Share

บทที่ 1209

Penulis: เด็กลำดับที่สิบหก
ขณะที่เมเดลีนกำลังจะดิ้น เธอก็ได้ยินเสียงที่ฟังดูคุ้นเคยมาก

“ชู่ว ผมเอง”

เสียงทุ้มของชายคนหนึ่งดังขึ้น ในขณะที่เขาดึงเธอไปตรงทางเดินริมถนน

หลังจากแน่ใจว่าคนที่ติดตามพวกเขาออกไปแล้ว ชายคนนั้นก็เรียกแท็กซี่และพาเมเดลีนขึ้นรถไป

ภายในรถเมเดลีนจ้องหน้าชายคนนั้นด้วยความรู้สึกไม่พอใจ

“คุณเป็นคนส่งข้อความมาหาฉันก่อนหน้านี้เหรอ?” เธอถาม เพราะในใจลึก ๆ เธอคิดว่ามันเป็นข้อความมาจากเจเรมี่

ฟาเบียนสังเกตเห็นความผิดหวังบนใบหน้าของเมเดลีน เขายิ้มจาง ๆ แล้วพูดว่า “คุณผิดหวังใช่ไหม?”

เขาได้ยินข่าวการฆาตกรรมลาน่าแล้ว

เมื่อเห็นใบหน้าของฟาเบียนฉาบด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย จากนั้นเมเดลีนก็มองเขานิ่ง ๆ “ตามความคิดของฉัน ลาน่าสมควรได้รับผลกรรมแบบนั้นแล้ว และฉันก็บอกให้คุณรู้ได้เลยว่าสามีของฉันไม่ใช่ฆาตกร”

“ผมรู้ว่าคุณจะพูดแบบนั้น” ราวกับว่าฟาเบียนรู้อยู่แล้ว เขาจึงหัวเราะเยาะออกมา “ครอบครัวเพียงคนเดียวที่ผมมีในโลกนี้ก็ตายไปแล้ว ดูสิ คุณคิดว่าผมมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้วจะมีความหมายอะไรอีก?"

เมเดลีนขมวดคิ้วเมื่อได้ยินความคิดเห็นของเขา “ฟาเบียน ความตั้งใจของคุณที่นัดฉันออกมาไม่ใข่เพื่อที่จะพูดแค่นี้หรอกใช่ไหม? ห
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1210

    “...”เมเดลีนรู้ว่าฟาเบียนจงใจพูดแบบนั้น และสังเกตเห็นว่าสื่อมวลชนและตำรวจกำลังมองดูพวกเขาซึ่งกำลังแสดงเป็น ‘คู่รัก’ กันอยู่ฟาเบียนจงใจใช้ร่างกายของเขาปิดบังเมเดลีนให้พ้นจากสายตาของทุกคนและ ‘กอด’ เธอไว้ขณะที่พวกเขาเข้ามาในห้องทันทีที่เข้ามาในห้องเมเดลีนก็สลัดตัวเองออกจากพันธนาการของฟาเบียนทันที “อะไรดลใจคุณให้สร้างเรื่องแล้วพาฉันมาที่นี่?”“ลินนี่”เมื่อได้ยินเสียงทุ้มแหบของเจเรมี่ดังมาจากด้านหลัง เมเดลีนก็ตกตะลึงและรีบหันไปหาทันทีเธอยิ้มด้วยดวงตาเป็นประกาย ในขณะที่มีร่างสูงที่คุ้นเคยสะท้อนอยู่ในดวงตาคู่นั้น “เจเรมี่!”เจเรมี่ยิ้มบาง ๆ อย่างอบอุ่น ขณะที่เข้าไปกอดเธอไว้อย่างทะนุถนอม “ไม่ต้องห่วง ผมสบายดี”เมเดลีนไม่ได้พูดอะไร เธอเพียงแค่ซุกตัวเข้าไปในอ้อมแขนของเขาเพื่อหาความรู้สึกที่ปลอดภัยฟาเบียนเห็นฉากนั้นแล้วยักไหล่ยิ้ม ๆ “ภารกิจเสร็จสมบูรณ์”จากนั้นเขาก็หมุนตัวเพื่อจะออกจากห้องไป ทว่าเมื่อสังเกตเห็นว่าสื่อมวลชนและตำรวจยังอยู่แถวนั้น ฟาเบียนก็จงใจทำหน้าตาไม่พอใจและโพล่งออกมาดัง ๆ ว่า “บ้าเอ๊ย ลืมเรื่องความปลอดภัยไปเลย เดี๋ยวแวะร้านสะดวกซื้อก่อนก็แล้วกัน”เขามีตะโกนบอกเ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1211

    “ตำรวจ?” หัวใจของเมเดลีนเต้นรัว เธอรีบพาเจเรมี่หาที่ซ่อนตัวทันทีดิ๊งด่อง ดิ๊งด่อง! เสียงกริ่งประตูดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้เมเดลีนรู้สึกกังวลว่าเจเรมี่อาจจะถูกจับขึ้นมาเมเดลีนเดินเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่ลังเล เธอทำให้วิกผมของเธอเปียกพลางสวมเสื้อคลุมอาบน้ำ จากนั้นเธอก็หยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่ออกมา และแสร้งทำเป็นเช็ดผมให้แห้งราวกับเพิ่งอาบน้ำเสร็จ แล้วเธอก็ไปเปิดประตู“คุณทำอะไรอยู่ตั้งนาน? ทำไมไม่เปิดประตู?” นายตำรวจหนุ่มถามพลางมองผ่านเข้าไปในห้องเมเดลีนแสดงท่าทางไม่พอใจขณะที่ก้มศีรษะเพื่อเช็ดผมของเธอและปกปิดส่วนต่าง ๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเกียจคร้าน “นี่คุณตำรวจ ไม่เห็นเหรอคะ ว่าฉันกำลังอาบน้ำอยู่? มีเรื่องด่วนอะไรที่นี่เหรอคะ?”เจ้าหน้าที่ตำรวจกวาดสายตาไปทั่วห้อง “เรากำลังสืบสวนคดีฆาตกรรมในห้องตรงนู้น ห้ามผู้เข้าพักอยู่ในห้องใด ๆ บนชั้นนี้ กรุณาเก็บของและออกจากที่นี่โดยเร็วที่สุดด้วยครับ”“เป็นไปได้ยังไงคะ? ฉันเพิ่งมาที่นี่กับแฟนเองนะ” เมเดลีนโต้กลับด้วยสีหน้าไม่พอใจเจ้าหน้าที่ตำรวจหน้าหงิก “มันเป็นคำสั่ง คุณควรออกไปได้แล้ว รู้ไหมว่าถ้าขัดขวางการทำงานของเจ้าหน้าที่จะต้องถูกสอบสวน

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1212

    เอี๊ยด!จู่ ๆ เจเรมี่ก็เหยียบเบรกอย่างแรง และในวินาทีสุดท้ายก่อนที่จะหมดสติเขาก็รีบจอดมอเตอร์ไซค์ไว้ข้างทาง โชคดีที่ทางตรงนั้นแทบไม่มีคนผ่านไปมา ชายหนุ่มจึงใช้แรงทั้งหมดที่มีอุ้มเมเดลีนลงมาได้อย่างปลอดภัยเมเดลีนรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกไป เมื่อได้ยินเสียงเบรกที่ดังขึ้นมากะทันหันทว่าสิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจคือ ทันทีที่ลงจากรถได้เจเรมี่ก็เริ่มไออย่างแรง และใบหน้าของเขาก็ซีดเซียวมาก“คุณเป็นอะไรไป เจเรมี่?!” เมเดลีนกอดเขาด้วยความรู้สึกกระวนกระวายใจเจเรมี่ไม่ต้องการให้เธอเห็นความทุกข์ทรมานและรูปลักษณ์ที่น่าอายของตัวเอง จึงผลักเธอออกไปอย่างนุ่มนวล“อยู่ให้ห่างผม ลินนี่” เขาพูดขณะหมุนตัวหนีไป ห่างออกไปไม่ถึงสองก้าวเขาก็วางมือบนต้นไม้ใหญ่ข้างทางเพื่อพยุงร่างกายที่อ่อนแรงไว้“เจเรมี่!” เมเดลีนไม่สามารถทิ้งเขาได้จึงวิ่งไปสวมกอดทันที “เกิดอะไรขึ้นคะ? คุณรู้สึกไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า? บอกฉันสิ!”เมเดลีนรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอถูกมดนับล้านกำลังกัดกินขณะเดียวกันน้ำตาก็ไหลอาบใบหน้า เมื่อเห็นใบหน้าซีดเซียวของชายผู้เป็นที่รักเจเรมี่กำลังกัดฟันทนต่อความเจ็บปวดอย่างรุนแรง แต่ท้ายที่สุดเขาก็ไ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1213

    เมเดลีนใช้ดวงตาเปียกชื้นของเธอมองไปข้างหน้าตามทิศทางที่เจเรมี่กำลังมองอยู่ภายใต้แสงอาทิตย์ เสียงคลื่นทะเลดังเข้ามากระทบในหูของเธอ ก่อนเธอจะได้กลิ่นความเค็มของมหาสมุทรซึ่งเป็นความรู้สึกของฤดูร้อนมันคือเอพริลฮิลล์ สถานที่ที่พวกเขาพบกันครั้งแรกและกลายมาเป็นคู่รักกัน“ลินนี่ ผมหวังว่าชาติหน้าผมจะยังสามารถจับมือคุณไว้ และวิ่งไล่ตามคุณไปจนทั่วทั้งหาดแห่งนี้ได้ ถึงตอนนั้นผมจะจดจำรูปลักษณ์ของคุณไว้ในใจเสมอ และจะไม่มีวันเข้าใจผิดว่าคุณเป็นคนอื่นอีก ผมจะไม่ปล่อยให้คุณทนกับความทุกข์และความอับอายโดยไม่จำเป็นอีกต่อไป”เมื่อได้รู้ถึงความคาดหวังและคำขอโทษของเขา เมเดลีนก็หลั่งน้ำตาและซบหน้าลงที่ซอกคอของเขาทันที “ฉันไม่ปรารถนาชาติหน้าหรอกนะ เจเรมี่ ฉันต้องการคุณในชีวิตนี้เท่านั้น”ขณะที่เธอกำลังพูดอยู่นั้น จู่ ๆ เธอก็แสดงสีหน้าจริงจังออกมา “เจเรมี่ ฉันจะไม่ยอมให้เกิดอะไรขึ้นกับคุณ!”ทันทีที่เจเรมี่ได้ยินอย่างนั้นมันก็ทำให้เขานึกถึงคืนนั้นที่โรงพยาบาลที่เมเดลีนได้พูดบางอย่างคล้าย ๆ กันนี้ออกมาในขณะเดียวกันเขาก็ทนความเจ็บปวดไว้ไม่ได้อีกต่อไป ลมหายใจของเขาแผ่วลงทุกที และทำได้เพียงพิงเธอไว้เพื่อผ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1214

    ขณะที่พูดเขาก็เริ่มเดินเร็วขึ้นเพื่อเอายาทั้งหมดไปทิ้งเมเดลีนคว้าตัวเขาไว้ได้แล้วก็รีบเข้าไปขวางข้างหน้าเขาไว้ “เจเรมี่ ฉันไม่ใช่แค่ผู้หญิงของคุณ แต่ฉันเป็นภรรยาของคุณ! คุณเข้าใจไหม? ฉันเป็นภรรยาของคุณ! การที่ต้องเสียสละเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปเพื่อสามีของฉันแล้วมันจะยังไงล่ะ? ฉันไม่รู้สึกเสียใจเลย สำหรับฉันมันคุ้มค่า!” เธอตะโกนใส่เขาอย่างบ้าคลั่ง ขณะที่ลมหายใจสั่นอย่างรุนแรงเจเรมี่มองเข้าไปในดวงตาสีแดงของเมเดลีนแล้วกำหมัดแน่นจนได้ยินเสียงข้อนิ้วมือดังออกมา “เจเรมี่ ถ้าคุณกล้าทิ้งน้ำยาถอนพิษพวกนั้น ฉันจะกระโดดลงทะเลต่อหน้าคุณให้ดู!”“ลินนี่!”“ถ้าคุณกล้าทำ ฉันก็กล้าโดด!” ดวงตาของเธอจริงจังมาก “สำหรับฉันแล้ว ในตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่ายาถอนพิษพวกนั้น!”เจเรมี่เห็นความมุ่งมั่นในแววตาของอีกฝ่ายอย่างชัดเจนเมเดลีนคิดไว้อยู่แล้วว่าเขาจะมีปฏิกิริยาที่รุนแรงเช่นนี้ นั่นคือเหตุผลที่เธอไม่เคยบอกเขา ทว่าตอนนี้เธอก็ไม่สามารถซ่อนมันจากเขาได้อีกต่อไปเรื่องจึงกลายมาเป็นแบบนี้เธอสังเกตเห็นว่าปฏิกิริยาของเธอดึงดูดความสนใจของนักท่องเที่ยวบนชายหาดมากมายไปด้วยอีกทั้งใบหน้าของเจเรมี่นั้นก็น่าดึงดูด

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1215

    เจเรมี่พูดถูก แต่เพราะเธอถูกไรอันควบคุมมานานเกินไปจึงรู้สึกทำอะไรไม่ถูกไปเล็กน้อย เธอไม่รู้วิธีการที่จะเอาอำนาจคืนมาให้กับตัวเองด้วยซ้ำ“จับแน่น ๆ นะ ลินนี่” เขาบอกด้วยน้ำเสียงมั่นใจเมเดลีนจับเขาไว้แน่น “เจเรมี่ เมื่อกี้คุณยังเจ็บมากเลยนะ คุณยังขี่ได้เหรอ?”“ผมทำได้ ผมจะไม่ปวดเพราะกำลังขับรถอยู่” เจเรมี่ตอบเพราะเขารู้จักร่างกายของตัวเองดี“เจเรมี่งั้นคุณบอกฉันได้ไหม ว่าช่วงหกเดือนที่ผ่านมานั้นคุณไปที่ไหนและต้องเจอกับอะไรบ้าง?”เจเรมี่ผงะเล็กน้อยเมื่อเธอพูดถึงเรื่องนี้อีกครั้งเขาไม่ตอบ แต่ในทางกลับกันเขาเลือกที่จะบิดแฮนด์และสตาร์ทรถทันที…ไรอันกลับไปที่สำนักงานใหญ่ของอินเตอร์โพล หลังจากพูดคุยกับหัวหน้าระดับสูงเขาก็รายงานด้วยว่าเจเรมี่ก่อคดีฆาตกรรมในเกลนเดล และเขาควรถูกไล่ออก ไรอันยังแนะนำอีกด้วยว่าให้พวกเขาช่วยตำรวจในเกลนเดลหาวิธีจับกุมเจเรมี่เหล่าผู้นำระดับสูงรับทราบปัญหานี้และมอบความรับผิดชอบให้ไรอันในการจับตัวเจเรมี่แน่นอนว่าเขายินดีมากที่จะทำเช่นนั้นด้วยวิธีนี้เขาจะสามารถกำจัดเจเรมี่ได้ในครั้งเดียวตราบใดที่เขากำจัดเจเรมี่ได้ เขาก็สามารถทำอะไรก็ได้ที่เขาต้องการโดยไ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1216

    ตอนนี้ไม่มีตำรวจอยู่นอกห้องที่ลาน่าถูกฆาตกรรมแล้วเจเรมี่มองไปรอบ ๆ หลังแน่ใจว่าปลอดภัยแล้ว เขาก็คว้ามือของเมเดลีนเข้าไปในห้องนั้น“เจเรมี่ ประตูล็อกแล้วเราจะเข้าไปได้ยังไง?” เมเดลีนรู้สึกเป็นกังวลเมื่อเห็นเจเรมี่หยิบคีย์การ์ดอีกใบขึ้นมาเปิดประตูอาจจะเพราะวันนั้นลาน่าเสียเลือดมาก ตอนนี้แม้จะผ่านไปหลายวันแล้ว เมเดลีนจึงยังได้กลิ่นคาวเลือดอยู่เมเดลีนเห็นจุดที่ลาน่าเสียชีวิต ในขณะที่มองไปที่รอยเลือดอันคดเคี้ยวบนพื้นกลังจากปิดม่านลงเจเรมี่ก็เปิดไฟเพื่อมองหาหลักฐานพร้อมกับเมเดลีนทันทีเมเดลีนรู้ว่าไรอันพยายามใส่ร้ายเจเรมี่ ตอนที่เขาขอให้เธอไปที่ร้านกาแฟเขาก็ได้โทรหาเจเรมี่ให้มาที่โรงแรมพนักงานที่ปรากฏตัวในตอนนั้นก็ถูกจัดเตรียมโดยไรอันเช่นกันไรอันสั่งอาหารมาล่วงหน้า ดังนั้นเมื่อเจเรมี่เข้ามาพนักงานก็เลยกลายเป็นพยานโดยไม่ได้ตั้งใจในเวลาเดียวกันนี้กล้องวงจรปิดตรงโถงทางเดินก็ ‘ไม่ทำงาน’ พอดีผู้ชายคนนี้มีกลยุทธ์วางแผนมาอย่างดีและแม่นยำอย่างไรก็ตามเมเดลีนปฏิเสธที่จะเชื่อว่าไรอันจะสามารถทำสิ่งนี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบเธอหยิบไฟฉายที่นำติดตัวมาเปิดดูบริเวณที่ลาน่าเสียชีวิตอย่างระมัด

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1217

    เจเรมี่หยุดเดินแล้วมองเมเดลีนซึ่งกำลังยิ้มด้วยแววตาอ่อนโยนของเขาเขาเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น คิ้วหนาเริ่มขมวดเข้าหากันในขณะที่สีหน้าของเขาก็หนักอึ้งเช่นกัน“ไม่” เขาปฏิเสธเธอเมเดลีนยิ้มราวกับเด็กที่ซุกซน “ฉันยังไม่ได้บอกคุณเลยนะว่ามันคืออะไร”“ผมรู้ว่าคุณต้องการจะพูดอะไร” มีประกายแวววาวอย่างรู้ทันในดวงตาของเจเรมี่ “ลินนี่ ผมบอกว่าไม่”เขาเน้นย้ำอีกครั้ง สีหน้าดูเคร่งขรึมยิ่งขึ้นรอยยิ้มบนใบหน้าของเมเดลีนเริ่มจางหายไป “เจเรมี่ ให้ฉันทำอะไรให้คุณหน่อยเถอะนะ ฉันเป็นภรรยาของคุณ และฉันทนไม่ได้ที่จะเห็นสามีของฉันถูกใส่ร้ายอยู่แบบนี้”เจเรมี่เดินมายืนตรงหน้าเมเดลีน “เพราะคุณเป็นภรรยาของผม ผมถึงปล่อยให้คุณเสี่ยงแบบนี้ไม่ได้”“แต่ฉันต้องการ”“แต่ผมไม่”“…”เมเดลีนไม่รู้จะพูดอะไรดี นี่เป็นอีกครั้งที่เธอรู้สึกว่าคนในโลกนี้ที่ดื้อรั้นกว่าเธอคือ เจเรมี่ วิทแมนเธอออกจากโรงแรมพร้อมกับเขาอย่างไม่มีทางเลือก พวกเขาต้องการกลับไปหาลูก ๆ ที่คฤหาสน์ แต่ก็รู้ดีว่ามีใครบางคนกำลังเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของพวกเขาอยู่ตลอดเวลาทั้งที่คฤหาสน์และบ้านใหม่ทั้งสองจึงตัดสินใจจองห้องพักในโมเต็ลราคาถูกซึ่งไม่ได้ข

Bab terbaru

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1430

    อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1429

    เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1428

    อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1427

    “เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1426

    เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1425

    เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1424

    เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1423

    เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1422

    “สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status