทร์มองเขาน้ำตาคลอ“ถ้าเธอไม่อยากให้ฉันทำแบบนั้นเธอก็บอกความจริงมา ฉันลืมบอกเธอไปอีกอย่างว่าอารมณ์ของฉันมันจะคุมไม่อยู่ถ้าหากโ
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 32 เราต้องคุยกันจริงๆ
นายหัวไม่ค่อยเข้าใจเรื่องที่ชมจันทร์พูดเท่าไหร่เพราะน้าพิกุลไม่เคยพูดถึงเรื่องมารดาของชมจันทร์ให้เขาฟังเลย“เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าที่เธอเข้ามาตีสนิทกับฉันเพราะอะไร”“นายหัวรู้เหรอคะ”“รู้สิ”“ถ้ายังงั้นนายหัวก็ควรปล่อยจันทร์ไปได้แล้ว เพราะจันทร์ไม่ได้ต้องการอะไรจากนายหัวอีกแล้ว มันก็แค่ของนอกกาย”“ฉันว่าเธอรู้มาจากนะพิกุลไม่หมดนะจันทร์”“หมายความว่ายังไงคะ”“น้าพิกุลของเธอน่ะ ขายเธอให้ฉันแล้วนะ”“อะไรนะคะ ขายเหรอคะ”“ใช่น้าเธอขายเธอให้ฉัน”“ไม่จริงน้าพิกุลบอกว่าให้จันทร์เข้ามายั่วยวนนายหัวเพื่อให้นายหัวคืนบ้านกับที่ดินคืนเท่านั้น และไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้เลย”“เธอจะดูหลักฐานไหมล่ะ ฉันเพิ่งโอนเงินให้น้าเธอไป สามแสน”“สามแสนเหรอคะ นายหัวต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เลย”“ก็ใช้น่ะสิฉันมันบ้า บ้าที่ไปหลงเด็กดื้ออย่างเธอไงล่ะ” เขาพูดแล้วก็เอาสลิปที่บันทึกอยู่ในโทรศัพท์ให้ชมจันทร์ดู“จันทร์ไม่เชื่อหรอกค่ะว่าน้าพิกุลจะทำอย่างนั้น” หญิงสาวมองสลิปโอนเงินที่นายหัวโอนให้กับแม่เลี้ยง เธอไม่อยากจะเชื่อแต่เมื่อเห็นหลักฐานความมั่นใจก็ลดน้อยลง“เธอก็เห็นสลิปแล้วนี่”“มันต้องมีการเข้าใจผิดแน่ๆ น้าพิกุลไม่มีทาง
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 31 จำไว้ nc
นายหัวชาวียังคงคาท่อนเอ็นร้อนในช่องคับแน่น ปากร้อนขบเม้มแผ่นหลังขาวของเธอจนขึ้นรอย ฟันขาวครูดไปตามแนวสันหลัง“อื้อ....”ชมจันทร์ทรุดลำตัวลงแนบกับพื้นสะโพกยังคงแอ่นขึ้น เธอหันหน้ามามองอย่างร้องขอ ความเป็นสาวของเธอมันกำลังทรยศ มันเรียกร้องเขาอย่างน่าอาย“นายหัวขา...”“ยังไม่พอใช่ไหม เธอยังอยากให้ฉันเอาเธอต่อใช่ไหม เขาถามอย่างรู้ทัน”เธอกัดริมฝีปากของตนเองแน่น เขาก้มหน้าลงมือใหญ่บีบปลายคางเธอก่อนจะสอดลิ้นร้อนเข้าไปดูดดึงลิ้นเล็ก ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดร่างหนาของนายหัวชาวีเริ่มขยับอีกครั้ง“ฉันจะทำต่อถ้าเธอสัญญากับฉันว่าจะมีฉันเป็นผัวแค่คนเดียว”“จันทร์จะมีนายหัวแค่คนเดียว”“มีฉันเป็นผัวแค่คนเดียวจันทร์”“เขาพูดย้ำอีกครั้ง”“ค่ะนายหัว จันทร์จะมีนายหัวเป็นผัวแค่คนเดียว”หญิงสาวรีบตอบไปตามที่เขาอยากได้ยินเพราะกลัวว่าเขาจะทำรุนแรงและมัดเธอติดกับเตียงอีกครั้ง“ดีมาก จันทร์ของฉัน เอาล่ะตอนนี้ฉันอยากนอนพัก”ชมจันทร์ได้ยินก็ทั้งดีใจและขัดใจ ร่างกายของเธอกำลังร้อนขึ้นเพราะท่อนเอ็นของเขาที่มันยังคาอยู่ในรูสวาทของเธอ“ได้ค่ะ จันทร์จะไม่กวนนายหัวเลย”“ฉันหมายถึงฉันอยากนอนพักแต่ไม่ได้อยากหยุดเอากับเธอ”
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 30 ปล่อยเถอะนะคะ nc
ชาวีจูบเธออีกครั้งอย่างหนักหน่วงปลายลิ้นร้องสอดเข้าลึกปากร้อนดูดดึงลิ้นเล็กของหญิงสาว เธอเองก็ไม่ยอมน้อยหน้า หญิงสาวดูดดึงไปลิ้นของเขาฟันเล็กๆ ขบกัดเบาๆ กระตุ้นให้ชายหนุ่มครางสะท้าน หญิงสาวรู้ว่าเขาชอบให้เธอทำแบบนี้ และเธอก็กำลังทำให้เขาครางอยู่ในลำคอด้วยความพอใจนายหัวหนุ่มจูบเธออย่างเร่าร้อนและขณะที่มือก็แกะน้ำตาเทียนออกจากร่างขาว ก่อนที่ปากร้อนจะขบเม้มดูดดึงยอดของเธอจนแก้มตอบชอบ“ให้ฉันกัดใช่ไหมจันทร์”หญิงสาวพยักหน้าเพราะชอบแบบที่เขาพูดจริงๆ นายหัวหนุ่มทั้งกัดทั้งดูดปลายลิ้นก็สะบัดรัวจนเต้าชมจันทร์ร้อนและเปียกชุ่มไปทั่ว หญิงสาวสั่นสะท้านสะโพกแอ่นขึ้นสูงเพื่อให้เขาสอดตัวตนเข้ามา เพราะตนเองเสียวเกินกว่าจะทนได้อีกต่อไป“ใจเย็นสิจันทร์ฉันยังกินเธอไม่ทั่วตัวเลยนะ”เขาพูดก่อนที่ปากร้อนจะขบเม้มผิวเนื้อของหญิงสาวไล่มาตั้งแต่หน้าอกและท้องน้อย ชมจันทร์ได้แต่ดิ้นพล่าน เสียงเธอครางกระเส่าเรียกแต่ชื่อเขาซ้ำไปมาเธออยากสัมผัสร่างกายของเขาแต่มือก็ยังไม่สามารถเอาออกนายหัวหนุ่มจับเรียวขาหญิงสาวสูงสูงขึ้น เขามองหน้าเธอแล้วยิ้มก่อนที่ปากของเขาจะอ้าแล้วงับปลายนิ้วของหญิงสาวไล่จากนิ้วโป้งมาจนถึงนิ้วก
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 29 เกินกว่าทุกครั้ง nc
นายหัวหนุ่มไม่สนใจฟัง เขาเดินหายออกไปจากห้องทิ้งให้ชมจันทร์นอนดิ้นอยู่บนเตียงด้วยกันด้วยความเสียวซ่าน ความแรงของไข่สั่นทำให้ชมจันทร์ร้อนไปทั่วทั้งกายเนื้อตัวเธอแดงระเรื่อในที่สุดหญิงสาวก็ครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เธอหลับตาแล้วจินตนาการว่าสิ่งที่มันอยู่ข้างในนั้นคือท่อนเอ็นอุ่นของนายหัวความแรงเร็วอย่างต่อเนื่องทำให้หญิงสาวเคลิ้มเคลิ้มเธอแอ่นสะโพกยกสูงไป เมื่อสองขาหนีบเข้าหาเข้าหากันยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านมากยิ่งขึ้นชมจันทร์ไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกของตนเองยังไงหญิงสาวพยายามดิ้นแต่มันก็ไม่หลุด”“นายหัวขา...นายหัว”ชมจันทร์เรียกเขาดังลั่นห้องแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับหญิงสาวเสียวซ่านขึ้นไปเรื่อยๆ ร่างกายเธอเริ่มแอ่นโค้งบิดไปมาจนในที่สุดก็สุขสมทั้งที่ไข่สั่นยังคาอยู่เธอหายใจหอบเหนื่อยอย่างหนักถึงจุดสุดยอดไปแล้วไปแต่เจ้าอุปกรณ์ชิ้นนั้นมันก็ยังสั่นรัวอยู่ในโพรงของเธอ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่นายหัวจะกลับมาเอาออกให้ หญิงสาวพยายามดิ้นเพื่อจะให้มันหลุดแต่มันก็กลับลึกมากขึ้นเรื่อยๆ ผ่านไปนานเกือบ 20 นาที เธอสุขสมไปแล้วหลายครั้ง นายหัวก็เดินกลับเข้ามา“เป็นไงล่ะเสียวดีใช่ไหม เธอคงเสร็จไปหลายครั้งแล้วสินะ
บ่วงเสน่หานายหัวชาวี ตอนที่ 28 ของฝากของนายหัว nc
ชมจันทร์กลับมาถึงคอนโดมิของนายหัวชาวีเมื่อเวลาบ่าย หญิงสาวเขาของใช้ส่วนตัวเก็บจากนั้นก็รู้สึกหิวจึงเดินออกไปยังร้านสะดวกซื้อที่อยู่ใกล้ๆเธอเลือกซื้ออาหารแช่แข็ง บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปและน้ำอีกจำนวนหนึ่งเพราะไม่รู้ว่าจะต้องอยู่ที่นี่อีกนานเท่าไหร่ตั้งแต่นายหัวชาวีวางสายเธอก็ติดต่อเขาไม่ไม่ได้อีก เขาคงจะอยู่ในห้องประชุมเพราะดูจากเวลาแล้วมันก็น่าจะเป็นแบบนั้นหญิงสาวแวะทานผัดกะเพราที่ร้านอาหารตามสั่งก่อนจะกลับขึ้นมานั่งดูทีวีบนน้องตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มแล้วชมจันทร์อยากจะโทรศัพท์ไปหาหายหัวแต่ก็กลัวว่าเขาจะรำคาญและจะพาลมาโกรธเหมือนเมื่อตอนกลางวันอีก จึงอาบน้ำและมานอนดูทีวีต่อจนเผลอหลับชมจันทร์รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ได้ยินเสียงเปิดประตูห้อง หญิงสาวรีบดีดตัวขึ้นจากโซฟา เธอยิ้มกว้างเมื่อเห็นว่าคนที่เดินเข้ามาคือนายหัวชาวีคนที่เธอกำลังคิดถึงอย่างที่สุด“นายหัว จันทร์จันทร์นึกว่านายหัวจะไม่กลับมาวันนี้เสียอีกเหนื่อยไหม กินอะไรมาหรือยังค่ะ”หญิงสาวรีบเดินเข้าไปกอดเอวเขาอย่างประจบ ใบหน้าสวยถูไปบนหน้าอกของเขาราวกับลูกแมวน้อยที่อ้อนเวลาเจ้านายกลับถึงบ้าน“ฉันยังไม่ได้กินอะไรมาเลยเขาตอบเสียงเรียบ”“เ
